Bad

Hoofdstuk 105

Jessica's POV

Het huis waar Josh me heen heeft gebracht is nog erger dan het huis waar hij eerst leefde. De oude pizza dozen en lege bierflesjes zijn nog niet het ergst, de bank zit vol bloed en ik wil niet weten wat dat groene spul is in de hoek van de kamer. Ik word niet goed..

'Naar boven' Commandeert hij nadat hij het touw om mijn polsen losgemaakt heeft. Ik wrijf over de pijnlijke rode plekken die het touw heeft achtergelaten.

'Wat ga je-' stotter ik.

'Ik ga je niet verkrachten. Ik ben je gewoon beu' Hij haalt zijn neus op en ploft op de bank.

'Breng me dan terug' ik sla mijn armen over elkaar.

'Geen denken aan' Grinnikt hij. 'En ontsnappen gaat niet' Zijn tong gaat over zijn scherpe hoektanden. Weer gaat er een rilling over mijn rug.

Ik knik en loop de trap op. De overloop ligt vol met uitgedrukte sigaretten en volle asbakken. De stank is ondraaglijk.

Meteen bedenk ik plannen om te ontsnappen. Een raam, een regenpijp, via het dak?

Wat als ik de deur openmaak en er ligt iemand te slapen. Ik ga met mijn hand naar de klink. Ik twijfel even.

Als ik Harry kan bereiken met een telefoon ben ik gered. Ik moet alleen weten waar ik ben. Langzaam open ik de deur. Ik knip de lamp aan en stap naar binnen.

De kamer is rommelig. Als ik naar het raam loop struikel ik over stapels boeken en papierwerk. Het lijkt alsof er een tornado is geweest. Ik ga met mijn vingers langs het raam. Dubbel glas.

Ik zoek naar de opening. Het raam is maar tien meter van de grond. Als ik spring.. Mijn vinger glijd langs een scherp randje. Ik trek weg, een druppel bloed loopt langs mijn vinger.

'Nee' Fluister ik. Ik stop de vinger in mijn mond. Josh mag het niet ruiken.

Ik ren naar de deur en sla hem dicht. Ik trek het bureau tegen de deur aan en luister. Het enige wat ik hoor is mijn hart dat bonkt als een gek. Ik probeer mijn ademhaling kalm te houden, ik moet rustig blijven.

Tot mijn opluchting hoor ik niemand aan de andere kant van de deur. Ik kijk de kamer rond. Als het raam niet open gaat, waar kan ik dan heen?

Waar ben ik?

De stad die ik zie door het raam komt me niet bekend voor. Behalve de meerdere kroegen zie ik niet veel huizen. Boven de kroegen, misschien.

Ik weet niet waar ik ben, maar ik weet wel zeker dat dit niet de plek is waar ik wil zijn. Dronken mannen die een scooter in elkaar trappen. Ik zie een meisje met paarse haren. Ze loopt vrolijk achter iemand aan.

Mijn maag rommelt als een gek. Ik hang de gordijnen terug en neem plaats op een bureau stoel.

Ik ga met mijn handen door mijn haren. Ik ga hier niet de nacht doorbrengen, dat is zeker.

Met alle kracht schuif ik het bureau weg van de deur. 'Jess'

'Shit, ik schrok' Hijg ik. Josh loopt lachend de kamer binnen.

'Vind je het wat?' Hij zwaait met zijn handen in de lucht alsof het een vijf sterren kamer is waar hij trots op moet zijn.

'Nee' zeg ik eerlijk. Het enige wat hij doet is grijnzen, ik krijg er de rillingen van.

'Kom hier' Zegt hij. Nee..

Ik schud mijn hoofd en sla mijn armen over elkaar.

'Nogmaals. Ik verkracht je niet'

'Wow, je bent echt aardig' zeg ik sarcastisch. Ik zoek de ruimte door met mijn ogen. Iets scherps.

'Weet ik' Hij stapt op me af. Ik zet een stap naar achter.

'Ik moet naar de wc' Piep ik. Zuchtend zet hij een stap naar achter.

'Ja, derde deur links. Schiet op' Zucht hij. Hij gooit een stapel papieren van het bed af en gaat erop zitten. Ik glip door de deur, naar de gang.

Ik laat hem niet aan me zitten. Ik ren de trap af, ren naar de keuken en gooi een kastje open. Er moet hier ergens een scherp mes liggen.

Ik ga zo stil mogelijk door de kastjes, Josh mag me niet horen. Hij kan me niet horen en dan opsluiten of dat rot touw weer om mijn polsen binden.

Ik voel een koud mes in mijn handen. Ik bekijk het mes. Scherp genoeg om Josh neer te steken.

Als een schild houd ik het mes voor me terwijl ik richting de trap loop. Ik kan dit niet..

Ik ben niet in staat om iemand te vermoorden, zelfs niet iemand die ik haat met heel mijn hart. Ik moet wel.. Het is hem of ik.

'Jessica?' Hoor ik vanaf boven. Mijn maag draait om. Hij heeft door dat ik weg ben. Het zal niet meer lang duren totdat hij bij mij is. Met bibberende vingers houd ik het mes voor me uit.

'Ja?' reageer ik. Ik hoor een grom, een klap en daarna voetstappen op de trap. Ik veras hem. Als hij om de hoek komt.

'What the Fuck doe je beneden! Ik had je facking-' Hij komt de hoek om gelopen. Dit is het moment. Alles gaat in een waas.

Ik schiet met het mes naar voren, recht in zijn borst. Het gaat zo snel.

'Fack you! Ik haat je! Blijf van Harry af! Blijf van mij af! Blijf van Liam af!' Schreeuw ik. 'Van Louis zayn en Niall!' Bij de laatste naam grijpt Josh het mes.

Ik laat het los. Zijn ogen staren in de mijne, maar er is iets veranderd. Langzaam zakt hij op zijn knieën. Hij grijpt mijn arm. 'laat me los' Hij trekt het mes uit zijn borst.

'Jij trut' sist hij. Zijn ogen sluiten, hij valt op zijn zij.

Het mes valt klingelend op de grond. Ik schop het weg, zodat hij niks meer kan doen.

Ik wacht even. Het blijft stil. Heb ik hem vermoord? Ik zak door mijn knieën, probeer op adem te komen. Ik kijk naar zijn levenloze lichaam.

'Jij doet niks meer. Je blijft van ons gezin af' Fluister ik. Ik leg mijn hand op mijn buik.

Wat als hij weer bijkomt net zoals de vorige keer. Ik moet zijn lichaam verbranden. Ik sluit mijn ogen en ga met mijn handen door mijn haren. Ik klink als een gestoorde gek ontsnapt uit het gekkenhuis.

Ik veeg mijn haren naar achter en bind ze in een elastiekje. Niemand komt erachter dat ik het was.

Ik zoek in zijn broekzak. Precies zoals ik had verwacht; een aansteker. Ik moet iets hebben wat brand. Goed brand.

Ik bekijk de ruimte, een fles whisky is brandbaar. Ik draai de kurk eraf en snif eraan. Ik haal mijn neus op.

Ik ren naar boven. 'Dit is voor dat meisje dat je vermoord hebt' Sis ik door mijn tanden. Ik gooi de brandbare whisky over zijn lichaam en maak een lijn naar de voordeur. Ik hurk voor de plas.

Met moeite krijg ik een klein vlammetje uit de aansteker. Ik slik luid. Nu of nooit.

Ik houd het vlammetje bij de whisky. In enkele seconde vliegt de boel in brand. Ik kijk toe hoe de vlammen langzaam langs de vloer lopen, richting Josh.

'Vaarwel klootzak' Ik sta op. Open de voordeur en loop naar buiten zonder om te kijken. Ik steek mijn handen in mijn zakken en loop weg.