Ashley POV
"Caleb!" Malakas na niyugyog ko siya sa balikat pero umungol lang ito. Lintek naman oh! "Gumising ka manganganak na ako, hayop ka!" Hinampas ko ito ng pagkalakas-lakas sa dibdib na siyang nagpabagon dito.
"Anong nangyari?! May masakit ba?!" Natatarantang tanong nito.
"Manganganak na ako! Kanina pa kita ginigising, bwesit ka!" Galit na sigaw ko. Mas lalo nanman itong nataranta.
"S-sandali. Dadalhin na kita sa ospital!" Kung sa normal na sitwasyon ay matatawa pa siguro siya ng makita kung paano ito mataranta pero dahil sa masakit na talaga ang tiyan ya ay hindi niya magawang tumawa.
Napasigaw naman ulit ako ng humilab na naman ang tiyan ko. Naiiyak na ako sa sakit. Pinindot naman nito ang intercom na konektado sa kwarto ng personal nurse niya. Ilang sandali lang ay may sinabi ito pero hindi niya maintindihan dahil sumasakit na talaga ang tiyan niya.
"Kunin mo na ang gamit ni Katana at ng baby. Sabihan mo rin si Manong na ihanda ang kotse. Bilisan mo!" Sabi nito ng pumasok ng personal nurse niya.
"Baby, calm down okay?" Gusto ko na itong sigawan na paano siya kakalma kung halos panawan siya ng ulirat sa sobrang sakit! Naramdaman ko naman na umangat na ako sa kama. "Please, don't close your eyes." Bulong nito habang binubahat ako pababa sa kama.
-
Caleb POV
Gusto ko ng magmura ng makita ang sakit na bumalatay sa mata ng asawa ko. Agad na pinagbuksan ako ni Manong ng makitang palabas na ako. Maingat na inilapag ko si Katana at umupo sa tabi niya. Sa passenger seat ko naman pinaupo ang personal nurse nito. Naging maselan kase ang pagbubuntis nito ng tumuntong sa five months kaya kailangan talaga itong i-monitor. Kaya apat na buwan siyang hindi pumasok sa kompanyan at naiintindihan naman ito ng kanyang Daddy. May sariling office naman siya sa kanilang bahay kaya doon niya na lang siya nagtatrabaho minsan at pinapupunta niya lang ang secretary niya.
Agad na sinalubong kame ng mga nurse. Maingat ko naman nilapag si Katana sa stretcher.
"Konting tiis na lang, Baby." Bulong ko sa kanya. Papasok sana ako pero agad na pinigilan ako ng isang nurse.
"Hanggang dito lang muna kayo, Sir." Nag-init naman ang ulo ko sa sinabi nito.
"My wife fucking need me there!" Galit na sigaw ko dala na ng frustration at kaba siguro.
"Pasensiya na po, Sir. Kailangan kasing i-monitor sila." Inis na sinipa ko naman ang pader. Tangina! Gusto niyang makita ang asawa niya! Baka hanapin siya nito.
"Sir, tinawagan ko na po ang Daddy at Mommy niyo." Tumango lang ako at umupo sa silya na nasa labas.
Ilang sandali lang ay nakita ko naman sina Mommy at Daddy na nanghahangos na tumatakbo papunta sa direksiyon ko.
"Where's Katana?" Agad na tanong ng Mommy niya.
"Nasa emergency room. Kailangan raw silang i-monitor." Nanghihinang sabi ko at umupo ulit sa silya.
"Everything will be alright." Tinapik naman ako ni Daddy sa balikat. Napahilamos na lang ako.
"Tinawagan ko na sina Esmael. Papunta na raw sila dito. Pate na rin sina James." Tumango lang ako. Wala akong lakas na magsalita. Nag-alala ako sa sitwasyon ng mag-ina ko. Gustong-gusto kong pumasok pero iniisip ko ang kapakanan ng mag-ina ko. Alam ko sa oras na 'to ay mas alam ng mga Doctor ang gagawin kesa saken.
"How's my daughter? Where is she?!" Napatingala nalang ako kay Mommy Kathy. Si Dad na lang ang sumagot sa kanilang tanong dahil hindi ako makapag-salita ng maayos.
"Dude!" Napalingon naman kame at tumatakbo sina James papunta samin. Nasa tabi niya si Kate habang sina Tres at ang kambal ay nasa likod nakasunod. Kung hindi lang niya naisip na manganganak si Katana ay malamang pinagtatawanan niya ang mga kaibigan dahil sa mga itsura nila. Sina Kate, Jexy, Pierre at Byen ay magugulo pa ang mga buhok habang nakasuot ng kanilang pajamas. Sina James ay ganun rin. Ngatanong ang mga ito sa kanya pero ang mga magulang niya ang sumagot. Tinapik naman siya ng mga ito at pinakalma. Agad na napatayo ako ng bumukas ang emergency room.
"Sinong asawa ng pasyente?" Agad naman akong lumapit dito.
"Ako, Doc! Kamusta na siya?" Nag-alalang tanong ko. Naramdaman ko naman na nagsilapitan sila sa likod ko.
"She's fine. Hinahanap ka niya. Pwede ka ng pumasok." Nakangiting sabi nito. Lumingon naman ako kina Mommy at nakangiting tumango ang mga ito. Sumunod naman ako sa Doctor.
"Caleb..." Nanghihinang tawag nito ng makita ako. Mabilis naman akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kamay niya.
"Hey, I'm here." Bulong ko sa kanya at hinalikan ang kamay niyang hawak-hawak ko.
"Masakit..." Napapikit na lang ako ng sabihin nito. Kahit siya ay nahihirapang makita na nasasaktan ito.
"Everything will be fine." Pang-aamo ko. Tumango-tango naman ito.
"It's time." Sabi ng Doctor. Babae ang kinuha niya. Hindi naman siya papayag na lalake. At lalong hindi siya papayag na makita nito ang dapat ay siya lang ang makakita. Baka makapatay siya ng wala sa oras. "Just inhale and exhale. Push lang ng push, Misis." Nakangiting sabi nito. Tumango naman ito. "Push." Umire naman ang ito. Mas lalong humigpit ang hawak nito sa kamay ko.
"You can do it, Baby." Pagchi-cheer ko.
"Push harder. We can see the baby's head." Mas nilakasan naman nito ang pag-ire.
"C'mon, our baby is coming out." Napatulo ang luha ko ng marinig ang isang iyak ng bata. Agad na iniangat ko ang tingin ko.
Our baby
"Congratulations, Mr and Mrs. Evan, it's a boy!" Anunsiyo nito. Hinalikan ko naman si Katana na kahit nanghihina na ay ngumiti pa ng makita ang munting anghel namin. Yumuko naman ako at hinalikan siya sa noo.
"Thankyou for giving this little angel to me. Thankyou, Baby. I love you." Naluluhang sabi ko. Hindi naman ito nagsalita. Ngumiti lang ito at agad na ipinikit ang kanyang mga mata. Agad naman akong nataranta.
"Doc! What's wrong with my wife?" Kinakabahan kong tanong.
"Normal lang yan. Sa pagod niya iyan sa kapapanganak." Napabuga naman ako ng hangin. I felt relieved. Pinahiran ko ang pawisang noo ng asawa ko.
"Can I hold my baby?" Alanganing tanong ko. Agad na kinuha ko naman ito matapos akong sabihan na mag-ingat.
Napaluha na naman ulit ako ng makita ang anghel namin. Thankyou is not just enough to say. Hindi sapat iyon. But he's so thankful na dumating ito sa buhay nila ni Katana.
I love you, Baby.
Maingat na hinalikan ko ito sa noo.
-
Ashley POV
"Tumahimik nga kayo! Baka magising si Katana!" Narinig niyang saway ni Caleb. Dahan-dahan kung minulat ang mata ko.
"Baby! Thank, God. May gusto ka bang kainin?" Agad na lumapit saken si Caleb. Umiling lang ako.
"Where's our baby?" Naluluhang tanong ko. Ngumiti naman ito ng malapad.
"Mamaya dadalhin na siya dito." Tumango naman ako kahit na hindi na ako makapaghintay na makita ang anak namin.
"Mabuti naman nagising ka ma, Girl! Akala namin forever Sleeping Beauty ang peg mo." Natatawang sabi ni Pierre at kumagat pa sa mansanas na hawak nito.
"Sino ba naman ang hindi mapapagod sa kapapanganak?!" Intrada naman ni Jexy. Ngumiti lang siya ng tipid.
"Sino kaya ang kamukha?" Nag-iisip na tanong ni Byen.
"Sana naman hindi makuha ng anak niyo ang pagiging babaero mo, Dude." Natatawang sabi ni Tres. Sinamaan naman nito ng tingin ni Caleb. Pero, ano raw? Tiningnan ko naman si Caleb na nagtatanong ang mga mata.
"It's a boy." Masayang sabi nito at hinalikan pa ako sa noo.
"Nasaan sina Mommy?" Tanong ko sa kanya ng mapansing wala ang nga magulang ko kahit ang mga magulang nito.
"Kumuha ng gamit mo at para sunduin ang Lola't Lolo mo." Hinaplos-haplos naman nito ang buhok ko.
"Katana, uwi muna kame. Babalik na lang kame mamayang hapon para makita ang baby." Paalam nina James.
"Sige. Ingat kayo." Nakangiting sabi ko. Humalik naman sina Kate saken at tinapik si Caleb sa balikat ng mga lalake.
Ilang sandali lang umalis ang mga kaibigan ay may kumatok naman at pumasok.
"Breastfeeding time, Mommy." Nakangiting sabi ng personal nurse niya na siya ring nag-aasikaso sa baby nila. Napaluha ako ng makita ang gising na nilang Baby. Maingat ko naman itong binuhat. "Babalik lang ako ulit para i-check." Nagpaalam na ito. Naluluhang tinitiginan ko naman ito.
"He's so small." Komento niya at tiningala si Caleb na nakangiting pinagmamasdan sila. Natatakot nga siyang hawakan ito dahil baka masaktan niya o ano.
"Yes, he is."
"He got your eyes." Natatawang sabi niya ng mapagmasdan ang itim na itim nitong mata. Tumawa naman ito.
"Can you help me with my hospital gown? Pababain mo lang para makapag-breastfeed si Baby." Sabi ko. Napatingin naman ito saken pero ilang sandali lang ay tumayo na sa pagkakaupo at binaba ang hospital gown na suot niya.
"Ang bra ko rin." Sabi ko pero nanatiling nakatayo lang ito. Kumunot naman ang noo ko. "Bilisan mo naman. Baka umiyak si Baby."
Pinuwesto ko naman ng maayos ang baby at agad na pinag-breastfeed.
"Anak ko nga yan. Ang takaw dumede eh." Kumunot naman ang noo ko sa sinabi nito. Nagdadalawang-isip pa ba ito kung siya talaga ang ama? Pero tumawa naman ang asawa niya. Namula naman siya ng makuha ang sinabi nito.
"Ang bastos mo talaga!" Sabi ko at sinamaan ito ng tingin pero kumindat lang naman ito. "Help me again. Ang likot niya dumede." Sabi ko ng mabitawan nito ang suso ko kaya kailangan ko ang tulong nito para mapadede ulit ang baby namin.
"Ganyan rin ba ako dumede noon sayo? Hindi naman ako malikot eh." Nakangising sabi nito pero sinamaan ko ulit ng tingin kaya umayos naman ito at tinulungan nga siya. "Baby, wag mong ubusin. Tirhan mo si Daddy." Ano bang pinagsasabi nito?
"Umayos ka nga!" Singhal ko pero mabilis niya akong hinalikan. Nang matapos na ako sa pag-breastfeeding ay kinuha na nito dahil siya na lang raw ang magpapatulog para makapagpahinga ako.
Nakangiting tiningnan ko nan siya habang pinapatulog ang little boy namin. Nagha-hum pa nga ito. Hindi niya alam na may ganitong side pala ang asawa. He's so caring. Palagi itong nasa tabi niya tuwing may kailangan siya. Kahit nga walang kailangan ay nakaagapay pa rin ito saken. Nag-leave pa nga ito ng halos apar ma buwan para maalagaam sila ng baby kahit na may personal nurse siya. Naging maselan kase ang pagbubuntis niya. Kahit kailan ay hindi niya ito naringgan na nagreklamo. Kahit madaling-araw ay gumigising pa rin ito at binibilhan siya ng gusto niyang kainin. Minsan nga hindi ito natutulog para mabantayan siya. She still remember their wedding. For her, it was perfect. It was her dream wedding. Kahit maikli lang ang preparation ay talagang siniguro nito na maging garbo at lahat naman ay gusto niya. It was a solemn and private wedding. Ilan lang ang inimbitahan nila. Walang reporters. Halos lahat ng importanteng tao sa buhay niya at ni Caleb ay naroon. Kahit si Chelsea ay nandun rin kasama si Santi. Malaki na nga ang tiyan nito. Nakita niya rin na nag-uusap na si Byen at Santi at mukhang nagkaayos na ang dalawa. Chelsea also approached her. Nag-sorry siya sa lahat na ginawa niya. Chelsea also said sorry dahil nasira raw nito ang relasyon nila ni Caleb. Kahit si Yassie ay nandun rin kasama si Lenon. Kate is her maid-of-honor while James is Caleb's bestman. Sina James, Pierre, Byen, Yassie, and Chelsea is her bridesmaids. Sina Tres, Kairo, Kiro, Santi at Lenon ang groomsmen ni Caleb. It was a fairytale do come true. Everyone are so happy. Lalong-lalo na sila ni Caleb. Sa ngayon ay nagpatayo ng two-storey house si Caleb. It contains five bedrooms. May malaking outdoor pool at mini playground para raw sa magiging anak nila. Si Tacia naman ay kinuha niya ay pinapunta si Pilipinas para doon na manilbihan.
"Baby, may naisip ka na bang pangalan ng anak natin?" Napatigil ako sa pagmuni-muni.
"Ashton Calyx." Nakangiting sambit ko. Matagal ko na kasing pinag-iisipan ang pangalan ng anak nila. Babae at lalaki ang naisip niya. Hindi kase sila nagpa-ultrasound. They wanted it surprise.
"I like it. Ashton Calyx Evans." Nakangiting sabi nito at umupo sa may paanan ng kama ko. "Thankyou for coming into my life and giving out little baby. Words can't explain how much I love the both of you. I love you so much." Naluha naman ako sa sinabi nito.
"I love you too. Thankyou for not giving up to this hard-headed girl. Mabuti natiis mo ang pagiging sumpungin ko." Napatawa naman ito ng mahina.
"You're always worth it. Always." Napapikit na lang ako ng maramdaman ang labi nito saking labi.
Nang hapon na ay dumating ang mga magulang namin kasama ang kanilang grandparents. Pate nga Lolo at Lola ni Caleb na nasa New York ay umuwi rin. First time niya nakita ang dalawang matanda noong ikasal sila. Tapos pagka-next week ay bumalik rin ang mga ito sa New York same as her Lolo and Lola na bumalik sa Spain. Ang kanyang mga kaibigan naman ay dumating lang kaya nagsiksikan sila loob ng hospital room niya. Mabuti nga malaki ang kinuha ni Caleb. Nang makita si Baby ay agad na nagkagulo ang mga ito.
"Si Caleb ang kamukha eh!" Komento ng Mommy niya. Tama naman ito. Si Caleb talaga ang kamukha. Ang bibig niya lang ang nakuha siguro ng anak. Inasar naman nina James si Caleb. Napapailing na lang ako sa kanilang kakulitan.
"Last na 'to." Nakanguso kung sabi ng umupo ito sa tabi ko.
"I can't promise that." Nakangising sabi nito. Oo nga naman. She's so happy and contented with her life. She have Caleb and their baby. Mga mapagmahal na kaibigan at nga magulang. Wala na siyang mahihiling pa. Hindi siya nagsisisi na sumugal siya ulit. Alam niya na may problema pang dadating pero ngayon ay sinisigurado niyang hindi na siya magiging duwag pa.
"I love you."
"I love you too."
And their lips met again. She's so goddamn inlove with this ex-casanova.