Βρισκόμουν στον μεγάλο διάδρομο που οδηγούσε στα δωμάτια της έπαυλης. Πάντα μου άρεσε αυτό το μέρος, το θεωρούσα πολύ αριστοκρατικό και η διακόσμηση είχε το δικό της χαρακτήρα. Προχώρησα λίγα βήματα και κοιτώντας ευθεία κοντοστάθηκα. Η τελευταία πόρτα άνηκε στο δωμάτιο του Στέφαν. Οι αναμνήσεις μου από εκείνο το δωμάτιο ήταν το ίδιο έντονες με τα συναισθήματα που ένιωθα τώρα. Άραγε θα μπορούσα ποτέ να τον κοιτάξω όπως παλιά; Θα μπορέσω ποτέ να τον κοιτάξω στα μάτια ξέροντας ότι στο ίδιο σπίτι που έφτιαξα μαζί του αναμνήσεις, δημιούργησα και με τον Τάιλερ; Αμέσως οι σκέψεις εξατμίστηκαν όπως και ο καπνός. Η φωνή του Ντέιβιντ και οι βρισιές του με έβγαλαν από τα χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα που τριγύριζαν μέσα στο μυαλό μου.
Προχώρησα δύο βήματα και στάθηκα έξω από το δωμάτιο που είχαν βάλει τον Ντέιβιντ. Είχα καιρό να τον δω και να τον ακούσω. Η φωνή του ακουγόταν βραχνή. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα. Προχώρησα μέσα στο δωμάτιο με αποφασιστικά βήματα και τότε τον είδα. Καθόταν δεμένος σε μία καρέκλα στη μέση του δωματίου. Η όψη του ήταν περίεργη. Είχε χάσει τη φρεσκάδα και την λάμψη του. Τα μαλλιά του είχαν μακρύνει αρκετά και μερικές τούφες έπεφταν στο πρόσωπό του. Μόλις με είδε σταμάτησε να βρίζει και να φωνάζει. Ύψωσε το βλέμμα του πάνω μου και με κοίταζε έκπληκτος. Φυσικά δεν περίμενε ότι θα με έβλεπε. Τα ρούχα που φορούσε ήταν λίγο φαρδιά για εκείνον. Είχε αδυνατίσει. Είχε χάσει κιλά και έτσι το αθλητικό κορμί του είχε χάσει αυτή την όμορφη γοητεία που είχε. Τον πλησίασα και έλυσα τα χέρια του και τα πόδια του που ήταν δεμένα με μία μαύρη ταινία. Ήθελα να καταλάβει ότι πίστευα σε εκείνον και δεν τον θεωρούσα απειλή. Ή τουλάχιστον έτσι ήθελα να του δείξω. Τον Ντέιβιντ τον γνωρίζω από μικρό παιδί, σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν ότι θα κατέληγε έτσι. Φυσικά έτσι πίστευα και για τον Τάιλερ και για την οικογένεια μου, ακόμα και για εμένα, αλλά τελικά έχασα τους γονείς μου, ο Τάιλερ αποδείχθηκε πως είναι ένας βρικόλακας με τον οποίο είμαι ερωτευμένη και εγώ αντί να χαίρομαι τους τελευταίους μήνες της αποφοίτησής μου, βρίσκομαι μέσα σε έναν καινούριο κόσμο, στον οποίο δεν ξέρω τι μου ξημερώνει.
Σηκώθηκα απότομα και πέταξα την ταινία πάνω στο κρεβάτι που υπήρχε στο δωμάτιο και κάθισα απέναντι του. Εκείνος έτριψε τα χέρια του στο σημείο που ήταν πριν λίγα δευτερόλεπτα η ταινία και μετά από μία μεγάλη σιωπή αποφάσισε να μου μιλήσει.
- Συγνώμη...
Δεν περίμενα ότι θα άκουγα αυτή τη λέξη από τα δικά του χείλη, παρόλα αυτά δεν μίλησα και περίμενα τι άλλο θα πει.
- Τα έκανα θάλασσα. Ξέρω πως αυτή τη φορά δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγω από ότι έγινε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα σταματήσω να πολεμάω τον Τάιλερ και τους όμοιούς του.
Γέλασα ειρωνικά και τον κοίταξα αποφασιστικά στα μάτια.
- Δεν βάζεις μυαλό έτσι; Καλώς ή κακώς η νέα τάξη των πραγμάτων είναι αυτή στην οποία δεν δέχεσαι να μπεις. Δεν ξέρω τι σε έχει πιάσει και τα βλέπεις όλα μαύρα, αλλά ο Τάιλερ, ο Ίαν ακόμα και η αδερφή σου είναι οι όμοιοι του και δεν αποτελούν κίνδυνο για κανέναν.
Τράβηξε τα μαλλιά του πίσω από το κεφάλι του και αμέσως ήρθε πιο κοντά με την καρέκλα του.
- Το μόνο που ήθελα και συνεχίζω να θέλω είναι να βγάλω από τη ζωή μου αυτά τα πράγματα. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι Κριστίν και δεν μπορούμε να δεχτούμε όλοι με την ίδια ευκολία τις καταστάσεις. Παραδέχομαι ότι αυτή τη φορά τα έκανα θάλασσα. Και μάλιστα θα πάω να καταθέσω και στην αστυνομία.
- Για ποιον λόγο θα πας στην αστυνομία; Μη μου πεις ότι θα πας να πεις ότι υπάρχουν βρικόλακες στο Φροστ Βάλλευ;
Ανακάθισα στο κρεβάτι και ξεφύσηξα για αυτό που ετοιμαζόμουν να ακούσω.
- Θα πάω να καταθέσω για τις δολοφονίες. Ευθύνομαι και εγώ για αυτό. Δεν περίμενα ότι θα σκότωνε αυτούς τους...
Σηκώθηκα απότομα πάνω και τον έπιασα από τους ώμους. Ευθυνόταν ο Ντέιβιντ για τις δολοφονίες που είχαν συμβεί; Αποκλείεται.
- Τι σχέση έχεις εσύ με αυτό; Ντέιβιντ μίλα μου αυτή τη στιγμή.
Εκείνος με κοίταξε με απελπισία στα μάτια και με απόγνωση. Μετά από τόσο καιρό δεν περίμενα ότι θα τον έβλεπα έτσι.
- Εγώ έφερε τον Λίαμ Χαρτ στο Φροστ Βάλλευ. Ήταν το σχέδιο μου για να εξαφανιστεί ο Τάιλερ. Όμως σε καμία περίπτωση δεν περίμενα ότι θα επιτεθεί σε ανθρώπους. Αλήθεια σου λέω. Αν το ήξερα θα...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του και χωρίς δεύτερη σκέψη και εντελώς αυθόρμητα το χέρι μου έσκασε στο μάγουλο του. Η δύναμη που χρησιμοποίησα τον έκανε να γυρίσει απότομα το κεφάλι του και έμεινε ακίνητος. Δεν κουνήθηκε καθόλου από τη θέση του.
- Συγνώμη Κριστίν.
Τον κοίταξα με μεγάλη απέχθεια και αμέσως βγήκα από το δωμάτιο. Έκλεισα την πόρτα και την κλείδωσα. Δεν το περίμενα αυτό. Εκείνος είχε φέρει τον Λίαμ στο Φροστ Βάλλευ. Θεέ μου είχε κάνει συμφωνία μαζί του για να εξαφανίσει τον Τάιλερ. Κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά και πλησίασα το σαλόνι όπου καθόντουσαν ο Τάιλερ, η Κάθριν και ο Λούκας.
- Ο Ντέιβιντ έφερε τον Λίαμ στο Φροστ Βάλλευ.
Η Κάθριν αμέσως σηκώθηκε από την πολυθρόνα που καθόταν και με μία κίνηση βρέθηκε μπροστά μου.
- Τι είναι αυτά που λες;
- Μου τα είπε όλα. Είχε σχέδιο με εκείνον για να εξαφανίσουν τον Τάιλερ. Τελευταία στιγμή ο Ντέιβιντ το μετάνιωσε γιατί ο Λίαμ άρχισε να σκοτώνει αθώους.
Δεν είπα τίποτα άλλο. Ο Λούκας σηκώθηκε από τη θέση του και πληκτρολόγησε στο κινητό του έναν αριθμό, η Κάθριν κοιτάχτηκε με τον Τάιλερ ο οποίος είχε ήδη βρεθεί δίπλα μου.
- Πρέπει να σταματήσουμε τον Λίαμ.
Η Κάθριν ετοιμαζόταν να ανέβει τις σκάλες, αλλά την σταμάτησα γιατί μου ήρθε μία ιδέα.
- Έχω μία ιδέα. Ο Λίαμ πιθανόν να νομίζει ακόμα ότι ισχύει το σχέδιο που έχει ετοιμάσει με τον Ντέιβιντ. Αν μάθουμε τα πάντα για το σχέδιο τους, τότε μπορούμε να πιάσουμε τον Λίαμ.
- Να και σε κάτι που μπορεί να φανεί χρήσιμος το κούτσουρο ο αδερφός σου, Κάθριν.
Η Κάθριν κοίταξε μία τον Τάιλερ και μία εμένα. Ο Λούκας που είχε κλείσει ήδη το τηλέφωνο και είχε ακούσει την ιδέα μου, μας πλησίασε και συμφώνησε μαζί μου.
- Ωραία, το μόνο που μένει είναι να πείσουμε τον Ντέιβιντ να μας πει τι σχέδιο είχαν ετοιμάσει. Κριστίν, πιστεύω εσύ τον χειρίζεσαι καλύτερα από όλους μας.
Ο Τάιλερ μόλις άκουσε αυτό που είπε η Κάθριν με κοίταξε προβληματισμένος. Ωστόσο συμφώνησε. Το μόνο που έμενε τώρα, ήταν να μάθουμε τις λεπτομέρειες του σχεδίου τους για να πιάσουμε τον Λίαμ. Ακουγόταν εύκολο, αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν θα ήταν.
***
Στο μεταξύ, ο Ματ βρισκόταν για ακόμη μία φορά έξω από το δημαρχείο του Φροστ Βάλλευ. Η μανία του να βρει και άλλες πληροφορίες για τον Τάιλερ και τον Στέφαν όλο και φούντωνε. Είχε παρκάρει το αυτοκίνητο του στο πάρκινγκ και ετοιμαζόταν να βγει έξω. Το κινητό του όμως χτύπησε και ένας άγνωστος για εκείνον αριθμός εμφανίσθηκε στην οθόνη του. Ήταν η τέταρτη φορά που τον καλούσε αυτός ο αριθμός. Ωστόσο δεν είχε χρόνο να το σηκώσει. Το διάλειμμα του φύλακα που βρισκόταν στην πύλη του δημαρχείου, διαρκούσε μόλις δέκα λεπτά και ο Ματ δεν είχε χρόνο για καθυστερήσεις. Βγήκε αμέσως από το αυτοκίνητό του και προχώρησε όσο πιο γρήγορα μπορούσε μέσα στο δημαρχείο. Ο φύλακας όντως δεν βρισκόταν στην πύλη και στη ρεσεψιόν του δημαρχείου δεν υπήρχε κανείς. Προχώρησε προς το ασανσέρ και πριν προλάβει να πατήσει το κουμπί για να το καλέσει, άνοιξαν οι πόρτες και μία όμορφη κοπέλα με καστανά μαλλιά εμφανίσθηκε μπροστά του. Ήταν η Σόφι Λοκμπότομ, η κόρη του δημάρχου και εκείνη που τον είχε βρει πριν λίγες μέρες μέσα στην αίθουσα των αρχείων. Ο Ματ ήλπιζε να μην τον αναγνωρίσει. Της χαμογέλασε και εκείνη συνέχισε να προχωράει. Ο Ματ μπήκε στο ασανσέρ χαμογελώντας που δεν τον είχε θυμηθεί.
Η Σόφι Λοκμπότομ είχε αναγνωρίσει το πρόσωπο του Ματ. Αμέσως κάλεσε την αστυνομία. Μετά από λίγα λεπτά και ενώ εκείνη περίμενε στο λόμπι του δημαρχείου εμφανίσθηκαν τρεις άντρες της αστυνομίας μαζί με δύο φύλακες. Η Σόφι τους πλησίασε.
- Είστε σίγουρη πως είναι εκείνος;
- Ναι. Είμαι απόλυτα σίγουρη. Έχετε το όνομα του;
- Φυσικά κυρία Λοκμπότομ. Τον καλέσαμε χθες στο προσωπικό του τηλέφωνο αλλά δεν τον βρίσκαμε. Ωστόσο για να σιγουρευτούμε καλύτερα, έπρεπε να περιμένουμε λίγο.
Η Σόφι στάθηκε στο δεξί της πόδι και πήρε τον χαρτοφύλακα που είχε αφήσει δίπλα της στα χέρια της.
- Είμαι σίγουρη πως είναι αυτός. Εκείνος διέρρηξε την αίθουσα των αρχείων εκείνο το βράδυ.
Ο ένας από τους αστυνομικούς της είπε να περιμένει με τον έναν φύλακα στην είσοδο του δημαρχείου όσο οι υπόλοιποι αστυνομικοί θα ανέβαιναν να βρουν τον Ματ.
Στο μεταξύ ο Ματ, σκεφτόταν πόσο τυχερός ήταν που είχε περάσει τόσο εύκολα από την πύλη του δημαρχείου. Πλέον βρισκόταν στην αίθουσα των αρχείων και προσπαθούσε να βρει ότι έγγραφα υπήρχαν στα ονόματα του Τάιλερ και Στέφαν Ντόμπλεμορ. Μετά από λίγα λεπτά είχε στα χέρια του μερικά έγγραφα με την επισύναψη των ονομάτων των Ντόμπλεμορ. Ωστόσο ένας μεγάλος θόρυβος στην πόρτα τον έκανε να χάσει από τα χέρια του τα έγγραφα. Δίχως να βρει ένα σημείο να κρυφτεί, μπροστά του εμφανίσθηκαν δύο αστυνομικοί και ένας φύλακας. Δεν προσπάθησε να φύγει παρά το έπαιξε άνετος.
- Συγνώμη θέλετε κάτι;
- Είστε ο Ματ Ντέιβις;
- Ναι.
- Ακολουθήστε μας στο τμήμα. Συλλαμβάνεστε.
Ο Ματ προσπάθησε να μιλήσει αλλά μάταια. Οι δύο αστυνομικοί ήδη τον είχαν αρπάξει από τα μπράτσα και τον έβγαζαν έξω από την αίθουσα των αρχείων. Όταν βγήκαν από το ασανσέρ, μπροστά του η Σόφι Λοκμπότομ στάθηκε και έριξε μία τελευταία ματιά στον Ματ για να βεβαιωθεί ότι ήταν εκείνος που είχε δει εκείνο το βράδυ. Δίχως να μιλήσει, οι αστυνομικοί είπαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα. Ο Ματ την κοίταξε αγχωμένος και συνάμα απογοητευμένος. Δεν περίμενε το σχέδιό του να είχε τέτοια κατάληξη.