Next Update: WTBTL
Sorry guys kung natagalan ang update. Use to be nag-uupdate ako every other day ng last update ko kaso nga lang busy ang linya ko. Just so you know may talent din akong sunayaw hahaha! So, I hope you understand.
Enjoy Reading!
***
Kirt's POV
We're all gathered sa isang malapad na courtyard somewhere in Camperdown, parang pinakadulo na ito eh. Kumabaga nasa probinsiya kami ng Camperdown.
It was 9:00 in the morning and we started taping my first scene kung saan ang mga napiling mga doctor sa Sydney ay pumunta sa Camperdown upang magsagawa ng isang medical mission sa mga bata at matanda.
Wala pa kaming scene ni Dewlon pero pareho kaming nasa set ngayon. We will just take care of the kids. Give them checkup, talk to them like it is a real medical mission. But, it is really true nga naman. The only fake here is that some of us aren't real doctors.
Kinukuhanan na kami habang ginagawa ang mga dapat naming gawin. We're busy and happy to serve people and then when the camera was directed to Dewlon ay napatingin ako sa kaniya.
His expression is serious and cold. His deep eyes will make you intimidated and I can't imagine why this man agreed to be part of a movie and to be payed just a half of his salary. Or not just half, wala pa nga sigurong kalahati ang sweldo niya sa pag-aarte kaysa sa pag-gamot ng pasyente and Manager said he has a company. So he's effing rich!
Biglang may kumalabit sakin, "Focus, Miss..." sabi niya and I was slightly embarrassed because she might notice that I was staring at Dewlon.
Nag-focus nalang ako dahil nakakahiya naman na isa ako sa mga bida dito at ayokong ako pa ang unang pumalpak.
I remember what happened yesterday. After our horseback riding, we ride the train again and we even eat together in a fast food chain. It was fun hanging out with him. I just can't believe that a former CEO of his family's company would ask me to eat dinner with him in a fast food chain.
Gabi na ng maghiwalay kami ng landas. After I showered nagpalitan naman kami ng text message. It's really weird that I'm so comfortable when I'm talking to him, I mean hindi naman ganun ka komportable but still there's a part of me feel secured.
Sumulyap muli ako kay Dewlon. Tinitigan ko siyang mabuti. He's seriously checking the old woman condition and then talking to the girl. May isang babaeng, sabihin na nating isa ding doctor, but I didn't know na close pala sila ni Dewlon and I don't know if talking to each other is part of the script.
Nag-iwas ako ng tingin. Bumusangot ako at bumalik sa ginagawa ko sa mga gamot. Nagulat nalang ako ng sumigaw si Direk Mela na CUT, so we all looked at her direction.
"Great job! Next scene. Sydney, Dewlon and Mariz ready," sabi ni Direk.
Napaisip muna ako kung anong gagawin ko. Wait a minute? Next scene na, eh hindi ko pa nga nagagawa yung titingin ako kayla--oh. Oh, damn! Have I just forgot my part? Ang nasa script kasi ay titingin ako kay Mariz yung doctor na kasama ni Dewlon kanina na parang nagseselos, and I really did it, hindi ko man lang namalayan.
Did I just get jealous for real? Damn it!
Ang eksenang ginawa namin ay dadaan ako sa harapan nila and then I'll send dagger looked at Mariz na si Camille sa movie na ito. Isa siyang foreigner at magandang doctor but just like me fake doctor lang siya. Anak siya ng chairman ng Royal Prince Alfred Hospital kaya pina-acting siya dito sa movie ko. Tss...
"What's your problem?" tanong ni Dewlon a.k.a Zamiel.
Ito na ang scene kung saan nagtago kami ni Dewlon matapos and medical mission. We're secret lovers hinding from his father na chairman ng hospital na pinagtatrabahuhan ko.
I rolled my eyes, "Nothing," sagot ko at tinalikuran siya. Kinakabahan ako. May eksena kasi kami ditong...
Hinawakan ni Dewlon ang kamay ko at hinila paharap sa kaniya. His face was serious and so am I. "Tell me, Liese. You know I don't want you hiding something from me..." sagot niya at nagulat ako sa biglang paglambing ng boses niya. His eyes softened unlike kanina.
Goddamn it! Bakit bigla nalang siyang gumaling sa pag-arte?
Napabuntong hininga ako, "I just don't like how Camille looked at you. It's annoying me," sagot ko.
Napangiti siya at hinila ako palapit sa kaniya at niyakap. As in mahigpit na pagkakayakap.
Nagulat ako sa ginawa niya. I shouldn't be shocked pero ito ako gulat na gulat. Mabuti nalang at wala sakin ang camera at agad 'kong inayos ang mukha ko.
Hinimas niya ang buhok ko at naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa buhok ko, "You know you're the only woman for me, Liese..." his husky voice made my heart beat so fast.
Ba't ba ganito nalang ang paghumerentado ng puso ko? This is just an act and his line is just a part of the script pero bakit ang dating nito sakin ay totoo?
Ilang segundo pa ng biglang nagsalita si Direk Mela ng 'CUT' kaya napatingin kami sa kaniya.
"Sydney! It's your turn to say something. What happened?" nagtatakang tanong nito.
Napaawang ang bibig ko sa realization na masyado akong na starstruck sa linya ni Dewlon. Damn it!
"I-im sorry, Direk. Nakalimutan ko..." sagot ko at bahagyang ngumuso at ngumiti. Lagi namang effective ang pagpapa-cute ko kay Direk Mela.
Napaatras ako ng biglang humilig si Dewlon sa tenga ko "I love you," bulong niya.
Bahagyang nanlaki ang mata ko. Bumilis ang tibok ng puso ko. Para biglang naging blanko ang utak ko kaya lagi akong namemental block at nakakalimutan ang linya ko.
"H-hah?" tanong ko sa kaniya.
Ngumiti siya, "I love you. That's your line, Eunice." sabi niya at napakagat labi.
Napa-ohh ako sa sinabi niya. Damn it! Bakit naman ako nagulat? Of course, it's my line! All of this are just an act and I don't know why I give a damn.
Ganitong ganito rin ako kay Akiro. Alam 'kong crush ko siya kaya naman halos kinikilig ako kapag may mga linya kaming heart to heart na iniimagine 'kong totoo.
Magtatapos na ang set namin sa Camperdown. I'm eating inside a tent na pinatayo nila upang pagpahingahan ng mga artista.
Sumisimsim ako sa juice ko ng pumasok si Dewlon kasama 'yung Mariz. Bigla akong nabilaukan. Pinasadahan ni Dewlon ang mga tao sa loob at ng makita niya ako ay agad siyang lumapit. Si Mariz naman ay sumunod sa kaniya.
Lihim akong napairap. Close naba kaagad sila? Kunsabagay ay mabilis lang naman kaming naging close ni Dewlon.
Hindi naman kami masyado close pero kasi siya yung timong kapag napansin ka, sobrang swerte mo ba?
Mabait si Dewlon at mukhang friendly nga siya kahit suplado ag dating. But why do I feel so selfish? That I only wanted his attention. Hay.
Umupo si Dewlon sa tabi ko at yung Mariz naman ay hula ko'y nakaupo din sa tabi ni Dewlon. Aba't dinala pa niya dito, ha?
Tumingin si Dewlon sakin, "Hindi ka man lang nagyayaya." medyo suplado at medyo nagtatampong sabi niya sakin sabay sulyap sa meryenda ko.
Napatingin ako sa kaniya at nagngiting aso, "Mukha kasing busy ka, " sagot ko at napatingin kay Mariz.
Napatingin din siya kay Mariz kaya naman nag-iwas ako ng tingin. Kumagat ako sa sandwhich na binigay sakin ng isang staff.
May staff na nagbigay kayla Mariz ng mga pagkain na kagaya sakin and then another different kind of food was serve to Dewlon. Isang clubhouse sandwhich ang ibinigay sa kaniya kaya napanganga ako.
What the? Yung amin maliit tapos sa kaniya malaki? Tinignan ko pa ang drinks na nilapag ng isang staff sa harap ni Dewlon. Tubig at coke zero. Wow, di naman sila masyado bias ano?
Nagulat ako ng makita 'kong tinitignan ako ni Dewlon kaya nag-iwas ako ng tingin.
"Do you want some?" tanong niya sakin sabay turo sa clubhouse sandwhich niya.
Umiling ako sa kahihiyan. Nakita niya ba ang mga tingin ko kanina sa pagkain niya? Damn it! Nagmumukha akong patay gutom niyan, eh!
Habang kumakain ako ay napapansin kong kanina pa sila nag-uusap ni Mariz tsyaka di pa niya ginagalaw ang pagkain niya. Bigla akong nakaramdam ng inis kaya kinalikot ko nalang ang cellphone ko.
I open my IG account and stalk
Dewlon or even...Mariz.
I failed on stalking Dewlon kasi di ko alam ang IG account niya. I can't search his name. Maraming fake pero followers ang basehan, diba?
So, I stalk Mariz nalang. Marami siyang followers but damn mas marami ako. I have 5m and she only got 500k. And from that feeling ko nanalo ako. The hell with me!
Nang tignan ko ang mga picture niya ay puro pag-momodel ang naroon. Mga damit at mga pampaganda. Pictures where she work out and pictures somewhere in the world.
Inexit ko nalang wala naman akong mapapala. But then I remembered I need to stalk Heero Sandoval and his other bandmates.
Mag-uumpisa na sana ako sa gagawin ko nang maramdaman kong tumayo si Dewlon. Umangat ang tingin ko sa kaniya and he's looking at me intently and then he walked to go outside the tent.
Napatingin ako kay Mariz at ngayo'y nakatingin na sakin. She smiled sweetly to me so I gave it back. Bigla nalang nawala yung inis ko sa kaniya ng makita ang mga matang 'yun ni Dewlon. Like, all of a sudden, may nangyari kaya he looks pissed off.
Nagdadalawang isip ako kung susundan ko ba siya o ano, pero naisip ko? Ba't ko naman siya susundan?
Nanatili nalang ako nakaupo at kumain. Although nasasayangan ako sa clubhouse sandwhich ni Dewlon. Di na ba babalik 'yun? Ano ba nangyari doon?
Naramdaman kong may tumabi sakin. Akala ko bumalik si Dewlon pero si Manager pala.
"Why sulking? Kanina kapa mental block sa set," sabi niya sabay kain ng clubhouse sandwhich ni Dewlon.
"T-tek--" pipigilan ko na sana pero nakagat niya na.
"Kay Dewlon 'yan, Manager, hala ka!" pananakot ko.
Nang malunok niya na ay tinignan niya ako, "Sabi niya it's for me so akin nato. Tapatin mo nga ako, Sydney. Matagal naba kayong magkakilala ni Dr. Montesor why does he act like he already knows you a lot?" kuryusong tanong niya.
Nanlaki ang mata ko dahil sa gulat, "What? Paano mo naman nasabi Manager? Tsyaka, alam mo naman 'yung nangyari sakin diba?" patanong din na sagot ko sa kaniya.
"Ay oo nga pala! What if he's part of your past? Tanungin mo kaya siya." sabi niya.
Natigilan ako sa sinabi ni Manager. Kumunot ang noo ko sa kaniya, "Paano mo naman kasi nasabing parang matagal niya nakong kilala?" tanong ko sa kaniya.
Sasagot na sana siya ng mamataan ko si Dewlon na palapit sa direksyon ko. Tinawag siya ni Mariz pero diretsyo ang lakad niya palapit sakin.
Umupo siya sa tabi kong walang nakaupo. Nagkatinginan kami ni Manager.
"Dewlon, salamat sa clubhouse sandwhich mo, ha? Iwan ko muna kayo..." sabi ni Manager sabay tayo at nagawa pang kumindat sakin.
What the hell is she talking about? Pano naman magiging isa sa past ko si Dewlon na ganun ka yaman at kagwapo? I can't be friends with such man na nasa itaas akin. I won't deny the fact na hindi naman ako ganun ka attractive noong high school.
"It's boring..." biglang sabi ni Dewlon at humilig sa lamesa. His eyes are fixed only on me.
Rinig ko ang pagtawag ni Mariz kay Dewlon with accent pa, ha? Tumingin ako sa kaniya, "I think someone will entertain you," sagot ko sabay sulyap kay Mariz.
His eyes darted in my hands gripping my phone, "Guess someone is entertaining you too..." sabi niya tukoy sa cellphone ko.
Napaawang ang bibig ko. Inalis niya na ang kaniyang mata sa cellphone ko at aalis na sana ng pigilan ko siya.
"Do you have an instagram account? Kanina ko pa kasi hinahanap ang account mo..." sabi ko at napakagat labi.
Darn it, Kirt. The hell with you feeling guilty. Tsss...
Bigla siyang bumalik sa kinauupuan niya. Is it me or did I just saw his eyes twinkled? Parang may sinabi akong nagpabago ng mood niya.
"I don't have one, gawan mo 'ko?" patanong niyang sabi and smile formed his lips.
I was breathless with his smile. "Yeah, sure!" masayang sagot ko.
So I made him an Instagram account on his phone. I feel weird when I touched his phone. It's like touching his things means getting, even more, closer to him. It feels weird, lalo na sa puso ko. Darn it.
Nasa byahe na kami pabalik sa Sydney at kasalukuyan kaming magkatabi ni Dewlon ulit sa van na sinasakyan namin. Shinare niya pa sakin ang earphones niya kaya pareho kami ng pinakikinggan ngayon.
"You like Simple Plan?" tanong ko sa kaniya with a chuckled. Halata ko kasing puro chainsmokers yung mga kanta habang nag-scrocroll ako ng kanta. Ako kasi may hawak ng cellphone niya.
Tumaas ang kilay niya, "Yeah, what's wrong with that?" tanong niya habang nakakunot noo.
Ngumuso ako, "I like them too..." sagot ko sa kaniya ng nakangiti.
He picked a song and it started playing.
Song: Perfectly Perfect by Simple Plan (I really like them too 😛)
You might not think you're a supermodel, but you look like one to me
Napatingin ako kay Dewlon na ngayon ay nakapikit na habang pinakikinggan ang music.
I'd rather have your picture on my phone than on the cover of a magazine
At doon ay bigla siyang napamulat kaya nag-iwas ako ng tingin at nagkunwaring pumikit.
It's hard to think that a girl like you, could have any insecurities
I can't enjoy the song while all I think is him. Kanina ko pa iniisip kong may katotohanan ba ang sinabi ni Manager. I know she's not sure about it pero nakakahiya nama kung magtatanong ako all of the sudden.
Kailangan ko munang itanong kay Manager kung bakit niya nasabing may past kami. Na isa siya sa mga taong nakalimutan ko.
It's funny how all the things you would change are all things that are cute to me
Napatingin ulit ako sa kaniya and bis now alreasy sleeping kaya naginhawahan ako.
And I know you don't believe me
And you think that I'm a fool
But I don't care
Sinasabayan ni Dewlon ang kanta sa cellphone niya, only it's lip sync. Sinasabayan niya ito gamit ang labi niyang mapupula.
Maybe, you'll never see in you what I see
The little things you do that make me go crazy, I'm not crazy
Bigla siyang dumilat kaya nagulat ulit ako. He murmured the lyrics of the song that made my heart beats so loud.
"You're perfectly perfect to me..."
This is the third time na naabutan niya akong nakakatitig sa kaniya habang nakapikit. Did he find me crazy now?
Tsyaka iniisip ko din na kung magkakilala na nga kami ni Dewlon noon, bakit hindi niya sabihin?
Naramdaman ko ang paghilig ng ulo ni Dewlon palapit sakin. He's not awake and his head got tilted towards me when the wheels of the van bumped into some big rock.
Hindi man lang siya nagising. Hindi ko ma siya tinignan ulit. Baka kasi dumilat nanaman at mahuli pako.
But, damn it! How can I frigging stop myself from staring when he's face is so near to mine na kung makikita lang ng ibang tao ay iisiping naghahalikan kami.
While staring at his face and realizing his just near me my heart was at loose. Hindi ko maiwasang mamula at manlamig.
Kinikilig ako and at the same time kinakabahan ako.
I'm nervous and scared. Scared that I might invest some feelings from a stranger. From a stranger to friends here in Sydney.
From a stranger, who kept on ruling my goddamn mind. I'm so scared.
***
Sorry kung sabaw guys. Antok pako e. Huhuhu