Unicode (zawgyi below)
Jaehyun's POV
စီးလုံးငှားလာသောအမြန်လေယာဉ်နဲ့လာတာတောင် ၆ နာရီလောက်ကြာသေးသည်။
လာရတဲ့နေရာကလည်း မြို့ထဲမဟူတ်ဘဲမြို့အစွန်ဘက်နားကအိမ်တစ်လုံးဖြစ်တာကြောင့် ၆ နာရီလောက်ကြာခဲ့ရတယ်။ ဂျပန်ဆိုတဲ့အနီးဆုံးလို့သတ်မှတ်လို့ရတဲ့နိုင်ငံကိုကျွန်တော်ရောက်နေခဲ့လို့သာပေါ့။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် Taeyong ကိုမတွေ့ရခင်မှာပဲသူ့ကိုစိတ်ပူတဲ့စိတ်နဲ့ပဲကျွန်တော်အရင်သေသွားနိုင်တယ်
Johnny ပြောတဲ့နေရာအတိုင်းကျွန်တော်လာခဲ့မိတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ ပုံရိပ်ကြီးက
ဒဏ်ရာတွေအထစ်ထစ် ၊ သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ဖြစ်နေသော taeyong ကိုပွေ့ထားပြီး ဆက်တိုက်ခေါ်နေတဲ့ Johnny ။
"Taeyongggg!!!"
Johnny ဆီကျွန်တော်ပြေးသွားလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက Taeyong ကိုအမြန်ဆွဲယူလိုက်သည်
"Taeyong Taeyong!!!!! Taeyong"
ပါးရိုးကိုတောင်စမ်းမိနေတဲ့ သူ့ပါးပြင်ကိုကျွန်တော် ကိုင်လှုပ်ရင်းအော်ခေါ်ကာနှိုးနေမိပေမယ့် အသိရော သတိရောမရှိတော့တဲ့သူကတော့ ကျွန်တော်စိုးရိမ်မှုလျော့သွားအောင်မျက်လုံးတောင်ပွင့်မလာခဲ့ဘူး
သွေးတွေပေကျံနေတဲ့သူ့ရင်ဘတ်ကို ကျွန်တော်လက်တင်မိတော့ နှင်းခဲပေါ်လက်တင်လိုက်ရတဲ့အတိုင်းအေးစက်လွန်းတာကိုသတိထားလိုက်မိတယ်
စိတ်တွေအရမ်းရောက်ယက်ခတ်နေတယ်
ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်နေရတယ်
ရင်ထဲမှာတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပူလောင်နေရတာ
အေးစက်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ တုန့်ပြန်မှုအလျင်းကင်းမဲ့နေသောသူ့ကြောင့် ကျွန်တော်ခေါင်းတွေပေါက်ထွက်ခါနီးအထိကျိန်းစက်သွားရသည်
ကျွန်တော်သူ့ကိုအမြန်ပွေ့ချီလိုက်ပြီး
"အစ်ကိုလေး"
"Seoul ဆေးရုံကြီးကိုသွားမယ် အပြင်မှာကားပါတယ် မင်းအဆင်သင့်လုပ်ထား အမြန်မောင်းနိုင်အောင်လုပ်"
"nae"
ကျွန်တော်က ကားသော့ပစ်ပေးလိုက်တော့ သော့ကိုလက်နဲ့အုပ်ဖမ်းလိုက်ပြီး ဘာမှန်းမသိသောအခန်းအစုတ်အပြတ်အကျယ်ကြီးထဲမှ Johnny က အပြင်ဘက်ကိုပြေးထွက်သွားတော့သည်
ကျွန်တော်ကတော့ Taeyong ကိုချီကာ Johnny နောက်မှ အသွက်လက်ဆုံးသောခြေလှမ်းတို့နဲ့လိုက်လာကာ အဆင့်သင့်ဖွင့်ပေးထားသော ကားထဲဝင်လိုက်သည်။
"Taeyong!!"
ကျွန်တော်ကသာခေါ်နေပေမယ့် ဟင့်အင်း ဘာမှထူးခြားမလာဘူး။
မျက်ရည်တွေစီးကျလာရတယ်
မျက်ရည်တို့ရှိသောကျွန်တော့်ပါးပြင်နဲ့ သူ့ရဲ့အေးစက်နဲ့ပါးပြင်ကို လေတိုးလို့မဝင်နိုင်တော့တဲ့အထိကပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်အသံတိတ်ငိုနေမိတယ်
အခုချိန် ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကျွန်တော်စိတ်မဝင်စားဘူး
သူကျွန်တော့်ဆီကမပြောမဆိုနဲ့ထွက်မသွားဖို့ကိုဘဲ အာရုံစိုက်နေမိတာ။ ဒါဟာမှန်သောအတွေးတို့ပါ
Seoul ဆေးရုံကြီးက မြို့ထဲမှာဖြစ်လို့ အချိန်မဆိုသလောက်ကြာနိုင်တာကိုသိပေမယ့် အဲ့ဆေးရုံကိုသာကျွန်တော်တန်းမတ်စွာသွားရလိမ့်မယ်
ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတွေထက် အစိုးရဆေးရုံက Taeyong ကိုဒီလိုလုပ်တဲ့လူတွေအတွက်ထိထိရောက်ရောက်အမှုဖွင့်ပေးနိုင်သလို အရေးယူပေးနိုင်တယ်
"Johnny မြန်မြန်မောင်းပါကွာ"
ကျွန်တော့်အသံတွေအက်ကွဲနေသလိုရှိသည်။
သူမက်မောတယ်ဆိုတဲ့ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ သူ့ကိုအပြည့်အဝထည့်ထားမိပြီး ပါးပြင်ချင်းကပ်ထားကာ မျက်ရည်တွေစီးကျလျက်ရှိသည်။ ရှိုက်သံတစ်စုံတစ်ရာတော့မထွက်အောင်ကျွန်တော်ကြိတ်မှိတ်ပြီးထိန်းထားမိတယ်။ အကယ်၍များသူအခုချိန်နိုးထလာခဲ့ရင် ကျွန်တော့်ရှိုက်သံတွေကြောင့်သူအနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားနိုင်တယ်............ မဟုတ်လား?
နှာဖျားကနေရှူရှိုက်မိတဲ့လေထဲမှာ ကျွန်တော့်ရင်းနှီးနေတဲ့အနံ့တွေပါနေတယ်
ဒါဟာ သူဝတ်ထားတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့အင်္ကျီက ကျွန်တော့်ကိုယ်သင်းနံ့ပဲဖြစ်ကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်
ရင်ထဲကို ကျွဲရိုင်းဝင်ခွေ့နေသလိုအရမ်းနာကျင်နေရတာကြောင့် သူနိုးမလာရင် ကျွန်တော်အရင်သေသွားမှာကိုတောင်စိုးရိမ်ရပါရဲ့။
အချစ်စစ်ဆိုတာ ဒီလောက်နာကျင်ရမှန်းသိခဲ့ရင် သူ့ကိုကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်တွေကိုအသိမပေးခဲ့ပါဘူး
အခုတော့ ဆုံစည်းဖို့အရေး အရေးမပါတဲ့လူတွေကြောင့်သူတစ်ခုပြီးတစ်ခုဖြစ်နေရတယ်
"အစ်ကိုလေး ရောက်ပြီ"
Johnny စကားကြောင့် Taeyong ပါးပြင်ပေါ်ကနေကျွန်တော့်ပါးကိုခွာလိုက်ပြီး ကားပေါ်မှကမူးရှူးထိုးဆင်းလိုက်မိသည်
ကျွန်တော်က Taeyong ကိုချီကာ ဆေးရုံထဲပြေးဝင်တော့ ဆေးရုံမှသူနာပြုလေးတွေနဲ့အလုပ်သင်ဆရာဝန်လေးတွေက ကျွန်တော့်နောက်ကိုပြေးလိုက်လာကြသည်
"ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ပြန်ပေးဆွဲပြီးအကြမ်းဖက်ခံရလို့ပါ"
ကျွန်တော့်ရဲ့တုန်ရီနေတဲ့အသံတွေကြောင့်သူတို့ကပါ ပိုပြာယာခတ်သွားပြီး အရေးပေါ်ကိုပို့ဖို့ဆောင်ရွက်ကြတော့သည်။
အပြာနုရောင်ဝတ်ထားတဲ့ ဝန်ထမ်းလေးတစ်ယောက်က ဘီးတပ်ထားတဲ့လူနာကုတင်ကိုကျွန်တော့်ရှေ့ဆီ ဝရုန်းသုန်းကားတွန်းလာတယ်
ချီထားတဲ့ Taeyong ကိုကျွန်တော်ထိုကုတင်ပေါ်မတင်ချင်ဘဲတင်လိုက်ရတယ်
သူနာပြုလေး ၅ယောက်လောက်နဲ့ ကျွန်တော်က အရေးပေါ်အခန်းဆီကိုရောက်ဖို့ကုတင်ကိုအမြန်တွန်းသွားကြသည်။ အနောက်ကနေ အလုပ်သင်ဆရာဝန်အချို့ပါလာကြတယ်
အခန်းထဲရောက်တော့ အောက်ဆီဂျင်ဗူးနဲ့ပိုက်တစ်ချို့ကိုသွယ်လိုက်ပြီး မေ့မျောနေတဲ့ Taeyong ရဲ့နှာခေါင်းထိပ်ဖျားနားမှာ တပ်ပေးလိုက်တဲ့သူနာပြုလေးကလည်းပြာယာခတ်နေတယ်။
"နှလုံးစက်ကို join လိုက်"
သူတို့ကအရမ်းပြာနေတော့ ကျွန်တော်ကဘေးနားကနေ ပိုပြီးနေမရထိုင်မရဖြစ်လာတယ်
"သွေးပေါင်ချိန်တွေကျနေတယ်"
သွေးပေါင်ချိန်တိုင်းပြီးတဲ့ သူနာပြုလေးက ဆရာဝန်ကိုပြောပေမယ့် ဆရာဝန်ကတော့ ချိတ်ဆက်လိုက်တဲ့နှလုံးစက်မှ နှလုံးခုန်နှုန်းစက်ကိုသာစိုက်ကြည့်နေသည်။
"တော်သေးတယ် နှလုံးခုန်နေသေးတယ်"
ကျွန်တော်ရင်ထဲကအပူတွေကိုသက်ပြင်းတစ်ချက်အနေနဲ့ချမိလိုက်တယ်
ရဲအမှုဖြစ်တာကြောင့် ရဲဝန်ထမ်းတွေလည်း အရေးပေါ်အခန်းထဲကိုရောက်လာကြသည်။
အလုပ်သင်ဆရာဝန်လေးက အပ်တွေဘာတွေကိုင်ရင်းပြောလိုက်တော့ သူနာပြုကောင်မလေးတစ်ယောက်ကအခန်းထဲကထွက်သွားတယ်
"Drip ချိတ်"
ကျွန်တော်ကတော့ အေးစက်နေတဲ့လက်ဖျားတွေကိုသာအချင်းချင်းပွတ်သပ်နေရင်း ခြောက်သွေ့နေတဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားတွေကို လျှာနဲ့ပွတ်သက်နေမိတယ်
"Ultra sound နဲ့ X ray တွေအကုန်စစ်။ အထဲမှာဘာချို့ယွင်းသွားလဲသိရအောင်။ ဒါဓာတ်လိုက်တဲ့ဒဏ်ရာတွေနဲ့ဆင်တူနေတယ်"
ဆရာဝန်ရဲ့စကားကြောင့်ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေတောင့်သွားတယ်
Taeyong အသက်တော့ရှင်နိုင်ပါတယ်နော် ဆိုတဲ့အပူလှိုင်းကြီးကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖြတ်သန်းနေတယ်
ဟိုပြေးဒီပြေး ၊ အခန်းထဲထွက်လိုက်ဝင်လိုက်လုပ်နေတဲ့ ဆေးရုံဝန်ထမ်းတွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုကြားကနေ အိပ်ရာပေါ်ပိုက်တန်းလန်းတွေနဲ့လဲနေတဲ့ Taeyong ကိုကျွန်တော်မရမကဖမ်းယူကြည့်နေမိသည်
ခဏကြာတော့ ရဲတွေရောက်လာပြီး Taeyong ရဲ့အခြေအနေနဲ့ အဖြစ်အပျက်မျိုးစုံကိုမှတ်တမ်းယူတော့သည်
"Johnny! ရဲကိစ္စမင်းပဲလုပ်လိုက်တော့"
"nae"
"ဆရာ!!! သူ ဘယ်လိုအခြေအနေ.."
မေးခွန်းကိုကျွန်တော်ဆုံးတဲ့အထိဆက်မမေးနိုင်ပါ
"ကျွန်တော်တို့ ကြည့်ရသလောက်တော့ ဒီအညိုအမည်းတွေက ဓာတ်တို့ လျှပ်စစ်တို့ကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့အမာရွတ်တွေ ဒဏ်တွေဖြစ်တယ် ကံကောင်းတာက သူနှလုံးခုန်နေသေးတာပဲ အထဲမှာ အသည်းနည်းနည်းထိသွားတယ် ကလီစာတစ်ချို့လည်းထိထားတယ် သူထိခဲ့တဲ့လျှပ်စီးကဗို့အားပြင်းခဲ့တဲ့ပုံပဲ"
ကျွန်တော်နံရံကိုအားမရှိတော့သူသဖွယ်မှီချလိုက်မိသည်။
"အဲ့အတွင်းအင်္ဂါတွေအတွက် ကျွန်တော်တို့ဆေးသွင်းပေးထားတယ် အားဆေးကတော့နည်းနည်းပဲသွင်းပေးထားတယ် ဆေးကူရင် သူပြန်ကောင်းလာနိုင်ပါတယ်။ နှလုံးကိုထိမသွားတာပဲ အရမ်းကံကောင်းတယ်"
"......."
"လည်ပင်းနဲ့ ဂုတ်နားကဒဏ်ရာတွေအတွက်လည်း ကျွန်တော်တို့ လေဆာ ကုသမှုနဲ့ကုပေးဖို့စဉ်းစားထားတယ် လျှပ်စစ်ထိထားတော့ အထဲကသွေးကြောတွေပြန်ကောင်းဖို့အတွက် လေဆာနုနုလေးတွေနဲ့ကုရင်ပိုမြန်နိုင်တယ်။ ၂ နာရီခြားတစ်ခါ ဆေးတစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးသွင်းပေးသွားပါ့မယ်"
"nae"
ကျွန်တော် Taeyong ရဲ့ကုတင်နားမှာ ဖုတ်သွင်းထားတဲ့အသိမဲ့လူတစ်ယောက်လိုထိုင်ချလိုက်မိသည်။
"မင်းငါ့ကိုပစ်မသွားနဲ့နော်"
ဆရာဝန်က ဆေးကုသသွားမယ့်လမ်းစဉ်တွေတောက်လျှောက်ပြောသွားပေမယ့် ရင်ထဲမှာအခုထိပေါ့မသွားသေးဘဲ သူရုတ်တရက်ထွက်သွားမှာကိုသာကျွန်တော်အရမ်းကြောက်နေမိသည်
"ချစ်တယ် မင်းလည်းငါ့ကိုချစ်တာငါသိတယ် ဒါ့ကြောင့်ပြန်နိုးလာခဲ့နော် ငါမင်းကိုစောင့်နေတယ်"
သူကြားပါစေ
သူ့ကိုမျှော်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့စကားတွေကိုသူကြားနိုင်ပါစေ...
ဆေးရုံရောက်တာမနက်ပိုင်းလောက်ရှိမည်
သူနိုးမလာသေးတာအတော်ကြာပြီ
ကျွန်တော်သူ့ကိုစောင့်နေတာလည်းကြာနေပြီ
ညနေစောင်းလာတော့မှ ကျွန်တော်သက်ပြင်းတွေဆက်တိုက်ချမိတယ်
သူဘယ်တော့မှနိုးလာမှာလဲ
အသံတိတ်ငိုငိုနေမိတာကလွဲရင် ကျွန်တော် "အဆင်ပြေပါတယ်" ဆိုပြီးပဲပြောနေခဲ့တာ။ တကယ်တမ်းကျကျွန်တော် နေလို့တောင်မရတော့ဘူး
"အစ်ကိုလေး ညနေစောင်းပြီ ညစာဘာစားမလဲ"
ကျွန်တော်လေးကွေးစွာခေါင်းခါလိုက်သည်။
"မင်းအကုန်အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား"
"inn. သူတို့မေးသမျှသေချာဖြေပါတယ် သူတို့ကအမှုအဖြစ်ဖွင့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ပြောတဲ့အခင်းဖြစ်တဲ့နေရာကို သွားနေပြီ တရားခံတွေကိုသူတို့အရဖမ်းပေးမယ်တဲ့"
"ကောင်းတယ် ဒါ့ကြောင့်ငါဆေးရုံကြီးကိုလာခဲ့တာ အနည်းဆုံးတော့ Taeyong ကိုဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်တဲ့လူတွေကို အပြစ်ဒဏ်ကျခံစေချင်လို့လေ"
နိုးမလာသေးတဲ့ Taeyong ကိုသာကျွန်တော်ငေးကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်အမှားတွေလည်းပါပါတယ် အစ်ကိုလေးသေချာမှာခဲ့လျက်နဲ့ ကျွန်တော် Taeyong ကိုဂရုမစိုက်မိခဲ့ဘူး ကျွန်တော့်ကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့"
"Johnny!"
"nae?"
"သူသာပြန်နိုးမလာဘဲ သေသွားခဲ့ရင်ငါလုပ်ရမလဲဟင်? သူသာအဲ့လိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုရင် ငါလေ...... ရေခဲတိုက်ဆောက်ထားလိုက်ရမလား သူ့ကိုစွဲလန်းနေလွန်းလို့ သူရုတ်တရက်သေသွားခဲ့ရင် ငါချက်ချင်းစွန့်လွှတ်လိုက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး... .."
"ဟာာာာ အစ်ကိုလေးကလဲ"
"ငါနောက်နေတယ်လို့များမင်းထင်နေတာလား? သူသာသေသွားရင် ငါသူ့ကိုအဲ့လိုမျိုးငါနဲ့အတူထားမှာ"
ပြောနေရင်း မျက်ရည်တွေထပ်ပြီးဝဲတက်လာလို့ ကျွန်တော်မျက်လွှာချလိုက်မိသည်
"မထင်ပါဘူး အစ်ကိုလေးအဲ့စကားတွေပြောဖို့စောနေသေးလို့ကျွန်တော်ကတားတာပါ"
"တကယ်လား"
"nae"
"ဟုတ်တယ်။ သူငါ့ကိုအဲ့လောက်ထိလွယ်လွယ်လေးနဲ့ခွဲမသွားနိုင်ဘူး ဟုတ်တယ်မလား"
"inn"
"သူ့အချစ်က ငါ့အချစ်လိုပဲ ဆတူပြင်းထန်တယ် သူ့ဝိဉာဉ်ကလောကထဲကထွက်ချင်နေရင်တောင် သူ့အချစ်ကငါ့ကိုထားခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး"
ကုတင်လက်ရန်းတိုင်လေးပေါ်ကျွန်တော်ခေါင်းတင်လိုက်ပြီး မျက်ရည်မိုးတွေ အားရပါးရရွာချလိုက်မိသည်။ သူဒီလိုဖြစ်ရတာ သူမက်မောလွန်းတယ်ဆိုတဲ့ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ကိုမပေးနိုင်ခဲ့လို့။ ကျွန်တော့်အပြစ်တွေလည်းပါတယ်။ အားလုံးကျွန်တော့်အပြစ်ပဲ သူ့ကိုလက်ထပ်ယူပြီးတဲ့အထိ ကျွန်တော်ဟာအရင်ကလိုပဲသူ့အတွက်ဘာမှမကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့တဲ့လူညံ့တစ်ယောက်ဖြစ်နေတုန်းပဲ
(ကျွန်တော့်ရဲ့ ညံ့ဖျင်းမှုတွေစစ်မှန်ခဲ့ရင် သူ့ကိုအကြွေးအနေနဲ့ဆပ်ရင်းဒီ့ထက်ပိုစောင့်ရှောက်လို့ရအောင် သူ့ကိုသေမင်းတမန်ကိုခေါ်မသွားပါနဲ့ ဘုရားသခင်)
စိတ်ထဲကအကြိမ်ပေါင်းများစွာကြိတ်ဆုတောင်းမိတာလေးတွေ အမှန်တကယ်ဖြစ်လာပါစေ
****************
2 days later
"အစ်ကိုလေး!!!!"
ထိုင်ခုံမှာတောင်မထိုင်နိုင်တော့လို့ ဆေးရုံကြမ်းပြင်ပေါ်ကျွန်တော်ထိုင်ကာနံရံကိုမှီထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကို Johnny ကခေါ်လာသည်။
ကုတင်ပေါ်က Taeyong ကိုမော်ကြည့်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့မျက်လုံးတွေ ဝိဉာဉ်သေနေသလိုရှိသည်။
"အစ်ကိုလေး အတွက်ခေါက်ဆွဲကြော်ဝယ်လာခဲ့တယ်"
"မင်းပဲစား"
မမာနိုင်တော့တဲ့လေသံကလည်းအလိုလိုပျော့ကျသွားပြီဖြစ်သည်
"အစ်ကိုလေး ကိုယ့်ဘာသာလည်းပြန်ကြည့်ပါဦး ၂ ရက်အတွင်းအရမ်းပိန်နေပြီ အစားလည်းမစားဘူး ၁ လုတ်၂လုတ်ပဲစားတယ် ညကျတော့လည်းကောင်းကောင်းမအိပ်ဘူး တဖြည်းဖြည်းလူနာရုပ်ပေါက်နေပြီ"
"မင်းနားမလည်ပါဘူး။ ဟုတ်တယ်မလား အခု Taeyong နိုးမလာဘဲမျောနေတာ ၂ ရက်ရှိပြီကွ ၂ရက်။ ၂ ရက်တောင်ရှိ......"
ကျွန်တော်ဆက်မပြောနိုင်တော့ဘဲ မျက်ရည်တွေကျလာတာကြောင့် မျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်လိုက်ရသည်။
စိတ်မခိုင်တော့မျက်ရည်လည်းမခိုင်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့
"သူ့ကိုငါ့ဆီကနေဘယ်ကိုမှပေးမသွားခိုင်းနိုင်ဘူး လူမပြောနဲ့ သေမင်းနဲ့ကံကြမ္မာလက်ထဲတောင်ငါမထည့်နိုင်ဘူး"
ဘေးနားကနေ ထိုင်နေတဲ့ Johnny ကကျွန်တော့်နားကထသွားပြီး Taeyong ရဲ့ကုတင်နားမှာသွားရပ်နေသည်။
ကျွန်တော်သူမှပြန်နိုးမလာခဲ့ရင်ကအားအင်ဆိုတာဒီတစ်သက်ရှိနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး
"annyeong!!!"
အသံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့အပေါက်ဝမှာ ရဲ၂ယောက်ကရပ်နေသည်။
ကျွန်တော်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကအမြန်ထလိုက်ပြီး
"nae"
"ခင်ဗျားက Jeong Jaehyun ဟုတ်ပါတယ်နော်"
"nae"
"Taeyong အမှုကိုကျွန်တော်တို့ အမှုဖြစ်တဲ့နေ့ကစပြီးလိုက်ခဲ့တယ် တရားခံ ၅ယောက်ကိုဖမ်းမိတယ် သူတို့ကကျွန်တော်တို့ကိုပြစ်မှုကျူးလွန်ကြောင်းဝန်ခံတယ် ဒါပေမယ့်အဲ့ဒါကခိုင်းစေမှုသက်သက်ပါတဲ့"
"ဗျာာာ?"
"ဘယ်သူခိုင်းစေသလဲဆိုတာပြောပြရင်ခင်ဗျားဒီ့ထက်အံ့သြသွားနိုင်တယ် သူတို့ပြောပြတဲ့ BoA ဆိုတဲ့အမျိုးသမီးဟာ သူတို့ကို သိန်း ၁၀၀၀ ပေးပြီးခိုင်းစေတာပါတဲ့"
ကျွန်တော့်ရင်ထဲက နှလုံးက အမြင့်ဆုံးကိုဆောင့်တက်သွားသည်။
"ခင်ဗျားက သူ့မောင်ဆိုတာလည်းကျွန်တော်တို့စုံစမ်းမိတယ်။ အခုခင်ဗျားအစ်မကိုကျွန်တော်တို့ရုံးတင်ပြီးစစ်ဆေးနေတယ် ပြစ်မှုကထင်ရှားနေပေမယ့် ခင်ဗျားကသူ့မောင်ဖြစ်နေလို့ ခင်ဗျားလည်းကြံရာပါလို့သံသယဖြစ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် BoA ရဲ့ထွက်ဆိုချက်နဲ့ ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပြစ်မှုကျူးလွန်သူတရားခံ ၅ ယောက်ရဲ့ထွက်ဆိုချက်နဲ့တင် ခင်ဗျားကဒီအမှုနဲ့ဘာမှပတ်သက်မှုမရှိဘူးဆိုပြီး ယုံထားတယ် အခုက မျက်မြင်သက်သေဖြစ်တဲ့ ဒီက အကိုရဲ့ထွက်ဆိုချက်ကိုကျွန်တော်တို့လိုအပ်နေလို့ လာခေါ်တာပါ"
ရဲအရာရှိက ကျွန်တော့်ဘေးနားက Johnny ကိုလက်ညှိုးထိုးလာသည်။
"နောက်ပြီး အကိုလည်းလိုက်ခဲ့ဖို့လိုပါတယ်။ Taeyong ကိုအကိုကိုယ်တိုင်ခေါ်ခဲ့တာဖြစ်လို့ မျက်မြင်သက်သေတွေမှာ အကိုလည်းပါတယ်"
"ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့လို့ရပေမယ့် Taeyong က... သူသတိမရသေးဘူး"
"စိတ်မပူပါနဲ့ ကျတော်တို့လုံခြုံရေးချပေးခဲ့မှာပါ။ ဒီ၁ရက်တည်းနဲ့ တရားသူကြီးကဆုံးဖြတ်ချက်ပေးနိုင်ရင် တရားခံ ၅ ယောက်နဲ့ ပြစ်မှုခိုင်းစေသူ ခင်ဗျားအစ်မကိုပါ အရေးယူနိုင်ပြီး အမှုကခဏလေးနဲ့ပြီးသွားလိမ့်မယ်"
Noona ကတရားခံအဖြစ် ထောင်ထဲဝင်ရတော့မှာကိုကျွန်တော်စဉ်းစားမိတော့စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသလို တွန့်လည်းတွန့်ဆုတ်မိသည်
သို့ပေမယ့် သူဟာကျွန်တော့်အစ်မဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ဆန္ဒတွေကိုပယ်ချသူဖြစ်နေခဲ့တာကြောင့်
"ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့မယ် Taeyong ကိုသာသေချာစောင့်ရှောက်ပေးပါ"
"nae. ကျွနိတော်တို့လုံခြုံရေးအပြည့်ချပေးပါ့မယ်"
ကျွန်တော်ရယ် Johnny ရယ် ရဲဝန်ထမ်း၂ယောက်နောက်ကိုလိုက်သွားခဲ့ကြသည်။
စိတ်မချလွန်းလို့ မျောနေတဲ့ Taeyong ကိုကျွန်တော်နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ခဲ့သေးသည်။ သို့ပေမယ့် သူဟာကျွန်တော့်ကိုမလှည့်ကြည့်ခဲ့ပါ.......
************
တရားရုံးတွင် ကြားနာသူပရိသတ်တစ်ချို့ရှိနေသည်။ တရားရုံးရဲ့အပြင်ဘက်မှာတော့ သတင်းထောက်နဲ့ media တွေက အသံသွင်းစက်တွေ camera တွေ ဖုန်းတွေနဲ့ အရမ်းတိုးကြိတ်နေကြသည်။
ဟုတ်တယ်
ကျွန်တော့်အစ်မက တောင်ကိုရီးယားရဲ့နာမည်ကြီးစိန်ဆိုင်ပိုင်ရှင်မလား? ရတနာကုန်သည်အသင်းရဲ့ဥက္ကဋ္ဌ မဟူတ်လား? နောက်ပြီး နာမည်ကြီးအနုပညာ agency ပိုင်ရှင် Yuta ရဲ့ဇနီးမယား မဟုတ်လား? သူလိုလူကတရားရုံးမှာ တရားခံအနေနဲ့ကြားနာနေရတယ်ဆိုတာ တစ်နိုင်ငံကိုလှုပ်ခါစေမယ့်သတင်းဖြစ်တာကြောင့် သတင်းထောက်တိုင်းကလက်လွတ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး
တရားရုံးအရှေ့က သတင်းထောက်ပေါင်းများစွာရဲ့ရန်ကကာကွယ်နိုင်ဖို့ လုံခြုံရေးတွေအပြည့်ချထားသလို အစ်မရဲ့ guard တွေကလည်း ကျွန်တော့်ဘေးမှာနေရာလွတ်မရှိစေရအောင်ဝန်းရံကာ စောင့်ရှောက်ထားကြတယ်
Johnny ကသူတွေ့ခဲ့သမျှကို တရားသူကြီးရဲ့အမိန့်တိုင်းတိတိကျကျပြောပြတယ်
"ကျွန်တော်လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်ပြီးတော့ Lee Taeyong ရှိတဲ့အခန်းကိုအပြန်မှာ အခန်းထဲသူ့ကိုမတွေ့ရတော့တာကြောင့် အိမ်အနှံ့ ခြံအနှံ့ကိုလိုက်ရှာခဲ့တယ် ဒါပေမယ့်မတွေ့ခဲ့ဘူး ခြံစောင့်က ဝယ်စရာရှိလို့အပြင်ထွက်သွားတယ်ပြောလို့ ညမှောင်နေတာနဲ့စိတ်မချလို့ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်အပြင်ကိုထွက်ရှာခဲ့တယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ဝိုက်ရှာခဲ့ပေမယ့် မတွေ့တာကြောင့် လက်လျှော့ပြီးအပြန်မှာ လူအုပ်စုတစ်စုက Taeyong ရဲ့ဂုတ်ကို ၂ ချက်လောက်ဆင့်ရိုက်ပြီး မေ့လဲသွားတော့မှကားထဲထည့်ပြီးခေါ်သွားတာကိုမြင်ခဲ့ရပါတယ်"
"အဲ့လ်ုမြင်ရတဲ့အချိန်ကဘယ်အချိန်လောက်ရှိမလဲ"
ရှေ့နေက Johnny ကိုမေးလိုက်သည်
"ည ၁၀ နာရီလောက်ရှိမယ်"
"ဆက်ပြောပါ"
"အဲ့ဒါနဲ့ ဂျပန်ရောက်နေတဲ့ Jaehyun ကိုလှမ်းအကြောင်းကြားတော့ သူအမြန်ပြန်မယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကိုလက်လှမ်းမီသလောက် Taeyong ကိုလိုက်ကယ်ဖို့ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအဲ့လူတစ်စုနောက်ကိုလိုက်သွားတယ် သူတို့က Seoul မြို့ရဲ့အစွန်ကျတဲ့နေရာတစ်ခုအထိကားကိုမောင်းသွားတယ် ပြီးတော့ အိမ်ဟောင်းကြီးတစ်ခုအရှေ့မှာရပ်လိုက်ပြီး မေ့နေတဲ့ Taeyong ကိုခေါ်သွားတယ် ကျွန်တော်ကတော့မျက်ခြေမပျက်လိုက်ခဲ့ပေမယ့်နောက်ကျခဲ့တာကြောင့် နာရီအနည်းငယ်ကြာမှအဲ့ဒီကိုရောက်သွားရတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့အိမ်ဟောင်းထဲဝင်ပြီး Taeyong ကိုကယ်ခဲ့တယ်"
"ပြီးတော့ရော?"
"ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ Taeyong ကတိုင်တစ်ခုမှာကြိုးတုပ်ခံထားရပြီးမေ့မျောနေပြီ ပြီးတော့ သွေးတွေနဲ့ဒဏ်ရာတွေနဲ့ပြည့်နေပါတယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော်ရောက်ပြီးမကြာခင်မှာ Jaehyun ကရောက်လာပါတယ် ကျွန်တော်တို့ဆေးရုံကြီးကို တိုက်ရိုက်လာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်"
Johnny ကပြောပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်ထွက်ဆိုရမယ့်အလှည့်ရောက်လာသည်။
ကျွန်တော်မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ BoA ကအကြည့်တွေမတည်ငြိမ်စွာနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်
Yuta ကတော့ ဘာမှထွေထွေထူးထူးဖြစ်တဲ့ပုံစံမရှိဘဲ ငြိမ်သက်စွာထိုင်နေသည်။
"ကျွန်တော် Johnny ဆီကဖုန်းရရချင်းလေယာဉ်စီးလုံးငှားပြီး ကိုရီးယားကိုအမြန်ပြန်ခဲ့တယ် ၆ နာရီအကြာမှာ Taeyong ရှိတဲ့နေရာကိုရောက်ခဲ့ပြီး ဆေးရုံကြီးကိုတိုက်ရိုက်ခေါ်လာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ Taeyong ကလက်ထပ်ထားတာ ၁ လကျော်လောက်ပဲရှိပါသေးတယ်"
"ငါတို့ မင်းအစ်မကို ပြစ်မှုခိုင်းစေသူအဖြစ်သံသယရှိနေတယ် ဒါ့ကြောင့် မင်းက Taeyong နဲ့ မင်းအစ်မရဲ့ဆက်ဆံရေးကိုပြောပြလို့ရမလား"
"nae. ကျွန်တော်တို့ ၂ယောက်ကို အစ်မကသဘောမတူခဲ့ဘူး သဘောမတူခဲ့တဲ့အလျောက် အကြိမ်ကြိမ်လည်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးမဖြစ်မနေသဘောတူလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာကျွန်တော် Taeyong ကိုလက်ထပ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း company တစ်ခုကိုဦးစီးခဲ့တယ် ကျွန်တော်အိမ်မှာမရှိဘဲအလုပ်သွားတဲ့အချိန်တွေဆိုရင် Taeyong ကအလုပ်သမားတစ်ယောက်လို ပင်ပန်းကြီးစွာအလုပ်လုပ်ရတယ် အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျွနိတော့်အစ်မနဲ့ Taeyong ရဲ့ဆက်ဆံရေးကမကောင်းတဲ့အပြင် တစ်ဖက်သက်တင်းမာနေတဲ့ဆက်ဆံရေးတစ်ခုပါ"
ကျွန်တော်ထွက်ဆိုပြီးတော့ BoA ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်
သူ့မျက်လုံးတွေနီရဲနေတာကိုကျွန်တော်တွေ့လိုက်ရပေမယ့်မျက်နှာပြန်လွှဲခဲ့တယ်
"ရုံးတော်ခဏနားမယ်"
တရားသူကြီးရဲ့ အမိန့်ကြောင့် ကျွန်တော်တို့တရားရုံးမှာပဲ နာရီပိုင်းမျှထိုင်စောင့်နေကြရသည်။
လူကတရားရုံးမှာ သူ့အမှုရှင်းနေရပေမယ့် စိတ်ကတော့သတိမရသေးတဲ့ သူ့ဆီမှာအပြည့်ရှိနေခဲ့တယ်
"Johnny ရယ်! ငါဆေးရုံကိုပြန်ချင်လာပြီ ဒီမှာနေရတာငါခေါင်းတွေအရမ်းမူးလာပြီ"
"ခဏနေပါဦး အကိုလေးရယ် ရုံးချိန်ပြန်စဖို့ကျွန်တော်တို့ ၂ နာရီတောင်ထိုင်စောင့်ခဲ့ပြီးပြီပဲ"
"ငါစိတ်မချတဲ့လူဘေးမှာပဲ ထိုင်နေချင်တာ။ ဒီလိုစိတ်ရှုပ်စရာနေရာမှာငါမနေချင်ဘူး"
"ဒါလညိးသူ့အတွက်လုပ်ပေးနေရတာပဲလေ အပြင်ကသတင်းထောက်တွေတောင်မပြန်သေးဘူး အကိုလေးလည်း ထိုင်စောင့်နိုင်ရမှာပေါ့"
"အခုအချိန် သူဆေးရုံမှာ သတိရလာလို့သူ့ဘေးငါရှိမနေရင်ဘယ်လောက်တောင်......"
"အစ်ကို ရုံးချိန်ပြန်စပါတော့မယ်နော်"
"nae"
ရှေ့နေမလေးက ကျွန်တော့်ကိုလာခေါ်လိုက်လို့ ကျွန်တော်နဲ့ Johnny ထလိုက်သွားမိသည်။
သူ့နေရာနဲ့သူနေရာယူလိုက်ကြပြီးနောက်
အမြင့်ဆုံးနေရာသို့ တရားသူကြီးကပြန်တက်လာခဲ့သည်။
အစာမရှိ အိပ်ရေးကပျက်ထားတာကြောင့် ကျွန်တော်ခေါင်းတွေဝေဝါးလာတယ်
တရားသူကြီးပြောနေတာတွေကိုကျွန်တော်သိပ်အာရုံမစိုက်နိုင်တော့။
သို့သော်...... တရားသူကြီးရဲ့နောက်ဆုံးစကားတစ်ခွန်းကိုတော့ကျွန်တော်ပီပြင်စွာကြားလိုက်ရသည်
"အလုပ်ကြမ်းနဲ့ထောင်ဒဏ် ၇ နှစ်...."
ကျွန်တော်ခေါင်းငုံ့နေရာမှ ရုတ်တရက်မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
တရားသူကြီးရဲ့အမိန့်အောက်မှာ Noona ရဲ့လက်ကိုလက်ထိပ်ခတ်ချလိုက်တာကိုကျွန်တော်ထင်းထင်းကြီးမြင်လိုက်ရတယ်
ရဲဝန်ထမ်းတွေခေါ်လာတဲ့ Noona ကကျွန်တော့်ရှေ့မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်လည်းလေးကွေးစွာမတ်တပ်ရပ်လိုက်မိသည်
"ငါမင်းကို ငါ့မောင်ဖြစ်လို့ ငါ့ကိုကာကွယ်ပေးမယ်လို့ထင်ခဲ့မိတာမှားသွားတယ်"
သူ့စကားထဲမှာ နာကျည်းမှုလေသံတွေအလေးမခိုးဘဲအပြည့်ပါနေသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် အစ်မ။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်အစ်မဖြစ်လို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဆန္ဒတွေထဲကတစ်ခုလေးကိုပဲလိုက်လျောပေးမယ်လို့ထင်ခဲ့မိတာမှားသွားခဲ့တယ်"
သူနာကျည်းမှုတွေနဲ့ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီး ရဲတွေခေါ်ရာနောက်ကိုငြင်းဆိုချိန်မရဘဲလိုက်သွားခဲ့ရတယ်။
သူ့လက်ကိုလက်ထိပ်နဲ့ချုပ်နှောင်ထားတာကိုကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတော့ ကျွန်တော့်ဘဝလွတ်လပ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
(ကျွန်တော့်ကိုဘယ်တော့မှခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့ အစ်မ။ အစ်မကိုလည်းကျွန်တော်ဘယ်တော့မှခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်တာကြောင့်..)
***************
1 week later
ရက်တွေရွေ့လာပေမယ့် အိပ်ရာပေါ်လဲနေတဲ့ Taeyong ကျွန်တော့်ဆီပြန်မလာသေးဘူး
ကျွန်တော့်မျက်ရည်တွေခမ်းခြောက်ခဲ့ရင်တောင်ကျွန်တော်ဆက်ငိုနေမိဦးမယ်ထင်တယ်။
သူ့ရဲ့ အသားတောင်သိပ်မရှိတော့တဲ့လက်ကလေးကိုကျွန်တော် ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်
ဘယ်တော့များမှနိုးလာမှာလဲ?
စိုးရိမ်မှုတွေနဲ့မျှော်နေရတာအရမ်းပင်ပန်းလွန်းနေပြီ
ဒါကိုသူအဝေးကနေသိပြီး ချက်ချင်းပြန်လာခဲ့ရင်ကောင်းမယ်
ငါကြားဖူးတဲ့ လချီ နှစ်ချီပြီးမေ့မျောနေတဲ့လူတွေလို မင်းမလုပ်ရဘူးနော်
သူသာအဲ့လိုဆို ကျွနိတော်မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့သေသွားနိုင်တယ် မဟုတ်ရင်တော့ရူးသွားမှာ...
ကျွန်တော် သူ့ရဲ့လက်ဖမိုးလေးကိုငေးကြည့်ရင်းငိုနေမိတယ်။ သူလက်ဖမိုးပေါ် မျက်ရည်တစ်စက်ကျသွားတိုင်း ပစ်လဲချပစ်လိုက်ချင်တာအမှန်ပါ။
အချိန်ကြာကြာငေးကြည့်နေမိတဲ့လက်ကလေး
လက်ညှိုးလေးတစ်ချောင်း အပေါ်ကိုမြောက်သွားတယ်
ကျွန်တော်ငေးကြည့်နေရာကနေ ကျောပြင်မတ်အောင်ထိုင်လိုက်မိတယ်
"Johnny!!!"
"nae?"
"မင်းသေချာလာကြည့်စမ်း သူ့လက်ကို။"
ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်တော့ Johnny ကပြေးလာတယ်
"ငါအမြင်မှားတာလားတော့မသိဘူး သူ့လက်လှုပ်သွားသလိုပဲ"
ကျွန်တော်ရော Johnny ရော Taeyong ရဲ့လက်တွေကိုစိုက်ကြည့်နေကြတယ်
လက်သန်းလေးတစ်ချောင်းနေရာရွေ့သွားတယ်
"ဟာာာ ဟုတ်တယ် အစ်ကိုလေး လက်ချောင်းလေးတွေလှုပ်နေတယ်"
"မင်းလည်းတွေ့တယ်လား? ဒါဆိုငါအမြင်မှားတာမဟုတ်ဘူးပေါ့"
ကျွန်တော်စကားပြောရင်း သွားပေါ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်
ဟုတ်တယ်
အခုမှကျွန်တော်ပထမဆုံးရယ်ခြင်းပါ
အဲ့နောက်မှာ Taeyong ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေလှုပ်တာ အချိန်စိပ်လာတယ်
ကျွန်တော်ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တွေကိုအမြန်ဖိသုတ်လိုက်ပြီး Taeyong ကိုကြည့်လိုက်မိသည်။
သူ့မျက်လုံးအိမ်လေး မျက်ခွံအောက်မှာလှုပ်နေတာကိုမြင်လိုက်ရတယ်
"Taeyong"
သူ့ရဲ့စင်းကျနေတဲ့မျက်တောင်လေးတွေကအပေါ်လန်သွားသည်
"Johnny ဆရာဝန်အမြန်သွားခေါ် သွား လူနာသတိရလာပြီလို့"
"nae nae"
"Taeyong!!! ကိုယ့်ကို မြင်ရလားဟင်!"
သူခေါင်းညိတ်ပြသည်
ကျွန်တော်နောက်တစ်ကြိမ်မျက်ရည်တွေဝဲလာရတယ်
ဒါကတော့ပျော်ရွှင်မှုမျက်ရည်တွေပါ
"နေကောင်းလို့စိတ်ချရတဲ့အထိနေပြီးမှဆေးရုံကဆင်းကြမယ်နော်"
သူကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြသည်
ထိုအပြုံးကိုမြင်တော့ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်စူးခနဲအောင့်သွားတယ်
ကျွန်တော်စိတ်မပူအောင်ပြုံးပြတဲ့အပြုံးသက်သက်သာဖြစ်နေတာကိုကျွန်တော်သိနေတာကြောင့်....။
သူ့နှဖူးကိုကျွန်တော်နမ်းရှိုက်လိုက်မိသည်
သူကျွန်တော့်ဆီတကယ်ပြန်လာခဲ့တာပဲ
Jaehyun's POV End
***************
« Lee Taeyong ကိုလုပ်ကြံရန် ကြေးစားသမားများကိုငှား၍စေခိုင်းခဲ့သူ ရတနာကုန်သည်အသင်းဥက္ကဋ္ဌ BoA ကိုတရားရုံးမှအပြစ်ဒဏ်ချမှတ်ခဲ့»
ထိုသတင်းခေါင်းစီးကို ကောင်လေးတစ်ယောက်ဖတ်မိပြီး ဂျာနယ်ကိုလုံးချေကာလွှတ်ပစ်လိုက်သည်
ထိုကောင်လေးလည်း Taeyong ကိုအင်မတန်ချစ်သောလူတစ်ယောက်သာဖြစ်လိမ့်မည်။
Zawgyi ver
Jaehyun's POV
စီးလုံးငွားလာေသာအျမန္ေလယာဥ္နဲ႔လာတာေတာင္ ၆ နာရီေလာက္ၾကာေသးသည္။
လာရတဲ့ေနရာကလည္း ၿမိဳ႕ထဲမဟူတ္ဘဲၿမိဳ႔အစြန္ဘက္နားကအိမ္တစ္လုံးျဖစ္တာေၾကာင့္ ၆ နာရီေလာက္ၾကာခဲ့ရတယ္။ ဂ်ပန္ဆိုတဲ့အနီးဆုံးလို႔သတ္မွတ္လို႔ရတဲ့ႏိုင္ငံကိုကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနခဲ့လို႕သာေပါ့။ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ Taeyong ကိုမေတြ႕ရခင္မွာပဲသူ႔ကိုစိတ္ပူတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲကၽြန္ေတာ္အရင္ေသသြားႏိုင္တယ္
Johnny ေျပာတဲ့ေနရာအတိုင္းကၽြန္ေတာ္လာခဲ့မိေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ပုံရိပ္ႀကီးက
ဒဏ္ရာေတြအထစ္ထစ္ ၊ ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ျဖစ္ေနေသာ taeyong ကိုေပြ႕ထားၿပီး ဆက္တိုက္ေခၚေနတဲ့ Johnny ။
"Taeyongggg!!!"
Johnny ဆီကၽြန္ေတာ္ေျပးသြားလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲက Taeyong ကိုအျမန္ဆြဲယူလိုက္သည္
"Taeyong Taeyong!!!!! Taeyong"
ပါး႐ိုးကိုေတာင္စမ္းမိေနတဲ့ သူ႕ပါးျပင္ကိုကၽြန္ေတာ္ ကိုင္လႈပ္ရင္းေအာ္ေခၚကာနိႈးေနမိေပမယ့္ အသိေရာ သတိေရာမရွိေတာ့တဲ့သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္မႈေလ်ာ့သြားေအာင္မ်က္လုံးေတာင္ပြင့္မလာခဲ့ဘူး
ေသြးေတြေပက်ံေနတဲ့သူ႔ရင္ဘတ္ကို ကၽြန္ေတာ္လက္တင္မိေတာ့ ႏွင္းခဲေပၚလက္တင္လိုက္ရတဲ့အတိုင္းေအးစက္လြန္းတာကိုသတိထားလိုက္မိတယ္
စိတ္ေတြအရမ္းေရာက္ယက္ခတ္ေနတယ္
ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေနရတယ္
ရင္ထဲမွာေတာ့ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပူေလာင္ေနရတာ
ေအးစက္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ တုန္႔ျပန္မႈအလ်င္းကင္းမဲ့ေနေသာသူ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းေတြေပါက္ထြက္ခါနီးအထိက်ိန္းစက္သြားရသည္
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုအျမန္ေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး
"အစ္ကိုေလး"
"Seoul ေဆး႐ုံႀကီးကိုသြားမယ္ အျပင္မွာကားပါတယ္ မင္းအဆင္သင့္လုပ္ထား အျမန္ေမာင္းႏိုင္ေအာင္လုပ္"
"nae"
ကၽြန္ေတာ္က ကားေသာ့ပစ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေသာ့ကိုလက္နဲ႔အုပ္ဖမ္းလိုက္ၿပီး ဘာမွန္းမသိေသာအခန္းအစုတ္အျပတ္အက်ယ္ႀကီးထဲမွ Johnny က အျပင္ဘက္ကိုေျပးထြက္သြားေတာ့သည္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Taeyong ကိုခ်ီကာ Johnny ေနာက္မွ အသြက္လက္ဆုံးေသာေျခလွမ္းတို႔နဲ႔လိုက္လာကာ အဆင့္သင့္ဖြင့္ေပးထားေသာ ကားထဲဝင္လိုက္သည္။
"Taeyong!!"
ကၽြန္ေတာ္ကသာေခၚေနေပမယ့္ ဟင့္အင္း ဘာမွထူးျခားမလာဘူး။
မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာရတယ္
မ်က္ရည္တို႕ရွိေသာကၽြန္ေတာ့္ပါးျပင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေအးစက္နဲ႔ပါးျပင္ကို ေလတိုးလို႔မဝင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိကပ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အသံတိတ္ငိုေနမိတယ္
အခုခ်ိန္ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲဆိုတာကၽြန္ေတာ္စိတ္မဝင္စားဘူး
သူကၽြန္ေတာ့္ဆီကမေျပာမဆိုနဲ႔ထြက္မသြားဖို႔ကိုဘဲ အာ႐ုံစိုက္ေနမိတာ။ ဒါဟာမွန္ေသာအေတြးတို႔ပါ
Seoul ေဆး႐ုံႀကီးက ၿမိဳ႔ထဲမွာျဖစ္လို႔ အခ်ိန္မဆိုသေလာက္ၾကာႏိုင္တာကိုသိေပမယ့္ အဲ့ေဆး႐ုံကိုသာကၽြန္ေတာ္တန္းမတ္စြာသြားရလိမ့္မယ္
ပုဂၢလိကေဆး႐ုံေတြထက္ အစိုးရေဆး႐ုံက Taeyong ကိုဒီလိုလုပ္တဲ့လူေတြအတြက္ထိထိေရာက္ေရာက္အမႈဖြင့္ေပးႏိုင္သလို အေရးယူေပးႏိုင္တယ္
"Johnny ျမန္ျမန္ေမာင္းပါကြာ"
ကၽြန္ေတာ့္အသံေတြအက္ကြဲေနသလိုရွိသည္။
သူမက္ေမာတယ္ဆိုတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ သူ႔ကိုအျပည့္အဝထည့္ထားမိၿပီး ပါးျပင္ခ်င္းကပ္ထားကာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လ်က္ရွိသည္။ ရိႈက္သံတစ္စုံတစ္ရာေတာ့မထြက္ေအာင္ကၽြန္ေတာ္ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးထိန္းထားမိတယ္။ အကယ္၍မ်ားသူအခုခ်ိန္ႏိုးထလာခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရိႈက္သံေတြေၾကာင့္သူအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္............ မဟုတ္လား?
ႏွာဖ်ားကေနရွဴရိႈက္မိတဲ့ေလထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္းနွီးေနတဲ့အနံ႔ေတြပါေနတယ္
ဒါဟာ သူဝတ္ထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အက်ႌက ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္သင္းနံ႔ပဲျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္
ရင္ထဲကို ကၽြဲ႐ိုင္းဝင္ေခြ႕ေနသလိုအရမ္းနာက်င္ေနရတာေၾကာင့္ သူႏိုးမလာရင္ ကၽြန္ေတာ္အရင္ေသသြားမွာကိုေတာင္စိုးရိမ္ရပါရဲ႕။
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ဒီေလာက္နာက်င္ရမွန္းသိခဲ့ရင္ သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုအသိမေပးခဲ့ပါဘူး
အခုေတာ့ ဆုံစည္းဖို႔အေရး အေရးမပါတဲ့လူေတြေၾကာင့္သူတစ္ခုၿပီးတစ္ခုျဖစ္ေနရတယ္
"အစ္ကိုေလး ေရာက္ၿပီ"
Johnny စကားေၾကာင့္ Taeyong ပါးျပင္ေပၚကေနကၽြန္ေတာ့္ပါးကိုခြာလိုက္ၿပီး ကားေပၚမွကမူးရွဴးထိုးဆင္းလိုက္မိသည္
ကၽြန္ေတာ္က Taeyong ကိုခ်ီကာ ေဆး႐ုံထဲေျပးဝင္ေတာ့ ေဆး႐ုံမွသူနာျပဳေလးေတြနဲ႔အလုပ္သင္ဆရာဝန္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကိုေျပးလိုက္လာၾကသည္
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ျပန္ေပးဆြဲၿပီးအၾကမ္းဖက္ခံရလို႔ပါ"
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕တုန္ရီေနတဲ့အသံေတြေၾကာင့္သူတို႔ကပါ ပိုျပာယာခတ္သြားၿပီး အေရးေပၚကိုပို႔ဖို႔ေဆာင္ရြက္ၾကေတာ့သည္။
အျပာႏုေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းေလးတစ္ေယာက္က ဘီးတပ္ထားတဲ့လူနာကုတင္ကိုကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ဆီ ဝ႐ုန္းသုန္းကားတြန္းလာတယ္
ခ်ီထားတဲ့ Taeyong ကိုကၽြန္ေတာ္ထိုကုတင္ေပၚမတင္ခ်င္ဘဲတင္လိုက္ရတယ္
သူနာျပဳေလး ၅ေယာက္ေလာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အေရးေပၚအခန္းဆီကိုေရာက္ဖို႔ကုတင္ကိုအျမန္တြန္းသြားၾကသည္။ အေနာက္ကေန အလုပ္သင္ဆရာဝန္အခ်ိဳ႔ပါလာၾကတယ္
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဗူးနဲ႔ပိုက္တစ္ခ်ိဳ႔ကိုသြယ္လိုက္ၿပီး ေမ့ေမ်ာေနတဲ့ Taeyong ရဲ႕ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားနားမွာ တပ္ေပးလိုက္တဲ့သူနာျပဳေလးကလည္းျပာယာခတ္ေနတယ္။
"ႏွလုံးစက္ကို join လိုက္"
သူတို႔ကအရမ္းျပာေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကေဘးနားကေန ပိုၿပီးေနမရထိုင္မရျဖစ္လာတယ္
"ေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတြက်ေနတယ္"
ေသြးေပါင္ခ်ိန္တိုင္းၿပီးတဲ့ သူနာျပဳေလးက ဆရာဝန္ကိုေျပာေပမယ့္ ဆရာဝန္ကေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္လိုက္တဲ့ႏွလုံးစက္မွ ႏွလုံးခုန္နႈန္းစက္ကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ေတာ္ေသးတယ္ ႏွလုံးခုန္ေနေသးတယ္"
ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲကအပူေတြကိုသက္ျပင္းတစ္ခ်က္အေနနဲ႔ခ်မိလိုက္တယ္
ရဲအမႈျဖစ္တာေၾကာင့္ ရဲဝန္ထမ္းေတြလည္း အေရးေပၚအခန္းထဲကိုေရာက္လာၾကသည္။
အလုပ္သင္ဆရာဝန္ေလးက အပ္ေတြဘာေတြကိုင္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ သူနာျပဳေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကအခန္းထဲကထြက္သြားတယ္
"Drip ခ်ိတ္"
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေအးစက္ေနတဲ့လက္ဖ်ားေတြကိုသာအခ်င္းခ်င္းပြတ္သပ္ေနရင္း ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့နႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြကို လွ်ာနဲ႔ပြတ္သက္ေနမိတယ္
"Ultra sound နဲ႔ X ray ေတြအကုန္စစ္။ အထဲမွာဘာခ်ိဳ႕ယြင္းသြားလဲသိရေအာင္။ ဒါဓာတ္လိုက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ဆင္တူေနတယ္"
ဆရာဝန္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြေတာင့္သြားတယ္
Taeyong အသက္ေတာ့ရွင္ႏိုင္ပါတယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့အပူလိႈင္းႀကီးကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးကိုျဖတ္သန္းေနတယ္
ဟိုေျပးဒီေျပး ၊ အခန္းထဲထြက္လိုက္ဝင္လိုက္လုပ္ေနတဲ့ ေဆး႐ုံဝန္ထမ္းေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈၾကားကေန အိပ္ရာေပၚပိုက္တန္းလန္းေတြနဲ႔လဲေနတဲ့ Taeyong ကိုကၽြန္ေတာ္မရမကဖမ္းယူၾကည့္ေနမိသည္
ခဏၾကာေတာ့ ရဲေတြေရာက္လာၿပီး Taeyong ရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးစုံကိုမွတ္တမ္းယူေတာ့သည္
"Johnny! ရဲကိစၥမင္းပဲလုပ္လိုက္ေတာ့"
"nae"
"ဆရာ!!! သူ ဘယ္လိုအေျခအေန.."
ေမးခြန္းကိုကၽြန္ေတာ္ဆုံးတဲ့အထိဆက္မေမးႏိုင္ပါ
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ ဒီအညိဳအမည္းေတြက ဓာတ္တို႔ လွ်ပ္စစ္တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့အမာရြတ္ေတြ ဒဏ္ေတြျဖစ္တယ္ ကံေကာင္းတာက သူႏွလုံးခုန္ေနေသးတာပဲ အထဲမွာ အသည္းနည္းနည္းထိသြားတယ္ ကလီစာတစ္ခ်ိဳ႔လည္းထိထားတယ္ သူထိခဲ့တဲ့လွ်ပ္စီးကဗို႔အားျပင္းခဲ့တဲ့ပုံပဲ"
ကၽြန္ေတာ္နံရံကိုအားမရွိေတာ့သူသဖြယ္မွီခ်လိုက္မိသည္။
"အဲ့အတြင္းအဂၤါေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆးသြင္းေပးထားတယ္ အားေဆးကေတာ့နည္းနည္းပဲသြင္းေပးထားတယ္ ေဆးကူရင္ သူျပန္ေကာင္းလာႏိုင္ပါတယ္။ ႏွလုံးကိုထိမသြားတာပဲ အရမ္းကံေကာင္းတယ္"
"......."
"လည္ပင္းနဲ႔ ဂုတ္နားကဒဏ္ရာေတြအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလဆာ ကုသမႈနဲ႔ကုေပးဖို႔စဥ္းစားထားတယ္ လွ်ပ္စစ္ထိထားေတာ့ အထဲကေသြးေၾကာေတြျပန္ေကာင္းဖို႔အတြက္ ေလဆာႏုႏုေလးေတြနဲ႔ကုရင္ပိုျမန္ႏိုင္တယ္။ ၂ နာရီျခားတစ္ခါ ေဆးတစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးသြင္းေပးသြားပါ့မယ္"
"nae"
ကၽြန္ေတာ္ Taeyong ရဲ႕ကုတင္နားမွာ ဖုတ္သြင္းထားတဲ့အသိမဲ့လူတစ္ေယာက္လိုထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။
"မင္းငါ့ကိုပစ္မသြားနဲ႔ေနာ္"
ဆရာဝန္က ေဆးကုသသြားမယ့္လမ္းစဥ္ေတြေတာက္ေလွ်ာက္ေျပာသြားေပမယ့္ ရင္ထဲမွာအခုထိေပါ့မသြားေသးဘဲ သူ႐ုတ္တရက္ထြက္သြားမွာကိုသာကၽြန္ေတာ္အရမ္းေၾကာက္ေနမိသည္
"ခ်စ္တယ္ မင္းလည္းငါ့ကိုခ်စ္တာငါသိတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ျပန္ႏိုးလာခဲ့ေနာ္ ငါမင္းကိုေစာင့္ေနတယ္"
သူၾကားပါေစ
သူ႔ကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စကားေတြကိုသူၾကားႏိုင္ပါေစ...
ေဆး႐ုံေရာက္တာမနက္ပိုင္းေလာက္ရွိမည္
သူႏိုးမလာေသးတာအေတာ္ၾကာၿပီ
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေစာင့္ေနတာလည္းၾကာေနၿပီ
ညေနေစာင္းလာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္သက္ျပင္းေတြဆက္တိုက္ခ်မိတယ္
သူဘယ္ေတာ့မွႏိုးလာမွာလဲ
အသံတိတ္ငိုငိုေနမိတာကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္ "အဆင္ေျပပါတယ္" ဆိုၿပီးပဲေျပာေနခဲ့တာ။ တကယ္တမ္းက်ကၽြန္ေတာ္ ေနလို႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး
"အစ္ကိုေလး ညေနေစာင္းၿပီ ညစာဘာစားမလဲ"
ကၽြန္ေတာ္ေလးေကြးစြာေခါင္းခါလိုက္သည္။
"မင္းအကုန္အဆင္ေျပခဲ့ရဲ႕လား"
"inn. သူတို႔ေမးသမွ်ေသခ်ာေျဖပါတယ္ သူတို႔ကအမႈအျဖစ္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အခင္းျဖစ္တဲ့ေနရာကို သြားေနၿပီ တရားခံေတြကိုသူတို႔အရဖမ္းေပးမယ္တဲ့"
"ေကာင္းတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ငါေဆး႐ုံႀကီးကိုလာခဲ့တာ အနည္းဆုံးေတာ့ Taeyong ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့လူေတြကို အျပစ္ဒဏ္က်ခံေစခ်င္လို႔ေလ"
ႏိုးမလာေသးတဲ့ Taeyong ကိုသာကၽြန္ေတာ္ေငးၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ့္အမွားေတြလည္းပါပါတယ္ အစ္ကိုေလးေသခ်ာမွာခဲ့လ်က္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ Taeyong ကိုဂ႐ုမစိုက္မိခဲ့ဘူး ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔"
"Johnny!"
"nae?"
"သူသာျပန္ႏိုးမလာဘဲ ေသသြားခဲ့ရင္ငါလုပ္ရမလဲဟင္? သူသာအဲ့လိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ ငါေလ...... ေရခဲတိုက္ေဆာက္ထားလိုက္ရမလား သူ႔ကိုစြဲလန္းေနလြန္းလို႔ သူ႐ုတ္တရက္ေသသြားခဲ့ရင္ ငါခ်က္ခ်င္းစြန္႔လႊတ္လိုက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... .."
"ဟာာာာ အစ္ကိုေလးကလဲ"
"ငါေနာက္ေနတယ္လို႔မ်ားမင္းထင္ေနတာလား? သူသာေသသြားရင္ ငါသူ႔ကိုအဲ့လိုမ်ိဳးငါနဲ႔အတူထားမွာ"
ေျပာေနရင္း မ်က္ရည္ေတြထပ္ၿပီးဝဲတက္လာလို႔ ကၽြန္ေတာ္မ်က္လႊာခ်လိုက္မိသည္
"မထင္ပါဘူး အစ္ကိုေလးအဲ့စကားေတြေျပာဖို႔ေစာေနေသးလို႔ကၽြန္ေတာ္ကတားတာပါ"
"တကယ္လား"
"nae"
"ဟုတ္တယ္။ သူငါ့ကိုအဲ့ေလာက္ထိလြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ခြဲမသြားႏိုင္ဘူး ဟုတ္တယ္မလား"
"inn"
"သူ႔အခ်စ္က ငါ့အခ်စ္လိုပဲ ဆတူျပင္းထန္တယ္ သူ႔ဝိဉာဥ္ကေလာကထဲကထြက္ခ်င္ေနရင္ေတာင္ သူ႔အခ်စ္ကငါ့ကိုထားခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး"
ကုတင္လက္ရန္းတိုင္ေလးေပၚကၽြန္ေတာ္ေခါင္းတင္လိုက္ၿပီး မ်က္ရည္မိုးေတြ အားရပါးရရြာခ်လိုက္မိသည္။ သူဒီလိုျဖစ္ရတာ သူမက္ေမာလြန္းတယ္ဆိုတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ကိုမေပးႏိုင္ခဲ့လို႔။ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္ေတြလည္းပါတယ္။ အားလုံးကၽြန္ေတာ့္အျပစ္ပဲ သူ႔ကိုလက္ထပ္ယူၿပီးတဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ္ဟာအရင္ကလိုပဲသူ႕အတြက္ဘာမွမကာကြယ္ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့လူညံ့တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတုန္းပဲ
(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ည့ံဖ်င္းမႈေတြစစ္မွန္ခဲ့ရင္ သူ႔ကိုအေႂကြးအေနနဲ႔ဆပ္ရင္းဒီ့ထက္ပိုေစာင့္ေရွာက္လို႔ရေအာင္ သူ႔ကိုေသမင္းတမန္ကိုေခၚမသြားပါနဲ႔ ဘုရားသခင္)
စိတ္ထဲကအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာျကိတ္ဆုေတာင္းမိတာေလးေတြ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာပါေစ
****************
2 days later
"အစ္ကိုေလး!!!!"
ထိုင္ခုံမွာေတာင္မထိုင္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေဆး႐ုံၾကမ္းျပင္ေပၚကၽြန္ေတာ္ထိုင္ကာနံရံကိုမွီထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို Johnny ကေခၚလာသည္။
ကုတင္ေပၚက Taeyong ကိုေမာ္ၾကည့္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြ ဝိဉာဥ္ေသေနသလိုရွိသည္။
"အစ္ကိုေလး အတြက္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝယ္လာခဲ့တယ္"
"မင္းပဲစား"
မမာႏိုင္ေတာ့တဲ့ေလသံကလည္းအလိုလိုေပ်ာ့က်သြားၿပီျဖစ္သည္
"အစ္ကိုေလး ကိုယ့္ဘာသာလည္းျပန္ၾကည့္ပါဦး ၂ ရက္အတြင္းအရမ္းပိန္ေနၿပီ အစားလည္းမစားဘူး ၁ လုတ္၂လုတ္ပဲစားတယ္ ညက်ေတာ့လည္းေကာင္းေကာင္းမအိပ္ဘူး တျဖည္းျဖည္းလူနာ႐ုပ္ေပါက္ေနၿပီ"
"မင္းနားမလည္ပါဘူး။ ဟုတ္တယ္မလား အခု Taeyong ႏိုးမလာဘဲေမ်ာေနတာ ၂ ရက္ရွိၿပီကြ ၂ရက္။ ၂ ရက္ေတာင္ရွိ......"
ကၽြန္ေတာ္ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ မ်က္ရည္ေတြက်လာတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔အုပ္လိုက္ရသည္။
စိတ္မခိုင္ေတာ့မ်က္ရည္လည္းမခိုင္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕
"သူ႔ကိုငါ့ဆီကေနဘယ္ကိုမွေပးမသြားခိုင္းႏိုင္ဘူး လူမေျပာနဲ႔ ေသမင္းနဲ႔ကံၾကမၼာလက္ထဲေတာင္ငါမထည့္ႏိုင္ဘူး"
ေဘးနားကေန ထိုင္ေနတဲ့ Johnny ကကၽြန္ေတာ့္နားကထသြားၿပီး Taeyong ရဲ႕ကုတင္နားမွာသြားရပ္ေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္သူမွျပန္ႏိုးမလာခဲ့ရင္ကအားအင္ဆိုတာဒီတစ္သက္ရွိႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး
"annyeong!!!"
အသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အေပါက္ဝမွာ ရဲ၂ေယာက္ကရပ္ေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္ၾကမ္းျပင္ေပၚကအျမန္ထလိုက္ၿပီး
"nae"
"ခင္ဗ်ားက Jeong Jaehyun ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္"
"nae"
"Taeyong အမႈကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ အမႈျဖစ္တဲ့ေန႔ကစၿပီးလိုက္ခဲ့တယ္ တရားခံ ၅ေယာက္ကိုဖမ္းမိတယ္ သူတို႔ကကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္းဝန္ခံတယ္ ဒါေပမယ့္အဲ့ဒါကခိုင္းေစမႈသက္သက္ပါတဲ့"
"ဗ်ာာာ?"
"ဘယ္သူခိုင္းေစသလဲဆိုတာေျပာျပရင္ခင္ဗ်ားဒီ့ထက္အံ့ၾသသြားႏိုင္တယ္ သူတို႔ေျပာျပတဲ့ BoA ဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီးဟာ သူတို႔ကို သိန္း ၁၀၀၀ ေပးၿပီးခိုင္းေစတာပါတဲ့"
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ႏွလုံးက အျမင့္ဆုံးကိုေဆာင့္တက္သြားသည္။
"ခင္ဗ်ားက သူ႔ေမာင္ဆိုတာလည္းကၽြန္ေတာ္တို႔စုံစမ္းမိတယ္။ အခုခင္ဗ်ားအစ္မကိုကၽြန္ေတာ္တို႔႐ုံးတင္ၿပီးစစ္ေဆးေနတယ္ ျပစ္မႈကထင္ရွားေနေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကသူ႔ေမာင္ျဖစ္ေနလို႔ ခင္ဗ်ားလည္းၾကံရာပါလို႔သံသယျဖစ္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ BoA ရဲ႕ထြက္ဆိုခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတရားခံ ၅ ေယာက္ရဲ႕ထြက္ဆိုခ်က္နဲ႔တင္ ခင္ဗ်ားကဒီအမႈနဲ႔ဘာမွပတ္သက္မႈမရွိဘူးဆိုၿပီး ယုံထားတယ္ အခုက မ်က္ျမင္သက္ေသျဖစ္တဲ့ ဒီက အကိုရဲ႕ထြက္ဆိုခ်က္ကိုကၽြန္ေတာ္တို႔လိုအပ္ေနလို႔ လာေခၚတာပါ"
ရဲအရာရွိက ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားက Johnny ကိုလက္ညွိဳးထိုးလာသည္။
"ေနာက္ၿပီး အကိုလည္းလိုက္ခဲ့ဖို႔လိုပါတယ္။ Taeyong ကိုအကိုကိုယ္တိုင္ေခၚခဲ့တာျဖစ္လို႔ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြမွာ အကိုလည္းပါတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္လိုက္ခဲ့လို႔ရေပမယ့္ Taeyong က... သူသတိမရေသးဘူး"
"စိတ္မပူပါနဲ႔ က်ေတာ္တို႔လုံျခံဳေရးခ်ေပးခဲ့မွာပါ။ ဒီ၁ရက္တည္းနဲ႔ တရားသူႀကီးကဆုံးျဖတ္ခ်က္ေပးႏိုင္ရင္ တရားခံ ၅ ေယာက္နဲ႔ ျပစ္မႈခိုင္းေစသူ ခင္ဗ်ားအစ္မကိုပါ အေရးယူႏိုင္ၿပီး အမႈကခဏေလးနဲ႔ၿပီးသြားလိမ့္မယ္"
Noona ကတရားခံအျဖစ္ ေထာင္ထဲဝင္ရေတာ့မွာကိုကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလို တြန္႔လည္းတြန္႔ဆုတ္မိသည္
သို႔ေပမယ့္ သူဟာကၽြန္ေတာ့္အစ္မျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵေတြကိုပယ္ခ်သူျဖစ္ေနခဲ့တာေၾကာင့္
"ကၽြန္ေတာ္လိုက္ခဲ့မယ္ Taeyong ကိုသာေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ"
"nae. ကၽြနိေတာ္တို႔လုံျခံဳေရးအျပည့္ခ်ေပးပါ့မယ္"
ကၽြန္ေတာ္ရယ္ Johnny ရယ္ ရဲဝန္ထမ္း၂ေယာက္ေနာက္ကိုလိုက္သြားခဲ့ၾကသည္။
စိတ္မခ်လြန္းလို႔ ေမ်ာေနတဲ့ Taeyong ကိုကၽြန္ေတာ္ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေပမယ့္ သူဟာကၽြန္ေတာ့္ကိုမလွည့္ၾကည့္ခဲ့ပါ.......
************
တရား႐ုံးတြင္ ၾကားနာသူပရိသတ္တစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ တရား႐ုံးရဲ႕အျပင္ဘက္မွာေတာ့ သတင္းေထာက္နဲ႔ media ေတြက အသံသြင္းစက္ေတြ camera ေတြ ဖုန္းေတြနဲ႔ အရမ္းတိုးႀကိတ္ေနၾကသည္။
ဟုတ္တယ္
ကၽြန္ေတာ့္အစ္မက ေတာင္ကိုရီးယားရဲ႕နာမည္ႀကီးစိန္ဆိုင္ပိုင္ရွင္မလား? ရတနာကုန္သည္အသင္းရဲ႕ဥကၠ႒ မဟူတ္လား? ေနာက္ၿပီး နာမည္ႀကီးအႏုပညာ agency ပိုင္ရွင္ Yuta ရဲ႕ဇနီးမယား မဟုတ္လား? သူလိုလူကတရား႐ုံးမွာ တရားခံအေနနဲ႔ၾကားနာေနရတယ္ဆိုတာ တစ္ႏိုင္ငံကိုလႈပ္ခါေစမယ့္သတင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ သတင္းေထာက္တိုင္းကလက္လြတ္ခံမွာမဟုတ္ဘူး
တရား႐ုံးအေရွ႕က သတင္းေထာက္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ရန္ကကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ လုံျခံဳေရးေတြအျပည့္ခ်ထားသလို အစ္မရဲ႕ guard ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာေနရာလြတ္မရွိေစရေအာင္ဝန္းရံကာ ေစာင့္ေရွာက္ထားၾကတယ္
Johnny ကသူေတြ႕ခဲ့သမွ်ကို တရားသူႀကီးရဲ႕အမိန္႔တိုင္းတိတိက်က်ေျပာျပတယ္
"ကၽြန္ေတာ္လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ၿပီးေတာ့ Lee Taeyong ရွိတဲ့အခန္းကိုအျပန္မွာ အခန္းထဲသူ႔ကိုမေတြ႕ရေတာ့တာေၾကာင့္ အိမ္အႏွံ႔ ျခံအႏွံ႔ကိုလိုက္ရွာခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္မေတြ႕ခဲ့ဘူး ျခံေစာင့္က ဝယ္စရာရွိလို႔အျပင္ထြက္သြားတယ္ေျပာလို႔ ညေမွာင္ေနတာနဲ႔စိတ္မခ်လို႔ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္အျပင္ကိုထြက္ရွာခဲ့တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္ရွာခဲ့ေပမယ့္ မေတြ႕တာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့ၿပီးအျပန္မွာ လူအုပ္စုတစ္စုက Taeyong ရဲ႕ဂုတ္ကို ၂ ခ်က္ေလာက္ဆင့္႐ိုက္ၿပီး ေမ့လဲသြားေတာ့မွကားထဲထည့္ၿပီးေခၚသြားတာကိုျမင္ခဲ့ရပါတယ္"
"အဲ့လ္ုျမင္ရတဲ့အခ်ိန္ကဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ရွိမလဲ"
ေရွ႕ေနက Johnny ကိုေမးလိုက္သည္
"ည ၁၀ နာရီေလာက္ရွိမယ္"
"ဆက္ေျပာပါ"
"အဲ့ဒါနဲ႔ ဂ်ပန္ေရာက္ေနတဲ့ Jaehyun ကိုလွမ္းအေၾကာင္းၾကားေတာ့ သူအျမန္ျပန္မယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္လွမ္းမီသေလာက္ Taeyong ကိုလိုက္ကယ္ဖို႔ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းအဲ့လူတစ္စုေနာက္ကိုလိုက္သြားတယ္ သူတို႔က Seoul ၿမိဳ႕ရဲ႕အစြန္က်တဲ့ေနရာတစ္ခုအထိကားကိုေမာင္းသြားတယ္ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေဟာင္းႀကီးတစ္ခုအေရွ႕မွာရပ္လိုက္ၿပီး ေမ့ေနတဲ့ Taeyong ကိုေခၚသြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ခဲ့ေပမယ့္ေနာက္က်ခဲ့တာေၾကာင့္ နာရီအနည္းငယ္ၾကာမွအဲ့ဒီကိုေရာက္သြားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲ့အိမ္ေဟာင္းထဲဝင္ၿပီး Taeyong ကိုကယ္ခဲ့တယ္"
"ၿပီးေတာ့ေရာ?"
"ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ Taeyong ကတိုင္တစ္ခုမွာႀကိဳးတုပ္ခံထားရၿပီးေမ့ေမ်ာေနၿပီ ၿပီးေတာ့ ေသြးေတြနဲ႔ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ျပည့္ေနပါတယ္ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီးမၾကာခင္မွာ Jaehyun ကေရာက္လာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆး႐ုံႀကီးကို တိုက္႐ိုက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္"
Johnny ကေျပာၿပီးသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ထြက္ဆိုရမယ့္အလွည့္ေရာက္လာသည္။
ကၽြန္ေတာ္မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ BoA ကအၾကည့္ေတြမတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္
Yuta ကေတာ့ ဘာမွေထြေထြထူးထူးျဖစ္တဲ့ပုံစံမရွိဘဲ ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ေနသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ Johnny ဆီကဖုန္းရရခ်င္းေလယာဥ္စီးလုံးငွားၿပီး ကိုရီးယားကိုအျမန္ျပန္ခဲ့တယ္ ၆ နာရီအၾကာမွာ Taeyong ရွိတဲ့ေနရာကိုေရာက္ခဲ့ၿပီး ေဆး႐ုံႀကီးကိုတိုက္႐ိုက္ေခၚလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Taeyong ကလက္ထပ္ထားတာ ၁ လေက်ာ္ေလာက္ပဲရွိပါေသးတယ္"
"ငါတို႔ မင္းအစ္မကို ျပစ္မႈခိုင္းေစသူအျဖစ္သံသယရွိေနတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းက Taeyong နဲ႔ မင္းအစ္မရဲ႕ဆက္ဆံေရးကိုေျပာျပလို႔ရမလား"
"nae. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္ကို အစ္မကသေဘာမတူခဲ့ဘူး သေဘာမတူခဲ့တဲ့အေလ်ာက္ အႀကိမ္ျကိမ္လည္းခြဲခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမျဖစ္မေနသေဘာတူလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္ Taeyong ကိုလက္ထပ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း company တစ္ခုကိုဦးစီးခဲ့တယ္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္မွာမရွိဘဲအလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ Taeyong ကအလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို ပင္ပန္းႀကီးစြာအလုပ္လုပ္ရတယ္ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြနိေတာ့္အစ္မနဲ႔ Taeyong ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကမေကာင္းတဲ့အျပင္ တစ္ဖက္သက္တင္းမာေနတဲ့ဆက္ဆံေရးတစ္ခုပါ"
ကၽြန္ေတာ္ထြက္ဆိုၿပီးေတာ့ BoA ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္
သူ႔မ်က္လုံးေတြနီရဲေနတာကိုကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရေပမယ့္မ်က္ႏွာျပန္လႊဲခဲ့တယ္
"႐ုံးေတာ္ခဏနားမယ္"
တရားသူႀကီးရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တရား႐ုံးမွာပဲ နာရီပိုင္းမွ်ထိုင္ေစာင့္ေနၾကရသည္။
လူကတရား႐ုံးမွာ သူ႔အမႈရွင္းေနရေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့သတိမရေသးတဲ့ သူ႔ဆီမွာအျပည့္ရွိေနခဲ့တယ္
"Johnny ရယ္! ငါေဆး႐ုံကိုျပန္ခ်င္လာၿပီ ဒီမွာေနရတာငါေခါင္းေတြအရမ္းမူးလာၿပီ"
"ခဏေနပါဦး အကိုေလးရယ္ ႐ုံးခ်ိန္ျပန္စဖို႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ နာရီေတာင္ထိုင္ေစာင့္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ"
"ငါစိတ္မခ်တဲ့လူေဘးမွာပဲ ထိုင္ေနခ်င္တာ။ ဒီလိုစိတ္ရႈပ္စရာေနရာမွာငါမေနခ်င္ဘူး"
"ဒါလညိးသူ႔အတြက္လုပ္ေပးေနရတာပဲေလ အျပင္ကသတင္းေထာက္ေတြေတာင္မျပန္ေသးဘူး အကိုေလးလည္း ထိုင္ေစာင့္ႏိုင္ရမွာေပါ့"
"အခုအခ်ိန္ သူေဆး႐ုံမွာ သတိရလာလို႔သူ႕ေဘးငါရွိမေနရင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္......"
"အစ္ကို ႐ုံးခ်ိန္ျပန္စပါေတာ့မယ္ေနာ္"
"nae"
ေရွ႕ေနမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေခၚလိုက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Johnny ထလိုက္သြားမိသည္။
သူ႔ေနရာနဲ႔သူေနရာယူလိုက္ၾကၿပီးေနာက္
အျမင့္ဆုံးေနရာသို႔ တရားသူႀကီးကျပန္တက္လာခဲ့သည္။
အစာမရွိ အိပ္ေရးကပ်က္ထားတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းေတြေဝဝါးလာတယ္
တရားသူႀကီးေျပာေနတာေတြကိုကၽြန္ေတာ္သိပ္အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ေတာ့။
သို႔ေသာ္...... တရားသူႀကီးရဲ႕ေနာက္ဆုံးစကားတစ္ခြန္းကိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ပီျပင္စြာျကားလိုက္ရသည္
"အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္...."
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းငုံ႔ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။
တရားသူႀကီးရဲ႕အမိန္႔ေအာက္မွာ Noona ရဲ႕လက္ကိုလက္ထိပ္ခတ္ခ်လိုက္တာကိုကၽြန္ေတာ္ထင္းထင္းႀကီးျမင္လိုက္ရတယ္
ရဲဝန္ထမ္းေတြေခၚလာတဲ့ Noona ကကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္းေလးေကြးစြာမတ္တပ္ရပ္လိုက္မိသည္
"ငါမင္းကို ငါ့ေမာင္ျဖစ္လို႔ ငါ့ကိုကာကြယ္ေပးမယ္လို႔ထင္ခဲ့မိတာမွားသြားတယ္"
သူ႔စကားထဲမွာ နာက်ည္းမႈေလသံေတြအေလးမခိုးဘဲအျပည့္ပါေနသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အစ္မ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အစ္မျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဆႏၵေတြထဲကတစ္ခုေလးကိုပဲလိုက္ေလ်ာေပးမယ္လို႔ထင္ခဲ့မိတာမွားသြားခဲ့တယ္"
သူနာက်ည္းမႈေတြနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ရဲေတြေခၚရာေနာက္ကိုျငင္းဆိုခ်ိန္မရဘဲလိုက္သြားခဲ့ရတယ္။
သူ႔လက္ကိုလက္ထိပ္နဲ႔ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာကိုကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝလြတ္လပ္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။
(ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္ေတာ့မွခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ အစ္မ။ အစ္မကိုလည္းကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္တာေၾကာင့္..)
***************
1 week later
ရက္ေတြေရြ႕လာေပမယ့္ အိပ္ရာေပၚလဲေနတဲ့ Taeyong ကၽြန္ေတာ့္ဆီျပန္မလာေသးဘူး
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြခမ္းေျခာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ဆက္ငိုေနမိဦးမယ္ထင္တယ္။
သူ႔ရဲ႕ အသားေတာင္သိပ္မရွိေတာ့တဲ့လက္ကေလးကိုကၽြန္ေတာ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွႏိုးလာမွာလဲ?
စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႔ေမွ်ာ္ေနရတာအရမ္းပင္ပန္းလြန္းေနၿပီ
ဒါကိုသူအေဝးကေနသိၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္
ငါၾကားဖူးတဲ့ လခ်ီ ႏွစ္ခ်ီၿပီးေမ့ေမ်ာေနတဲ့လူေတြလို မင္းမလုပ္ရဘူးေနာ္
သူသာအဲ့လိုဆို ကၽြနိေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ေသသြားႏိုင္တယ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့႐ူးသြားမွာ...
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕လက္ဖမိုးေလးကိုေငးၾကည့္ရင္းငိုေနမိတယ္။ သူလက္ဖမိုးေပၚ မ်က္ရည္တစ္စက္က်သြားတိုင္း ပစ္လဲခ်ပစ္လိုက္ခ်င္တာအမွန္ပါ။
အခ်ိန္ၾကာၾကာေငးၾကည့္ေနမိတဲ့လက္ကေလး
လက္ညွိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္း အေပၚကိုေျမာက္သြားတယ္
ကၽြန္ေတာ္ေငးၾကည့္ေနရာကေန ေက်ာျပင္မတ္ေအာင္ထိုင္လိုက္မိတယ္
"Johnny!!!"
"nae?"
"မင္းေသခ်ာလာၾကည့္စမ္း သူ႔လက္ကို။"
ကၽြန္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ Johnny ကေျပးလာတယ္
"ငါအျမင္မွားတာလားေတာ့မသိဘူး သူ႔လက္လႈပ္သြားသလိုပဲ"
ကၽြန္ေတာ္ေရာ Johnny ေရာ Taeyong ရဲ႕လက္ေတြကိုစိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္
လက္သန္းေလးတစ္ေခ်ာင္းေနရာေရြ႕သြားတယ္
"ဟာာာ ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုေလး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္ေနတယ္"
"မင္းလည္းေတြ႕တယ္လား? ဒါဆိုငါအျမင္မွားတာမဟုတ္ဘူးေပါ့"
ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာရင္း သြားေပၚသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္
ဟုတ္တယ္
အခုမွကၽြန္ေတာ္ပထမဆုံးရယ္ျခင္းပါ
အဲ့ေနာက္မွာ Taeyong ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္တာ အခ်ိန္စိပ္လာတယ္
ကၽြန္ေတာ္ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြကိုအျမန္ဖိသုတ္လိုက္ၿပီး Taeyong ကိုၾကည့္လိုက္မိသည္။
သူ႔မ်က္လုံးအိမ္ေလး မ်က္ခြံေအာက္မွာလႈပ္ေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္
"Taeyong"
သူ႔ရဲ႕စင္းက်ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေလးေတြကအေပၚလန္သြားသည္
"Johnny ဆရာဝန္အျမန္သြားေခၚ သြား လူနာသတိရလာၿပီလို႔"
"nae nae"
"Taeyong!!! ကိုယ့္ကို ျမင္ရလားဟင္!"
သူေခါင္းညိတ္ျပသည္
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တစ္ႀကိမ္မ်က္ရည္ေတြဝဲလာရတယ္
ဒါကေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်က္ရည္ေတြပါ
"ေနေကာင္းလို႔စိတ္ခ်ရတဲ့အထိေနၿပီးမွေဆး႐ုံကဆင္းၾကမယ္ေနာ္"
သူကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပသည္
ထိုအျပံဳးကိုျမင္ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္စူးခနဲေအာင့္သြားတယ္
ကၽြန္ေတာ္စိတ္မပူေအာင္ျပံဳးျပတဲ့အျပံဳးသက္သက္သာျဖစ္ေနတာကိုကၽြန္ေတာ္သိေနတာေၾကာင့္....။
သူ႔ႏွဖူးကိုကၽြန္ေတာ္နမ္းရိႈက္လိုက္မိသည္
သူကၽြန္ေတာ့္ဆီတကယ္ျပန္လာခဲ့တာပဲ
Jaehyun's POV End
***************
« Lee Taeyong ကိုလုပ္ၾကံရန္ ေၾကးစားသမားမ်ားကိုငွား၍ေစခိုင္းခဲ့သူ ရတနာကုန္သည္အသင္းဥကၠ႒ BoA ကိုတရား႐ုံးမွအျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့»
ထိုသတင္းေခါင္းစီးကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဖတ္မိၿပီး ဂ်ာနယ္ကိုလုံးေခ်ကာလႊတ္ပစ္လိုက္သည္
ထိုေကာင္ေလးလည္း Taeyong ကိုအင္မတန္ခ်စ္ေသာလူတစ္ေယာက္သာျဖစ္လိမ့္မည္။