Nedense bu bölümü yazarken mutlu oldum, bu kitaba başlarken bu kadar sevileceğini bilmiyordum. Bu arada 80k olmuşuz, bunu görünce dans edesim geldi. Tey tey tey tey tey tey.💃💃💃💃💃 Mediaya yazarken dinlediğim şarkı var.
Taksiden inip Kerem'in evinin önüne yürüdüm. Saçmalamayın oradan buraya yürüyecek kadar salak biri değilim, parada benden çıkmıyor onun için rahatım.
Kapıya yaklaşıp sertçe zile bastım, neden bunu yaptın diye sormayın bende bilmiyorum. Bir kaç kez daha bastıktan sonra kapı hızla açıldı. Tamam biraz korkmuş olabilirim ama biraz, böyle minik, minicik bir korku. Tamam korktum.
Kerem kapıdan bir bana ve diğerlerine baktı. Tabi şaşırdı çocuk gecenin bu vaktinde onun evinde ne işimiz var. Kerem'i hafifçe ittirip içeri girdim, salondaki koltuklara çöküp etrafa baktım. Ilk,defa geliyorum araştırmam lazım.
Odada dört pencere vardı, bir plazma TV, iki tane üçlü koltuk. iki tanede tekli koltuk, cam sehpa, sehpanın üzerinde votka kuru yemiş falan vardı, duvarlarda iki bebek resmi ve bir tane yaşlı kadinla Kerem vardı. Ayağa kalkıp fotoğrafı incelmeye başladım.
Kadın koltukta oturmuştu yanında da Kerem vardı, Kerem kadının yanağını öperken kadın gülüyordu, istemsizce tebessüm ettim.
"O kadın annem." Kerem'e bakıp ne demeye çalıştığını ilk idrak edemesem de fotoğraf aklıma geldi, bu kadın onun annesi. Ay ne kadar zekiyim ben böyle.
"Nerede?" Kerem soruma gülümsedi. İnşallah ölmemiştir,
"Ayvalık'ta ki evde kalıyor, yanında babam da var."
"Niye onların yanına gitmiyorsun." Kerem sırıttı,
"Sen arayınca ya da bir kaç gün ortalıkta olmayınca ne yaptığımı sanıyorsun." Ne kadar aptalım lan ben çocuğun boşu boşuna günahını aldım.
"Tanıştıracaksın dimi?" Kerem üçlü koltuğa uzandı,
"Bakarız bebeğim." Bebeğim ne lan hödük!
"Annenin adi ne?"
"Maral." Güzelmiş. Deniz ve Kıvanç'ta salona gelince Kerem ile konuşmaya başladılar. Bende Kerem'in telefonunu alıp Ateş'i aradım. Çalıyor... çalıyor... ve açtı.
"Efendim Kerem?"
"Kanka benim." Ateş bir kaç saniye sustu, şaşırdı mı?
"Senin orada ne işin var lan." Niye olmayayım ki? Bir bokluk var ama neyse.
"Bir sus soruma cevap ver, Nehir yanında mı?"
"Evet yanımda, kavga falan mı çıktı?" Oh be bir şey oldu diye ödüm b*kuma karıştı.
"Tamam şimdi kapat."
"Selen bir sani-" beklemeden telefonu kapatıp sehpaya koydum be kuru yemişleri ağzıma tıkmaya başladım. Kerem ve Kıvanç konuşurken ben ve Deniz tıkınıyorduk, yemek yemek güzeldir.
Biraz sonra kapı çaldı, koşarak kapıyı açtım. Kaşımda Ateş ve Nehir vardı. Ateş'e gülümseyip Nehir'e baktım, tabi ki de suratıma bakmıyordu. Nehir de içeri geçince, arkalarından gittim. Nehir bizden uzak bir köşeye oturunca Ateş bana merakla bakınca, gözlerime mutfağı işaret edip oraya geçtik. (Lanet olası fesatlık)
Ateş masaya oturunca, saçmalamayın masaya değil sandalyeye oturdu ve saç malanmaz. (Kendimden soğudum)
"Anlat bakalım neler oldu gene." Ateş olanları bilmiyordu değil mi. Ah benim ponçiğim neler oldu neler.
"Ateş şimdi diyeceklerimle kafanı sıyırabilir, gerekirse beni dövebilir olmadı diğerlerini sikebilirsin." Ateş merakla bana baktı,
"Ben her şeyi iyi yönünden bakmaya çalışacağım, anlat bakalım." Kafamı sallayıp derin nefes aldım.
"Şimdi... hani Arda var ya." Ateş başını sallayıp devam etmemi istedi. "Heh işte onun yardakçısı Tunç yakalandı." Ateş elini yumruk yapıp sıkmaya başladı. Anaaaaa sıçtım, bu kadarı ile sinirleniyorsa kim bilir diğerlerini duyunca neler yapar.
"Sonra biz, yani ben Arda'nın yerini öğrendim sonra polisler Arda'yı yakalayacaklar." Ateş düşünmeye başladı,
"Peki bunun Nehir ile ne alakası var?"
"Heh oraya gelirsek... Nehir tüm olanları bu gün öğrendi onun için bize kızgın." Ateş biraz durduktan sonra sinirle bana baktı. Tamam bunda korktum.
"Peki bana niye yeni söylüyorsunuz." Elimi, Ateş'in yumruk yaptığı elinin üstune koydum. Saçmalamayın lan çocuğa yavşamıyorum!
"Ateş, Kerem bile daha yeni öğrendi ve anlayışla karşıladı. Tamam üzgünüm onu bulduğumuzu sana da söylemeliydik ama o anki telaşla aklımın ucundan bile geçmedi." Oturduğum sandalyeden kalkıp Ateş'e baktım, bir dakika Ateş'in gözlerimi dolmuştu?
Hızla Ateş'in yanına gidip dizlerimin üstüne çöktü, gözlerine bakınca ağlayıcak gibiydi. Eee niye ağladı?
"Ateş ne oldu?" Ateş elinin tersiyle gözlerini sildi,
"Boşver." Ateş tam sandalyeden kalkacakken koluna yapıştım.
"Otur ve bana anlat." Ateş kolunu benden kurtarıp gidecekken daha sıkı tuttum, gerekirse dişlerdim ama bırakmazdım. Iyice sülük oldum. Ateş pes edip sandalyeye oturdu.
"Anlat." Ateş burnunu çekip konuşmaya başladı.
"Nehir'i seviyorum... ve ona olanlar aklıma gelince, kendimi suçluyorum." Ateş'in göz yaşlarını elimle silip devam etmesini bekledim. Şimdi diyorsunuz bu çocuğa yavşıyor. Hayır öyle bir amacım yok.
"Ama bunun seninle hiç bir alakan yok kendini suçlama." Ateş hayır anlamında başını salladı.
"Hayır benim de suçum ağır, Nehir o piç ile sevgiliyken ben o zaman da ona aşıktım. Arda o zaman da pis pis düşünceleri vardı ve ben bir şey yapamadım. Selen sence benim suçum yok mu sanıyorsun. Orada bir şey yapamamak çok ağrıma gitti ve bu olaylarin hepsini Kıvanç biliyordu onun için Arda'yı sevmiyordu." Oha! Tamam sözleri bu olanlardan sonra normal karşılamam lazım, kendimi sakin tutup masadaki peçeteye uzanıp bir parça aldım. Evet ortamı yumuşatma sırası.
"Ateş ne kadar anormalsin lan." Ateş bana ne diyorsun gibi bakmaya başladı.
"Sakin yanlış anlama ama adın Ateş ve su ile ateş birleşince buhar olur sende bir şey olmuyor." Eveeeet mükemmel bir ben ve benim gibi mükemmel bir espiri.
Ateş hızla ayağa kalkıp dolaplardan koli bandı çıkardı. Biraz kesip ağzımı bantladı ve sandalyeye ittirdi, tabi bende salak gibi düştüm. Ateş ellerimi hızla arkaya alıp sandalyeye bağladı, bende hızla ayağa kalkıp koşmaya başladım tabi ki de Ateş beni tutup sandalyeye oturttu ve ayaklarımı bant ile bağladı. Ne yapıyor bu çoçuk. Ateş koli bandını masaya bırakıp bana baktı.
"Bir daha espiri yaparsan kollarını jiletle keserim." Sjjsjsjsj bunların hepsi bunun içinmiydi. Ama ben bunlardan kurtulurum. Ben mal bir kız değilı salak gibi ağız bağlanınca çırpınmıyorum kolay yolu var.
Ateş mutfaktan çıkınca kapıyı kapattı. Ah zeki çocuk beni mal yerine koyma lütfen buradan çıkıcam. Dilimle bandı ittirip, töbe neyse devam edeyim ağzımın etrafında olan yapışkanları dilimle yaladım geri kalanına öyle yapınca çıkıyor. Yani bant çıkıyor mal gibi bağırmanıza gerek yok, tabi bant kısaysa, ve ağzınıza bez tıkarlarsa dilinizle ittirebilirsiniz, bez bağlandığında gene sesiniz çıkar, bağırışınızdan biraz kısıp.
Şimdi diyorsunuz bunları denedin mi? Evet-yazar olarak- denedim. Ağzım açılınca etrafa baktı şimdi ellerim arkada öne çevirebilir miyim? (Yazar deniyor,ama 5 dakika sonra pes ediyor) Olmayınca etrafa baktım tezgahta küçuk bir meyve bıçağı vardı.
Sandalyeden kalkıp tezgaha ilerledim, sadece ellerimi birbirine bağlamış. Aptal jojuk. Zıplayarak gidip bıçağı aldım ve ee ben nasıl kesicem bunu, bıçağı ters çevirip kesicekken yere düştü bende alıyım derken lap diye yerde, iyi kimse görmedi. (Aslında çok zorladım bıçak olmayınca elimi kaydırıp çektim yani çıkıyor) Zorlamayı bırakıp yapışkanı azalmış olduğu için elimi çektim ve çıktı, aaaa demek ki çıkıyormuş -,- .
Ayaklarımda ki bantı çözdükten sonra ayağa kalkıp kapıyı açtım kafamı uzatıp Ateş'e baktım, beni fark edince hızla küfür savurup ayağa fırladı
"Sen bantlardan nasıl kurtuldun lan?" Psikopatça sırıtıp Ateş'e doğru yürümeye başladım.
"Lütfen beni hafife almayın."
Eveeeeeeeeeeet şimdi bu bölümde bol bol yazım hatası var because telefonla yazdım. Herneyse bu bölüme +59 vote gelirse yeni bölüm.
Hadi öpüldünüz ben ödev yapıcam hiçbirini bitirmedim.😭😭😭
7 kere yayınlamayı denedim kabul etmedi. Bu ne ya!