Janna POV
Hindi ko alam kung bakit ako sumama kay Jerome. Basta ang alam ko, safe naman siya dahil bukod sa miyembro siya ng Tigers, kilala ko na siya.
"Buti naman tumigil ka na sa pag-iyak. Ang panget mo pa naman 'pag umiiyak."
=__=
Tiningnan ko ng masama si Jerome na nagda-drive. "Anong sabi mo!?" Sabihan ba'kong panget. Psh.
"Kaya sa susunod, 'wag na 'wag ka ng iiyak para 'di ka magmukhang panget, okay?"
=_=
Ulit-ulitin ba ang salitang panget. Psh. "Saan pala tayo pupunta?" Tanong ko.
"Itutuloy 'yung date na dapat kayo ni Adrian. I can make you happy more than what he can."
O_O
Bakit ba'tong si Jerome, 'yung mga words niya..basta! "A-Ah.."
"Oh nauutal ka na agad. Ibig sabihin ba niyan, kinikilig ka na sa'kin? Whoah!"
=_=
Seriously? Napaka-straight-forward ng lalaking 'to. "Shut up." Pagtataray ko.
"Bakit? Lalo ka bang kinikilig 'pag nagsasalita ako? Oh com'on Janna. Boses ko palang 'yan ha. Paano nalang 'pag natitigan mo'ko? E'di wala na, sasagutin mo na ako agad-agad kahit hindi pa ako nanliligaw? Haha."
=_=
Push mo 'yan Jerome. Napaka-feeler mo talaga. Halatang-halatang playboy dahil sa mga moves at salita eh. Lawak ng imagination.
Hindi na'ko nagsalita. Masyado ng mahangin eh. Pero I admit, medyo gumaan ang pakiramdam ko dahil sa mga biro niya. Kalilimutan ko muna ngayong gabi 'yung ginawa ni Adrian. Pagkatapos ng sinabi niya kanina, sa tingin ko kailangan ko na ngang ilugar ang sarili ko. Walang kami, so dapat 'di ko na siya kausapin o lapitan man. Hindi na rin ako sasama sa kaniyang kumain sa labas o mag-mall. Mas mabuti ng umiwas dahil alam ko, masasaktan lang ako kasi..WALANG KAMI.
Kahit alam kong pinagselosan niya si Raven, hindi 'yun sapat para mag-assume ako. Tama na 'yung isang beses akong masaktan sa pinakita niya. Hindi ko na hahayaang maulit pa iyon.
"We're here." Sabi ni Jerome nang itigil ang kotse sa gilid ng isang restaurant.
Tinanggal ko ang seatbelt ko saka bumaba ng kotse. Pinagmasdan ko ang paligid. "Ang jolly tingnan.." Puna ko.
"Oo, pang-family na restaurant kasi ito at hindi para sa mga date kaya masaya ang ambiance. Let's go inside." Yaya niya saka kinuha niya ang kamay ko para ikawit sa braso niya.
Pagpasok palang namin, dinig na ang masayang tugtog sa loob ng restaurant. Halos pami-pamilya nga ang kumakain dito. Yung klase ng mga ilaw, maliwanag at maaliwalas tingnan. Masaya nga ang ambiance tulad ng sabi ni Jerome.
"Good evening sir, ma'am." Bati nung sumalubong na waitress sa'min.
"Table for two." Sabi ni Jerome.
"This way.." Sabi nung waitress saka naman siya sinundan. Dito niya kami hinatid sa left side kung saan may table for two.
"Here's the menu." Inabot ng waitress ang menu sa'min nang makaupo kami.
Grabe, 'di ko mapigilan na mapatingin sa buong paligid. Masasayang kumakain ang bawat pamilya. Napangiti ako, naaalala ko kasi sina Mama. Hindi namin kayang gawin ang ganito, every vacation lang at 'pag may okasyon.
Masaya talagang makasama ang buong pamilya sa hapag, pero sa klase ng pamilyang mayroon ako, kailangan kong maunawaan at tanggapin na hindi pu-pwede ang ganyan, yung parang anytime pwede kayong kumain sa labas ng magkakasama.
Si Mama kasi nasa States. Siya ang nag-aasikaso ng business namin do'n. Si Papa, iba't ibang bansa. Buti na nga lang andito na si Raven, dahil nung wala siya, lagi akong mag-isa sa hapag-kainan sa mansyon namin. Honestly, malungkot talaga ang buhay ko pero at least nagiging masaya pa din ako dahil sa mga kaibigan ko.
"Janna, are you okay? Huwag mo ng isipin si Adrian." Sabi ni Jerome. Napatulala na pala ako.
"S-Sorry. Pero hindi si Adrian ang iniisip ko." Sabi ko saka itinuon ko ang pansin sa hawak kong menu.
"May I know kung sino?"
"My family." Matipid kong sagot. Nanggigilid kasi ang luha ko. Siguro nami-miss ko lang 'yung pamilya ko.
"S-Sorry for asking.." Sabi ni Jerome. Napatingin ako sa inaabot niyang asul na panyo. Kinuha ko 'yun saka pinahid ang kaunting luha sa mata ko.
"Pasensya ka na. Nang makita ko kasi 'yung mga pamilyang kumakain dito, hindi ko maiwasang hindi maalala ang pamilya ko." Sabi ko saka ako ngumiti.
"Don't get me wrong pero bakit parang malungkot ka na maisip ang family mo?" Tanong niya.
I look into his eyes. Nakita kong sincere sya. Kung sabagay, light lang ang personality niya kahit alam kong playboy siya kaya nga magaan talaga ang loob ko sa kanya. "They're busy with our business all over the world. Siguro sa loob ng isang taon, isa o dalawang beses lang kami nakakakain ng sabay-sabay. Yung buo kami."
"Ah, I see. Mag-isa ka lang na narito sa Pilipinas?"
Tumango ako. "Dati, pero umuwi na yung kapatid ko. One week na yata siya rito. Nag-transfer na rin siya sa SWU kaya kahit papaano, nabawasan 'yung lungkot dahil may kasama na ako sa mansyon namin."
"Oh, may kapatid ka pala. Diko pa siya nakikilala."
Si Adrian palang ang nakakakilala sa kaniya. Kahit kay Chelsea, di ko pa napapakilala eh bestfriend ko 'yun. "Next time ipapakilala kita, pakalat-kalat lang naman yun sa SWU." Nakangiting sabi ko. Naiisip ko kasi na at least kahit 'di talaga kami close ni Raven dahil nga lumaki kami ng magkahiwalay, ngayon ay unti-unti na kaming nagiging close.
"Sige sige. Ipakilala mo talaga ako. Para makapag-paalam na din ako kung pwede akong manligaw sa'yo. Haha."
*cough cough*
O_O
Seriously!?
--
Adrian POV
Alam kong mali iyong nasabi ko kay Janna kanina pero nadala lang ako ng inis no'ng sabihin niyang bitch si Shaina. Hindi pwede 'yun. Childhood friend ko siya at ayoko rin na pinagsasabihan siya ng masama.
Tapos si Janna pa? Hindi siya ganon. Mabait siya pero hindi ko maintindihan kung bakit 'pag si Shaina, parang ang taray niya. Hindi naman sinasadya ni Shaina kung mapilayahan siya dahilan para masira ng date namin. Ang dami-dami pang araw para sa date na iyan. Ngayon, mas uunahin ko munang puntahan si Shaina. She needs me. Wala siyang kasamang iba dito sa Pilipinas. Bilang kaibigan, dapat ko siyang alagaan.
Ipinarada ko na ang kotse ko dito sa labas ng building ng condo kung saan nag-stay si Shaina. Bumaba agad ako at pumasok sa loob ng building.
Nasa elevator na'ko ng tumunog ang phone ko.
Kit calling..
Oh. Bakit naman tumatawag si Kit. "Hello?"
[Brad, ipapaalam ko lang na kasama ni Jerome si Janna.]
O_O
Ano? Paanong kasama eh ako kasama ni Janna kanina lang. "P-Paano.."
[Kasama ko si Jerome kanina dito sa restaurant kung saan kayo galing ni Janna kasi may imi-meet kaming chicks. Eh nakita namin umiiyak si Janna pag-alis mo kaya nilapitan ni Jerome tapos ayun, 'di na nagpaalam sa'kin ang gago. Isinakay nalang bigla si Janna sa kotse niya.]
What the fvck? "Saan sila pumunta?" Tanong ko. Kasama ni Jerome si Janna tapos umiiyak daw si Janna kanina? Sh*t.
[Di ko alam brad. Di na nga nagpaalam sa'kin. Pinapaalam ko lang sa'yo para in case na hanapin mo si Janna, alam mo. Ge brad.]
*toot toot*
Tang*na. Saan naman dinala ni Lee si Janna? Tch. At bakit naman sumama si Janna sa kaniya? Putek.
Andito na'ko sa floor kung saan 'yung unit ni Shaina. Nag-door-buzzer ako. Pagbukas no'n, sumalubong si Shaina. She's smiling then she hugs me. "You came!" Tuwang-tuwang sabi niya.
Napatingin ako sa paa niya. Nakatayo naman siya ng tuwid. "Akala ko napilayan ka?"
She laughed. "I was just kidding para mapapunta kita dito in a rush. I'm really bored here that's why I called you."
What the fvck. Sinira ko ang date namin ni Janna dahil lang sa pagsisinungaling sa'kin ni Shaina!? "Hindi tama ang ginawa mo Shaina! Alam mo bang nag-de-date kami ni Janna? Pero dahil tumawag ka at sinabi mong napilayan ka, nasira yung date na 'yun. Tapos ngayon malalaman ko na nagpanggap kalang para mapapunta ako dito? The hell Shaina!" Sigaw ko saka nag-walk-out.
Nasigawan ko pa si Janna kanina dahil kay Shaina. Fvck. Naaalala ko tuloy 'yung sinabi ni Kit na umiiyak si Janna kanina pag-alis ko. Nasaktan ko siya! Sh*t.
"Sandali lang Adria--"
"Let me go." Matigas na sabi ko saka mabilis na sumakay ng elevator. I need to find Janna. Sh*t.
I dialled her number. Tumutunog 'yun pero hindi sinasagot. Sunod kong tinawagan si Jerome pero hindi ko ma-kontak. Fvck! Anong gagawin ko? Di ako matatahimik hangga't 'di ko nakakausap si Janna. I need to apologize to her. Mali ako. Mali 'yung mga nasabi ko sa kanya. Sh*t.
Hahanapin ko siya.
--
Janna POV
"Wala kang balak sagutin?" Tanong ni Jerome. Nakapatong lang kasi sa mesa 'yung phone ko at kanina pa tumatawag si Adrian. For what?
Umiling ako. "Wala. Wala naman kaming pag-uusapan kung sakali." Sabi ko.
"Baka naman hinahanap ka na niya?"
"Imposible. Bakit naman niya ako hahanapin? Pagkatapos ng mga sinabi niyang masakit kanina sa'kin?" Sarkastiko kong sabi.
"Sabagay. Pabayaan mo na 'yang gago na 'yan." Sabi ni Jerome saka tinuon ulit ang pansin sa pagkain. Naaaliw na akong kausap si Jerome. Kanina pa kasi kami nagku-kwentuhann. In all fairness, masarap siyang kausap. Playboy siya na may pagka-kenkoy.
Si Adrian? Bahala na siya. Tulad ng sabi ko kanina, I need to stop for being an assuming. Kailangan ko ng mag-li'lo sa kaniya dahil kung hindi, masasaktan lang ako.
At yun ang pinaka-worst na bagay na dapat kong iwasan.
**
A/N: #JaDrian o....#JaRome? HAHA