"Kızlar bu tür şeylerden hoşlanıyor sanıyordum."-H
...
"Alya, söyledim. SÖYLEDİM! Artık buluşmaya gitmekten başka bir şansım yok! Ya da var, kendimi öldürmek. Anneeeee, ekmek bıçağını getirs-" Alya en sonunda dayanamayarak genç kızın kafasına çok değerli eskiz defterini fırlattı. Defter yaklaşık 400 sayfadan oluşuyordu, yani kafanıza gelince tuğla etkisi yapabilirdi. Marinette de kafasını tutarak yere yattığında Alya ne fırlattığını daha yeni anlamıştı. "Alya ayı mısın öldüm ya!"
"Ne ayısı ya? İnsan kankasına ayı der mi? Ben senin saçmalıklarını dinlemek zorunda mıyım? Ne ölmesi Marinette sadece 2 kelime söyleyeceksin. 2 kelime derken bile 2 kelime demiş oluyorum bak. Ben ölüyor muyum? Seni seviyorum demek bu kadar zor bir şey değil. Nino'yla bana bak, kaç yıldır çıkıyoruz. Neden? Çünkü zamanında Nino bir cesaretle 'Seni seviyorum' demeyi başardı. Sen de başar ve meyvesini al. Ben de böylece rahatlamış olayım. Oh be rahatladım. Ayrıca neden akşamın 8'i? O zamana kadar 5 saat var daha! Ben ile kalp krizi geçirebilirim. Neden hemen gelmesini söylemedin? Ayrıca neden okulun çatısı? Ben nereden izleyeceğim sizi o zaman? Pisliğin tekisin!"
(Klavyem alev aldı help!)
"Alya bir saniye söylediklerinin yalnızca %5'ini anlayabildim." Marinette başını ovarak oturur pozisyona geçti ve boğazını temizledi. Ardından ciddi bir ifadeye büründü. "Çatı katı çünkü sen de dahil olmak üzere kimse bizi rahatsız edemez. Akşam olmasının sebebi de güvenlik görevlisinin yemek yemek için okuldan ayrılması." Ardından Alya elindeki bonibonları Marinette'in kafasına fırlatmaya başladı. "Demek bunu da düşündün seni kurnaz kedi, gösteririm ben sana."
İki genç kız gülerek atışırken, saatler de ilerliyordu.
...