The Bad Boy Meets Me
41
"Samantha is out!"
I gave Zach with hateful look while he smirked at me. "Bring it on." pang-iinis pa n'ya.
Hindi naman ako maiinis sa kan'ya kung ako ang tinamaan n'ya ng bola. Ang kaso, sa bawat bato n'ya ng bola, ako lang ang pinupuntirya n'ya. Kaya tuloy na-out ako sa larong 'batuhang bola' - isa sa mga activities namin ngayong araw.
Baka ayaw ako ni Zach na nakikita n'ya kaya gusto n'ya akong matanggal-
Hininto ko ang iniisip. Hindi ako pwedeng maapektuhan pa ni Zach. Tapos na sa amin ang lahat. Iniyak ko na lahat ang luhang kaya kong ilabas kaya dapat lang na hindi na ako malungkot dahil sa kan'ya. Masyado nang masakit ang naranasan ko.
Dinala ako ng mga paa sa gilid kung saan nakaupo si Jiro at nakatingin sa sa nilalarong buhangin.
Tumabi ako sa kan'ya. Inasahan kong tatapunan n'ya ako ng tingin pero patuloy pa rin s'ya sa ginagawa.
Kumuha ako ng maliit na patpat sa di kalayuan at nagsulat sa buhangin ng, 'Si Jiro ay tulala' saka s'ya kinalabit at tinuro ang sinulat.
Tinignan n'ya ako. "Ikaw pala. Sorry, hindi kita napansin."
"Okay ka lang ba talaga?" Kanina ko pa s'ya tinatanong non pero tinanong ko ulit s'ya ngayon nang mapansin kong namumula ang mga mata.
Tumango lang s'ya at balik ulit sa paglalaro ng buhangin.
"E bakit namumula ang mga mata mo?"
Napahinto s'ya sa ginagawa . "Ha? Namumula ba? Baka dahil sa buhangin. Natalsikan kasi ako sa mga mata kanina."
I looked at him suspiciously. "Ah.. Sinaktan ka pala ng buhangin "
Hindi s'ya sumagot kaya napabuntong-hininga ako. "Naging tahimik at tulala ka pagkatapos mong makausap si Angelica. Sa tingin ko, hindi simpleng 'hindi pagkakaunawaan' ang meron kayo. I hope, maging maayos ang lahat para hindi ka nasasaktan."
Tinignan ko s'ya nang may pag-aalala nang mapansin kong nakayuko at lang sya at nakatulala. Ilang sandali lang ang nakalipas, may mga patak ng tubig ang nakita kong nanggagaling sa mukha n'ya.
Gulat ang naramdaman ko dahil nakikita kong nagkakaganyan sya at sumunod ay awa.
"Nagi-guilty ako.." maya-maya ay sabi n'ya. Nagtataka ako at gusto kong magtanong pero hindi ko ginawa. Hahayaan ko lang s'ya kung gugustuhin ba n'yang ikwento kung bakit n'ya nararamdaman 'yun.
"Humingi ka ng tawad kung 'yan ang nararamdaman mo." I advised him.
"Hindi sapat."
"Kailan magiging sapat? Kapag sinaktan mo nang sobra ang sarili mo at pagdusahan ang ginawa mo?"
"Baka." Sabi n'ya habang pinupunasan ang luha.
"Even though you hurt yourself, you can't change the past. Sabi nga ni Angelica, kailangan nating mag-move on."
"Move on without punishing myself? That will make me feel more horrible."
"Sobrang sama ba ng kasalan mo sa kan'ya?"
"Sobra. G@go kasi ako e."
"We all make mistakes."
"Yeah" Pagsang-ayon na yan. "But I have to face the consequences." Dinig na dinig ko ang sakit at lungkot sa boses n'ya. " Pagbalik natin, kakausapin ko s'ya at hihingi ako nang tawad. Lalayo ako sa kan'ya at hindi na guguluhin pa. I-I really love her. But sometimes , you have to let go the person you love even if it hurts because that's the right thing to do."
Namasa ang mga mata ko. Let go? Gano'n din ba dapat ang gawin ko sa nararamdaman ko kay Zach dahil 'yun ang tama?
"I love her but I can't have her. 'Yun siguro ang consequence na dapat kong pagbayaran." He paused. "Kayo ni Zach, Samantha, dapat mag-usap kayo. Magkaayos . O kaya lagyan n'yo ng closure ang unsettled business n'yo para hindi kayo parehong nahihirapan kung meron man. Lalo pa't may Chloe pang kasali sa buhay n'ya ngayon."
Tumango lang ako. Tama s'ya. Para rin tuluyan n'ya akong maka-move on.
"Hey! You two, stop it!"
Narinig kong sabi ng adviser namin kasabay ng mga sigawan at ingay ng mga kaklase ko.
"May nag-aaway yata." Tumayo si Jiro at pinuntahan kung saan may nagkukumpulang mga estudyante.
Hindi na sana ako makikisawsaw kung hindi lang tumatakbong lumapit sa akin si Chloe at sinabing sina Leam at Zach ang nag-aaway.
Agad akong tumayo at tumakbo palapit sa kanila. Nakikipagsiksikan para lang makita ang dalawa. May mga estudyanteng tinatapunan ako ng masamang tingin. At nahuhulaan kong ako ang sinisisi nila sa away nina Zach. Di ko nalang sila pinansin at pilit na sinisiksik ang sarili ko.
Parehong may nakahawak sa dalawa dahilan para hindi na makalapit sa isa't isa.
Pareho silang tumataas-baba ang dibdib sa hingal at may masamang tingin na ibinabato.
Namumula ang pisngi ni Leam habang may dugo naman ang gilid ng labi ni Zach. Balak ko sanang puntahan si Zach pero nakuha ni Leam ang pansin ko.
"Baby.." Malungkot ang mukha n'yang nakatingin sa 'kin.
I looked at him shocked. baby?
Nakatingin ang lahat sa kan'ya. Sa kung anong sasabihin o gagawin n'ya. At alam kong nagulat ang lahat ng mga estudyante pati na ako nang lumapit s'ya sa akin at hinawakan ang kamay ko at hinalikan. "I'm sorry because I broke my promise na hindi papatulan ang ginagawang masama ni Zach."
Lalo akong nagtaka sa kan'ya. Papatulan? Wala akong sinabing ganyan sa kanya. "Anong-"
Pinutol n'ya ang sasabihin ko.
" But I can't. Lalo pa kung ikaw ang sinasaktan at ginugulo n'ya. Hindi ko hahayaan 'yun. " Napakamahinahon ang bawat salita n'ya. Punong-puno ng emosyon.
"Lalo pa kung ako ang boyfriend mo. Ipagtatanggol kita kahit kanino." At pagkatapos ay niyakap n'ya ako.
Nanlaki ang mga mata ko. "Boyfriend?-"
"Huwag mo akong itatanggi. You are mine and mine alone. I'm tired of you rejecting me." Naghatid ng takot na hindi ko maiwasan ang simpleng bulong na iyon. Wala na akong nagawa kundi ang suklian ang mahigpit at may pagbabantang yakap n'ya sa akin.
"Zach, saan ka pupunta?!" Tawag ni Chloe. Hindi man ako nakatingin sa kanila, alam kong nakalayo na si Zach dahil nag-umpisa nang lumayo ang mga tao. Pero hindi nakaligtas sa akin ang may pang-uuyam na tingin na binabato ng ilan sa akin. Bakit nga naman hindi? Ang alam ng lahat, si Zach at ako ay nagkakaunawaan. Pero dahil sa sinabi ni Leam, nagmukha akong tinuhog ang magkaibigan.
-----------
"May susuotin ka bang pang-swimming?"
Sandali akong napahinto sa pagsara ng pinto ng wooden cabinet dahil sa hindi inaasahang pagkausap sa akin ni Chloe. I know she's nice pero hindi ko rin inaasahan after ng nangyari kanina.
Nahihiyang tinaas ko sa kan'ya ang shorts at white shirt na gagamitin.
She grimaced. " You serious with that?"
Nakaramdam ako ng kaunting inis dahil sa pangingialam n'ya pero di ko pinahalata. "Ano bang mali sa suot ko?"
She smiled. " Wala naman. Pero hindi magpapantay 'yang kulay mo."
"Ah..." bigla akong nahiya sa naramdaman ko kanina. Ang akala ko kasi, kinukutya n'ya ang isusuot ko. Ang totoo pala, concern s'ya.
"I have an extra swimsuit. Pwede kong ipahiram sa 'yo." She offered.
"Naku, 'wag na! Nakakahiya naman."
" No, don't worry. I insist." Tumayo s'ya at lumapit sa cabinet at binuksan.
" Saka hindi ako sanay mag-swimsuit e." Napangiwi ako sa sinabi ko.
" 'Wag kang mag-alala, hindi naman revealing kapag sinuot." sabi n'ya habang hinahanap yung damit. "Here."
Navy blue one pieceswim suit ang inabot n'ya.
"Sigurado ka bang hindi magpapakita ng balat 'to?"
She chuckled. "Of course, it will. But don't worry, it will cover the majority of your backside and stomach."
I nodded my head. " Okay.."
Naglakad si Chloe papunta sa single bed n'ya (na katabi ng akin) at umupo sa gilid.
"So, kayo na ni Leam?" Nakangiti s'ya nang tinanong n'ya 'yun.
"Uh.. Parang gano'n na nga."
"Mahal mo?" Tanong ulit n'ya.
"Bakit mo tinatanong?"
She shrugged her shoulders. "Gusto ko lang malaman para alam ko kung may sasalo kay Zach."
Nagulat ako sa sinabi n'ya. How dare she? Zach dumped me because of her tapos papakawalan n'ya si Zach.
"We don't love each other. Ang Mama lang ni Zach ang gustong maging kami."
I can't believe what she's telling me. Sumandal ako sa cabinet at tiniklop ang mga braso. Nasa kamay ko pa rin ang swimwear na pinahiram n'ya. "Naghalikan kayong dalawa, sa condo unit ka n'ya tumutuloy, ikaw ang kasama n'ya ngayon, at nakatakda kayong ikasal. Pagkatapos , sasabihin mo sa 'king hindi n'yo mahal ang isa't isa? That's entirely bullsht. ''
Inasahan kong may masasabi s'yang masama. Magdedepensa sa sarili n'ya. But instead, tumawa s'ya. "You witch. Gusto mo si Zach" she said teasingly.
"Come here, Sam. " She tapped the top of her bed. Telling me to sit beside her. "I will tell you a story. But before I start, we don't love each other." Pag-uulit n'ya.
Wala akong nagawa kundi ang tumabi sa kan'ya.
"Naikwento na sa 'yo ni Zach kung anong nakaraan n'ya , right?"
Tinimbang ko ang isasagot sa kan'ya. Hindi ko exactly alam kung ano ang tinutukoy n'ya.
" 'Yung tungkol sa kapatid n'yang namatay." sabi n'ya.
Nakaramdam ako ng kaunting selos. The fact the alam ni Chloe 'yun, ibig sabihin , hindi s'ya basta-basta sa buhay ni Zach.
"Before the accident, Zach was one of the happiest boy I know. He was optimistic about everything."
I started to picture that side of Zach. Then naalala ko 'yung picture n'ya sa phone no'ng minsang hinawakan ko. I am very sure na si Zach yun. 'Yung batang nakangisi sa camera.
"Pero nag-iba s'ya pagkatapos ng aksidente. And I can't blame him. 'Yung family n'ya, s'ya ang sinisisi dahil sa nangyari. I can't believe na kaya nilang gawin 'yun pero 'yun ang totoo. Lalo na 'yung Papa at kuya n'ya , Sam. They made his home a garden of sorrow. Palagi s'yang pinagbubuhatan ng kamay ng Papa n'ya at kinukutya ng kuya. Imagine , sa edad n'yang 'yun naranasan n'ya?"
My heart started to ache. " Talaga bang kayang gawin ng magulang iyon sa anak?"
"Sa case ni Zach, posible."
"Ang Mama n'ya , bakit hindi n'ya pinigilan? Bakit hindi n'ya pinagtanggol?"
"I really don't know. Wala akong karapatan to speak for her. "
Tumango ako. Nakakainti.
"Alam ko 'yun kasi palagi ko s'yang nakikitang may pasa. Minsan kapag hinahawakan ko s'ya sa braso, napapalayo s'ya sa sakit. At minsan hindi ako hinahayaan ng pamilya n'yang pumasok sa bahay nila kapag hindi nakakapasok si Zach."
Nag-umpisang mamasa ang mga mata n'ya. Makikita sa mukha n'ya ang matinding awa.
Hindi ko na napigilan ang hikbi na kanina pa gustong kumawala. " Bakit hindi ka nagsumbong?"
" I did. Sa mga magulang ko. Pero sinabi nilang hindi dapat kami makialam."
"That's nonsense." Napapailing na sabi ko.
"I agree. Nilayo nila ako sa kan'ya. Pinagbawalan akong makipagkaibigan pa sa kanya. But of course I didn't. I stayed by his side. Naging rebelde s'ya habang lumalaki. Palaging nasasali sa away. Palagi kong sinasabi sa kan'ya na hindi n'ya kasalan pero hindi s'ya naniniwala. Slowly, he pushed everyone away- including me. Naging iba ang mga kaibigan n'ya. Until dumating 'yung point na kailangan namin lumipat dahil sa business ni Dad. Nagpaalam ako sa kan'ya after no'n , hindi na kami nagkita. I tried reaching him out pero wala. That's why I am greatful when he found you" Hinawakan n'ya ang kamay ko at ngumiti.
" He told me he loves you. I can't believe the sincerity I saw in his eyes. He meant it."
"Pero ayaw ka n'yang saktan. Sinabi n'yang ikakasal kayo kaya ayaw na n'ya sa akin."
" I doubt kung 'yon ang dahilan n'ya. Kahit hindi n'ya aminin, alam kong kaya sinusunod n'ya ang Mama n'ya ay dahil he wants to make her happy. Our marriage is a request by her Mother."
Na-guilty ako. All this time nagagalit ako kay Zach dahil akala ko, si Chloe ang dahilan.I feel guily dahil sa masakit na si sinabi ko sa kan'ya. Nakaramdam din ako ng panlulumo. Paano kami ni Zach kung si Chloe ang gusto ng Mama n'ya?
Seryoso s'yang tumingin sa akin. "Pero gaya ng sabi ko, I can tell her na hindi ko gusto ang kasal. Pero bago 'yun, gusto ko munang makasigurado na mahal mo si Zach at aalagaan."
"Pero hinalikan mo s'ya" mahinang sabi ko. Hindi ako makapaniwala na ibinibigay n'ya sa akin si Zach.
"Walang ibig sabihin 'yun. Noong bata kami, sinasabi n'ya palagi sa akin na kapag lumaki na kami , dapat hahalikan ko s'ya tuwing magkikita kami. But don't get jealous. Hindi ko kasi alam na may something at isa pa. Sinabi n'ya sa akin na mahal ka n'ya. Sinabi n'ya sa akin na he's willing to start again as long as kasama ka n'ya. "
"Totoo ba 'yan?" Nanlalaki ang mga mata kong nakatingin sa kan'ya.
" Yes. No'ng unang araw ko sa condo n'ya, gumawa s'ya ng cookies para sa 'yo. I tried to help him pero tinanggihan n'ya. Maniwala ka man o sa hindi, buong araw s'yang nag-trial and error. " Ngumiti si Chloe sa ala-ala. "Ngayon, Samantha tatanungin ulit kita. Do you love him?"
"I-I always do.. I l-love him. I love Zach!"
"Aalagaan mo ba s'ya? Mukha lang s'yang malakas pero deep inside, he weeps"
" I will " may determinasyong sabi ko.
Pinunasan n'ya ang luha ko. " You can have him then."
"Pero may problema." Nag-aalalang sabi ko. "Si Leam.. ayaw n'ya akong pakawalan. Sinabi kong ayaw ko sa kan'ya pero hindi s'ya naniniwala."
" Yup. That man. He was mocking Zach kaya nag-away sila. Talk to the jerk. Ipaliwanag mo sa kanyang maigi. If he didn't listen, spank him." Pagbibiro n'ya.
"Thank you." I sincerely told her. Nakahinga ako nang maluwag dahil nasa side ko pala s'ya. I'm also greatful na pinaliwanag n'ya sa akin ang side ni Zach.
She hugged me. "It's okay. Gusto ko lang maging masaya ulit si Zach. Now, change your clothes now, woman. Let Zach drool over your body!" She teased.