PAGE-48-
“anong meron?bakit ganyan ang mga mukha niyo?”sita ko sa mga ito nang maging maayos na ang pakiramdam ko at makalabas nang kwarto kasama si Near
“yang sampid na babaeng yan!”duro ni Nina kay Yvon na parang mangangain nang tao sa itsura
“hindi ko kasalanan na tatanga-tanga ka at hindi mo nakita ang paa ko kaya nadapa ka”
“you!!”inawat naman agad ito ni Harley,si Throwie naman hinila si Nina sa tabi niya
“pasensya na Nina”
“bakit ka manghihingi nang sorry sa tangang babaeng yan!”
“shut up Yvon!shut up!tama na pwede ba!”nagulat naman kami nang bigla itong sinigawan ni Harley
“pasensya narin pare..”hingi din nang paumanhin ni Throwie dito,balak pa ngang mag-salita ni Nina kaso hinila na ito ni Throwie palayo para hindi na magkasagutan
Sunod-sunod na nag-sialisan naman ang lahat,ang natira na nga lang kami ni Near,Kaden,Harley at yvon.nagkatinginan naman kami ni Harley,pero umiwas na ako at nag-simula narin maglakad palabas nang resthouse.sumunod naman sakin si Near at Kaden
“anong nangyari sayo kanina,bakit nawala ka?”napatingin naman ako kay Kaden na nagtanong.lumayo naman si Near para makapag-usap kaming dalawa
“wala naman!trip ko lang magpabuhat kay Near”
“talaga?hindi ba pag-papaselos ang ginawa mo?”
“pagpapaselos?”taas kilay kong tanong
“oo!napagselos mo kasi ako,kung gusto mong magpabuhat dapat ako nalang tinawag mo”
“ulol!”nakangiti kong hampas sa braso nito
“pero seryoso,si Harley ang sama nang tingin kanina sa inyo,sa sobrang badtrip hindi umiimik kahit pinipilit ni Yvon na mag-salita at maligo”
“ah.talaga?”balewala kong sagot,kahit deep inside natutuwa ako sa nalaman ko
“oo kaya!ano bang drama mo?dapat inaagaw mo si Harley dun sa babae niya,sa ginagawa mo pinaglalapit mo pa silang dalawa”
“hayaan mo sila.maiksi lang ang buhay para pag tuunan ko pa nang pansin ang taong ayaw naman ilaan sakin”hindi naman nakaimik si Kaden
Pag-tingin ko naman dito,nakatingin ito kay Harley na nakatayo at parang na stuck sa pagkakatayo sa gilid namin.napatingin din naman sakin si Kaden na parang binabasa kung ano ang gagawin ko.sigurado naman kasing narinig nito yung usapan naming ni Kaden
“ahh..kailangan ko nabang umalis?”napapakamot sa batok na tanong ni Kaden
“may kailangan kaba mr.escueta?”walang emosyong tanong ko dito na umiling lang at tumalikod bigla at naglakad palayo samin
“ano yun?mukhang narinig niya tayo kanina at nasaktan mo siya”ngumiti lang naman ako kay Kaden at nagpaalam na dito para pumunta sa likod nang bahay.
Gusto ko munang mapag-isa.hindi ko na kasi alam kung ano ba talaga ang gagawin ko.kung ano naba talaga ang dapat na maging pasya ko.kung ano naba talaga ang magiging ending nang buhay ko.tumingala pa ako sa langit na ngayon ay mamula-mula na dahil sa papalubog na araw
Parang ang sarap-sarap mabuhay nang walang problema.walang iniisip,walang gulo,yung bang payapa lang at nakakangiti ka nang totoo.parang ang bagal-bagal naman nang takbo nang buhay ko.ang tagal-tagal namang makamit yung kaligayahan ko
Kung iisipin parang napakabilis lang,dahil sa mga pangyayaring naganap sa buhay ko.pero ang totoo.sobrang bagal,sobrang nakakapagod at sobrang nakakatakot harapin ang katotohanan na baka sa huli hindi pala talaga kaming dalawa
“pwede bang makiupo?”napatingin naman ako kay Lenard na nakangiti
“sure..”umupo naman ito sa tabi ko
“ang tagal narin nang makilala kita pero sa tagal na iyon,ngayon lang kita nakitang parang pagod na pagod”
“hah?”masyado nabang nahahalatang parang gusto ko nang sumuko
“kilala na kita Odin,alam ko nahihirapan kana,alam ko nasasaktan kana.pero alam mo natutuwa ako kasi hindi ka sumusuko kahit alam mong napapagod kana”
“kung makapag-salita ka parang hindi na ikaw yung chickboy noon ah”tumawa naman ito na kinatawa ko rin
“iba na ako ngayon,ibang-iba na sa dating noon”
“mabuti naman kung ganun!pag nagmahal ka talaga nang totoo matututo ka”
“tama ka!madami kang matututunan sa pagmamahal,tulad nalang nang matututo kang lumaban kahit wala nang ipaglalaban”
“at kahit masakit maghihintay ka!”tumango naman ito sa dinugtong ko
“alam mo,gusto ko ulit Makita yung dating Odin na kuntento,yung simple pero matapang,yung Odin na nakakangiti sa harap nang maraming tao sa kabila nang insulto sa kanya nang karamihan”
“bakit?masyado naba akong malungkot ngayon?hindi narin ba ako matapang?”umiling naman ito
“matapang ka,pero yung tapang mo iba na ngayon.iba na dahil sa nakikita ko parang gusto mo nang sumuko”
“sa tingin mo dapat naba talaga akong sumuko?”
“hindi ako ang makakasagot niyan kundi ikaw”
“ikaw ba kay Yzhel,may balak kabang sumuko?i mean nakaramdam kana rin ba nang pagkapagod dahil sa paghihintay sa kanya?”
“pagod?nararamdaman naman nang lahat yan!pero isipin mo,kung susuko ka lang dahil napagod kana,saying yung mga panahon na matagal mong pinaglaban,mga bagay na dapat noon mo pa isinuko,hindi ngayon na konting hakbang nalang magiging maayos na ang lahat”napaisip naman ako sa sinabi nito
“thank’s Lenard!”
“walang anuman!basta tulungan mo ako kay Yzhel ah”
“sira!diskartehan mo kasing maigi”natatawang sabi ko na ikinatawa din nito
Nagtagal din kami doon.ang tagal narin kasi buhat nang makipag kwentuhan ako dito.nagpaalam din naman ito sakin kasi may aayusin daw sa kwarto na tinanguhan ko lang.balak ko na nga rin sanang umalis doon nang biglang sulpot ni Yvon.
As usual ang sama na naman nang tingin sakin.nakakaloko ngang tingin ang binigay nito sakin na may kasama pang pag-titig sakin mula ulo hanggang paa.nag-aambisyon yata na sa pag-titig na ginagawa niya magiging mas maganda siya sakin.hell no!hanggang panaginip nalang siya
“ang landi mo din no?”inirapan ko lang naman ito at tumayo sa pagkakaupo
“wala akong balak patulan yang kakitiran nang utak mo!”sabay talikod ko dito
“huwag mo akong tatalikuran kinakausap pa kita”hinila nito yung braso ko para mapaharap sa kanya
“alam mo Yvon,kung ayaw mong makunan lumayo ka sakin”
“talaga lang hah?kung sabagay ang mga katulad mong maharot ay dapat talagang nilalayuan,nakakadiri ka!assumera!”wala na sana akong balak patulan kaso masyado nang tumatalas ang dila sa pag-sasalita
“wag mong sasabihing malandi at maharot ako lalo na kung ikaw mismo ang may gawin nito,nag ba-bounce lang kasi sayo ang mga sinasabi mo,nakakahiya naman sa pagmamalinis mo!”
“may karapatan akong sabihing malandi at maharot ka,kitang-kita naman sa pinag-gagawa mo”
“at ano bang ginawa ko?kumpara sa pinag-gagawa mo masasabi kong mas matino ako sayo!”
“matino?saan banda?nakikita mo nang may anak na kami ni Harley kung landiin mo siya wagas-wagas”taas noo ko naman itong tinitigan
“correction miss!nabuntis ka lang niya at ako ang mahal niya”
“ah,talaga?lupit mo talaga para kang mauubusan”
“bakit ikaw hindi ba?sino bang nag-susumiksik sa buhay ni Harley,hindi bat ikaw!oo nga at nabuntis ka niya pero hindi ibig sabihin ikaw ang pakakasalanan niya!”namula naman ito sag alit
“kung makapag-salita ka feeling mo karapat-dapat kang pakasalan ni Harley,wag kang mag-salita na parang ang linis-linis mo dahil noon pa man madumi kana!”napakuyom naman ako nang kamao
“siguro nga noon madumi ako pero siniguro ko namang nagpakadumi ako sa iisang tao,ikaw?ilang lalaki naba ang dumumi sayo?sinong nakakahiya?ikaw oh ako?”halos mangatal naman ito sag alit
“you bitch!damn you!”balak sana ako nitong sampalin na napigilan ko
“ano ka ngayon?nakakahiya ka no?nakakahiya ka!”halos matumba naman ito nang bitawan ko ang braso nito,
iniwan ko itong nanggigil sa galit.nagulat naman ako nang salubungin ako nang yakap ni Nina.tuwang-tuwa itong pinaghahalikan ako sa pisngi at niyakap-yakap
“girl!ang galing-galing mo talaga,dapat inurakan mo na si Yvon para mamatay na!”
“hay!ewan ko sayo,tabi nga!makayakap ka naman”
“ito naman,sa nagustuhan ko yung ginawa mo sa kanya,kung hindi lang ako pinigilan ni Throwie malamang nakaburol na yun ngayon!”
“hayaan muna!ganun talaga pag desperada”
“kung sabagay,tara na nga lang mag-inuman,dun tayo sa terrace sa taas.”
“ok!”hinila naman ako nito sa braso.
Nadaanan pa nga naming si Throwie na nagtatanong samin pero inirapan lang ni Nina.napangiti na nga lang ako sa dalawa.kahit naman kasi ganyan ang dalawang iyan,wala naman akong nakikitang problema nila at nasasabi kong mahal talaga nila ang isat-isa.
Nandun narin naman si Yzhel at Ara.may pulutan pa nga na sisig na ewan kung sino ang nagluto.nagulat naman ako sa pag-iinom ni Ara.parang may pinag-dadaanan eh.niloko pa nga ako na makikiagaaw din kay Harley na tinawanan ko lang.
“cheers…”tinaas naman naming yung mga baso naming nang mag-salita si Yzhel
“magpakasaya tayong lahat at kalimutan ang impakta sa paligid!”nagtawanan naman kami sa Sinabi ni Nina
Tuloy-tuloy lang kami sa pag-iinom.balak pa ngang makiinom nang mga boys samin.pero nag-salita si Ara nang ‘no boys allowed’ daw.maganda narin nga iyon,baka mamaya makiinom pa si Harley.magwala na naman yung linta sa sobrang galit.mga ten naman nang matapos kami,lasing na lasing nga yung tatlo.
“ayos ah,one point!”natawa lang naman si Lenard sa sinabi ko nang buhatin nito si Yzhel na nakatulog na sa kalasingan
Syempre si Nina,alam niyo naman kung sino ang aalalay doon.si Ara naman si Kaden na ang umalalay.ako?syempre si Near.body guard ko na eh
“mag-usap tayo!”
“ano namang pag-uusapan natin mr.escueta?”lasing nga ako pero matino-tino parin naman ako
“iwan mo muna kami”baling nito kay Near
“dito ka lang Near!”
“tayong dalawa lang ang mag-uusap Odin,hindi tayong tatlo!”
“importante ba?kung dahil lang sa nabuntis mong babae pwedeng mauna na kami ni Near”halata naman nainis ito sa sinabi ko
“sige na,maiwan ko muna kayo!”paalam ni Near na gusto ko pa sanang pigilan nang bigla nalang akong hatakin ni Harley papasok sa kwartong tinutulugan namin ni Near
“nababaliw na ako sa selos sa inyong dalawa ni Near,alam moba yun?!”
“hindi ko alam,pero ngayon alam ko dahil sinabi mo”
“Odin,hindi ako nakikipaglokohan!”
“mukha din ba akong nakikipag lokohan sayo?”
“magpakasal na tayo!”natawa lang naman ako nang pagak sa sinabi nito
“pakasal?nasisiraan kana!”
“seryoso ako!magpakasal na tayo,kahit bukas pakakasalanan kita.ayoko na nang ganito,alam ko naman na nasasaktan kana,alam ko at alam kong napapagod kana,pero sweety!ginagawa ko din ang lahat para maging maayos na ang lahat,pero bakit parang sumusuko kana?”bigla naman tumulo yung luha ko,ewan ko kung epekto din nang alak kaya nasampal ko ito at nasigawan
“kasi pagod na pagod na ako kakaantay sa taong palagi nalang nilalayo sakin!mahal kita,OO!..pero hanggang kailan ba ako maghihintay sayo?nakakasawa na Harley!nakakapagod na!”
“sweety..”
“kung hindi ka naman talaga para sakin at kung puro paghihirap lang naman ang mapapala nating dalawa.mag-hiwalay na tayo,pakawalan muna ako..parang-awa muna…”niyakap naman ako nito nang mahigpit
“ayoko!hinding-hindi kita pakakawalan..ilalaban kita nang patayan wag ka lang mawala sakin..sweety naman..”kumawa naman ako dito
“tapusin na natin ito..alagaan mo nalang yung magiging anak mo!ayoko na sanang Makita pa ang mukha mo!”naiiyak na hindi na ako napigilan nito nang lumabas ako nang kwarto
Nagtatakbo ako palabas nang bahay.sinundan naman ako ni Near at nang mahagip ang braso ko nito para pigilan sa pagtakbo.niyakap ako nitong mabuti at sinabihang magiging-maayos din ang lahat.
_____________
AN:
sorry guys..busy sa paghahanap nang work kaya hindi makayanan maka-ud.bawi ako ngayon two chapter ung uud ko.and the last two chapter ay baka sa sunday na..sorry talaga and sana hindi mag-sawang mag read..love u guyz
love kimverly