He Choose To Stay (HHMR BOOK 3) (Completed)

HCTS 17 - #Camperdown

Next Update: When She Believed The Lie 😁 Alam kong walang may pakialam doon pero gusto ko lang sabihin. Lol.

Dedicated this chapter sa mga nagcomment last update. Sobrang good vibes yung mga comments niyo! Thank you guys!

***

We're here now at Camperdown at hanggang ngayon hindi parin ako pinapansin ni Dewlon. May nagawa ba akong masama?

Is it rude to take Akiro's call? Nagpaalam naman ako diba? Wala talaga akong maisip na dahilan para magtampo siya or maybe masama ang pakiramdam?

"Dewlon, baba na daw tayo." sabi ko sa kaniya. Nakapikit siya at mukhang natutulog.

Kanina gising siya dahil kumain kami at hindi niya ako pinansin. Manager texted me na bakit biglang walang pansinan. Kung sasagutin niya naman ako, puro body sign lang. Tatango siya o iiling.

Hindi siya gumalaw kaya naman napatitig ako sa mukha niya. His eyes, his nose and his lips. It seems familiar to me. It's like noon pa lang ay kabisado ko na ang lahat ng parte ng mukha niya. It's like I adored it before.

Nang minulat niya ang kaniyang mata ay nagulat ako. Napakurap pa siya, maybe he really did sleep.

"I was waking you, nandito na tayo, baba kana..." sabi ko sabay talikod sa kaniya.

I hope he doesn't realize na I was staring at his face kasi nakakahiya. What I've done is creepy!

2pm na nang makarating kami sa Camperdown. Tama si Dewlon, napakaganda ng view. Hindi masyado polluted ang surroundings. There's a lot of trees and I also saw a hill with a cow on the top.

"Nakapunta kana ba dito?" tanong ko kay Dewlon habang naglalakad kami papasok sa hotel na tutuloyan namin.

"Yeah," tipid na sagot niya.

Tumaas ang kilay ko. Wow, he improve pero tipid naman siya sumagot.

"So...did you--" magtatanong pa sana ako ng malayo na pala siya sakin.

Damn. Why do I feel na parang napaka-desperada ko para pansinin niya ako? Psh.

Kung 'yan ang gusto niya edi, sige! If he doesn't want to talk to me so be it! I won't talk to him, I'll stay away.

Habang binibigay ni Manager ang susi sakin ay may binulong pa siya, "You know? I really don't understand why he accepted the offer. He's incredibly rich!" sabi ni Manager.

Napatingin ako kay Dewlon na ngayon ay kausap ang producer namin. Narito parin kami sa lobby.

Nang magtama ang mata namin ni Dewlon ay nag-iwas ako ng tingin at saka tumalikod. "You suggested him to Direk Mela, diba? How come you don't know about that? He's a doctor so he's rich!" sagot ko a matter of factly.

Umiling siya at ngumisi, "You wouldn't believe me if I say he became a temporary CEO ng kompanya nila sa NYC when he was 18 years old. Grabe, diba?" manghang sabi ni Manager.

Nanlaki ang mata ko, "Really? Was he? Wow! He must be really smart, ha?" patanong na sabi ko.

Natawa siya, "Not just smart, genius!" puna niya.

Natawa ako at saka siya tinaasan ng kilay, "Wow, manager? Di ako sanay sayo, ah? Akala ko ba Coco Martin ka?" tanong ko habang natatawa.

Natawa din siya, "I'm just surprised. Marami na pala siyang experience sa field ng business and even on medical field kahit bata pa lang siya." sagot niya.