PAGE-2-
Sumama ako kay Mama sa Spain.two weeks kaming nag-stay doon at ngayon nandito kami sa London.one month narin kami dito pero hanggang ngayon ramdam ko padin yung sakit sa bawat pag lipas nang araw.nakakangiti na nga ako pero nandun parin yung sakit.patuloy paring sumisiksik kapag napapag-isa ako
“what’s bothering you?”napatingin naman siya kay uncle rod,nasa London din pala kasi ito kaya pinasya nalang namin ni Mama na sa bahay nito mag stay
“nothing!”umiling siya at niyakap yung sarili,sobrang lamig kasi dahil umuulan nang snow ngayon at nandito siya sa harap nang bintana habang nakatingin sa labas
“thinking of him again?”mukhang nahuli nito yung iniisip niya,ngumiti siya nang may pait at tumingin dito
“kahit anong gawin ko palagi siyang sumisingit sa isip ko.I love him so much uncle!I love him more than anything!”inakbayan naman siya nito at pinisil yung balikat niya
“make it go away!make the pain go away!”
“how?!There’s a hole in my heart and I don’t think it’s going to heal.”
“Time is the only thing that can heal your heart,it takes a while,but eventually you’ll be yourself again,I know it’s painful,but it’s only temporary.”ngumiti siya nang may pait
“How long will I feel like this? How long is the pain going to last?”mangiyak-ngiyak na tanong niya
“nasa saiyo yun kung pano mo mapapadali ang lahat,you have to move on,you need to get over him and I’m confident that you’ll find a better guy.”
“I don't think I can go on”pinihit naman siya nito para magkaharap kami
“kaya mo yan!just like you na experience ko rin yan!my first break up was pretty painful.it took me two years to get over her.I was still crying after 6 months.but it felt good to move on..”
"You've been through this too?"kahit alam niyang nasaktan talaga ito sa ibang babae gusto niya parin tanungin para malaman kung pano ito nakapag move on
“Yeah. I remember it very clearly. The pain makes it easy to remember. I know you're really hurting right now, but you know many people experience break ups.”
“But it hurts too much,”
“I know it’s painful,but it’s only temporary.after the pain goes away,you’ll find other guy.”
“what if I don’t want to find another guy?”
“You’ll change your mind.Look at everyone in the world.They all break up and move on.the faster you understand this,the quicker you will recover.”pinag-masdan niya itong maigi at nakita niya ang katapangan sa mukha nito
“pano mo nasasabi ang lahat nang ito uncle rod,kung alam kong hindi ka nag-asawa dahil sa babaeng mahal na mahal mo?”tumawa ito at kinurot ang pisngi ko
“dahil mag-kaiba ang sitwasyon nating dalawa,iba ang pinag-daanan mo sa pinag-dadaanan ko,siguro meron similarity dahil katulad mo pinili naming mag hiwalay kahit mahal namin ang bawat-isa.”
“hindi ko maintindihan.”nakanuot noong tanong niya dito
“dahil may pinanghahawakan ako.may pangako kami sa bawat-isa at hindi katulad nang saiyo na tinapos niyo na talaga.”napaisip siya nang ilang minuto bago marahang napangiti
“may pangako din kami na magkikita pagkatapos nang sampung taon.”
“kung ganon panghawakan mo yung pangakong iyon para maging matatag ka sa buhay mo ngayon.”ngumiti siya dito at pagkuwan ay niyakap ito
“salamat uncle Rod,.”medyo nauunawaan na niya ang lahat
Mabuti nalang may mga taong hindi siya iniiwan sa oras na kailangan niya nang kadamay.panghahawakan ko ang pangakong iyon para maging matatag ako.hindi man magiging kami sa pagkikitang iyon,masasabi ko namang naging matatag ako sa pangakong iyon.
Lumabas kami nang bahay para kumain sa restaurant.kulit nga ni Mama at Uncle Rod,nakakatuwa silang tignang dalawa,bigla naman siyang napangiti nang may maisip na kalokohan.bakit nga kaya hindi eh single naman sila pareho.
“bakit hindi niyo itry mag date na dalawa?”sabi ko sa pagitan nang pag-nguya,parang tanga namang sabay pang nabulunan yung dalawa
“ano kaba naman anakis!hinay-hinay sa pag-jojoke hindi ako nakapag handa.”
“at kailan pa ako naging joker?!”taas kilay kong tanong,parang magkapatid at magkaibigan lang kami nang Mama niya kaya masanay na kayo sa ganyang tanong ko sa kanya
“hay!nakuh,he’s a boring person ayokong makipag date sa katulad niya.”bigla namang tumikhim si uncle rod sa sinabi nang Mama niya
“excuse me.kahit kailan hindi ako naging boring pag dating sa pakikipag date.”para naman siyang tangang pinagmasdan ang Mama niya sa magiging sagot nito
“weh!naalala mo nung unang beses mo’kong niyayang mag date noon?tinulugan mo ako sa sinehan.”uy!bago yun hah,hindi niya alam na nag date ang Mama niya at si uncle rod
“hindi ako yung nag-yaya nun ikaw.and kagagaling ko lang nun sa biyahe galing texas at hindi mo manlang ako pinagpahinga kaya nakatulog ako sa sinehan.”
“whatever!boring kapa din.”-MAMA
“kung gusto mo mag date tayo ngayon para mapatunayan ko!”-Uncle Rod
“at saan mo’ko idadate?”-Mama
“kahit saan mo gusto.”-Uncle Rod
“ok fine!tara nang mag date!”biglang tayo nang Mama niya at hinila si Uncle Rod
Seriously?parang hindi oldies!God!ni hindi na siya pinag-salita at take note talagang iniwan siyang mag-isa sa restaurant.hay!nakuh naman oh.napapakamot siya sa ulo nang maalalang siya pa ang magbabayad nang kinain nila.
Napapailing na kinuha niya yung wallet at binayaran na yung nakain namin.lumabas narin ako nang restaurant.ganun naba talaga ngayon mag date ang mga oldies?karakaraka?dinaig pa si vice ganda.napailing nalang tuloy siya sa naisip niya
“finally!nakita din kita.”gulat na napaawang naman yung bibig niya nang mapatingin sa nakasalubong niya ngayon
“what a surprise NEAR!what are you doing here?”ngumiti ito at lumapit sa kanya
“I came to see you,dapat nga noong isang linggo pa pero may biglaan akong inasikaso and I’m so relieved that I’m done with it,”
“ganun ba?!saan ka ngayon nag-istay dito?”naglakad sila nang sabay
“nag check in ako sa isang hotel na hindi naman ganong kalayuan dito.”
“uhm!may isa pang kwarto sa bahay ni uncle Rod,gusto mo bang dun ka nalang tumuloy?”wala naman masama kasi naging mabuti talaga ito sa kanya
“ok lang ba?!”tumango-tango siya
“oo naman!mabait naman si Uncle Rod.”
“salamat.”ngumiti siya at pagkuwan ay pinasya nilang pumasok sa coffee shop,sobrang lamig kasi talaga
Ilang minuto din silang hindi nag-imikan hanggang sa nag decide siyang tanungin ito para malaman kung bakit ba talaga nito siya pinuntahan dito sa London.kahit na alam niyang may kutob siya na dahil sa nararamdaman nito gusto niya pading malaman
“Near!”tumingin naman ito sa kanya
“uhm!bakit?”
“pumunta kaba dito dahil..”ngumiti ito at ginagap yung kamay niya kaya hindi niya napag-patuloy yung sasabihin
“sabi ko naman saiyo diba hindi kita iiwan pag nasaktan ka niya ulit.palagi lang ako dito sa tabi mo para patuloy kang mahalin,kahit matagal maghihintay ako.”
“hindi ko alam kung kailan ako makakapag move on,pero gusto kong muling sumaya katulad nang dati.”
“then,hayaan mokong pasayahin ka!hayaan mokong mahalin ka.”tumitig siya sa mga mata nito at nakita niya yung sincerity nito
“ayokong maging panakip butas ka lang Near,papayag lang akong mahalin mo pag alam kong may nararamdaman na ako saiyo.”
“kung yan ang gusto mo pero huwag mo sana akong pagbawalan na ipadama saiyo yung pagmamahal ko.”tumango nalang siya na kinangiti nito
Doon na nga nag-stay si Near sa bahay na tinutuluyan niya rin.sa pag daan nang araw unti-unti naring nababawasan ang lungkot niyang nararamdaman siguro kasi nadagdagan na naman kasi nang isang taong nagpaparamdam sa kanyang mahalaga siya kaya nakukuha na niya talagang ngumiti nang totoo
“hai!bakit palagi akong talo,dinadaya niyo ko no?mag-sabi kayo nang totoo!”panduduro niya sa Mama,uncle Rod niya at kay Near
“galingan mo kasi anakis!para hindi ka nauubusan nang pera.”-Mama
“dinadaya niyo ko eh,ayoko na!”sabay tayo niya mula sa pagkaka salampak sa sahig
Nag-totong its kasi sila,haha!sobrang kapal kasi nang bumabagsak na snow ngayon kaya hindi sila makalabas at sinabi rin na delikadong maglalabas nga.naramdaman naman niyang nakasunod sa kanya si Near,
“wag mong sabihing pikon kana niyan?”pumasok siya nang kwarto at sumunod din ito,pasalampak siyang humiga sa kama
“I’m not!i’m just bored.”umupo naman ito sa gilid nang kama niya
“talaga?”
“mukha ba akong sinungaling?”gumilid siya paharap dito
“hindi!dahil mukha kang prinsesang naubusan nang pera.”pang-aasar nito sa kanya na ikinasimangot niya
“madami akong pera no!hindi ako mauubusan.”
“haha,sabi ko nga,pautang nga!”tinampal naman niya yung kamay nitong nilahad sakin
“baliw!”
“I like the way you smile now.”bigla itong naging seryoso kaya umupo siya mula sa pagkakahiga
“mukha naba akong masaya?”seryo niyang na tanong
“much better than before.”hinaplos nito yung pisngi ko saka ngumiti
“salamat Near,salamat at hindi ka nag-sasawang mahalin ako kahit nasasaktan ka sakin.”
“ayos lang basta ikaw!”
“magiging sakim ba ako kung sasabihin ko saiyong sana hindi ka mag-sawang mahalin ako?”hindi niya alam kung bakit ganun nalang yung natanong niya dito
“hindi pagiging sakim ang hilingin na huwag mag-sawa ang taong nagmamahal saiyo.nagpapatunay lang iyon na unti-unti naring nabubuksan ang puso mo sa panibagong pag-ibig na ilalaan ngayon saiyo.”ngumiti nalang siya dahil hinidi niya alam kung anong sasabihin niya
Possible nga kayang unti-unti na talagang bumubukas ang puso niya para sa panibagong pag-ibig?possible nga kayang makalimutan ko na siya at harapin ang pagmamahal ni Near nang wala nang iniisip na sakit dulot nang nakaraan.
>______________<
AN:salamt sa patuloy na pag suporta sa story ko.dedicate ko nga pala ito kay "CHELNUT" sa kanya ko kasi nakuha yung pinag-samang name ni harley at odin..yung "CODEY"..nakalimutan ko lang kung anong chapter nang book1 niya iyon kinoment,.sa ibang nagpa dedicate sa sususnod na chapter kayo..wag niyong papalampasin na basahin ito para masagot yung mga tanong niyo sa last chapter nang book1..and nagpapslamt ako sa mga nag memessage sakin sa fb at dto sa watty,kung alam niyo lang kung gno niyo ko pinapasaya..keep reading,voting until the end..comment din pag gusto nyo pra alam ko kung nagustuhan nyo or ndi ang update.ko.mamats,
love:kimverly