A/N: this is a surprise! Medyo malilito kayo sa ilang bagay pero malalaman niyo rin naman ang sagot... sa tamang panahon. 😄
So stay put! Haha.
****
MAMI
Nakaupo lang ako sa ilalim ng puno na nandito sa backyard ng High School department at nagbabasa ng libro. Hinihintay ko si Tatang dahil may pupuntahan kami kaso nga lang may practice sila ng basketball dahil malapit na ang laban nila sa Philip Moore Academy, I remember two weeks from now yung big day. Sabi niya nga umuwi na raw muna ako dahil matatagalan daw yung practice pero alam niya na matigas ang ulo ko kaya nung nakikipagpilitan ako na maghihintay nalang dito wala rin siyang choice. Ako batas eh!
Pero ang totoong dahilan kung bakit ako pumupunta dito ay dahil namimiss ko na siya.. Yung samahan ng Ghost Detectives. Ngayon kasi hindi ko na masasabing kumpleto kami. Although magkakasama pa rin kami nila Tatang, Berry, at ako.. yung iba hindi na namin gaanong nakakasama.
Pero sa loob ng anim na buwan.. Oo, anim na buwan na ang lumipas. Still, wala pa rin kaming balita tungkol sa kanya.. kay Kayla. Nagkikita-kita pa rin kami nila Berry, Tatang, si Kamil na lumipat bigla ng school.. sa hindi namin malaman na dahilan lumipat siya at nalaman lang namin nung sinabi ni Berry. Si Ate Mig naman since graduate na siya 2 months ago, naging busy naman siya sa pagtatrabaho sa business ng pamilya niya at sa pag-aalaga sa mga anak niya at ang nalalapit pa nilang kasal ni Kuya Kelly.
6 Months ago...
Isang linggo. Ganyan katagal na hindi namin nakikita si Kayla. Hindi kami pumupunta sa bahay niya because we want to give her some space to think through, kasi alam namin na hindi maganda ang naging karanasan niya. At baka mas lalong hindi gumanda ang karanasan at pag-aaral niya dahil ang source ng 'hindi magandang karanasan' ay kasama niya pa sa iisang room. When we learn about what Rodney did, obviously nagalit kami. Lalo na ako. I told him before na huwag niyang sasaktan sa ano mang paraan si Kayla dahil mawawala lahat ng pinagsamahan namin bilang magkababata at magkakaibigan and it's happening now.
Hindi ko rin siya maintindihan dahil iba ang sinasabi ng mata niya sa ginagawa niyang pagsama kay Laira. Parang may gusto siyang sabihin sa amin kaso may pumipigil sa kanyang masabi iyon, pero wala na akong pakialam sa kanya. Nawala na simula ng lokohin at saktan niya sa Kayla.
Nandito kami sa Mystery Club at kasalukuyan naming pinag-uusapan si Kayla at ang matagal niyang absences.
"Puntahan na kaya natin siya? Kasi hindi tayo titigil sa pag-aalala unless makita natin siyang maayos eh. Or kahit makita lang natin." Napatingin kaming lahat kay Thomas.
Hindi na rin magkaibigan si Thomas at... ang lalaking iyon dahil sa nangyari. Wala na sa amin ang lumalapit o tumuturing sa kanyang kaibigan.. after what happened? I don't think we can be friends again.
Natahimik kaming lahat ng ilang sandali.. bago ko sirain ang katahimikan na iyon. I raised my hand. "I agree to what he said. At sa totoo lang gusto ko na rin puntahan si Kayla dahil bukod sa nag-aalala ako sa kanya ay gusto kong humingi ng tawad sa kanya.." Napatingin sila sa akin, pero ang titig ni Thomas ang hindi ko masalubong. "I wanted to apologized dahil alam kong ako ang kumunsinte sa relasyon nila ni--"
"That's stupid, Mamilyn." I looked at Berry. Tinaasan ko siya ng kilay sa sinabi niya pero nanatili siyang nakatingin sa akin na walang emosyon at nagpatuloy sa sinasabi niya, "kung ganun pala.. I should also say sorry dahil isa rin ako sa mga nagtulak sa kanila to be together.. even Thomas did that." Sabay lahad niya ng palad sa direksyon ni Thomas. "The point is, wala tayong kasalanan, Mamilyn. Hindi natin alam na mangyayari ito.. kasi kung alam lang natin, kung alam ko lang ang tinatakbo ng utak ng gagong iyon, sa tingin mo papayagan ko siyang lumapit kay Kayla? Sa tingin mo susuportahan ko ang bwisit na iyon sa panliligaw niya? Ha! Baka ako pa ang unang bumuwag sa gagawin niya at mabugbog ko pa siya."
Natahimik ako sa sinabi niya. She has a point. Pero hindi ko kasi maiwasang sisihin ang sarili ko... ako yung mas nakakaalam ng relasyon nila Rodney at ng babaeng iyon simula noon pa tapos pinagtulakan ko pa si Kayla sa kanya. I am partly at fault kung bakit sila nagkalapit.
Naramdaman ko ang mga kamay na humawak sa pisngi ko at parang may pinahid na kung ano pero naramdaman ko basa iyon. I shed a tear. And Thomas wiped the tears escaped from my eyes. "Don't blame yourself. Wala kang kasalanan kung ginawa man ng gagong iyon ang ginawa niya. Now, let's go to Kayla's house. Gusto ko na rin siyang makita at kamustahin. Hindi man halata pero naging malapit na rin si Kayla sa akin kahit sandali pa lang naman natin siya nakilala compared sa friendship natin na nuong bata pa tayo nabuo."
I gave him a faint smile, "Thanks, Tatang."
"You're welcome. Now lets go to Kayla. She needs a friend right now, I believe."
Magkakasama kaming pupunta sa bahay ni Kayla. Magkahawak-kamay kami ni Thomas, even Ate Mig is with us kasi nag-aalala rin siya at nagagalit rin kay Rodney. Si Berry wala pa rin imik habang naglalakad kami and at her back following her is Kamil who is just relaxed and I can't read her mind. Sabagay kelan ko ba nagawang mabasa ang isang yan? At kanina pa rin siya walang imik.
Bago kami makalabas sa vicinity ng PSA ay nakita pa namin ang taksil at manloloko kasama ang isa pang taksil. May gana talaga silang maglandian, nagngingitngit ang kalooban ko sa galit at alam kong nararamdaman ni Thomas ang paghigpit ng hawak ko sa kamay niya.
"Don't mind them, Nanang. Let them be." He whispered. Kahit papaano kumalma ako.
---
Nasa malapit na kami ng mahagip ng mga mata namin si nanay Felicidad na nagsasara ng gate kaya kumalas ako sa paghawak ni Thomas at tumakbo bago pa maisara ni nanay ang gate.
"Oh? Nakakagulat ka naman hija. May kailangan ba.. kayo?" Sabay tingin niya sa likuran ko.
"Nanay, si Kayla po ba andyan? Pwede po ba namin siyang makausap? Please po gusto lang po namin siyang makausap.." Pakiusap ko.
Nagtataka naman na tinignan kami ni nanay felicidad na ikinataka ko. I'm sure pati ang iba nagtataka din.
"Hayy.. hindi sinabi ng batang iyon ang pag-alis niya, ano?" Bumuntong-hininga pa ang matanda pero kami natahimik at natulos sa kinatatayuan namin.
Umalis..? Umalis si Kayla, nang hindi namin nalalaman?
"A-ano pong ibig niyong sabihin na umalis si K-kayla?" Hindi ko na alam kung sinong nagtanong dahil natuon ang isip ko sa pag-alis ni Kayla.
"Ika-isang linggo na bukas ng pag-alis ni Kayla kasama ang mga magulang niya.. hindi namin alam kung kailan ang balik nila. Kung makikita niyo lang ang kalagayan ng alaga ko.. wala siyang malay ng isinama siya ng mga magulang niya sa ibang bansa at narinig kong dadalhin nila muna ang alaga ko sa ospital kung safe ba siyang bumiyahe pa-ibang bansa." puno ng pagsinghap ang narinig ko sa buong paligid pero nanatili akong tahimik at walang masabi. "Ang anak ko ang kasama ni Kayla sa kwarto nito at bigla nalang daw nag-uubo at sumuka pa ng dugo dahil sa kakaiyak. May nangyari ba sa alaga ko sa pinapasukan niya? Kasi iyon din ang narinig kong sinabi ni Jerry."
Nagsuka ng dugo habang umiiyak? Baka napasobra lang naman ng pag-iyak, hindi ba? Okay, don't think of anything Mamilyn, wala lang iyon. Sobrang nasaktan lang siguro siya.. dont think of anything.
"Ay, andito pala si Jerry, siya nalang ang tanungin ninyo at may gawain pa akong tatapusin, sige mga hija at hijo." At pumasok na si nanay felicidad sa loob.
"Anong ginagawa niyo dito? Narinig niyo na naman siguro kay nanay felicidad na wala si Kayla dito, di ba?"
Sabay-sabay kaming humarap kay Kuya Jerry na nanggaling ang boses sa likuran namin. He has this cold aura around him that you won't wish to see. He's scary. Tinignan niya kami isa-isa at parang may nalaman siya na tumango-tango pa.
"So this is all that man's fault kung bakit umiiyak si Kayla? I see." He suddenly said.
"What do you mean?" Berry asked.
"Yung Rodney, bakit hindi niyo siya kasama? Di ba nililigawan niya ang kapatid ko? O wala siya dito dahil siya ang dahilan ng luha ng kapatid ko?" He asked with a hint of sarcasm. Kapatid? Must be Kayla. "Anyways, maaari na kayong umalis. Hindi ko rin alam kung kailan babalik si Kayla kung iyan ang itatanong niyo.. kung ako lang ayoko na siyang bumalik dito dahil alam kong masasaktan lang siya and guys.. stop what you were doing.. being that 'Ghost Detectives' thing, its dangerous. Hayaan niyong kami ang lumutas sa mga iyon."
"Ang tanong, malulutas niyo ba?"
"Hey, Kamil, stop that." Agad namin inawat si Kamil sa pagiging sarkastiko niya. Umalis nalang agad kami dahil baka maubos na ang pisi ko ng pasensya at masapok ko si Kuya Jerry. Kanina pa parang nauupos na kandila ang pasensya ko at alam kong sasabog na ako sa mga sinabi niya kaya hangga't hindi pa ay umalis nalang ako.
I felt offended. I am offended.
May point naman yung sinabi ni Kamil at alam kong katulad ko ay naiinis na rin siya kaya nasabi niya iyon. Knowing her, alam kong siya lang ang makakagawa na sumagot ng ganun.
Simula ng malaman namin iyon ay hindi na kami pumunta sa bahay nila Kayla at kinabukasan para kaming dinagukan ng kung ano nang malaman namin kay Berry na nag-transfer out na si Kamil sa PSA at hindi namin alam kung saang school siya nag-aaral.
Para akong nagising sa mahabang pagtulog nang maramdaman kong may umuuga sa akin at nakita ko si Thomas na nakangisi na parang nang-aasar kaya sinampal ko siya, well mahina lang naman pero enough para itigil niya ang pang-aasar niya. At ang bwisit, tinawanan lang ako. Tsk.
"Uy Nanang, sorry naman wag na magtampo."
"Heh!"
"Ay ito naman, nakakatawa lang kasi yung hitsura mo.. ang--"
"Ganda? Oo maganda talaga ako kahit tulog."
"Hindi, sasabihin ko sana ang pangit mo! Tulo-laway ka pa matulog. Hahahaha--aray! Aray! Tama naaa--aray!" Pinagbabayo ko nga ang braso niyang naging mamaskel dahil sa araw-araw niyang paglalaro ng basketball. Hohoho~
Ilang minuto pa bago kami tumigil sa pag-aaway, kung pag-aaway na bang tawag dun, at napag-desisyunan na naming maglakad papunta sa car park. Pupunta kami sa NBS or National Book Store dahil may bibilhin akong Wattpad books na ginagawa kong collection. Pagkarating namin doon ay napapansin ko pang pinagtitinginan kami ng mga tao.. well mga babae ang tumitingin at hindi ako ang tinitignan nila kundi ang makulit na lalaking nakaakbay sa akin. Halata sa mga mata ng mga babaeng ito na nagnanasa pa sila sa BOYFRIEND ko.. hay, ganyan na ba ang mga ibang kababaihan ngayon? Asan yung babaeng karespe-respetado at iginagalang?
"Uy, selos ka no Nanang? Selos na yan.." Siniko ko nga. "Aw--ikaw! Delikado yon ah, sikmura ko yung sinisiko mo." He grumpily said. I just chuckled.
"I love you too, Tatang." I just said at parang walang nangyari na inakbayan niya ulit ako at naglakad na ulit kami papunta sa mga Wattpad books section.
Agad akong kumalas sa pagkaakbay niya ng makita ko ang hinahanap ko. Nagmamadali akong pumunta doon at hindi ko na-anticipate ang sumunod na nangyari.
May nabunggo akong matigas na bagay at nawalan kami ng balanse kaya parehas kaming natumba. Napapikit nalang ako at hinintay ang sakit na dulo niyon pero nagtataka akong wala akong naramdaman.
"Umm.. Miss pwede umalis ka na dyan sa ibabaw ko bago pa tayo maiskandalo?" A husky voice said. Iminulat ko ang mga mata at ganun nalang ang panlalaki nito ng makita kong nasa ibabaw nga ako ng isang gwapong lalaki. May cut siya sa pisngi pero hindi iyon naging hadlang sa kagwapuhan niya, I think parang nakadagdag pa nga sa charisma niya. Bad boy lang ang peg. "Shit, bingi pa ata ito." He murmured na dinig ko.
"SHIT! Nanang!"
Nakita ko nalang ang sarili kong binuhat ng aking butihing boyfriend at ngayon ay tumatayo na rin ang lalaking bad boy. Nung makatayo ang lalaki ay tumingin pa siya sa akin saglit bago ilipat ang tingin sa aking Tatang at parang wala lang dito na pinupukulan siya ni Tatang ng nakakamatay na tingin.
Mas nagulat ako ng biglang ilahad ng lalaking gwapo yung kamay niya sa harap ko. Huh? Ako?
"A-ako?" I said while pointing myself.
"Hmm. Obviously." Parang tinatamad niyang sambit. "Am tired." He added. Akmang ilalahad ko na ang kamay ko para sa isang formal shake hands pero hinila ito ng walang iba kundi si Tatang.
"Hey back off dude, she's mine. Hindi ba obvious?" Nagpipigil ng galit na sambit ni aking boyfie! Wihihi~ pinagsheshelosh ko sha harhar.
Parang walang pakialam naman ang lalaki na biglang kinuha ang cellphone niya sa pocket at lantaran talaga ang pakikipag-usap sa kung sinu man.
"Hey.... what? Oh, here in NBS, you want books?.....oh I think I found it..seriously, what's so good in these books?..Oo na hindi na nga po baka biglang mag-ala tigre ka na naman sa gali---hahahahaha... silly.. geh, I'm on my way.. oh? good. later~" narinig ko yung 'beep' sound ibig sabihin pinatay na niya yung tawag at hinarap niya ulit kami. "Tsk, sayang.. akala ko single ka pa, may seloso ka na palang boyfriend. Oh well.. see you later.. Mamilyn." And he's gone.
"Let's go? Ito na yung mga Wattpad books oh? Mami?" Napatingin ako kay Tatang at nginitian ko nalang siya para hindi niya mahalata na may iniisip ako.
"That guy is weird." Narinig kong sabi niya.
"Yeah, he's weird.." dahil alam niya ang name ko. Who is he?