ÖNDEYİŞ
(Koro girer.)
KORO
Uzanmış eski Arzu ölüm döşeğine,
Mirasçısı olmayı bekler yeni duyguda
Uğrunda ölmek istenilen o güzel bile
Güzel sayılmaz artık Juliet'in yanında
Artık Romeo sevilir, yine sever elbet.
Bakışlarla büyülenmiş eskisi gibi,
Ama şimdi düşman elinde;
Ve çalar Juliet
O korkunç oltalardan aşkın tatlı yemini.
Düşman sayıldığından, Romeo sunamaz
Aşk yeminlerini, o bilinen aşk diliyle.
Kız da sevdalıdır ya, imkânları daha az.
Bir yerde buluşamaz bu ilk sevgilisiyle.
Ama tutku güç sağlar onlara, zaman da imkân
Büyük güçlüklerde bulur büyük hazzı insan.
(Çıkar.)
BİRİNCİ SAHNE
Verona. Capulet'lerin bahçesi yanında bir yol.
(Romeo girer.)
ROMEO
Hiç gidebilir miyim yüreğim buradayken?
Geri dön, toprak vücut, dön de bul merkezini.
(Duvara tırmanır, bahçeye atlar. Benvolio ile Merctıtio girerler.)
BENVOLIO
Romeo! Hey, kuzenim! Romeo!
MERCUTIO
Aklı başındadır onun, yatmaya gitmiştir, inan.
BENVOLIO
Bu yana koşup şu bahçenin duvarından atladı Sesleniver Mercutio.
MERCUTIO
Olur, sesleneyim, hem de ruh çağırır gibi.
Romeo! Ey gelgeç arzu! Çılgın! Tutkun! Sevdalı!
Bir «ah» şekline girip öyle görün gözümüze.
Bir kafiye söyle bana, yeter,
«Eyvah» diye bağır sadece;
Ya da «yavrum», «kumrum» diye!
Hoş bir söz söyle sırdaşım Venüs için.
Yarı kör oğluna, mirasçısına bir ad tak,
Bu genç adamın Cupid'e, hani Kral Cophetua
Dilenci kızına âşık olduğu zaman
Pek yaman salmıştı okunu, ona işte.
İşitmiyor, kımıldamıyor, oynamıyor yerinden;
Ölmüş bir maymun, ruhunu çağırmalı.
Ey ruh, Rosaline'in ışıklı gözleri için gel,
O yüksek altuyla kızıl dudakları için,
Güzelim ayakları, düzgün bacakları, oynak kalçaları ve kalçalarına bitişik yerleri için; haydi olduğun gibi görün bizlere!
BENVOLIO
Sözlerini duyarsa, kızar sonra.
MERCUTIO
Kızmaz bunlara. Ama bir acaip ruh kaldırılırsa sevdiğinin o büyülü çemberi içinde
Kız onu yatıştırıp büyüleyinceye dek ayakta bırakılırsa, o zaman kızar işte
Eh, buna da kızılır hani.
Ama benim çağırışım hem güzel, hem dürüst
Sevgilisi adına kaldırıyorum onu.
BENVOLIO
Gel, nemli geceye yoldaşlık etmek için şu ağaçlar arasına saklanmıştır o
Aşkı kör olduğundan, en çok karanlığa uyar.
MERCUTIO
Aşk kör olursa, bulamaz hedefini.
Şimdi oturmuştur bir şeftali ağacının altına,
Sevgilim o çeşitten bir meyve olsa diyordur.
Hani hizmetçi kızlar kendi aralarında
Gülüşüp konuşurken benzetirler ya...
Ah, Romeo, ah, sevgilin şöyle bir açsa da...
Yeme de yanında yat o zaman!
İyi geceler Romeo, ben karyolama gidiyorum,
Bu yer döşeği pek soğuk bana göre.
Hadi, gidiyor muyuz?
BENVOLIO
Gidelim ya! Bulunmak istemeyeni aramak boşuna çünkü.
(Çıkarlar.)