Multimedyada Arda. Bölüm gecikti kusura bakmayın, kurguya çok karışan oldu onlrın istekleini filan yaptım.
Barış gerçekten yalan söylediğimiz anlamışmıydı yoksa blöf mü yapıyordu anlamamıştım.
+Barış neden yalan söyleyelim sana?
(Barış)-Bilmem artık her şeyi anlatmanızı istiyorum sürekli birşeyler saklıyorsunuz bende ya da diğerlerinden
-Hayır bizim birşey sakladımız yok Barış
(Barış)-Berna sence buna inancak kadar aptal mıyın?
Anlaşılan Barış gerçekleri öğrenmek istiyor fakat kaldırabilir mi? ben karasızca Bernaya baktığımda bana "Anlatacak mısın?" bakışları yolladı bende "kararsızım sence ne yapmalıyım?" bakışları yolladı
(Barış)-Bakışlaarla konuşmayı bende biliyorum ve sizi dinliyorum
+Tamam anlatacağım
-Ciddi misin sen?
(Barış)-Zaten zorlada olsa alırdım neyse dinliyorum
+Ama burda olmaz okul çıkışı bir kafeye gideriz olur mu?
(Barış)-Tamam hadi zil çalmak üzere sınıflara çıkalım
Barış bizi sınıfa bıraktıktan sonra kendi sınıfına gitmişti.Bizde sıramıza geçmiştik ve evet artık yan yana oturuyorduk onlarla oturmaktan daha iyi olduğuna karar vermiştik.
-Anlatacak mısın?
+Bilmiyorum kararsızım
-Sen Simge'ye mesaj attın mı?
+Hayır unutmuştum hatırlattığın iyi oldu hemen atıyorum
Telefonumu çıkarıp Simge'ye mesaj atmıştım aynı zamanda Barış'ın babasını da araştırmasını istemiştim çünkü babasınında büyük bir şirketi olduğunu biliyordum, daha sonra derse giren hocayla dersi dinlemeye başlamıştık.
************
Sıkıcı geçen okul saatlerinden sonra çıkışa ulaşmıştık sonunda aslında aralarda erkek kavgası filan çıkmıştı onu izlemiştik ama yinede sıkıcıydı bi ara hiç bitmeyecek sandım. Kapıya çıktığımızda kapının önünde beklyen bir Barış görmeyi beklemiyordum, selamlaşıp otoparka doğru ilerlemeye başlamıştık o kendi arabasına giderken bizde benim arabama gitmiştik. Otoparktan çıkınca onu takip etmiştik hangi kafeye gideceğimizi bilmiyordum. Şirin bir kafenin önünde durunca inmiştik kafeye girerken mesaj gelmişti ben açarken Barış bizi masaya yönlendirmişti mesajı okuduğumda şok oldum diyebilirim çünkü bu beklediğim birşey değil. Barış babamın yeni anlaştığı ortağının oğluydu ve aynı zamanda renkli gözlülerde tahmin ettiğim gibi düşmanımızın oğlu değilmiş.
(Barış)-Anlatacak mısınız artık?
+Bence önce sen anlatmalısın
(Barış)-Neyi anlatıyım?
+Mesela ünlü mafya babası Kemalin oğlu olduğunu neden bizden sakladığını
-Ha?
(Barış)-Sen bunu nerden öğrendin
+Öğrendim işte orasını boşver
(Barış)-Nerden öğrendin söyler misin bende sana o zaman açıklarım belki
+Babanın yeni anlaştığı mafya babası Ahmet'i biliyor musun?
(Barış)-Evet ama bunun sizinle bağlantısı ne?
-İşte Almila onun kızı
(Barış)-NE!!!
+Az bağırdın eline mikrofon verilim istersen?
(Barış)-Ha-hadi ama sen onun kızısın şimdi cidden mi?
+Evet ne var bunda bu kadar şaşıracak?
(Barış)-Ben sizden boşuna saklanmışım o zaman
-Neden saklanmıştın ki?
(Barış)-Mafya işleri işte kimse bulaşmak istemez filan
+Al işte benim kafadan
(Barış)-Nasıl yani?
-Bizde bu yüzden saklıyorduk
(Barış)-O zaman siz Ahmet amcanın yerine geçecek olan kişilersiniz
+Gibi gibi
(Barış)-Vay be kimlerle arkadaşmışız yeni öğreniyorum
-Sen Ayşe'yi unuttun galiba
(Barış)-Aslında büyütülecek birşey değildi kafamı dağıtmak için kullanıyordum
+Oha abi ya ne pissiniz
-Aynen!
(Barış)-Ama ne yapıyım sürekli mafya işleriyle uğraşamam siz birbirinizi bulmuşsunuz benim kimsem yoktu
+Artık var
-Hem o gün yorgun, yıkılmış görünüyordun o neydi?
(Barış)-O mu okuumuza bizim düşmanlarımız gelmiş kim olduklarını düşünüyordum
+Ben de kim olduklarını bildiğimi sanıyordum ama yanılmışım
(Barış)-Kim?
-Hani bizim sınıfa iki tane renkli gözlü çocuk geldi ya onlar işte Onur ve Berk
(Barış)-Benim güzellerim bu işlere nasıl girmiş ya
+Barış sen işkence yöntemleri biliyor musun?
(Barış)-Evet, yoksa birine mi işkence edeceğim?
-O kadar umutlanma istersen biz kendi işimizi yapmayı severiz
(Barış)-O zaman niye sordu?
+Bize işkence yapmayı öğretmeni istiyorum madem ortak sayılırız
-Hemde saçma koruma işinden de kurtulmuş oluruz
(Barış)-Olur ne zaman başlıyoruz
+Şuan olmaz önce halletmemiz gereken bazı işer var onları halletmeliyiz
(Barış)-Bu akşam sizdeyiz haberin var değil mi?
+Evet ama ben evde yokum Bernagile davetliyim
(Barış)-Tüh ya bana benim yaşımda kızları var diyince sevinmiştim oyalanacak kişi olduğu için sonra sen çıkınca daha çok sevindim hiç yoktan beraber olucaz birbirimizi tanıyoruz
-Evet evet istersen sende bize gelebilirsin
(Barış)-Gerçekten mi? ailen birşey demesin
+Bizde zaten bugün mafya konusu için toplanacaktık seninde olman pek bi sorun yaratmaz herhalde değil mi Berna?
-Hiç bir sorun yaratmaz sadece anneme haber vermem gerekiyor siz bekleyin biraz.
(Barış)-Tamam
+Selamımı söyle semoşuma.
Berna gittikten sonra düşünmeye başladım çok hızlı gitmiyor muydu? bazı yerlerde kesinlikle atladığımız yanlışlıklar vardı ama onu şuanlık göremiyordum. Ama Barış'ın aramıza katılması, Berk ve Onur fazla hızlı oluyordu sanki. Hızlı işleri hiç sevmem sonunda boka sarma ihtimali çok yüksektir.Berna konuşup geldikten sonra Bernagile doğru gitmeye başlamıştık Barış'ta kafeden çıkmadan babasını arayıp olayları anlatmış bu akşam bizimle olacağını söylemişti. Kapıyı çaldıktan sonra açılmasını beklerken cevaplarının olumlu olmasını diliyordum. Uzak kalırsak başımıza birşey geleceğini biliyordum çünkü, kapıyı her zamn ki gibi Ece abla açtı biz sarıldıktan sonra Barış'ı da tanıştırmıştık ama arkadaş olarak şuanlık. İçeri girdiğimizde Semra teyzemin yine döktürmüş olduğunu gördüm yanına giderek yanaklarına sulu öpücükler kondurmuştum. Hoşgeldin faslından sonra yemeğimize oturmuştuk bugün Berna'nın tüm ailesi burdaydı galiba lise üçe giden erkek kardeşi Arda, ablası Ece, anne ve babası. Yemekte fırtına öncesi sesizliği olması beni korkutmaya başlamıştı umutlarımı düşüreye başlamıştı. Ama Berna'nın babası amcayı biraz tanıyorsam taşınır diye düşünürken iç sesim bana Daha işmini dzgünce bilmiyorsun ne kadar tanıyabilirsin ki? diyerek hayali kapak yaptı. Hadi ama birinin ismini bilmekle onu tanımak aynı şeymi? tamam belki biraz olabilir.Yemekten sonra yine aynı sesizliğimizi koruyarak oturuyorduk ki ben artık bakışlarımla konuşmaya başlamıştım "Lan olm niye susuyoruz?" soruma Berna cevap vermişti tabi bakışlarıyla" Ne biliyim be!" Tam ben cevap verecekken Barış atlamıştı bu ne ara öğrendiyse bakışlarla konuşmayı" senin baban biz mi bileceğiz güzelim " Berna rahatsızca yerinde kıpırdayıp bize "tamam bu sefer bende bilmiyorum " bakışları yolladı. Tam Barışa "sen ne ara öğrendin pezo?" bakışları yollayacaktım ki Berna'nın babası amca konuşmaya başladı.
(Berna'nın babası amca)- Ben uzunca düşündüm taşınMAma kararı aldım
(Semra teyze)-Ciddi mizin Süleyman?
Sonunda ismini öğrendiğime mi sevinsem yoksa olumsuz yanıt almamı üzülsem karasız kalmıştım fakat üzüntü kısmı daha ağır basmıştı.
(Süleyman Amca)- Evet ciddiyim oraya gidince hepimizi tehlikenin içine yerleşmiş olacağız bunu göze alamam
(Barış)- Ama Süleyman amca zaten tehlikedesiniz bu şekilde daha çok tehlikeye atıyorsunuz kendinizi
(Süleyman Amca)- Tehlikenin merkezinde olmak mı daha ararlı yoksa uzakta olmak mı zararlı?
+Ama Süleyman amca yanımızda olursanız sizi bizim korumalrda koruyacaklardır bu şekilde evinizde güvende olamazsınız ki?
(Semra Teyze)- Katılıyorum çocuklara Süleyman bu mantıksız karar senden çıkmış olamaz
-Baba bence sen bir daha süşün olmaz mı?
(Süleyman Amca)- Düşüneceğim ama pek etkisi olacağını sanmıyorum
(Ece Abla)- Zamanın ne getireceğini bilemeyiz.
Biz ikna konuşmalarına girecekken benim telefonum çalmaya başladı ayağa kalkarak koridorda telefonuma baktım, babam arıyordu.
(Babam)- Kızım işiniz bittiyse bi buraya uğrayın
+Neden?
(Babam)-Kemal bey sizi görmek istiyormuş
+Biz?
(Babam)-Bende sonra yerime geçecek olanları hadi Bernayı al ve çabuk gel
Ben daha cevap vermeden telefonu kapatmıştı. Hem bu sayede mimar işinide hallederiz, içeri girdiğimde herkesin kendi halinde olduğunu gördüm. Süleyman amca ve Arda pes oynuyorlardı, Ece abla ve Semra teyze dedikodu yapıyorlar, Barış ve Berna da birşeyi tartışıyorlardı.
+Süleyman amca babam bizi çağırıyormuş gidebilir miyiz?
(Süleyman Amca)-Tamam gidin bizden Berna ile bu konuyu konuşuruz.
+Yalnız Süleyman amca babam Berna'yı da çağırıyor
(Süleyman Amca)-O neden?
+Barışın babası gelecekte ki ortaklarını görmek istemiş.
(Süleyman Amca)-Berna ciddi misin? Gerçekten mafya mı olacaksın, kendini ve bizi tehlikeye atacaksın ama
-Baba biz zaten şuan tehlikedeyiz biz onları bıraksak bile yinede bizi bulurlar bu sayede daha çok acı çekeriz hiç yoktan yardım etmiş oluruz. Hem bize de güvenlik önlemleri alınacak.
(Arda)- Abla biz kendimizi koruyamazmıyız ki?
-Hayır Arda'cım bak koluma benimn eğitimim olmasına rağmen kendimi koruyamadım.
(Arda)- Abla senin eğitimin mi var, bende eğitim almak istiyorum.
+Bakarız ufaklık şimdi konumuz bu değil.
(Arda) -Ben ufaklık değilim!
(Süleyman Amca)- Tamam hadi gidin, erken gel Berna.
-Tamam babacım.
(Barış/Almila)- Görüşürüz kendinize iyi bakın.
(Ece Abla/Semra Teyze)- Görüşürüz, daha sonra ikinizde yine gelin olur mu?
(Süleyman Amca)-Yakın bi zamanda gelecekler zaten bırakında gitsinler artık.
Bernagilden çıkıp yürüyerek gitmeye karar vermiştik sonuçta iki sokak ilerisiydi. Bizim eve giderken ilk başta kimse konuşmamıştı düşünceli duruyorlardı, fakat eve yaklaşınca konuşmaya başladılar. Her Türk'te olduğu gibi oldu buda ya misafrken kapıda konuşulur, bizde ise eve yaklaşınca konuşuyorlar.
(Barış)- Bence baban ikna olmayacak.
-Bilmiyorum ben babamı mantıklı sanardım yani izin vereceğinden şüphem yoktu bu karar nasıl geldi bende bilmiyorum
+Boşver tatlım babanda sizi düşünüyor eğer yanımıza gelirseniz sürekli tehlikede olacağınızı sanması normal.
(Barış)- Ama sizin evin yanında daha güvende olacaklarını anlamalı
+Barış Süleyman amca hayatında kaç kere mafya gördü sanki nerden bilebilir saçmalama.
(Barış)- Berna ne yapacaksın?
-Bilmiyorum eve gidince konuşacağım belki fikirlerini değiştireblirim.
+Neyse hadi eve geldik içeri girin.
Eve girdiğimizde babamla Kemal bey olduğunu düşündüğüm kişi konuşuyorlardı.Annem ortaklıkta görünmüyordu, galiba Barış'ın annesiyle başka odadalar. Neyse babamın yanına giderken bizi gördü ve ayağa kalktı.
(Babam)- Çabuk gelin demiştim ama!
+Yürüyerek geldik baba
(Babam)-Her neyse hadi geçin oturun. Bu arada tanıştırıyım Yeni ortağımız Kemal bey, Kemal bey bunlarda benim yerime geçecek olan kızlar Berna ve kıım Almila
(Kemal Bey)- Cidden yerine geçirecek misin?
(Babam)-Durumu biliyorsun.
(Kemal Bey)- Ama onlar kız?
(Barış)- Baba kız olmaları birşey değiştirmiyor onlar çok yetenekli ve mücadeleci.
(Kemal Bey)- Sen nerden biliyorsun ki? ne zamandır tanıyıpta bu şekilde babana karşı çıkıyorsun.
(Barış)- Baba onlar benim arkadaşım, kardeşim bile diyebilirim. Okuldan tanışıyorum.
(Kemal Bey)- Oldu o zaman biz kalkalım, oğlum sen iyi misin ya şunlara bak bence birşey beceremez bunlar!
+Kemal bey bence tanımadan karar vermeyin, saygısızlık olmasın diye susuyoruz ama bizde sizin kadar iyi olabiliriz
-Hatta geçeriz bile, ama bizi bu kadar küçümsemeniz kız olmamız yüzünden galiba?
(Kemal Bey)-AHAHAHAHAH beni geçerlermiş, kızsınız en fazla ne yapabilirsiniz ki?
+Tahmin ettiğinizden daha fazla şeyler yapabiliriz.
(Kemal Bey)-Çatışmaya girebilir misiniz?
-Bu mu yani yapamayacağınızı düşündüğünüz şey?
(Kemal Bey)- Evet, çatışmaya girmeyen bir mafya olmaz!
- İyide biz daha dün çatışmaya girdik...
+Ve Berna'nın koluda ordan kalma zaten.
(Kemal Bey)- Peki ya cezalandırma?
+O konuda daha eğitim alıyoruz ama onuda yaparız sorun değil.
(Kemal Bey)- Ama bu konuya duygularınızı katmamanız gerekiyor ve kızlar genellikle duygularıyla hareket eder.
-Biz her kız değiliz.
(Kemal Bey)- Yani dayanırsınız?
+Zaten Berna yakından şahit oldu ve ben onlara iyi bir ceza vermeyi planlıyorum.
(Babam)- Olur mu bunlardan sence Kemal?
(Kemal Bey)-Olmular bile bunlar Ahmet
(Babam)-m Senin oğlanı tanıdıklarını bilmiyordum ama iyi olmuş tanışmaları
(Kemal Bey)-Aynen ben srun çıkarırlar filan diyordum da zaten iyi anlaşıyorlarmış bu yönden de sıkıntı yok.
Onlar bu şekilde konuşurken biz şaşkın ördek yavrusu gibi onları izliyorduk, Ne oluyodu burda biri açıklama zahmetinede girmiyor.
+Acaba burda ne oluyor?
(Kemal Bey)- AHHAHAHAHAHA Ahmet şunların tipe bak uzaylı görmüş köylü gibi bakıyorlar bize
-Kemal bey artık açıklar mısınız?
(Kemal Bey)-Tabi açıklarım ama önce şu bey lafını kaldırıp yerine amcayı koyalım
+Kemal amca mı?
(Kemal Bey)- Evet, neyse biz sizi denemek için bu oyunu oynadık ve biraz daha eğitimle herşey yerine oturacak.
(Barış)- Bende diyorum babam bu şekilde kimseyi yargılamaz
(Kemal Amca)- Ama doğruyu söyle bi ara sende inandın
(Barış)- Evet iyi oyuncusun hakkını vermeliyiz.
(Kemal Amca)- Sende iyi oyuncu olacaksın öğreticem sana bunları.
(Barış)- Bence hemen başlayalım öğretmeye.
(Kemal Amca)- Ahmet sen açıklaman gereken konuyu açıkla biz kalkıyoruz, hadi kerate yürü sende.
(Almila/Berna)- Görüşürüz Kemal amca, Barış.
Biz otururken babam Barışgili uğurlayıp geldi. Bİr derdi vardı ama ne olduğunu bilmiyordum, fakat beni rahatsız ediyordu bu durum biran önce söylemeliydi bence.
(Babam)-Kızlar hiç lafı dolaştırmak istemiyorum.
+İyi edersin bencede baba sorun ne?
(Babam)- Bir hafta sorun benim yerime geçiyorsunuz.
-İyi de bu çok erken olmadı mı hemde neden?
(Babam)-Ben istiyorum yeterli bir sebeb hem vizeleriniz bu hafta veriyorsunuz.
+Hayır daha üç hafta var.
(Babam)-Ben ayarladım bu hafta olacaksınız, sizin hocanızıda ayarladım yarın gelecek. Okula gidip sınavlarınıza girip çıkacaksınız, sonra da silah eğitimi vs. alacaksını yani bu hafta eğitiminiz bitiyor.
-Biz bunu başarabilir miyiz?
+Baba artık gerçek sebebi söylesen?
(Babam)-benim bir ay ömrüm kalmış.
(Almila/Berna)- NE!!!!
(Babam)- Duydunuz işte daha fazla sorun çıkarmayın ve biran önce eğitiminizi tamamlayın şimdi ben odama çıkıyorum sorun olursa yerimi biliyorsunuz.
Babam gittikten sonra gelip bana sarıldı ama ben ağlayamıyordum ki, tamam babam ölüyor ama ben ağlayamıyorum bu üzülmediğim anlamına gelmiyor şuan vyıkılmış durumdayım. Omzumda ıslaklık hissettiğimde Berna'nın ağladığını anladım çok seviyorum bu kızı kesin kendisini benim yerime koydu. Onu omuzumdan kaldırıp göz yaşlarını sildim.
+Bak ben ağlamıyorum sende ağlama, mutlaka ölecekti ya bugün ya daha sonra
-Nasıl bu kadar duygusuzsun sen ya? Baban senin o kızım baban
+Bak bende üzülüyorum ama beni biliyorsun
-Herşeyi içinde yaşamayı bırak artık kendine zarar veriyorsun
+Hayır zararı yok sende bu şekilde olmalısın biz insan öldüreceğiz Berna bu işte duygularımız körermeli.
-Her zaman kendini haklı çıkarmayı bırak
+Berna duygularını körelt tamam mı? Şimdi kalk mimar bulmaya gidiyoruz.
+Of tamam be! Ben yüzümü yıkayıp geliyorum.
O gittikten sonra düşünmeye başladım, babasız bir hayat nasıl olur acaba, belkide bu şekilde olması daha iyiydi bilmiyorum. Berna gelmeden önce gözümden gelen iki damla gözyaşını silip dışarı çıktım temiz hava iyi gelecekti. Ben kapıda beklerken Berna geldi, arabama doğru giderken yani bernagilin evine doğru, Berna hala iç çekiyordu.
+Berna yapma bu şekilde olmaz, mafyaların duyguları olmaz
-İyi işte bvende senin gibi yapmaya alışıyorum duygusuz durmaya
+Fazla üstüme gelmiyor musun?
-Tamam ya tamam sonuçta senin baban biraz tepki vermeni bekliyordum hem bir hafta sonra babanın yerine geçmemiz filan sinirlerimi bozdu.
+Şimdi güzel bi mimar ayarlayıp evi hazırlatıyorum.
-Daha babam izin vermedi ki?
+Vericektir az çok tanıyoruz Süleyman amcayı değil mi?
-Bugün ki söylediklerinden sonra mı? sanmıyorum.
+Onunda kafası karışık zorlama bence.
-Bu hafta onu ikna edicem, hem hangi mimara gidiyoruz bu saatte?
+Bizim şirketin mimarına gidiyoruz, nasıl olsa biz geçicez şirkete de
-Şirkette değildir şuanda evini biliyor musun?
+Öğreniriz sorun yok, hadi atla arabaya.
Arabaya bindiğimizde hareketli bir müzik açtım babamı düşünmemem gerekiyor. Ben araba sürerken Berna telefonumdan Simge'den bizim mimarın adresi almış ve bana yol tarifi yapıyordu. Sonunda apartmanın önüne geldiğimizde arabayı park edip mimarın olduğu kata çıktık.Kapıyı 15 yaşlarında şirin bi kız açtı, çok tatlı yaa.
(Kız)- Kimsiniz?
+Biz babanın çalıştığı şirketten geliyoruz tatlım, baban evde mi?
(Kız)- Evet evde buyrun içeri geçin.
-Teşekkür ederiz güzelim.
Bizi bir odaya getirdi ilk başta nereye gittiğmizi anlamamıştım ama içer girince buranın çalışma odası olduğunu gördüm. 50 yaşı civarında bi adam çalışma masasında çizim yapıyordu. Bizim odaya girdiğmizi farketmemiş olmalıydı ki kafasını çiziminden kaldırmamıştı.
(Kız)- Baba bu ablalar seni çalıştığın şirketten geliyormuş. <Adam kafasını kaldırıp bizi görüce kocaman gülümsedi>
(Mimar)- Buyrun hoşgeldiniz Almila hanım
+Beni nerden tanıyorsunuz?
(Mimar)-Bugün babanız sizi şirkete tanıttı bir hafta sonra şirketin başına siz ve Berna hanım geçiyormuşsunuz.
+Anladım, neyse sizden bir ricam olacaktı.
(Mimar)- Tabii dinliyorum sizi Almila hanım.
+Bizim ve yanında ki evin (İkiz villa) bir kaç odasını birleştirmek istiyoruz.
(Mimar)- Bu kolay sorun olmaz, başka birşey düşündünüz mü?
+Evet evin ön tarafına bakan balkonnu oda yani benim odam ve yan evdeki bitişik odayı birleştirmek istiyorum, bu odanın içinde geniş bir giyinme odası olmalı içinde ise iki tane ayrı suş olmalı ama aynı yerde olmamalılar.
(Mimar)-Anladım burasını peki tasarımı nasıl olsun?
+Onu da mı siz yapıyorsunuz?
(Mimar)- Hayır onu iç mimarımız yapacak, zaten o kişi eşim olur.
+İç tasarımını Berna belirlesin, sizde eşimizi çağırın lütfen.
(Mimar)-Tamam beş dk yalnız bırakıcağım kusura bakmayın.
-Sorun değil. <Adam odadan çıktı>
-Cidden benim yapmamı mı istiyorsun iç tasarımı?
+Evet yaparsın değil mi?
-Yaparım canım sorun olmaz. <Adam yanında güzel bi bayanla içeri girdi o da yaklaşık 50 yaşında duruyordu>
(İç mimar)- Hoşgeldiniz Berna hanım, Almila hanım.
(Berna/Almila)- Hoşgeldik.
(İç mimar)- Tasarım işiniz varmış galiba buyrun sizi dinliyorum.
-Odanın şekli hakkında bir bilginiz var mı?
(İç mimar)-Evet eşim az önce bahsetti
-Tamam o zaman direk tasarıma geçiyorum. Odanın genelini lila rengi kaplamalı, yataklar ise ikiside duvara bitişik olmalı benimki mavi tonları bir yatakken, Almilanın ki Beyaz omalı. Ortada boş kalan kısıma rahat minderler yerleştirilmeli, rengarenk ama odaya da uyumlu olmalı. tasarımın geri kalanlarınıda istediğiniz gibi yaparsınız.
(İç mimar)-Anladım, başka eklemek istediğiniz detay var mı?
-Benim yok ya senin almila?
+Odanın bir duvarına resim asmak için yerler olsun resimlerin bir çoğunu size atacağım ama yeni resimler içinde yer olmalı.
(İç mimar)- Güzel bir detay, istediğniz gibi yaparız.
+Kolay gelsin o zaman size tasarımı pazartesine görmek istiyoruz.
-Ne kadar sürede yaparsınız bunu?
(Mimar)- Üç gün içinde yapabiliriz.
-Hızlısınız, bu sizin yararınıza olur, İyi akşamlar.
+İyi akşamlar.
(İç mimar/Mimar)- iyi akşamlar Almila hanım, iyi akşamlar Berna hanım.
Mimardan çıktıkdam sonra Bernayı evine bıraktım ve evime geçtim. Odama çekilip bir süre ağladıktan sonra uyuya kaldım.