Oh, ha! May update agad! So, please don't forget to comment and vote! Thank you so much! :)
Graisyl's POV (SA WAKAS! HAHAHA)
I was sincere when I told Kirt years ago that I want to make friends with her. Lumaki ako na naging sunod-sunuran sa Dad ko.
Si Gabriel kasi dapat ang sunod-sunuran sa kaniya, e! Kasi siya ang panganay na anak at ako ang bunso. I should be the one who's free from the company kasi babae ako at bata palang kami siya na ang mamamahala ng kompanya.
But he gave up first! Ayaw kasi ni Dad sa girlfriend niyang si Asia. But, Gabriel loves Asia so much na ginawa niyang suwayin si Dad kaya sakin lahat inasa ni Dad.
I should make him proud. I should do this and do that for him. Replace Gabriel from the family. Be the inheritor. Be the heir of Vista Corp. But I wanted to be free from all of this. Ayokong maging sunod-sunuran.
He wants me to be arranged to the son of a business tycoon in medicinal field. Dewlon Montesor, but they failed because he already has a girlfriend.
Wala naman talaga akong pakialam. Magsasaya pa nga ako kung hindi matutuloy. And then I met him, sa strawberry farm namin sa Baguio. I didn't expect him to be so handsome and intimidating.
Isa lang ang unang pumasok sa isip ko nung una ko siyang nakita sa labas ng bahay namin. I like him. I like his aura and I like his personality kahit napakasuplado niya.
But, he's unavailable. Pagmamay-ari na siya ng iba kaya agad kong inalis sa isip ko ang gustuhin siya. Dad wants me to seduce him or do what I can do just so I can get Dewlon.
Well, I tried doing that. Because a part of me also want him, pero if I really follow my Dad, it's like being his slave again. So, I stopped. Tutal, I think they're better with each other.
And also, I can see how Dewlon loves her. Swerte ni Kirt, yan ang lagi kong sinasabi. Marami nakong naging boyfriend at ni isa sa kanila wala binatbat sa pagmamahal ni Dewlon kay Kirt.
Dewlon Montesor is one arrogant and cold man but when it comes to the girl he adored, he loves, he cares, he cherish...he become soft. He will do everything just for Kirt's sake.
And I witnessed it. Pinadala ako ni Dad sa New York to help out the new company branch of MPC and because we're the major stock holders pinadala ako roon.
It's my father decision so I could have a chance to seduce Dewlon again. Minsan gusto kong sabihin kay Dad na, why don't you do that by yourself? Paano mo i-seseduce ang lalakeng hindi tinatablahan?
I admit I tried to seduce him again, but I want to be friends with Dewlon and Kirt. So, dated guys in New York and finally, I met Rob. He's fine. But, I know Dad won't agree to him. Hindi naman kasi ganoon ka yaman hindi tulad ni Dewlon Montesor.
Because of Rob, nakalimutan ko na ang nararamdaman kong paghanga kay Dewlon. I think I fell in love with Rob. I made love with him and we almost live in one roof kung hindi lang sana dahil kay Gabriel. He's in New York, maybe he misses his ex again. Binisita nanaman ang puntod nito.
But, damn it! I didn't expect him to be crazy as fuck! Sinet up niya kami ni Dewlon. Nahuli kami ni Kirt. And ka-boom! Everything is ruined! He ruined not only Kirt and Dewlon but also me and Rob!
Pinadala niya kay Rob ang mga pictures namin ni Dewlon na hubad sa kama. And I think he also sent it to Kirt pero ang masama lang, nakita niya ito ng personal. That's why, nung malaman kung buntis ako, hindi naniwala si Rob na anak niya ang dinadala ko.
Dewlon didn't told her the truth. I want to tell her, kasi naduduwag lang si Dewlon. Ayaw niya ring sabihin kay Kirt ang issue niya sa ex girlfriend ng Kuya ko.
At sa mga oras na'yun pala, he's having a post-traumatic stress disorder that he's scared that maybe he'll hurt Kirt. That maybe Kirt will leave him if she knew he was a killer.
I was there for him when he's in rehabilitation center. He didn't pushed me away. Inalagaan niya kami ni Juno. Juno even think Dewlon is his father. At doon ko narealize na bumalik na ang nararamdaman ko para kay Dewlon.
And every day, I am loving him more. I became close to her family except with his siblings of course. Tita Jemi, treated me and Juno as one of their family. Tinuring niya ng apo si Juno.
They thought, Juno is their grandchild. Akala nila anak namin ni Dewlon si Juno. At sana nga, totoo nalang. Sana anak nalang namin ni Dewlon. Because I never been this happy in my life.
Nag-aral ulit si Dewlon and I was there by his side. Kahit na mayroong asungot na Dave at malditang Karline. Dave was fine at first but he's acting really weird. Habang si Karline naman ay lagi akong pinagsasabihan na lumayo kay Dewlon.
Bakit ko iiwasan si Dewlon? Bakit ko pipigilan ang nararamdaman ko ka kay Dewlon kung kinalimutan na siya ni Kirt? Oh, I knew she has an amnesia. Hindi niya na naalala si Dewlon.
And then I thought, what if this is the chance that God given to me? What if kami talaga ni Dewlon ang para sa isa't-isa. He never mentioned Kirt to me. I think he already forgotten about her so I'm taking this chance to get him.
But, I was wrong. Dave told me everything. Alam niya ang mga plano ni Dewlon and Dave told me to move on kasi wala akong mapapala kay Dewlon. May plano na pala siyang balikan si Kirt sa Pilipinas pero wala siyang alam sa kalagayan nito.
"Come on, Grai...I can fucking make you happy. I can be Juno's father! In fact, Juno and I are really close than Dewlon..." he said to me, with a sincere smile.
Kumunot ang noo ko at humalukipkip sa kaniya, "Pwede ba, Dave Agustin? Don't fool me. I know you and your girls. You're a manwhore! At tinuturuan mo pa ang anak ko para maging katulad mo!" asik ko sa kaniya.
Inakbayan niya ako, "Syempre naman, Grai. Like father, like son!" sagot niya kaya naman tinulak ko siya ng malakas.
"How dare you!" singhal ko sa kaniya at akmang susuntukin siya ng bigla niya akong halikan sa labi. But it was only a smacked. Damn it!
Hindi ako manhid para hindi maramdaman na gusto niya ako. Type niya ako. But, all those years that I am with Dewlon and also with Dave. Nakilala ko na siya. Makulit siya! Mambobola! Babaero! At higit sa lahat hindi siya 'yung tipong lalake na magseseryoso!
Lagi niyang sinasabi na gusto niya ako. Lagi niyang sinasabi niya mahal niya kami ni Juno, pero hindi niya naman pinapakita. Kung makapagsalita siya laging pabiro. I don't like him. I hate him to the core!
"Aren't you giving up?" tanong niya sakin habang kandong si Juno. I'm going to Cebu again. I already told Akiro what to do.
Alam kong mauuto ko ang lalakeng 'yun. Muntik na siyang mag-back out dahil sa babaeng si VG. But, I can take care of that girl, Valerie Chua. Kailangan maki-ayon ni Akiro sa mga plano ko.
"I love him, Dave. Ilang beses ko na ba dapat ulitin ang sagot ko sa paulit-ulit mong tanong?" mariing tanong ko sa kaniya.
Nakita kong naging bigo ang mata niya. Bakit? Nasasaktan ba talaga siya? Ha! I won't be fool by that. I didn't tell him my plan. Alam kong loyal siya sa best friend niya kaya I won't risk telling him. Nagawa niya ba namang araw-araw pabalik balik lakbayin ang Cebu at Manila.
Nagulat ako ng hawakan ni Dave ang kamay ko, "Marry me, Grai..." nagsusumamong sabi niya at hinalikan ang kamay ko.
Napatingin ako kay Juno, "Mom, I want Tito Dave as my daddy..." nakangusong sabi ni Juno at yumakap kay Dave.
Biglang kinurot ang puso ko. Agad kong iniwas ang tingin ko sa mapupungay na mata ni Dave at dagdagan pa ni Juno.
Marahas kong inalis ang kamay ni Dave sa kamay ko at tinalikuran siya, "Marry someone else, Dave Agustin. Kasi hinding hindi ako magpapakasal sayo. Kasi hinding hindi ko masusuklian ang nararamdaman mo para sa'kin..." seryosong sabi ko at napakagat labi.
I won't ever love him. Kahit na naging mabuti siya sakin. Kahit na naging mabuti siya kay Juno. Kahit napatunayan niya ng nagbago na siya para sakin. I won't because I know si Dewlon lang ang tinitibok ng puso ko.
"Ouch. I didn't know na ganito pala kasakit. Well then, good luck Graisyl. I won't ever fucking bother you again. Sana maging masaya ka..." mariing sabi niya at puno ng hinanakit but he tried to sound okay.
Narinig ko ang pagtawag sa kaniya ni Juno kaya di ko mapigilang maiyak. Fuck! No, I shouldn't be affected. Masyado lang akong nadala sa nararamdaman ko. Ang posibilidad sanang magkaroon ng ama si Juno. Magkaroon siya ng buong pamilya.
But, I love Dewlon and my plan is already set up. And no one well stopped me. Even if it's Juno...Even if it's Dave Agustin Tianco!
Kirt's POV
Matapos ang pag-uusap namin ni Akiro sa phone. Hindi nako bumalik sa loob ng bahay nila Dewlon. Dumiretsyo ako sa bahay naming nakabukas naman.
I need to talk to my parents. Alam kong gusto lang nila akong ilayo sa sakit nang nakaraan ko so I understand why they need to lie, pero paano nila na kaya 'yun? How can they make me live the life full of lies?
Pagkapasok ko ng bahay, as expected, malinis. Pati kasi dito ay unti-unting nililinisan ni Lola Daday, ang care taker ng bahay namin nila Dewlon habang nasa condo kami.
May narinig akong kaluskos sa kusina at mukhang may taong nag-uusap. I sneak inside only to see Dewlon and Mama laughing while cooking something. Kumunot ang noo ko. Totoo bang si Mama ko at si Dewlon ang nakikita ko ngayon?
What the hell? Bakit biglang nagbago ang ihip ng hangin? "Ma? Dewlon?" tawag ko sa dalawa. Habang nakakunot noo at hindi malaman kong ngingiti ba ako o ano. Okay na si Mama?
Sabay naman nila akong nilingon. Medyo nagulat pa nga si Dewlon pero nginitian niya lang ako at winiggle wiggle pa ang kilay niya and gave me a thumbs up. Napailing nalang ako habang nakangiti.
Pinanliitan ako ng mata ni Mama, "Ikaw! Ikaw babae! Dapat ikaw ang mag-aral magluto nitong kare-kare!" biglang sabi ni Mama.
Kumunot naman ang noo ko. What the hell? Ano na ba talaga ang nangyayari dito? Ginayuma ba ni Dewlon si Mama? What is happening?
"Ma, anong nangyayari? Di na kayo galit?" tanong ko sa kaniya at humalukipkip.
Pumamewang siya, "Okay na tayo. Mamaya na tayo mag-usap! Halika dito para matuto kang magluto ng kare-kare at hindi lang adobo ang alam mong lutuin!" asik ni Mama at tumalikod sakin para harapin ang niluluto.
Lumapit naman si Dewlon sakin na may ngiti sa labi. And then suddenly, confusion left my mind about what happened in the past. Ganito talaga palagi eh, nu? I'm always distracted when it comes to him.
Ganito naman talaga noon eh. They will hate me for being so stupid when it comes to Dewlon. They told me to forget him kasi hindi niya ako magugustuhan. Ilang beses ko naring sinabi na kalimutan siya pero hindi ko lang talaga magawa kasi nga tanga ako sa kaniya.
I admit I am so stupid when it comes to him. Gagawa ako ng desisyon to stop myself from giving in pero kapag kaharap ko na siya, nakakalimutan ko ang mga desisyong 'yun. Kasi matindi ang epekto ni Dewlon sakin. Sobrang lakas ng tama ko sa kaniya.
They won't understand my feelings. Wala naman kasi sila sa kalagayan ko. Hindi naman nila nararamdaman ang nararamdaman ng puso ko kapag nakikita ko si Dewlon.
Hinawakan niya ang kamay ko at pinagsiklop ito. Nilapit niya naman ang labi niya sa tenga ko, "You're parents already approves me..." bulong niya using his husky voice at dinampian ng halik ang likod ng tenga ko na nagbigay ng kiliti sa akin.
Ngumuso ako at tinampal ang dibdib niya, "Umayos ka nga!" sita ko sa kaniya.
He chuckled at umakmang kakagatin ang tenga ko. Tinutok ko naman sa kaniya ang kamao ko. Nyemas kahit gustuhin ko mang makipagkulitan sa kaniya nasa harap parin namin ngayon si Mama.
Habang tinuturo ni Mama kung paano niya niluto ang kare-kare ay para akong lumulutong. Nakahawak pa kasi si Dewlon sa bewang ko, kung hindi naman sa bewang sa kamay naman. Pano ako matututong magluto kung nilalandi niya ako dito?
"Mabuti pa at ihanda mo na doon Dewlon ang lamesa. Kanina pa kayo naghaharutan diyan!" panunukso ni Mama at tumingin sa baba kung saan magkahawak ang kamay namin ni Dewlon.
"Masusunod po, Mama..." masiglang sagot ni Dewlon.
Gulat naman akong napatingin sa kaniya. At kailan pa siya nagtutong mag-PO? Aba! Aba! Si Mama ata ang nang-gayuma kay Dewlon! Mygod! Bago umalis si Dewlon ay hinalikan niya ang kamay kong hawak niya at saka lumabas ng kusina.
Ngingiti-ngiti akong bumalik sa ginagawa ko. Nagulat naman ako ng kurutin ako ni Mama sa pwet, "Bumalik kana sa kagagahan mo kay Dewlon..." sabi niya na may halong panunukso habang sinasalin ang kare-kare sa lalagyan.
Napanguso ako, "Ginayuma mo nga ata Ma, biglang nag-po, eh!" sabi ko sa kaniya.
Natawa naman si Mama, "Syempre! May amor 'yan sakin! Subukan niya lang at di niya makukuha basbas ko!" sagot niya.
Ngumuso ako. Speaking of basbas. Pinagkakatiwala niya na talaga ako kay Dewlon? But, damn! Muntik ko ng makalimutan ang nalaman ko kay Ninang. Alam kong naiintindihan ko si Mama, pero ang weird naman na okay na bigla.
"Ma, sa New York ba talaga ako naaksidente?" tanong ko kay Mama.
Bigla siyang natigilan sa tinanong ko. Unti-unti siyang tumingin sakin, "Naalala mo na?" taking tanong niya.
Napalunok ako sabay iling, "Hindi pa, nalaman ko lang kay Mommy. Aksidente niyang nasabi. Totoo ba? Alam kong nilihim niyo sakin kasi ayaw niyong maalala ko ang lahat. At ngayon, nandito kayo, hindi ko alam kung bakit, sobrang weird Ma. What changed your decision?" seryosong tanong ko sa kaniya.
Bumuntong hininga siya bago ako sagutin. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko, "Nagbago ang isip ko dahil napagtanto kong hindi ko dapat ipagkait sayo ang nawala mong memorya. Gusto ko lang protektahan ka, anak. Gusto kong makita kang masaya..." sabi niya at lumipat ang mga kamay niya sa pisnge ko.
"...at napagtanto ko na si Dewlon ang tunay na magpapasaya sayo. Kayo kung ano man, ang maalala mo pa, na ikasasakit ng puso mo...maging matapang ka. Kasi ang lahat ng 'yun, lumipas na. Ang importante, kung ano ang nararamdaman mo ngayon..." sabi ni Mama at bakas ang lungkot sa mga mata niya.
Napahawak ako sa kamay niyang nasa pisnge ko. Napapikit ako habang tatango-tango kay Mama. Tama siya. Kung ano man ang maaring dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Dewlon, it's all in past.
Kung iniisip ni Akiro na iiwan ko si Dewlon ng dahil lamang doon, ay nagkakamali siya. I won't risk what I have right now. Mananatili ako sa masayang pamilyang ito.
Tawanan ang bumalot sa hapagkainan. Nasa labas kami ngayon ng mga bahay namin sa may swimming pool. Just like before. Sa labas ng mga bahay namin kung saan kami nag-bobonding lahat noon.
"I know how to swim now, Ate! I will be the one to teach you how to swim!" sabi ni Joshua. Nagthro-throwback kasi kaming lahat! Tinetesting nila ako kung nakakaalala na ako.
"Sa susunod swimming tayo, Joshua! Tamang-tama dahil floating parin ang alam kong swimming technique!" sagot ko sa kaniya.
Humalakhak naman si Jewel, "Though may sarili kanang stylist, Ate. Sana hayaan mo kong i-dress up ka minsan at sure akong mas marami kanang magagandang damit kaysa sakin..." sabi ni Jewel.
Ngumiti naman ako sa kaniya, "Oo naman, kung gusto mo ay ikaw na talaga lagi mag-advice sakin kung ano ang isusuot ko kasi kahit na artista na ako, wala parin akong fashion sense..." sagot ko sa kaniya.
"Kamusta naman ang buhay artista, baby Kirt? For sure maraming nanligaw sayo!" tanong ni Ninang sabay tingin kay Dewlon.
Sumimangot lang si Dewlon na nasa tabi ko. I chuckled, "Mayroon, marami pero wala akong masyadong time kung meron siguro ay hindi nako inabutan ni Dewlon..." biro ko at natawa.
Kasi kung hindi naduwag si Akiro, baka matagal na kami.
Natawa naman sila sa sinabi ko, "Lucky you, I was loyal..." he murmured.
"Yeah, sure you are, Kuya! Even though Ate Graisyl's pursuin—" tinakpan ni Jewel ang bibig ni Joshua. "Shut up, Joshua!" asik ni Jewel.
Natigilan naman ako sa sinabi ni Joshua. Even though he didn't completely said it. I think
Graisyl is pursuing Dewlon but he stayed loyal, ha? Hopefully!
"So how's your business, pare? Patok na sa Pilipinas, ah!" sabi ni Ninong slash Daddy kay Papa.
Hanggang sa napalitan na ang topic. Inalis ko nalang sa isip ko si Graisyl na sana hindi na manggulo pa kung totoo ngang gusto niya si Dewlon. Naalala ko tuloy ang biglang pag-alis niya ng maging opisyal na kami ni Dewlon.
And then, I thought about Akiro. Seryoso ba talaga siyang pupunta siya dito? I really should talk to him and settle things. He needs to stop what he's trying to do.
Patapos na kaming kumain lahat ng sumulpot si Lola Daday. "Madam, may naghahanap po sa inyo sa labas..." sabi ni Lola Daday kay Mommy tapos bumaling siya kay Dewlon.
"Si Miss Graisyl po, Sir Dewlon. Pinapasok ko na po siya..." dugtong ni Lola Daday.
Natigilan ako sa sinabi ni Lola. Nandito nanaman siya? What the hell?
"She's here?" tanong ni Mommy kaya napatingin ako sa kaniya. Napakunot noo ako. Wala man lang bakas na pagkainis sa mukha niya. In fact, mukha pa siyang excited.
Naramdaman ko ang tingin ni Dewlon sakin kaya inalis ko ang kunot kong noo. I should stop feeling this. Hindi lang talaga ako sanay kay Mommy.
"Why is she here?" magaspang na tanong ni Jewel. Mabuti pa si Jewel. Hindi nagbago.
"Don't be rude, Jewel Katherine!" sita ni Mommy kay Jewel bago bumaling kay Lola Daday, "Papuntahin mo siya dito, Manang. Thank you!" sabi ni Mommy kay Lola na kaagad namang sinunod ni Lola. Napanguso naman ako.
Napairap si Jewel. Naalala ko ang linyang 'yun ni Mommy kay Jewel. It was when Jewel was so rude to me because she didn't like me for her Kuya pero si Ninang. Dapat ay hindi siya masiyahan! Damn! I'm so selfish! Bakit ko ba to nararamdaman? It sucks!
"Graisyl is nice, Jewel. Stop being rude..." dugtong naman ni Ninong. Napanguso ako. Si Daddy din?? Damn!
Tinignan ko naman ang mga magulang kong tahimik lang. As expected, hindi sila talaga sumasali sa mga ganito, pero may iba talaga eh. Parang may alam sila tungkol kay Graisyl na hindi ko alam.
"Fine, no worries..." pilit na sabi ni Jewel.
Naramdaman kong hinawakan ni Dewlon ang kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya, "Stop pouting or I'll kiss you here right now..." banta niya giving me his serious look.
Ngumuso ako, "Then kiss me..." hamon ko sa kaniya.
He smirked and gave me a quick smacked in front of our whole family...at kay Graisyl na ngayon ay nakatayo na sa harap naming lahat. Nakita ko pa ang gulat sa mata niya.
"Hi po sainyo. I didn't expect there's a party in here..." sabi ni Graisyl at doon ko napansin na may dala siyang box na dahil sa signature name ay alam mong cake ito.
"Tamang-tama ay may dala akong mango cake..." sabi ni Graisyl sabay angat ng dala niyang box at lumapit kay Mommy.
Ang akala ko sasabihin ni Mommy na, 'ay hindi ako mahilig niyan' ganyan naman talaga siya noon diba? Sa'kin siya kumakampi pero she didn't. In fact, she smiled at Graisyl at binigyan ng upuan sa tabi niya.
"Thank you, hija. Alam mo talaga ang favorite ko!" sabi ni Mommy. Nakipagbeso naman si Mommy sa kaniya.
It broke my heart. Seeing Mommy treating Graisyl like me. Hindi siya ganito noon sa mga may gusto kay Dewlon. Tinataboy niya ito! Katulad ni Nicaela noon, pati narin si Karline!
Hanggang sa nakasimangot parin ako. Nag-uusap si Mommy at si Graisyl sa salas. Habang tumutulong ako sa paghugas ng pinggan kasama si Lola Daday. Matanda na ito kaya dapat di to binubugbog sa trabaho.
"La, ako na diyan..." sabi ni Jewel kay Lola Daday. Binigyan ko naman ng 'seriously maghuhugas ka look' si Jewel. Siya maghuhugas? Di nga?
"I can wash dishes, Ate. Bagong buhay!" sagot niya sakin habang natatawa.
"Nako, ako na!" tanggi ni Lola.
"Nako, Lola. Kami na. Magpahinga kana at mag-beauty rest!" natatawang sabi ko kay Lola at saka inagaw sa kaniya ang hawak niyang pinggan.
Napailing nalang at matanda at ipinagkatiwala na sa amin ni Jewel ang hugasin. Hanggang sa makaalis na siya.
"Iniwan ka dito ni Kuya?" tanong niya sakin, base sa mukha niya mukhang iritado siya.
"Kasama niya si Ninong pati si Papa sa labas. Pati si Mama..." sagot ko habang nilalagyan ng sabon ang mga kutsyara.
"May gusto sana akong sabihin sayo, Ate, eh..." sagot niya habang binabanlawan niya ang pinggan na may sabon kanina. Talagang marunong na siya, ah!
"Ano naman 'yun?" tanong ko sa kaniya.
"Tungkol kay Kuya. Hindi naman ito makakaapekto sa brain mo..." sagot niya.
Natigilan ako sa sinabi niya. Hindi ito makakaapekto sa utak ko? Ano naman 'yun? Pumayag ako sa gusto niya. Matapos kaming maghugas ay pumasok kami sa kwarto niya. Ni-lock pa nga niya ito. Baka daw biglang pumasok si Dewlon.
"Kuya doesn't want to talk about it, pero for me, makakatulong ito sayo. You need to have more information na alam kung hindi basta-basta maeexplain sayo ni Kuya pag dumating ang judgement day..." sabi niya while doing this weird hand gesture.
Kumunot ang noo ko, "Judgement day?" takang tanong ko.
Tumango siya at pinaupo ako sa kama niya. "Judgement day! It's the day na maalala mo na ang lahat-lahat! Basta!" sagot niya.
"Oh sige na nga, back to the topic!" sabi ko sa kaniya at tinungtong ang paa sa kama niya at nag-cross sit.
"Kasi ganito 'yun! I assumed that you already know about Gabriel and his absurd accusation that Kuya killed his girlfriend, Asia." sabi niya.
Tumango ako sa kaniya. I know that part. Tumango-tango naman siya. "Well, Kuya believed him..." sabi ni Jewel.
Nanlaki ang mata ko. What the fuck? "Ha!? Bakit naman siya naniwala sa Gabriel na'yun?" di makapaniwalang tanong ko.
Bumuntong hininga siya, "I think it's not my right to tell you that. You should ask Kuya that part..." sabi niya.
Bakit naman siya maniniwala kay Gabriel? Kaya ba ganoon nalang ang gulat niya ng sabihin kong naniniwala ako sa kaniya na hindi niya magagawa 'yun? Ano ba ang ikinamatay ni Asia?
"Hindi ka paman naaksidente, Ate. Kuya is suffering PTSD noon. Post-traumatic stress disorder. He was so confused that time, Ate. Having that disorder may cause him to make stupid decisions years ago. At sana...pagdating ng judgement day, maalala mo tong sinabi ko sayo ngayon..." seryong sabi niya.
Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. PTSD? He was suffering that kind of disorder? Si Dewlon?
"Dahil sa pagbibintang ni Gabriel sa kaniya kaya siya nagkaganyan?" tanong ko sa kaniya.
Tumango si Jewel, "He was tormented and haunted every day sa kasalanang hindi niya naman talaga kasalanan. It was all an accident. It was all because of nature..." malungkot na sagot niya.
Nakaramdam ako ng bigat sa dibdib ko. Hindi ko alam na may ganito na palang nangyayari kay Dewlon noon and I wasn't aware? Damn it! And what could be those stupid decisions that he made? Kasama ba ako doon?
Jewel is right. I need this piece of information.