Romeo ve Juliet

İkinci Perde | Birinci Sahne

ÖNDEYİŞ

(Koro girer.)

KORO

Uzanmış eski Arzu ölüm döşeğine,

Mirasçısı olmayı bekler yeni duyguda

Uğrunda ölmek istenilen o güzel bile

Güzel sayılmaz artık Juliet'in yanında

Artık Romeo sevilir, yine sever elbet.

Bakışlarla büyülenmiş eskisi gibi,

Ama şimdi düşman elinde;

Ve çalar Juliet

O korkunç oltalardan aşkın tatlı yemini.

Düşman sayıldığından, Romeo sunamaz

Aşk yeminlerini, o bilinen aşk diliyle.

Kız da sevdalıdır ya, imkânları daha az.

Bir yerde buluşamaz bu ilk sevgilisiyle.

Ama tutku güç sağlar onlara, zaman da imkân

Büyük güçlüklerde bulur büyük hazzı insan.

(Çıkar.)

BİRİNCİ SAHNE

Verona. Capulet'lerin bahçesi yanında bir yol.

(Romeo girer.)

ROMEO

Hiç gidebilir miyim yüreğim buradayken?

Geri dön, toprak vücut, dön de bul merkezini.

(Duvara tırmanır, bahçeye atlar. Benvolio ile Merctıtio girerler.)

BENVOLIO

Romeo! Hey, kuzenim! Romeo!

MERCUTIO

Aklı başındadır onun, yatmaya gitmiştir, inan.

BENVOLIO

Bu yana koşup şu bahçenin duvarından atladı Sesleniver Mercutio.

MERCUTIO

Olur, sesleneyim, hem de ruh çağırır gibi.

Romeo! Ey gelgeç arzu! Çılgın! Tutkun! Sevdalı!

Bir «ah» şekline girip öyle görün gözümüze.

Bir kafiye söyle bana, yeter,

«Eyvah» diye bağır sadece;

Ya da «yavrum», «kumrum» diye!

Hoş bir söz söyle sırdaşım Venüs için.

Yarı kör oğluna, mirasçısına bir ad tak,

Bu genç adamın Cupid'e, hani Kral Cophetua

Dilenci kızına âşık olduğu zaman

Pek yaman salmıştı okunu, ona işte.

İşitmiyor, kımıldamıyor, oynamıyor yerinden;

Ölmüş bir maymun, ruhunu çağırmalı.

Ey ruh, Rosaline'in ışıklı gözleri için gel,

O yüksek altuyla kızıl dudakları için,

Güzelim ayakları, düzgün bacakları, oynak kalçaları ve kalçalarına bitişik yerleri için; haydi olduğun gibi görün bizlere!

BENVOLIO

Sözlerini duyarsa, kızar sonra.

MERCUTIO

Kızmaz bunlara. Ama bir acaip ruh kaldırılırsa sevdiğinin o büyülü çemberi içinde

Kız onu yatıştırıp büyüleyinceye dek ayakta bırakılırsa, o zaman kızar işte

Eh, buna da kızılır hani.

Ama benim çağırışım hem güzel, hem dürüst

Sevgilisi adına kaldırıyorum onu.

BENVOLIO

Gel, nemli geceye yoldaşlık etmek için şu ağaçlar arasına saklanmıştır o

Aşkı kör olduğundan, en çok karanlığa uyar.

MERCUTIO

Aşk kör olursa, bulamaz hedefini.

Şimdi oturmuştur bir şeftali ağacının altına,

Sevgilim o çeşitten bir meyve olsa diyordur.

Hani hizmetçi kızlar kendi aralarında

Gülüşüp konuşurken benzetirler ya...

Ah, Romeo, ah, sevgilin şöyle bir açsa da...

Yeme de yanında yat o zaman!

İyi geceler Romeo, ben karyolama gidiyorum,

Bu yer döşeği pek soğuk bana göre.

Hadi, gidiyor muyuz?

BENVOLIO

Gidelim ya! Bulunmak istemeyeni aramak boşuna çünkü.

(Çıkarlar.)