Peter Jungkook
Agad akong napatayo ng makita ko ang mommy ni Blythe na bumaba sa hagdan. Kanina pa ako naghihintay dito sa bahay niya dahil may surprise date ako para sakanya. Kinakabahan ako para sa gagawin ko pero... Kaya ko to.
"Naku ijo! Tulog mantika talaga ang batang yun! Mabuti pa umakyat ka na at ikaw na ang gumising sakanya! Baka sakaling magising!" Saad ni Mrs. Hannibal sabay tawa. Natawa rin ako at nagpasalamat sakanya bago ako umakyat papunta sa second floor ng bahay nila. Hindi ito ang unang makaakyat ako sa kwarto niya, actually pangalawa na to and I'm happy that her parents trust me. Kung ibang parents kasi, hindi papayag na pumunta ang lalaki sa kwarto ng babae lalo nat natutulog pa ito.
Napabuntong hininga ako at hindi na nagdalawang isip pa na buksan ang pintuan ng kwarto ni Blythe. I chuckled when I saw her lying in bed. Hanggang leeg ang kumot at parang wala pa talagang balak na bumangon. Yakap yakap rin niya ang stuff toy na binigay ko sakanya nung valentines, si Cookie Monster.
Pumasok na ako and closed the door. Medyo nilakasan ko pa para man lang mainform siya na may tao dito sa kwarto niya pero wala eh. Likas na tulog mantika ang princesa *chuckles*
"Blythe," tawag ko habang naglalakad papalapit sakanya. I chuckled again ng hindi man lang siya maapektuhan ng pagtawag ko.
Nilagay ko muna sa side table ang boquet of violet roses na pinasadya ko pa talagang ipakuha sa ibang bansa. Naupo ako sa gilid ng kama niya at mahinang natawa ulit dahil pikit na pikit ang mata niya. Hayz! Paano na lang kapag napangasawa ko na siya? *chuckles*
Hinawi ko ang ilang strands ng buhok niya na tumatakip sa mukha niya and gently tapped her cheeks. Nangunot ang noo niya pero hindi man lang minulat ang mga mata niya. Marahas akong napabuntong hininga at nagpalinga linga sa kwarto niya. Her room is clean. Not like any other girl, her room was blue. My eyes landed on the thick curtains that's covering the ceiling to floor window of her room. I smirked than looked at the sleeping Princess again.
Looks like the princess needs a little sunlight to wake her up.
Tumayo na ako at lumapit doon sa kurtina. Napangiti ulit ako ng nakakaloko at hindi na nagdalawang isip pa na buksan iyon. Dahil nga sa makapal yung kurtina, bigla akong napapikit dahil sa matinding sinag ng araw na tumagos sa bintana.
"What the hell?!!!!"
Nagulat ako at napatingin sa babaeng bigla bigla na lang sumigaw. Si Blythe. Bahagya siyang nakabangon habang pipikit pikit ang mata, hindi ko alam kung sa sobrang antok o sa sinag ng araw. Gulo gulo rin ang mukha niya at mababakas sa mukha niya ang inis.
"Sinong humawi sa kurtina ko?!!" Matinis na sigaw niya na parang nagdadabog dahilan para matawa ako. Napailing iling ako habang nakangiti and crossed my arms against my chest habang naglalakad papalapit sakaniya.
"Ang hirap mo kasing gisingin kaya," saad ko at nagkibit balikat. Pilit niya naman ako inaaninag. Nasa likod ko ang sunlight kaya alam kong nahihirapan siyang makita ang mukha ko ngayon. I chuckled again.
"K-Kookie?" Kunot noong saad niya na kinatawa ko ulit. "The one and only."
"What are you doing here?!" She said gulat na gulat. Mulat na mulat na siya ngayon at parang nasanay na sa sunlight na tumatama na ngayon sa mukha niya. I chuckled at tuluyan ng lumapit sakanya, I sat on her side habang gulat siyang nakatingin saakin.
"You're mom decided na ako na ang gumising sayo dahil hindi ka raw niya magising gising." Saad ko habang nakangiti. Nawala naman ang pagkagulat sa mukha niya than afterwards, she scoff.
"Si Eomma talaga! Hayz!" Bulong niya na siyang kinatawa ko ulit. "Pero ano ang ginagawa mo dito Kookie? Wala ba kayong practice?" Saad niya at kinusot kusot ang mata niya. Hindi niya ata alintana ang itsura niya ngayon. She looks like a mess yet she's still cute *chuckles*
"Nagpass muna ako dahil may gagawin tayo ngayon." Sagot ko na siyang kinakunot ng noo niya. "Ano?"
Sasagutin ko na sana siya ng may mapansin ako sa bandang pisngi niya. Bahagyang nangunot ang noo ko and lean towards her para makita kung ano yun. Pansin ko naman ang gulat niyang expression habang palapit ng palapit ako sakanya. T-There's something--
"K-K-Kookie.. A-Anong ginagawa mo?" Nauutal na saad niya but I hush her and told her to stay still. May kumikinang kasi sa bandang pisngi niya and I guess it---
"K-Kookie, maghunos dili ka. Virgin pa ako." Saad niya na siyang nagpatigil saakin. Nagulat ako at napatingin diretso sa mata niya. What the hell is she talking about?!!
"M-Magagalit sina Eomma. Hindi pa tayo kasal. Mahal na mahal kita pero Kookie, I want to do that kapag kasal na tayo kaya please." Nauutal na saad niya sabay lunok. Mas nanlaki naman ang mata ko at hindi ko na nga napigilan pa ang pagtawa.
Does she think that I'll do her? God! That never crossed my mind for crying out loud! I respect her so much and yet she thinks that-- hahahahahaha!!!
"Iba rin ang imagination mo Blythe eh nho?" Saad ko habang tumatawa. Napakunot naman ang noo niya na siyang nagpatawa pa saakin. "I-Imagination? Eh diba hahalikan mo ako?" Saad niya kaya natawa ulit ako.
Lawak talaga ng imagination ng babaeng to. As much as I want to kiss her, hindi ko iyon gagawin hanggat hindi pa nagiging kami. Just like what I've said, I respect her so much.
"Hindi kita hahalikan ano ka ba!" Natatawang saad ko sabay pingot sa ilong niya. Tumatawa tawa pa rin ako habang siya ay nakakunot pa rin ang noo. "Then why are you le--" hindi ko na siya pinatapos at marahan na pinunasan ang lkaliwang pisngi niya.
"Akala ko kasi kung ano ang kumikinang kinang sa may pisngi mo kaya tiningnan ko na mabuti! Yun pala laway lang!" I said habang natatawa pa rin. Napatingin naman siya sa kamay ko at nagulat. Pansin ko ang pamumula ng pisngi niya na siyang kinatawa ko na naman.
She never fails to make me smile and laugh. *chuckles*
"Waaahhh!!! Bakit mo naman hinawakan?! Nakakainis ka naman eh! Sana sinabi mo na lang!" Sigaw niya sabay taklob ng unan sa mukha niya. Natawa ulit ako dahil sa ginawa niya. Inalis ko yung unan sa mukha niya pero ayaw niyang bitawan.
"C'mon Blythe. Ngayon ka pa ba mahihiya? Eh nakita ko na!" I said habang pilit na inaalis ang unan.
"Yun na nga eh!! Nakakainis ka! Get out!!" Sigaw niya habang nakataklob ang unan sa mukha niya. Napataas naman ang isang kilay ko habang nakangiti. "Pinapalayas mo ba ako?"
"Oo!" Diretsong sagot niya kaya natawa ulit ako. Inangat niya naman ang mukha niya at namangha ako ng makita ko itong sobrang pula. "Im serious Kookie! Lumabas ka muna!" She said habang masama ang tingin saakin pero ang pula pula naman ng pisngi niya!
I chuckled and pinched her nose tight that made her groan. "Bitaw!" She hissed sabay tanggal ng kamay ko. Sinamaan niya ako ulit ng tingin habang nakabusangot. I raise my hand bilang pagsurrender and chuckled. "Okay okay. Umagang umaga ang init ng ulo mo." I said habang natatawa tsaka tumayo.
"Nakakapanginit naman kasi ang ginawa mo!" She hissed kaya mas natawa ako. I rumble her hair that made her groan again at nagpaalam na nga na hihintayin ko na lang siya sa baba. Pasalamat siya at malakas siya saakin. *chuckles*
"Teka!"
I was holding the door knob when she utter those. I face her with a smile and asked, "Why?"
"Saan ba tayo pupunta ngayon?" Nakakunot noong tanong niya. I just chuckled and gently shook my head. Sabi na eh. Akala ko pa naman nakalimutan na niyang magtanong niyan.
"I'll just wait downstairs." I said, ignoring her question at tuluyan na ngang lumabas ng kwarto niya.
Just like what I've said. Its a surprise date. And knowing her? Mukhang wanto sawang iling na naman ang gagawin ko dahil hindi na naman siya magsasawang magtanong saakin kung saan kami pupunta.
Ganyan siya eh. *chuckles*
*****
"Saan ba kasi tayo pupunta?"
See?
"Blythe, can you just sit there and wait?" Saad ko. May bahid ng pagkainis na sa boses ko kaya napapout siya. Im not irritated actually, I just have to para tumigil na siya -_-
Hindi na nga siya nagtanong after nun at tumingin na lang sa bintana. I sighed and just speed up. Alam kong nagtatampo na naman yan. Yan pa! Ang tampuhin niyan eh -_-
Ng malapit na kami sa destination namin ay hindi ko na nga siya natiis. With my free hand, I held her's dahilan para mapatingin siya saakin. Bakas ang gulat sa mukha niya.
"Are you mad?" I asked habang diretso lang ang tingin sa daan. Ang ayoko sa lahat, yung nagagalit siya. I dont want her to hate me. I want her to love me. I know that this sucks, but the thought that she hating me, hurts.
"Bakit naman ako magagalit?" I glance at her for a while at nakita kong nakangiti siya. I sighed in relief. I thought she's mad. First, dahil binulabog ko ang tulog niya kanina. Second, because I just drag her out without telling her where are we going. Akala ko, I push up her limits kaya akala ko tuluyan na siyang nagalit. Lalo na't nanahimik na siya.
"Nothing," I just answerwd smiling and held her hand tight. Im glad that she's not mad. Honestly speaking, natatakot ako na baka isang araw, she would just tell me that she doesnt love me anymore. That she fell out of love. Natatakot ako at naiinis dahil alam kong kapag dumating ang oras na yun, masasaktan ako ng sobra. I love her. Hindi naman talaga siya mahirap mahalin eh.
"We're here." I said as I park the car. Tumingin naman siya sa labas and I saw her face lighten up. I just chuckled at tinigil na ang sasakyan.
"Waaahhh!!! Seryoso Kookie?!" Galak na galak na tili niya at tiningnan ako. Hindi makapaniwala ang mukha niya kaya natawa ako. I nodded that made her shriek in so much exitement.
Palagi niya kasi akong niyayaya dito pero palagi akong walang time. She always wants to be here, Amusement Park.
Bumaba na kami ng sasakyan at ramdam na ramdam ko ang saya niya. Natawa na lang ako ng bigla niya akong hilahin papunta sa bilihan ng ticket. Hay, I never thought that she'll be this exited *chuckles*
"Hey, teka lang." Saad ko habang nakangiti at hinigit siya para tumigil. She looked at me frowning and asked why! I just chuckle sabay pakita sakanya ng dalawang ticket na nabili ko kahapon pa. Nanlaki ang mata niya and jumped because of exitement.
"Masasayang lang kasi ang oras natin kapag pumila pa tayo jan eh. So," I said than shrugg my shoulders while smiling. Her smile grew wider at nagpasalamt saakin ng wanto sawa. Napailing iling na lang ako at natawa ng hilahin niya na naman ako.
This time, sa entrance na ng amusement park.
****
We stayed there for the whole day. Sumakay kami sa ibat ibang rides. Kumain ng ibat ibang foods at naglaro rin ng ibat ibang games. Galak na galak siya. Same with me. Hindi siya natatakot kapag sumasakay kami sa makapigil hiningang mga rides. Imbes na matakot ay nagsisisigaw pa siya at humahalakhak everytime I shout too. Well, I admit! May fear ako sa heights kaya I cant help it!
Ngayong hapon na, we decided to ride our last ride. Ferris wheel. I know that its very cliche, but its just so damn romantic.
Tiningnan ko ang mga nagkikinangang mga ilaw sa baba. I cant help but smile dahil ang ganda ganda netong pagmasdan.
"Napagod ako ah." I looked at Blythe when she utter those. She's smiling from ear to ear while sipping her smoothie. Natawa ako ng mahina at kinuha ang panyo na nasa bulsa ko para punasan ang pawis niya.
"Halata nga." I said chuckling pero ngumiti lang siya. She looked down so I grab that chance to look at her face.
She's pretty. And Im really lucky to have her. Nung una naiirita ako sakanya pero, there's something in her that made my heart soft. I always hated girls like her. I never thought that I'll fall for the one who I hated most *chuckles*.
Who woudnt hate her? She's the only girl that shouted to the world that she'll court me. That she's willing to make me fall inlove with her. That day, I thought that she was insane at mas lumaki ang inis ko sakanya. Akala mo kung sinong ang hinhin hinhin pero may tinatago rin palang kawalang hiyaan *chuckles*
Iniwas ko na ang tingin sakanya ng umandar na pababa ang ferris wheel. I saw her frown kaya natawa ako ng mahina. Halatang ayaw niya pang bumaba.
Ng makababa kami ay hinawakan ko ang kamay niya na siyang kinabigla niya. She looked at me shocked but I just gave her a smile. I even winked at her that caused her face to turn crimson red.
Napailing iling na lang ako at naglakad. Im holding her hands tight habang tinatahak namin ang parking lot. Tumingin ako sa di kalayuan at napangiti ng mapansin ko ang mga lalaking nakaitim. Nandiyan na pala sila. Just in time.
"Uuwi na ba tayo?" She asked when we stopped infront of my car. "Why? Do you still want to go somewhere else?" I asked smiling. Napanguso naman siya at napaisip. "Hmmm, Im hungry. So, mind dropping to the nearest restaurant first?" She said than smiled. I smiled too before nodding that made her cheer.
Pinagbuksan ko na siya ng pinto and as soon na makapasok siya ay sinirado ko na yun. I looked at the boys that I've rented. Pasimple ko silang binigyan ng thumbs up na agad naman nilang tinugon rin. Nagsialisan na sila sa pwesto nila kaya hindi ko mapigilan na mapangiti ng malawak.
I'm sorry Blythe. But I just have to do this one.
****
Tahimik lang kami habang tinatahak ang restaurant na sinasabi ni Blythe. I keep on glancing at the rearview mirror to see if they are following. Si Blythe naman ay nakatingin lang sa labas ng bintana.
Habang tumatagal ay hindi ko maiwasan na panlamigan ng kamay. I'm exited yet hindi ko maipagkakaila na kinakabahan rin ako kahit papaano. I want this to be memorable. I want this to be the most enchanting night for the both of us. I know she loves me pero hindi ko pa rin maiwasan na kabahan sa mga possibleng mangyari.
"Kookie okay ka lang ba?" I glance at Blythe for a while ng magtanong siya. Worry is all over her face kaya hindi ko maiwasan na mapalunok. Mas kinakabahan lang ako kapag tinitingnan ko siya eh. Who would have thought that a girl like her would fall for a boy like me?
"I-Im fine.." Sagot ko na lang at pasimpleng bumuntong hininga. I glance at the rearview mirror once again. Nakita ko namang napatingin rin siya dun. Shit.
"Is that van following us? Kanina ko pa rin napapansin." Nakakunot noong saad niya than looked at the back. Napapikit naman ako at napamura ng mahina. Dapat hindi niya mapansin eh! Kainis!
"I think so too." Saad ko na lang at tumikhim. I tried to sound it serious para hindi siya maghinala. Mabubulilyaso ang plano ko neto eh.
"Speed up Kookie. Baka masasamang tao yan." Saad niya. This time, I can sense panic on her face. I did what she said pero hindi ko siya gaanong binilisan. I looked at the side mirror and they are also speeding up. Thank God! Akala ko magtataka sila kung bakit binilisan ko eh.
I check my wrist watch. Its almost five. Any minute now ay maisasagawa na rin ang plano ko.
Napapikit ako at napabuntong hininga. I hope this goes well.
"Kookie watch out!!!" Agad akong napamulat at napatapak sa preno ng sumigaw si Blythe. Gulat akong napatingin sa unahan at mahinang napamura. Pakshit! I almost put us in an accident! Mabuti na lang at sumigaw si Blythe.
Bumaba ang isang lalaking nakaitim mula sa sasakyan na siyang humarang saamin. I felt my heart beats fast ng itinutok neto ang baril saamin. Shit. Its starting.
Pansin kong natigilan si Blythe at namutla dahil sa nakikita niya. Alam kong hanggang ngayon ay hindi pa siya nakakamoveon sa nangyari 5 weeks ago pero taena! Ito lang kasi talaga ang pinaka nakakasurprise na paraan para sa gagawin ko eh. Well actually, this is Tae-Hyung's idea -_-
Napabuntong hininga ako at napatingin sa unahan. This better be good. Alam kong natatakot si Blythe at alam kong maiinis siya saakin kapag nalaman niya. But I promise myself that this all will be worth it. Sana.
****
"Malapit na sila." I utter ng mabasa ko ang text ng isa sa inutusan ko. I rub my palms nervously habang nakatayo sa gitna ng field ng AU. Pinagplanuhan ko talaga tong lahat. Nandito rin ang mga kaibigan namin at ang mga magulang ni Blythe. Just like what I've said, I want this to be memorable.
"Chilaxx ka lang Jungkook, sigurado naman akong hindi ka irereject ni Blythe eh. Patay na patay kaya sayo yun." Saad ni Jimin Hyung sabay tawa. Hindi ko na lang siya inintindi at mahigpit na napahawak sa guitara ko. Im nervous as fvck!
What if may makalimutan akong linya ng kanta? Ng chords? What if pumiyok ako? What if may maging mali? What if...
What if hindi niya magustuhan at bastedin niya ako?
"Nandito na sila!"
Mula sa pagkakatulala ay bigla akong natauhan dahil sa sigaw ni Hoseok Hyung. Napatingin ako sa tinitingnan nila at sa di kalayuan ay nakita ko na ang mga inutusan ko. Hawak nila sa magkabilang braso si Blythe. Nakablindfold din si Blythe at kahit na hindi namin naririnig ay alam kong nagpupumiglas siya.
Napatulala lang ako sakanya. Mahangin dito sa field at hindi iyon nakatulong para maibsan ang kaba na nararamdaman ko. Feeling ko nafreeze na ako at parang nagsslowmo ang paligid habang lumalapit siya.
They stopped at the end of the trail of roses na ginawa namin. May isang metro ang pagitan naming dalawa. I can see tears on her face at kitang kita rin ang pagkabasa ng blindfold niya.
"Saan niyo ako dinala?! Nasaan si Kookie?! Wag na wag niyong tangkain na galawin yun kung ayaw niyong pugutan ko kayo!!" Sigaw niya na siyang kinatawa ng mga kaibigan ko. I just smiled at what she've said.
Well, at least nakatulong sa pagpawala ng kaba ko ang sinabi niya. I chuckled sabay iling iling. Baliw talaga siya.
I sighed and looked at my guitar. Patuloy pa rin siya sa pagsigaw habang pinipigilan naman ng mga tao sa paligid niya ang matawa. I chuckled and heaved out a deep sigh again before strumming the guitar. Pansin ko namang natigilan siya dahil dun.
I started walking on the trail of roses while strumming the guitar. Salamat sa pagkahumaling ko kay IU at natuto akong maggitara. May advantage rin pala ang pagkagusto ko sa babaeng yun *chuckles*
~A 105 is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you.~
Binitawan na siya nung dalawang lalaki na ngiting ngiti na ngayon kaya malaya na siyang tanggalin ang blinfolds niya. Mas lalo siyang nagulat ng makita na niya ang lahat ng nangyayari. Yung mga luha niya na walang tigil sa pagtulo kanina ay tumigil. Gulo gulo na rin ang buhok niya na malayang sumasayaw sa malamig na hangin. I chuckled.
~Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to do
And you know one of these days
When I get my money right
Buy you everything and show you all the finer things in life
Will forever be enough, so there ain't no need to rush
But one day, I will be able to ask you loud enough~
Nakangiti na ako ngayon habang nakatingin sakanya. Siya? She's still shock. Hindi makapaniwala. Yung tipong 'nananaginip ba ako?'
~Ill say will you marry me?
I swear that I will mean it
I'll say will you marry me~
Iniba ko ang pagstrum ng gitara as plan. Mas lalo naman akong napangiti at naglakad ulit papalapit sakanya. She's still shock and I cant help but to giggle dahil sa priceless na expression niya. Im glad na nakuha ko ang dapat na reaction niya. Im glad that I really surprised her.
~I met you in the dark, you lit me up
You made me feel as though I was enough
We dance that night away, we drunk to much
I'll held your hair back when you're throwing up~
Pansin ko ang unti unting pagbagsak na naman ng luha sa mga mata niya. Unti unti ring napalitan ang expression niya that made my smile grew wider. I felt my own tears build up pero pinigilan ko dahil baka makaapekto ito sa pagkanta ko.
~Than you smiled over your shoulder
For a minute I was stone cold sobber
I pulled you closer to my chest
Than you asked me to stay over I said I already told you
I think that you should get some rest~
I stopped infront of her and watched her sob. A small smile is now plastered on her face and I felt my heart skip a beat.
~I knew I loved you then but you never know
Cause I played it cool when I was scared of letting go
I knew I needed you but I never show
But I wana stay with you untill we're grey and old
Just say you wont let go
Just say you wont let go-oh ~
~I wanna live with you even when we're ghost
Cause you where always there for me when I needed you most
Im gonna love you till my lungs give up
I promise till death we part like in our vows
So I wrote this song for you now everybody knows
That its just you and me untill we're grey and old~
Sumabay ang mga kaibigan ko sa pagkanta. Ngiting ngiti rin sila habang nakatingin saamin. May mga estudyante din ng AU na mga nakikiusosyo. Saturday ngayon kaya iilan lang sila. Im happy that they are able to witness one of my enchanting days. This memory will always be treasured... Well, not yet.
~Just say you wont let go
Just say you wont let go-oh oh oh
Just say you wont let go
Oh, Just say you wont let go-oh oh~
I stopped strumming the guitar as the song ended. Nilagay ko sa likod ko ang giutara without braking our eye contact. Kitang kita ko sa mata niya ang galak and I also feel the same way.
"Surprise.." I said after seconds of staring at her. Napangiti naman siya at mahinang napatawa kaya hindi ko rin mapigilan na matawa. I bit my lip to prevent myself from smiling while looking at her strain face.
"P-Plinano mo to?" Tanong niya ilang segundo ang makalipas at tumingin sa paligid namin.
Simple lang naman tong hinanda kong surpresa eh. White petals all around. Red petals forming a trail na siyang nilakaran ko kanina papunta sakanya. May hawak rin na heart shape na baloon ang mga kaibigan namin, including her parents na ngiting ngiti saamin. It was just so simple yet it felt so romantic. I hope she's thinking the same way. I hope I didn't disappoint her.
"Yeah," nahihiyang sagot ko at natatawang kinamot pa ang batok ko. "Do you... Do you like it?" She laughed and looked around. She's smiling while her tears kept on flowing from her eyes. "I love it Kookie." Paos na saad niya pagkatapos ay humagulhol. Natawa naman ako ng mahina as my own tears started to build up again. "Pero bakit mo ginawa to? For what Kookie?" Dugtong niya pa. Napayuko ako habang may maliit na ngiti sa labi ko.
I looked at my friends and they are all smiling while giving me the look kaya mo yan. Nagpapasalamat ako sakanila ng sobra dahil hindi nila ako pinabayaan na gawin to. Na sinupportahan nila ako at tinulungan. And Im not gonna waste this time..
I sighed heavily and smiled at her as I slowly kneel infront of her. Kita ko ang unti unting pagkagulat niya at ang marahan niyang pagsinghap. I heared the cheers of everyone. Kinikilig. Tumatawa. Ngumingiti. But Blythe remained shock at hindi makapaniwala.
I smiled at her habang nanggigilid ang luha sa mata ko. Memories of her came flashing to my mind and I cant help but to laugh sa kabaliwan niya noon. Natatawa rin ako dahil ang sungit sungit ko sakanya noon. Paano ko siya nagawang sungitan noon? Damn, I'm such a jerk for doing that.
"B-Blythe, will you be my girlfriend?" I finally said while stummering. Kinakabahan ako yet nararamdaman ko ang saya sa puso ko. This is not the plan actually, I was thinking about giving her flowery words that came from my heart pero, diniretso ko. I dont know. Maybe, I dont want to waste any time. I just want her to be mine. "Please?" Dugtong ko pa dahil hindi pa rin siya nagrereact.
Ang lakas ng tibok ng puso ko. Nakatingin lang ako sakanya, she's doing the same thing. Walang kaingay ingay dahil tumahimik ang lahat. Katulad ko ay naghihintay rin sila sa sasabihin ni Blythe.
Ilang segundo ang lumipas ay bigla siyang napangiti kaya hindi ko rin maiwasan na mapangiti. Napahikbi siya habang nakangiti and gently wiped her tears.
"You dont have to say please Kookie." Paos na saad niya habang patuloy na humihikbi. Bigla siyang napatango na siyang kinangiti ko ng sobra. "Yes. Yes Kookie! A million times yes!!" She shouted the last sentence at napatalon talon pa siya. My tears started to flow as I stand up and hugged her tight. Dammit! Im so happy!!!
Narinig ko ang hiyawan ng mga tao sa paligid ko pero hindi ko sila inintindi. All it matters to me now is that, she's mine. She's my Ms. Kookie now! And you dont know how much I want to burst right now! I want to shout. I want to cry. I want to kiss her. But I remain hugging her.
"Thank you Blythe. Thank you." Paulit ulit na saad ko and kissed the side of her head. Natatawa naman siya habang walang tigil sa pagiyak. She hugged me tighter and I cant help but do the same thing.
"I love you Kookie." Paos na bulong niya saakin kaya napangiti ako. I kissed the side of her head again and answered, "I love you too Ms. Kookie." She chuckled and I cant help but to do the same.
I closed my eyes and feel her warm hug. Umihip ang hindi gaanong kalamig na hangin kaya napangiti ulit ako.
Now, I can say that this is indeed a memorable night. I know that this is so gay, but the hell I care? Bakit? Babae lang ba ang naghahangad ng malafairytail na ending? We-- I also want to have a fairytail like love story. I also want to be her Pince Charming, her Beast, her knight, her man. The father of her childs. The grandfather of her grandchilds. I want to be her everything. I want her to depend on me. Only on me.
I promise that I'll never leave her side. I can't promise na hindi ko siya papaiyakin but I'll try. I'll love her. She's the only girl that I see my future with. Sakanya lang.
At hinding hindi ako nagsisisi na sumigaw siya sa field ng AU noon. Kasi kung hindi dahil doon, walang KAMI ngayon. Walang Kookie. Walang Ms. Kookie. Walang Peter and Blythe. Im glad that she've done that. Kasi ng dahil doon. Yung sana'y wala ay naging MERON. Merong kami. For eternity and lifetime. That, I promise.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
After 10 years....
"Ilagay mo dito ang kamay mo anak." She did what I said and started to strum her guitar. I smiled ng magawa niya ng maayos ang pagstrum. She's indeed a fast learner.
"Ehem."
Napatingin kaming dalawa sa tumikhim at napangiti ng makitang si Blythe iyon. Nakangiti rin siya saamin habang nakahalukipkip.
"Kanina ka pa ba jan?" Tanong ko habang nakangiti. She shrugg at naglakad na papalapit saamin. "Medyo," sagot niya. Umupo siya sa armrest ng sofa na inuupuan namin ni Candy.
Napangiti na lang ako at binalingan ulit ng pansin ang anak kong nagsstrum na ng gitara. Tinuturuan ko pa lang siya an hour ago ng tamang pagstrum and some chords, tingnan niyo at nakuha niya agad. Walang duda, nagmana nga saakin ang batang to *chuckles*
"Gusto mo bang ipasok kita sa isang music class Candy?" Tanong ni Blythe habang may ngiti sa labi. Napatingin naman sakanya ang anak namin and shook her head. "No mom. Tinuturuan naman po ako ni daddy eh. Im contented with that." She answered and smiled. I just smiled too and rumble her hair.
Naramdaman ko naman ang mga braso ni Blythe na pumulupot sa leeg ko. I felt her face on the side of my face kaya hindi ko maiwasan na mapangiti.
"Baka naman maspoil sayo masyado ang anak natin Kookie?" Saad niya habang nakatingin sa anak namin na tumutugtog. "Ano naman? She's my only daughter. And I'll give evrything that I can do to her. Wala akong paki kung maspoil siya. As long as she's happy than be it." Sagot ko naman. Naramdaman ko naman ang pagngiti ni Blythe at ang marahan na paghalik niya sa pisngi ko.
We just watch Candy strum her guitar. Pinilit niya talaga akong ibili siya ng gitara. She always love music. Bagay na namana niya saamin ng mommy niya. When she was 4, binilan ko siya ng headphone dahil sabi niya ay gusto niya ng ganun. Binilhan ko rin siya ng sarili niyang mp3. Yun na ang naging kinaadikan niya since then. Kung papasok ka sa kwarto niya, you can see different types and models of music players, head phones, earphones, differrent kinds of music CDs. Basta. Lahat ng connected sa music meron siya.
And now this. She wants to learn how to play different kinds of instrument. She started with a guitar and she told me na piano ang isusunod niya. Hindi nga namin maiwasan na bumilib sakanya eh. Usually, kids like her should play and play pero siya hindi. Imbes na lumabas, she would stay inside our house and listen to music. Hindi siya katulad ng ibang bata na makulit at pasaway. Si Candy ang tipo ng batang tahimik at malambing. Hindi ko nga alam kung bad thing ba or good thing ang pagiging tahimik niya eh. But nevertheless, Im still proud that she's my child.
"Dad," nabalik ako sa wisyo ng tawagin niya ako. Lumipad na pala ang utak ko sa memories kasama ang anak ko. I was just so damn happy when she was born. Feeling ko nga wala na akong mahihiling pa eh *chuckles* "Yes baby?"
"Lets play together," she said while smiling and handed me my guitar na nasa gilid lang niya. Napangiti naman ako at kinuha ang guitara ko. Nanatiling nakaakap si Blythe saakin habang pinagmamasdan kaming magama. I can feel her smiling from ear to ear.
"What song do you want to play baby?" I asked her. Napaisip naman siya. "I was thinking about a song thats sang by James Arthur?" Saad niya naman kaya napaisip din ako.
James Arthur? Teka, parang meron akong ala--- ah! I know!
"Okay baby, kaya mo bang sundan si Daddy?" I said na siyang tinanguan niya lang. Tiningnan ko naman si Blythe. She's smiling but theirs a hint of confusion in her face. I chuckled and started strumming my guitar.
"Oh oh! I know that one!" Candy said and than she started strumming her guitar too. Napangiti na lang ako habang pinagmamasdan siyang seryosong nakatingin sa gitara niya.
~I'll wake you up with some breakfast in bed
I'll bring you cofee with a kiss on your head~
I glance at Blythe when I started singing. She's smiling now from ear to ear na para bang may naalala siya sa kantamg kinakanta ko. I chuckled. Yes, this song is one of the unforgettable song for me too.
~I'll take the kids to school wave them goodbye
I'll thank my lucky star for that night~
Napangiti ako ng sumabay siya sa pagkanta. Si Candy naman ay napatingin rin saamin at napangiti. She's just strumming her guitar just like what Im doing.
~When you look over you're shoulder
For a minute I forget that I'm older
I wanna dance with you right now
Whooo And you look as beautiful as ever
And I swear that everyday you get better
You made me feel this way somehow~
Mas hinigpitan ni Blythe ang yakap saakin habang nagsesecond voice. I had to admit, her voice was really perfect to mine. We make the most beautiful blending.
~I'm so inlove with you and I hope you know
Darling your love is more its worth that its weight of gold
We've come so far my dear look how we've grown
But I wanna stay with you untill we're gray and old
Just say you wont let go
Just say you wont let go-oh~
Natatawa si Candy habang nakatingin saamin. She's chuckling ang giggling as if nasisiyahan siya sa nawiwitness niya ngayon.
Well, ako rin naman eh. Nasisiyahan ako sa nangyayari sa buhay ko ngayon. Blythe and Candy where the most wonderful gift that God gave to me so far. I know we are not a perfect family. Wala namang perpektong pamilya eh. Lahat naman tayo hahantong sa oras na magaaway kayong magasawa, susuwayin kayo ng anak niyo, magkakasakitan kayo, may it be physical or emotional. Hindi naman yan nawawala eh. Its part of the so called life. Ang mahalaga ay, no matter how hard your trials and challenges are, the important thing is in the end, you will still remain complete. Buo pa rin kayo. Walang iiwan, walang mangiiwan.
Once upon a time there was a silent bird that fell in love with a nosy and careless bird. They build their nest with the love that they both have for each other. And then, right in that very nest, they continue to express their love to the world. With their little baby bird. Their love story continues... *chuckles*
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Thank you Guysue 😍 Have a blessed New year 😘 Merry Christmas sainyong lahat 🙌🙌
Last SP next 😊
Sa mga hindi pa nakakarinig ng Marry Me ni Jungkook here's the video 👎
And here's Say you wont Let go by James Arthur 👎
And oh by the way, can I ask a favor from you guys? Can you please answer this question..
After 10 years, you bias is now living happily with the person they love together with their own family. Ano ang gusto mong sabihin sakanya/ sakanila when that time comes?
Please paki answer. Kailangan ko lang sa susunod na SC. Pipili ako ng top 10 best that I'll post it sa next SC😊 Tenchu 😘