Chapter 33
Chanyeol POV
"Oh asan na si Harriet?" biglang tanong ni Lay.
Inikot ko naman ang tingin ko pero wala nga si Harriet. Aish, dapat talaga itali ko na yung babaeng yun sakin. Dapat talaga hindi ko rin sya sinabayan sa trip nyang lumayo.
Alam ko naman, nitong mga araw ay iniiwasan nya ako o kami ni Kai. Nagdadalawang-isip siguro sya sa aming dalawa. Nakakaselos na nga eh. Buti pa sya may choice, may second option pero ako sya lang. Sya lang naman lagi eh.
"Naku! Kasama yun ni Kai malamang. Haha nag bang bang na sila sa banyo! Hala ka!" Chen teases me. Napairap na lang ako sa kanya.
Sinundan naman iyon ng pang-aasar ni Tao. "Haha oo nga hyung! Kilala mo naman si Kai, malakas ang kamandag nun sa chicks!"
Napa-snap bigla si Luhan hyung. "Naku ginigilingan na yun ni Kai! Puntahan mo na!"
"Oo, baka natuklaw na yun ni Kai! Sige ka, sundan mo na sila. Pigilan mo!"
Isa pa tong si Suho hyung eh. Tsk. Bakit ba ang hilig nilang mang-asar. Kinakabahan tuloy ako. Baka nga hinaharass na ni Kai si Harriet. Hindi pa naman katiwa-tiwala yung itsura ni Kai, parang anytime pwedeng mang-rape.
"Hahaha. Ang pangit mo hyung!"
Pinanlisikan ko ng mata si Sehun. Wala talaga syang matinong masabi. Nagcoat na lang ako tsaka lumabas. Kainis ang EXO. Sinimulan kong magtingin sa mga restroom.
Hahanapin ko si Harriet. Wag na si Kai, mahirap hanapin yun. Madilim pa naman, camouflage sya sa dilim eh. Kakulay nya kasi.
Naku, dapat pala nagdala ako ng shotgun. Para kapag naabutan ko sila sa karumaldumal na posisyon, barilin ko na agad si Kai.
Aish, asan ba sila? Bababa na sana ako ng may marinig akong parang naguusap sa di kalayuan. Sinundan ko ang tinig na iyon hanggang sa medyo lumalakas na ito at malinaw na ang mga sinasabi nila.
Napagtanto ko agad na si Kai at Harriet iyon. Lalo ko iyong makumpirma ng makita ko sila sa may balcony. Nagtago ako sa isang sulok, pero naririnig ko pa rin ang usapan nila.
"It's okay Harriet. Alam ko, noon pa man. Sumugal lang talaga ako dahil akala ko may chance. Pero alam ko naman ang katotohanan that I'm fighting for a loosing battle. Walang pag-asa."
"Sorry talaga Kai."
"Kayo na ba?"
"Hala hindi ah. Wala, walang kami. Mukhang di na nga mangyayari yun eh. Aalis na ko. Aish, bahala na siguro."
"Okay, so pwede na ba kitang halikan?"
Maging ako ay napasinghap ng sabihin iyon ni Kai. How dare him! Malilintikan talaga itong negro na to mamaya. Lihim akong nagdadasal na huwag sana iyong hayaan ni Harriet na mangyari.
"ANO?"
"Kaya ko tinananong kung kayo na ni hyung para ihanda ang sarili ko dahil kung sakaling hahalikan kita ngayon atleast prepared na akong masuntok ni hyung. Pero dahil hindi naman pala kayo, di na ko magiguilty kung hahalikan kita. Wala namang may karapatang magalit eh. Tsaka, pambawi mo na yun. You just broke my heart. I believe deserve ko naman yun, kahit isang halik lang."
Napangisi na lang ako sa sinabi ni Kai. Tagos yung sinabi nya eh. Kaya pala ang lakas ng loob nya. Totoo naman eh, wala naman akong karapatan na magalit. Sinilip ko sila ng konti.
"Ayoko nga. Hindi porket wala akong boyfri-"
"Just.one.last.first.kiss."
Inalis ko ang tingin ko sa kanila ng akmang lalapit na si Kai sa kanya. Ayoko. Ayaw kong makita. Yun pa nga lang na makita syang may kasamang iba, kahit pa kamember ko, ay pinagseselosan ko na. Ito pa kayang may humalik sa kanya?
"Goodbye Harriet."
Narinig kong sabi ni Kai. Iyon na ang naging cue ko, hinintay kong lumabas si Kai at ng saktong dumaan sya sa gawi ko ay agad ko syang hinigit sa kwelyo nya sa likod. Huli ka negro!
"Chanyeol hyung?" nagtataka nyang tanong. Akala nya siguro aparisyon lang ako.
"Oo ako nga. Ikaw na blackpearl ka! Bakit mo ginawa yun sa kanya?" tanong ko sa kanya tsaka tinutusok ng hintuturo ko yung noo nya.
Ngumuso naman sya bago sumagot. "Eh pumayag naman sya. Bakit ba hyung. Ang damot mo ah, sa iyo na nga sya eh. Nanghingi lang ako ng moment sa kanya. Tsaka, hindi pa naman kayo. Legal yung ginawa ko."
Kumalma naman ako tsaka tinanggal ang kamay ko sa kwelyo nya. Okay, be professional.
"Palalagpasin ko yung ginawa mong paghalik sa kanya Kai. Dahil gaya nga ng sinabi mo, wala pa akong karapatan sa kanya. Pero ito ang tatandaan mo Kai. Once na nasa akin na ang lahat ng karapatan sa kanya. Hinding-hindi mo na yun magagawa, hindi mo mahahawakan ni dulo ng buhok nya. At bawal mo na syang landiin. Ako lang ang lalandi sa kanya. Arasso?" sermon ko sa kanya.
"Wow ha. Ang hard. Ang possessive mo naman hyung." reklamo nya.
"Ganun talaga. Kaya ikaw! Magmove-on ka na. Sakin na sya. Humanap ka ng iyo." Sabi ko.
Aba ang negro umirap lang. Sapakin ko na ito eh.
"Tss. Dami mo pang sinasabi, puntahan mo na sya dun. Nilalamig na yun." Huling sabi nya tsaka umalis na. Walk out agad?
Gaya nga ng sinabi ni Kai ay pinuntahan ko si Harriet sa balcony. Tulala syang nakatingin sa city, hinubad ko ang coat ko. Ng makalapit ako sa kanya ay tsaka ko dahan-dahang inilagay iyon sa balikat nya.
Nagulat naman sya ng makita ako pero sinuklian ko iyon ng matamis na ngiti. Ipinatong ko ang mga kamay ko sa railing at pinagmasdan din ang liwanag ng buong syudad.
"Yan ang mamimiss ko." panimula nya, tinutukoy nya ang syudad.
"Ikaw ang mamimiss ko."
Napatingin sya sa akin dahil sa sinabi ko. Kahit madilim sa lugar na ito, kita ko pa rin ang pagpula ng pisngi nya. Natuwa naman ako, may ganung epekto pala ako sa kanya.
"Mamimiss ko din naman kayo eh." Malungkot nyang sabi.
"Yun naman pala, edi wag ka ng umalis. Dito ka na lang para hindi mo na kami mamiss, para hindi na rin kita mamiss ng todo."
Humugot sya ng malalim na hininga. "Hindi na pwede Chanyeol. Hindi ako nababagay dito, sa Pilipinas ang lugar ko. Malayo na kasi sa katotohanan ang lahat. Matagal ko ding pinag-isipan ang lahat. Lahat ng ng scenario naisip ko. In the end, ito pa rin ang desisyon ko, ang bumalik."
"Kuntento na ako sa kung anong meron ako nung nasa pilipinas pa ako. Ganun lang yung gusto ko, yung kuntento lang. Ayoko ko ng maghangad pa ng mas."
Nilagay ko sa mga bulsa ko ang mga kamay ko. She really wants to go. Ramdam ko ang finality at yung desire nya na makauwi na. Sino ba naman ako para pigilan sya?
"Paano ako Harriet? Paano na tayo?" tanong ko.
"Wala pa namang tayo Chanyeol. Makakasurvive ka."
"Bullsh-t. Yan ka na naman eh. Nangiiwan ka na naman asa ere."
Tumahimik sya sandali.
"Aalis na ko." mahina nyang sabi.
Hinawakan ko sya sa balikatat pinilit na iharap sa akin. "Harriet. Mahal kita, mahal mo rin ba ako?" mariin ang titig ko sa kanya.
Matagal bago sya nakasagot. Napahigpit tuloy ang kapit ko sa balikat nya. aish, ang hirap nyang i-convince. Napapikit na lang ako sa inis.
"Aargh. I wish I could kiss you right now para makumbinsi kita. Pero hindi pwede. You just kissed Kai a while ago so please Harriet. Sumagot ka na ngayon. Mahal mo ba ako?" I pleaded. Tila nagulat naman sya sa sinabi ko.
"Mahal kita Chanyeol. Pero-"
"Walang pero-pero. Mahal mo ako. Tapos ang usapan." I exclaimed.
"Aalis na nga ako! Maiiwan ka dito."
"Problema ba yun? Ikaw na nga ang nagsabi, ang daming form ng communication. Di mo ba alam na uso na ang Long distance relationship?" paliwanag ko.
"Uso nga pero wala namang nagtatagal." Nakanguso nyang sagot. Aish, so stubborn!
"Wag na lang muna Chanyeol. Wag na. Hindi pa naman huli ang lahat para sa atin. Come what may. Kung tayo talaga, edi tayo. Tsaka gusto kong magfocus ka sa career nyo. Babawi pa kayo diba? Ayokong maging hadlang, mas gusto kong maging inspirasyon nyo."
"Ayokong pareho tayong umasa so wag na lang. Paano kung magkita tayo tapos hindi na pala ako ang gusto mo diba? Aalis ako, hihitayin kita. Pag nagkita ulit tayo, at ako pa rin ang laman nyan. Baka sakali. Pwede na tayo."
Nakangiti sya ng sinasabi iyon. Parang ang gaan lang ng dalahin nya. Parang ang dali-dali para sa kanya. Bakit ganun? Ang unfair nya. Matitiis nyang hindi ko makasama, diba sabi nya mahal nya ako? Bakit kaya nya ako hindi?
Mabilis ko syang nilapit sa akin tsaka niyakap sya ng mahigpit "Pasalamat ka, mahal kita. Hindi ka aalis ng mag-isa Harriet, dadalhin mo yung puso ko. Hindi mo kailangang umasa, kasi iyong-iyo ako. Wala na akong karapatan na magmahal ng iba. Kaya alagaan mo ng mabuti yung puso ko. Babalikan ko pa yan." Bulong ko sa kanya.
Mas lalo naman syang sumiksik sa dibdib ko. I'll let you go Harriet. Just wait for me and I'll be back.
~
Harriet POV
"Harriet mag-iingat ka palagi ha."
"Lagi kang tatawag tsaka magfefacetime tayo lagi ha."
Madami pa silang sinasabi pero tango lang ako ng tango. Ngayon pa lang mamimiss ko na sila. Aish, bawal umiyak Harriet. Dapat masaya ka lagi.
"Oh sya. Tama na. Ako naman ang magbibilin sa inyo." Sabi ko tsaka inisa-isa silang balingan.
"Xiumin, wag masyadong kumain ng marami. Wag kang maniwala na ang siopao ang nagpapacute ng pisngi mo, natural na yan sayo kaya kahit wag ka ng magpataba."
"Luhan, tigil-tigalan mo ang pagcocollect ng hello kitty merchandise, nababawasan ang manliness."
"D.O, wag mong masyadong aalatan yung luto mo. Wag kang mag-alala, tuturuan kita ng iba pang Filipino dishes pag nagkita ulit tayo."
"Suho, wag kang mag-alala. Behave na sila. Keri mo lang yan. Habaan mo pa ng isandaang milya ang pasensya mo."
"Lay, kahit alam kong makakalimutan mo din ang sinabi ko. Wag mong kalilimutan ang magmemo plus gold."
"Baekhyun. You rock bitch!"
"Chen, stay what you are. Hindi kumpleto ang EXO pag walang Jongdae na troll."
"Tao, please lang mag-mature ka na. Di ka na bata."
"Sehun. Bahala ka na sa buhay mo, malaki ka na."
"Kris. Nevermind."
"Kai, wag masyadong manunuod ng porn. At bawasan mo yung naka-save sa phone mo. Tsaka, Sasha Grey is more hotter than Maria Ozawa. Marami pang iba, si Elektra Blue, Dani Daniels, Kayla Kayden, Dillion Harper and etc. Just saying."
"Chanyeol. Alam mo na."
Napatawa naman sila sa speech ko tsaka niyakap ako, grabe parang isang buong batalyon ang dumagan sa akin. Ang lalaking bulas pa naman nila.
"I-Promise nyo sakin. Babawi kayo. Wag kayong mag-aaway ha, galingan nyo! Make me proud EXO."
Tumango naman sila tsaka muli akong niyakap. Gutay-gutay na nga ako eh, ginulo pa kasi nila yung buhok ko. Yung damit kong plantsado kanina, lukot na naman ngayon. Mkuha akong na gang rape.
"Goodbye Harriet!" sigaw nila.
Ngumiti naman ako tsaka kumaway sa kanila. "Goodbye EXO." Bulong ko.