Bad

Hoofdstuk 34

'Wat bedoel je Fack? Je hebt Liam daar achter gelaten! Wat is dit voor groep!'

'Hij red zichzelf makkelijk'

'oh mijn god! jullie zijn zo erg. Ga hem halen!'

'Best, Jezus ik ga al' Zegt zayn.

'Wacht, jongens!' Roept Niall.

zayn draait zich om met zijn handen in de lucht.

'Hij is al thuis. Hij zit boven'

'Waarom..?' Vraagt Harry.

'Hij heeft het moeilijk. natuurlijk heeft hij het moeilijk, hij zweerde dat hij nooit meer iemand zou vermoorden.'

'Ik ga naar hem toe' Zegt Harry.

'Nee, je moet hem met rust laten. Hij gaat nu echt niet praten met iemand die hem geholpen heeft'

'Ik kan met hem praten?' Stel ik voor. Harry kijkt Niall aan. Hij knikt.

'Ga maar.'

Ik loop langzaam naar de trap. Wat ga ik tegen hem zeggen? Het is mijn schuld dat hij zich zo rot voelt, dat hij zijn belofte niet na kon komen.

Ik klop zachtjes op zijn deur. Ik hoor een 'binnen' vanuit de kamer. De deur kraakt als ik naar binnen loop. Hij zit op zijn bed met zijn rug naar me toe.

Ik sluip naar hem toe en ga naast hem op het bed zitten. Hij kijkt op, maar kijkt meteen weer naar zijn kapotte bebloede handen.

'Gaat het wel?' Ik pak zijn hand, maar hij trekt weg.

'Dit is niet mijn bloed'

'Ik weet hoe verschrikkelijk je dit vind en dat spijt me heel erg. Maar wat hadden we dan moeten doen? Hij heeft het recht niet om mijn tante te ontvoeren. Dat snap je toch wel?'

'Wat vind je precies verschrikkelijk? Ik heb geen spijt, Jessica.'

'Dat weet ik. Dat hoeft ook niet'

'Het is gewoon.. Ik vond het niet erg. ik vermoorde ze, het deed me niks.'

'Dat komt omdat je die jongens haatte, en terecht trouwens!'

'Mijn vader heeft ooit Josh's vader vermoord. Sinds die dag zijn er twee.. waren er twee groepen vampiers. Dat is weg..' Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht.

'Ik ben nu de leider van alle vampiers op deze aarde.' Hij schud lachend zijn hoofd.

'Wat is het probleem dan?' Fluister ik.

'Er is geen probleem. Ik moet het gewoon even.. verwerken'

'Is josh dood?'

'Hij en zijn bende.. Allemaal. Niemand valt ons nog lastig'

'Maar dat is geweldig!'

'Ja, ja dat is het' Hij staat op en loopt naar zijn kast. Hij haalt er een schoon shirt uit en verwisseld die met zijn oude, vieze shirt. Hij veegt zijn handen af aan zijn oude shirt en gooit hem in de wasmand.

'Het is eerste kerstdag en jij zit hier met een stelletje vampiers opgescheept die ervoor zorgde dat je tante en butler in gevaar waren'

'Zo zie ik het niet, dat weet je en bovendien zijn ze weer veilig' een zware last valt van mijn schouders.

'Laten we maar naar beneden gaan. Ze zullen wel denken. Ik ben hun leider, ik mag niet zwak zijn' Hij opent de deur.

'Liam? Bedankt'

Hij knikt zonder om te kijken en sluit de deur achter hem. Ik ga op het bed zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik ben kapot.

Ik laat mezelf op het bed vallen. Heel even slapen.. Heel even kan toch wel?



-------------------------------------------

Heeeiii,

Weer een Hoofdstuk. ik heb school overleefd vandaag, jeeej! Daarom komt er snel nog een hoofdstuk aan

Lots of love Xx