Kirt's POV
"You did what?!" I spatted habang nakakunot ang noo.
Damn, Junnie Mari and his money nga naman talaga!
"Lilipat lang naman sila. I want my unit back..." sagot niya habang papalabas na kami ng condo building sa underground parking lot.
Hinabol ko ng tingin ang mata niya, "You manipulated that family para lumipat sa ibang unit for you to get yours back. You and your money, aish!" iiling-iling na sabi ko at humalukipkip.
"For your information, piggy. I did not manipulated them. My offer to make them stay in a more bigger unit ay agad nilang pinaunlakan. I just offered, manipulating is my second option," sagot niya at di ko namalayang nasa tapat na namin ang sasakyan niya.
The eff with piggy! Ang dami ko ng pangalan sa kaniya.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at saka ako pumasok. Napailing nalamang ako sa loob habang seryoso siyang tinitignan sa labas na umikot para pumasok sa driver's seat.
"But still you thought of it. At isa pa, pwede naman tayong manghiram nalang. Tatambay lang para makaalala ako," sabi ko sa kaniya. Di na siya gagastos!
Mataman niya akong tinignan, "I don't want to spoil you baby, but we have a lot of memories in that place. And borrowing that place won't be enough," supladong sagot niya.
Napalunok naman ako sa sinagot niya. A-anong ibig sabihin niya sa maraming memories? Like what? Kaming dalawa lang? Bakit kaming dalawa lang? Damn!
Nagulat ako ng humilig siya sakin. Napapikt ako at napadiin ng sandal sa upuan. Bakit ang atat naman ni Dewlon? Kiss nanaman ba kami?
"Stop thinking, relax" nakakaakit niyang bulong sakin.
Napakagat labi ako. Shet! Kailangan ganoon ang boses? Nang silipin ko siya ay nakatingin siya sakin ng seryoso. His eyes darted on my lips. Sinasabi ko na nga ba eh! Gusto niya ulit ng kiss!
I looked at his red lips. Pumikit ako at bahagyang nginuso ang labi ko para malaman niyang ready nako but I heard a sudden clicked I opened my eyes. Nanlaki ang mata ko ng makitang inaayos ni Dewlon ang seat belt ko.
"Seat belt first before anything else," he said trying not to smile.
Napakagat labi naman ako ng marealized na wala naman pala siyang balak halikan ako.
Nag-umpisa na siyang mag-drive. Gusto kong batukan yung sarili ko. Did I really just expect him to kiss me? Damn it! Sobrang nakakahiya. I can fucking feel my cheeks burning up!
Habang palabas kami ay biglang dumilim ang daan. Papalabas kasi kami sa underground parking lot ng building nato.
Ang tanging nakikita ko lang ay ang ilaw ng sasakyan ni Dewlon. Habang nakatingin ako sa daan, I felt a soft thing touched my lips. It was so fast kaya di ako nakagalaw sa gulat.
And the moment na nakalabas na kami sa underground nawala na'yung malambot na'yun.
Napatingin ako kay Dewlon na ngayo'y seryoso lang na nakatingin sa daan na parang hindi siya 'yung HUMALIK SAKIN! Oh, damn it!!
Napakagat labi ako. Umangat ang kamay ni Dewlon at hinawakan ang labi niya at saka napakagat labi. Ngingiti-ngiti siya.
Di ko tuloy mapigilang ngumiti narin. I want to ask him what's up with kissing me, pero alam kung babalik din sakin kung aasarin ko siya.
I am the one who ask for the kiss! Damn, Junnie Mari!
"Napaka-unpredictable talaga," bulong ko at napahawak rin sa labi ko habang nakatingin sa labas.
"You already know I'm so hard to predict way back then," he whispered.
"Dewlon..." tawag ko at saka tumingin sa kaniya.
He looked at me, "Hmmm?" sagot niya at muling tumingin sa daan.
"Who's Jeiko Valerio in my life?" mataman kong tanong sa kaniya.
I licked my lips because of anxiousness. Nakita kong natigilan siya sa itinanong ko pero hindi siya tumingin.
Walang bakas na kung anong kaba sa mukha niya. Nagulat ako ng tumingin na siya sakin. Tipid niya akong nginitian.
"So, you're in that stage of remembering? Do you also remember Karline Tianco? From the wedding?" tanong niya na ikinagulat ko.
Napakurap ako sa tanong niya. I should really entrust to him all the memories that I have remember
because he's the reason of all of this.
Tumango ako sa kaniya, "Naalala ko na siya, nung kasal niya pa..." sagot ko. "At pati narin si Jeiko..." dugtong ko.
Kumunot ang noo niya, "How come? Paano mo sila naalala nung nasa Manila ka pa? Did your head hurt when you knew?" dire-diretsyong tanong niya.
Tumango ako sa kaniya, "Yeah, my head hurt. Nadulas ng kwento si Oliver sakin nung--"
Bigla siyang napapreno at mabuti nalang at naka-seat belt ako dahil baka nangudngod nako sa salamin.
Mataman niya akong tinignan, "You talked with him?!" di makapaniwalang tanong nito. Iginilid niya ang sasakyan sa kalsada.
"We talked outside ng unit ko. Same floor lang kasi kami kaya nung lumabas siya sa elevator nagkausap kami," sagot ko sa kaniya.
Napamura siya at napahampas sa manibela. Kumunot ang noo ko sa reaksyon niya. Nagseselos ba siya kay OLIVER? Punyemas, seloso ba siya noon?
"Bakit? May ano kay Oliver? Don't be possessive. Nag-usap lang naman..." sagot ko at nag-iwas ng tingin. Ayokong makita niya 'kong natutuwa sa pagseselos niya.
"Wala kang classmate na Oliver ang pangalan, Eunice. Hindi mo ba naalala?" seryosong tanong niya.
Gulat akong napatingin sa kaniya. W-wala akong kaklaseng Oliver? E-eh sino pala 'yun? Tapos nakita ko pa kanina si Oliver sa labas ng condo building. Shet! MINUMULTO NABA AKO?
Napatingin ako kay Dewlon na may bakas na takot sa mukha, "K-kung wala akong kaklaseng Oliver? Sino pala 'yun? Paano niya nalaman ang past ko? Paano niya nalamang girlfriend mo noon si Karline? Paano niya nalamang nagkakamabutihan na kami ni Jeiko noon! At paano niya nalaman na baliw na baliw ako sayo noon!?" dire-diretsyong tanong ko.
Nanlaki ang mata niya at ganoon din ako ngmarealize lahat ng nasabi ko. Napatakip ako ng bibig. Damn it! No, filter talaga minsan tong bunganga ko!
Nakatingin lang ako sa kaniya na tila binabantayan ang reaksyon niya. His face was trying to be serious but his lips are twitching!
Bahagya niyang tinakpan ang labi niya at iiling-iling na tumungo. But, I saw how his eyes sparkle and his lips curved a smile.
"Your reaction, stupid.flat.pig." sabi niya at bahagyang tumawa.
Napanguso ako habang nakakunot ang noo, "Anong problema mo sa reaction ko? Tsyaka ano ba talaga ang itatawag mo sakin, ha, Junnie Mari? Kanina piggy--ah wait! Kagabi baby, kanina piggy, ngayon stupid flat pig? Aba! Gusto mo bang ipagkalat ko sa buong mundo na ang gwapong CEO ng Montesor Pharmaceutical Company ay ang totoong pangalan talaga ay Junnie Mari Corpuz Monteso--mmmp!"
Sobrang bilis niya akong ninakawan ng HALIK SA LABI KO! Naiwang nakaawang ang bibig ko habang nakasandal siya sa upuan niya. He was kind of amazed of my reaction!
"First of all, your reaction is cute and I miss that kind of reaction of yours..." sagot niya at saka bahagyang lumapit sakin.
He looked at evey angle of my face, "Second..." he said then licked his lips. "...base on the memories you have right now, Sa panahongmanhidkatorpeako--"
"Teka! Teka! Slow down naman, ang bilis mong magsalita di ko naintindihan," sabi ko at napakamot ng ulo.
Bumuntong hininga siya, "I always call you stupid girl or stupid flat pig when we're in Senior Year. That was also the time when Jeiko liked you and Karline came here in Cebu to ruin my life..." sabi niya at hinawi ang nakatakas na buhok sa mukha ko.
"W-what happened next?" tanong ko. Naging kami ba ni Jeiko? Bakit niya sinasabing sinira ni Karline ang buhay niya eh best friend daw sila.
Napalunok siya, "I don't know if I should tell this to you. But, I assure you, hindi ka NBSB nung tumapak kang first year college," sabi niya at piningot ang ilong ko at saka natawa.
Napahawak naman ako sa kamay niyang nakapingot. Nang alisin niya ito ay sinamaan ko siya ng tingin.
Sumeryoso bigla ang mukha niya, "And as for that Oliver, he's not your classmate and most of all hindi Oliver ang pangalan niya kundi Gabriel," sabi niya at muli ng pinaandar ang sasakyan niya.
"Gabriel?" tanong ko. Sinong Gabriel?
"You still can't remember him. Don't force yourself. He's a pain in the ass," sagot niya.
Tumango ako at humilig sa upuan. Marami pa talagang dapat maalala. Haaay.
But, damn! Ilang beses niya nakong nahalikan sa araw na ito! Ano na ba kami!? Mag-jowa na ba kami.
"And please, Eunice, stay away from that guy. Don't ever trust him. He's dangerous," seryosong sabi niya.
Kumunot ang noo ko. Delikado? Ano ba 'yun? Multo? Shet! Horror ba ang genre ng story ko? Paranormal? Omygeed!
Napagdesisyunan naming pumunta sa mall ni Dewlon para maglakwatsya. First, ang gusto lang naman niya ay kumain kami pero napilit ko siyang mag-grocerry.
Syempre nakapang-disguise kaming dalawa. Hindi ko pa nakakalimutang artista ako at siya looking artista kaya dapat para di pagkaguluhan, mag-di-disguise.
Naka-hoodie jacket at sunglasses kaming dalawa ni Dewlon at nagsuot lang ng sweatpants. Looking simple. Bumili pa kami nito sa PENSHOPPE sa kanto!
"Gusto kong manood ng movies. Gusto kong mag-grocerry tayo tapos kumain ng Jollibee o kaya naman KFC! Arcade pagkatapos, Dewdew!" sabi ko sa kaniya ng nakangiti.
He smiled at me and shook his head. Kahit nakapang-disguise na kami marami paring nababali ang leeg kakatingin sa kaniya. How he looked dashing even in just a hoodie and a sweatpants.
"Grocerry nalang tayo. I can cook you food and we can watch movies at home. If Arcade naman gusto mo, let's do that here..." sabi niya sabay tingin sa paligid. Napatingin din ako at karamihan ay nakatingin samin.
"...I think may nakakilala na sa'tin because some of them we're secretly getting us a pic," dugtong ni Dewlon at bumalik ang tingin sakin.
Ngumuso ako, "Fine, let's do arcade first," sagot ko.
-
"Ano ba, dewdew, patirahin mo naman ako!" reklamo ko sa kaniya dahil kanina pa siya shoot ng shoot nang bola. Isa lang 'yung kinuha namin.
Hinawakan niya ang dulo ng hoodie ko. "Bakt kasi crop top hoodie ang pinili mo? Umaangat yung damit, kita na pusod mo. Do you think I will let them see that?" sabi ni Dewlon pero kahit di nakatingin sa ring ay naishoot niya ang bola. Pambihira!
Napanguso nalang ako at napatingin sa mga tao na nakatingin samin. And specifically to me! Mas napanguso ako. Doon nalang ako maglalaro sa mga teddy bear na huhulihin mo. Ito yung pinakamahirap na laro! Grabe!
Hindi naman ako kalayuan kay Dewlon pero habang naglalaro ako ay unti-unting dumagsa ang mga tao sa Time Zone.
"Si Sydney Salvador!"
"OMG! Kasama niya si Dewlon~!"
"Waaaaaah!"
Bago paman ako makalapit kay Dewlon ay dinumog na nila ako. Nalaglag ang suot kong hoodie sa ulo kaya ang blonde 'kong buhok ay na-exposed.
Imagine my hair shining and some of them ay napasinghap sa haba at sa ganda ng buhok ko.
"Kyaaaah! Pa-picture kami, Ate Sydney!"
"Pa-autograph po!"
"OMG! Kyaaaaah!"
Kailangan ko na talagang ipagupit ang buhok ko at ibalik ang dating hair color ko.
Pinagbigyan ko sila kahit na nahihirapan ako dahil dinudumog na nila ako. I saw Dewlon coming through. Pinagkakaguluhan din siya.
Natanaw ko rin ang mga guards na nakabuntot samin ni Dewlon kanina. Pinaalis nila ang mga fans ko but I gave them an autograph.
Napahawak ako sa ulo ko. To make them think sumasakit ang ulo ko. Para tigilan na muna nila ako at maintindihan ang kalagayan ko.
I saw their worried face. Sige acting pa, Kirt! Nadali mo! Ngumiwi pa ako at humawak sa ulo ko.
"Oh, tama nayan! Masakit na ulo ni Sydney,"
"Awat na guys!"
Lihim akong napangiti sa sinabi ng mga fans ko. Ganyan lang, maawa kayo para makaalis nako dito. Nang sa gayon makapag-grocerr--
Napatili ako ng may bumuhat sakin. Narinig ko ang mga tili ng mga babae. Nalaglag pa nga ang shades ko sa ginawa niya kaya alam na alam na talaga ng lahat na ako si Sydney Salvador, buhat-buhat ni Dewlon Montesor.
Hindi nako magugulat 'kong trending nanaman kami mamaya at tsyaka bukas.
I miss being Kirt Salvador again. Really.
Papunta na kami ngayon sa isang salon. Dadalhin niya ako sa isang kilalang salon na pinupuntahan ni Ninang at ni Jewel.
Na-mention ko na bang naalala ko na si Ninang ko na kakuntyaba ko sa lahat-lahat para paibigin ko si Dewlon noon dahil baliw ako sa kaniya at ayaw sakin ni Jewel kasi mas bet niya si Nicaela sakin. 😩😩
"Do you really want to change your hair that badly?" he asked while driving.
Tumango ako sa kaniya, "Yeah, gusto ko sana ng ahmmm, hazet nut hair color tsyaka medyo short hair..." sagot ko at napakagat labi. Para same tayo.
Tumango lang siya. Walang kaalam-alam sa binabalak ko. "I'll drop you off, then ako na mag-gro-grocerry. You take a rest, have a massage. Babalikan kita," he said kasabay ng pagtigil ng sasakyan sa isang magandang salon.
Lumabas na siya kaya lumabas narin ako. The salon looked fancy at halatang mayayaman ang madalas na customer dito.
Nang makapasok kami sa loob ay nagulat ang isang medyo may edad na babae nang makita kaming dalawa.
"Dewlon Montesor at---Sydney Salvador! Wow!" manghang sabi ng babaeng sopistikada. Sa tabi niya ang isang kakalabas lang na lalake ngunit sa postura palang ay iisipin mo ng bakla.
Napasinghap siya ng makita si Dewlon at ako. "Omygash, Delwon Montesor!" tili niya at lumapit kay Dewlon ngunit natigilan ng makita akong kasama.
Wow! When I thought napasinghap siya dahil samin ni Dewlon. Yun pala kay Dewlon lang. Bakla nga.
Tinuro ako ni Bakla, "Siya si Kirt Salvador diba? Ang ex--" hindi na napatapos ni Bakla ang sasabihin niya ng takpan ni Dewlon ang bibig niya.
"Eunice, this is professor Marlon Delos Santos. You still don't remember him so don't think about him. Carol, please take care of her. Mag-uusap lang kami," sabi ni Dewlon sabay hila kay Bakla na si Professor Marlon daw.
Professor pero bakla. Ibang klase rin ano. Mukhang pinagnanasaan ang estudyante niya. Kapag naalala ko na siya, walang duda di kami close.
Alam kong may history ako na pinagkamalan kong bakla si Dewlon sa Sydney at talaga namang halos masapok ko ang ulo ko nang maalala talagang inisip kong bakla siya pero sana wag naman siyang pumatol ng bakla. Ang laking insulto eh! Haish!
I told Carol what I want for my hair. She was so excited to cut my blonde hair. She was nice and talkative.
"Ikaw rin si Kirt Salvador diba? Totoo nga bang nagka-amnesia ka? Kilala kita kasi nasamahan mo na dito si Mrs Montesor at ang anak niyang babae," sabi niya habang ginugupitan ang buhok ko.
Kumunot ang noo ko, "Really? Kasama namin si Jewel? Siguro ay di man lang kami nagkikibuan," sabi ko at tinignan ang sarili sa salamin and there I saw Dewlon and Bakla getting in.
Nakahalukipkip si bakla habang mataman akong tinignan ni Dewlon. I looked at my hair. Hanggang balikat nalamag ito. Hindi ko na ipagagalaw ang side bangs ko. Asset ko yan eh.
"Nako! You and that girl are very close! Siya pa ang tinatanungan mo ng magandang hairstyle," sabi ni Carol.
Nakita kong lumapit si Dewlon sakin. Carol saw him kaya natahimik siya.
"Aalis kana?" tanong ko sa kaniya habang nakatingin sa kaniya sa salamin.
He nodded, "Yep, babalik din ako. May ipabibili kaba?" tanong niya.
Napaisip ako, "Hmmm, I want ice cream, vanilla! Ahmmm, oreo! Ano pa ba? Chocolates!" sabi ko at ngumiti at nagpacute sa kaniya.
I saw his lips twitch, "You're such a pig, fine I'll buy it. But, first, I'll borrow Carol for a minute..." sabi ni Dewlon at saka sinenyasan si Carol na lumapit sa kaniya.
Nagkibit balikat nalang ako. Nakita ko sa labas ang mga guards ni Dewlon. Napailing ako. Kaya ba mahigpit ang security dahil kay Gabriel? Gaano ka delikado ba siya?
I remember the day he knocked in my doorstep. May naalala nga ako sa kaniya pero hindi ko matandaan. May kakaiba nga sa kaniya noon.
Lalo ko siyang pinagdudahan nang mapansin kong parang nasisiyahan pa siyang makita akong naaalala ang mga alaalang hindi ko pa dapat maalaala.
Mabilis lang ang pag-uusap nila ni Dewlon. I can't even tell it was a conversation dahil tumango lamang si Carol sa kaniya kahit mukhang nagtataka.
Nakaalis na si Dewlon. Natapos nakong kulayan ng buhok and she said habang hinihintay namin matapos ang oras para banlawan ang buhok ko at minasahe niya nako sa isang private room.
Nagtanong pa ko tungkol kay Jewel pero napansin ko na nag-iingat siya sa bawat sinasabi niya. Baka sinabihan rin siya ni Dewlon sa kalagayan ko. He was so scared that I might break down because of the single info I will know.
But, it feels good to know that maayos na kami ni Jewel. She hates me so much back then.
Hindi ko namalayan na nakatulog ako. Wala pa nga kasi akong pahinga dahil galing kaming camping. Excited kasi si Dewlon eh.
Nagising lang ako sa mahinang yugyog ni Carol sakin. "It's time to rinse your hair, Sydney..." nakangiting sabi niya.
Binanlawan na niya ang buhok ko. Nangalay pa ang leeg ko doon. But I'm used to this. Lagi naman kasing sinasabutahe ang buhok ko nang hair stylist ko.
"Dumating naba si Dewlon?" tanong ko sa kaniya pagkatapos niyang banlawan ang buhok ko.
"Yep, nagpagupit din siya pero nasa massage room na siya sa kabilang room," sagot ni Carol.
"Sinong kasama niya?" habang papasok ako sa banyo para magbihis.
"He's with our guy massager. Actually kanina pa siya dito, hinayaan ka lang mapatulog ng 30 minutes," sagot niya.
Nanlaki ang mata ko. Nakatulog talaga ako ng 30 minutes? Nakakahiya naman, ginawa ko pang hotel ang salon.
Lumabas na kami sa massage room. Hinanap ko si Dewlon pero mukhang nasa massage room pa.
Napatingin ako sa loob ng salon, abala ang iba pang mga employee. Kanina pa ko tinitignan ng mga tao dito pero puro matatandang mayaman kaya hindi kana magtaka kung di nila ako dinumog.
Puro babae pala ang narito at sa kabilang pader ay mga lalake naman.
Blinower na ni Carol ang buhok ko. My blonde hair is now just like the color of Dewlon's hair. Ngayon ay pareho na kami.
Habang nakatingin ako sa salamin ay napatingin ako sa pumasok galing sa side ng mga lalake at halos malaglag ang panga ko ng makitang nagbago ang kulay ng buhok niya.
Napatayo ako. Bakit niya pinatalitan ang hair color niya? Ginaya ko nga siya tapos iibahin niya? Pambihira!
Lumapit ako sa kaniya. Pinasadahan niya ang pula niyang buhok at kumindat sakin.
"Like it?" tanong niya.
Hindi ako nakasagot ng may maalala ako. Naalala ko siya sa isang basketball court.
"Kunin mo." utos niya sabay turo sa ulo niya.
Natahimik lahat ng tao sa gym dahil sa ginawa ni Dewlon. Medyo nag-aalangan pa ako dahil nakatingin silang lahat sa direksyon namin na parang inaabangan nilang lahat kung anong nasa ulo ni Dewlon.
"A-ano ba to?" nag-aalangang tanong ko.
"Just take it off, Eunice. I covered it so you will be the first one to see it." sagot niya.
Napakagat labi ako at tinanggal ang bandage sa buhok niya. Pagkatanggal ko ay napasinghap ako ng lumuwa sakin ang pulang buhok.
"Eunice?" tawag niya sakin kaya nabalik ang atensyon ko sa kaniya.
Pinasadahan ko ng tingin ang pula niyang buhok. I looked at his eyes.
The guy with the red hair. The red guy who serenade me sa school ko sa Manila. The red guy who asked me to be his girlfriend. The red guy who I thought was Jeiko is him all along.
Naramdaman ko ang saya sa puso ko. Kakaibang saya na hindi ko maintindihan. Kung ano ang unang irereact. Kung ano ang sasabihin ko sa kaniya una.
I just can't believe it. Dumapo ang kamay ko sa pisnge niya. Puno ng pagtataka ang mata niya.
The red guy was him. Si Dewlon Scott Montesor. Ang unang boyfriend ko.