Ω Kabanata XXIII Ω
Ang Katuparan ng Plano ni
Pirena
Ω
Ilang araw na ding naglalakad si Danaya sa kagubatan na nasasakupan ng Lireo, at ilang araw na din niyang iniisip kung paano niya mapapaniwala si Amihan na siya ay walang sala sa mga ibinibintang sa kanya.
"Avisala Danaya." Napalingon si Danaya sa kanyang likuran at nakakita siya ng isang diwata.... Na nakikilala niya sa mga guhit at mga libro ng Lireo.
"Cassiope-a... Ang sinaunang reyna ng mga diwata." Sambit niya saka siya yumukod sa Hara du-ne ng Lireo.
"Tumayo ka Danaya sapagkat ako ay may mga sasabihin sayo na maaaring makatulong kay Amihan laban kay Pirena.
"Laban kay Pirena... Kung gayon ay alam mo na di ako ang may kagagawan ng kahat at nananatiling taksil ang making nakatatandang kapatid?" Sambit ni Danaya sa Mata.
"Walang maaaring ilihim sa isang adoyaneva mo-re." Sambit nito at hinawakan ang kamay ni Danaya saka sila nag-evictus papuntang tahanan ng dating reyna.
"Ano ang gagawin natin dito?" Tanong ni Danaya.
"Nais kong ipakita sayo ang katotohanan." Sabi ni Cassiope-a at nagsaboy ito ng mahiwagang pulbos sa kawa nito at doon nakita ni Danaya and katotohanan ukol kay Pirena at sa huwad na Lira.
"Hindi ito maaari.... Si Lira ay anak ni Pirena at di anak ni Amihan ngunit Mata nasaan ang anak ng aking hara?" Sambit ni Danaya
"Siya ay nasa mundo ng tao at ikaw Danaya ang kailangan kumuha sa kanya.... Kailangan mong ibalik sa Encantadia ang anak ni Amihan.... Ang tunay na Lira." Sambit muli ni Cassiope-a.
"Anong tunay na Lira? Mata... Ashti Danaya ako ang tunay na Lira." Nagulat ang dalawa na nasa likod na pala nila si 'Lira'. Marahan namang lumapit si Danaya sa kanyang hadia sa kanyang apweng si Pirena.
"Lira..... O mas marapat na tawagin kitang Mira..... Ikaw ay anak ni Pirena na ginagamit niya para linlangin si Amihan at ang buong lireo..... Patawad aking hadia kung kailangan mong malaman ito." Malungkot na sabi ni Danaya at saka niya niyakap si Mira na kinakaawaan niya kasabay ng pagkamunhi niya sa kanyang panganay na kapatid na si Pirena.
"Ginamit lang ako ng sarili kong Ina.... Sana ay totoong si Ada Amihan na lang ang aking Ina.... Hindi ang taksil na katulad ni Pirena." Umiiyak na sabi ni Mira.
"Tumahan ka na Mira.... Kailangan mong bumalik ng Lireo at isiwalat ang lahat ng ito kay Amihan samantalang ako ay hahanapin ko sa mundo ng tao ang tunay na anak ni Amihan." Sambit ni Danaya tumango naman si Mira sa sinabi ni Danaya.
"Nawa'y magtagumpay kayo." Sambit ni Cassiope-a at sabay sabay silang nag-evictus.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Mga bandido...." Sambit ni Danaya ng makarating siya sa kuta ng mga ito. Ang sabi ng Mata ay may daan dito papuntang mundo ng mga tao na di na kailangan gamitin ang medalyon ng asnamon.
"Diwata... Ano ang iyong nais at bakit ka nandito sa aming kuta?" Tanong ni Bardok, ang pinuno ng mga bandido.
"Nais kong dumaan sa inyong lagusan papuntang mundo ng mga tao." Sambit niya.
"Ang lagusan na ito ay para lamang sa amin diwata kaya di ka namin mapapayagan." Sambit nito. Napailing naman si Danaya akala niya ay magiging madali ito ngunit mukang magiging sakit pa ng ulo niya ang mga bandido na ito.
"Ngunit ito ay utos ng Hara Amihan.... At kung di niyo ako pararaanin sasabihin ko sa kanya ang pandurukot niyo sa mga taong ligaw katulad ng paslit na ito.... Gusto niyo bang malaman iyon ng Hara at maparusahan kayo?" May pagbabantang sabi ni Danaya.
"Pashnea.... Pao-Pao pumasok ka nga doon nakakadagdag ka lang sa inis ko." Galit na sabi ni Bardok, agad naman nagtatakbo ang paslit papasok sa kubol.
"Sige na pararaanin na kita... Wag lang malaman ng Hara ang aming ginagawa." Sambit ni Bardok saka nito hinawi ang mga baging ng isang napakalaking bato. Nagliwanag ito
"Makakadaan ka na sa aming lagusan Diwata." Sambit ni Bardok.
"Avisala Eshma Bardok... Hanggang sa muli." Sambit ni Danaya at saka siya pumasok sa lagusan.
.
.
.
.
.
.
Isang kakaibang mundo ang bumungad kay Danaya.... Isang mundong wala siyang alam.... At sa mundong ito, kailangan niyang makita at makilala ang kanyang hadia....ang tunay na Lira.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ibig mong sabihin Muyak.... Ang nanay ko ay Reyna ng mga diwata..... Na ako ay prinsesa ng mga diwata at tagapagmana ng korona ng Lireo? At kaya ako nandito sa mundo ng tao ay dahil sa kagagawan ng inggiterang froglet na tiyahin ko?" Pagtatagni-tagni ni Mila sa ikinwento ni Muyak sa kanya.
"Siyang tunay Lira..... At ngayon ang kailangang natin ay makitang bukas na muli ang lagusan ng makabalik na tayo sa Encantadia." Sabi pa ni Muyak.
"Ewan ko Muyak naguguluhan pa din ako sa mga kwento mo." Sabi niya, talaga naman nakakabigla at sa mga fantasy story lang niya nababasa ang ganoon.
"Mila.... May kausap ka ba diyan?" Napalingon si Mila ng dumating si Anthony.
"Sir Anthony, may kailangan po kayo?" Tanong niya.
"Ahm..... Can I treat you out.... Bayad sa ginawa mo para sa akin nung isang araw." Sabi nito sa kanya. Lihim na napangiti si Mila sa tanong ni Anthony pakiramdam kasi niya niyayaya siya nitong mag-date.
"Naku Sir Anthony.... Wag niyo na pong isipin yun.... Ayos lang talaga." Sabi niya.
"No I insist.... Para wala na din akong utang na loob sayo." Sabi nito saka ngumiti sa kanya.
"Okay... Kung yan ang gusto mo." Sabi niya.
"Great so I see you tonight." Nakangiting sabi nito sa kanya.
"Okay po." Nakangiting sabi niya saka tumango si Anthony at lumabas na ng silid niya, di naman maiwasan ni Mila na mapangiti ng sobra.... Oo aaminin niya kinikilig siya.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Pagdating ni Mira sa Lireo ay agad siyang nagpunta sa silid ng Hara Amihan. Ngunit kung sino pa ang ayaw niyang makita ay ito pa ang naroon.
"Lira.... Ikaw pala saan ka nagtungo... Di mo tuloy nakita ang pagpaparusa kay Danaya." Sambit ni Pirena sa kanya. Napatiim bagang si Mira. Di niya alam na ganito kasama ang kanyang tunay na Ina.
"Isang pagpaparusa na di naman nararapat sa aking ashti Danaya." Galit na sabi niya dito.
"Ssheda Lira...may kasalanan si Danaya kaya nararapat lang sa kanya yun." Sabi ni Pirena sa kanya.
"Ikaw ang manahimik..... At isa pa wag mo na akong tawaging Lira.... Sapagkat Mira ang ipinangalan mo sa akin hindi ba?" May galit na sabi ni Mira sa Ina na ikinabigla ni Pirena.
"Paanong...."
"Hindi na mahalaga yun.... Ngayon dapat malaman ng aking Ina ang ginagawa mong kabuktutan." Galit na sabi ni Mira agad naman lumapit si Pirena at hinawakan sa kamay ang anak.
"Mira....anak.... Di mo gagawin yan.... Di mo sisirain ang pinaghirapan ko." Galit na sabi ni Pirena.
"Bitawan mo ako at wag mo akong tawagin na anak!" Galit na sigaw ni Mira. Siya naman pagpasok ni Gurna sa silid.
"Ano ang nangyayari...." Sambit ni Gurna.
"Gurna hawakan mo si Mira di siya dapat makaalis." Sambit ni Pirena at hinawakan ang kamay ni Mira.
"Bitawan niyo ako!" Pagpupumiglas ni Mira sa hawak ng dalawa.
"Pashnea!" Galit na sigaw ni Pirena at saka niya pinatamaan ng enerhiya bola si Mira na agad na ikinawala ng malay nito.
"Pirena! Anak mo siya!" Gulat na sabi ni Gurna.
"Shheda Gurna..... Ang kailangan mong gawin ngayon ay ang itago sa silid niya si Mira.... Kailangan ko nang puntahan ang mga kawal ng Lireo na nakapanig na sa atin.... Ito na ang tamang panahon para pabagsakin si Amihan." Sambit ni Gurna saka ipinaubaya si Mira sa pinagkakatiwalaang dama.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Panginoon...." Sambit ni Agane at saka yumukod sa harapan ni Hagorn.
"Ano ang dalang balita ng kawal na tapat kay Pirena?" Tanong ni Hagorn sa kanyang mashna-de.
"Ang sabi ni Icarus.... Maghanda na daw tayo at ngayong gabi ay magaganap na ang pagsugod sa Lireo." Nakangising sabi ni Agane. Di naman napigilan ni Hagorn ang mapahalakhak sa dalang balita ni Agane.
"Kung gayon mga Hathor maghanda kayo sa isang labanan na nasisigurado kong mapagtatagumpayan natin!" Nakangising sabi ni Hagorn sa kanyang mga hathor.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ybrarro may gustong kumausap sa iyo nasa labas sila." Sambit ni Paco sa kanya. Nagtaka siya kung sino ito, pupunta pa naman sana siya sa Lireo para bisitahin ang kanyang anak. Tumango naman siya at saka sila lumabas ng kanyang kubol.
Nadatnan niya sa labas nito ang kanyang Ama at si Wantuk... At ang mga panauhin niya.... Mga encantado na ngayon lamang niya nakita.
"Maaari ko bang malaman kung sino kayo?" Tanong niya sa mga ito.
"Ikaw pala si Ybarro." Sambit nito.
"Ybrahim....Ybrahim ang itawag mo sa akin...matagal ng namayapa si Ybarro." Sambit niya. Napatango naman si Asval.
"Ako naman si Asval.... Isang rehav ng Sapiro." Sambit nito. Napatango naman si Ybrahim
"Kung ganon ano ang kailangan mo?" Tanong niya dito.
"Nasaan ang kantao?" Diretsang sabi nito sa kanya. Napakunot naman ang noo ni Ybrahim sa sinabi nito.
"Kantao? Ano ang kantao na iyong sinasambit?" Tanong ni Ybrahim kay Asval.
"Wag ka nang makaila pa Ybrahim... Ibigay mo na lamang sa akin ito, wala naman pakinabang sayo ito." Sambit ni Asval. Naguguluhang napatingin siya kay Apitong.
"Mawalang galang sapiryan ngunit walang kantao na nakakabit kay Ybarro ng siya ay makuha namin siya nga aking namayapang asawa." Sambit ni Apitong.
"Narinig mo ang sinabi ng aking Ama.... Walang akong kantao na pagmamay-ari." Sambit niya.
"Pashnea..." Sambit ni Asval. Tumango ito.
"Tayo na Axilom, Dagtum.... Ngunit Ybrahim magkikita tayong muli." Sambit ni Asval saka sila umalis ng mga kasaa nito. Napahinga naman ng malalim si Ybrahim ng maka-alis ang mga sapiryan.
"Hindi maganda ang pakiramdam ko sa mga sapiryan na iyon." Sambit ni Wantuk sa kanya.
"Maging ako.... Wag lang silang gagawa ng ikakapahamak natin dahil may kalalagyan sila." Sambit ni Ybrahim sa mga kasama.
"Kung sasama kayo ay tutuloy na ako sa Lireo." Sabi na lang niya. Tumango naman sila Paco at Wantuk na sumunod kay Ybrahim.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Marahang naglakad si Amihan sa kanyang silid. Nalulungkot pa rin talaga siya sa mga pangyayari sa pagitan nila ni Danaya. Binuksan ni Amihan ang baul na nakalagay sa kanyang silid na minana niya din mula sa kanyang Ina.
Napangiti siya sa mga nakita mula dito. Mga guhit ng kanilang wangis ang nga nandito. Di tuloy maalis ni Amihan ang mapangiti ng mapait ng maalala ang mga panahon na masaya silang magkakapatid.
Naagaw din ang pansin ni Amihan ng maskara na nasa loob ng baul ang maskara na kanyang ginamit noon ng nagkaroon ng kasiyahan sa Lireo. Naalala tuloy niya ang encantado na kanyang nakasayaw noon....minsan natatanong niya ang sarili niya kung nasaan ito.... Kung sino kaha ito.
Napahinga ng malalim si Amihan saka niya binalik ang maskara sa loob ng baul. Ng makita niya ang maliit na sisidlan na animo maliit na baul. Dala ng kuryosidad ay kinuha niya ito at binuksan. Nagtaka si Amihan ng makita ang isang kantao na may disenyo ng simbulo ng Sapiro.
"Kantao? Bakit may kantao sa aking kagamitan? Kaynino ito?" Tanong ni Amihan sa sarili ng pumasok sa kanyang silid si Muros.
"Hara Amihan." Tawag nito sa kanya. Bago naman harapin si Muros ay itinago na muna ni Amihan ang kantao at ibinalik sa baul saka isinara, pagkatapos ay humarap siya kay Muros.
"Hafte Muros ano ang iyong kailangan?" Tanong niya.
"May kailangan kayong makita Hara." Sambit nito saka siya inalalayan nitong makalabas ng kanyang silid at nagpunta sa azotea ng Lireo naratnan nila si Aquil doon.
"Pagmasdan nyo Amihan." Sambit ni Aquil saka niya sinundan ng tingin ang itinuro ni Aquil.
"Hagorn.... Pashnea." Nasambit ni Amihan ng makita ang hukbo ng mga hathor na papunta sa Lireo.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Comments and Votes...
#FallOfLireo