Ysabelle's POV
Yey!Nandito na din ako sa ngayon sa Isabela Province Kung saan nakatira ngayon sila Hiro.And magtatransfer din ako mismo sa school nya.
Maganda pala sa probinsyang ito.Panigurado ako,nagugustuhan na nyang tumira dito.
Hindi na ako makapaghintay na makita uli si Hiro.Gusto Kong bumawi sa kanya.Sa lahat ng ginawa ko sa kanya.Kaya nagdesisyon na akong sundan sya.
Biglang tumunog ang cellphone ko,at tinignan ko kung ano ang meron.
Tumawatawag pala si Tita Lorelei.Agad ko namang sinagot ang tawag nya baka importante
"Hello Tita?" Bungad na sagot ko sa kabilang linya.
"Nasaan ka na banda?" Tumngin ako banda sa bintana ng sasakyan.Hindi ko kabisado ang lugar na ito,Kaya napagpasyahan kong tanungin ang driver nila Tita.
"Kuya?,asan na po tayo banda?" Tanong ko Kay kuya na nagdadrive.
"Andito na po tayo ngayon sa Ilagan" sabi nito at saka tinangunan ko na lamang sya bilang tugon.At ibinaling uli ang aking tuon Kay Tita na ngayon ay inaantay ang aking tugon mula sa kabilang linya.
"Ilagan na daw po Tita" sagot ko sa kabilang Linya.
"Ahh,ganun ba?,Sgeee Dalian mo ah" sabi nito sa kabilang linya.Ramdam ko na excited sya,sa paraan palang ng pagsasalita nya.
"opoo titaaa"sagot ko at bahagyang napatawa at saka pinatay na ang tawag sa kabilang linya.
Nasasabik na akong makita uli si Hiro pati na din si Tita.Kasalukuyan ang byahe ko ngayon papunta kila Tita Lorelei.Kaya napagdesisyunan Kong iopen ang cellphone ko at kunin ang earphones para magpatugtog.
=Hiroichi's POV=
Maaga akong pumasok ng school para makatambay ako sa room at magbasa basa muna ng libro.Hindi nga din Alam kung bakit libang na libang ako sa pagbabasa ng libro.Kinuha ko ang phone ko saka headset at nagpatugtog.
(Song played:Loser by:Bigbang)
I love kpop songs also,para sa akin Bigbang ang pinakapaborito Kong kpop artist.Bukod sa maangas ang dating nila,napakatalented din nila at napakaangas kung sila'y sumayaw.
Nagsimula ko ng ituon ang pansin ko sa pagbabasa ng libro,maaga pa naman kaya iilan pa lang ang mga pumapasok.
Pagkaraan ng ilang minuto,Nagsidatingan na lahat ng mga kaklase ko.Pati na din si Ma'am.
Agad ko namang tinago ang aking cellphone pati na rin ang earphones.
"Okay class,Attention" panimula ni ma'am at saka kinuha ang atensyon ng lahat.
"May bago kayong kaklase na kadadating lang nung isang araw"pagpapatuloy nito.Sa sinabing iyon ni maam, nagkaroon ng samot saring reaksyon ang lahat.
" Ano?!Bago nanaman???"
"Sino nanaman kaya??"
"As usual"
Yan ang mga naririnig kong reaksyon mula sa kanila.Hindi naman ako interesado sa transferee na yan.
"Okay guys,Pasok ka iha" sabi nito at nakatingin sa labas.Tila tinawatawag nya ang estudyanteng iyon ng transferee.
Bigla namang pumasok ang isang babaeng pamilyar ang mukha para sa akin na syang kinagulat ko.Ang babaeng may malaking parte sa nakaraan ko.Na gusto ng kalimutan ng puso at isip ko.
P-paanong??????
"Meet Ysabelle Clare Gonzales, A transferee from Saint Joseph LaSalle Bacolod City" Pagpapakilala ni ma'am sa kanya.Hanggang ngayon Hindi padin makaregister sa utak ko ang nangyayari.Paanong nakapunta sya dito sa Isabela Province?Paanong Alam nya ang section ko?Hindi kaya nagkataon lang?..
"Okay Iha,Introduced your self" sabi ni ma'am sa kanya.
"Hi,Im Ysabelle Clare Gonzales.I'm came from Saint Joseph LaSalle Bacolod City Negros Occidental" sabi nya sabay ngiti.
Nagkaroon nanaman ng bulungan sa loob ng klase dahil sa sinabi nyang iyon.
"Diba Taga Negros din si Hiro?"
"Oo nga,baka Taga dun din galing yung bago nating kaklase"..
"Nagkataon lang siguro"
"Ang gandaaa nya"
Naririnig kong bulungan ng mga kaklase ko.
"Actually,Hiro is My Friend magkaklase kami noon" sabi nya at saka tumingin sa gawi ko at saka tumingin.
Nanatili lang akong nakatingin sa gawi nya.Prinoproseso padin ng utak ko ang nangyayari.Nang makita ko sya bumalik uli ang lahat.Napangisi nalang ako.
Past is Past Hiro,just forget her.She is not important at all.She left you hanging.
Inalis ko ang tingin ko sa kanya at mas binaling ko na lamang ang aking atensyon sa pagbabasa.
"Okay Ms.Gonzales,Find your seat" sabi ni ma'am sa kanya
"Thank you ma'am"sabi nito at saka agad agad syang naghanap ng mauupuan nya.
Pero Hindi na ako nagabalang lingunin pa sya.Umupo naman sya Malapit sa akin,Tatlong upuan lang ang pagitan namin.Pero Hindi ko na sya nililingon.Alam kong nakatingin sya.Pero hindi na din ako nag abala pa na lingunin sya.
Nagpatuloy ang klase hanggang sa matapos ang morning session.At Nararamdaman kong lumilingon lingon sya sa gawi ko pa minsan minsan.
=Lunch Break=
Nagtungo ako sa cafeteria para kumain ng pananghalian.Umorder ako ng Pinakbet na ulam at isang rice lang.
Kailangan ko lang magtipid kaya Hindi ko kailangan ng masarap na pananghalian,sapat na sa akin ang mabubusog ako.
Umupo ako sa table ng cafeteria para kainin ang pinamili kong pananghalian.
Nang biglang isang tao ang naglapag ng kanyang tray sa harap ko.Hindi na ako nagabala pa na tignan kung sino yun,Nang bigla itong nagsalita.
"Hiro.." Sambit nito.Tama,sya nga.Hinding Hindi ko makakalimutan ang boses na iyon.
Hindi ko sya tinatango at nagpatuloy sa aking kinakain.
"Hiro,I'm sorry.." Sabi nya at saka tuluyan na syang umupo sa harapan ko.Hindi ko sya kinibo.
"I'm really really sorry" sabi nito,hindi ko nararamdam ang sincerity sa mga katagang sinabi nya.
"I decided to follow you kasi,...I just want to ask..Kung..Pwede pa ba tayo nalang ulit?" Sabi nito na syang kinagulat ko.May parte sa puso ko na parang gusto ko ang sinasabi nya.Meron ding parte sa puso ko na,Ayaw ko na.Na ayaw ko ng maramdaman uli ang sakit na naramdaman ko dati nung iniwan nya ako.
Dahan dahan kong inangat ang ulo ko para masilayan sya.Nakita ko ang mukha nya parang gusto nyang bumalik kami sa dati,Yung dating mahal na mahal ko sya.Pero lahat ng iyon ay wala na.Napagod na akong humabol sa kanya,Napagod na akong habulin ang taong matagal ng umalis sa buhay ko.
Tinapunan ko sya ng seryosong tingin,walang emosyon.Gaya ng nararamdaman ko ngayon.
Napansin ko ding.Nagbago na sya.Hindi na sya yung babaeng kilala ko,Hindi ganyan yung babaeng nakasanayan ko.Kasi,halata ang pagbabago sa kanya.
Nakasuot ng makapal na lipstick,Nakamake up.Pati ang pananamit nya nag iba na din.Kung paano ang posisyon nya,kakaiba na din.Kung paano nya ako kausapin dati ay malayong malayo sa ngayon.Iba na din ang pananalita nya.
"Hiro,I still love you" pagpapatuloy nya.Nakangiti sya ngayon sa akin.Yung ngiting nagustuhan ko.
"Why are you here?" Walang emosyong sabi ko habang nakatingin sa kanya ng diretso.
"I'm here to go back to you Duhh!I like you pa kaya" nagulat ako sa sagot nya.Nag iba na nga talaga sya.Hindi sya ganyan dati.
"Tch.Kung yan pala ang balak mo,Nagabala kapa" sagot ko na syang kinagulat nya.
"So,Ayaw mo na ba sa akin?" Sabi nito.
"Yes.After leaving me hanging,tapos babalik ka na parang wala lang" sagot ko sa kanya.Medyo nakakaramdam ako ng inis.
"Of course, Look babe" sabi nito at Sabay hinawakan ang aking pisngi na syang kinagulat ko.
"Alam kong,Ako parin ang tinitibok ng puso mo" sabi nito at nakangiti ng nakakaloko.
Tch.No Ysabelle,Iba na ang taong tinitibok ng puso ko.I'm not sure enough,pero Alam ko sa sarili ko na sya ang taong nagpapasaya sa akin.
"Look.." Sabi ko at saka inalis ang pagkakahawak ng kanyang kamay sa aking mukha."..Ysabelle,I already move on.Sana ikaw din,Ayaw ko ng bumalik sa dati.Ayoko ng malungkot at alalahanin ang lahat ng sakit na iniwan mo sa akin.You don't know how much I cried that day.Tapos,Babalik kalang na parang walang nangyari" seryosong sabi ko at nakatingin ng diretso sa mukha nya.
Buong lakas ng loob na nakatitig,yun bang parang kampante ka ng titigan ang isang tao kasi Alam mong sa sarili mong,wala ka ng nararamdaman para sa kanya.
Yes..Definitely wala na..
"Haha!I know you're kidding right?" Sabi nito at pilit na pinapakitang,para wala lang sa kanya ang sinabi ko.Alam kong nasaktan sya dun,Pero mas walang maikukumpara ang sakit na naramdaman ko sa kanya noon.
Pinagpatuloy ko ang pagkain ko,At Hindi sya sinagot.
"Hiro please...I'm here,I'm begging you to comeback. I'm sorry sa lahat ng nagawa ko,I know you don't deserve me noon.Kasi hindi kita naipaglaban.Nangunguna kasi ang takot ko,pero sana bigyan mo pa ako ng chance..Please..."sabi nito.At sabay ng pagtulo ng kanyang mga luha.
Tch.Damn it!I hate seeing her like this.,Ayokong nakikitang syang umiiyak ng ganyan.
"Don't cry.I don't know kung maibabalik pa ang dati.Pero..Hanggang pagkakaibigan nalang ang maibibigay ko sayo" sabi ko at saka ng umalis at iniwan sya doon.