Scroll down for Zawgyi.
Unicode
ချူဖန်းက ဘေးအနီးအနားတွင် ရပ်ရင်း ကြည်ပြာရောင်၀တ်စုံနှင့်ပေါ်ယွီအား ကြည့်နေသည်။ဓါတ်ပုံရိုက်ကူးရေး ပထမတစ်ဖြတ်အပြီး ခေတ္တနားချိန်ရောက်သော် ချူဖန်းက ---
" ဒီဝတ်စုံကြီး တကယ် ရုပ်ဆိုးတယ် မထင်ဘူးလား ??? "
" ကျောက်မျက်ရတနာက အမျိုးသမီးတွေ ကြော်ငြာနေကျပေမယ့် ကျွန်တော်က စုန့်လုပ်ငန်းစုရဲ့ Spokesperson ဖြစ်နေတော့ လုပ်ငန်းစုနာမည်အောက်က ထုတ်ကုန်ကြော်ငြာမှန်သမျှ ကျွန်တော် တာ၀န်ယူရမယ်မလား "
ပေါ်ယွီက စိတ်ဓါတ်ကျနေသယောင်။
" ကြော်ငြာမော်ဒယ်တွေက အရင် အမျိုးသမီးတွေချည်း ပုံသေဖြစ်ခဲ့တာမို့လို့ အိုင်ဒီယာအသစ်တွေ ထွက်လာဖို့က သူတို့အတွက် အခက်သား "
" ကျောက်မျက်ရတနာကြော်ငြာကို ယောကျ်ားလေး ရိုက်တာလည်း မဆိုးပါဘူး "
ချူဖန်းက ပေါ်ယွီ့ကို ကြံဖန်နှစ်သိမ့်သည်။
" မင်းယောက္ခမကြီးရဲ့လက်၀တ်ရတနာဖိုးအပေါ် ပိုက်ဆံချွေတာနိုင်သွားတာပေါ့ကွာ "
" ကျွန်တော့်ယောက္ခမကြီးက ဒီလက်ဝတ်ရတနာလေးတွေလောက်ကို အရေးလုပ်နေမယ်များ အောက်မေ့သလား ??? "
ပေါ်ယွီ မေးဆတ်ပြလိုက်၏။သူ မေးထိုးပြရာဘက်၌ ဓါတ်ပုံရိုက်စဉ်က ကိုင်တွယ်ပြသခဲ့သော အမျိုးသမီး၀တ်ကျောက်မျက်ရတနာများ။
ချူဖန်း အခုမှ စဉ်းစားမိသည်။ သူ ဘယ်လိုလုပ် မေ့သွားရတာပါလိမ့် ၊ စုန့်အိမ်တော်က လုပ်ငန်းစုကြီးတစ်ခုလုံးကို လက်၀ယ်ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ဥစ္စာ ၊ စုန့်ရှီလင်အမေမှာ လက်၀တ်ရတနာတွေ ရှားပါးနေမတဲ့လား ???
နှစ်ယောက်သား ဘာစကားမျှ ဆက်မပြောတော့ဘဲ ခုံ၌ ပါးစပ်ကြီးပိတ် ၊ ထိုင်နေကြသည်။
စုန့်ရှီလင်က ကြော်ငြာရိုက်ကွင်းသို့ ၀င်လာကာ သူ့ကို အရိုအသေပေးနှုတ်ဆက်စရာမလိုဟု ရိုက်ကူးရေး၀န်ထမ်းများဆီ လက်ဟန်ပြ၍ ပေါ်ယွီ့ထံ တိတ်တဆိတ် လျှောက်သွားလိုက်သည်။
သူ ပေါ်ယွီ့ဘေး ၀င်ထိုင်ပြီး အနှီသူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ထွေးဆုပ်လိုက်သောအခါ ချွေးစို့စို့လက်ဖဝါးလေးအား ဖျစ်ညှစ်လိုက်၏။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ??? "
ပေါ်ယွီ့အနေနှင့် အလိုအလျောက်ပင် စုန့်ရှီလင်ပခုံးထက် ခေါင်းလေးစောင်း မှီတွယ်လိုက်သည်။တစ်ခုခု ပြောမည်အပြု ဤကြော်ငြာရိုက်ကွင်းတွင် လူတွေအများကြီး ရှိနေမှန်း ရုတ်ခြည်း သတိရသွားလျက် ခေါင်းကို ခပ်မြန်မြန် ပြန်မတ်လို့ ဟိုဟိုဒီဒီ ပတ်ပတ်လည်ကို ကျီးကန်းတောင်းမှောက် ကြည့်လိုက်၏။
လီကျဲအပါအ၀င် ၊ အားလုံးက သူ့တို့အလုပ်ကိုသူတို့ သည်းကြီးမည်းကြီး ကုန်းလုပ်နေကြသည်။ပေါ်ယွီနှင့်စုန့်ရှီလင်ကြားရှိ မည်သည့်အပြုအမူမျိုးကိုမှ မတွေ့လိုက် ၊ မမြင်လိုက်သည့်ပမာ။
ပေါ်ယွီ သူ့ခေါင်းလေးကို အမျိုးသား၏ပခုံးပေါ်၌ စိတ်အေးလက်အေး နားခိုလိုက်၏။
" ဒီကြော်ငြာရိုက်ရတာ ကိုးလိုးကန့်လန့်နဲ့ "
စုန့်ရှီလင်က ပေါ်ယွီ ၀တ်ထားသော ၀တ်စုံကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
" ဝတ်စုံက မင်းနဲ့ ကောင်းကောင်း မလိုက်ဖက်ဘူး "
ပေါ်ယွီ : " ကြော်ငြာတဲ့ပုံစံက ဟောင်းလွန်းနေပြီ။ လူတိုင်းကလည်း အမျိုးသမီးစတားတွေ လက်၀တ်ရတနာ ကြော်ငြာတာကိုပဲ အသားကျနေကြတယ်။ ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့် အမျိုးသားဆယ်လီတစ်ယောက် ကြော်ငြာတာကို မြင်လိုက်ရရင် လူထုတုံ့ပြန်မှုတွေ အရှိန်အဟုန်နဲ့ ကန်ထွက်လာမှာကို စိတ်ပူတာ "
အတွေးတစ်ချက်က စုန့်ရှီလင်မျက်၀န်းထဲတွင် လက်ခနဲ။
" မင်းမှာ စဉ်းစားထားတဲ့အကြံလေးရှိရင် ကိုယ့်ကို ပြောပြလေ "
" ကြော်ငြာတဲ့ပုံစံကို ပြောင်းလိုက်ရင်ရော ၊ အမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့ရှု့ထောင့်ကနေ ထည့်တွက်သုံးသပ်ကြည့်ကြမယ်။ ထားပါ ၊ မင်း ငါ့အ၀တ်အစားကြီးကို တခြားဟာနဲ့ လဲပေးရင်ကို တော်တော်လေး ဟုတ်နေပါပြီ "
ပေါ်ယွီက လက်မှိုင်ချလိုက်ဟန်ဖြင့် ပခုံးတွန့်လိုက်၏။
တရုတ်လူမျိုးတွေရဲ့အလှရသခံစားတတ်ပုံချင်းဟာ ရှေးခေတ်အဘွားအိုများနှင့် ထူးမခြား။
စုန့်ရှီလင်က ပေါ်ယွီ့၀တ်စုံကို သေသေသပ်သပ်ဖြစ်အောင် ပြုပြင်ပေးလာသည်။
" မင်း ကင်မရာသမားနဲ့ အဲဒီအကြောင်းကို သွားဆွေးနွေးကြည့်မလား ၊ ကိုယ် မင်းကို ဒီမှာ စောင့်နေမယ် "
ပေါ်ယွီက နာနာခံခံ ထထွက်သွားခဲ့၏။
ချူဖန်းက စီးကရက်နှစ်လိပ်ကို ဘူးထဲကနေ ထုတ်၍ စုန့်ရှီလင်ထံ တစ်လိပ် ကမ်းပေးလိုက်သော်လည်း တစ်ဖက်လူက ငြင်းဆန်လိုက်၏။ချူဖန်း စိတ်ကုန်စွာ ပခုံးတွန့်ပစ်ပြီး စီးကရက်ကို နှုတ်ခမ်းမှာ ခဲလိုက်သည်။
" အသောက်အစားကင်းတယ် ၊ ဂုဏ်သိက္ခာအပြည့်ရှိတယ် ၊ ပေါ်ယွီ မင်းမှမင်း ဖူးဖူးမှုတ်ချစ်နေတာ မဆန်းပါဘူး "
ချူဖန်းက စီးကရက်မီးညှိရင်း စနောက်သည်။
စုန့်ရှီလင်က မျက်နှာအမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိ။
" မင်း ဘယ်လို သဘောရလဲ ??? "
" ငါ စဉ်းစားကြည့်ခဲ့ပါသေးတယ် "
ချူဖန်းအသံက ခပ်အုပ်အုပ်။
" တကယ် နားကိုမလည်နိုင်တာ ၊ အဲဒီလူက ပေါ်ယွီ့အစ်ကိုနော် ၊ မင်း ဘာကိစ္စ သူနဲ့တစ်ပွဲတစ်လမ်း နွှဲချင်နေရတာလဲ ??? "
သူ အနောက်တောင်မြို့တော်သစ်ကနေ ပြန်စဉ်က ပေါ်လျန် ပြောခဲ့သောစကားတွေကို အမှတ်ရလိုက်လျှင် စုန့်ရှီလင်မျက်ဝန်းများ မှိုင်းညှို့နက်ရှိုင်းသွားရစမြဲ။ ပေါ်လျန်က ပေါ်ယွီ့ကိုသာ ညီအစ်ကိုလို ချစ်ခင်ပေးနေတာမျိုးဆိုရင် သူ ပေါ်လျန်ကို ထိမည်မဟုတ်။
" အများကြီး မမေးနဲ့ "
" မင်းက ပေါ်ယွီ့အစ်ကိုနဲ့ ရန်ဖြစ်မယ့်ကိစ္စမှာ ငါ့ကို ကူစေချင်တယ် ၊ ဒါပေမယ့် ဘာလို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းအရင်းလေးကိုတောင် ပြောမပြဘူး။ မင်း မဟုတ် ......... "
ချူဖန်း စုန့်ရှီလင်၏မျက်လုံးများသို့ စိုက်အကြည့် ၊ နောက်ဆက်တွဲစကားလုံးများ ပွင့်အံ့မလာနိုင်တော့ချေ။
စုန့်ရှီလင်သည်ကား တည်ငြိမ်အေးစက်စွာ။ပေါ်လျန် သူ့အဖေဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ကတည်းက စုန့်ရှီလင် ထပ်မံ သည်းခံနိုင်စွမ်းကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။
ပေါ်မိသားစုက အနောက်တောင်မြို့တော်၌ ခြေကုပ်ယူအမြစ်တွယ်နေသည်မှာ ကြာရှည်လှပြီမှန်း စုန့်ရှီလင် သိပါ၏။ 'နဂါးတစ်ကောင်သည် မည်မျှသန်မာနေပါစေ ၊ နယ်ခံမြွေတစ်ကောင်ကို မဖိနှိပ်နိုင်' ဟူသော ဆိုရိုးပင်ရှိသည် မဟုတ်ပါလား။စုန့်မိသားစုအနေနှင့် ပေါ်အိမ်ကို သွားရန်စပါက အကျိုးအမြတ်များများစားစားရလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။
အလားတူ ၊ စုန့်မိသားစုအား ပေါ်လျန် လာထိလျှင်လည်း ပေါ်အိမ်အတွက် အကျိုးအမြတ်တစ်စုံတစ်ရာ ကျန်မည်မဟုတ်သည်က မလွဲဧကန်တည်း။
ချုဖန်း လက်ဆန့်ထုတ်လျက် စုန့်ရှီလင်ပခုံးကို ပုတ်လိုက်၏။
" ဒီလောက်နှစ်တွေအကြာကြီးမှာ မင်းလို ပျင်းစရာကောင်းတဲ့ကောင်က တကယ်သဘောကျချစ်မြတ်နိုးရမယ့်သူကို ရှာတွေ့ဖို့ မလွယ်ခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့ ပေါ်ယွီက လူကောင်းသူကောင်းလေးပါ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ၊ ငါက မင်းကို ကူညီပါ့မယ် "
စုန့်ရှီလင် ချူဖန်းအား ခပ်နက်နက် စိုက်ကြည့်၍ ဒေါသအလွှာဖျော့ဖျော့ပါသောအသံနှင့် ဆိုသည်။
" မင်းလက်ကို ငါ့ပခုံးပေါ်ကဖယ်လိုက် "
ချူဖန်း : " မင်းရဲ့အသန့်ကြိုက်ရောဂါကြီးကလည်း လူတွေကို ခွဲခြားခွဲခြားနဲ့ ၊ မဟုတ်မှလွဲရော ငါ့အပေါ်ပဲကွက်ပြီး ရောဂါထနေတာလား ??? "
လွန်ခဲ့သည့် ဆယ်မိနစ်ဝန်းကျင်က ပေါ်ယွီတစ်ယောက် စုန့်ရှီလင်ပခုံးပေါ် မှီတွယ်လို့ တီတီတာတာလုပ်နေတုန်းက အနှီရောဂါဟာ စုန်းစုန်းမြုပ် ပျောက်ရှနေသည်။ယခု ဆယ်မိနစ်အကြာ ၊ သူ စုန့်ရှီလင်ပခုံးပေါ် လက်လေးတင်မိခါမှ ဘယ်လိုလုပ် စုန့်ရှီလင်က ပြသာနာထရှာရသနည်း။
အမျိုးသားက မင်သေသေ ကြည့်နေ၏။
" သူ သ၀န်တိုလိမ့်မယ် "
စကားဆုံးသည်နှင့် စုန့်ရှီလင်က ဆတ်ခနဲ မတ်တပ်ထကာ ပေါ်ယွီရှိရာသို့ နောက်ကလိုက်သွားသည်။
ချူဖန်းခမျာ ၀တုတ်လေးအဖို့ မေမေလေးတစ်ယောက် ရှာပေးချင်စိတ်တောင် ပေါက်သွားရ၏။
သူ့မယ် သက်ထားကညာမရှိတာ ကြာကြာလှပြီဖြစ်ရသည့်ကြားထဲ ဤလင်လင်စုံတွဲ၏ ခွေးစာတနင့်တပိုးကို ဇွတ်စားနေရတာ တော့်တော့်ကို အဆင်မပြေ။
စုန့်အုပ်စုထံ၌ ကုမ္ပဏီရဲ့ထုတ်ကုန်ကြော်ငြာများသီးသန့်တင်ရန် အထူးအသုံးပြုသော ကိုယ်ပိုင် Offical Weibo acc တစ်ခုရှိကာ ၎င်း acc က ဒီနေ့ညနေခင်းတွင် ဗီဒီယိုတစ်ပုဒ် တင်လာသည်။
လုပ်ငန်းစု Spokesperson ရိုက်ကူးထားသော 'ဆောင်းဦးနှင့်ကုစားခြင်း' ဟူသည့် ရာသီသစ်ထုတ်ကုန် ကြော်ငြာအတိုလေးဖြစ်သည်။
ရေလှိုင်းပြာပြာ ၊ ကောင်းကင်ပြာပြာနှင့် ဖြူဆွတ်နေပါသည့် တိမ်သလ္လာများ။
သစ်ရွက်လေးတစ်ရွက်ဟာ လေဟုန်နှင့်အတူ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝေ့ဝဲကြွေကျပြီး နှင်းဆီဥယာဉ်ကြီးထဲရှိ နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့်ထက် သက်ဆင်းသွားသည်။
British style အမျိုးသား၀တ်စုံကို ၀တ်ဆင်ထားတဲ့ ပေါ်ယွီက ဥယာဉ်ထဲ လျှောက်လာသည်။မျက်နှာကမူ အပြုံးပန်းတို့နှင့် ဝေဆာနေ၏။ပေါ်ယွီက မိတ်ကပ်ကို အသက်ကြီးသည့်ပုံစံပေါက်အောင် တမင်သက်သက် ပြင်ဆင်လိမ်းခြယ်ထားသည်ဖြစ်ရာ ပြုံးရယ်လိုက်တိုင်း မျက်လုံးထောင့်စွန်းလေးတွေ၌ ကျီးကန်းခြေထောက်များက ထင်းခနဲ။
" အရှင့်သား ၊ အိပ်ရာထချိန်ရောက်ပါပြီ "
ထိုချောမောသည့် အမျိုးသားက နှင်းဆီပွင့်ဆီ ချဉ်းကပ်သွားရင်း နက်ရှိုင်းစွာ ဆွဲငင်ညှို့ယူနေသောအသံမျိုးနှင့် တိုးဖွဖွ ရေရွတ်လိုက်သည်။
နှင်းဆီပွင့်၏ အလယ်တည့်တည့်တွင် ကြည်ပြာရောင် ပန်းဖူးတစ်ပွင့် တည်ရှိနေ၏။ယင်းပန်းဖူး၏ ဗဟို၌ကား လူတစ်ဦး လှဲလျောင်းနေသည့်သဏ္ဍာန်။၎င်းမှာ ပေါ်ယွီအသေးစားလေး ---
အပြာရောင် မျက်ဆံများနှင့် မက်မွန်ပွင့်ပမာ မျက်၀န်းတစ်စုံက ပွင့်အာလာသည်။ကြည်ပြာရောင်၀တ်စုံ ဆင်မြန်းထားသော ပေါ်ယွီအသေးစားလေးက ပန်းဖူးထဲကနေ ခုန်ထွက်၍ ချောမောခန့်ညားလှသည့် အိမ်တော်ထိန်းအမျိုးသားထံ တောက်ပနေသော အပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။
" သူရဲကောင်း ၊ ငါ့ကို လာခေါ်တာလား ??? "
ဖန်သားပြင်ပေါ်၌ အပြာရောင်ရေခဲပန်းတစ်ခု ငွားငွားစွင့်စွင့် ပွင့်လန်းလာ၏။ပန်းအဖူးလေးကနေ လှပချောမောသော ညှို့ဓါတ်ပိုင်ရှင်ငယ်လေးအဖြစ် ကြီးထွားလာခြင်း။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရင်းနှီးကျွမ်း၀င်နေသော နှစ်လိုဖွယ် အမျိုးသားသံတစ်သံက ဖန်သားပြင်တွင် ရုတ်ခြည်း ပျံ့လွင့်လာသည်။
" အဲဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့အရှင့်သားအပေါ် မူတည်ပါတယ်။ ကျွန်တော်မျိုးကို ဘယ်အချိန်များ အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပေးမလဲ ??? "
《 အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! ငါ့နားရွက်တွေ ကိုယ်၀န်ရတော့မယ် !!! ပေါ်ယွီအကြီးကြီးနဲ့ ပေါ်ယွီအသေးလေးတဲ့လား !!! ဒီကျယ်ကျဲဆီ လာပါဦး ... 》
《 ကြော်ငြာကို သုံးကြိမ်သုံးခါလောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ကြည့်ပြီး ငါ့ပိုက်ဆံအိတ်လေးကို လှပ်လိုက်မိပါတယ် ၊ ဒီလူ မွဲချာလွန်းတာများ ၀ယ်ဖို့ ပိုက်ပိုက်မတတ်နိုင်ဘူးလို့ !!! 》
《 စိတ်ကူးစိတ်သန်းကောင်းတဲ့ ဒီကြော်ငြာကို ငါ ၉၉ မှတ်ပေးတယ်။ အမှတ်ပြည့်ပေးလိုက်ရင် ဂုဏ်ဆာသွားကြမှာစိုးလို့နော် ၊ မိမိကိုယ်ကိုယ် တိုးတက်စေဖို့ ကြိုးစားကြပါ 》
စုန့်ကုမ္ပဏီရဲ့လက်၀တ်ရတနာကြော်ငြာက အန်းလင်းရဲ့ကြော်ငြာကို ဆွဲချဖယ်ရှားကာ British style အမျိုးသား၀တ်စုံနှင့်ပေါ်ယွီက အစားထိုး နေရာယူသွားခဲ့သည်။အနှီပေါ်ယွီ့ပုံ ပိုစတာ၌ စာသားတစ်ခု ရေးထား၏။
[ အဲဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့အရှင့်သားအပေါ် မူတည်ပါတယ်။ ကျွန်တော်မျိုးကို ဘယ်အချိန်များ အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပေးမလဲ ??? ]
ပင်လယ်၏နှလုံးသားဟုတွင်သော ကျောက်မျက်ရတနာက သာမာန်လူလတ်တန်းစားများထံ ရည်ရွယ်ဖြန့်ဖြူးသည်မို့ လက်၀တ်ရတနာစျေးနှုန်းက တော်ရုံတန်ရုံလူ အနားကပ်နိုင်သည့်အနေအထား။ကြော်ငြာထွက်လာသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ရောင်းချအားက ၀က်၀က်ကွဲ စည်ကားမြိုင်ဆိုင်နေခဲ့သည်။
ပေါ်ယွီ : " ပိုက်ဆံရှာလို့ ရခဲ့ပြီကွ !!! "
ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ ဖရဲသီးလေးက အေးတိအေးစက်လေး ၀င်ပြောသည်။
" ပါးပါး အဲဒီတစ်ခွန်းတည်းကို အော်နေတာ ခဏခဏပဲ "
" သားလေး ၊ ပါးပါးနဲ့အတူတူ ဘယ်ကိုသွားချင်လဲ ??? "
ပေါ်ယွီက ဖရဲသီးလေးကို ခေါင်းငုံ့ကြည့်၍ တံခါးဆီ တွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။
ဖရဲသီးလေးကမူ မျက်လွှာလေးချလျက် ၀မ်းပန်းတနည်း ဆို၏။
" သား တန်တန့်ကို မတွေ့တာကြာပြီရယ် "
တန်တန် ???
အဲဒီအူတူတူခွေးလေးက သန့်စင်ခန်းထဲ သွားအိပ်နေတယ် မဟုတ်ဘူးလား ???
ဖရဲသီးလေး နှုတ်ခမ်းစူသွားသည်။
" ပါးပါး ၊ တန့်တန့်ကို ဘေးအိမ်ကဦးဦးဆီကနေ သွားခေါ်ကြရအောင် "
ထိုအခါမှ ပေါ်ယွီ အမှတ်ရလိုက်သည် ၊ တန်တန်ဟာ ဘေးအိမ်ကခွေးမလေး ဟွားဟွားနှင့် ချစ်ကြည်နူးတစ်တီတူးနေကြောင်း။အာဝုနှစ်ကောင်က ယင်းသို့ စုံတွဲခုတ်ပြီးမကြာလိုက် ၊ ခွေးမလေး ဟွားဟွားတွင် ကိုယ်၀န်ရှိလာခဲ့သည်။
ဘေးကပ်ရပ်ဗီလာရှိ အိမ်နီးချင်းက သဘောကောင်းရှာပါသည်။သူ့ခွေးမလေးအား အခြားခွေးတစ်ကောင်က ဖြားယောင်းသွားခြင်းကို စိတ်ဆိုးပါဘဲ ဟွားဟွား ခွေးပေါက်လေးတွေ မွေးဖွားပြီးသည်အထိ တန်တန်ကို သူ့အိမ်မှာ နေစေကာ ပြန်ပို့ပေးပါမည်ဟုပင် ကတိပေးခဲ့သည်။
ဒီတလော ပေါ်ယွီ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တာမို့ တန်တန့်ကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်နေခဲ့၏။ယခု ဖရဲသီးလေး သတိပေးလာတော့ ပေါ်ယွီ အခုချက်ချင်း တန်တန့်ကို သွားခေါ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ဖရဲသီးလေးက ပေါ်ယွီ့နောက်ကနေ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် လိုက်ပါလာသည်။
ဘေးအိမ်က အလုပ်သမားဟာ ပေါ်ယွီတို့ကို မျက်မှန်းတန်းမိသဖြင့် အပြုံးတစ်ပွင့်နဲ့အတူ တံခါးဖွင့်ပေးသည်။သူက ပေါ်ယွီတို့သားအဖကို အနောက်ဘက်ခြံဝင်းအလွတ်သို့ ဦးဆောင်ခေါ်သွားခဲ့သည်။
" ဒီအချိန်ဆို တန်တန်က သူ့သားတွေနဲ့ လမ်းလျှောက်ထွက်နေလောက်တယ် ၊ ဟိုအရှေ့ကို ကြည့်လိုက်ပါ "
အလုပ်သမားက မလှမ်းမကမ်းရှိ ခွေးပေါက်စလေးတစ်အုပ်စုကို လက်ညှိုးထိုးပြသည်။
ပေါ်ယွီ ၊ ဖရဲသီးလေး : " ............ "
ရှေ့မိတာတစ်ရာခန့်၌ တန်တန်က ခေါင်းကိုမော်ချီလို့ ထိပ်ဆုံးကနေ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ လမ်းလျှောက်နေသည်။တန်တန့်နောက်၀ယ် ခြေထောက်ပုပုလုံးလုံး ၊ ဝဝကစ်ကစ်နှင့် ခွေးပေါက်စလေး ငါးကောင် ၊ ခြောက်ကောင်၀န်းကျင်က တကောက်ကောက်လိုက်ပါနေ၏။
သေသေသပ်သပ် ဖွဲ့စည်းထားသော အာဝုတပ်မတော်ကြီးက ၎င်းတို့ပိုင်နက်ကို စိတ်လက်ချမ်းမြေ့စွာ ပတ္တရောင်လှည့်နေကြခြင်း။
မနီးမဝေးတွင် တုံးလုံးပက်လက်လှဲနေတဲ့ ဟွားဟွားက တန်တန်နှင့်ခွေးပေါက်လေးများ လမ်းလျှောက်နေသည်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ခွေးမလေးက ကလေးလေးတွေ မွေးဖွားပြီးပြီဖြစ်ရာ ယခင်လောက် ရန်မစောင်တော့ပါချေ။
ဖရဲသီးလေး : " တန်တန် ၊ အိမ်ပြန်စို့ !!! "
အကျွမ်းတ၀င်ရှိနေကျခေါ်သံကို ကြားလိုက်ရသည့် တန်တန်က တုံ့ခနဲ လမ်းလျှောက်ရပ်သွား၍ အမွှေးပွပွခွေးခေါင်းလေးကို မယုံကြည်နိုင်စွာ လှည့်လာသောအခါ အံ့သြနေတဲ့ ဖရဲသီးလေးရဲ့မျက်နှာနှင့် ဇဝေဇဝါရဖြစ်နေတဲ့ ပေါ်ယွီ့မျက်နှာတို့အား တွေ့လိုက်ရသည်။
ဝုတ် ! ဝုတ် ! ဝုတ် ! ဝုတ် ! ဝုတ် !
တန်တန်က သူ့ရဲ့ခြေပုတိုလေး လေးချောင်းကို ဆန့်တန်းထုတ်ရင်း ပေါ်ယွီတို့ဆီ ပြေးလာသည်။အမြှီးလေးတလှုပ်လှုပ် ဝှေ့ယမ်းနေသော တန်တန်က ဖရဲသီးလေးကို ပတ်ဝိုင်းလျက် ထိုးဟောင်နေ၏။အနည်းငယ်မျှ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်အလား။
ခွေးပေါက်စလေးတွေကလည်း ခေါင်းဆောင်ကြီးတန်တန် ပြေးထွက်သွားသည်ကို မြင်မြင်ချင်း အစပထမတော့ မင်တက်နေကြပေတည့် နောက် ၊ သူတို့ပါ တန်တန်ပြေးသည့်ဘက်သို့ ယိုင်တိယိုင်တိုင် လိုက်ပြေးလာကြပြီး ပေါ်ယွီတို့အား တဝုတ်ဝုတ်ရောဟောင်နေသည်။
ဟွားဟွားသည်ကား ဤလူစိမ်းနှစ်ဦးဟာ သူမ၏ရင်သွေးငယ်များကို နာကျင်ထိခိုက်စေမည် မဟုတ်မှန်း သေချာ သိနေသည့်ထင်။အကြည့်များကို ရုတ်သိမ်းကာ နေပူဆာဆက်လှုံနေ၏။
ပေါ်ယွီ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်၍ ၀တုတ်ပြဲခွေးလေးတစ်ကောင်ကို ကောက်ချီလိုက်သည်။
" တကယ်လေးတာပဲ "
ယင်းအာဝုပေါက်စနလေးက ပေါ်ယွီအား အရည်လဲ့နေသောမျက်လုံးသေးသေးလေးတို့ဖြင့် မော့ကြည့်ရင်း ခွေးလိမ္မာလေးတစ်ကောင်ပမာ ပေါ်ယွီ့လက်မောင်းထဲ၌ ငြိမ်၀ပ်နေ၏။
အခြားပေါက်စနလေးတွေက စတင်တအီအီအသံပြုလာပြီး သူတို့လေးတွေပါ အချီခံ ၊ အဖက်ခံချင်နေကြသည်။
ဖရဲသီးလေးက တန့်တန့်ကို ပွေ့ပိုက်လျက် မျက်နှာကအမွှေးဖွာဖွာလေးတွေကို ပျော်ရွှင်စွာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
" ပါးပါး ၊ သား တန်တန့်ကို အိမ်ခေါ်သွားလို့ရပြီမလားဟင် ??? "
" ဒါပေါ့ "
ပေါ်ယွီတစ်ယောက် သူ့လက်မောင်းထဲရှိ ချွဲနွဲ့နေသော အာဝုဝတုတ်ပေါက်စလေးကို အောက်ပြန်မချနိုင်ရှာ။ပေါ်ယွီ့ခေါင်းထဲ စိတ်ကူးတချို့ ပေါ်လာ၏။
ဟွားဟွားရဲ့ပိုင်ရှင် ပြောခဲ့ဖူးတာကို ပေါ်ယွီ မှတ်မိသည် ၊ ဟွားဟွား၏ကိုယ်၀န်က တန်တန်ရဲ့ကြိုးစားအားထုတ်မှုတွေဖြစ်ခြင်းကြောင့် ခွေးပေါက်လေးတွေ မွေးလာလျှင် ပေါ်ယွီ နှစ်ခြိုက်သည့်တစ်ကောင်ကို ယူပါဟု။
သူ ဖရဲသီးလေးရယ် ၊ တန်တန်ရယ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။တန်တန်ရဲ့ဇနီးနှင့် သားသမီးတွေက ဒီနေရာမှာ ရှိနေသည့်အလျောက် တန်တန့်ခမျာ ဒီအိမ်ကနေခွာလိုမည်မဟုတ်ပေ။
ဖရဲသီးလေးဆန္ဒက ပြည့်ဖို့ ကံပါလာပုံမရ။
ထိုအခိုက် သူ့အင်္ကျီစကို ဖရဲသီးလေးက လာဆွဲသည်။ကလေးလေး၏ မျှော်လင့်တကြီးမျက်၀န်းများနှင့် ပေါ်ယွီ တေ့ဆိုင်သွား၏။
ပေါ်ယွီ : " ဘာဖြစ်လို့လဲ ??? "
ဖရဲသီးလေးက သူ့မျက်နှာလေးကို ပေါ်ယွီ့ခါးထံအပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောသည်။
" ပါးပါး ၊ သား တန်တန့်ကို မယူတော့ဘူး။ ဖရဲသီးလေး သူ့ကို လိုချင်တယ် !!! "
ဖရဲသီးလေး ရှက်ကိုးရှက်ကန်း လက်ညှိုးညွှန်ပြနေသည်မှာ ပေါ်ယွီ့လက်မောင်းအတွင်းက ဝ၀ကစ်ကစ်အာ၀ုပေါက်စနလေး။
ပေါ်ယွီ : " ......... "
တန်တန်က ဒေါသကုမ္မာထသွားခဲ့၏။
" ဝုတ် !!! "
.
.
.
.
.
.
Thanks ... ❤
Zawgyi
ခ်ဴဖန္းက ေဘးအနီးအနားတြင္ ရပ္ရင္း ၾကည္ျပာေရာင္၀တ္စုံႏွင့္ေပၚယြီအား ၾကည့္ေနသည္။ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ကူးေရး ပထမတစ္ျဖတ္အၿပီး ေခတၱနားခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ခ်ဴဖန္းက ---
" ဒီဝတ္စုံႀကီး တကယ္ ႐ုပ္ဆိုးတယ္ မထင္ဘူးလား ??? "
" ေက်ာက္မ်က္ရတနာက အမ်ိဳးသမီးေတြ ေၾကာ္ျငာေနက်ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က စုန္႔လုပ္ငန္းစုရဲ႕ Spokesperson ျဖစ္ေနေတာ့ လုပ္ငန္းစုနာမည္ေအာက္က ထုတ္ကုန္ေၾကာ္ျငာမွန္သမွ် ကြၽန္ေတာ္ တာ၀န္ယူရမယ္မလား "
ေပၚယြီက စိတ္ဓါတ္က်ေနသေယာင္။
" ေၾကာ္ျငာေမာ္ဒယ္ေတြက အရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြခ်ည္း ပုံေသျဖစ္ခဲ့တာမို႔လို႔ အိုင္ဒီယာအသစ္ေတြ ထြက္လာဖို႔က သူတို႔အတြက္ အခက္သား "
" ေက်ာက္မ်က္ရတနာေၾကာ္ျငာကို ေယာက်္ားေလး ႐ိုက္တာလည္း မဆိုးပါဘူး "
ခ်ဴဖန္းက ေပၚယြီ႕ကို ၾကံဖန္ႏွစ္သိမ့္သည္။
" မင္းေယာကၡမႀကီးရဲ႕လက္၀တ္ရတနာဖိုးအေပၚ ပိုက္ဆံေခြၽတာႏိုင္သြားတာေပါ့ကြာ "
" ကြၽန္ေတာ္႕ေယာကၡမႀကီးက ဒီလက္ဝတ္ရတနာေလးေတြေလာက္ကို အေရးလုပ္ေနမယ္မ်ား ေအာက္ေမ့သလား ??? "
ေပၚယြီ ေမးဆတ္ျပလိုက္၏။သူ ေမးထိုးျပရာဘက္၌ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္စဥ္က ကိုင္တြယ္ျပသခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီး၀တ္ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ား။
ခ်ဴဖန္း အခုမွ စဥ္းစားမိသည္။ သူ ဘယ္လိုလုပ္ ေမ့သြားရတာပါလိမ့္ ၊ စုန္႔အိမ္ေတာ္က လုပ္ငန္းစုႀကီးတစ္ခုလုံးကို လက္၀ယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ဥစၥာ ၊ စုန္႔႐ွီလင္အေမမွာ လက္၀တ္ရတနာေတြ ႐ွားပါးေနမတဲ့လား ???
ႏွစ္ေယာက္သား ဘာစကားမွ် ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ခုံ၌ ပါးစပ္ႀကီးပိတ္ ၊ ထိုင္ေနၾကသည္။
စုန္႔႐ွီလင္က ေၾကာ္ျငာ႐ိုက္ကြင္းသို႔ ၀င္လာကာ သူ႕ကို အ႐ိုအေသေပးႏႈတ္ဆက္စရာမလိုဟု ႐ိုက္ကူးေရး၀န္ထမ္းမ်ားဆီ လက္ဟန္ျပ၍ ေပၚယြီ႕ထံ တိတ္တဆိတ္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
သူ ေပၚယြီ႕ေဘး ၀င္ထိုင္ၿပီး အႏွီသူ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ေထြးဆုပ္လိုက္ေသာအခါ ေခြၽးစို႔စို႔လက္ဖဝါးေလးအား ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္၏။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ??? "
ေပၚယြီ႕အေနႏွင့္ အလိုအေလ်ာက္ပင္ စုန္႔႐ွီလင္ပခုံးထက္ ေခါင္းေလးေစာင္း မွီတြယ္လိုက္သည္။တစ္ခုခု ေျပာမည္အျပဳ ဤေၾကာ္ျငာ႐ိုက္ကြင္းတြင္ လူေတြအမ်ားႀကီး ႐ွိေနမွန္း ႐ုတ္ျခည္း သတိရသြားလ်က္ ေခါင္းကို ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္မတ္လို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ပတ္ပတ္လည္ကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ၾကည့္လိုက္၏။
လီက်ဲအပါအ၀င္ ၊ အားလုံးက သူ႕တို႔အလုပ္ကိုသူတို႔ သည္းႀကီးမည္းႀကီး ကုန္းလုပ္ေနၾကသည္။ေပၚယြီႏွင့္စုန္႔႐ွီလင္ၾကား႐ွိ မည္သည့္အျပဳအမူမ်ိဳးကိုမွ မေတြ႕လိုက္ ၊ မျမင္လိုက္သည့္ပမာ။
ေပၚယြီ သူ႕ေခါင္းေလးကို အမ်ိဳးသား၏ပခုံးေပၚ၌ စိတ္ေအးလက္ေအး နားခိုလိုက္၏။
" ဒီေၾကာ္ျငာ႐ိုက္ရတာ ကိုးလိုးကန္႔လန္႔နဲ႔ "
စုန္႔႐ွီလင္က ေပၚယြီ ၀တ္ထားေသာ ၀တ္စုံကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။
" ဝတ္စုံက မင္းနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း မလိုက္ဖက္ဘူး "
ေပၚယြီ : " ေၾကာ္ျငာတဲ့ပုံစံက ေဟာင္းလြန္းေနၿပီ။ လူတိုင္းကလည္း အမ်ိဳးသမီးစတားေတြ လက္၀တ္ရတနာ ေၾကာ္ျငာတာကိုပဲ အသားက်ေနၾကတယ္။ ဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ အမ်ိဳးသားဆယ္လီတစ္ေယာက္ ေၾကာ္ျငာတာကို ျမင္လိုက္ရရင္ လူထုတုံ႔ျပန္မႈေတြ အ႐ွိန္အဟုန္နဲ႔ ကန္ထြက္လာမွာကို စိတ္ပူတာ "
အေတြးတစ္ခ်က္က စုန္႔႐ွီလင္မ်က္၀န္းထဲတြင္ လက္ခနဲ။
" မင္းမွာ စဥ္းစားထားတဲ့အၾကံေလး႐ွိရင္ ကိုယ့္ကို ေျပာျပေလ "
" ေၾကာ္ျငာတဲ့ပုံစံကို ေျပာင္းလိုက္ရင္ေရာ ၊ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕႐ႈ႕ေထာင့္ကေန ထည့္တြက္သုံးသပ္ၾကည့္ၾကမယ္။ ထားပါ ၊ မင္း ငါ့အ၀တ္အစားႀကီးကို တျခားဟာနဲ႔ လဲေပးရင္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ဟုတ္ေနပါၿပီ "
ေပၚယြီက လက္မိႈင္ခ်လိုက္ဟန္ျဖင့္ ပခုံးတြန္႔လိုက္၏။
တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕အလွရသခံစားတတ္ပုံခ်င္းဟာ ေ႐ွးေခတ္အဘြားအိုမ်ားႏွင့္ ထူးမျခား။
စုန္႔႐ွီလင္က ေပၚယြီ႕၀တ္စုံကို ေသေသသပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးလာသည္။
" မင္း ကင္မရာသမားနဲ႔ အဲဒီအေၾကာင္းကို သြားေဆြးေႏြးၾကည့္မလား ၊ ကိုယ္ မင္းကို ဒီမွာ ေစာင့္ေနမယ္ "
ေပၚယြီက နာနာခံခံ ထထြက္သြားခဲ့၏။
ခ်ဴဖန္းက စီးကရက္ႏွစ္လိပ္ကို ဘူးထဲကေန ထုတ္၍ စုန္႔႐ွီလင္ထံ တစ္လိပ္ ကမ္းေပးလိုက္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္လူက ျငင္းဆန္လိုက္၏။ခ်ဴဖန္း စိတ္ကုန္စြာ ပခုံးတြန္႔ပစ္ၿပီး စီးကရက္ကို ႏႈတ္ခမ္းမွာ ခဲလိုက္သည္။
" အေသာက္အစားကင္းတယ္ ၊ ဂုဏ္သိကၡာအျပည့္႐ွိတယ္ ၊ ေပၚယြီ မင္းမွမင္း ဖူးဖူးမႈတ္ခ်စ္ေနတာ မဆန္းပါဘူး "
ခ်ဴဖန္းက စီးကရက္မီးညႇိရင္း စေနာက္သည္။
စုန္႔႐ွီလင္က မ်က္ႏွာအမူအရာ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမ႐ွိ။
" မင္း ဘယ္လို သေဘာရလဲ ??? "
" ငါ စဥ္းစားၾကည့္ခဲ့ပါေသးတယ္ "
ခ်ဴဖန္းအသံက ခပ္အုပ္အုပ္။
" တကယ္ နားကိုမလည္ႏိုင္တာ ၊ အဲဒီလူက ေပၚယြီ႕အစ္ကိုေနာ္ ၊ မင္း ဘာကိစၥ သူနဲ႔တစ္ပြဲတစ္လမ္း ႏႊဲခ်င္ေနရတာလဲ ??? "
သူ အေနာက္ေတာင္ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ကေန ျပန္စဥ္က ေပၚလ်န္ ေျပာခဲ့ေသာစကားေတြကို အမွတ္ရလိုက္လွ်င္ စုန္႔႐ွီလင္မ်က္ဝန္းမ်ား မိႈင္းညိႇဳ႕နက္႐ိႈင္းသြားရစၿမဲ။ ေပၚလ်န္က ေပၚယြီ႕ကိုသာ ညီအစ္ကိုလို ခ်စ္ခင္ေပးေနတာမ်ိဳးဆိုရင္ သူ ေပၚလ်န္ကို ထိမည္မဟုတ္။
" အမ်ားႀကီး မေမးနဲ႔ "
" မင္းက ေပၚယြီ႕အစ္ကိုနဲ႔ ရန္ျဖစ္မယ့္ကိစၥမွာ ငါ့ကို ကူေစခ်င္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေလးကိုေတာင္ ေျပာမျပဘူး။ မင္း မဟုတ္ ......... "
ခ်ဴဖန္း စုန္႔႐ွီလင္၏မ်က္လုံးမ်ားသို႔ စိုက္အၾကည့္ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲစကားလုံးမ်ား ပြင့္အံ့မလာႏိုင္ေတာ့ေခ်။
စုန္႔႐ွီလင္သည္ကား တည္ၿငိမ္ေအးစက္စြာ။ေပၚလ်န္ သူ႕အေဖဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ကတည္းက စုန္႔႐ွီလင္ ထပ္မံ သည္းခံႏိုင္စြမ္းကုန္ဆုံးသြားခဲ့သည္။
ေပၚမိသားစုက အေနာက္ေတာင္ၿမိဳ႕ေတာ္၌ ေျခကုပ္ယူအျမစ္တြယ္ေနသည္မွာ ၾကာ႐ွည္လွၿပီမွန္း စုန္႔႐ွီလင္ သိပါ၏။ 'နဂါးတစ္ေကာင္သည္ မည္မွ်သန္မာေနပါေစ ၊ နယ္ခံေႁမြတစ္ေကာင္ကို မဖိႏွိပ္ႏိုင္' ဟူေသာ ဆို႐ိုးပင္႐ွိသည္ မဟုတ္ပါလား။စုန္႔မိသားစုအေနႏွင့္ ေပၚအိမ္ကို သြားရန္စပါက အက်ိဳးအျမတ္မ်ားမ်ားစားစားရလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေခ်။
အလားတူ ၊ စုန္႔မိသားစုအား ေပၚလ်န္ လာထိလွ်င္လည္း ေပၚအိမ္အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္တစ္စုံတစ္ရာ က်န္မည္မဟုတ္သည္က မလြဲဧကန္တည္း။
ခ်ဳဖန္း လက္ဆန္႔ထုတ္လ်က္ စုန္႔႐ွီလင္ပခုံးကို ပုတ္လိုက္၏။
" ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးမွာ မင္းလို ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ေကာင္က တကယ္သေဘာက်ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရမယ့္သူကို ႐ွာေတြ႕ဖို႔ မလြယ္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေပၚယြီက လူေကာင္းသူေကာင္းေလးပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ၊ ငါက မင္းကို ကူညီပါ့မယ္ "
စုန္႔႐ွီလင္ ခ်ဴဖန္းအား ခပ္နက္နက္ စိုက္ၾကည့္၍ ေဒါသအလႊာေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပါေသာအသံႏွင့္ ဆိုသည္။
" မင္းလက္ကို ငါ့ပခုံးေပၚကဖယ္လိုက္ "
ခ်ဴဖန္း : " မင္းရဲ႕အသန္႔ႀကိဳက္ေရာဂါႀကီးကလည္း လူေတြကို ခြဲျခားခြဲျခားနဲ႔ ၊ မဟုတ္မွလြဲေရာ ငါ့အေပၚပဲကြက္ၿပီး ေရာဂါထေနတာလား ??? "
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္မိနစ္ဝန္းက်င္က ေပၚယြီတစ္ေယာက္ စုန္႔႐ွီလင္ပခုံးေပၚ မွီတြယ္လို႔ တီတီတာတာလုပ္ေနတုန္းက အႏွီေရာဂါဟာ စုန္းစုန္းျမဳပ္ ေပ်ာက္႐ွေနသည္။ယခု ဆယ္မိနစ္အၾကာ ၊ သူ စုန္႔႐ွီလင္ပခုံးေပၚ လက္ေလးတင္မိခါမွ ဘယ္လိုလုပ္ စုန္႔႐ွီလင္က ျပသာနာထ႐ွာရသနည္း။
အမ်ိဳးသားက မင္ေသေသ ၾကည့္ေန၏။
" သူ သ၀န္တိုလိမ့္မယ္ "
စကားဆုံးသည္ႏွင့္ စုန္႔႐ွီလင္က ဆတ္ခနဲ မတ္တပ္ထကာ ေပၚယြီ႐ွိရာသို႔ ေနာက္ကလိုက္သြားသည္။
ခ်ဴဖန္းခမ်ာ ၀တုတ္ေလးအဖို႔ ေမေမေလးတစ္ေယာက္ ႐ွာေပးခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားရ၏။
သူ႕မယ္ သက္ထားကညာမ႐ွိတာ ၾကာၾကာလွၿပီျဖစ္ရသည့္ၾကားထဲ ဤလင္လင္စုံတြဲ၏ ေခြးစာတနင့္တပိုးကို ဇြတ္စားေနရတာ ေတာ္႕ေတာ္႕ကို အဆင္မေျပ။
စုန္႔အုပ္စုထံ၌ ကုမၸဏီရဲ႕ထုတ္ကုန္ေၾကာ္ျငာမ်ားသီးသန္႔တင္ရန္ အထူးအသုံးျပဳေသာ ကိုယ္ပိုင္ Offical Weibo acc တစ္ခု႐ွိကာ ၎ acc က ဒီေန႔ညေနခင္းတြင္ ဗီဒီယိုတစ္ပုဒ္ တင္လာသည္။
လုပ္ငန္းစု Spokesperson ႐ိုက္ကူးထားေသာ 'ေဆာင္းဦးႏွင့္ကုစားျခင္း' ဟူသည့္ ရာသီသစ္ထုတ္ကုန္ ေၾကာ္ျငာအတိုေလးျဖစ္သည္။
ေရလိႈင္းျပာျပာ ၊ ေကာင္းကင္ျပာျပာႏွင့္ ျဖဴဆြတ္ေနပါသည့္ တိမ္သလႅာမ်ား။
သစ္႐ြက္ေလးတစ္႐ြက္ဟာ ေလဟုန္ႏွင့္အတူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဝ့ဝဲေႂကြက်ၿပီး ႏွင္းဆီဥယာဥ္ႀကီးထဲ႐ွိ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ထက္ သက္ဆင္းသြားသည္။
British style အမ်ိဳးသား၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ေပၚယြီက ဥယာဥ္ထဲ ေလွ်ာက္လာသည္။မ်က္ႏွာကမူ အျပဳံးပန္းတို႔ႏွင့္ ေဝဆာေန၏။ေပၚယြီက မိတ္ကပ္ကို အသက္ႀကီးသည့္ပုံစံေပါက္ေအာင္ တမင္သက္သက္ ျပင္ဆင္လိမ္းျခယ္ထားသည္ျဖစ္ရာ ျပဳံးရယ္လိုက္တိုင္း မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းေလးေတြ၌ က်ီးကန္းေျခေထာက္မ်ားက ထင္းခနဲ။
" အ႐ွင့္သား ၊ အိပ္ရာထခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ "
ထိုေခ်ာေမာသည့္ အမ်ိဳးသားက ႏွင္းဆီပြင့္ဆီ ခ်ဥ္းကပ္သြားရင္း နက္႐ိႈင္းစြာ ဆြဲငင္ညိႇဳ႕ယူေနေသာအသံမ်ိဳးႏွင့္ တိုးဖြဖြ ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။
ႏွင္းဆီပြင့္၏ အလယ္တည့္တည့္တြင္ ၾကည္ျပာေရာင္ ပန္းဖူးတစ္ပြင့္ တည္႐ွိေန၏။ယင္းပန္းဖူး၏ ဗဟို၌ကား လူတစ္ဦး လွဲေလ်ာင္းေနသည့္သ႑ာန္။၎မွာ ေပၚယြီအေသးစားေလး ---
အျပာေရာင္ မ်က္ဆံမ်ားႏွင့္ မက္မြန္ပြင့္ပမာ မ်က္၀န္းတစ္စုံက ပြင့္အာလာသည္။ၾကည္ျပာေရာင္၀တ္စုံ ဆင္ျမန္းထားေသာ ေပၚယြီအေသးစားေလးက ပန္းဖူးထဲကေန ခုန္ထြက္၍ ေခ်ာေမာခန္႔ညားလွသည့္ အိမ္ေတာ္ထိန္းအမ်ိဳးသားထံ ေတာက္ပေနေသာ အျပဳံးတစ္ပြင့္ႏွင့္အတူ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းေပးလိုက္သည္။
" သူရဲေကာင္း ၊ ငါ့ကို လာေခၚတာလား ??? "
ဖန္သားျပင္ေပၚ၌ အျပာေရာင္ေရခဲပန္းတစ္ခု ငြားငြားစြင့္စြင့္ ပြင့္လန္းလာ၏။ပန္းအဖူးေလးကေန လွပေခ်ာေမာေသာ ညိႇဳ႕ဓါတ္ပိုင္႐ွင္ငယ္ေလးအျဖစ္ ႀကီးထြားလာျခင္း။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ရင္းႏွီးကြၽမ္း၀င္ေနေသာ ႏွစ္လိုဖြယ္ အမ်ိဳးသားသံတစ္သံက ဖန္သားျပင္တြင္ ႐ုတ္ျခည္း ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။
" အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕အ႐ွင့္သားအေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို ဘယ္အခ်ိန္မ်ား အိမ္ျပန္ေခၚသြားေပးမလဲ ??? "
《 အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! အား ! ငါ့နား႐ြက္ေတြ ကိုယ္၀န္ရေတာ့မယ္ !!! ေပၚယြီအႀကီးႀကီးနဲ႔ ေပၚယြီအေသးေလးတဲ့လား !!! ဒီက်ယ္က်ဲဆီ လာပါဦး ... 》
《 ေၾကာ္ျငာကို သုံးႀကိမ္သုံးခါေလာက္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ၾကည့္ၿပီး ငါ့ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို လွပ္လိုက္မိပါတယ္ ၊ ဒီလူ မြဲခ်ာလြန္းတာမ်ား ၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ပိုက္မတတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ !!! 》
《 စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းတဲ့ ဒီေၾကာ္ျငာကို ငါ ၉၉ မွတ္ေပးတယ္။ အမွတ္ျပည့္ေပးလိုက္ရင္ ဂုဏ္ဆာသြားၾကမွာစိုးလို႔ေနာ္ ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ တိုးတက္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါ 》
စုန္႔ကုမၸဏီရဲ႕လက္၀တ္ရတနာေၾကာ္ျငာက အန္းလင္းရဲ႕ေၾကာ္ျငာကို ဆြဲခ်ဖယ္႐ွားကာ British style အမ်ိဳးသား၀တ္စုံႏွင့္ေပၚယြီက အစားထိုး ေနရာယူသြားခဲ့သည္။အႏွီေပၚယြီ႕ပုံ ပိုစတာ၌ စာသားတစ္ခု ေရးထား၏။
[ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕အ႐ွင့္သားအေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို ဘယ္အခ်ိန္မ်ား အိမ္ျပန္ေခၚသြားေပးမလဲ ??? ]
ပင္လယ္၏ႏွလုံးသားဟုတြင္ေသာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာက သာမာန္လူလတ္တန္းစားမ်ားထံ ရည္႐ြယ္ျဖန္႔ျဖဴးသည္မို႔ လက္၀တ္ရတနာေစ်းႏႈန္းက ေတာ္႐ုံတန္႐ုံလူ အနားကပ္ႏိုင္သည့္အေနအထား။ေၾကာ္ျငာထြက္လာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ေရာင္းခ်အားက ၀က္၀က္ကြဲ စည္ကားၿမိဳင္ဆိုင္ေနခဲ့သည္။
ေပၚယြီ : " ပိုက္ဆံ႐ွာလို႔ ရခဲ့ၿပီကြ !!! "
ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ ဖရဲသီးေလးက ေအးတိေအးစက္ေလး ၀င္ေျပာသည္။
" ပါးပါး အဲဒီတစ္ခြန္းတည္းကို ေအာ္ေနတာ ခဏခဏပဲ "
" သားေလး ၊ ပါးပါးနဲ႔အတူတူ ဘယ္ကိုသြားခ်င္လဲ ??? "
ေပၚယြီက ဖရဲသီးေလးကို ေခါင္းငုံ႔ၾကည့္၍ တံခါးဆီ တြဲေခၚသြားလိုက္သည္။
ဖရဲသီးေလးကမူ မ်က္လႊာေလးခ်လ်က္ ၀မ္းပန္းတနည္း ဆို၏။
" သား တန္တန္႔ကို မေတြ႕တာၾကာၿပီရယ္ "
တန္တန္ ???
အဲဒီအူတူတူေခြးေလးက သန္႔စင္ခန္းထဲ သြားအိပ္ေနတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ???
ဖရဲသီးေလး ႏႈတ္ခမ္းစူသြားသည္။
" ပါးပါး ၊ တန္႔တန္႔ကို ေဘးအိမ္ကဦးဦးဆီကေန သြားေခၚၾကရေအာင္ "
ထိုအခါမွ ေပၚယြီ အမွတ္ရလိုက္သည္ ၊ တန္တန္ဟာ ေဘးအိမ္ကေခြးမေလး ဟြားဟြားႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ႏူးတစ္တီတူးေနေၾကာင္း။အာဝုႏွစ္ေကာင္က ယင္းသို႔ စုံတြဲခုတ္ၿပီးမၾကာလိုက္ ၊ ေခြးမေလး ဟြားဟြားတြင္ ကိုယ္၀န္႐ွိလာခဲ့သည္။
ေဘးကပ္ရပ္ဗီလာ႐ွိ အိမ္နီးခ်င္းက သေဘာေကာင္း႐ွာပါသည္။သူ႕ေခြးမေလးအား အျခားေခြးတစ္ေကာင္က ျဖားေယာင္းသြားျခင္းကို စိတ္ဆိုးပါဘဲ ဟြားဟြား ေခြးေပါက္ေလးေတြ ေမြးဖြားၿပီးသည္အထိ တန္တန္ကို သူ႕အိမ္မွာ ေနေစကာ ျပန္ပို႔ေပးပါမည္ဟုပင္ ကတိေပးခဲ့သည္။
ဒီတေလာ ေပၚယြီ အလုပ္႐ႈပ္ေနခဲ့တာမို႔ တန္တန္႔ကို ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနခဲ့၏။ယခု ဖရဲသီးေလး သတိေပးလာေတာ့ ေပၚယြီ အခုခ်က္ခ်င္း တန္တန္႔ကို သြားေခၚရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ဖရဲသီးေလးက ေပၚယြီ႕ေနာက္ကေန ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ လိုက္ပါလာသည္။
ေဘးအိမ္က အလုပ္သမားဟာ ေပၚယြီတို႔ကို မ်က္မွန္းတန္းမိသျဖင့္ အျပဳံးတစ္ပြင့္နဲ႔အတူ တံခါးဖြင့္ေပးသည္။သူက ေပၚယြီတို႔သားအဖကို အေနာက္ဘက္ျခံဝင္းအလြတ္သို႔ ဦးေဆာင္ေခၚသြားခဲ့သည္။
" ဒီအခ်ိန္ဆို တန္တန္က သူ႕သားေတြနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနေလာက္တယ္ ၊ ဟိုအေ႐ွ႕ကို ၾကည့္လိုက္ပါ "
အလုပ္သမားက မလွမ္းမကမ္း႐ွိ ေခြးေပါက္စေလးတစ္အုပ္စုကို လက္ညိႇဳးထိုးျပသည္။
ေပၚယြီ ၊ ဖရဲသီးေလး : " ............ "
ေ႐ွ႕မိတာတစ္ရာခန္႔၌ တန္တန္က ေခါင္းကိုေမာ္ခ်ီလို႔ ထိပ္ဆုံးကေန ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။တန္တန္႔ေနာက္၀ယ္ ေျခေထာက္ပုပုလုံးလုံး ၊ ဝဝကစ္ကစ္ႏွင့္ ေခြးေပါက္စေလး ငါးေကာင္ ၊ ေျခာက္ေကာင္၀န္းက်င္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ပါေန၏။
ေသေသသပ္သပ္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အာဝုတပ္မေတာ္ႀကီးက ၎တို႔ပိုင္နက္ကို စိတ္လက္ခ်မ္းေျမ့စြာ ပတၱေရာင္လွည့္ေနၾကျခင္း။
မနီးမေဝးတြင္ တုံးလုံးပက္လက္လွဲေနတဲ့ ဟြားဟြားက တန္တန္ႏွင့္ေခြးေပါက္ေလးမ်ား လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကို လွမ္းၾကည့္သည္။ေခြးမေလးက ကေလးေလးေတြ ေမြးဖြားၿပီးၿပီျဖစ္ရာ ယခင္ေလာက္ ရန္မေစာင္ေတာ့ပါေခ်။
ဖရဲသီးေလး : " တန္တန္ ၊ အိမ္ျပန္စို႔ !!! "
အကြၽမ္းတ၀င္႐ွိေနက်ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရသည့္ တန္တန္က တုံ႔ခနဲ လမ္းေလွ်ာက္ရပ္သြား၍ အေမႊးပြပြေခြးေခါင္းေလးကို မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ လွည့္လာေသာအခါ အံ့ၾသေနတဲ့ ဖရဲသီးေလးရဲ႕မ်က္ႏွာႏွင့္ ဇေဝဇဝါရျဖစ္ေနတဲ့ ေပၚယြီ႕မ်က္ႏွာတို႔အား ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဝုတ္ ! ဝုတ္ ! ဝုတ္ ! ဝုတ္ ! ဝုတ္ !
တန္တန္က သူ႕ရဲ႕ေျခပုတိုေလး ေလးေခ်ာင္းကို ဆန္႔တန္းထုတ္ရင္း ေပၚယြီတို႔ဆီ ေျပးလာသည္။အၿမႇီးေလးတလႈပ္လႈပ္ ေဝွ႔ယမ္းေနေသာ တန္တန္က ဖရဲသီးေလးကို ပတ္ဝိုင္းလ်က္ ထိုးေဟာင္ေန၏။အနည္းငယ္မွ် စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည့္အလား။
ေခြးေပါက္စေလးေတြကလည္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတန္တန္ ေျပးထြက္သြားသည္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း အစပထမေတာ့ မင္တက္ေနၾကေပတည့္ ေနာက္ ၊ သူတို႔ပါ တန္တန္ေျပးသည့္ဘက္သို႔ ယိုင္တိယိုင္တိုင္ လိုက္ေျပးလာၾကၿပီး ေပၚယြီတို႔အား တဝုတ္ဝုတ္ေရာေဟာင္ေနသည္။
ဟြားဟြားသည္ကား ဤလူစိမ္းႏွစ္ဦးဟာ သူမ၏ရင္ေသြးငယ္မ်ားကို နာက်င္ထိခိုက္ေစမည္ မဟုတ္မွန္း ေသခ်ာ သိေနသည့္ထင္။အၾကည့္မ်ားကို ႐ုတ္သိမ္းကာ ေနပူဆာဆက္လႈံေန၏။
ေပၚယြီ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိုက္၍ ၀တုတ္ၿပဲေခြးေလးတစ္ေကာင္ကို ေကာက္ခ်ီလိုက္သည္။
" တကယ္ေလးတာပဲ "
ယင္းအာဝုေပါက္စနေလးက ေပၚယြီအား အရည္လဲ့ေနေသာမ်က္လုံးေသးေသးေလးတို႔ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေခြးလိမၼာေလးတစ္ေကာင္ပမာ ေပၚယြီ႕လက္ေမာင္းထဲ၌ ၿငိမ္၀ပ္ေန၏။
အျခားေပါက္စနေလးေတြက စတင္တအီအီအသံျပဳလာၿပီး သူတို႔ေလးေတြပါ အခ်ီခံ ၊ အဖက္ခံခ်င္ေနၾကသည္။
ဖရဲသီးေလးက တန္႔တန္႔ကို ေပြ႕ပိုက္လ်က္ မ်က္ႏွာကအေမႊးဖြာဖြာေလးေတြကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။
" ပါးပါး ၊ သား တန္တန္႔ကို အိမ္ေခၚသြားလို႔ရၿပီမလားဟင္ ??? "
" ဒါေပါ့ "
ေပၚယြီတစ္ေယာက္ သူ႕လက္ေမာင္းထဲ႐ွိ ခြၽဲႏြဲ႕ေနေသာ အာဝုဝတုတ္ေပါက္စေလးကို ေအာက္ျပန္မခ်ႏိုင္႐ွာ။ေပၚယြီ႕ေခါင္းထဲ စိတ္ကူးတခ်ိဳ႕ ေပၚလာ၏။
ဟြားဟြားရဲ႕ပိုင္႐ွင္ ေျပာခဲ့ဖူးတာကို ေပၚယြီ မွတ္မိသည္ ၊ ဟြားဟြား၏ကိုယ္၀န္က တန္တန္ရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေခြးေပါက္ေလးေတြ ေမြးလာလွ်င္ ေပၚယြီ ႏွစ္ၿခိဳက္သည့္တစ္ေကာင္ကို ယူပါဟု။
သူ ဖရဲသီးေလးရယ္ ၊ တန္တန္ရယ္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။တန္တန္ရဲ႕ဇနီးႏွင့္ သားသမီးေတြက ဒီေနရာမွာ ႐ွိေနသည့္အေလ်ာက္ တန္တန္႔ခမ်ာ ဒီအိမ္ကေနခြာလိုမည္မဟုတ္ေပ။
ဖရဲသီးေလးဆႏၵက ျပည့္ဖို႔ ကံပါလာပုံမရ။
ထိုအခိုက္ သူ႕အက်ႌစကို ဖရဲသီးေလးက လာဆြဲသည္။ကေလးေလး၏ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးမ်က္၀န္းမ်ားႏွင့္ ေပၚယြီ ေတ့ဆိုင္သြား၏။
ေပၚယြီ : " ဘာျဖစ္လို႔လဲ ??? "
ဖရဲသီးေလးက သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေပၚယြီ႕ခါးထံအပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။
" ပါးပါး ၊ သား တန္တန္႔ကို မယူေတာ့ဘူး။ ဖရဲသီးေလး သူ႕ကို လိုခ်င္တယ္ !!! "
ဖရဲသီးေလး ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္း လက္ညိႇဳးၫႊန္ျပေနသည္မွာ ေပၚယြီ႕လက္ေမာင္းအတြင္းက ဝ၀ကစ္ကစ္အာဝုေပါက္စနေလး။
ေပၚယြီ : " ......... "
တန္တန္က ေဒါသကုမၼာထသြားခဲ့၏။
" ဝုတ္ !!! "
.
.
.
.
.
.
Thank you ... ❤