A: Happy reading!! :)
****
continuation......
KAYLA
WHAT. THE. HELL.
Tatlong salita na gusto kong isigaw at iusal sa mga taong ito. Lalo na sa kuya Jerry ko.
Akala ko ba ayaw niyang ginagamit ko ang abilidad ko para sa ganito? Ayaw niya nga na nakikialam kami sa trabaho nila eh, tapos eto?
Nakiki-usap ang CHIEF nila sa akin na tumulong sa kaso nila ngayon?! Now, what the hell. Fuck!
"Kayla.." Wika ni Kuya Jerry na nasa kanan ko. Nasa kaliwa ko naman si Adrian at sa gilid niya yung si Ace ata ang pangalan.
Tiningnan ko lang siya ng blanko. Ayokong nagmumura lalo pa at mas matatanda sa kin ang mga nandito at sila ang tunay na DETECTIVES, hindi kami. Pero talagang napapamura ako sa isipan ko buti nalang marunong akong magtimpi.
One thing I learned about myself when I was gone for 6 months... hindi pala ako mapagpasensyang tao. Mainitin ang ulo ko at madali akong mainis. Kasama na doon ang pagiging pilosopa ko at hindi ko alam kung anong rason kung bakit ganito na ako. Hell, I was confused at myself. Can you believe that!?
Para kasing naiisip ko na malapit na....
Na kailangan kong i-seize ang bawat minuto, bawat segundo ng buhay ko.
"Kayla, uy." Napapikit ako ng mariin na parang sa ganun maikakalma ko ang sarili ko. "Are you okay? Pwede mo naman tanggihan to kung ayaw mo. Ako nang bahala magsabi kay chief Blast--" pinutol ko na ang sasabihin ni kuya Jerry.
"No, I accepted to help. No need to worry. Umuwi na tayo, kuya at nag-aalala na panigurado si Gello sa bahay." Nagpauna na kong pumunta sa parking lot kung nasan ang sasakyan nilang tatlo.
I can't believe it myself, I accepted the offer.
If that old man with a bad temper, was telling the truth, at kilala naman siya ng ama ko.. then it's fine with me.
And helping is really in my nature, now that I notice it. Naku!! Kung masasakal ko lang si Leira eh! Siya ang nag-umpisa na i-tulak ako sa ganito! Imbes na namamahinga lang ako at para pa rin akong katulad ng dati, ngayon tuloy namomroblema ako.
Pero, kung hindi rin dahil sa pagtulak sa kin ni Leira, hindi ko makikilala sila.. lalo na siya. Si Rod..
That calms me down.
****
KINABUKASAN...
(PACIFIC SCOTT)
GELLO
Kanina pa akong nananahimik at nag-iisip ng kung anu-ano, hindi ko na nga namalayan na nasa school na pala ako. To think I was driving when I'm pre-occupied. Paano ako nakapag-drive ng ganun?
These past few days, madalas pa sa sobrang dalas ng pag-aaway namin ni Akeyla. Oo, hindi ko siya tinatawag sa nakagawian ko sa kanya kasi naiinis ako sa kanya at sa mga pinagsasasabi. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip ng babaeng yun para sabihin niyang delikado ang buhay ni Kayla dito sa PSA at pinapaalis niya na ulit kami at bumalik nalang daw sa PCA. Gusto ko naman bumalik kasi sa totoo lang, ayokong bumalik si Kai sa lugar na to dahil dito siya nasaktan noon at makakasama iyon sa kanya.
Baka mauna pang matapos ang buhay niya kesa makatapos ng pag-aaral.
Pero matigas din ang ulo ng isang iyon, hindi iyon papayag kahit anong paki-usap ang gawin ko.. and that is because of that Rodney. I don't have anything against him, he seems nice. Pero hindi ako papakasiguro. Siya ang nanakit noon kay Kai at hindi malabong maulit ulit iyon at hindi naman ako makakapayag. Kaya nga ako sumama sa kanya dito eh. Pero ito nga, ito ang pinagtatalunan namin ni Akeyla, para kasing sinasabi niya mismo sa mukha ko na hindi ko kayang protektahan ang pinsan ko. Na parang wala akong kwenta at walang kakayahan. Nasasaktan siyempre ang ego ko bilang lalaki. Sabihin nang kababawan pero ang ego ng lalaki ay parang mataas na bundok, pinakamataas na bundok at parang pader na hindi madaling matibag.
Isa pang iniisip ko at pinagtatakhan ko... gabing-gabi na umuwi sila Kayla at Jerry kagabi at nakakapagtaka na pareho silang tahimik at hindi man lang ako kinibo kagabi. Parang walang tao sa harapan nila. Tapos kaninang umaga, as usual sinabi ko kay Kai na hintayin ako mamayang dismissal sa parking lot ng PSA, pero laking gulat ko ng sinabi niyang si Jerry ang susundo sa kanya. I asked her why and she said nothing.
At ngayon nga, lunch break namin at dismissal na rin ng mga irregular, ay pinagtatalunan namin ito.
"Kayla, bakit nga hindi mo masabi ang dahilan?" Pagpapakalma kong wika. Pero ang magaling kong pinsan parang walang narinig at nagpatuloy lang sa kinukutinting sa cellphone niya. I tried to be patient, but she's getting on my nerves.
*BLAG!*
Pinukpok ko ang mesa ng malakas. Hindi siya nagulat pero napatigil siya sa ginagawa. "Now you're going to listen."
"No." Napapikit ako sa sobrang inis sa sagot niya. This stubborn!! "Paulit-ulit lang naman ang tanong mo at paulit-ulit ko lang din sasagutin yan ng 'wala', 'wala' , at 'WALA'!! Masama na bang magpasundo sa iba!? At sa tingin mo ba ipapahamak ako ni kuya Jerry!? Baka nakakalimutan mo kung anong trabaho niya." Walang tingin-tingin na wika niya.
"That's not the point Marien! The point is--"
"What's the point then? Anong pinuputok ng butsi mo? Huh?"
"My point is! Nakakapagtaka ka na! Kagabi ka pang walang imik at nag-aalala ako sa kung saan man kayo nagpunta ni Jerry kagabi!"
She rolled her eyes to my direction and this time she has this deadly glare na siguradong ikatatakot ng iba kapag nakita nila. Pero hindi ako. "So, what you're saying is.. Jerry might put me in a dangerous situation? Is that it, huh?"
"T-that's not.. what I m-mean is--"
"Iyon ang pinapalabas mo, Gello." Simpleng pahayag niya sabay tayo sa inuupuan niya at nagtungo sa pintuan at hinawakan ang door knob. Pero bago siya umalis ay nagsalita pa siya. "Don't worry, I won't do anything that will put me in harm. Go to your class, oras na." Binuksan niya ang pinto at umalis.
Wala na rin akong nagawa kundi bumalik na sa klase ko habang iniisip ko pa rin ang behavior ni Kayla kanina.
I'm sure, something is going on at ayaw lang nilang sabihin. Nag-aalala lang naman ako..
Na baka ikapahamak mo ang ginagawa mo, Kai..
Huwag mong masyadong paganahin ang abilidad mo..
****
JERRY
(Jerry's car)
Kanina pa walang imik si Kayla mula nang sunduin ko sa Pacific Scott at naglalaro lang siya sa cellphone niya dahil sa ingay. Hindi ko rin siya matanong dahil hanggang ngayon nahihiya ako sa kanya at sa nangyari kagabi.
"I need your help hija. May nakapagsabi sa akin na meron kang kakayahan na makakausap at makakita ng multo o kaluluwa." -chief blast
O_O
Nagulat kaming tatlo sa narinig na sinabi ni chief. Tinanong ko pang mabuti kung tama nga ang narinig ko. "Tama iyon, Jerry. I am asking her to help us to solve this case sa Brilliantes Hotel and Resort. Hindi ko rin gusto ito--"
"Pero bakit niyo pa rin po ginagawa? Bakit niyo pa po sinasabi!?" Nagpipigil lang akong mapasigaw. Pero gusto ko nang magalit at sigawan si Chief sa pinagsasasabi niya kay Kayla.
"Sinabi ko to dahil mahalagang maligtas ang mga taong mamamatay pa at mabigyan ng hustisya ang mga namatay na. Kung ito lang ang tanging paraan para mahuli ang may sala, then I'm fine with it. I'll endure the shame it will bring me. Haha, kahihiyan na nga sa buong mga kapulisan ang hindi pagtugis sa buwisit na suspek na iyan, kaya that's nothing on me."
"Pero, chief--" -Adrian
"No buts. Hindi naman kayo ang kinakausap ko." Tiningnan niya ulit si Kayla, na wala pa ring imik at hindi ko alam kung anong iniisip niya sa ngayon. "Miss fuentes, kilala ko ang ama mo.. dati ko siyang chief officer at isa sa mga pinakamagagaling at matitinik na detective dito. Siya rin ang nagkwento sa akin ng iyong kakayahan kaya naman alam kong katulad niya ay may tiwala ako sayo."
Wala pa ring imik ang kausap. "Huwag kang mag-alala hija, bibigyan kita ng buong araw hanggang bukas para magdesisyon.. kung hindi mo tatanggapin ang alok ko, ayos lang naman sa akin. I'm sure we can find a way without your ability. Pero kung pumayag ka naman... then that would be wonderful and it'll be my honor if you temporarily cooperate with my team. What can you say?"
Sana hindi ka pumayag Kayla.. sana hindi ka--
"Pag-iisipan ko po, mister Blast." She politely bow down.
"Oh, no need for such formality, hija. Call me tito Blast. Tutal, kasing-edad mo lang rin ang anak kong babae." -Chief
"Kung ganun ay sige po, tito. Pwede na po ba kaming umalis?"
"Sure hija.. ang sagot ay inaasahan ko bukas sa ganito ring oras, maliwanag?" Tiningnan kami ni Chief. "At kayo, sumama pa rin kayo bukas. Lagi niyo nang sasamahan si Kayla kapag pumayag siya sa alok ko."
"Yes, sir!" Napipilitang sumaludo pa rin kami.
"Kuya, nandito na tayo.. lalagpas ka na." Nawala ang isipin ko tungkol kagabi at naihinto ko naman ng maayos ang sasakyan sa parking lot. Bumaba na ako at bubuksan ko sana ang kabila nung nakita kong nakababa na rin pala si Kayla. Sabay na naglakad kami papasok sa loob ng office.
Pinagtitinginan ng ilang mga police detective ang kasama ko pero parang wala namang pakialam ito at nananahimik pa rin. Sana naman magbago pa ang isip niya. Mas mapapanatag ako kung hindi siya papayag.
Nung nasa harap na kami ng office ni Chief ay binuksan ko na ito. Nandito na pala yung dalawa at parang nagpapakiramdaman sila sa loob. Sobrang tensyonado naming tatlo pero parang wala namang kakaba-kaba ang kinakapatid ko at si Chief na nagkamustahan pa.
"How's school, hija?" -chief
"Good." -Kayla
"Mabuti. So, you're answer...?"
"Pumapayag po akong tumulong. May pakiusap lang sana ako.."
Nakita ko ang sinusupil na ngiti ng aming hepe at kabaligtaran naman ang naramdaman ko. Nadismaya ako sa sagot ni Kayla, pero wala na rin naman akong choice. Po-prokektahan ko nalang siya sa abot ng makakaya ko. Kahit ibuwis ko pa ang buhay ko, gagawin ko.
'Uy, paano naman ako?'
Biglang napasok sa isip ko ang babaeng iyon na mahilig sa kulay purple.. Strawberry.
"Ano iyon hija? Kahit ano ay susundin ko."
Huminga ito ng malalim at tumingin ng diretso sa kausap niya. "Wala po sanang makakaalam nito sa mga kakilala ko. Lalong-lalo na ang papa ko."
"Walang problema hija! I won't tell a soul. So, welcome to the Crimes and Homicide department, Temporary detective Kayla Marien Fuentes." Bati ni Chief at inialok nito ang palad niya.
Tinanggap naman ito ni Kayla na may nakakalokong ngisi. "I like the sound of that but I preferred to be called as I am, Ghost Detective Kayla."
I don't have a choice now.