Romeo ve Juliet

Dördüncü Perde | Birinci Sahne

Verona. Rahip Lavcrence'in hücresi.

(Rahip Lawrence ile Paris girerler.)

RAHİP LAWRENCE

Perşembeye mi efendim? Vakit pek az.

PARİS

Babam Capulet öyle istiyor.

O böyle acele ederken,

Ben de ağırdan alacak değilim elbet.

RAHİP LAWRENCE

Kızın ne düşündüğünü bilmiyorum dediniz;

Yol biraz dolambaçlı, hoşuma gitmedi bu.

PARİS

Pek fazla ağlıyor Tybalt'ın ölümüne,

Onun için sevgiden pek az söz açtım;

Venüs gözyaşı dökülen bir evde gülümsemez de ondan.

Efendim, kızın kendini böyle kedere vermesini tehlikeli buluyor babası;

Akıllıca davranarak, kızın gözyaşı selini dindirmek için düğünümüz bir an önce olsun istiyor

Yalnız kalınca hep düşündüğü şeyden toplulukta belki kurtulur diye.

Acelemizin nedenini biliyorsunuz artık.

RAHİP LAWRENCE

(Kendi kendine)

Keşke bilmeseydim neden gecikmesi gerek.

Bakın efendim, işte buraya geliyor küçük hanım.

(Juliet girer)

PARİS

Ne mutlu karşılaşma sevgilim, eşim benim!

JULIET

Bu dediğiniz ben evlenince olur belki efendim.

PARİS

Belki değil sevgilim, perşembeye olması gerek.

JULIET

Olması gereken olur.

RAHİP LAWRENCE

Hiç şaşmaz.

PARİS

Günah çıkarmak için mi geldiniz buraya?

JULIET

Buna cevap vermek, günahlarımı size çıkartmak olur.

PARİS

Beni sevdiğinizi inkâr etmeyin bu kutsal pedere.

JULIET

Onu sevdiğimi size itiraf edeceğim.

PARİS

Eminim edeceğinize, beni seviyorsunuz.

JULIET

Öyle olursa, arkanızdan söylenen daha değerli olur yüzünüze söylenenden.

PARİS

Zavallı yavrum, gözyaşları berbat etmiş yüzünü.

JULIET

Gözyaşları büyük bir zafer kazanmadı bununla,

Onlar bozmadan da yüzüm çirkindi yeterince.

PARİS

Bu cevabın yaşlardan fazla haksızlık ediyor yüzüne.

JULIET