'Dus je hebt drie uur in de auto gezeten om vervolgens voor een dichte deur te staan'
'Jep' Ik neem de warme mok van Niall aan. Ik houd mijn koude handen eromheen.
'Waarom maakte je de reis zo laat in de avond?' Harry kijkt op zijn horloge.
'Het is al twaalf uur' Zegt Niall terwijl hij een slok neemt van zijn chocolademelk.
'Uhm..' Ze kijken me geïnteresseerd aan. Ik doe mijn mond open om iets te zeggen, maar sluit hem weer.
Wil ik echt mijn levensverhaal nu vertellen aan deze jongens die ik niet ken, maar blijkbaar toch ken van vroeger.
'Ik moest even weg thuis' Dat is niet helemaal gelogen. Er zijn gewoon dingen weggelaten.
Zoals dat mijn vader in de gevangenis zit en mijn moeder naar een afkickkliniek is gegaan. Zegt mijn geweten.
'Waar blijf je vannacht?' Vraagt Niall.
'Ik heb geen idee. Ik ben vertrokken zonder geld, omdat ik dacht dat ik zo de logeerkamer van mijn tante in zou kunnen.'
'Als je wil mag je bij ons slapen, tenzij je dat raar vind.'
'Nee, ik vind het heel aardig. Ik zie geen andere oplossing'
'Doe alsof je thuis bent' Lacht Harry terwijl hij met zijn armen zwaait.
'Ik kan jullie niet genoeg bedanken. Ik zal ervoor zorgen dat ik morgen weg ben'
'Het heeft geen haast. Één van onze huisgenoten is verhuist, dus er is een kamer vrij'
'Een perfect opgeruimde' Voegt Niall eraan toe met zijn wijsvinger in de lucht.
'Huisgenoten? Hoeveel mensen wonen hier?' Ik neem een slok van mijn mok. De warme chocolademelk zorgt meteen voor een warmer gevoel in mijn buik.
'Alleen ik, Niall en liam. Hij is niet thuis'
'Oh' Ik zet mijn mok op de tafel voor me en sta op.
'Als jullie er niet erg vinden.. Ik heb nogal een lange dag gehad'
'Nee natuurlijk. Ik laat je je kamer zien' zegt harry.
Hij staat op. Ik wens Niall een goede nacht en loop achter Harry aan de trap op.
'Hier is de badkamer, voor als je nog naar de wc moet' Hij opent een deur.
'Die is van mij.' Hij wijst naar de deur direct naast die van de badkamer. Hij loopt verder door de gang.
'Liam, en als laatst, hier slaapt Niall' Hij wijst naar de laatste deur van de gang.
'Deze is vrij' Hij opent een witte deur tussen die van hem en de jongen genaamd Liam.
Ik pak mijn tas, die ik ondertussen uit mijn auto heb gehaald, en leg die op het bed neer.
Als ik omdraai staat Harry voor me.
'Is de kamer goed genoeg?' Vraagt hij lief.
De kamer is groot. Een lichtblauwe muur met Witte gordijntjes voor de deur van het balkon. Er hangt een frisse geur, er is zeker pas nog gepoetst.
'Ja, hij is prima! nogmaals, bedankt dat ik mocht blijven.'
'Welterusten' Hij loopt langzaam naar de deur. Bij de deur stopt hij en draait hij om.
'Leuk om je weer eens gezien te hebben na al die jaren' Dan verdwijnt hij uit de deur met een glimlach.
Ik knip het licht uit en ga in het opgemaakte bed liggen. Ik weet zeker dat ik hem nog nooit eerder ontmoet heb. Waarom zou ik dat vergeten zijn? Zovaak kwam ik niet bij mijn tante en als ik dan kwam bleef ik vooral binnen.
Als ik al een half uur in mijn bed aan het piekeren ben herinner ik me opeens iets.
Het ziekenhuis zou me nog bellen over mijn moeder. Ze zoeken het maar uit. Ze heeft me genoeg ellende bezorgd. Eerst de ruzies met al haar exen, de depressies, de nachten lang wakker blijven door haar gespuug van de alcohol. Ze hield niet eens van me, noemde me een stuk vuil.
Als het aan mij ligt komt ze die kliniek nooit meer uit.
Het blijft mijn moeder. Ze heeft oprecht zoveel verdriet gehad.
Mijn kleine broertje moet ze missen, allemaal door die vent die ik vroeger vader noemde.
We hadden een evenwichtig gezin en kijk me nu eens. Alleen over in een huis van oude kennissen.
Geen geld, auto stuk, mobiel leeg. Ik heb het flink verpest.
Ik gooi dekens van mijn bed. De klok die aan de muur hangt geeft één uur aan.
Op mijn blote voeten loop ik naar de badkamer. Zo stil mogelijk, zodat ik de jongens niet wek.
Als ik de deur wil open maken zoeft er opeens een windvlaag om mijn oren. van schrik draai ik om, mijn rug tegen de deur.
'Wie ben jij?' Een jongen met zwart haar staat voor me. Zijn bruine ogen staren me aan.
Liam?
'Ik uh..' Hij grijpt me bij mijn arm en trekt me de trap af.
'Wat ga je-'
Hij stopt me door zijn hand voor mijn mond te houden. In een reflex trap ik hem in zijn kruis. Hij deinst terug. Ik draai om en ren naar boven.
'Kom terug!'
Ik ren naar Harry's kamer. ik zwaai de deur open.
'Harry! help!' Ik ren naar zijn bed. 'harry?' Ik gooi de dekens van zijn bed. Zijn bed is leeg. Niet aangeraakt.
Wat gebeurt hier!?
'Zayn! Fuck! laat haar met rust!' Niall's stem klinkt vanuit de gang. Een grote klap.
Ik spring achter het bed en sla de dekens om me heen. Waar ben ik beland en hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg?