Bad

Hoofdstuk 3

'We hadden toch duidelijk gezegd dat je hier niet meer mocht komen. Wat doe je hier!' Schreeuwt Niall door de gang.

Ze kennen elkaar.

De deur van het balkon gat langzaam open. Harry komt naar binnen gelopen. Hij veegt zijn mond af met zijn handpalm.

'Harry' Fluister ik.

Hij schikt ervan. Zijn ogen vliegen meteen naar die van mij. Hij veegt snel zijn hand af aan zijn shirt.

'Wat.. wat doe jij hier?'

Ik druk mijn wijsvinger op mijn mond en sis. Ik wijs naar de deur. Achter de deur klinkt nog steeds het geschreeuw van de twee jongens.

Even staat Harry stil. Luistert naar de ruzie. Dan staat hij op en rent naar de deur.

'Jij!' Hij weet er ook van.

Ik wil hier weg. Ik zoek naar een mogelijkheid om te vluchten. Geen idee waar ik heen wil, maar het is hier niet veilig.

Ik ren naar het balkon. Het is zeker 10 meter hoog. Als ik spring dan-

'Spring? Ben je gek?' Niall grijpt mijn arm en sleurt me naar binnen.

'Hoe weet je.. Hoe..?' Ik schud mijn hoofd. Ik ga met mijn handen door mijn haar.

'Rustig. Hij is al weg. Heeft hij je pijn gedaan?'

'Wie? wie is hij?'

'Zayn. Hij wilde je niks doen. Hij kwam je toevallig tegen. Het spijt me'

'Wat deed hij hier. Hij woont hier toch niet?'

'Hij woonde hier eerst.. Hij wilde nog wat spullen ophalen'

'Om één uur s'nachts?'

'Hij heeft een ander ritme als ons'

Harry komt de kamer in gelopen. Hij kijkt verward uit zijn ogen. Zijn haren zitten door de war. Zijn vuisten gebald. Ze hebben gevochten.

'Sorry dat hij je zo heeft laten schrikken. Er is niks aan de hand.' hij loopt naar me toe en pakt mijn hand.

'Gaat het?'

'Hoe.. Ik ben even heel erg in de war'

'Dat komt vast omdat je gevallen bent vandaag.'

'Dat zal wel dan' Ik heb geen zin in gedoe. Ik pak morgen mijn tas en ik ben weg.

'Welterusten' Ik maak me los van Harry's hand en loop langs hem af de kamer uit.

De gang is een ravage. Het schilderij dat een uur geleden nog aan de muur hing ligt met een grote scheur erin op de grond. Een grote barst in de muur.

'Wat..?'

Ik sta stil. Hoe is het mogelijk. Waar ben ik terecht gekomen? Laat die tas maar, ik slaap vannacht in mijn auto. Desnoods gooi ik een steen door de ruit van mijn tante, maar ik blijf hier niet.

Ik ren over de spullen heen, een oude stoel kapot geslagen tegen de muur. De trap af, de voordeur uit.

'Waar ga je heen?' Ik draai me om. Niemand.

'Hier' Als ik weer voor me kijk staat hij voor me. Harry.

'Hoe.. hoe heb je dat?' Hij komt naar me toe. Ik deins naar achter.

'Hé, ik ben niet gevaarlijk. Kom mee naar binnen.'

'Nee!' Ik loop langs hem af. Mijn autosleutels zitten in mijn tas.

'Hier' Hij gooit mijn tas naar me toe. Hij komt voor me terecht, in de sneeuw.

Ik pak hem op. Mijn koude handen zoeken naar de sleutels in mijn tas.

'Zoek je deze soms?'

'Geef ze aan me!'

'Ik laat je niet in die auto slapen. Je bevriest nog.'

'Liever dan in jullie huis.'

'Waarom?'

'Moet je dat echt nog vragen?' Ik zet mijn tas boven op de auto. Ik besef nu pas dat ik met mijn blote voeten in de ijskoude sneeuw sta. Ik loop naar hem toe.

'Geef mijn sleutels!' Hij houd ze boven zich. 'Dit is geen spel, Harry! Ik bevries!'

Met een zwaai hang ik over zijn schouders. Zijn sterke armen om mijn middel.

'Laat me los, engerd, ik bel de politie!' ik sla zo hard als ik kan met mijn vuisten op zijn rug.

'Politie hè? Alsof die mij aankunnen' Hij loopt met grote passen terug naar zijn huis. Laat mijn tas op de auto staan.

'Harry! Laat haar los, zo maak je het alleen maar enger voor haar' Niall zit op de bank. Het valt me nu pas op dat hij een T-shirtje draagt ook al is het winter.

Zonder enkele moeite gooit Harry me terug op de bank. Ik ga meteen rechtop zitten.

'Gaan jullie nog uitleggen wat er net gebeurde?'

'Wat?' Harry pakt de afstandsbediening en zet de tv op een ander programma.

'Wat er net-'

'Ik weet niet wat je bedoeld.'

Ik haal mijn wenkbrauw omhoog. Ik wil wegrennen, maar wat heeft het voor zin. Hij komt achter me aan en waar moet ik heen?

Het is inmiddels half drie. Toch ben ik klaarwakker en alert. Als iemand-

'We doen je niks. Geen zorgen' Zegt Niall zonder op te kijken van zijn mobiel.

'Hoe weet je wat ik dacht?'

'Gokje'

'Dat kan niet, Je-'

'Hoeveel vragen heb je nog? Doe nou eens chill' Zegt harry.

'Slapen' zegt Niall.

'Sorry?'

'Je hoorde hem wel, ga nu maar slapen ' zegt Harry

'Hier?'

'Ja waar anders?' Ik wil hem in zijn gezicht slaan.

'Zou ik niet doen' lacht Niall. Hij verdwijnt naar de keuken.

Langzaam ga ik op de bank liggen. Ik volg alles wat Harry doet. Hoe hij opstaat, een dvd uit de kast haalt en in de dvd speler schuift.

'Ben je niet moe?'

'Geen vragen meer' Hij ploft op de stoel naast me neer. Ik kijk naar de tv.

'Draai je om en slaap.'

'Dat mag ik nog altijd zelf weten. Wie denk je wel niet dat je bent'

'Harry styles' Lacht hij terwijl hij de tv uitdrukt. Hij loopt langzaam de kamer uit. Hij drukt alle lichten uit.

Ik begraaf mijn hoofd in het kussen en val in slaap.