THIRD PERSON
Nag-aalalang nakatingin lamang at naghihintay si Liam, sa kasalukuyang nakahiga na si Marien. Nabigla siya sa sudden outbursts nito lalo na ng mawalan ito ng malay kanina habang nasa isang park sila. Hindi niya alam ang gagawin kanina kaya't nataranta lang siya at patuloy na tinawag ang pangalan ng dalaga pero hindi na talaga ito nagising. Mabuti na lamang at may mga nagmalasakit at tumulong sa kanya na dalhin sa malapit na ospital ang dalaga at nandito nga sila ngayon.
Kanina pa rin niya tinawagan ang nagset-up sa kanila nang date na alam niyang kilala ng dalaga. Hinihintay na lamang niya kung sino man ang susugod dito para kay Marien. Pero totoong nag-alala talaga siya dito dahil na rin sa kahit maiksing panahon na nakilala niya ang dalaga at nakagaanan niya na ito ng loob at mukhang ganun din naman ito sa kanya.
He suddenly remembered that one thing in his life that brought him so much pain and He don't think that he will forget about that.
Agad na napalis ang kanyang iniisip dahil sa biglang pagbukas ng pinto ng kwarto ng dalaga pero ang pagkakita sa dumating ang siyang kinagulat at kinanlaki ng kanyang mga mata.
"KAYLA!!" Sabay na sabi ng dalawang babaeng halos habol ang hininga ng makapasok sa room na sinabi ng nurse sa kanila. Ni hindi nga nila napansin ang isang tao na kanina pang nakaestatwa sa kinatatayuan nito. Marahil sa pagkakita sa kanila.
Sa kabila ng sobrang pag-aalala ay naramdaman pa rin ni Berry ang isang presensya malapit sa kanya at nung makita niya ito ay halos mawalan siya ng hininga at literal na napaawang ang bibig na nakatitig sa binata na ganun din ang pagkakatingin sa kanila.
Shocked was written all over their faces.
Gustong magsalita ni Berry pero parang hindi naman niya mahanap ang boses. Dahil na rin siguro sa pagod dahil sa mala-marathon na pagpunta nila dito right after nila marinig ang pagpa-passed out ng kaibigan at sa gulat na rin.
Finally, she found her voice and was about to speak to the guy, when suddenly..
"HOLY COW!! Is that really you.. Kuya Liam?!" Mala-OMG at eksaheradang sabi ni Mami na sobra pa sa sobrang gulat sa pagkakita sa binata.
Walang nagawa si Liam kundi bigyan sila ng alanganing ngiti. "Yeah, it's me." Tanging nasabi niya.
****
BERRY
"Yeah, it's me." He managed to say sabay isang ngiti. Sobrang nakaka-miss ang mga ngiting yan. Yan kaya ang mga ngiti na unang nagpatibok ng pihikan kong heart! Hehehe echos lang.
Palapit na sana ako kay kuya Liam na 3 years ko rin hindi nakita pero naunahan ako, unfortunately, ng ma-papel na babaeng pandak na 'to. Urg! Again and again, Mamilyn panira ka ng moment!
Pero wait lang, may Papa Jerry my loves na pala ako! No need to be irritate. *Pa-sway ng buhok side to side* stay as beautiful and as poise as you are, Berry.
"Kuya Liam!!" Agad kong sinunggaban ng yakap si kuya Liam at napangisi naman ako ng saluhin niya ako at yakapin din. Oh my gosh! This is the feels!! Hug pa more!!
Hindi pa sana matatapos ang moment namin kung wala lang maingay na tumikhim na pandak sa paligid. I rolled my eyes. Si kuya Liam naman natatawa lang.
"Ang feeling mo teh! Di ba may papa jerry ka na?" Huli na para takpan ko pa ang bibig niya dahil sa sobrang bilis niya magsalita. Daldal talaga, liit!
I glared at her. Pilyang ngisi lang ang sagot niya sa akin. Kung wala lang talaga si kuya Liam dito.. at kung wala kami sa ospital.. wait, bakit nga ba kami nasa-- oh mo! Si Kayla nga pala! I almost forgot!
Mukha naman naging isa ang pag-iisip namin ni Mami at sabay pa kaming napalapit sa natutulog na si Kayla. I am on her right side and held her hand while looking at her with sadness in my eyes.
Ganun din si Mami sa kabilang side.
Nga pala, parang may nakalimutan ako? I immediately look at him, whose now looking at us with a question in his eyes. Kahit ako may ganun din eh.
Hinarap ko si kuya Liam. "Ano nga palang ginagawa mo dito, kuya? Wait, don't tell me.. " tumango na siya kahit hindi ko pa natatapos ang tanong. Mukhang alam na niya ang sasabihin ko. So he was Kayla's date. Aba, bongga pala yung ni-recruit namin for blind dating! Magaling pumili.
Pero nagtataka ako kay kuya Liam. Why? Kasi sa pagkakakilala namin sa kanya ay hindi siya ang klase ng tao na papatol sa ganitong blind date set-up.
"Himala, kuya Liam. Nakikipag-blind date ka na ngayon? Why? Wala ka pa ring girlfriend? Impossible... sa gwapo mong yan?" Eksaheradang reaksyon ko. He chuckled at my exaggerated gasp. Oh sexy!
He cleared his throat. "Thanks for the compliment Strawberry but may I ask-- mali, alam kong kilala niyo si Marien--" napatigil siya sa sabay na sigaw namin ni Mami.
"MARIEN?!" Nagkatinginan pa kami ni Mami bago ako ulit humarap sa kanya. "Pumayag si Kayla na tawagin mo siya ng ganun?" Nagtatakang tumango lamang si kuya Liam.
I really gasped this time. I heard, again, his chuckles. "Ano bang nakakagulat doon, Strawberry? Mamilyn? Tell me. Nawe-weirduhan ako sa mga gestures niyo eh. Hehehe" he said while chuckling.
"Hindi kasi nagpapakilala si Kayla sa ibang tao bilang Kayla marien, ususally KM ang pakilala niya. Akala nga namin ay aatras siya sa blind date na ito kasi sa totoo lang, sinet-up lang namin siya without her consent. Kaya nga nag-aabang na kami sa bahay niya pero halos tatlong oras na ay wala pa ring dumating na Kayla kaya naisip namin na baka itinuloy niya yung date.." Mahabang litanya ko.
".. or she walked out on her date dahil nalaman niyang sinet-up namin siya. Naghahanda na nga kami ng explanation sakaling dadating siya kanina pero bigla kaming nakatanggap ng call from someone-- who I assume to be you --and here we are, nasa ospital." Nakatingin lang si kuya Liam sa amin habang naka-cross ang arms at seryosong nakikinig.
After we told him our story, he just let out a deep sigh and looked at Kayla for a bit before looking at us. "Bigla nalang siyang sumigaw na parang may kung anong nakita at pagkatapos non, she passed out. I got panicked buti nalang at may tumulong sa 'kin na buhatin siya papunta dito sa ospital.. may sakit ba siya?" He asked. Hindi ko alam kung anong sasabihin sa kanya, even Mami, kaya nakatahimik lang kami.
Pero umiling ako sa tanong ni Kuya Liam. "Wala siyang sakit, kuya.. b-baka pagod lang. Naglakad kayo diba?" He nodded. I think I convinced him. I let out a sigh of relief na hindi mahahalata ni kuya Liam.
Pero yong kwento ni kuya Liam about Kayla passing out.. again. Pangalawang episode niya na 'to ah? This is weird and at the same time worrisome. At alam kong alam ni Mami kung bakit nangyari na naman ito.
Looks like we got some mystery case coming up. Ipapaalam ko pa nga pala sa iba. Pero.. nandito si kuya Liam.. at ayoko naman na magpang-abot sila ni Rodney at baka disaster ang mangyari. Ay hindi pala baka--siguradong gulo ang mangyayari pag nagkita sila.
They have this 'unfinished business' before.
"Berry! Anla? Nabingi ka na teh?" Napakurap ako at napaharap kay Mami na napapairap sa akin. Napatingin ako sa paligid pero no traces of kuya Liam here.
"Asan si kuya Liam?" I asked. Sinimangutan ako ni Mami.
"Kaya nga kita tinatawag eh! Nagpaalam si kuya Liam na may trabaho pa raw siya kaya nauna na siya. Pero he said babalik daw siya hopefully later.. ano ba kasing iniisip mo jan at sobrang lalim? Huwag mong sabihin na muling umusbong ang pagtingin mo kay kuya Liam?!" I rolled my eye. Ang OA ng pandak na 'to.
"Walang umusbong dahil wala na yon. Tapos na yon! Past chapter na kumbaga ng libro ng buhay ko yon. Pero crush, maybe." Sinipat pa niya akong mabuti kung nagsasabi ako ng totoo. Pinagtaasan ko siya ng kilay. "And sorry if I'm always in a dazed. Inisip ko kasing tawagan yung iba kaso ayokong magkita sila Rodney at kuya Liam, alam mo na naman yun.." I added.
Now, parehas na kaming nalaglag sa malalim na pag-iisip. Pero napawi ang pag-iisip ng may kumalabit sa kamay ko na nakapatong sa gilid ng kamay ni Kayla. Nanlalaki ang mata kong nakatingin sa kamay na kumalabit sa akin..
"Nasan ako?" That's what she managed to ask.
****
KAYLA
Pinilit kong imulat ang mata ko at nakita kong nakahiga ako sa maputing kama, napansin ko rin na nasa maputing lugar ako. All I can see is white. Then, I looked around and saw my two best friend that not yet notice that I'm awake. Kinalabit ko ang kamay ni Berry na nakapatong sa gilid ko kaya nakuha ko ang atensyon niya.
She looked at me with a ridiculously shocked plastered on her face. Matatawa na sana ako sa kanila pero pinili kong magtanong ng iba. "Nasan ako?"
"Nasa ospital ka, gaga! Pinag-alala mo kami!" Niyakap ako bigla ni Mami after she said those. I mean sinigawan niya ako. Ano bang nangyari? Gusto ko sanang itanong pero pinigilan ko nalang ang sarili.
The last time I remember was those three children full of blood on their faces, even their clothes then they look at my direction. We met gazes and that's the time that I screamed and passed out. Familiar na sa akin ang pakiramdam na ganito kaya hindi na ako nagugulat. Maybe I need to get used to this as soon as possible. Mukhang ganito na lagi ang mangyayari sa akin.
Pero naguguluhan ako. Bakit biglang nag-iba ang reaction ko whenever I see ghost than before?
"Kayla, ayos ka na ba, sabi ko?" I look at berry. I faintly smiled. Kanina pa pala nila ako kinakausap.
I shift my gaze to Mami, whose now making a call to somebody that I don't know. Maybe the others. Kasama na siya. Kung pupunta siya.
Speaking of siya.. "Berry." Agad siyang tumingin sa akin.
"Bakit?" She asked while looking back at her phone.
"M-may nakita ba kayong lalaking kasama ko dito?" I was asking about the guy that I am with earlier. Si Liam.
"Si kuya Liam ba? Umalis lang siya kasi may aasikasuhin daw na trabaho pero he promised that he'll be back. Why? Do you like him na?" Ang tanong naman!
Pero sa pagkakabigkas niya ng 'kuya Liam' parang kilalang-kilala niya na yung tao. Hindi ba? Sabagay, pwede rin na nagkakilala lang sila kanina and knowing this girl, baka kiligin na naman siya. Liam is a handsome and cute guy. Hindi ko alam na may nage-exist na gwapo at cute at the same time.
Wait, this is not me. Ang dami ko atang compliment sa estranghero na yon.
Hindi na rin ako magtatanong.
Sabay kaming napatingin sa pinto at iniluwal noon sila Thomas, Kamil at si ate mig. Mga mukhang nag-aalala din. Lagi naman eh.
"Kayla, okay ka na ba? Anong sabi ng doctor? May sakit ka daw ba?" Paano ako makakasagot sa sunud-sunod na tanong ni ate Mig? Tell me?
Si Thomas naman biglang lumapit sa bandang gilid sa kaliwa ko pero alam kong si Mami lang ang pakay niya kaya siya nanjan. Inirapan lang siya nito kaya napanguso siya. When I look to my right side nakita ko si Kamil na nakatingin lang sa akin ng diretso but knowing her, alam ko nag-aalala rin siya di niya lang pinahahalata. I secretly smile at her.
Pero ang pinagtataka ko ay si Berry na parang hindi pinapansin si Kamil at lumipat pa talaga ito sa tabi ni ate Mig sa sofa na nasa right ko. Nakatayo kasi si Kamil sa pinto. Is there something wrong between those two? Malalaman ko rin yan kay Kamil later on.
Pero nadismaya talaga ako.. may ine-expect akong tao na dadating pero mukhang malabo pa sa malabong tubig kanal na mangyari yon..
****
RODNEY
'Nasa ****hospital si Kayla. Room 201 if you want to come..'
Yan ang text na natanggap ko kay Berry kaya nagmadali na akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot ko sa nasabing ospital. The first thing that came to my mind when I read the message was her. If she's alright, what happened. Isang linggo ako umiwas sa kanya para malinawan ako sa tunay na damdamin ko para sa kanya at sa totoo lang ay nalaman ko na ang sagot kahapon pa pero parang na-torpe naman akong magpakita sa kanya.
Kaya ngayong araw ko sana balak magpunta sa kanila. Pero natanggap ko naman ang message na 'to at ngayon nga ay nag-aalala akong papunta doon. Wala ako sa tabi niya na nangyari ito kaya I'm a bit irritated to myself. Nung niligawan ko siya at sinabing gusto ko siya, alam kong umaasa na siya sa akin pero binigo ko pa siya. Pero ipapaliwanag ko naman sa kanya ang side ko kaya sana mahintay niya ako. Damn! Why am I so dramatic today? It's so gay.
Hindi na ako nag-park ng maayos at agad na lumabas ako ng sasakyan at tuluy-tuloy na pumasok sa ospital. Nararamdaman ko ring nag-vibrate ang phone ko kanina pa pero hindi ko na pinapansin. I just want to see her and tell her that I realized now that I love her.
Oo mahal ko na siya. Hindi na ang nakaraan ko.
Nung nakita ko ang room number na itinext ni Berry ay hindi na ako kumatok at binuksan na ito. Only to be shocked by who I see na nakatabi sa gilid ng kama ni Kayla at nakahawak pa sa kamay nito.
I didn't see this coming and it's totally shocking..
Nung nakita niya ako ay nagulat din siya pero biglang napalitan ito ng galit na tingin na ine-expect ko na rin sa kanya.
But, how did they know each other? Parang ang close nila masyado.
"Rodney! Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?! I was waiting outside the hospital pero hindi kita nakita kaya naghinala na ako na pumunta dito at baka nandito ka na nga and I was right." Halos hindi ko maintindihan ang sinabi ni Mami sa bilis niya magsalita pero alam ko ang pinahihiwatig niya.
I look straight at him. This man front of me is none other than, Liam Rave Scott..
Brother of my ex-girlfriend who broke my heart two years ago.
"Oh? May biglaang reunion pala hindi niyo manlang ako na-inform. Sana pala sinama ko dito ang isang yon. I'm sure she will be happy seeing you here,...
Bastard." He said those words while still looking at me with a devil grin on his face.
I should be the one who said that.