Selam ışıldayan yıldızlar
Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin.:)
Keyifli okumalar!
Booool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen⭐
*
Ne doğru ne yanlış
Sever benim gibi...
19.Bölüm: Bir Gülümseme
*"Böyle devam ederseniz gün bitecek!"*
Babamın kime baktığını görmek için gözlerimi çevirdim. O kişiyi görmemle donakalmıştım. Neden her seferin de böyle oluyordum ki? Karşım da Bulut duruyordu. Gözlerimi babama doğru çevirdim.
"Baba Bulut'un ne işi var burada?"
"Giderken gördüm. Benimle gelmesi için teklifte bulundum. İlk önce reddetti. Sonra kabul etti."
Babam sözünü bitirdiği an da Bulut konuşmaya başladı.
"İstiyorsanız inebilirim."
Bulut kapısını açmıştı. Ben de kapımı açıp indim. Bulut'un kapısını kapattım. Kapıyı açıp, arabanın içine yerleştim. Babamın gözleri ve Bulut'un gözleri bendeydi.
"Böyle devam ederseniz gün bitecek!"
Gülümseyip çantamdan kulaklığımı çıkartım. Her zaman ki gibi şarkı başladığı an babam da arabayı çalıştırmıştı. Tam da istediğim şarkı başlamıştı. Şarkı beni düşünmeye teşvik ediyordu.
Bulut aslın da karşıdan bakılınca hiç bir şeyden korkmuyor gibi görünüyordu. Ama onun da kalbin de cam kırıkları vardı. Bunu bugün anladım. O ölümden ve ayrılıktan çok korkuyordu. O annesini özleyen bir insandı. Aynı benim gibi. Özlemin sonu var mıdır? Yoksa biz varsak o da mı bizimle birlikte gelir? İnanın bu cevabı ben de bilmiyorum.
Gözlerimi dikiz aynasına çevirdim. Gözlerim Bulut'un gözleriyle buluştu.
Bir insanın gözleri bu kadar mı içini gösterir? Bulut'un kalbinde ki cam kırıkları gözlerin de beliriyordu. Keşke böyle cam kırıklarının içinde bulunmasaydık. İkimizi de kesen cam kırıklarına teslim olmasaydık. Keşke böyle olmasaydı.
Bulut'un gözleri hala bendeydi. Gülümseyip. Gözlerimi bana bakan gözlerden ayırdım.
✨✨Gökyüzünün Yıldızı✨✨