A: You can name this chapter based from your understanding. :)
**************************************************************
KAYLA
"Ayos na ba?"
"Oo. Sila nang bahala sa iba."
"*smirk* that's good."
We accomplished our mission in just a three-day planning. Naipaalam na ni Kamil, na gumamit nang voice changer, sa mga police detective ang kailangan malaman para mailigtas ang nag-iisang anak ni mr. Ilagan. And, his body or his bones' whereabouts have known too.
"Mission accomplished." Kamil added.
"Indeed."
"So.. ano nang gagawin natin?" Heyenne said with excitement on her voice. She crossed her arms over her chest. "After we told the police about the case, what will we do next?" She added.
I gave her a faint smile. "Yes, ang mga police na ang bahala mula dito." She gave me a more confused look.
"Huh? Di ba dapat they should know about what we do? Ano iyon, hindi tayo mapre-praise for a job well done? I don't understand."
I saw a glimpse on everyone's faces, like I did, they all sighed. At bago pa makalapit si Pran inunahan ko na siya. I looked intently at Heyenne. "That's the only job of Ghost detectives.. we work underneath the authority. Sa ilalim lang tayo dahil hindi maiintindihan ng mga ibang tao ang mga abilidad natin. They cannot understand about our abilities.. they will think we were freaks, crazy or whatsoever, Heyenne." I walked away from her and without looking, I said "The important thing is.. we help. That's the important and the main purpose of this group."
I didn't hear any answer from her or from everyone, pero alam kong sang-ayon sila sa akin. Lalo na sila Mami kasi alam na alam nila ito.
"Can I cut the smiles and all part?" I faced Kamil. "Kailangan nating pumunta sa bahay ninyo Kayla." She said. Alam kong may sasabihin pa siya at parang alam ko na kung ano iyon. Pero hindi alam ng iba.
"Bakit pa, eh di ba tapos na naman ito?" Narinig kong tanong ni Thomas na nakatabi kay Gello na nagpapa-cute kay K. Hindi naman siya pinapansin. Oh, poor man.
Tiningnan siya ni Kamil at umiling. "Unfortunately, no. As of the moment nahukay na nila Adrian at ng team nila ni Ace ang pinaglibingan sa katawan ni mr. Ilagan. On the other hand, Jerry knew that it was our doing kaya pinapatawag niya tayo sa bahay nila Kayla. Alam niyo naman na alam ni Jerry ang tungkol sa grupo, di ba?" She explained.
Tiningna ko yung mga iba na bago pa lang sa grupo na nagtataka, except kay Pran at Gello, na parang relax na relax lang at walang pakielam. Alam naman ni Gello iyong tungkol doon, si Pran? She's the very epitome of woman who's always calm under pressure. Magkatulad kami, in some way. Bahagya kung tinanguan si Gello nung tingnan niya ako, maya-maya lang nasa sasakyan na kami at umaandar na ito pauwi sa bahay. Thank god, My parents are in Thailand for some business. When the car stopped, agad kaming nagsibabaan at napansin kong nangunguna si Berry sa paglalakad papasok sa gate and I smirk inside. Kahapon niya pa tinatanong kung kamusta na ang kuya ko at sinasabi ko sa kanyang buhay pa naman at malakas pa, and I always get smacked on my arms dahil pinapalo niya ako nang may panggigigil.
Nasa salas palang, nakita kong nakaupo ang kuya ko sa isahang-upuan na sofa at medyo natameme sa nakatigil na si Berry sa harapan niya. I looked into their eye-contact and I flinched inside. I don't wanna think about him, but he goes naturally through my mind, lalo na kapag tungkol sa pagmamahal ang nakikita ko. I dismissed the thought and i exaggeratedly cleared my throat.
They snapped from their eye-contact part. "Kuya Jerry." I uttered. Nabaling ang tingin niya sa akin.
Umupo ako sa sofa katabi ni Berry at Mami. Yung iba nagsipag-upuan na rin at walang naglalakas loob na magsalita. Tumagal ang pananahimik ng ilang minuto, bago binasag ni Kuya Jerry ang katahimikan. "You did it again, Kayla." Alam niya. Ofcourse he knew.
Sinalubong ko ang mata niya. "Yes, I did. Alam mo ang way ko ng pagtulong at sa tingin ko wala namang mali doon, so what's the fuss?" I asked. Umiling-iling siya na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"You know you can't do that spirit-talking and all of that, Kayla. And you Gello," then he shifted his gaze on my cousin, na parang walang naririnig na nakatingin lang kay K. "Hindi ba nandito ka para bantayan ang pinsan mo and keep her away from the dangerous things that'll cause her? Di ba?" Alam kong nagtitimping sumigaw si kuya sa amin, pero ako at si Gello, parang wala lang.
Nakikita ko sa gilid ng paningin na nagkibit-balikat lang ang pinsan ko. "Jerry, I get your point. Pero kung si Kayla ang may kagustuhan nito, hindi ba dapat, as her kuya, dapat intindihin mo nalang siya? And it's not her fault if she can see and talk to spirits, it's not like she can stop it if she wants to." Nagtinginan sila ng masama ni kuya pero si Gello din ang tumigil at nagbuntong-hininga ito. "At huwag kang mag-alala, ginagawa ko ang responsibilidad ko at pino-protektahan ko siya, namin, para hindi mapahamak. No need to worry."
"You should be." Tumayo si kuya Jerry at tiningnan kami, bago huminga ng malalim at magsalita. "Sige, wala na akong magagawa kung makulit kayo, pero kung pwede huwag niyong ipapahamak ang mga sarili niyo. Kahit na ganyan lang ang ginagawa niyo, delikado pa rin iyan. Sige, nagluto nga pala si Nanay Felicidad ng spaghetti at lumpiang shanghai at bumili din ako ng cake, I don't know what's the occasion but you can ask her." He said and left.
I was left speechless. Sino nga bang may kaarawan? Surely, it is not my birthday. Tapos na ang kaarawan ko last last month pa, that makes me 20 years old.
"Ahmm, excuse me guys." Nabaling ang mata ko kay Berry na nagmamadaling lumabas kung saan kadadaan lang ni kuya Jerry. Am I correct If I think that today is kuya Jerry's birthday?
I smirk at the thought. "That guy. Tsk." I murmured.
"His day? Kaya pala, parang mother hen at putak ng putak. Hahahahaha" narinig pala ng magaling kong pinsan at tinawanan pa.
"Aray! Kailangan mambatok?" He said, habang hinihimas yung parte na binatukan ko.
"Isa ka ring mother hen, Gello." Nagtawanan silang lahat at napangisi nalang ako sa kanya. Poor cousin of mine.
****
BERRY
Ito na. Ang matagal kong hinihintay or should I say, ang matagal kong hinanap at gustong-gustong makita.. si papa Jerry my loves! Akala niya hindi ko alam na birthday niya ngayon? Alam ko! Ako pa ba, na self-proclaim 'girlfriend' niya? At magiging future na rin? Hahaha.
Hinanap ko pa siya sa garage, nasa labas lang pala siya ng gate at nakaupo sa pavement sa harap ng mga bulaklak sa gate. Tinabihan ko siya at dahil naiilang ako tumingin nalang ako diretso sa kabilang bahay. Feeling ko pa nga namumula ako at nag-iinit yung pisngi ko sana hindi niya mahalata.
"Bakit mo ako sinundan? Di ba dapat kumakain ka na doon?" He asked. Hindi ko alam kung nakatingin siya sa akin kasi hindi pa ako lumilingon sa kanya. Kaya sinagot ko siya ng ganun.
"Ikaw, bakit hindi ka rin kumain.. birthday mo ayaw mo kumain." It was supposed to be a whisper, pero mukhang narinig niya. Nagtataka pa nga siya, parehas na kasi kaming nakatingin sa isa't-isa. And it was awkward because our lips are like inches apart. Wew! Stay still my heart.
Nag-iwas ako ng tingin. Baka sunggaban ko eh. Ano daw!? Hahaha. "How did you know it was my birthday?" He asked. Nginitian ko siya. More like, grinning.
"Hehehe.. " I laughed like a witch in a movie. "Hindi mo ba alam na hacker ako? Baka nakakalimutan mo, mister detective.~" I said 'mister detective' in a sing-song motion. Pero totoo iyon. Nakita ko talaga yung birthday niya sa personal file ng Homicide and Crimes website. It was the police's private web though.
I heard his tsked. "Oo nga pala. Kailangan din kitang pagsabihan dahil ang ginagawa mo masama iyon. At delikado.. Paano kung mahuli ka ng may kapangyarihan sa ginagawa mo? Sa tingin mo makakaligtas ka kung kakasuhan ka? You are invading other people's privacy and the private web of a powerful police detectives, for that matter." Okay nanermon na naman si 'kuya'.
Kuya.. eeeww! Ayoko siyang tawaging kuya kung magiging asawa ko siya in the near future. I'm not into incest you know? That's gross!
Tumikhim ako to dismiss the thoughts. "Eh Jerry--"
"Kuya Jerry." He hissed. I chuckled that made him more irritated and handsome for me. Hihi~
"Its not funny, Berry. Bakit ba hindi mo ko tinatawag na kuya? Talaga bang wala kang galang?" He asked irritatedly.
"No way! Hindi kita tatawaging kuya dahil magiging asawa kita in the future, Jerry." There, I said it. Waaahhh~ nakakakilegs! Tumayo na ako at pinagpag ang pwetan ko bago humarap ulit sa kanya na nakatanga. "And about sa sinabi mo... i'll think about it. Try to convince me more, honey~! Hihi."
Agad-agad akong pumasok sa loob ng gate pero napahinto ako sa garage nang makita ko si insan na nakatayo at naka-krus ang braso sa ibabaw ng dibdib niya. She have this serious look and I'm not scared on that. Alam kong may usapan kami about this, na sinabi niya sa aking hindi niya gusto si Jerry para sa akin pero wala siyang magagawa dahil gusto ko si Jerry! And he might hurt me once, pero pinatawad ko na siya. Wala na sa akin iyon.
Ito si insan ang may problema sa isang kasama ni Jerry my loves. Parang magkakilala sila na nagpapanggap na hindi. Basta!
"You sure about the guy?" She asked. I nodded without having second thoughts.
"I love him, cous. And this is the first time that I fall in love, yung alam kong matagal at nahirapan akong hindi siya nakikita sa loob ng anim na buwan without saying or telling him how I really feel about him. Alam mong mapaglaro ako noon, hindi ako nagseseryoso sa relasyon, pero sa kanya, hindi ko naramdaman yung ganun. Nung nasaktan ako nung nakaraan sa ginawa niyang pagpapaasa sa akin, yes It hurts, like stabbing your heart with a knife. Pero I forgive him. Naisip ko na siguro dahil sa pagiging mapaglaro ko sa relasyon noon parang inisip ko na punishment ko iyon."
"Its not your fault. Hindi mo naman kasalanan na nawalan ka agad ng nararamdaman sa kanila eh." She said. I smiled at her.
"Thanks cousin. Pero itong nararamdaman ko.. totoo ito. Alam ko ang totoo sa hindi dahil sariling damdamin ko ito." I said with finality and conviction in my words.
Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako palapit sa kanya at niyakap. I hugged her too.
Its been a while since I hugged her and since we talked intimately like this. Na-miss ko talaga siya.
"I miss you, Strawberry." She said. Aww.. I fight back my tears and spoke.
"I miss you too, milka." I heard her snorted. Haha, hindi talaga niya gusto ang name niya.
"Remind me to go to NCO later, I just don't know what my mom was thinking when she named me that. Parang bata." Natawa ako sa pagmamaktol niya.
Kumalas na ako sa pagyayakap. "You know, itinanong ko iyan sa mama ko. Sabi niya, sabi daw ni tita Karla kasi daw ang puti mo nung bata ka pa parang singputi ng gatas kaya milka pinangalan sayo." Mas lalong nalukot yung mukha niya. I laughed at her reaction. Minsan ko lang makita ng ganito ang pinsan ko. Most of the time para kasi siyang walang emosyon eh.
Siguro tinakasan siya ng mga emotions niya.
"Then, why are you named Strawberry? Let me guess.. kasi kulay reddish ka? How ridiculous." Napalo ko yung braso niya.
"Ridiculous ka jan! Pinangalanan akong strawberry kasi natural blusher ako. You know!" Napabuntong hininga nalang siya na parang sumusuko na. "Enough with the topic! Lets go inside, nagugutom na ako, baka maubusan na nila ako." I said as I march inside.
"Sus, mukhang pagkain." Murmured from someone.
Tiningnan ko siya ng nakangiti. "Guilty as charge. Harharharhar!"
"Tss."
Oh, how wonderful and gorgeous this day is. :)