He Choose To Stay (HHMR BOOK 3) (Completed)

HCTS 42 - #KryptonDay

Next update: Monday :) Sorry naman guys. Kailangan ko pang iedit ang research paper ko sa Filipino para wala na akong problema para BAKASYON na! HAHAHA

Note: I decided na #AkiBobo na ang combine name ni Akiro at ni VG. Bwahahaha! But sorry to say, wala munang AKIBOBO dahil ibang love team naman ang ating tutunghayan!

Enjoy reading! :)

***

Heero's POV

Five years ago, I was in love with a girl. Nung una, gusto ko lang siya. I like her guts and also nakikita ko ang sarili ko sa kaniya.

Sobra din kung magmahal. Laging nasasaktan. Laging nag-e-effort. Matapang. May pinaglalaban. That's what I like about her.

When she left, I realized that I love her. But, I can't have her. She's in love with her boyfriend. She made him the center of her life and a person like me who suddenly popped in to her life have nothing against the guy who she knew from a long time and not only she knew him, she love him so damn much.

Ang sabi ko sa sarili ko, I should give up my feelings dahil wala itong binatbat sa nararamdaman nung lalake sa kaniya. But, every time I think of my past, naalala ko ang pwedeng maging kapalaran niya and for that, hindi ko magawang talikuran siya.

Hinihila ako pabalik sa kaniya at patuloy na umaasa na baka, kami pala talaga dahil pareho kami ng naging kapalaran. At kahit anong gawin ko, I care too much for her.

I can't bear to see her crying over her stupid asshole boyfriend who didn't give a damn to her. Ilang beses ko na bang nasaksihan ang pag-iyak niya at kung hindi naman iyak ay ang malungkot at dismayado niyang mukha kapag nagsusumbong siya sa'kin sa mga away nila.

Sabi ko sa sarili ko, bakit sa'kin pa siya nagsusumbong? Nakakairita dahil wala naman akong pakialam sa relasyon nila. But, my care for her at ang awa na tanging nararamdaman ko lamang sa kaniya ay napalitan ng pagkagusto.

Pagkagustong alagaan siya. Pagkagustong protektahan siya sa sakit na mararamdaman niya. Pagkagustong angkinin na lamang siya. Hanggang sa minahal ko na siya.

If I was Dewlon Montesor, I will fucking love Courtney Salvador unconditionally and selfishly. I won't ever take her for granted. I can see myselt to her. Minsan narin akong nasaktan at tinake for granted ng taong minahal ko and it hurts so badly.

Ang sabi ko kay Kirt noon, kapag ikaw ang unang nakaramdam ng pag-ibig, sa huli ikaw ang kawawa. Kasi ikaw 'yung mananatili. Ikaw 'yung mananatiling tapat because your partner will lose their affection.

Pero ayaw niyang maniwala. That's one of the reason why I like about her and also one of the things that I hate about her too. Paano pala kung ginagawa ka ng tanga? Paano pala kung nagbubulag-bulagan kana? Hindi na pwedeng lumaban. Dapat tumigil na.

But, destiny is so hard on me. Naghiwalay nga silang dalawa at nagkaroon nga ako ng pag-asa. Naaksidente naman siya.

Nang mabalitaan ko na naaksidente siya ay gusto ko ng liparin papuntang Manila. Pero paano? Hindi ko alam kung paano.

"Gusto mo na bang kunin ang offer ni Arianna na pumunta ang Kismet ng Manila?" tanong ni Ate Herah sa'kin.

Napahilamos ako ng mukha, "How can we accept her offer if Kirt is in the hospital at  nag-aagaw buhay? Paano kami mag-peperform, Ate!" frustrated na sabi ko. I really want to see her. Gusto kong malaman kung maayos na siya dahil paniguradong mababaliw ako kung maghihintay lang ako sa mga impormasyon.