Benim için yeni bir yaşam, yeni bir hayat olacakmış. Kıçımın hayatı. Ben Japonya'da gayet mutluydum. Arkadaşlarım ve gece gittiğim yerler varken neden burası?
Annem benimle gelmemişti çünkü orada gayet iyi bir maaşla çalışan sekreterdi. Ayda bir bana para gönderecek ve bazen gelip benimle kalabilecekti.
*
Okulun ilk günü için hazırlanırken annemin mesajı ile telefonumu aldım.
-"Bebeğim şu an önemli bir toplantıdayım. Okula git ve herkese kendini göster. Seni seviyorum...Fighting !!!
-"Annem"
Mesaj birazda olsa gülmeme yardım ederken çantamı aldım ve gitmek çıktım. Geldiğim 2 haftadan beri dışarı çıkmamış sadece okula giden otobüsün nereden gidip nereden geldiğini ezberlemiştim.
Okula girerken ağzım neredeyse yerde sürünüyordu. Bizim eski okuldan bile daha büyük bir okuldu burası. Beyaz ve sarı kolonların bir araya gelmesi ile oluşan bir hapishane. Ne kadar da güzel ve çekici değil mi?
Kapıdan girerken kayıt olduğum zamanlarda verilen ogrenci giriş kartını gösterip girdim.
Okuku daha yakından incelerken arkamdan gelen ve kulak cırmlayan korna sesil ile irkilip arkamı döndüm.
Siyah bir porschenin içinden kafasını çıkaran dev kulaklı çocuk bana gülüp konuşmaya başladı.
-"Hey~ ufaklık annenin elini bırakmamalısın. Koş annen seni parkta bekliyor burası park değil. Yoksa arabalar sana ufff yapar"
Yanındakinin kahkahası ile beraber kendisi de kahkaha attı. N-n-ne? B-bu dev kulaklı yoda bana u-ufaklık mı d-dedi?
+"Sen bana u-ufaklık mı d-dedin?"
Sinirle sorarken yanındaki esmer çocuk kafasını camdan çıkarıp yüzünde dağıtmak istediğim bir gülümseme ile bana baktı.
"Evet sana dedi minik"
Gözlerimi dev kulaklı çocuktan alırken ona döndüm.
"Burası da solaryum merkezi değil. Ah doğru ya sen zaten kapkarasın So-lar-yum En-ka-zı"
Bütün kelimeleri vurguladım. Yüzü düştü ve arabadan indi. Yanıma yürüdüğü her saniye boyu sanki daha da uzuyor gibiydi. Arkasından diğer devde inerken esmer olanı yanıma geldi. Gözlerinden resmen ateş fışkırıyordu.
-"Sen bana ne dedin az önce"
+"Solaryum enkazı dedim. Neden? Zoruna mı gitti? "
-"Sen....cidden benim kim olduğumu biliyor musun?"
+"Bilmiyorum. Bilmektde istemiyorum"
Yakamı uzun parmakları ile tutup gözümün derinliklerine bakarken yumruğunu kaldırmıştı ki farklı uzun bir el onun ellerinin üzerine kapandı.
"Kai dur"
Kafamı kaldırıp sarışın ve yakışıklı çocuğa bakarken kendime bu kadar kısa olduğum için lanetler yağdırdım. Resmen devler ülkesine düşmüştüm.
-"Bırak Sehun"
Aının Kai olduğunu öğrendiğim esmer çocuk söyledi. Sarışın yavaşça çocuğun kolunu tutup onu götürürken sadece ona gülümsedim. Sarı saçları ve arasına attırdığı renkli balyajları ile resmen ben farklıyım diye bağırıyordu.
*
Zilin çalması ile içeri girerken aklım hala o sarışın çocuktaydı. Beni kurtarmıştı ve ona teşekkür bile etmemiştim. Sınıfımı öğrendikten sonra gidip mutlaka teşekkür etmeliydim.
Müdür Han beni koridorda yakalayıp sınıfa götürürken neler yapmaktan hoşlandığımı ve en sevdiğim dersleri soruyordu.
-"Çizgi roman okumayı ve matematik sorularını çözmeyi severim"
Evet çok gezmeme ve ders çalışmama rağmen doğuştan gelen matematik zekam vardı.
+"Seninle iyi anlaşacağız Bay D.O"
-"Evet"
Sararmış dişleri ile bana güldükten sonra sınıfa girdik. Yeşilin hakim olduğu sınıfta herkes bana bakarken müdür omuzumdan tutup beni yanına çekti.
-"Japonya'dan nakil olan arkadaşınız D.O Kyungsoo. Onu selamlayın"
Tahminen sınıf başkanı olan çocuk kalktı.
"Selam verin" Başkan söylediğinde hepsi başlarını eğip beni selamladı.
"Lütfen bana göz kulak olun"
Onları selamladım ve öğretmenin yanına geçtim.
"Şuraya geç Kyungsoo"
Arkada sıranın üzerine kafasını koyup uyuyan kişinin yanına geçtim. Sıra hareket ettiği için kalkmış olmalı ki kalktı ve b.....B-bu ne? Bu-bu o esmer çocuğun yanında duran yoda d-değil mi?
-"Ohhh....Miniğimiz da burdaymış"
+"Bana mi-nik demeyi kes. Yoda"
-"Haggh...Neyse bu seferlik benim yanımda oturmana izin veriyorum"
+"Bundan sonra bana adımla seslenirsen sevinirim. Ben D.O Kyungsoo"
-"Ohhhh öyle mi? Bende Park Chanyeol"
Alayla söylediğinde derin bir nefes aldım. Öğretmen derse başlarken beni süzdüğünü ve bıyık altından güldüğünü görüyordum.
*
Zil çalarken herkesi bir rahatlama almıştı. Paramı alıp yemekhaneye inerken insanların bana bakmasından rahatsız oluyordum.
Tanrım boş masa bulmak bu kadar mı zor? İşte şurada bir masa ve masada sadece bir kişi oturuyor. Oraya giderken herkes neden bakışlarını üzerime kitledi ki? Masada oturan kişinin açık kahverengi saçlarının güneşte sararması göz kamaştırıyordu ama o güzelliğini hiç umursamadan kafasını eğmiş yemeğini yiyordu.
-"Buraya oturabilir miyim?"
Yüzünü bana doğru kaldırdı ve siyah gözlüklerini düzeltirken konuştu.
+"G-gerçekten is-istiyor musun?"
-"Neden istememeyim ki? Burada tanıdığım kimse yok"
Yemek tepsimi oturduğu yerin karşısına koyup oturdum. Bana mahçup bakışlar atarken birden kafasını öne eğdi ve kantinden tarafa korkak bakışlar atmaya başladı.
-"Ben D.O Kyungsoo"
+"B-bende Baekhyun. B-Byun Baekhyun"
-"Memnun oldum Baekhyun"
Elini tam uzattığı başka bir el onun eline vurdu. Kafamı kaldırdım ve kumrallığı ile bana göz kırpan o çocuğa baktım.
-"Voahhhh...Demek bizim minik Baekie'miz yeni arkadaş edinmiş hagghh"
Yanımızda ki sandalyeyi çekip ters bir şekilde oturdu.
+"Kimsiniz?"
Beakhyun bana uyarır bir sekilde baktı. Kaşıyla gözüyle onu işaret ediyordu? Ne yine mi başım belada?"
-"Senin yeni sahibin?"
+"Ne dediniz? Sahip mi?"
-"Neden? Beğenmedin mi?"
+"Ben kimsenin malı değilim"
Baekhyun yavaşça ayağa kalkarken kumral çocuk çelme takıp düşürdü. Baekhyun elindeki tepsi ile yere düşerken üstü de batmıştı. Hemen kalkıp yardım etmeliydim. Ayağa kalktığım an beni kolumdan tutup sandalyeye oturttu.
"SEN BENİMSİN UFAKLIK"
Kantindeki herkes birkaç fısıltı eşliğinde bize bakarken bende yerde ağlayan ve üzerinde ki yemek artıklarını temizleyen Baekhyun'a bakıyordum. Kumral çocuk kulağıma yaklaşırken ağzından gelen sigara kokusu krizimi zorluyordu.
-"Unutma. Sen benimsin"?
Baekhyun'un yere düşen gözlüğünü tekme atarak oradan uzaklaştı. Neden herkes böyle işlere kalkışıyordu ki? Yardım istemek için etrafa bakarken kapının köşesinde bize anlaşılması zor gözler ile süzen Chanyeol'a baktım. Ona baktığımı görünce gözlerini kaçırdı ve gitti.
-"Baekhyun i-iyi misin?"
+"U-uzak dur benden"
Birden bire ne olmuş olabilirdi ki? Ben sadece ona yardım etmek istemiştim.
*
Sınıfa yeniden girerken herkes bana bakıp konuşmaya başlamıştı bile. Neden ilk günümden bunları yaşamak zorundayım ki? Ne olursa olsun anneme belaya bulaşmayacağıma dair söz verdim. Tabi bela bana bulaşmassa....
Chanyeol'un yanına otururken sinirli ve her an dokunsan patlayacakmış gibi duran bir hali vardı. Kalemi elinde sıkıyor yada çeviriyordu. Koluna dokunduğum an kasıldı ve bana döndü.
-"İyi misin? "
+"Ne cüret ile bana dokunursun?"
-"Ben sadece...iyi olup olmadığını merak ettim"
+"İyi değilim.....Taemin ne dedi sana?"
-"Taemin kim?"
+"Şu sana sataşan çocuk"
-"Güya benim sahibimmiş. Tch....Aa şey Baekhyun'u biliyor musun"
Yerinde kıpırdandı ve bana döndü.
+"O-ohh biliyorum. Neden?"
-"O neden sesini çıkarmıyor? Neden bu kadar eziyete göz yumuyor? "
+"Neden olacak? Kendisini ezik olarak tanımlıyorlar"
-"Ne olursa olsun. Bana göre kimse kimseyi küçük göremez"
+"O sana göre ufaklık ama burada işler öyle dönmüyor. Seni uyarıyorum ona yaklaşma. Çünkü seni arkadaşı olarak göremez"
-"N-neden?"
+Ç-çünkü o okula geldiğinden beri olanlar bunlar. Kimsenin kendisine yaklaşmasını istemiyor"
Başımı salladım ama içimde tuhaf duygular ile öğretmenin anlattığı derse konsantre olmaya çalıştım. Her kim olursa olsun birşey olmadığı sürece neden yanlız kalmak istemiş olabilirdi ki?
*
Son ders zili çalarken çantamı toplayıp çıkmıştık. İtişip kalkışmalar arasında kapıya ulaşırken ensemde hissettiğim el ile arkamı döndüm .
-"T-Taemin"
+"Ohhh adımı öğrenmişsin. Cidden sevindim"
İğrenç bir gülümseme gonderip kolumu tuttu.
+"Bemimle gelsene eğlenelim"
Bu ne cüret? Seni adi köpek boku...
-"Hayır.İstemiyorum"
Sert bir ses tonu ile konuşurken omzumu tutup beni sarstı.
+"Ben benimle gelecksin dediğim de geleceksin piç kurusu"
Ses tonu yavaştan yükselirken sinirle ona baktım.
-"Gelmek istemediğimi söyledim. Bırak beni"
+"Haghh bırakmış. Benimle geleceksin anladın mı? "
-"BIRAK DEDİM PİÇ HERİF"'
Sonunda ona patlarken bizi görenler çoktan şaşırmışa benziyorlardı. Ben ne dedim az önce?
Yüzümü çevirdiğim anda hissettiğim acı ile yere kapaklandım. Piç herif bana yumruk atmıştı. Gözümün morardığını hissediyordum. Yanıma çöktü ve elini saçlarımın arasına geçirip yüzüme bir yumruk daha geçirdu.
+"Sana ilk gün diye fazla yumuşak davrandım. Siktigimin benimle geleceksin"
Ağzımda hissettiğim sıcak tuzlu sıvıyla ve uyuşmuş dilim ile konuştum.
+"B-beni bu-rada öldürsem bile s-seninle gel-meyeceğim"
-"Seni si---"
Diğer yumruğu beklerken o sert sözler ve yumruk gelmedi. Gözümü açtığımda Taemin'in elini tutan Chanyeol'a baktım.
-"Taemin ne yaptığını sanıyorsun?"
+"Oooooo sevimli devimiz de gelmiş"
-"Kaybol Taemin"
+'Bırakmayacak mısın? "
-"Sana kaybol dedik piç kurusu"
Chanyeol tek yumruğu ile onu yere sererken Taemin ise insanın kanını dondurtacak derecede kötü ve soğuk bir ses tonu ile kahkaha atmaya başladı. Dayaktan korkmasam bile onun bu hareketleri beni içten içe korkutuyordu.
Taemin'in Chanyeol'un kulağına fısıldadığı şey ile Chanyeol "Yap lan ibne" diye bağırıp kolumdan tuttu ve beni kaldırdı. Kolumu kendi omzuna atıp beni dışarıdaki banklara oturttu.
-"İyi misin?"
+"N-neden yaptın? "
-"Sadece teşekkür edip boşversen olmaz mı? "
-"Teşekkür ederim sana borçlandım"
+"Hayır. Tam aksine sana olan borcumu ödemem için fırsat verdin"
-"N-ne borcu?"
Cebinden çıkardığı peçeteyi yarama bastırıp elime verdi ve uzun adımları ile uzaklaştı. Ne dedigini hala aanlamış değildim. Okula geleli bir gün olmuştu ve o bana ne zaman borçlanmıştı ki...
*
Eve vardığım an yorgunluktan ölmek üzereydim. Marketten aldığım hazır rameni ocağa koyarken patlayan dudağım için krem arıyordum ki telefonum çaldı.
-"Ohhh omma"
+"Kyungniem~ nasılsın"
-"İyiyim anne. Sen nasılsın"
-"Ben iyiyim bebeğim. Hadi bana okulunu anlat. Arkadaş edindin mi? Sana karışan varsa Nora' göndermemi ister misin?"
+"Ben idare ediyorum anne"
-"Cidden iyi misin? Sesin sanki zor çıkıyor"
+"Omma gerçekten iyiyim. Sadece yorgunum"
-"Güzel kızlar var mı? Yada yak-"
- "Şimdi kapamam lazım yemek yapıyorum. Nora'ya iyi olduğumu söyle"
-"Tamam bebeğim kendine iyi bak. Sıkı giyin ve bol bol ye. Seni seviyorum"
+"Anladım. Bende seni anne"
Kapattıktan sonra lanet okuyup hamur olan ramenimi ocaktan alıp yedim. Odama giderken ilk günümün böyle aksiyonlu geçtiğine inanamıyordum. Ağrıyan yüzümû ovalarken Chanyeol'un bana ne borcu olduğunu düşünüyordum. Aynı sırada kendisini benim yeni sahibim olarak düşünen mercimek beyinliyi...Ben nasıl bir hayatın içine düşmüştüm ki böyle. Nasıl bu hale gelebilmiştim.
*
♡Lei♥