Hoofdstuk 24

9.5K 363 17
                                    

Harry's POV

De adrenaline pompt door mijn lichaam als ik de oprit van Josh op ren. Zonder aan te bellen buik ik door zijn deur heen, naar binnen. Deze plek stinkt nog erger dan ik me kan herinneren.

'Josh, ik weet dat je hier bent!' Schreeuw ik. Het echoot door de gang.

Dan grijpt iemand mijn arm. Ik zwaai hem van me af. Hij vliegt tegen de muur.

'Fack, Harry wat doe je?' Roept liam. hij helpt mijn broertje overeind.

Dan moet die klootzak van een Niall me niet tegen houden. Zoekend ren ik naar boven.

'Wat doe jij hier!' Ik draai me om.

Bruine haren, lelijk hoofd. Hij moet het zijn. Ik ren naar hem toe en ram zijn gezicht tegen de muur. Hij beweegt niet.

'Wie te fack ben jij?' Zijn stem klinkt onbekend. Ik draai hem om. Hij is het niet.

'Fack!' Een zachte dof als mijn vuist en zijn kaak tegen elkaar botsen. Hij valt op de grond.

'Waar was dat voor nodig!' Zijn lip bloed. Hij veegt het af met zijn handpalm.

Ik loop de kamer uit. Zayn staat in de gang, hij pakt mijn schouders vast. 'Hij is er niet' sist Zayn.

'Waar is hij?'

'Niet hier'

Mijn schouders relaxen. Ik ga tegen de muur aanstaan en laat mezelf naar beneden glijden tot ik op de grond zit. Ik leg mijn hoofd tussen mijn knieën.

'Harry, we gaan weg. Hij is niet bepaald blij dat je zijn hersenen in geslagen hebt' Zegt zayn

'Uit mijn huis, verdomme!'

'Rustig. We gaan al Richard' Zegt zayn.

'Je kent hem?' Vraagt Liam.

'Natuurlijk, hij is.. Ik ken hem'

'Ik snap al waarom. Jullie twee horen bij de badguys hé? Weetje, blijf hier Zayn. Wij gaan' Liam loopt naar beneden en trekt Niall omhoog.

Ik geef "Richard" een vuile blik en loop achter Liam aan.

'Ik krijg je nog wel, styles!' Roept hij me achterna.

'Vast wel..' Fluister ik en rol mijn ogen. Zijn enorme bovenarmen en rotkop intimideren mij niet. Hij weet donders goed dat er niet met onze groep te sollen valt. Één verkeerde blik en ik laat je botten kraken.

'Jij wilde hem toch ook dood?' Roep ik naar liam.

Hij stopt met rennen en draait zich om. Hij laat Niall op het pad vallen. Hij staat kreunend op.

'Ik wilde hem niet dood. Ik wilde het hem laten voelen dat je niet aan één van ons komt'

'Dat is bullshit'

'Hij is er niet, Harry. Accepteer het en zeg sorry tegen je broertje, je hebt hem hard tegen de muur aangegooid'

Zucht..

'Sorry, Niall. Ik had je niet.. Het spijt me'

'Het is goed. Mijn rib doet zeer, maar dat geneest snel. Hopelijk'

'Het spijt me' Herhaal ik. Hij slaat zijn arm om mijn schouder en ik ondersteun hem zodat het minder pijn doet.

'Hou op met het zeggen dat het je spijt of ik ram je tegen de muur' Lacht Niall.

'Sukkel' ik maak zijn haren in de war, iets wat hij haat.

Hij duwt me zachtjes opzij. lachend lopen we de rest van de weg naar huis.

BadWhere stories live. Discover now