KAYLA
I'm having my breakfast right now with kuya Jerry and Gelo. Medyo nakakapanibago lang dahil ang tahimik nila pareho. Hindi naman ako nagtataka na tahimik si kuya Jerry dahil everytime na nakikita ko siya talagang minsan spaced out siya or too quite that sometimes it's hard to talk or even start a conversation with him. Si Gelo ang kinatatakhan ko kung bakit tahimik. Obviously, something's wrong.
Is it something to do with K?
Pagkatapos kumain ay nag-ayos na ako ng mga gamit na kokonti lang naman, isang note lang at isang libro, pinapabigat lang ng laptop ko. Nagmamadali na rin ako kasi naghihintay na si Gelo sa kotse. Pababa na sana ako nung may pumigil sa braso ko. It was kuya Jerry.
"May kailangan ka, kuya?" I asked.
"What time are you going home?" Why the sudden interest?
"Hm, 4 o'clock? Depende sa oras ng dismissal ni Gelo. Kasabay ko siya eh."
"Kung ganun.. ako na ang susundo sayo later. Hintayin mo nalang ako sa parking lot." Pagkasabi nun ay pumasok na siya ulit sa room niya. Nagtataka naman akong nakatingin sa pinto ng kwarto niya.
Anong meron?
I was dumbfounded and spacing-out at the moment when someone shouted from the outside.
"KAYLA MARIEN!! ANONG ORAS NA OH!?" Oh shiz!
"OO NANJAN NA!! Init ulo!" I hissed, sabay naglakad na nga palabas.
Hanggang sa sasakyan iniisip ko pa rin kung anong sumapi sa kuya-kuyahan ko at nagprisinta siyang susunduin ako.
****
BERRY
"Hindi nga ako makakapasok kasi nilalagnat ako! Kulet lang ah, Mamilyn."
"Nilalagnat? Kung makasigaw naman.. Osya! Bahala kang ma-zero sa quiz ngayon!"
Binabaan ko nalang siya ng tawag. Buset ka talaga bansot! Ang inconsiderate niya minsan. Ay, hindi lang pala minsan, madalas pala! Siya naman ang president ng student org bakit hindi niya gamitin yun para sa kaibigan niya?
Pero sabagay, atleast hindi talaga siya katulad ng iba na mapagsamantala sa kapangyarihan, she treats everyone equal kaya hindi na rin masama. Pero sana naman kahit minsan i-leave out niya ako. Charot! Lels.
Nandito ako ngayon sa BHR, as in Brilliantes Hotel and Resort. Hindi ko alam kung bakit ginaganahan akong alamin ang misteryo ng mga namamatay dito at kung paanong hindi man lang ako nakakaramdam ng takot o kaba na baka ikapahamak ko tong ginagawa ko. Basta ang alam ko lang na-curious ako, kaya talagang naglumpasay pa ako at lumuhod-luhod pa ako sa harap ng dada ko payagan niya lang akong mag-stay dito. Ayaw niya pa nga sana kasi nga nabalitaan niya rin yung mga nangyayaring killings, murder cases dito pero pumayag din siya dahil nagsinungaling ako.
Yes, I lied and I said that I have someone with me and that is my cousin. Oh! Speaking of her, I learned from tita, na may isang lalaking nagpu-pursue sa anak niya at narinig ko pang ang gwapo daw nito, yung gwapong parang playboy ang dating. Siyempre nagulat ako dahil hindi ko akalain na may nagkaka-interest pala sa pinsan kong iyon.
Don't get me wrong ha, pero alam niyo naman ang ugali ni Kamil.. If I'm stubborn and spoiled, siya naman matigas ang loob at medyo may pagka-stubborn rin, in her own way. Kaya nakakagulat talaga na may magkakagusto sa kanya. Well, kung sa hitsura lang naman maganda talaga ang pinsan ko.. yung tipong 'sexy bad-ass' type. Yun ang gusto ng mga lalaki eh.. iyong feisty raw kasi ang cool tingnan.
Sus, ako? Girly type naman ako. Pero pwede rin akong maging katulad ng pinsan ko kapag naiinis ako. Sad to say.. mas madalas akong good mood! :p
Tinawagan ko na rin si Kamil kagabi at sinabi ko nga na sabihin niya sa mama at dada ko, kung sakaling tumawag sa kanya, na sabihing magkasama kami sa BHR. At siyempre nagtanong si insan kung bakit ako nandito, sinabi ko nalang na 'secret' sa ngayon.
*kruk.kruk* -tunog ng stomach yan! Wag kayo!
"Uy, nagugutom na me!" I get up from sitting on the bed side tapos kinuha ko yung mini shoulder bag ko na kulay purple, siyempre, tapos lumabas na ako at sumakay agad ng elevator. Susko! Mahaba-haba rin ito. Eh kumakalam na yung sikmura ko.
Pipindutin ko na sana yung close button para magsimula na bumaba kaso-- may humabol.
O__O --Ako
O__O --siya
Parehas pa kaming napasinghap nung makita ang isa't-isa at hindi ko na rin namalayan na nagsimula nang bumaba ang elevator. Still none of us are talking. Ang awkward kasi na magkasama kami sa iisang lugar at hindi naman kami ganun ka-close.
"Umm.. hi? Strawberry, right?" She asked. I nodded. Eh sa ayoko magsalita eh. Nagugutom ako!
Another minute of silence.....
And more silence....
And mo--wala na pala.
"A-anong ginagawa mo dito?" I dared ask.
Nakakapagtaka kasi na sa isang five-star hotel siya nags-stay samantalang alam ko naman na may bahay sila.
Medyo nakayuko pa siya kaya hindi ko alam kung anong tumatakbo sa utak niya ngayon dahil di ko makita ang mukha niya. Sumagot naman siya.. mahina nga lang. Napansin ko pa, may hawak siyang isang box na maliit na rectangular.
"Dito ako naka-stay." Sabi ko nga. Alangan naman sa labas siya naka-stay?
"Ah, K." I said.
"Ikaw, anong ginagawa mo naman dito? Bakit ka nagsstay sa hotel eh may pasok ka ngayon?" She asked.
"Ah, medyo nagpapahinga lang. Parang gaga eh no? Kakaumpisa palang ng bagong sem tapos papahinga na agad ako? Haha funny.." Funny-walain. Haha! Nanunuod ako ng kalyeserye eh! Aldub you! *pabebewave* segway lengs..
Medyo natawa lang siya sa sinabi ko kaya nakigaya na rin ako. Maya-maya itinaas niya yung small box na hawak niya at doon ko lang nakita na isa pala iyong pagkain.. It's a snack though. Pepero biscuits.
Hilig niya talaga iyan no? Parang hindi ko pa siya nakita na wala iyan eh.
"Mahilig ka talaga jan no?" Ako, sabay turo ng nguso ko sa kinakain niya. Tumango naman siya na may pout pa. Cute! She looks adorable. "Lindonne, diba?" I asked again. Tumango siya.
"S-saan ka nga pala pupunta?" -ako
"Kakain ng almusal.. ayoko magpa-room service eh. Ikaw, miss strawberry?" Medyo nangiti naman ako doon. 'Miss' daw ba eh.
"Ay, same tayo. Gusto mo sabay na tayo kumain?" Tumango naman siya. I smiled. "Pero pwede wag mo na kong tawagin na 'miss' at Berry nalang? Kasi baka masanay ako.. you know.. Lols."
"Sure! Berry it is. Nice to meet you, once again."
"Yep! The pleasure is mine."
She's nice and simple lang siya. Pero nagtataka pa rin ako kung bakit siya naka-stay dito sa hotel. Sabagay alam kong nakakataka rin na naka-stay ako sa hotel eh may bahay naman akong sarili.
Baka may ibang rason siya at hindi ko naman aalamin pa iyon. Hindi pa naman kami ganung ka-close.
*ting!* --Yung elevator. Finally!
Lumabas na kaming dalawa at nagtataka ako na medyo yumuyuko yung mga staff ng hotel kapag nakikita o nakakasalubong kami. Ganito ba talaga dito, para kaming prinsesa at yumuyuko talaga sila? Meh ganown?
Sumunod lang ako kay Lindonne kasi mukhang alam na alam niya ang mga pupuntahan sa hotel na 'to eh. Matagal na ata siya dito? She seems to know alot. Nung nakita na namin yung resto na katabi lang ng hotel ay pumasok na kami. Parang gulat na gulat naman ang mga staff ng resto na ito ng makita kami.
Ganun na ba talaga kami kaganda, na nakakagulat kapag nakikita kami?
Hmm.. plus point sa akin ang hotel na 'to kung ganun! Hahaha
May isang pwesto na inupuan ni Lindonne at nanlalaki ang mga mata ko dahil nasa lugar kami na dapat hindi kami doon pumwesto.
"Berry, upo ka na." At talagang inaya niya pa ako. Eh pang VIP iyan! Wala akong sapat na pera pambayad sa ganyan! Limited lang ang binigay ni dada na allowance ko.
"Umm.. Lindonne, ano kasi.. VIP iyang pwesto jan. Eh h-hindi naman tayo.. you know.." Ano ba! Kakahiya na sabihing wala akong pera, eh sa isang mayamang pamilya naman ako galing! Tapos alam naman niyang sa Pacific Scott ako nag-aaral.
Read between the lines, girl!
Pero imbes na mahalata niya ang discomfort ko ay natawa lang siya. Ang sama! Naaasar na tuloy ako.
"Ano ka ba Berry, upo ka na kasi. Nagpa-order na rin ako ng food natin. Oh! Speaking of food.." She ordered our food, without my knowledge? Parang hindi ko naman kasi nakitang um-order siya.
Speaking of foods nga, ang daming inilapag! At nung naamoy ko, umm,... yum yum! Kumakalam na talaga yung sikmura ko at konting konting convincing effect nalang bibigay na ko! Pero kapag nakikita ko talaga VIP ito, nanlulumo ako eh! Buti pa siya naka-relax lang.
Sa PCA lang siya nag-aaral so I expected na medyo.. you know, hindi siya well-off. Maybe may kaya, ganun.
Gusto ko man sana siyang ilibre, kaso nga, hindi swak sa pera ko.
"Ano, sumuko ka rin? Haha, sabi ko sayo mapapasuko ka ng mga foods dito! Ako kaya nagpagawa ng menu na yan kaya alam kong masarap yan!" Nagmamalaki niya pang sabi.
Gusto ko naman matawa sa sinabi niya. Siya daw nagpagawa ng menu? Haha, sino ba siya dito, may-ari? Hahaha.. hindi iyan sarkastiko ah.
"Nga pala, Berry, sorry hindi ko pala nasabi, pero.. I am--"
Naputol yung sasabihin niya nung may lumapit na magandang babae at may inabot na phone kay Lindonne. Naku! Ito na ata yun! Nirereklamo na ata kami. Ang seryoso ng babae eh!
"Thanks ate Jen." Sabi naman ni Lindonne na nakangiti pa. Hindi niya ba alam yung kabang nararamdaman ko? "Hello? Ah, lolo! Kamusta po?.... I'm having my breakfast with a new friend.. yup, new friend nga po!...... Okay naman po dito 'Lo.... wala naman problema...... lagi ko naman pong sinasabi sa mga staffs na i-check yung buong place para hindi na tayo nasasalisihan ng mga killers na iyon!,........ Nagpadagdag nga po si papa ng mga cctv para talagang makita ang buong place eh..... okay po 'Lo.. Ehhh, don't worry too much Lolo baka po sumama na naman pakiramdam niyo.. I'll be fine, Brilliantes po ata 'to!--"
Did I heard it right? O nabingi lang ako?
Pero kung nabingi ako, hindi ko maririnig iyong narinig ko?
"Brilliantes po ata 'to!"
"Brilliantes po ata 'to!"
"Brilliantes po ata 'to!"
"Berry! Okay ka lang?" She asked? Tinatanong niya ba kung okay lang ako!? "Nga pala Berry, yung sasabihin ko kanina, mukhang alam mo na. Oo, isa akong Brilliantes at tama ka, sa amin nga itong BHR. Actually I will inherit this Business kapag nakatapos na ako, which is malapit na rin. I hope you don't mind."
She just said that in a normal and calm way, while I'm so much curious to asked so many questions in my head. Pero ang nangingibabaw doon ay gusto kong isigaw sa kanya na ISA KANG BRILLIANTES?!
How stupid of me to not notice this information. Nabasa ko lang kasi about sa mga Brilliantes na may dalawa ngang anak ang may-ari. Isang lalaki at isang babae pero hindi ko inalam yung pangalan ng mga anak na iyon.
Stupid, stupid, stupid!
"B-bakit ka sa PCA nag-aaral kung...." I trailed off.
"Kung mayaman naman talaga ang pamilya ko?" I nodded. Ngumiti lang siya at pinagsalikop yung kamay niya na nakapatong sa mesa. She looks like a proper rich lady now. "Simple lang. I wanna live a simple life. No pressure, no nothing at all." Nanahimik lang ako habang kumakain.
"I bet you were shocked to know that, right?" I nodded. "Hehe.. thought so. Kita sa expression mo kanina eh. Hahaha"
"Oo nga eh, I was so stupid to slip off that tiny details." Wala sa sariling nasabi ko.
"Oh my, don't tell me... you search about my family's info?" Napailing ako sa sinabi niya pero nung maalala ko yung sinabi ko kanina ay namula ako sa hiya at iniyuko ko lang ang mukha ko. Ano bang nangyayari sa kin! Sunud-sunod na kamalasan na inaabot ko ah!?
Shiz!
"D-don't get me wrong, Lindonne... m-may inaalam kasi ako dito.." I guess kailangan ko nang sabihin ang reason ko. I heaved out a deep sigh before I speak. "I was just curious sa mga namamatay dito sa hotel niyo. It has been.. five years? Five consecutive years na ring may namamatay dito at dahil doon nabuhay ang dugong tsismosa ko. So I kinda fish out information about your family. Sorry." Paumanhin ko.
Akala ko magagalit siya o pagsasabihan niya ako ng mga masasakit na salita kaya inihanda ko na naman ang sarili ko. Pero instead, isang ngiti ang nakuha ko.
"Sus! Forgiven na! Ayos lang iyon. Actually... gusto ko nga ring sabihin 'to kay Kai eh. You know, with her ability, baka sakaling matapos na ang mga murder cases dito at hindi na natatakot ang mga staffs at customers namin. Ayoko ring nakikita ang papa ko na humaharap lagi sa media para humingi ng paumanhin sa lahat kasi hindi niya naman kasalanan iyon eh. Biktima lang kami nang mga kung sinong walang magawa sa buhay.... probably those who were jealous of what my family have achieved." Paliwanag niya.
Tumango-tango ako. I know that feeling. Siyempre dahil sa kilala rin ang pamilya ko, naging biktima na rin kami ng ganyan, muntik pa ngang ikasira ng buhay namin iyon eh pero dahil may pananampalataya kami kay papa god kaya we surpassed all the trials in life. I'm sure Lindonne's family hasn't done anything, wala naman sa hitsura ni Lindonne eh.
Mayaman nga siya pero hindi niya iyon pinagkakalat at pinagmamayabang. Nag-aaral nga siya sa isang public school na hindi alam ng iba kung anong tunay na estado niya sa buhay. Yun yung mga gusto ko sa isang tao.. at sa tingin ko magkakasundo rin kami nito.
****
KAYLA
What. The. Hell.
Three words... tatlong salita na gustong-gusto kong ipagsigawan ngayon din.
[TBC]