Aynı yer. Capulet'lerin evinde bir oda.
(Capulet, Lady Capulet ve Paris girerler.)
CAPULET
Efendim, öyle mutsuz olaylarla karşılaştık ki,
Vakit bulamadık konuyu kızımıza açmaya.
Düşünün ki, akrabası Tybalt'ı bizim gibi
O da pekçok severdi. Eh, ölmek için doğmuşuz.
Çok geç oldu, bu gece inmez artık.
Siz olmasaydınız, inanın,
Bir saat önce yatmıştım ben de.
PARİS
Aşka vakit kalmıyor böyle acı günlerde,
İyi geceler, hanımefendi; saygımı bildirin kızınıza.
LADY CAPULET
Bildiririm, sabah erken de öğrenirim düşüncesini;
Bu gece kederinden odasına kapandı.
CAPULET
Kont Paris, kızımın sevgisi üstüne şimdiden söz verebilirim size.
Her konuda olduğu gibi,
Bunda da sözümden dışarı çıkmaz sanırım;
Sanırım da ne söz, hiç kuşkum yok.
Hanım, yatmadan önce yanına çık da
Oğlum Paris'in sevgisini bildir kendisine,
Sonra ona söyle de, gelecek çarşambaya....
Durun bakayım, bugün günlerden ne?
PARİS
Pazartesi efendim.
CAPULET
Pazartesi mi! Ha ha!
Öyleyse, çarşamba pek yakın, perşembe olsun.
Evet, söyle ona, perşembeye evlenecek bu soylu kontla.
Hazırlanabilir misiniz, pek mi acele yoksa?
Öyle törene filan kaçmayız, bir iki dost yeter;
Malûm a, Tybalt daha yeni öldü;
Akrabamız olduğundan, fazla şenlik yaparsak
Önem vermedik sanırlar ölümüne.
Onun için beş altı dostumuzu çağırırız,
Olur biter.
Peki, siz ne diyorsunuz perşembeye?
PARİS
Keşke yarın perşembe olsaydı efendimiz.
CAPULET
Tamam. Perşembe olsun öyleyse.
Hanım, sen de yatmadan Juliet'in yanına çık, bu düğün gününe hazırla kendisini.
Güle güle efendim. Işık getirin odama, hey!
Vakit öyle geç olmuş ki, pek erken.diyeceğiz birazdan. İyi geceler.
(Çıkarlar.)