Liden's POV
"Nandito na tayo"
Dito ko naisipang dalhin si Marianne, sa barelle cafe dahil alam kong dito ako pangawalang nagkasala sakanya at gusto ko na sa pangalawang beses naming magkasama dito ay dito rin ako hihingi ng tawad sakanya at dito rin niya ako mapapatawad.
"Aishh! Bakit dito pa? Naalala mo paba yung ginawa mo saakin? Well kung hindi ay ipapaalala ko sayo, yung binangga mo ako ng sadya at natapon saakin yung hawak ko. Baka namn gusto mo ulit gawin iyon saakin ngayon?"
"Oo na, alam kong nagkamali ako, pero maniwala ka na kaya kita dinala dito para humingi ng tawad. I dated you because i just want to apologise for what I did to you!"
So bumaba na ako ng kotse at dederetsyo sana sa pintuan ng kotse na kinauupuan nya ngunit bigla syang bumaba mag isa, hayst itong babaeng eto talaga eh! Sobrang kakaiba niya!
"Marrianne bumaba ka na pala...hindi mo malang ako hinintay na pagbuksan ka"
"Duh.. binigyan ako ng kamay at paa ng dyos para gamitin ito!"
"Marrianne naman paulit ulit ko bang tatanungin sayo, haggang kailanan ka ba magiging ganito saakin? Haggang kailan ka ba magsusungit saakin?"
Hindi na sya nakapagsalita, hinawakan ko nalang ang kamay nya at hinila sya papunta saakin at niyakap ko sya. Hindi ko alam kung anong nangyari saakin para gawin ito. Basta, feels ko lang na yakap niya lang ang makakapagbuo ng gabi ko.
"Ho.o.o.y, anong ginagawa mo?" paputol putol nyang sabi
"Gusto ko lang ma yakap yung girlfriend ko!"
"Hoy! Baliw walang tayo noh, fake relationship lang ang meron tayo"
Oo na, fake relationship lang ang meron kami pero masama bang maging gentle o mabuti ako sakanya? Aisshhh!! Agad naman siyang kumalas ang pagyakap ko sa kanya at dumeretsyo nalang sya sa loob ng cafe.
Ewan ko ba sa babaeng ito. Siya palang yung ganyan na nakilala ko. Kase halos lahat ata ng babae ay kindat ko palang halis mamatay na, tapos utong babaeng to, niyakap ko na at ida-date ko pa ay parang wala lang sakanya! Ganun na ba niya ako ka hate? Aisshhh!
Marianne's POV
Ano bayan! Nakakairita! May payakap yakap pa siyang nalalaman. Yoc!nakakainis eh,nahaplos ko tulos yung abs nya, shitttt ang hot nya. Tsarot! Maeianne umayos ka! Wag kang lalandi-landi! Hate mo si Liden kaya wag kang aano-ano diyaan!
Dumeretsyo nalang ako sa upaan malapit sa cr, kasi yun nalang yung vacant chair na good for two only, syempre ah dapat dalawa lang kami sa isang table kasi ang cornie naman masyado kung may iba kaming kasama.
Habang lumalakad papalapit si Liden saakin ay parang iba yung dating saakin. Ang angas ng aura niya. Sabihin na nating gwapo siya, I meam sobrang gwapo pero pumapanget siya sa ugali niya. Jusko, nahihiya nalang ako dito! Eh sa itsura ko ba namang toh na makikidate sa lalaking yan, ay jusko! Pag-uusapan at pag-uusapan kami niyan. At tiyak na mababash ako. Haysst!
"Marianne!" Hindi ko alam pero nagulat nalang ako ng bigla niya akong ngitian, parang hindi nga siya pekeng ngite. Pero hindi! Puro kalokohan lang ang asa isip ng lalaking yan kaya Marianne umayos! Pero bakit ang amo naman kase ng mukha niya. Aisshhhh what is the meaning of this?
Inirapan ko nalang siya at hindi pinansin, napadungaw nalang ako sa katabi namin na ang sweet sweet! Yoc corny nika aishhh! bigla naman akong napaisip sa tanong saakin ni Liden kanina.
Oo nga , hanggang kaylan ako magiging masungit sakanya? Sa totoo lang ay ang kapal kapal na sobra ng face ko para sungitan ang heartthrob na gaya niya. Pero kase eh, may iba akong nararamdaman sakanya, parang tama nga yung sinasabi nila na "The more you Hate, The more you Love!" kasi feel ko ay unti unti narin ako nafafall sakanya pero Mali! Kaylangan kong pigilan kasi fake relationship lang naman ang meron kami, at saka playboy ang lalaking yan. Mali Marianne! Umayos ka, hindi kayo bagay.
Natigilan nalang ako sa pag-iisip ng tinanung ako ni Liden, ngayon ay diko na sya tatawaging ASUNGOT , IMPAKTO, BWISET AT IBA PA, kase I know naman na it's not suits him. At saka bawal magtanim ng galit, magagalit ang God!
"Marrianne are you okay? Kanina ka pa kasi nakatulala."
"Wala naalala ko lang nung bata pa ako" pagsisinungaling ko.
"Ah! Ganun ba, sige tatawag na ako ng waiter." Tumawag naman kaagad si Liden ng Waiter.
"Sir... Mam ... what's your orders?"
Bigal akong nagulat ng sabay naming pagsabi ng...
"2 cold moca coffe..and two pairs of waffle"
Napatitig kami sa isa't isa. Stalker ba itong lalaking to? Don't tell me na parehas lang talaga kami ng favorite? Or maybe pinaglalaruan kami ng tadhana
After a few minutes ay na serve narin yung order namin. Hindi ko na siya hinintay pang kumain dahil pi angu ahan ko na kaagad. Wala akong pake sa magiging reaksyon niya. Nagcracrave kase ako ng waffle eh. Sa hindi malaman na rason ay bigla akong napatanong kay Liden.
"Liden hindi ka pa ba nagsasawa saakin?"
"Saan? Sa pagiging masungit mo saakin? Syempre hindi! Kasi alam ko naman kung bakit mo ako sinusungitan kaya maghihintay ako hanggang sa mapatawad mo ako..."
Si Liden ba itong nasa harap ko ngayon? Anong nangyayari? Bakit parang nagbago ang ihip ng hangin? At bakit parang nanlalambot naman ang buso ko?
"Imagine! Kaylan lang nung nabangga mo ako tapos ngayon ay ka-date na kita! Ang cool talaga ng earth!"
Hindi ako nakaimik sa sinabi kase hindi ko alam kung anong daoat kong maramdaman, kung maiinis ba ako kase pinaalala nita saakin yung kalokohan niya or mato-touch ako kase parang sincere siya sa paghingi ng tawad. Dahil wala akong masabi ay nginitian ko nalang sya pabalik.
"Wow! Ang ganda mo naman pala kapag nakangiti, bagay na bagay mo lalo na kapag suot mo yang necklace!"
Nag-init naman ang buong katawan ko sa sinabi niya. Jusko! Why naman ganito ang nararamdaman ko? Marianne you need to go with the flow! Nakikipagbiruan siya kaya makipagbiruan ka din.
"I know right"
Sabi ko sakanya ng naka ngiti
Tinawanan nya lang ako at sinabing.
"WHAHA ang dami mong alam, ano ka artista ng komersyal ng Myra?"
Hindi ko alam kung anong nagyayari saakin pero bigla bigla nalang akong mapapatitig kay Liden at bigla bogla ring bumabagal ang takbo ng paligid. Bakit parang nagwagwaouhan na ako sakanya? Bakit parang lumalambot na ang puso ko! Natauhan nalang ako ng bigla akong tinanong ni Liden ng napakaseryoso.
"Marrianne, pano kung naging tototo yung nararamdaman ko?"
"What do you mean na magiging totoo yung nararamdaman mo?" Paputol putol kong tanong....
"Diba fake relationship lang ang meron tayo sa ngayon, pero pano kung magiging totoo yung fake na nararamdaman ko sayo?" Tanong nya muli saakin ..habang ako ay nanginginig sa kaba dahil hindi ko alam kung anong isasagot ko at gagawin ko.
"Tsk! Ang dami mong alam. Puro ka talaga kalokohan, di bale na nga, kumain nalang tayo!" pag iwas kong sagut sa tanong nya kasi pati ako ay naguguluhan na sa nararamdaman ko, alam kong hindi na normal itong nararamdaman ko at aaminin ko na may chance nga talagang mafall ako sakanya.
"Anong pwede nating callsign, kasi kahit fake ralationship lang ang meron tayo dapat may callsign parin tayo kasi ang bitter naman natin kung wala!"
"Tsk! Bahala ka, ikaw naman ang naka isip eh!"
Hindi ko na siya pinigilan pa dahil alam ko naman na kahit fake relationship lang ang meron kami ay kaylangan parin naming mag act na real ito para hindi magduda si Mr. Dy.
"Ahmm, alam ko na kung anong pwedeng callsign natin"
"Ano?"
"LUV! Tama, simula ngayon ay tatawagin na kitang LUV!"
Natigulan ako sa pagkain sa sinabi ni Liden. Alam kong peke lang yung sinabi niya pero ganito pala ang pakiramdam na masabihan ng ganya. Aishh! Hindi ko napigilang mamutla sa kilig, sana hindi mapansin ni Liden.
"Oh ano bayan LUV? First time palang kita tatawagin ng ganyan ay kinikilig ka na."
Aush kasasabi ko palang na sana hindi niya maisip! Ano bayan, masyado ba akong halatong kinilig? Eh wala naman kasi akong expirience kaya hindi ko alam kung paano pigilan or what.
"Duh! Anong kinikilig ka diyan? Huwag kang asyumero, for your information pumayag lang akong tawagin mo ako nang LUV kasi hindi ako BITTER at para rin mapaniwala natin si Mr. Dy!"
"WHAHAHA, pakipot pa itong LUV kong to" pang iinsulto nya saakin...
"Is ang dami mong alam, ang isipin mo ano ang gagawin natin pagkatapos nating kumain, ang aga palang kaya sayang naman itong oi agbihis ko kung dito na matatapos!"
Kasi naman eh! hindi pa ako sulit na makasama sya, ang landi mo talaga Marianne, umayos ka nga!
"Sabi mo eh! Kaya idadala kita sa park na favorite kong pagtambayan!"
Liden's POV
_At the Park_
Nandito na kami sa park, dumaan rin kamj sa 7-eleven para bumili ng beer and junkfoods. Umupo kami sa may damuhan at binuksan ko yung beer na dalawa at binigay sa kanya yung isa..
"Marrianne oh..." pag bigay ko sakanya nung beer
"Alam mo Liden, ngayon nalang ulit ako iinum, kasi i feel safe with you!"
"Tsk! Wag kang paka-oa, ang gawin nalang natin ay mag kwentuhan about sa highschool year natin"
"Ikaw mauna!"
Madaya siya, dapat siya mauna dahil ladies first eh, pero no choice. Oarang mapapakwento ako sa highschool lovestory ah.
"Grade 2 palang ako since nakilala ko si Sarah Bautista, yung kababata ko. Siya ang naging bestfriend ko hanggang grumaduate ako sa Elementary, siya ang naging sandalan ko sa mga problema ng buhay ko, siya ang tagapagpayo ko, siya ang nagpapasaya sa bawat araw ko, siya ang lagi kong ka chat at huli siya ang naging first and last crush ko. Noong tumungtong na kami sa highshool ay magkaperehas parin kami ng school but the problem is we have different section so I ask to the principal na malipat nalang ako sa section niya kasi nga ayaw kong mawalay sa kanya, at yun nga sinunod ng principal ang daing ko. Tuwing gabi ay hindi ako makatulog kasi siya lagi ang iniisip ko, haggang sa mas lumawak ang nararamdaman ko sakaya and I was lucky that time kasi simula nung niligawan ko sya ay sinagot nya ako. To cut the story short, siya ang first live ko at nagtagal ang relationship namin ng 5 years. Nag break kami kasi iniwan nya ako mag-isa, pumunta siyang Singapore at doon na magcocollage. Tuwing gabi ay hindi ako makatulog kakaisip sakanya na aalis na sya , na iiwan niya ako mag isa , na mapuputol na ang relation naming dalawa. February 19, araw ng oag-alis niya at bago sya umalis patungo sa Singapore at nadurog ang puso ko ng iniwan nya saakin ang salitang "Liden im sorry!!BREAK NA TAYO!" At ayun, simula noon ay sinubukan kong mag move-on at dahil sa ginawa niya ay naging masama na ako sa lahat ng babae, maliban lang sayo kase ako yung tatakot sayo eh!"
(Nagsimula ng mag kwento si Marrianne)
"Namuhay ako ng mag isa, ng walang kaybigan, ng walang kasangga at walang inspiration, nag gradute ako ng elementary ng walang magandang ala-ala. Until i bacame highschool student lumalakad ako sa corridor ng room namin ng nakayuko kasi nahihiya ako dahil wala akong kasamang kaybigan that time kase ay hindi pa kami magkakilala ni Alliyah, dumeretsyo akong canteen kasi gutom ako at pagtingala ko sa ulo ko ay natulala ako sa nakita ko, for the first time ko lang naramdaman ang ganito, bumilis ang tibok ng puso ko ng nakita ko ang isang lalaki sa sulok na mag isa lang , wala siyang kasama. Ang gwapo nya, shit ang hot pa nya, ang ganda ng pagkabuild ng mga muscle nya. So dahil oarang na love at first sight ako sakanya ay gusto ko siyang makilala kaya nag order ako ng food at dali dali akong pumunta sa table nya.
"Hi, wala ka bang katabi? Maaari ba akong umupo sa harap mo?"
"Sige" ang malamig niyang sagot, kumakain lang ako ng fries, katahimikan lang ang bumabalot saamin haggang sa pinutol ko ito at tinanung ang pangalan niya. Nagulat naman ako sa mga sinabi niya.
"Wow ha ikaw palang ang nagtanong saakin niyan, sige magpapakilala nalang ako sayo. Iam CLARK VINCENT BELTRAN, Im not a friendly guy kaya wala kang nakikita na katabi ko ngayon, eh ikaw bakit ka mag isa?"
"Iam a friendly guy pero sadyang wala lang may gustong makipagkaybigan saakin!"
So to cut the story short, lumawak din ang pagtingin niya saakin until dumating yung time na niligawan nya ako. Pero never ko syang sinagot kasi wala akong interest sa mga ganyan. I mean mahal ko siya pero bawal pa. But we still friendsss."
Tinigil ni marrianne ang pagkwekwento ng bigla siyang yumoko. I think hindi niya na kinaya kasi marami na siyang nainom.
"Marrianne , are you ok?"
"Walang ka ng pake" sagot nya pero alam kong lasing na sya kasi naka 3 bote na siya ng beer so binuhat ko siya at dinala nalang sa kotse ko.
Hindi ko na sya iuuwi sa bahay nila, iuuwi ko nalang siya sa bahay at dun na siya magpapalipas ng gabi pero kaylangan ko parin ipaalam si Marianne sa magulang nya. So kinuha ko yung phone ko at nag text kay Tita Avery...
TO: Tita Avery
"TITA, dito po muna magpapalipas ng gabi si Marrianne sa bahay namin, pwede po ba?"
FROM: Tita Avery
"Sige Liden, basta ingatan mo sya ah at wag mong papabayaan"
Nice pumayag si tita! Sumakay na ako sa kotse ko habang si Mariannd ay nasa likod na upuan ng kotse.