MC: Sorry, sorry po! Ngayon lang ako nakakawala sa busy schedule ko kaya ngayon lang ako mag-a-update. Again, I am very sorry my dear readers.
I'll make it up to you all! 😉
****
(PACIFIC SCOTT ACADEMY; Mystery club Room)
MAMI
"A-ano..."
"Tama ang narinig niyo guys.. I have a ghost friend named Leira and I believe that rings a bell, eh?" -Kayla
Talagang nagtataka kami nung lahat pinatawag niya dito pa sa PSA, at sa lahat ng lugar, sa mystery club room pa. Pero ngayon, naghalo-halo ang emosyon namin sa revelation niya. Pero mas nangingibabaw ang pagkagulat, pagkatulala at ang lungkot.
To think that, all along, Kayla is friends with one of the most important person from us... and to top it all, she's a 'ghost friend' Kayla had all these years... just wow. I can't think of something and I dont even know how to react to that. Basta nagulat lang ako.
"Bakit ngayon mo lang sinabi iyan sa kanila, Kayla?" Napatingin kaming lahat, well except sa mga taga-PCA, kay Milka or Kamil. Dont tell me.. alam niya na rin ito noon pa!?
Bago pa makapagsalita si Kayla, sumingit na ako. "You knew about this, at hindi ka man lang nagsabi?" Walang kahit anong emosyon na mariringgan sa boses ko except.. the feeling of being betrayed. Nakakainit ng ulo, oo, pero kailangan kong marinig ang paliwanag niya. Hindi naman ako yung tipo ng tao na idi-disclose ko na ang sasabihin ng kabilang panig just because I heard what I want to hear.
Walang alinlangan na tumango si Kamil at katulad ko, wala rin siyang emosyon.. at mas nakakatakot yung sa kanya. We didn't say a word after that. We fell silent for about a moment, when Kayla spoke.
"Sinabi ko ito ngayon... dahil ito na ang magiging huling kaso na iso-solve ng Ghost Detective." Nakuha noon ang atensyon namin. "And when I say 'Ghost Detective', I meant the 'original' members only. Since sila ang may connection talaga kay Leira at sa mga kapatid at kapamilya nito."
Tumango naman ang mga taga-PCA sa sinabi ni Kayla, waring naintindihan nila ang ipinahiwatig nito. After that meeting, umuwi na rin kaming lahat since gabi na rin at kailangan magpahinga ni Kayla. Hindi pa siya masyadong malakas dahil sa huling kaso niya.
Nandito ako ngayon sa labas ng bahay namin.. nakaupo lang sa wooden chair na katapat lang ng maliit na garden ni mama.
Pagkatapos ng nangyari, I dont think I can sleep easily. Hindi ko lubusang naisip na kasa-kasama namin si Lei sa lahat ng mga kasong nalutas namin.. including those happenings on our daily lives. Masaya man, o malungkot, o di kaya ay masakit.
"Sabi ko na nga ba eh... Tsk, tsk" I heard beside me. Nakayuko ako, pero alam ko na sa boses palang kung sino ang nagsalita. "Hindi ka man lang ba matatakot sa'kin?" I chuckled a little.
"Is that a joke? Kasi nakakatawa... Rod." Tama, si Rodney nga ang dumating.
Naramdaman kong uupo siya kaya umusog ako ng konti para magkaroon ng sapat na space. Hindi pa rin ako lumilingon sa kanya at nag-angat nalang ako ng tingin sa langit, na madilim pero maraming kumikinang.
"Anong sinasabi mo kanina na 'sabi mo na nga ba?'" I asked after a moment of silence.
"I have a feeling na hindi ka makakatulog kaya pumunta ako rito, and I am right." Nawalan na naman kami ng imikan sandali pero agad din nabasag ang katahimikan na iyon. "I can't sleep a wink either. After that revelation.. parang nahiya akong magsalita ng kung ano na may kinalaman kay Lei. Paranoid as it seems, pero feeling ko nandito lang siya at nakikinig sa 'tin."
Napabuntong-hininga ako. "Paranoid ka nga." Naramdaman ko ang bigla niyang paglingon sa direksyon ko pero natawa lang ako. "Don't be like that, Rod. Apparently, ghosts can really hear what 'alive' people says kahit pa nasa kabilang buhay na sila. At hindi ka dapat mahiya because you didn't said anything bad about her. Feeling ko nga kaya sinabi ni Kayla ang lahat ng iyon is because.. Lei wanted us to know about her too."
"You think?" I nodded. "Yeah, you have a point there."
"Of course! Ako pa ba? Hohohoho" Parehas nalang kaming natawa.
Pagkatapos ng ilang minuto, nagpaalam na rin si Rod na uuwi at pumasok na rin ako sa bahay at hanggang nasa kwarto na at nakahiga, iniisip ko naman yung mangyayari bukas. And until I closed my eyes and sleep.
****
BERRY
NEXT MORNING
"MILKA!!!!!"
"Damn it! Don't shout that mushy name!" Balik sigaw niya. Natawa naman ako.
"Napipikon ka sa sarili mong pangalan? Funny, cous." Inirapan niya lang ako at naglakad na pauna. "Wait, cous. Biro lang naman yun."
"Well its not funny."
Magkasabay kami ngayong papasok dahil.. wala lang. Trip ko pumasok kasabay ang pinsan ko. And its been a really long time since we were like this. Buti nga wala iyong asungot na 'manliligaw' ng pinsan ko eh. Everyday niya kayang sinusundo't hinahatid si Kamil at ito naman si insan, pabebe masyado. Haha! Shhh! Wag niyo sasabihin sa kanya na sinabihan ko siyang pabebe ah?
"I can hear you whispering that word. Psh."
"Anong word?" Pang-aasar ko.
Masamang tingin ang sinalubong niya sa kin. "I'll kill myself first before I utter that word." Tapos naglakad na ulit siya at matic naman na sumunod ako. "Seriously, saan nanggagaling iyong mga mushy words na yun. Jesus.."
"Sa Eat bulaga, specifically, sa AlDub. Fan kaya ako nun! Hihi pabebe wave." Nag-pabebe wave nga ako sa kanya. Pang-asar lang. Ginaganahan ako mang-asar eh.
Nung hindi na siya kumibo, alam kong nag-iinit na talaga ang ulo niya kaya hindi na ako ulit nagsalita. Pero dahil hindi ako makakatiis na hindi nagdadaldal, sandali lang ang pananahimik ko.
"How's Adrian pala?" I asked.
"Bahala siya sa buhay niya." Woah? LQ ah? That's the exact thing I said to her kaya tiningnan niya na naman ako ng masama. "We're not. Tss.. hindi man lang magtext at sabihin na hindi siya makakapunta. Psh."
"Oohh I see. Nagtatampo pala si ineng dahil hindi sinundo ng boyfie niya.. aww.. didn't know that you have that side of you, cous."
"Isa pang asar, ipapaalam ko kay 'Jerry my labs' mo ang mga baho mo--" agad kong tinakpan ang bibig niya.
"This devil girl--!! Grrrrr.. " siya naman ngayon ang natatawa, at inunahan na nga akong maglakad papasok sa PSA. Pero napahinto rin kami sa dami ng taong nagkukumpulan sa bandang entrance. Nagtatawanan ang mga estudyante na akala mo may nangyayaring sobrang kaaya-aya sa paningin nila.
"What's going on here?" I said.
"Beats me." My cousin said.
Agad na nakipagsiksikan kami pero hindi naman din kami makadaan. At nagulo na ang hair ko! Worst hair day everrrr!
Pero ano ngang kaguluhan iyon?
"Berry, Kamil.. anong nangyayari dito?" Si Mami, kasama si Rod at Thomas.
Nagkibit-balikat lang ako. "We tried to get in the crowd but we didn't succeeded. Mami, use your President of the student council power and stop this commotion. Wait, wala bang mga teachers dito? Pinababayaan nilang maraming nagkakagulo dito?! Wow."
"Stop talking. Nonsense lahat ng sinabi mo."
"Milka--this girl.."
Bago pa ako makapagsalita ay may narinig kaming estudyante na nag-uusap habang nagtatawanan.
"Oh my gosh, Cant believe how she fooled the whole school of her 'painosente' façade, she's a witch naman pala!"
"Yeah, its creeping me out just to look at her eyes. Eww!"
"I'm sure hindi na siya lalapitan ng mga popular people dito, but her cousin is not that bad huh? Maybe we can have an exception."
"Ang landi mo, Evelyn!"
"Mana sayo, Linda! Hahaha"
At dahil naiirita ako sa kanilang tawanan at sa obvious na 'pambubully' hinila ko sa braso yung Linda. Sa kanya daw nagmana ng kalandian eh. Haha anong connect?
"Hey ano ba--- Strawberry!" Yung Linda. Mukhang gulat na gulat naman ito sa beauty ko.
Oh well.. can't help it. I have a really 'nakakagulat' beauty.
"Oo strawberry nga name ko. Sweet isnt it? But not too sweet. Anyway, what's going on here?" Mukhang nag-alinlangan pang sabihin. "Sumagot ka or else.. ibibitin kita patiwarik jan sa gate!"
"Linda, bakit ka ba naghe-hesitate? Tss.. tell you what, Strawberry, apparently.. yung kaibigan niyong painosente eh hindi naman pala talaga inosente. Ang galing niya magpaikot ng tao--"
"Straight. To. The. Point." Si Rodney. Halatang natakot yung Evelyn pero pinipilit magtapang-tapangan.
"Oh, Rodney.. naiintindihan kita kung galit ka at malungkot sa ngayon. Alam ko ang feeling ng naloloko--"
"Fucking say it!"
"Okay! Yung sinasamahan niyong Kayla Marien na iyon! Isa palang witch! Mangkukulam talaga na literal! Ang tapang niyang kalabanin si miss Laira sa sarili nitong school eh isa naman pala siyang mangkukulam---ouch!"
Sinampal ko at ni Mami yung magkabilaan niyang pisngi. Umiiyak siya ngayon. Pero wala na kaming pakialam at talagang pinagtutulak na namin lahat ng tao na nakaharang at nakita nga namin ang hindi kaaya-aya na sitwasyon.
May babaeng sobrang dumi na ng hitsura dahil sa itlog, harina at may mga putik pa na pinagbabato sa kanya, malamang. Tapos hindi siya makatayo dahil ang dami na niyang sugat at mga pasa. Pero hindi mo siya kakikitaan ng luha at umiiyak. Bagkus, para lang siyang normal, tinatanggap lahat ng ginagawa sa kanya.
Agad kaming lumapit sa kanya, sa pangunguna ni Rodney at agad siyang niyakap.
"STOP THIS!!! Ano ba kayo!? Mga bata!? You pulled this prank!? This is so immature and childish of you. Talaga bang magtatapos kayo sa lagay na iyan!? College ba talaga kayo!? How pathetic." -Mami
"Mas pathetic kayo, kasi sumasama kayo sa psychotic na iyan!! Baliw yan, witch! She sees and talks to a ghost!? That's bullshit! Now tell us, sinong childish sa 'tin ngayon!?" Sagot ng isang babaeng estudyante.
Paano nila nalaman iyon!? God.. hindi naman kaming mga miyembro, at mas lalo nang hindi ang mga taga-PCA. Hindi nila magagawa kay Kayla ito dahil nakikita ko sa mga kilos at pananalita nila kung gaano nila pinahahalagahan si Kayla.
Wait.. I forgot something. Ano nga kasi yung sinabi nung dalawang malandi kanina?
Okay! Yung sinasamahan niyong Kayla Marien na iyon! Isa palang witch! Mangkukulam talaga na literal! Ang tapang niyang kalabanin si miss Laira sa sarili nitong school eh isa naman pala siyang mangkukulam
Okay! Yung sinasamahan niyong Kayla Marien na iyon! Isa palang witch! Mangkukulam talaga na literal! Ang tapang niyang kalabanin si miss Laira sa sarili nitong school eh isa naman pala siyang mangkukulam
Si miss Laira sa sarili nitong school eh isa naman pala siyang mangkukulam
Miss Laira
Laira.
"Fuck!? Si Laira ang may kagagawan nito!" I shouted.
*someone claps*
Napatingin kami sa isang gilid at nakita ko ang demonyitang bersyon ng mukha ni Lei.. her twin Laira.
"Wow.. how touching. So touching that it makes my eyes sore!"
"LAIRA!" Si Rodney. Sinugod niya si Laira. "Why did you do this? Why!?"
Tinulak ng malakas ni Laira si Rod kaya napadausdos ito sa damuhan kaya nilapitan ko ito at ni Thomas.
"Oh? Would you look at that.. ang boyfriend ko, inaaway ako, just because of that stupid witch? Oh this is sad.." Nagkukunwari pa itong umiiyak na siyang kinaingay ulit ng buong mga estudyante, taking Laira's side.
Susugurin ko sana si Laira kaso napigilan ako ni Mami. I look at her crying. "Dont stop me. Nangangati ang kamao ko sa buwisit na yan!"
"No, mas lalo mong palalalain ang sitwasyon. Ito ang gusto mangyari ni Laira. Ang patulan natin siya at alam kong may mga kasabwat siya dito na kumukuha ng ebidensya para ma-kicked out tayo sa school.. aka.. video camera." -Mami
"Mami's right. For now, we need to get Kayla out of this mess and bring her home." Si Thomas.
"N-no... d-dont b-bring me t-there.. mommy a-and p-papa will b-be d-disappointed.." Si Kayla, na inaalalayan ni Rodney.
"Sa lagay mo ngayon, inaalala mo pa ang sasabihin ng mga magulang mo!? And where is your cousin? Di ba dapat nandito siya!?" Si Rod.
Sa hindi malamang dahilan, biglang napaiyak si Kayla nung nabanggit ang salitang 'pinsan'. Just what the hell happened!?
"Lets get out of here." Agad na naglakad na kami palayo sa mga taong mga asal hayop at mga immature.
Dumiretso kami sa parking lot, doon sasakay si Kayla kay Rodney at kami ni Kamil ay sasakay sa sasakyan ni mami. Mag-isa lang si Thomas sa kotse niya. Dadalhin namin muna siya sa condo ni Pran, na nang malaman ang nangyari ay sobrang natakot ako at nangilabot sa boses niya. She's not the prim and proper and princess-like na nakilala namin, siya yung sinasabi nilang tigress ng PCA, ayon kay Deniro, na kasama na ni Pran doon ngayon.
[to be continue..]