Baş belası : Okula gelmemişsin ?
Ateş : Bana bak
Ateş : Güldük eğlendik, Saçmaladın, sesimi çıkartmadım ama yeter.
Ateş : Canın istediği dakika mesaj atamazsın bana. Ağzına geleni söyleyemezsin. Anladın mı ? Haddini bil biraz.
[Görüldü]
Baş belası : Söyle şu adamlara, ben kendim gidebilirim evime.
Ateş : Onlar sende potansiyel görememiş olmalı.
Baş belası : Çocuk değilim ben, ima ettiğin üzere gerizekalı hiç değilim. Söyle bıraksınlar beni.
Ateş : Seni ciddiye alırdım. Tabi okuldan ağlayarak çıkmış olmasaydın.
Baş belası : Neden o hale geldiğim merak konusu gerçekten.
Ateş : Bir kaç lafa alınıp ağlayacak raddeye geliyorsun ama konuşurken, dayak yemeye, öldürülmeye hazırsın ?
Baş belası : Aynı şey değil.
Ateş : Emin misin? neymiş birbirlerinden ayrıldıkları nokta ?
Baş belası : Senin aksine, ben söylediklerini ciddiye alıyorum ve kalbim kırılıyor. İlk mesajımda sarılıp, öpüşmeyeceğimizin farkındayım zaten. Ki asla öyle bir beklentiyede girmem ateş. Haddimi biliyorum aslında.
Ama böyle konuşman, bilmiyorum.. hazırlıklı olsam bile, neden ağladım anlamıyorum. Söylediğim gibi hazırlıklıydım aslında her şeye.
Ateş : Ağır konuşmadım.
Baş belası : Sana inanırdım. Tabi, sevdiğim adamdan gelmemiş olsaydı o mesajlar.
Ateş : Her şeye alınacak mısın böyle ? Eğer öyleyse, seni evine bırakmak yerine temizlemelelerini söyleyeceğim. Ağlak çocuklarla oynayacak yaşı geçtim.
Baş belası : Oynamayı kabul ettiğini bilmiyordum?
Ateş : Sana hiç bir şey yapmadım?
Baş belası : Doğru.. Sahi, neden yapmadın?
Ateş : Yapacağım :)
[Görüldü]