Chapter 48: Dungeon (trigger warning)
"I'm sorry if I have to bother you, Vien." halos hindi ko na maangat ang ulo ko dahil sa hiya na nasa harapan ako ngayon ni Vien, pag-katapos naming tapusin ni Aly ang relasyon namin ay siya kaagad ang tinawagan ko dahil kailangan ko siyang kausapin.
Pinag-lalaruan ko ang kamay ko at naka-yuko lang dahil sa hindi ko nanaman maiwasan ang maliitin ang sarili ko sa kanya, ang babaeng nasa harapan ko ay ang gusto ng nanay ni Aly at sino ba ako para magustuhan ng nanay niya?
"No, it's okay. Kailangan rin kitang maka-usap kaya pumayag kaagad ako na makipag-kita" ang sabi niya sa akin na dahilan para pilit akong ngumiti sa kanya bilang sagot, ang bigat na nararamdaman ko nung umalis ako sa bahay ni Aly ay parang pinag-bagsakan na ako ng langit at lupa.
"Aly and I ended up," I directly said, and that is the chance I looked at her, I saw her being shocked and stunned for a second the reason why I bitterly smiled at her to calm the ambiance.
Aly and I ended up and I chose to consider that he played me, I don't know why I let myself be considerate on him, but all I know is that I love him so much that even though I'm suffering already, I can still be considerate on him.
"Wala na kami ni Aly at hindi siya ang ama ng dinadala ko," pinipigilan ko ang mga luha ko sa pag-kakataong ito dahil pagod na ang katawan ko kakaiyak, pagod na pagod na ako na dahilan para lunurin ko nalang ang sarili ko sa sakit na nararanasan ko ngayon.
"H-Hindi ko alam kung ano bang dapat kong sabihin, Sienna. All I know is that Aly is so in love with you, and all of a sudden you broke up?"
When she said that Aly is so inlove with me, I can't help but to take that as a compliment. I hid a smile and slowly caress my tummy wherein there's already an angel inside of it, I think it's just you and me.
"Siguro may mga bagay talaga na hindi nalang dapat nating ipilit, kapag pinilit pa kasi natin e' tayo rin naman ang masasaktan sa huli."
Hindi ko inaasahan na iyon na ang huli, hindi ko inaasahan na iyon na ang pag-tatapos naming dalawa pero iyon naman ang hiniling ko kay Aly hindi ba? Iyon ang hiniling ko na mag-hiwalay na kami at tinupad niya naman ito, pero bakit parang nakakapang-sisi?
"Ang daming dahilan ngayon para mag-hiwalay kayo pero hindi ko inaakala na ganon ka lang kabilis bibitawan ni Aly," saglitan na tumaas ang kilay ko sa kanya dahil alam kong kilala niya rin naman si Aly, pareho na kaming dating inibig ni Aly at wala na ako sa lugar para gambalain pa siya.
"Sabagay, nakuha niya ata 'yun sa akin na dahilan para mabilis ka rin niyang sukuan." ramdam ko ang pagiging mapait ng bawat salitang binigkas niya na para bang kinikimkim niya ang sakit na naramdaman niya noon kay Aly.
I sighed and tried to gain my sense despite the situation. There a lot of happenings this day, I withdrew the case for rape, Aly and I broke, and then the DNA test that Donya Ariella proved that Aly is not the father of this child.
Ano, kaya mo pa ba?
"Ayoko ng mag-paligoy ligoy pa, Vien. Kung hindi mo sana mamasamain ay puwede bang maka-hingi ako sa'yo ng pabor?" ayoko ng patagalin ang pag-uusap namin dahil gusto ko ng mag-pahinga, gusto ko ng mag-pahinga na para bang gusto ko na ring mawala sa mundong ito.
Her forehead creased on me with that innocent face that I think every man can fall into it, she's the woman Aly can be proud of, and even Donya Ariella not like me, who's a sex worker and a disgusting one
"What is it?" halatang kabado pa siya pero simple lang naman ang pabor na ibibigay ko sa kanya, tutal ay ito na rin naman ang huli naming pag-kikita ay sana naman ay magawa niya ang pabor ko habang wala ako.
I'm still selfless even though I need someone to hold me in this situation, I seek for someone that can listen to all my pain but that someone just simply let go of me.
Kahit na sobra na akong nasasaktan ay pinili ko pa ring unahin ang iba kaysa sa sarili ko, kailan kaya darating yung araw na matatauhan ako na hindi dapat palaging iba ang dapat kong unahin?
Kailan kaya ako mag-kakaroon ng pakielam sa sarili ko?
"What is your favor, Sienna?" Vien asked with a nervous tone the reason why I simply smiled for her to calm down, it's just a simple favor and I think she will do this one for the sake of the man she loves.
I know that she's still into Aly, I can feel it even though she had this pure and innocent face. She's a brave woman but when it comes to love, she's also selfless.
Ni wala akong narinig na masama galing sa kanya at kahit na pabor si Donya Ariella sa kanya ay hindi niya ito pinag-mayabang sa akin, kahit kailan ay hindi niya ako sinabihan ng kung ano man at sa tingin ko ay iyon ang magandang ugali niya.
She's the epitome of innocence and kindness but when it comes to love, she's also selfless.
I sighed and closed my fist because this will be the last time that I will be here. This place is a mess, and all I need is a place wherein I can be happy. I'm contented even though in that place, I'm just alone.
I'm just so tired of being here, all the pain is gathered and made me realized I'm not worth fighting for. I'm just alone in this fight, and the person that I expected to hold on with me, simply left me.
"M-My favor..." bumuka palang ang bibig ko ay ramdam ko na ang bigat nito na dahilan para mariin akong mapa-pikit, sumagi sa isipan ko ang mukha ni Aly na para bang naka-ukit na ito sa aking isipan na dahilan para gambalain ako nito.
Nasapo ko ang noo ko dahil sa pag-subok na alam kong dapat isa lang ang puwedeng manalo, alam mo ba yung pakiramdam na sobrang bigat na kaya hinahayaan mo nalang kasi wala ka namang laban e.
Suminghap muli ako at pilit na tumingin kay Vien na ngayon ay may bahid na ng pag-aalala sa kanyang mukha, "M-My favor is that I want you to keep an eye on Aly," iyon lang ang balak kong ibigay sa kanya na pabor at sa tingin ko naman ay magagawa niya iyon.
Mabilis na kumurap ang kanyang mga mata at doon ko nakita na ito na ang huli naming pag-kikita, lalayo ako kung saan walang makakakilala sa akin at lalayo ako para hanapin ang sarili ko.
"Iyon lang ang hiling ko habang wala ako pero kapag hindi ako naka-balik ay sana, siya ang huling bibisita sa akin." hindi ko ba alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko na para bang mawawala na ako pero grabe na kasi itong nararamdaman ko.
Putangina, para akong nawala sa sarili ko dahil sa mga problemang sabay-sabay na dumating sa akin.
"Kung hindi man ako makabalik ay sana siya ang huling bibisita sa akin," pilit akong ngumiti dito na dahilan para mapa-yuko siya saglit, hindi mahirap ang gusto ko at sana alagaan niya si Aly habang wala ako.
Walang kasiguraduhan kung babalik pa ba ako, alam mo yung pakiramdam na umaasa ka na ba mayroon pa, na baka puwede pa kung hihintayin mo lang naman?
"I know you're the woman that Aly can be proud of, you even got Donya Ariella, and I think I'm not the person who is right for Aly."
Damn! I felt my heart against it, but this mind is already leading, maybe this is not the right time for us, but if there's a chance, then I will grab it.
Kung hindi ngayon ay baka puwede pa sa susunod, kung hindi ngayon malay mo balang-araw kami ni Aly.
"Iyon lang ang pabor na ibibigay ko sa'yo, bantayan mo sana si Aly at sana mag-karoon ka ng pasensya sa mga oras na mawala siya sa sarili niya." kahit na saglitan ko lang naka-sama si Aly ay sapat na iyon para makilala ko siya ng lubusan.
Saglitan kong naramdaman ang saya at pag-tanggap, ayos lang naman kahit pag-papanggap lang ang ginawa niya dahil alam kong nasaktan rin naman siya. Nararapat ba sa akin 'to? Nag-mahal lang naman ako pero bakit ganito naman ang sinukli?
Vien nodded as an answer, she didn't hesitate to do the favor because she knows that it's for Aly's. I will trust her this time because I saw her love for Aly even though there's no chance of getting back together.
We are both selfless when it comes to love, being selfless that it almost wrecked every piece of you because they took advantage of it.
"A-Alagaan mo si Aly ha...alam ko naman na mas kilala mo siya kaysa sa akin," halos bumigat na ang pakiramdam ko at kulang nalang ay humilata na ako para damdamin itong sakit na ito, ang paalam ko ay para sa ikabubuti ng lahat.
Ako ang nanggambala kaya ako ang aalis. Iyon rin naman ang gusto ni Aly, ang hindi na mag-krus ang landas namin kaya ako na mismo ang gagawa ng paraan para hindi na kami mag-kita.
Hindi na ata talaga kami mag-kikita, baka kasi wala na ako.
Kapag namatay ako ay sana ikaw ang huling bumisita sa puntod ko, kontento na ako doon.
Kahit na nasaktan ako ay mahal na mahal pa rin kita Aly, hindi ko ba alam kung bakit hindi ko magawang magalit pero ang alam ko sa sarili ko ay mas nanaig ang pag-mamahal ko sa'yo.
Bumitaw ka kung kailan kailangan kita, bumitaw ka kung kailan ubos na ubos na ako at bumitaw ka kung kailan ikaw lang ang puwede kong pang-hawakan.
Suminghap ako at tumayo na kahit na hinang-hina na ako, ramdam ko na rin ang hilo pero pinilit ko pa rin ang tumayo. Humawak ako sa sandalan ng upuan ng maramdaman ko ang pangangatog ng tuhog ko.
"A-Are you okay--"
Akmang lalapit sa akin si Vien pero pinigilan ko siya gamit ang kamay ko, mapait ang aking ngiti at saglit na kinumpara ang sarili sa kanya sa kabila ng nararamdaman ko.
Balang araw ay magiging kagaya mo rin ako, gagawa ako ng sarili kong mundo at iyon ang magiging dahilan para mapantayan kita.
"Ayos lang ako,"
Hindi ako ayos, matagal na akong hindi ayos.
Pilit kong inayos ang tindig ko at humarap kay Vien, ito na ang huli na makikita ko siya at sana alagaan niya si Aly.
Kung mamahalin man siya ni Aly muli ay wala na akong karapatan para maging isang hadlang sa kanila.
Kung mamahalin ka man ni Aly ulit ay masaya na ako doon kahit na masakit.
"P-Please do my favor, Vien. You're the only person I can trust when it comes to Aly."
Pareho naming alam ang kahinaan ni Aly at pareho naming mahal ang iisang lalaki, aalis lang naman ako kasi kailangan kong buoin ang sarili ko.
Kailangan kong maging matatag na ngayon ay sarili ko nalang ang kasama ko sa laban na 'to.
Everyone left, and the person that I have is only myself.
"I-I will do it but please...come back when everything is already okay," she stated the reason why I forced a smile, I don't know if I can do that because it takes a lot of time to heal in this kind of pain.
"J-Just please take care of my Aly,"
My Aly, damn! It hurts so much that I have to leave because that's what you said even though I want us to be together, I want to be with you, and I just said those harsh words because I'm in pain, but all of that was not true.
"T-Take care of him because I love him, even though we're away on each other, still him, and forever it will be him."
As I take my last words, I hope everything will be okay. I will walk away because it's for the sake of the others, I'm selfless the reason why I got pain.
It's okay, even though the time cannot erase this, I'm still happy that I experienced being loved by Aly.
Even though it's a play for him, I still treat it as a good journey and a realization.
My Aly, even though your actions and words were not true, you made me realized that being in love is the best and also the worst you can feel.
I will stop ruling you anymore, I don't want to rule you anymore Architect Aly.
Alyster Emory Monreal, goodbye.
"Saan ka pupunta?! Sa tingin mo makaka-takas ka?!" halos hindi ko na maramdaman ang katawan ko dahil sa mga pasa na natamo ko sa mga bantay, halos putulin na nila ang mga paa ko para hindi ako maka-takas.
"T-Tama na, parang-awa mo na..." pag-mamakaawa ko sa lalaki at wala ng lumalabas na luha sa aking mga mata, panay na ang pag-pikit ko dahil sa pagod at pag-hihirap na dinadanas ko sa kamay nila.
Kahit pala lumayo na ako ay nandito pa rin ang demonyo na hinahabol ako, hindi ko inaasahan na ang pag-balik ko sa club ay hawak na pala ng tatay ni Aly.
Ang club na muli kong binalikan ay naging malala na, nakakapang-sisi na bumalik ako dito dahil alam kong ito lang ang lugar ko pero halos gawin na nila akong hayop dito.
Puno na ng droga ang club ni Mr. Cheng at panay ang pasok at labas ng tatay ni Aly sa kulungan, hindi ko alam kung paano siya nakakalabas ng bilibid pero sa tingin ko ay may kakonstaba siya doon para maka-labas siya.
Gumagapang na ako sa sahig at nakita ko ang isang bukas na pinto na para bang iyon nalang ang pag-asa ko para makawala sa lalaking 'to na balak akong lagyan ng droga muli sa katawan.
Tama na, hindi ko na kaya.
Pagod na ang katawan ko kaya tama na, huwag niyo na akong gamitin bilang isang taga-hatid ng droga.
"Halika dito!" ang sigaw ng lalaki na marahas akong hinila gamit ang dalawa kong paa na halos hindi na maka-lakad, parang-awa niyo na, hinahanap na ako ng pamilya ko at ayaw ko ng lagyan ng droga ang katawan ko.
Fuck! I can't even move, and I don't feel myself anymore because of the tiredness I have.
Nung pina-harap ako ng lalaki ay halos matakot na ako ng makita ang ngisi sa kanyang labi na para bang handa niya ng lagyan ng droga ang katawan ko ulit, hihiwain niya nanaman ang gilid ng katawan ko para doon niya ilagay ang droga.
Tangina! Hindi na maka-tao ang ginagawa nila sa akin, hindi lang ako ang nakakaranas nito at halos pilitin na kami ng mga tauhan dito para lang maisagawa ang gusto nila.
Mr. Cheng's club became hell. Every corner, there's a woman who is crying and begging to be freed but they don't have mercy at all.
They will put drugs inside your body as if it's a storage and will make you as a sender, it's tiring because your body is being used on this illegal business.
"T-Tama na, ayoko na..." paki-usap ko at ginagamit ang natitira kong lakas para alisin ang kamay niya sa paa ko, hinihila niya ako na para bang isa akong hayop na wala ng buhay.
Hindi na ako maka-iyak dahil sobrang pagod na yung katawan ko sa pag-lagay nila ng droga. Isipin mo, lumayo ka na nga sa taong mahal mo pero magulang naman nila ang pumalit para mag-pahirap sa'yo.
Do Aly know this?
Alam niya ba ang ilegal na negosyo ng magulang niya, alam niya bang nakakalabas ng kulungan ang tatay niya at alam niya bang ang nanay niya ang nag-tago ng ninakaw ng ama niya sa taong-bayan?
"Dapat nag-isip ka muna bago pumasok dito, alam mong katawan ang habol dito tapos umaalma ka na." ang sabi ng lalaki habang hila-hila ang paa ko, nanginginig na ako dahil sa halos masira na ang damit ko.
Hinahanap na ako ni mama at Mimi, hinihintay na nila ako.
Ilang buwan na rin akong hindi nakakabalik sa amin at ang mga buwan na iyon ay nandito ako, nakakulong at ginagawang isang taga-hatid ng droga para sa ibang bansa.
"B-Bitawan mo na ako, ayoko na." halos walang lakas kong pag-mamakaawa sa kanya ngunit hindi siya nakinig sa akin, binuhat niya ako at pinahiga sa isang metal na kama kung saan dito nila ginagawa ang proseso sa pag-lagay ng droga sa katawan.
I can't take this anymore, this is already hell and I can't feel myself anymore. These drugs are filling my body, even I beg, they won't listen to me.
Kahit na wala na ako sa diwa ko ay sinusubukan ko pa ring gamitin ang lakas na mayroon ako, hindi ko na hahayaan na lagyan pa nila ulit ako ng droga sa katawan. Hindi ko na hahayaan na buksan nila ang katawan ko para doon ilagay ang droga, hindi na tama 'to.
Mag-babayad ka Eduardo Monreal, hindi ko palalampasin ang kahayupang ginagawa ko sa amin. Nakaka-labas ka pa ng kulungan at ginagawa ang ilegal mong negosyo, walang-hiya ka.
"Heto na tayo, alam ko naman kung ano ang pakiramdam nito hindi ba?" halos matakot at manginig ako ng makita ang isang pang-hiwa na lagi niyang ginagamit sa tuwing mag-papasok ng droga sa katawan ng mga babae.
Hindi ko alam kung bakit kami, bakit kaming mga babae na gusto lang mag-trabaho. Aaminin namin na dignidad ang kapalit sa pagiging isang sex worker pero sobra na ito.
Ginawa nilang hayop ang mga katawan namin at pinapadala sa ibang bansa para ibigay ang droga, ito ang paraan ni Eduardo Monreal para maka-lusot ang droga sa airport.
"I-Ilayo mo sa akin 'yan," nauutal kong sabi at pinipilit na itaboy ang kanyang kamay na may hawak na pang-hiwa, mahina siyang natawa at tumalikod para mag-handa sa operasyon.
Tumambad sa akin ang isang masilaw na ilaw na ibig sabihin ay mag-sisimula na siya bumilis ang pag-tibok ng puso na kahit ako ay namumutla at hinang-hina na. Sa isang iglap ay tumulo sa gilid ng aking mga mata ang mga luha na naimbak.
Sa ilaw na nasa tapat ko ay parang ito ang senyas na binigay sa akin para kunin ang tsansang maka-takas ako.
Binaling ko ang tingin sa malapit na counter at nakita ko ang isang matulis na malaking needle na ginagamit rin nitong lakaking ito para sa operasyon.
Hindi, hindi na ako papayag na lagyan mo ako ulit ng droga sa katawan. May pamilyang nag-hihintay sa akin at binigyan ako ng rason para tumakas sa impyerno na ito.
Nanginginig akong gumalaw at pilit na inabot ang matulis na bagay na iyon, halos malapit ko na itong makuha. Kaunti nalang Sienna at puwede mo ng ma-proteksyunan ang sarili mo.
Parang-awa mo na, gusto ko ng tumakas.
Mas lalo kong nilapit ang sarili ko pero kulang pa rin ang lapit para maabot ko ang patalim na 'yun. Tangina, kahit ngayon lang, tulungan mo ako.
Tangina, parang-awa mo na.
"Humanda ka na," halos nanlamig ang katawan ko ng makitang naka-ayos na siya, may suot na itong mask maging ang gloves ay nandoon na rin para gawin ang operasyon.
"H-Huwag, pagod na ako." pag-mamakaawa ko sa kanya na dahilan para umiling siya sa akin.
"Bawal kang umayaw kung 'di magagalit sa'yo si Sir Eduardo." binanggit niya ang pangalan ng boss niya na namumuno na sa club ni Mr. Cheng.
I didn't expect that the club will be a hell for me, this club is supposed to be for money and sex but it became an illegal one when Eduardo bought this for his business.
Suminghap ako at puno ng takot ng unti-unti niya ng ilapit ang patalim sa bandang gilid ng aking dibdib, susugatan nanaman niya ang katawan ko para sa isang kasamaan. Nakakagalit pero kailangan kong lumaban, makakatakas ako dito.
Gabayan mo ako, puno ng masasamang karanasan ang buhay ko kaya puwede bang kahit ngayon lang ay palayain mo na ako?
"Parang kagat lang ng langgam, Sienna." pag-papakalma niya sa akin at halos mag-dugo na ang palad ko dahil sa pag-kakayukom ng maramdaman ko ang unti-unti niyang pag-hiwa dito.
"M-Mhh..." ang daing ko saglit pero hindi iyon ang dahilan para tumigil siya, suminghap ako at ramdam ko ang pag-bigat ng bawat pag-hinga ko.
Humanda kang lalaki ka, hahayaan lang kitang mamatay kapag pumalag ako.
"Parang kagat lang ng langgam--ah!" ang hiyaw niya dahil sa sinaksak ko ang patalim sa kanyang leeg na dahilan para tumalsik pa sa akin ang kaunting dugo niya.
He dropped the scalpel and stumbled because of the sharp needle on his neck, his stumbling made the equipments fall.
"F-Fuck..." ang mura niya at parang hindi na maka-hinga dahil sa patalim na binaon ko sa kanyang leeg, hindi ko na siya pinanood dahil ang kailangan kong gawin ay tumakas na.
Bumaba ako sa kama at gamit ang natitira kong lakas ay nilisan ko ang operating room, tumutulo ang dugo dahil sa ginawa niyang hiwa pero wala na akong pakielam dahil kailangan ko ng maka-alis dito.
"S-Sienna!" ang sigaw ng lakaking iyon na dahilan para mas lalo ko pang bilisan ang kilos ko, kaagad kong hinanap ang palihim na exit door ng club at sana hindi na nila ako mahuli.
"Tulungan niyo ako!" ang sigaw ng isang babae na dahilan para makagat ko ang ibabang labi ko na para bang nag-aalinlangan ako kung tutulungan ko ba ito o hindi.
Ilang lakad nalang ay maaabot ko na ang exit door pero natigilan ako ng bahagya dahil sa sigaw ng babaeng 'yun.
The door opened the reason why a woman fell down and I was stunned to see her bleeding on the side of her chest, she's also doing the operation and I think this woman is younger than me.
Our eyes met and I can see pain and desperation, she's too young to handle this kind of brutality and yet, the person who did this to her didn't pity her.
She crawled on my feet and trying to seek help, "T-Tulungan mo ako, parang-awa mo na." pag-mamakaawa niya sa akin na dahilan para mapa-luha ako, ilang lakad nalang ay maaabot ko na ang labasan nitong club
I bit my lower lip because I can see her bleeding, we are both victims of the club's brutality and I can't think straight if I will help this woman or not.
Sinamtalahan na ako kanina ng mga dayuhan at halos saktan na nila ako, balak ko sanang tumakas pero nahuli ako ng mga alagad, kinulong nanaman nila ako at balak pag-kakitaan.
"Hoy!" ang sigaw ng nasa loob ng kwarto na 'yun at nakita ko ang isang doktor na gulat na makitang naka-laya ako maging itong babaeng ito.
"Saan kayo pupunta ha--ah!" napa-daing ang doktor na iyon dahil tumama sa kanyang mukha ang pinto na dahilan para matumba siya.
"Tangina, tumayo ka na." ang sabi ko sa babaeng naka-dapa sa sahig, sinubukan ko siyang tulungan at pareho kaming sugatan dahil sa muntikan na naming operasyon.
"Sienna! Saan kayo pupunta?!"
"Bilisan mo!" ginamit ko ang natitira kong lakas para hilain itong babae na ngayon ay halos hindi na makapag-lakad.
Kahit mabigat ay kinaya kong mabuksan ang exit door ng club at bumungad sa akin ang madilim na gabi maging ang malakas na hangin.
"Sienna, bumalik ka dito--"
Hindi na natapos ang sasabihin niyang 'yun dahil sinarado ko na kaagad ang pinto, sumagi ang kamay ng babae sa hiwa na ginawa sa akin na dahilan para mapa-mura ako.
"Fuck..." I cursed because of this wound that fucking doctor gave to me.
Napunta naman ng tingin ko sa babaeng naka-sandal sa malaking basurahan at nang-hihina, pilit akong bumaba para pantayan ang kanyang tingin.
"L-Lumaban ka, kailangan pa nating umalis dito." ang bulong ko sa kanya at nakita ko ang pag-baling ng tingin niya sa akin, kagaya niya ay hinang-hina na rin ako pero nasa labas na kami ng club at sa tingin ko ay pupunta dito ang mga tauhan para ibalik kami sa loob.
Muli akong napa-daing dahil sa hiwa sa gilid ng aking dibdib pero malaki ang awa ko dito sa babaeng mas bata pa sa akin, nag-dudugo na siya at namumutla na rin.
Suminghap ako at kinuha ang kanyang braso para ipatong ito sa balikat ko "L-Lumaban ka, nasa labas na tayo at kailangan nating lumayo dito." ang paki-usap ko sa kanya, kahit panay na ang pag-durugo ng hiwa sa gilid ng kanyang dibdib ay nakuha niya pa ring tumango.
Maliliit ang mga hakbang na ginagawa niya na dahilan para isampa ko na siya sa likod ko, kung kanina ay nag-alanganin pa akong tulungan siya pero ngayon ay nakaramdam ako ng galit dahil bakit pa ako nag-isip.
This woman is younger than me and she doesn't deserve the hell inside. Fuck! They have no mercy at all, fuck you Eduardo! You deserve to rot in hell and I will make sure you will pay for this.
"P-Pagod na ako." bulong niya at ang pag-hinga niya ay parang unti-unti ng napuputol, nakasampa na siya sa likod ko at ginagamit ko ang natitira kong lakas para maka-layo kami sa club.
Nasa labas na kami at hindi ko hahayaan na bumalik ulit kami sa club na 'yun, impyerno ang nangyayare doon at hindi kakayanin ng isang tao ang manatili dahil sa mga brutal na taong gagawin kang isang hayop.
"K-Kapit ka lang, lalayo tayo dito." nasasaktan na sabi ko at napa-luha nalang pero hindi iyon ang dahilan para manghina ako, gusto ko ng makita ang pamilya ko kaya lalaban ako.
Aly's parents are brutal and I don't know if he's involve on this one, maybe he is or maybe he has no idea how cruel his parents are.
You will pay, all of you will pay.
I promise that I will make you suffer because of what you did to me, I will make sure that this suffering will be more painful that can almost kill you.
I hate the Monreal and I will make them suffer, the family deserve to be in hell and I will make them experience what they did to me.