Zawgyi
C-105 Magic pill central workshop.
အခန္း ၁၀၅ ေမွာ္ေဆးလံုး ဗဟိုအလုပ္ရံု
"မင္း ေသခ်င္လုိ္႔ ေမးေနတာလား"
အသက္လတ္ပိုင္းလူၾကီးမွ ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေလသံႏွင့္ ေျပာသည္။ သူမုန္းတဲ႔သူေတြထဲမွာ သူ႔ကို ၀က္လုိ႔ေခၚတဲ့သူကုိ အမုန္းဆံုးျဖစ္သည္။ မသိမသာေျပာရင္ေတာင္ မသည္းခံနိုင္ေပ။ ခ်က္ခ်င္းကို မ်က္ခံုးထူထူၾကီးေတြက ေကြးတက္သြားသည္။ လအဆင့္ သိုင္းသမားမ်ားရဲ႕ အရွိန္အ၀ါကို ထုတ္ျပီး Ling Xiao ဆီကို ရက္ရက္စက္စက္ ခုတ္မည့္ဟန္႔ႏွင့္ ပုစိန္ကို ေျမွာက္ကာ ေျပး၀င္သြားသည္ႏွင့္ အနားက ၾကည့္ေနသူေတြအားလံုး ေနာက္ကို ကမန္းကတန္း ျပန္ဆုတ္ၾကသည္
Ling Xiaoကိုယ္ေပၚကုိ ပုစိန္က်ခါနီးမွာတင္ သူ႔ကိုယ္မွ ခရမ္းေရာင္ မီးေတာက္မ်ား ေပၚထြက္လာသည္။ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ႔ မီးအပူခ်ိန္က အနားပတ္၀န္းက်င္ အပူခ်ိန္ကို ခ်က္ခ်င္း ျမင့္တက္လာေစသည္။ အသက္လတ္ပိုင္းလူၾကီးရ႕ဲ ပုစိန္နားမွာ မီးနဂါးတစ္ေကာင္ ၀ီွးခနဲ ၀ွစ္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္ရဲ႕ အဆံုးမွာ ပုစိန္က လံုး၀ကို ျပာက်သြားေတာ့သည္။ ျပီးတာနဲ႕ ခရမ္းေရာင္ မီးေတာက္က အသက္လတ္ပိုင္းလူျကီးထံကို တရွိန္ထိုး ေျပးသြားေလရာ....
အသက္လတ္ပုိင္းလူၾကီးမွာ ေအာ္ဖို႔ေတာင္ အရွိန္မရလို္က္ ခရမး္ေရာင္မီးေတာက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကို ထိတာနဲ႕ မီးပြားေလးေတြျဖစ္ကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္။
အဲဒိျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနသူေတြအကုန္ ထိတ္လန္႔ကုန္သည္။
ခရမး္ေရာင္ မီးေတာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ႏွင့္ အသက္လတ္ပိုင္း လူၾကီးရဲ႕ ခႏၱာကိုယ္က ေျမေပၚကို ျပဳတ္က်သြားတာမို႕ ရပ္ၾကည့္ေနသူမ်ား၏ အထိတ္အလန္႔သံမ်ားညံသြားသည္။ အနီေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ေသြးမ်ား ရုတ္တရက္ စီးထြက္လာသည္။ နည္းနည္း နညး္နည္းနွင့္ ေျမေပၚမွာ ေသြးအိုင္တစ္ခု ျဖစ္ထြန္းသြားသည္။ အသက္လတ္ပိုင္းလူ၏ ရင္ဘတ္မွာက လန္႕စရာ အေပါက္တစ္ေပါက္ႏွင့္
အနားကလူအမ်ားဟာ စကားလံုးမဲ႕စြာနဲ႕ ဆြံ႕အသြားၾကသည္။ သိမ္ေမြ႔ျပီး ႏူးညံသေယာင္ ပံုစံနဲ႕ လူေခ်ာေလးေပၚကုိ အထိတ္တလန္႕နဲ႕ အၾကည့္ေတြက က်ေရာက္သြားသည္။ ဘယ္သူမွ အဆိုပါ ေႏြးေထြးတဲ႕ အျပံဳးပိုင္ရွင္က ဒီလို ေသြးေအးတဲ႔ အျပဳအမူကို လုပ္လိမ့္မည္ဟု ထင္မထားၾကေခ်။
ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် အရွံဳးကို မရင္ဆုိင္ခဲ႔ရေသာ ၀ံပုေလြစြယ္အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ျပန္ေမးစရာ မလိုေအာင္ကို လအဆင့္ရွိတဲ႕ သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ က ဒီလူရဲ႕ ရိုက္ခ်က္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ကို က်ရွံဳးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီလို ကံဇာတာက ေတာ့ အကယ့္ကို အာ... ေၾကကြဲဖို႕ ေကာင္းတာပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလူရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္မႈကလဲ ေလရဲ႕အလ်င္ ႏွင့္ မိုးၾကိဳးပစ္သလိုအားအင္ မ်ားက စာနာစိတ္အလ်င္းမရွိေခ်။ ေအးခ်မ္းတဲ႕ HunJiျမိဳ႕မွာ ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥဆိုတာ လြယ္လြယ္နဲ႕ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္။ ဒီေန႕ကေတာ့ ဒီလိုအစြမ္းေတြကို ေတြ႕ျမင္ရတဲ႔အျပင္ ကနဦးထဲက စာနာမႈအလ်င္းမရွိတာကိုပါ ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။ တကယ့္ကို လူတိုိင္းလူတိုင္းကို ေၾကာက္ရြ႔ံ႕မႈေၾကာင့္ တုန္လႈပ္သြားေစသည္။
You XiaoMoလဲ ဒီလို မေမွ်ာ္လင့္ထားေပ။ သူ Ling Xiao ကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ရင္းနဲက ခက္ခက္ခဲခဲကို သေတြးျမိဳခ်လို္က္ရသည္။
Ling Xiao က သူတို႕ကို ထြက္ေျပးေအာင္ပဲ လုပ္မယ္လို႕ အလြန္ဆံုး ထင္ထားတာျဖစ္သည္။ လူလတ္ပိုင္းၾကီးကို ဒီမွာတင္ သတ္ပစ္လိမ့္မည္လို႕ အထင္ထား။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းၾကီးေတာ့ သူမအံၾသမိပါ။ ေရခဲဂူမွာတုန္းကလဲ Ling Xiao အၾကီးအကဲJiang ကို တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ အလဲထိုးနိုင္ခဲ႔တာ သူျမင္ဖူးသည္ပဲေလ။ သူက TianXin ဂိုဏ္းရဲ႕ အၾကီးအကဲကို ေတာင္ သတ္ရဲေသးတာပဲ အၾကီးအကဲJiang က မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြရဲ႕ သူလ်ိွဳျဖစ္ေနတာေတာင္မွေလ ။ သူမသတ္ရဲသည့္သူ ဘယ္သူရွိနိုင္ပါ့မလဲ။
သူအရင္ထဲက Ling Xiao က လံုး၀ကို စာနာသနားတဲ႔စိတ္မရွိတာ သိတာၾကာေနပါေပမယ့္ သူ႔ႏွလံံုးသားထဲက အသိနဲ႕ သူျမင္ေနရတာနဲ႕ကေတာ့ ကြာျခားခ်က္နဲနဲ ရွိေနေသးသည္။
အေစာက Ling Xiaoကို အသဲအသန္ညႊန္ျပခဲ႕ၾကေသာ လူတစ္စုကေတာ့ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေသဆံုးတာကို ျမင္လိုက္ရသည့္ အခါမွာေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတြ ျဖဴေဖ်ာ႔ကုန္ၾကသည္။ ထိတ္လန္႕ေနတဲ႔ မ်က္လံုးေတြက ေန Ling Xiao ရဲ႕ သြယ္လ်တဲ႕ပံုရိပ္ကိုေတာင္ ျမင္နိုင္သည္။ မတ္တပ္ပင္ မရပ္နို္င္ေလာက္ေအာင္ကို ဒူးေတြတုန္ေနၾကသည္။ သူတို႔အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အတြက္ ကလဲ႕စားေခ်ရန္ပင္ ေလသံမထြက္နိုင္ေတာ့။
"မင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အေလာင္းယူျပီး ထြက္သြားေတာ့ေလ အ.. ဘာလဲ မင္းတို႔ေတြပါ ဒီမွာေနျပီး ေခါင္းေဆာင္ကို အေဖာ္လုပ္ေပးမလို႕လား" Ling Xiao သူတို႕ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး ႏူးညံတဲ႔ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္သည္။
၀ံပုေလြစြယ္အဖြဲ႕က အဖြဲ႕၀င္အားလံုးက သူ႔ရဲ႕ ႏူးညံတဲ႔ အသံကို ၾကားတာနဲ႔ သူတို႔ ဆံပင္ေတြ ေထာင္သြားေလာက္ေအာင္ကို ထိတ္လန္႔ၾကသည္။ အဖြဲ႔က လူအကုန္လံုး ပ်ာယာခတ္ ခလုတ္တိုက္ မတတ္ လူလတ္ပိုင္းၾကီးထံသို႔ အေျပးသြားျပီး သူတို႕ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အေလာင္းကို မၾကျပီး လ်င္ျမန္စြာနဲ႕ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္။
"ကဲ သြားစို႔" Ling Xiao You XiaoMo ကို ငံု႕ၾကည့္ကာ ေျပာလုိက္သည္။
You XiaoMo သူ႔ေနာက္က ခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားတာနဲ႔ လူအုပ္ၾကီးထဲ တိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည္မွာ ဒီမွာ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ႕သလိုမ်ိဳး။ ေျမျပင္ေပၚက ေသြးအိုင္ေၾကာင့္ သာမဟုတ္ရင္ အေစာက ျဖစ္ပ်က္ခဲ႕သမွ်က ပံုရိပ္ေယာင္ေတြပဲလို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ထင္ၾကမွာျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဒါက အံ႔ၾသဖို႔ ေကာင္းလြန္းေနသည္။
သူတို႔ထြက္သြားျပီး သိပ္မၾကာခင္ လူတစ္ေယာက္ ဦးေဆာင္ေသာ အနက္ေရာင္၀တ္စံုနဲ႕အေစာင့္တစ္စု အျမန္ေရာက္လာသည္။ သူတို႔ ေျခလွမ္းေလး တစ္လွမ္းေနာက္က်သြားတာ အေတာ္ဆိုးသည္။ အားလံုးက ျပီးွဆံုးသြားျပီ။ လူေတြလဲ ေျခရာခံလို႔မရေအာင္ကို ထြက္သြားၾကျပီ။ ေျမေပၚက ေသြးအိုင္ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ ပြဲျပီးတာနဲ႔ ေပ်ာက္သြားတဲ႔သူေတြေၾကာင့္ သူေတာင္ ဒါက သတင္းအမွားၾကီးလို႔ ေတြးမိမွာ ျဖစ္သည္။
လမ္းကို ေျဖးေျဖးေလးေလ်ွာက္ရင္းနဲ႕ You XiaoMo လမ္းေလး ၀ဲယာကို ေငးၾကည့္ရင္းလိုက္ လာသည္။
HunJiျမိဳ႕ရဲ႕ အစည္ကားဆံုးေသာ လမ္းျဖစ္တာနဲ႕ အညီ ေရာင္းခ်ေသာ ပစၥည္းေတြက HePingျမိဳ႕မွာ ေရာင္းတာေတြထက္ ပို ျပီးမ်ားသည္။ ေမွာ္ေဆးလံုးအေရာင္းဆိုင္မ်ားႏွင့္ ေမွာ္ေဆးပင္ဆိုင္ေတြက တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု နီးကပ္စြာ တည္ရိွသည္။ ဒါေပမယ့္ ဆိုင္အမ်ားစုကေတာ့ ေသးငယ္ၾကသည္။ အထဲမွာ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားေနေသာ လူေတြ ရွိေနေပမယ့္ အရမ္းေတာ့ မ်ားမေန။ You XiaoMo အထဲကို အရမ္းသြားၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ Ling Xiao က လံုး၀ကို မရပ္။ သူတစ္ေယာက္ထဲလဲ သြားလို႔မရ။
ႏွစ္ေယာက္သား နာရီ၀က္ေလာက္ သြားျပီးေသာအခါ You XiaoM၀ရဲ႕ လက္လက္ထေနေသာမ်က္လံုးေတြက အလြန္ၾကီးေသာ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကေန မခြာနိုင္ေတာ့။ ေရႊေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေပၚမွာ ၾကီးျပီး ရိုးရွင္းတဲ႕ စာလံုးၾကီးေတြျဖင့္ "ေမွာ္ေဆးလံုး ဗဟိုအလုပ္ရံု' ဟု ေရးထားသည္။ သည့္အျပင္ ဆို္င္းဘုတ္ရဲ႕ အေပၚဘက္ ဘယ္ဘက္ တြင္ ၾကယ္နီ ခုနစ္လံုးကို ထြင္းထူထားသည္။ ဒါက ၾကယ္ခုနစ္လံုးစီးပြားမ်ားထဲမွ တစ္ခုဆိုတာထင္ရွင္းလွသည္။
ဒီဆိုင္က ဆိုင္ေလးဆိုင္ေလာက္ကုိ အရြယ္အစားရွိသည္။ အနားက ဆို္င္ေတြနဲ႕ႏႈိင္းယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ဒီဆိုင္က ဆုိင္ၾကီးဆိုင္ေကာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္နို္င္သည္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ Ling Xiao လဲ လမ္းေလွ်ာက္ရာက ရပ္ျပီး ေခါင္းကို နဲနဲ နိမ့္ျပီး "ဒီဆိုင္ပဲ"
You XiaoMo စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲက ေခါင္းျငိမ့္ျပီး သူ႔ေနာက္ကေန ဒီထူးျခားတဲ႔ဆိုင္ထဲ လိုက္၀င္သြားလိုက္သည္။ အထဲကို လွမ္းလိုက္သည္ႏွင့္ ေဆးအနံ႕ေတြက ႏွာေခါင္း၀ကို ခပ္ျပင္းျပင္းထိေတြေတာ့သည္။ အန႔ံ ျပင္းျပင္းေတြေၾကာင့္ သူေခါင္းမူးလာသလုိေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ေဘးဘီကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးေတြမွာ အံ႕ၾသမႈေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္သြားသည္။
ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံု အတြင္းမွာ အရမး္ကို က်ယ္ျပန္႔သည္။ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ထပ္တင္ထားေပမယ့္ ေဖာက္ထြင္းျမင္နိုင္တဲ႔ အလွျပေသတၱာေတြက သပ္သပ္ယပ္ယပ္နဲ႕ စီထားတာျဖစ္သည္။ ေသတၱာေတြက ေက်ာက္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္ေပမယ့္ ေခတ္မီဖန္သား အလွျပစင္ေတြနဲ႔ သြားတူသည္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာျပင္ေတြက ဖန္သားထက္ ပိုုျပီးမာေက်ာမယ္ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ မ်က္ႏွာျပင္ေတြကေန စိတ္စြမ္းအင္ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးထြက္ေနေသးသည္။ ဒီဆိုင္မွာက ေမွာ္ေဆးလံုး အဆင့္ေပါင္းစံု ရွိေနသည့္အျပင္ ေမွာ္ေဆးပင္ ေပါင္းစံုပါ ရွိေနသည္။
ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ဒီ အလွျပေသတၱာေတြက စိတ္စြမ္းအင္ေတြကို ပါ ထိန္းထားနုိင္တာမို႔ အတြင္းက ေမွာ္ေဆးပင္ေတြရဲ႕ အစြမ္းက ေလ်ာ့သြားသြားမည့္ လကၡဏာမရွိ။ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ လူစုစု စုစုႏွင့္ လဲ ရွိေနသည္မို႔ စကားေျပာသံေတြက ေနရာတို္င္းမွာ ၾကားေနရသည္။
You XiaoMo တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး သားရည္ေတြ ထြက္က်လာေတာ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ ေမွာ္ ေဆးပင္ ႏွင့္ ေမွာ္ေဆးလံုး ေတြက အမ်ားစုက အလယ္အလတ္ အဆင့္ ႏွင့္ အရည္အေသြးကလဲ အလယ္ဆင့္ ျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ားစုက အဆင့္ေလးကေန အဆင့္ ေျခာက္အထိက ေယဘူယ်ျဖစ္ၾကသည္။ အဆင့္နိမ့္ေဆးလံုးႏွင့္ ေဆးပင္ေတြကို ဒီမွာ ရနုိင္ပံုမရေခ်။ ေဆး၀ါးအလုပ္ရံုမ်ားက အတူတူမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။
အေပၚမွာ ေရးကပ္ထားတဲ႔ ေစ်းႏႈန္းေတြကို ၾကည့္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးေထာင့္ေတြက က်ံဳသြားသည္။ ေစ်းက အဆမတန္ေတြ။ အဆင့္ေလးေမွာ္ေဆးပင္တစ္ဖံုကို ေရႊျပားေလးေသာင္းတဲ႕။ ဒါေတာင္ အရည္အေသြးက အလတ္တန္းစားပဲ ရွိေသးသည္။ အကယ္လို႔သာ အထက္တန္းစားသာ ျဖစ္ပါက ေရႊျပား ငါးေသာင္း ေျခာက္ေသာင္း ေလာက္ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ဒီလိုစီးပြားေရးမ်ုိဳးက အကယ့္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သလိုကို ျဖစ္သည္။ အျမတ္အစြန္းက မ်ားလွသည္။ သူေတာင္ မနာလိုျဖစ္သြားသည္။
သူတစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ျပီးတာနဲ႕ သူ႔ပံုက အရမ္းကို အားငယ္ေနပံု ျဖစ္သြားသည္။
HePingျမိဳ႕မွာ ေဆးလံုးေတြေရာင္းျပီး ရတဲ႕ေငြေတြကို သူျမင္ေယာင္သြားသည္။ အဆင့္ေလးေဆးပင္ ေဆးတစ္ဖံုစာ ု၀ယ္ဖို႔ကို ဆယ္ပံုတစ္ပံုေတာင္ မမွီ။ တကယ့္ကို ရိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႔ သူ႔ကို ရိုက္ခ်ခဲ႕တာျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ေဆးပင္ေတြသူ႕ဘာသာ စိုက္ထားမိတာကို ေတြးကာ သူကံေကာင္းျခင္းေတြကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ မဟုတ္လို႔ကေတ့ာ သူ႔ကိုယ္သူေရာင္းရင္ေတာ ေဆးပင္ေတြ မ၀ယ္နုိင္ဖို႔ ေသခ်ာေနသည္။
သူ႔အကိုၾကီး အရင္က ေျပာဖူးတဲ႕ ေမွာ္ဆရာေတြက ေငြရလြယ္တဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျဖစ္ေပမယ့္ ပိုက္ဆံေတြလဲ မီးရွိဳ႕လုိ္က္သလို ကုန္လြယ္သည္ ကို သြားေတြးမိသည္။ အခုပဲၾကည့္ ဒါက မွားေနတာေတာ့ မဟုတ္။
"ဒီက ဆရာႏွစ္ေယာက္ အကူအညီမ်ားလိုသလား ရွင့္" အျဖဴေရာင္အ၀တ္ရိုးရိုးကိုသာ ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔ ဧည့္ၾကဳိအမ်ိဳးသမီး သူတို႔ဆီ ေလွ်ာက္လာသည္။ သူ႔ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ အကုန္လံုးကို ေ၀႔ၾကည့္ျပီး လူတိုင္းလိုပါပဲ ေလးစားဖြယ္ ပံုစံနဲ႔Ling Xiao စီမွာ အဆံုးသတ္သည္။
Ling Xiao က မိန္းကေလးကို ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖေသး အဲဒိအစား မိန္းကေလး စကားေျပာေနတုန္း You XiaoMO ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္သည္။ သူ႔ညီငယ္ေလး ၾကယ္ခုနစ္ပြင့္ေလလံအိမ္မွာ ေျပာတာကို သူအမွတ္ရေနေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ သူၾကည့္တဲ႔အခ်ိန္မွာ အျခားတစ္ေယာက္က အေစခံအမ်ိဳးသမီးကို ၾကည့္မေနယံုမကပဲ ေခါင္းျပဳတ္ထြက္ေတာ့မတတ္ကို ေဘးဘီကို ဘာေတြၾကည့္ေနမွန္းမသိေအာင္ ၾကည့္ေနသည္။ ဒီေတာ့မွ သူ စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ႕ အၾကည့္ေရြ႕နုိ္င္သည္။
"ဒီမွာ ေမွာ္ေဆးလံုးေတြ ယူသလား"
ဧည့္ၾကိဳ က ခဏေလာက္ ေတာင့္သြားျပီးမွ ေခါင္းျငိမ္႔ျပီး "ယူပါတယ္ အဲဒါေတြက ဒုတိယအထပ္မွာပါ ဒီက ဆရာႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္မနဲ႕ တစ္ခ်က္ေလာက္ လိုက္ခဲ႔ေပးပါ"
You XiaoMo လဲ Ling Xiao ကို ဦးေဆာင္ျပီး ဧည့္ၾကိဳ မိန္းကေလးေနာက္ ကေန ဒုတိယအထပ္ကို ပါသြားသည္။
ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုရဲ႕ ဒုတိယအထပ္က ပထမထပ္လိုမ်ိဳးေတာ့ ခမ္းနားလွ။ အျဖဴေရာင္သက္သက္ကို သာသံုးထားသည္မို႔ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း အေငြ႕အသက္ သာ ရွိသည္။ ခန္းမၾကီးရဲ႕ အလယ္မွာေတာ့ ထြင္းေဖာက္ျမင္နိုင္တဲ႔ အလွျပစင္ေတြႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။ စင္ေတြမွာလဲ ေမွာ္ေဆးပင္ေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနတဲ႕ ေက်ာက္စိမ္းေသတၱာမ်ား ရွိသည္။ ဘာက အံ႔အားအသင့္ေစဆံုးလဲဆိုတာကို ေျပာရင္ေတာ့ အဆိုပါ ေမွာ္ေဆးပင္ေတြတိုင္းက အရည္အေသြးထိပ္တန္းေတြ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္သည့္အျပင္ အျဖဴေရာင္ အလင္းတန္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကိုေတာင္ ထုတ္လြႊတ္ေနၾကသည္။ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲပ ဒီဟာေတြက သာမာန္ေမွာ္ေဆးပင္ေတြ မဟုတ္တာ အထင္အရွားေျပာနိုင္သည္။
HunJuျမိဳ႕ရဲ႕ အၾကီးဆံုးေမွာ္ေဆးလံုး အေရာင္းဆုိင္ဆိုတာ အံ႔ၾသစရာျဖစ္ေနစရာေတာင္မလုိ။ သူတို႔မွာလဲ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ အေတာ္အတန္ေတာ့ ရွိပံုရသည္။
ခန္းမအလယ္မွာေတာ့ လူအခ်ိဳ႕ဟိုနားတစ္စုဒီနားတစ္စု မတ္တတ္ရပ္ ေနၾကသည္။ You XiaoMo သူတို႔ကိုယ္ကေနမွ သူတို႔ရဲ႕ အားေကာင္းတဲ႕ ၀ိဥာဥ္မ်ားကို ခံစားမိသည္။ သူတို႔အားလံုးက ေမွာ္ဆရာမ်ားျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ေမွာ္ေဆးပင္ကို ၀ယ္သူအမ်ားစုကေတာ့ ေမွာ္ဆရာမ်ားသာျဖစ္သည္လို႔ ေတာ့ ယူဆႏုိင္သည္။
ဧည့္ၾကိဳအမ်ိဳးသမိးကူ သူတို႔ကို အနက္ေရာင္၀တ္ရံု ၀တ္ဆင္ထားသူ အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္ထံ ေခၚသြားျပီး အေျခအေနေတြကို ရွင္းျပေနသည္။ အဖိုးၾကီးက ဧည့္ၾကိဳကို လက္ခါျပျပီး သူတို႔တို႕ဘက္ကို လွည့္လာသည္။ ဒီတစ္ခါကေတာ့ အာရံုအစိုက္ခံရသူက You XiaoMoျဖစ္သြားသည္။ ေမွာ္ဆရာေတြကပဲ ေမွာ္ေဆးလံုးေတြကို ေရာင္းတာျဖစ္သည္။ သိုင္းသမားေတြက ေမွာ္ေဆးလံုးေတြ ေရာင္းဖို႔ လာၾကမွာ မဟုတ္။ သူတို႔ဘာ သူတို႔ေတာင္ သံုးဖို႔ မေလာက္င ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား။
"ဘာေမွာ္ေဆးလံုးေတြမ်ား ဒီက ညီငယ္ေလး ေရာင္းခ်င္တာပါလဲ ေမွာ္ေဆးလံုး ဗဟိုအလုပ္ရံုက သာမာန္ ေမွာ္ေဆးလံုးေတြကိုမလက္ခံတာကို ဒီက အဖိုးၾကီးကအရင္ေတာ့ ေျပာျပပါရေစ"
အဖိုးၾကီးက သက္သက္ညာညာပဲ ေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။ ဒါကလဲ You XiaoMo က အဆင့္နိမ့္ေမွာ္ဆရာ တစ္ေယာက္ျဖစ္တာကို ၾကည့္ျပီး ဒီအခ်က္ကို ေထာက္ျပလိုက္တာျဖစ္သည္။ အဆင့္နိမ့္ေမွာ္ဆရာေတြ ေမွာ္ေဆးလံုးကို သန္႔စင္သည့္ေနရာမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြရွိသည္။ အဆင့္တစ္မွ အဆင့္သံုးအထိသာ ရွိသည္။ အမ်ားစုသည္ အဆင့္နိမ္႔ ေဆးလံုးမ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုက အဆင့္နိမ့္ေဆးလံုးမ်ားကို လက္မခံေပ။
You XiaoMo ကလဲ သူဘာကို ဆိုလိုသည္ကို သိသည္။ သူအမ်ားၾကီး ေျပာမေနပဲ သူယူလာသည့္ ေမွာ္ေဆးလံုးေတြထဲ႔ထားတဲ႔ ပုလင္းငါးပုလင္းကို သာ သူ႔ေမွာ္အိတ္ထဲကထုတ္ျပီး သူတို႔ေရွ႕ကို တင္လုိက္သည္။
အဖိုးၾကီးက ပုလင္းတစ္လံုးကို ယူၾကည့္သည္။ ပုလင္းကို ဖြင့္လိုက္တာနဲက ေဆးလုံးရဲ႕ ျပင္းပ်တဲက အနံကို အာရံုခံနုိင္သည္။ ႏွာ၀ကို ေဆးအန႔ံ လာေရာက္ ထိေတြ႕ခ်ိန္မွာ အဖုိးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာ အမူအယာ အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ သူခ်က္ခ်င္း ေဆးလံုးတစ္လံုးကို ထုတ္ယူလုိက္သည္။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေဆးလံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးက ပုလင္းႏႈတ္ခမ္းကေနျပီး သူ႔လက္၀ါးေပၚကို ေရာက္လာသည္။ ေမွာ္ေဆးလုံးရဲ႕ အနံ႕ႏွင့္ ခံစားရမႈက ပထမတန္းစားျဖစ္သည္။ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းလွေအာင္ကို အဆိုပါေဆးလံုးက အဆင့္ႏွစ္ ထိပ္တန္းေဆးလံုးျဖစ္သည္။
အဖိုးၾကီးက ပုလင္းကို ေသခ်ာအနီးကပ္ ထပ္ၾကည့္ေတာ့ အထဲမွာ ေဆးလံုး ငါးဆယ္ထပ္မနည္းပါ၀င္သည္။ ေနာက္ သူအျခား ပုလင္းေလးပုလင္းကို တစ္ပုလင္းစီ ၾကည့္ေတာ့သည္။ အကုန္လံုးက ထိပ္တန္း အဆင့္ႏွစ္ေဆးလံုးမ်ားျဖစ္ၾကျပီး ပုလင္းတိုင္းမွာ ေဆးလံုး ငါးဆယ္စီ ပါရွိသည္။ အဖိုးၾကီးရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ မယံုနုိ္င္ျခင္းေတြ ဖ်တ္ခနဲ ေပၚလာသည္
"ဒါ .....ေတြအားလုံးကို မင္းေဖာ္ထားတာလား"
အဖိုးၾကီးက You XiaoMo ကုိ အံ႕ၾသျခင္းနဲ႕ မယံုနို္င္ေတြနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနသည္။
သူခံစားရသေလာက္က ဒီပုဂၢိဳလ္သည္ အားေကာင္းတဲ့ ၀ိဥာဏ္လဲ မရွိ အသက္ကလဲ ဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ထက္ပင္ မပိုေသးသူျဖစ္သည့္အျပင္ အဆင့္ႏွစ္ေမွာ္ဆရာမွ်သာျဖစ္သည္မို႔ အရမး္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ စိတ္ထဲမွာ ခန္႔မွန္းေနရသည္။ အဓိက အက်ဆံုးကေတာ့ ထိပ္တန္းေဆးလံုး ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ကို ေဖာ္စပ္နုိ္င္တာကို ျဖစ္သည္။
ေျပာရေၾကးဆိုလွ်င္ ေမွာ္ေဆးလံုးဗဟိုအလုပ္ရံုသည္ HunJi ျမိဳ႕ရဲ႕ အၾကီးမားဆံုးေသာ ေမွာ္ေဆးလံုးအေရာင္းဆုိင္ဟု ဆိုနို္င္တာေတာင္ ထိပ္တန္းအဆင့္ေမွာ္ေဆးလံုး ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ကိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ မကိုင္ထားဖူးေခ်။ ျပီးေတာ့ သူက ဘယ္ကမ်ား အဆင့္ျမင့္ ေမွာ္ေဆးပင္ေတြမ်ား ရရွိေနပါသလဲ?
Unicode
C-105 Magic pill central workshop.
အခန်း ၁၀၅ မှော်ဆေးလုံး ဗဟိုအလုပ်ရုံ
"မင်း သေချင်လို့် မေးနေတာလား"
အသက်လတ်ပိုင်းလူကြီးမှ ကြောက်စရာကောင်းစွာ လေသံနှင့် ပြောသည်။ သူမုန်းတဲ့သူတွေထဲမှာ သူ့ကို ၀က်လို့ခေါ်တဲ့သူကို အမုန်းဆုံးဖြစ်သည်။ မသိမသာပြောရင်တောင် မသည်းခံနိုင်ပေ။ ချက်ချင်းကို မျက်ခုံးထူထူကြီးတွေက ကွေးတက်သွားသည်။ လအဆင့် သိုင်းသမားများရဲ့ အရှိန်အ၀ါကို ထုတ်ပြီး Ling Xiao ဆီကို ရက်ရက်စက်စက် ခုတ်မည့်ဟန့်နှင့် ပုစိန်ကို မြှောက်ကာ ပြေးဝင်သွားသည်နှင့် အနားက ကြည့်နေသူတွေအားလုံး နောက်ကို ကမန်းကတန်း ပြန်ဆုတ်ကြသည်
Ling Xiaoကိုယ်ပေါ်ကို ပုစိန်ကျခါနီးမှာတင် သူ့ကိုယ်မှ ခရမ်းရောင် မီးတောက်များ ပေါ်ထွက်လာသည်။ တောက်လောင်နေတဲ့ မီးအပူချိန်က အနားပတ်ဝန်းကျင် အပူချိန်ကို ချက်ချင်း မြင့်တက်လာစေသည်။ အသက်လတ်ပိုင်းလူကြီးရဲ့ ပုစိန်နားမှာ မီးနဂါးတစ်ကောင် ၀ှီးခနဲ ၀ှစ်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်ရဲ့ အဆုံးမှာ ပုစိန်က လုံးဝကို ပြာကျသွားတော့သည်။ ပြီးတာနဲ့ ခရမ်းရောင် မီးတောက်က အသက်လတ်ပိုင်းလူကြီးထံကို တရှိန်ထိုး ပြေးသွားလေရာ....
အသက်လတ်ပိုင်းလူကြီးမှာ အော်ဖို့တောင် အရှိန်မရလိုက် ခရမ်းရောင်မီးတောက်က သူ့ရင်ဘတ်ကို ထိတာနဲ့ မီးပွားလေးတွေဖြစ်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။
အဲဒိမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသူတွေအကုန် ထိတ်လန့်ကုန်သည်။
ခရမ်းရောင် မီးတောက် ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် အသက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ ခန္တာကိုယ်က မြေပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားတာမို့ ရပ်ကြည့်နေသူများ၏ အထိတ်အလန့်သံများညံသွားသည်။ အနီရောင် တောက်တောက် သွေးများ ရုတ်တရက် စီးထွက်လာသည်။ နည်းနည်း နည်းနည်းနှင့် မြေပေါ်မှာ သွေးအိုင်တစ်ခု ဖြစ်ထွန်းသွားသည်။ အသက်လတ်ပိုင်းလူ၏ ရင်ဘတ်မှာက လန့်စရာ အပေါက်တစ်ပေါက်နှင့်
အနားကလူအများဟာ စကားလုံးမဲ့စွာနဲ့ ဆွံ့အသွားကြသည်။ သိမ်မွေ့ပြီး နူးညံသယောင် ပုံစံနဲ့ လူချောလေးပေါ်ကို အထိတ်တလန့်နဲ့ အကြည့်တွေက ကျရောက်သွားသည်။ ဘယ်သူမှ အဆိုပါ နွေးထွေးတဲ့ အပြုံးပိုင်ရှင်က ဒီလို သွေးအေးတဲ့ အပြုအမူကို လုပ်လိမ့်မည်ဟု ထင်မထားကြချေ။
ဆယ်စုနှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ အရှုံးကို မရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော ၀ံပုလွေစွယ်အဖွဲ့ ခေါင်းဆောင် ပြန်မေးစရာ မလိုအောင်ကို လအဆင့်ရှိတဲ့ သိုင်းသမားတစ်ယောက် က ဒီလူရဲ့ ရိုက်ချက်တစ်ချက်တည်းနဲ့ကို ကျရှုံးသွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီလို ကံဇာတာက တော့ အကယ့်ကို အာ... ကြေကွဲဖို့ ကောင်းတာပဲ။
ဒါပေမယ့် ဒီလူရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကလဲ လေရဲ့အလျင် နှင့် မိုးကြိုးပစ်သလိုအားအင် များက စာနာစိတ်အလျင်းမရှိချေ။ အေးချမ်းတဲ့ HunJiမြို့မှာ ဒီလိုမျိုးကိစ္စဆိုတာ လွယ်လွယ်နဲ့ တွေ့မြင်နိုင်တာမျိုးမဟုတ်။ ဒီနေ့ကတော့ ဒီလိုအစွမ်းတွေကို တွေ့မြင်ရတဲ့အပြင် ကနဦးထဲက စာနာမှုအလျင်းမရှိတာကိုပါ တွေ့မြင်ကြရသည်။ တကယ့်ကို လူတိုင်းလူတိုင်းကို ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တုန်လှုပ်သွားစေသည်။
You XiaoMoလဲ ဒီလို မမျှော်လင့်ထားပေ။ သူ Ling Xiao ကို ခေါင်းမော့ကြည့်ရင်းနဲက ခက်ခက်ခဲခဲကို သတွေးမြိုချလိုက်ရသည်။
Ling Xiao က သူတို့ကို ထွက်ပြေးအောင်ပဲ လုပ်မယ်လို့ အလွန်ဆုံး ထင်ထားတာဖြစ်သည်။ လူလတ်ပိုင်းကြီးကို ဒီမှာတင် သတ်ပစ်လိမ့်မည်လို့ အထင်ထား။ ဒါပေမယ့် အရမ်းကြီးတော့ သူမအံသြမိပါ။ ရေခဲဂူမှာတုန်းကလဲ Ling Xiao အကြီးအကဲJiang ကို တစ်ချက်ထဲနဲ့ အလဲထိုးနိုင်ခဲ့တာ သူမြင်ဖူးသည်ပဲလေ။ သူက TianXin ဂိုဏ်းရဲ့ အကြီးအကဲကို တောင် သတ်ရဲသေးတာပဲ အကြီးအကဲJiang က မကောင်းဆိုးဝါးတွေရဲ့ သူလျှိုဖြစ်နေတာတောင်မှလေ ။ သူမသတ်ရဲသည့်သူ ဘယ်သူရှိနိုင်ပါ့မလဲ။
သူအရင်ထဲက Ling Xiao က လုံးဝကို စာနာသနားတဲ့စိတ်မရှိတာ သိတာကြာနေပါပေမယ့် သူ့နှလုံးသားထဲက အသိနဲ့ သူမြင်နေရတာနဲ့ကတော့ ကွာခြားချက်နဲနဲ ရှိနေသေးသည်။
အစောက Ling Xiaoကို အသဲအသန်ညွှန်ပြခဲ့ကြသော လူတစ်စုကတော့ သူတို့ ခေါင်းဆောင် သေဆုံးတာကို မြင်လိုက်ရသည့် အခါမှာတော့ ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်နှာတွေ ဖြူဖျော့ကုန်ကြသည်။ ထိတ်လန့်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေက နေ Ling Xiao ရဲ့ သွယ်လျတဲ့ပုံရိပ်ကိုတောင် မြင်နိုင်သည်။ မတ်တပ်ပင် မရပ်နိုင်လောက်အောင်ကို ဒူးတွေတုန်နေကြသည်။ သူတို့အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်အတွက် ကလဲ့စားချေရန်ပင် လေသံမထွက်နိုင်တော့။
"မင်းတို့ ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အလောင်းယူပြီး ထွက်သွားတော့လေ အ.. ဘာလဲ မင်းတို့တွေပါ ဒီမှာနေပြီး ခေါင်းဆောင်ကို အဖော်လုပ်ပေးမလို့လား" Ling Xiao သူတို့ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး နူးညံတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်။
၀ံပုလွေစွယ်အဖွဲ့က အဖွဲ့ဝင်အားလုံးက သူ့ရဲ့ နူးညံတဲ့ အသံကို ကြားတာနဲ့ သူတို့ ဆံပင်တွေ ထောင်သွားလောက်အောင်ကို ထိတ်လန့်ကြသည်။ အဖွဲ့က လူအကုန်လုံး ပျာယာခတ် ခလုတ်တိုက် မတတ် လူလတ်ပိုင်းကြီးထံသို့ အပြေးသွားပြီး သူတို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင်အလောင်းကို မကြပြီး လျင်မြန်စွာနဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။
"ကဲ သွားစို့" Ling Xiao You XiaoMo ကို ငုံ့ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
You XiaoMo သူ့နောက်က ချက်ချင်းလိုက်သွားတာနဲ့ လူအုပ်ကြီးထဲ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်မှာ ဒီမှာ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုမျိုး။ မြေပြင်ပေါ်က သွေးအိုင်ကြောင့် သာမဟုတ်ရင် အစောက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှက ပုံရိပ်ယောင်တွေပဲလို့ လူတော်တော်များများက ထင်ကြမှာဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ ဒါက အံ့သြဖို့ ကောင်းလွန်းနေသည်။
သူတို့ထွက်သွားပြီး သိပ်မကြာခင် လူတစ်ယောက် ဦးဆောင်သော အနက်ရောင်ဝတ်စုံနဲ့အစောင့်တစ်စု အမြန်ရောက်လာသည်။ သူတို့ ခြေလှမ်းလေး တစ်လှမ်းနောက်ကျသွားတာ အတော်ဆိုးသည်။ အားလုံးက ပြီှးဆုံးသွားပြီ။ လူတွေလဲ ခြေရာခံလို့မရအောင်ကို ထွက်သွားကြပြီ။ မြေပေါ်က သွေးအိုင်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ပွဲပြီးတာနဲ့ ပျောက်သွားတဲ့သူတွေကြောင့် သူတောင် ဒါက သတင်းအမှားကြီးလို့ တွေးမိမှာ ဖြစ်သည်။
လမ်းကို ဖြေးဖြေးလေးလျှောက်ရင်းနဲ့ You XiaoMo လမ်းလေး ၀ဲယာကို ငေးကြည့်ရင်းလိုက် လာသည်။
HunJiမြို့ရဲ့ အစည်ကားဆုံးသော လမ်းဖြစ်တာနဲ့ အညီ ရောင်းချသော ပစ္စည်းတွေက HePingမြို့မှာ ရောင်းတာတွေထက် ပို ပြီးများသည်။ မှော်ဆေးလုံးအရောင်းဆိုင်များနှင့် မှော်ဆေးပင်ဆိုင်တွေက တစ်ခုနဲ့ တစ်ခု နီးကပ်စွာ တည်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်အများစုကတော့ သေးငယ်ကြသည်။ အထဲမှာ ဟိုဟိုဒီဒီ သွားနေသော လူတွေ ရှိနေပေမယ့် အရမ်းတော့ များမနေ။ You XiaoMo အထဲကို အရမ်းသွားကြည့်ချင်ပေမယ့် Ling Xiao က လုံးဝကို မရပ်။ သူတစ်ယောက်ထဲလဲ သွားလို့မရ။
နှစ်ယောက်သား နာရီဝက်လောက် သွားပြီးသောအခါ You XiaoM၀ရဲ့ လက်လက်ထနေသောမျက်လုံးတွေက အလွန်ကြီးသော ဆိုင်းဘုတ်ကြီးကနေ မခွာနိုင်တော့။ ရွှေရောင်ဖျော့ဖျော့ အပေါ်မှာ ကြီးပြီး ရိုးရှင်းတဲ့ စာလုံးကြီးတွေဖြင့် "မှော်ဆေးလုံး ဗဟိုအလုပ်ရုံ' ဟု ရေးထားသည်။ သည့်အပြင် ဆိုင်းဘုတ်ရဲ့ အပေါ်ဘက် ဘယ်ဘက် တွင် ကြယ်နီ ခုနစ်လုံးကို ထွင်းထူထားသည်။ ဒါက ကြယ်ခုနစ်လုံးစီးပွားများထဲမှ တစ်ခုဆိုတာထင်ရှင်းလှသည်။
ဒီဆိုင်က ဆိုင်လေးဆိုင်လောက်ကို အရွယ်အစားရှိသည်။ အနားက ဆိုင်တွေနဲ့နှိုင်းယှဉ်မယ်ဆိုရင် ဒီဆိုင်က ဆိုင်ကြီးဆိုင်ကောင်းအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်သည်။
ဒီအချိန်မှာပဲ Ling Xiao လဲ လမ်းလျှောက်ရာက ရပ်ပြီး ခေါင်းကို နဲနဲ နိမ့်ပြီး "ဒီဆိုင်ပဲ"
You XiaoMo စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲက ခေါင်းငြိမ့်ပြီး သူ့နောက်ကနေ ဒီထူးခြားတဲ့ဆိုင်ထဲ လိုက်ဝင်သွားလိုက်သည်။ အထဲကို လှမ်းလိုက်သည်နှင့် ဆေးအနံ့တွေက နှာခေါင်းဝကို ခပ်ပြင်းပြင်းထိတွေတော့သည်။ အနံ့ ပြင်းပြင်းတွေကြောင့် သူခေါင်းမူးလာသလိုတောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဘေးဘီကို သေချာကြည့်ပြီးချိန်မှာတော့ သူ့မျက်လုံးတွေမှာ အံ့သြမှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်သွားသည်။
မှော်ဆေးလုံးဗဟိုအလုပ်ရုံ အတွင်းမှာ အရမ်းကို ကျယ်ပြန့်သည်။ တစ်ခုနှင့် တစ်ခု ထပ်တင်ထားပေမယ့် ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်တဲ့ အလှပြသေတ္တာတွေက သပ်သပ်ယပ်ယပ်နဲ့ စီထားတာဖြစ်သည်။ သေတ္တာတွေက ကျောက်တွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတာဖြစ်ပေမယ့် ခေတ်မီဖန်သား အလှပြစင်တွေနဲ့ သွားတူသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာပြင်တွေက ဖန်သားထက် ပိုပြီးမာကျောမယ်ဆိုတာတော့ သေချာသည်။ မျက်နှာပြင်တွေကနေ စိတ်စွမ်းအင် ခပ်ဖျော့ဖျော့လေးထွက်နေသေးသည်။ ဒီဆိုင်မှာက မှော်ဆေးလုံး အဆင့်ပေါင်းစုံ ရှိနေသည့်အပြင် မှော်ဆေးပင် ပေါင်းစုံပါ ရှိနေသည်။
ဖြစ်နိုင်တာကတော့ ဒီ အလှပြသေတ္တာတွေက စိတ်စွမ်းအင်တွေကို ပါ ထိန်းထားနိုင်တာမို့ အတွင်းက မှော်ဆေးပင်တွေရဲ့ အစွမ်းက လျော့သွားသွားမည့် လက္ခဏာမရှိ။ အချို့နေရာတွေမှာ လူစုစု စုစုနှင့် လဲ ရှိနေသည်မို့ စကားပြောသံတွေက နေရာတိုင်းမှာ ကြားနေရသည်။
You XiaoMo တစ်ချက်ကြည့်ပြီး သားရည်တွေ ထွက်ကျလာတော့မလိုဖြစ်သွားသည်။ မှော် ဆေးပင် နှင့် မှော်ဆေးလုံး တွေက အများစုက အလယ်အလတ် အဆင့် နှင့် အရည်အသွေးကလဲ အလယ်ဆင့် ဖြစ်ကြသည်။ အများစုက အဆင့်လေးကနေ အဆင့် ခြောက်အထိက ယေဘူယျဖြစ်ကြသည်။ အဆင့်နိမ့်ဆေးလုံးနှင့် ဆေးပင်တွေကို ဒီမှာ ရနိုင်ပုံမရချေ။ ဆေးဝါးအလုပ်ရုံများက အတူတူမဟုတ်တာတော့ သေချာသည်။
အပေါ်မှာ ရေးကပ်ထားတဲ့ ဈေးနှုန်းတွေကို ကြည့်ပြီးချိန်မှာတော့ သူ့မျက်လုံးထောင့်တွေက ကျုံသွားသည်။ ဈေးက အဆမတန်တွေ။ အဆင့်လေးမှော်ဆေးပင်တစ်ဖုံကို ရွှေပြားလေးသောင်းတဲ့။ ဒါတောင် အရည်အသွေးက အလတ်တန်းစားပဲ ရှိသေးသည်။ အကယ်လို့သာ အထက်တန်းစားသာ ဖြစ်ပါက ရွှေပြား ငါးသောင်း ခြောက်သောင်း လောက်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒီလိုစီးပွားရေးမျိုးက အကယ့်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သလိုကို ဖြစ်သည်။ အမြတ်အစွန်းက များလှသည်။ သူတောင် မနာလိုဖြစ်သွားသည်။
သူတစ်ချက်လောက် ကြည့်ပြီးတာနဲ့ သူ့ပုံက အရမ်းကို အားငယ်နေပုံ ဖြစ်သွားသည်။
HePingမြို့မှာ ဆေးလုံးတွေရောင်းပြီး ရတဲ့ငွေတွေကို သူမြင်ယောင်သွားသည်။ အဆင့်လေးဆေးပင် ဆေးတစ်ဖုံစာုဝယ်ဖို့ကို ဆယ်ပုံတစ်ပုံတောင် မမှီ။ တကယ့်ကို ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့ သူ့ကို ရိုက်ချခဲ့တာဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်ထဲမှာ ဆေးပင်တွေသူ့ဘာသာ စိုက်ထားမိတာကို တွေးကာ သူကံကောင်းခြင်းတွေကို ကျေးဇူးတင်မိသည်။ မဟုတ်လို့ကတေ့ာ သူ့ကိုယ်သူရောင်းရင်တော ဆေးပင်တွေ မ၀ယ်နိုင်ဖို့ သေချာနေသည်။
သူ့အကိုကြီး အရင်က ပြောဖူးတဲ့ မှော်ဆရာတွေက ငွေရလွယ်တဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းဖြစ်ပေမယ့် ပိုက်ဆံတွေလဲ မီးရှို့လိုက်သလို ကုန်လွယ်သည် ကို သွားတွေးမိသည်။ အခုပဲကြည့် ဒါက မှားနေတာတော့ မဟုတ်။
"ဒီက ဆရာနှစ်ယောက် အကူအညီများလိုသလား ရှင့်" အဖြူရောင်အ၀တ်ရိုးရိုးကိုသာ ၀တ်ဆင်ထားတဲ့ ဧည့်ကြိုအမျိုးသမီး သူတို့ဆီ လျှောက်လာသည်။ သူ့ အကြည့်တစ်ချက်နဲ့ အကုန်လုံးကို ဝေ့ကြည့်ပြီး လူတိုင်းလိုပါပဲ လေးစားဖွယ် ပုံစံနဲ့Ling Xiao စီမှာ အဆုံးသတ်သည်။
Ling Xiao က မိန်းကလေးကို ချက်ချင်းပြန်မဖြေသေး အဲဒိအစား မိန်းကလေး စကားပြောနေတုန်း You XiaoMO ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ညီငယ်လေး ကြယ်ခုနစ်ပွင့်လေလံအိမ်မှာ ပြောတာကို သူအမှတ်ရနေသေးသည်။ ဒါပေမယ့် သူကြည့်တဲ့အချိန်မှာ အခြားတစ်ယောက်က အစေခံအမျိုးသမီးကို ကြည့်မနေယုံမကပဲ ခေါင်းပြုတ်ထွက်တော့မတတ်ကို ဘေးဘီကို ဘာတွေကြည့်နေမှန်းမသိအောင် ကြည့်နေသည်။ ဒီတော့မှ သူ စိတ်ချမ်းသာစွာနဲ့ အကြည့်ရွေ့နိုင်သည်။
"ဒီမှာ မှော်ဆေးလုံးတွေ ယူသလား"
ဧည့်ကြို က ခဏလောက် တောင့်သွားပြီးမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး "ယူပါတယ် အဲဒါတွေက ဒုတိယအထပ်မှာပါ ဒီက ဆရာနှစ်ယောက် ကျွန်မနဲ့ တစ်ချက်လောက် လိုက်ခဲ့ပေးပါ"
You XiaoMo လဲ Ling Xiao ကို ဦးဆောင်ပြီး ဧည့်ကြို မိန်းကလေးနောက် ကနေ ဒုတိယအထပ်ကို ပါသွားသည်။
မှော်ဆေးလုံးဗဟိုအလုပ်ရုံရဲ့ ဒုတိယအထပ်က ပထမထပ်လိုမျိုးတော့ ခမ်းနားလှ။ အဖြူရောင်သက်သက်ကို သာသုံးထားသည်မို့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း အငွေ့အသက် သာ ရှိသည်။ ခန်းမကြီးရဲ့ အလယ်မှာတော့ ထွင်းဖောက်မြင်နိုင်တဲ့ အလှပြစင်တွေနှင့် ပြည့်နေသည်။ စင်တွေမှာလဲ မှော်ဆေးပင်တွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ ကျောက်စိမ်းသေတ္တာများ ရှိသည်။ ဘာက အံ့အားအသင့်စေဆုံးလဲဆိုတာကို ပြောရင်တော့ အဆိုပါ မှော်ဆေးပင်တွေတိုင်းက အရည်အသွေးထိပ်တန်းတွေ ချည်းပဲ ဖြစ်သည့်အပြင် အဖြူရောင် အလင်းတန်းဖျော့ဖျော့လေးကိုတောင် ထုတ်လွှတ်နေကြသည်။ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တာနဲပ ဒီဟာတွေက သာမာန်မှော်ဆေးပင်တွေ မဟုတ်တာ အထင်အရှားပြောနိုင်သည်။
HunJuမြို့ရဲ့ အကြီးဆုံးမှော်ဆေးလုံး အရောင်းဆိုင်ဆိုတာ အံ့သြစရာဖြစ်နေစရာတောင်မလို။ သူတို့မှာလဲ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေ အတော်အတန်တော့ ရှိပုံရသည်။
ခန်းမအလယ်မှာတော့ လူအချို့ဟိုနားတစ်စုဒီနားတစ်စု မတ်တတ်ရပ် နေကြသည်။ You XiaoMo သူတို့ကိုယ်ကနေမှ သူတို့ရဲ့ အားကောင်းတဲ့ ၀ိဥာဉ်များကို ခံစားမိသည်။ သူတို့အားလုံးက မှော်ဆရာများဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မှော်ဆေးပင်ကို ၀ယ်သူအများစုကတော့ မှော်ဆရာများသာဖြစ်သည်လို့ တော့ ယူဆနိုင်သည်။
ဧည့်ကြိုအမျိုးသမိးကူ သူတို့ကို အနက်ရောင်ဝတ်ရုံ ၀တ်ဆင်ထားသူ အဖိုးကြီးတစ်ယောက်ထံ ခေါ်သွားပြီး အခြေအနေတွေကို ရှင်းပြနေသည်။ အဖိုးကြီးက ဧည့်ကြိုကို လက်ခါပြပြီး သူတို့တို့ဘက်ကို လှည့်လာသည်။ ဒီတစ်ခါကတော့ အာရုံအစိုက်ခံရသူက You XiaoMoဖြစ်သွားသည်။ မှော်ဆရာတွေကပဲ မှော်ဆေးလုံးတွေကို ရောင်းတာဖြစ်သည်။ သိုင်းသမားတွေက မှော်ဆေးလုံးတွေ ရောင်းဖို့ လာကြမှာ မဟုတ်။ သူတို့ဘာ သူတို့တောင် သုံးဖို့ မလောက်င ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါလား။
"ဘာမှော်ဆေးလုံးတွေများ ဒီက ညီငယ်လေး ရောင်းချင်တာပါလဲ မှော်ဆေးလုံး ဗဟိုအလုပ်ရုံက သာမာန် မှော်ဆေးလုံးတွေကိုမလက်ခံတာကို ဒီက အဖိုးကြီးကအရင်တော့ ပြောပြပါရစေ"
အဖိုးကြီးက သက်သက်ညာညာပဲ ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ ဒါကလဲ You XiaoMo က အဆင့်နိမ့်မှော်ဆရာ တစ်ယောက်ဖြစ်တာကို ကြည့်ပြီး ဒီအချက်ကို ထောက်ပြလိုက်တာဖြစ်သည်။ အဆင့်နိမ့်မှော်ဆရာတွေ မှော်ဆေးလုံးကို သန့်စင်သည့်နေရာမှာ ကန့်သတ်ချက်တွေရှိသည်။ အဆင့်တစ်မှ အဆင့်သုံးအထိသာ ရှိသည်။ အများစုသည် အဆင့်နိမ့် ဆေးလုံးများသာဖြစ်ကြသည်။ မှော်ဆေးလုံးဗဟိုအလုပ်ရုံက အဆင့်နိမ့်ဆေးလုံးများကို လက်မခံပေ။
You XiaoMo ကလဲ သူဘာကို ဆိုလိုသည်ကို သိသည်။ သူအများကြီး ပြောမနေပဲ သူယူလာသည့် မှော်ဆေးလုံးတွေထဲ့ထားတဲ့ ပုလင်းငါးပုလင်းကို သာ သူ့မှော်အိတ်ထဲကထုတ်ပြီး သူတို့ရှေ့ကို တင်လိုက်သည်။
အဖိုးကြီးက ပုလင်းတစ်လုံးကို ယူကြည့်သည်။ ပုလင်းကို ဖွင့်လိုက်တာနဲက ဆေးလုံးရဲ့ ပြင်းပျတဲက အနံကို အာရုံခံနိုင်သည်။ နှာဝကို ဆေးအနံ့ လာရောက် ထိတွေ့ချိန်မှာ အဖိုးကြီးရဲ့ မျက်နှာ အမူအယာ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူချက်ချင်း ဆေးလုံးတစ်လုံးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ရွှေဝါရောင် ဆေးလုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးက ပုလင်းနှုတ်ခမ်းကနေပြီး သူ့လက်ဝါးပေါ်ကို ရောက်လာသည်။ မှော်ဆေးလုံးရဲ့ အနံ့နှင့် ခံစားရမှုက ပထမတန်းစားဖြစ်သည်။ ထိတ်လန့်စရာကောင်းလှအောင်ကို အဆိုပါဆေးလုံးက အဆင့်နှစ် ထိပ်တန်းဆေးလုံးဖြစ်သည်။
အဖိုးကြီးက ပုလင်းကို သေချာအနီးကပ် ထပ်ကြည့်တော့ အထဲမှာ ဆေးလုံး ငါးဆယ်ထပ်မနည်းပါဝင်သည်။ နောက် သူအခြား ပုလင်းလေးပုလင်းကို တစ်ပုလင်းစီ ကြည့်တော့သည်။ အကုန်လုံးက ထိပ်တန်း အဆင့်နှစ်ဆေးလုံးများဖြစ်ကြပြီး ပုလင်းတိုင်းမှာ ဆေးလုံး ငါးဆယ်စီ ပါရှိသည်။ အဖိုးကြီးရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ မယုံနိုင်ခြင်းတွေ ဖျတ်ခနဲ ပေါ်လာသည်
"ဒါ .....တွေအားလုံးကို မင်းဖော်ထားတာလား"
အဖိုးကြီးက You XiaoMo ကို အံ့သြခြင်းနဲ့ မယုံနိုင်တွေနဲ့ ငေးကြည့်နေသည်။
သူခံစားရသလောက်က ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည် အားကောင်းတဲ့ ၀ိဥာဏ်လဲ မရှိ အသက်ကလဲ ဆယ့်ခုနစ်နှစ် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ထက်ပင် မပိုသေးသူဖြစ်သည့်အပြင် အဆင့်နှစ်မှော်ဆရာမျှသာဖြစ်သည်မို့ အရမ်းကို ခက်ခက်ခဲခဲ စိတ်ထဲမှာ ခန့်မှန်းနေရသည်။ အဓိက အကျဆုံးကတော့ ထိပ်တန်းဆေးလုံး နှစ်ရာ့ငါးဆယ်ကို ဖော်စပ်နိုင်တာကို ဖြစ်သည်။
ပြောရကြေးဆိုလျှင် မှော်ဆေးလုံးဗဟိုအလုပ်ရုံသည် HunJi မြို့ရဲ့ အကြီးမားဆုံးသော မှော်ဆေးလုံးအရောင်းဆိုင်ဟု ဆိုနိုင်တာတောင် ထိပ်တန်းအဆင့်မှော်ဆေးလုံး နှစ်ရာ့ငါးဆယ်ကိုတော့ တစ်ချိန်ထဲမှာ မကိုင်ထားဖူးချေ။ ပြီးတော့ သူက ဘယ်ကများ အဆင့်မြင့် မှော်ဆေးပင်တွေများ ရရှိနေပါသလဲ?