Scroll down for Zawgyi.
Unicode
ပေါ်ယွီက သူရော စုန့်ရှီလင်အတွက်ရော အိမ်မှုကိစ္စ ဝေယျာ၀စ္စများ လုပ်ကိုင်ရန် အိမ်တော်ထိန်းတစ်ဦး လိုအပ်နေသည်ကို အကြောင်းပြု၍ ဦးလေးရန် အိမ်ရောက်လာခြင်းအား မျက်ကွယ်ပြုပေးထားလိုက်သည်။
နောက်တစ်နေ့။ဦးလေးရန် ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေးသော မနက်စာကို သုံးဆောင်ကြည့်ပြီးနောက် သူ မှန်ကန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကောင်းတစ်ခုကို ချမှတ်ခဲ့တာပဲဟု ပေါ်ယွီတစ်ယောက် တွေးလိုက်မိသည်။
ဦးလေးရန်က ဘေးတစ်ဖက်တွင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း မနက်စာ စားနေကြသည့် မိသားစုသုံးယောက်အား ချစ်ခင်ကြင်နာစွာ ကြည့်ရှူနေသည်။သူ ရှေ့သို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်တိုးကာ ပြောလိုက်သည််။ " ကျွန်တော် နောက်ရက်တွေအတွက် အသားနဲ့ အသီးအရွက်တွေ ၀ယ်ဖို့ စျေးသွားမလို့ပါ။ ကျွန်တော် သခင်ငယ်လေးကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပေးလိုက်ရမလား ??? "
ပေါ်ယွီ မနက်စာ စားနေတာကနေ ခေတ္တ ရပ်တန့်သွားသည်။၎င်းနောက် သူ ခပ်ပေါ့ပေါ့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ " ဦးလေးရန် ၊ ဒုက္ခမခံပါနဲ့။ ခဏနေ ကျွန်တော် အင်တာဗျူးဖြေဖို့ အပြင်ထွက်ရဦးမှာ။ အဲဒီကျမှ ကျွန်တော်ပဲ သူ့ကို ကျောင်းပို့ပေးလိုက်ပါ့မယ် "
ဦးလေးရန်က ပြုံးနေဆဲဖြစ်သည်။သူက ပေါ်ယွီအား အရိုအသေပြုလိုက်ပြီး ဘေးသို့ ပြန်ဆုတ်နေလိုက်သည်။ဦးလေးရန်က ပေါ်ယွီ့စကားတွေအပေါ် စိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပေ။
မနက်စာစားအပြီး၌ ပေါ်ယွီက ကျောင်းသွားရန် သေသပ်ကျနစွာ ၀တ်ဆင်ထားတဲ့ ဖရဲသီးလေးနှင့်အတူ အိမ်ထဲကနေ ထွက်လိုက်သည်။စုန့်ရှီလင်ကလည်း သူတို့နောက်မှ နီးကပ်စွာ လိုက်လာလေသည်။
သူတို့သုံးယောက်လုံး အိမ်ရှေ့တွင် ရပ်နေကြသည်။ပေါ်ယွီက မျက်မှောင်ကြုတ်စွာ မေးလိုက်သည်။ " ဦးလေးရန်ကို အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ထားခဲ့တာက အဆင်ပြေပါ့မလား ??? "
အနှီစကားကို စုန့်ရှီလင် ကြားသော် သူက ခေါင်းကို အနည်းငယ် အောက်ငုံ့ကာ ပေါ်ယွီအား ချော့မြှူသည့် အနမ်းလေးတစ်ပွင့် ပေးအပ်လျက် ဖြေလိုက်သည်။ " ဒါပေါ့။ ကိုယ်တို့တွေ သူ့ကို စိတ်ချလို့ရပါတယ် "
" အွန်း " ပေါ်ယွီက တံခါး၀ကြီး၌ ဒီကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စများကို ဆွေးနွေးမနေချင်ပေ။ထို့ကြောင့် သူ ၀တ်ကျေတမ်းကျေ ခေါင်းညိတ်လက်ခံလိုက်သည်။သူတို့သုံးဦးသား ဗီလာကနေ ကိုယ်စီလမ်းအသီးသီးဆီ ခွဲထွက်သွားလိုက်ကြ၏။
ဦးလေးရန်က ပြင်သစ်ပြတင်းမှန်ရှေ့တွင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း အိမ်မှ ထွက်ခွာသွားကြသော သခင်လေးသုံးယောက်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။သူ အပြုံးတစ်ခုဖြင့် အသာအယာ ခေါင်းယမ်းလိုက်မိသည်။
သူက သူ့ရဲ့လက်ကျန်ဘ၀တစ်လျှောက်လုံး ဤသခင်လေးသုံးယောက်ကို ပြုစုစောင့်ရှေက်သွားရမည်ဖြစ်လေရာ သူ့အနေနှင့် နှစ်ဖက်လုံး ထိခိုက်နစ်နာအောင် လုပ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ချေ။
သို့သော် သူတို့တွေ အတူရှိကြသော အချိန်ကာလက တိုတောင်းလွန်းနေသေးသည်။အဲဒါအပြင် သူ့အား ဒီနေရာသို့ စေလွှတ်လိုက်တဲ့လူက စုန့်ရှီလင်အဖေဖြစ်နေသည်။ထိုအကြောင်းတရားများကြောင့် ပေါ်ယွီက သူ့ကို အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ သတိထားပြုမူနေခြင်းဖြစ်သည်။
ဘုရားရေ ၊ ဒီလူငယ်လေးက အမြဲတမ်း သတိကပ်နေရော။
မနက်ခင်း တစ်ဆယ်နာရီ။မူကြိုအတန်း။
ကတ်ကြေးတစ်လက်နှင့် အမျိုးသမီးဆရာမအသစ်တစ်ဦးက ဖရဲသီးလေးဆီ လမ်းလျှောက်လာသည်။သူမက ဖရဲသီးလေးရှေ့မှောက်တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချ၍ ဆိုလိုက်သည်။ " ကလေးလေး ၊ သားရဲ့နဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေက သားရဲ့မျက်နှာလေးကို မကြာခင် အုပ်တော့မယ်။ ဆရာမက သားရဲ့ဆံပင်လေးကို နည်းနည်းလောက် ညှပ်ပေးရမလား ??? "
" မညှပ်ဘူး !!! " ဖရဲသီးလေးက အသည်းအသန် ငြင်းဆန်လိုက်သည်။
" ဒါပေမယ့် သားဒက်ဒီက ဆံပင်ကြီးရှည်နေတာကို သဘောမကျဘူးမဟုတ်လား ??? " ထိုအမျိုးသမီးဆရာမက ချော့မော့လိုက်သည်။တစ်ချိန်တည်း၌ပင် သူမက သစ်သီးအရသာ သကြားလုံးလေးတစ်လုံးအား မျက်လှည့်ပြသကဲ့သို့ ဆွဲထုတ်ပြလိုက်သည်။
" သားက သကြားလုံးလေးတွေကို ကြိုက်တယ်ဆို ၊ ဟုတ်တယ်ဟုတ် ??? ဒီသကြားလုံးလေးက သားဖို့ပဲ။ ဆရာမက သားရဲ့ဆံပင်လေးကို ပိစိလေးပဲ ညှပ်ပေးမှာလေ။ ပိစိလေးပဲ "
ဖရဲသီးလေးက ခေါင်းမညိတ်မီ ခေတ္တမျှ တုံ့ဆိုင်းနေသည်။ထို့နောက် ဖရဲသီးလေးက သကြားလုံးလေးကို လှမ်းယူပြီး ပြောလိုက်သည်။ " သဘောတူတယ်။ ပိစိလေးပဲနော် . . . "
ဖရဲသီးလေးရဲ့ ဆံပင်စလေးတစ်စုကို အောင်အောင်မြင်မြင် ရယူနိုင်လိုက်တဲ့ အနှီဆရာမဟာ အနောက်ဘက်ခြံ၀င်းသို့ အပြေးသွားကာ ပတ်၀န်းကျင်ကို ကြောက်လန့်တကြား ဟိုဟိုဒီဒီ အကဲခတ်ရင်း အိတ်အဖြူတစ်အိတ်အား ထုတ်လျက် ဆံပင်စလေးများကို အိတ်အဖြူအတွင်း ဂရုတစိုက် ထည့်လိုက်သည်။သူမက သံတံခါးမကြီးဆီ လျှောက်လာလိုက်သည်။၎င်းနောက် သူမက ထိုအိတ်အဖြူကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး အဝေးပြေးထွက်သွား၏။
သူမ အနောက်ဘက်ခြံ၀င်းကနေ ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် မထင်မရှား ၀တ်စားထားသော လူငယ်တစ်ဦးက သံတံခါးမကြီးအနီးအနား ဖြတ်လျှောက်လာသည်။ထိုလူငယ်က ဖိနပ်ကြိုးချည်ရန် တည်ငြိမ်စွာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်၍ ပြန်အထတွင် ၎င်းအိတ်အဖြူကိုပါ တစ်ခါတည်း ယူဆောင်သွားသည်။
" ဦးလေးစုန့် ၊ ကျွန်တော်ပါ။ ကျွန်တော် သခင်ငယ်လေးရဲ့ ဆံပင်ကို ရပြီးပါပြီ "
_____________
အ၀တ်လဲခန်း။
ရေမွှေးနံ့ကို ထောင်းထောင်းထနေအောင် ဆွတ်ရတာကြိုက်သော hair stylist က ပေါ်ယွီဆီ ရောက်လာကာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဆိုလိုက်သည်။ " ကျစ် __ ကျစ် ၊ သားသမီးရှိတဲ့ ယောကျ်ားတွေက တကယ် ကွာတာပဲ။ ရှင့်တစ်ကိုယ်လုံး ဖခင်မေတ္တာတွေ အပြည့်ဖြစ်နေပြီ။ ချိုမြိန်ချက် "
" ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေ ရှည်နေသလိုပဲ " ပေါ်ယွီက ထို hair stylist ကို လျစ်လျူရှူထားသည်။သူက သူ့ကိုယ်သူ မှန်ထဲကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
Hair stylist က ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်လျက် မေးလိုက်သည်။ " ရှင့်ဆံပင်ကို နည်းနည်းပါးပါး တိပစ်လိုက်မလား ??? "
" အင်း " ပေါ်ယွီ ဖြေလိုက်သည်။ထို့နောက် သူ့ဖုန်းကို ထုတ်ကာ စညှပ်ရန် ခေါင်းတစ်ချက်ဆတ်ပြလိုက်သည်။
Hair stylist က ကတ်ကြေးကို ယူ၍ ပေါ်ယွီ့ဆံပင်အား သေသေချာချာ တိပေးလိုက်သည်။တစ်ဆယ်မိနစ်ခန့်ရှိသော် hair stylist က ကတ်ကြေးကို ပြန်ချထားရင်း ပြောလိုက်သည်။
" ပြီးပြီ။ ဘယ်လိုလဲ ??? "
ဆံပင်ကို ခပ်ပါးပါးလေး ညှပ်ပေးလိုက်တာသာဖြစ်သည်။ပုံစံရယ်လို့ ကြီးကြီးမားမား မပြောင်းချေ။ပေါ်ယွီက သူ့ဆံပင်သူ တစ်ချက်ရှိုးပြီး မေးလိုက်၏။ " ကျွန်တော် ဘယ်အချိန် စင်ပေါ်တက်ရမလဲ ??? "
ပေါ်ယွီ အနှီမေးခွန်းကို မေးနေတုန်းမှာပဲ ပွဲစီစဉ်ကြီးကြပ်သူ လူငယ်တစ်ဦးက ပေါ်ယွီဆီ ခြေလှမ်းခပ်သွက်သွက် လှမ်းလာကာ ပြောလိုက်သည်။ " ပေါ်ကော ၊ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား ??? ခဏနေရင် ပေါ်ကော စင်ပေါ်တက်ရတော့မယ် "
ပေါ်ယွီ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။သူ ထိုင်ခုံကနေ မတ်တပ်ထရပ်၍ ဖုန်းကို သူ့လက်ထောက်အား ကမ်းပေးလိုက်သည်။ " အင်း ၊ သွားစို့ "
ပေါ်ယွီ နေရာမှ ထွက်သွားပြီးသောအခါ၀ယ် hair stylist က သူမလက်သီးဆုပ်ကို တိတ်တဆိတ် ဖြန့်လိုက်လေသည်။ထိုက ပေါ်ယွီ့ဆံပင်တွေပင်ဖြစ်သည်။
သူမက ပေါ်ယွီ့ဆံပင်များကို တစ်ရှူးအတွင်း၌ ထုပ်ပိုးလိုက်ကာ သန့်စင်ခန်းသို့ သွားလိုက်သည်။သန့်စင်ခန်းဘေးတွင် ရပ်နေတဲ့ လူငယ်တစ်ဦးက သူမအား အပြုံးနှင့် ကြည့်လာသည်။ hair stylist က အနှီလူငယ်ဆီ သုတ်တီးသုတ်ပျာ သွားလိုက်ပြီး တစ်ရှူးအလိပ်လေးကို လက်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်။သူမက ကတိုက်ကရိုက် ဆိုလိုက်သည်။ " ရှင် ကျွန်မကို ကတိပေးထားတဲ့ဟာ ပေးဖို့ မမေ့နဲ့ "
ထို့နောက် hair stylist က သန့်စင်ခန်းနားကနေ လိပ်ပြာမလုံစွာ ထွက်ခွာသွားလိုက်သည်။
လူငယ်ကလည်း ပေါ်ယွီ့ဆံပင်ကို ထုပ်ထားသည့် တစ်ရှူးစနှင့်တကွ သန့်စင်ခန်းမှ ထွက်သွားလေသည်။
" ဦးလေးစုန့် ၊ ကျွန်တော် ပေါ်ယွီ့ဆံပင်ကို ရခဲ့ပြီ။ ကျွန်တော် ဦးလေးဆီ ယူလာပေးရမလား ??? "
ဦးလေးစုန့်က အနှီလူငယ်အား လုပ်ရမည့်အရာများကို စေခိုင်းလိုက်သည်။၎င်းနောက် ဦးလေးစုန့်က ဖုန်းချလိုက်၍ စာကြည့်ခန်းဆီ လမ်းလျှောက်လာကာ တံခါးခေါက်လိုက်သည်။
" ၀င်ခဲ့ " စံအိမ်သခင်၏ သြဇာညောင်းသော အသံက အခန်းအတွင်းကနေ ဆိုလိုက်သည်။
ဦးလေးစုန့် စာကြည့်ခန်းထဲသို့ တံခါးဖွင့်၀င်လျက် ပြောလိုက်သည်။ " ကျွန်တော် သခင်ငယ်လေးနဲ့ သခင်လေးပေါ်တို့ရဲ့ ဆံစနမူနာတွေကို ယူထားပြီးပါပြီ။ အခု ကျွန်တော် မိဘအရင်းဖြစ်ကြောင်း စစ်ဆေးမှုကို လုပ်လိုက်ရတော့မလား ??? "
စားပွဲတွင် ကျကျနန ထိုင်နေတဲ့ စုန့်ရှီလင်အဖေက စီးပွားရေးကိစ္စအထွေထွေကို ဖြေရှင်းဆောင်ရွက်နေသည်။သူက ဦးလေးစုန့်အား လုံးလုံးလျားလျား မော့မကြည့်ဘဲ ညွှန်ကြားလိုက်သည်။ " အင်း။ မိဘအရင်းဖြစ်ကြောင်း စစ်ဆေးမှုအတွက် စုန့်ရှီလင်ရဲ့ ဆေးရုံမှာရှိနေသေးတဲ့ ချက်ကြိုးကို သုံးလိုက်ပါ "
ဦးလေးစုန့်က လေးနက်စွာ ခေါင်းညိတ်နာခံရင်း ပြောလိုက်သည်။ " ဟုတ်ကဲ့ "
" သူ့ရဲ့မိဘအရင်းဖြစ်ကြောင်း စစ်ဆေးချက်ရလဒ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး မြန်မြန် သိချင်တယ်။ ဒီကိစ္စမှာ ပါ၀င်ပတ်သတ်ခဲ့တဲ့ လူတွေအကုန်လုံး ပါးစပ်ပိတ်ထားရမယ် " စုန့်ရှီလင်အဖေက သာမာန်မျှ ဆိုနေသော်လည်း အတည်ပြောနေမှန်း သိသာသည်။
ဦးလေးစုန့်က ခေါင်းငုံ့ကာ ရိုကျိုးစွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ " ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် အဲဒီကိစ္စကို ကိုင်တွယ်လိုက်ပါ့မယ် "
" လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ဖျော်ပေးပါဦး "
ဦးလေးစုန့်က စာကြည့်ခန်းထဲကနေ အရိုအသေပေး ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။ခဏတစ်ဖြုတ်ရှိတဲ့အချိန်မှာ သူက စုန့်ရှီလင်အဖေရဲ့ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို စာကြည့်ခန်းဆီသို့ သယ်ဆောင်ပေးလာသည်။
တစ်ဖက်တွင်။စုန့်ရှီလင်က သူ့အဖေ လုပ်ကိုင်နေသည့် အရာများကို ကြားသိအပြီး၌ တဒင်္ဂ နှုတ်ဆိတ်နေသည်။သူက လက်ကို အလေးမထားစွာ ဝေ့ယမ်းပြလျက် ပြောလိုက်သည်။ " သူ့ကို ဒီအတိုင်း အတည်ပြုစစ်ဆေးခိုင်းလိုက်ပါလေ "
အတွင်းရေးမှူးချူက နားလည်ပြီဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြ၍ ထွက်သွားလိုက်၏။
_____________
မန်နေဂျာကျန်းဟာ တင်းဖန်အေဂျင်စီ၏ အပေါက်၀အပြင်ဘက်သို့ လမ်းလျှောက်လာသည်။သူ့အိတ်ကပ်ထဲရှိ ဟန်းဖုန်းက အသံမြည်နေတဲ့အခါ မန်နေဂျာကျန်းတစ်ယောက် ဖုန်းထုတ်ကြည့်လိုက်သော် အမည်မသိဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။သူ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ " မင်္ဂလာပါ။ ပြောနေတာ ဘယ်သူပါလဲ ??? "
" ကျွန်တော်ပါ " သတ်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောကျ်ားတစ်ဦးက အသံခပ်အက်အက်ဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။ " ကျွန်တော် ငွေပြတ်နေပြီ။ ပိုက်ဆံလွှဲပေးဦး။ ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကို ထပ်မနှောင့်ယှက်တော့ပါဘူး။ မဟုတ်ရင် ပေါ်ယွီရဲ့သတင်းဆိုးတွေကို လူတွေကြား ဖွပစ်လိုက်မယ် !!! "
မန်နေဂျာကျန်း လှောင်ပြောင်လိုက်သည်။ " မင်း လောင်းကစားရုံထဲမှာ နေနေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ ဟမ် ??? အပြင်လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ်များ ဖြတ်ထားတာလား ??? မင်း သတင်းလေးဘာလေးရော ကြည့်ဖြစ်ရဲ့လား ??? "
" မင်း သောက်တုံး !!! မင်းက မင်းအဘိုးကျန်းဆီကနေ တစ်ခေါက်မဟုတ် ၊ နှစ်ခေါက်မဟုတ်နဲ့ ခြိမ်းခြောက်ငွေညှစ်ရဲတယ်ပေါ့ !!! လစ်လိုက်စမ်း !!! " မန်နေဂျာကျန်း ကားထဲ ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး Driver အား စမောင်းရန် အချက်ပြလိုက်သည်။သူ အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည်။ " မင်း ငါ့ဆီ နောက်တစ်ခါလောက်ပဲ ဖုန်းထပ်ခေါ်ရင် မင်း ဆက်ဆက် နောင်တရစေရမယ် !!! "
မန်နေဂျာကျန်း တီခနဲ ဖုန်းချပစ်လိုက်သည်။
ဖုန်းတစ်ဖက်မှ သတ်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောကျ်ားက ရုတ်တရက် တစ်ခုခု လွဲမှားနေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။သူ ကွန်ပျူတာကို အလျင်အမြန် ပြေးဖွင့်ကာ အင်တာနက် ချိတ်ဆက်လိုက်သည်။ . . . . . . သူ ဘာမြင်လိုက်တာလဲ ??? ပေါ်ယွီက သူ Single father ဆိုတာကို ကြေညာလိုက်တယ် !!!
သတ်လတ်ပိုင်းယောကျ်ားဟာ အသက်ပင် ဖြောင့်ဖြောင့်မရှူနိုင်တော့ချေ။ ပေါ်ယွီက သူ့ရဲ့အသက်မွေး၀မ်းကျောင်းအလုပ်ကိုတောင် အလောင်းအစားလုပ် စွန့်စားရဲတယ် ???!!!
_____________
'ချစ်စရာ့ ကလေးငယ်' ရှိုးပထမပိုင်းက ထုတ်လွှင့်ပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် ကြယ်ပွင့်ဖေဖေ ငါးဦးနှင့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းသော ကလေးလေးတို့က ရှိုးဒုတိယပိုင်းကို ရိုက်ကူးရန် စတင်ပြင်ဆင်ကြရသည်။
ဒုတိယပိုင်း၏ theme က မြစ်တံတားနံဘေးတွင်တည်ရှိသော အိမ်လေးတစ်လုံးဖြစ်သည်။
ဟွားမြို့တော်တောင်ဘက်၌ ရှရှန်းဟု အမည်တွင်သည့် ခပ်သေးသေး မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့ရှိသည်။ထိုမြို့လေးဟာ စမ်းချောင်းလေးတွေ ၊ ကျောက်စရစ်ခဲလေးများ ခင်းထားသော လမ်းငယ်လေးတွေ ၊ သမိုင်း၀င် အထင်ကရ အဆောက်အဦးနှင့်တကွ ဂန္တ၀င်ညှို့ဓါတ်အပြည့်ဖြစ်သည်။
ပေါ်ယွီ သရုပ်ဆောင်ခဲ့ဖူးသည့် <Nine Ordeals> ၏ ပြင်ပရိုက်ကွင်းများကို ဤနေရာတွင်ပဲ ရိုက်ကူးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
" ဦးဦးက ဟားဟားပါ။ နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော် သမိုင်းကြောင်းရှိတဲ့ ဒီရှေးဟောင်းမြို့လေးကနေ ကြိုဆိုလိုက်ပါတယ်။ အခု နှစ်ညအိပ်သုံးရက် ခရီးတာအတောအတွင်းမှာ ပျော်ရွှင်စရာ အချိန်ကောင်းလေးတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပါစေခင်ဗျာ !!! " ဟားဟားက ပြုံးဖြဲဖြဲဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။ " ဒီတစ်ခေါက်ကတော့ ပါးပါးတို့ နေရမယ့်နေရာကို ကလေးလေးတွေက အဆုံးအဖြတ်ပေးမှာဖြစ်ပါတယ် "
ပေါ်ယွီ့ခြေဖမိုးပေါ်၌ ငုတ်တုတ်လေး ထိုင်နေသော ဖရဲသီးလေးက ဟားဟားကို ခေါင်းလေးမော့ကြည့်ကာ မျက်တောင်လေး တဖြတ်ဖြတ် ခတ်နေသည်။ " ဘာကို . . . . . . ??? "
ပေါ်ယွီတစ်ယောက် သူ့သားလေးကို ဆတ်ခနဲ ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာတွင်လည်း အကူအညီမဲ့မှုများ ပြည့်လျှမ်းသွားသည်။
ဝေ့ဝေးက သူ့ရဲ့မြို့ကြီးသားလေသံလေးနှင့် အထစ်အထစ် မေးလိုက်သည်။ " ဦး . . . ဦးဦး ဆိုလိုတာက သားတို့တွေ ဂိမ်းတစ်ခု ကစားရမယ်လို့လား ??? "
" ဒါပေါ့။ ကလေးလေးတွေက ဂိမ်းလေးတစ်ခု ကစားကြရမှာ " ပထမရတဲ့သူက မင်းလေးတို့ရဲ့ အိမ်နေရာကို အရင်ဆုံး ရွေးချယ်ခွင့်ရမယ် " ဟားဟား ဖြေလိုက်သည်။ " ဒီမြို့လေးမှာ ကုန်စုံဆိုင်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ ကလေးလေးတို့ရေ ၊ အဲဒီကုန်စုံဆိုင်ဆီ အမြန်ဆုံး သွားပါ။ ဒီနေ့ မင်းလေးတို့ရဲ့ ပါးပါးတွေအတွက် နေ့လယ်စာ၀ယ်ရမယ်နော်။ ပြီးရင် အဲဒီနေ့လယ်စာကို ဒီယူလာခဲ့ရပါမယ်။ ပထမဆုံးရောက်တဲ့သူက ဒီဂိမ်းရဲ့ အနိုင်ရသူပဲ "
" အဲဒါက ကျွန်တော်တို့အတွက် မမျှတဘူးလေ " ပေါ်ယွီက စိတ်ပျက်လက်ပျက် မျက်နှာအမူအရာလေးကို ချိတ်ဆွဲလျက် သူ့စိတ်နှလုံးသားတစ်ခုလုံးဟာ ပြာမှုန်များအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည့်နှယ် ပြောလိုက်သည်။ " ကျွန်တော်ရဲ့ဖရဲသီးလေးက လောကကြီးအကြောင်း သိတာမဟုတ်ဘူး။ သူ အခုထိ ဘာမှမ၀ယ်မခြမ်းတတ်သေးဘူးရယ် "
ဖရဲသီးလေးက မတ်တပ်ထရန်အလို့ငှာ ပေါ်ယွီ့ဘောင်းဘီစကို အားယူဆွဲ၍ အလောတကြီး ဆိုလိုက်သည်။ " နိုး ၊ နိုး ၊ နိုး ၊ ဖရဲသီးလေး ၀ယ်နိုင်တယ် "
ပေါ်ယွီခမျာ သူ့ဘောင်းဘီသူ ကတိုက်ကရိုက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြန်ဆွဲထားလိုက်ရပြီး သောကရောက်စွာ ပြောလိုက်သည်။ " ဖရဲသီးလေးရေ ၊ မြန်မြန် လွှတ်လိုက်ကွယ်။ ပါးပါးရဲ့ဘောင်းဘီက ကျွတ်ကျတော့မယ် !!! "
ဖရဲသီးလေးမှာ အလန့်တကြားဖြစ်သွားလေသည်။
ရိုက်ကူးရေး၀န်ထမ်းများနှင့် ကြယ်ပွင့်ဖေဖေများအပြင် ခပ်တန်းတန်း သီးခြားနေတတ်တဲ့ Rock and Roll ဂီတဖခင်ကြီး ကျန်းရှန့်ပင်လျှင်တောင်မှ ၎င်းဖြစ်အင်ကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ မရယ်မောမိဘဲမနေနိုင်ချေ။
ထိုအဖြစ်အပျက်လေးက တီဗွီရှေ့တည့်တည့်ရှိ ပရိသတ်အပေါင်းကိုလည်း ထမင်းသီးလုမတတ် အော်ရယ်သွားစေသည်။
[ ပေါ်ကိုကိုလေးရဲ့ အေးတိအေးစက်ပုံစံက တစ်မိနစ်မကြာဘဲ ဖရဲသီးလေး ဖော်ထုတ်တာကိုခံလိုက်ရတယ်။ ရယ်လိုက်ရတာ . . . . . . ဟား ၊ ဟား ၊ ဟား ]
[ ဟား ၊ ဟား ၊ ဟား . . . . . . ငါလေး အကြီးအကျယ် အူတက်နေပြီ။ သူ့ပါးပါးကိုဆို အမြဲတမ်း ဖူးဖူးမှုတ်အလိုလိုက်တတ်တဲ့ အသည်းယားစရာ ဖရဲသီးလေးက အခုပဲ ပေါ်ယွီကို ကျီစယ်နေတယ်။ အမလေး . . . ငါ ရယ်နေတာကို ထိန်းမရတော့ဘူး !!! ]
သောကြာနေ့ ညတိုင်း 'ချစ်စရာ့ ကလေးငယ်' အစီအစဉ်အား အချိန်မှန်မှန် စောင့်မျှော်ကြည့်ရှူအားပေးလေ့ရှိတဲ့ စုန့်ရှီလင်အမေက အနှီအခိုက်အတန့်လေးကို တွေ့သောအခါ သူမရဲ့ခေါင်းကို ဘေးတစ်ဖက်လှည့်၍ ရယ်ချင်စိတ်တချို့ဖြင့် ဟွန့်ခနဲ နှာမှုတ်လိုက်သည်။
အချိန်ရှိသရွေ့ တည်ကြည်လေးနက်တဲ့ မျက်နှာအမူအရာနဲ့ စုန့်ရှီလင်အဖေ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတွေကလည်း အပေါ်သို့ ညင်သာစွာ ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။
ပေါ်ယွီနှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းသည့် လျူခိုင်က ပေါ်ယွီ့ပခုံးကို ခပ်ဆတ်ဆတ် ပုတ်ရင်း တဟားဟား ရယ်မောနေသည်။ " ကိစ္စမရှိဘူး။ ကိစ္စမရှိဘူး။ တကယ့် ယောကျာ်းစစ်စစ်က ဘောင်းဘီကျွတ်ကျလည်း ရပါတယ် "
သိပ်စိတ်မရှည်တော့တဲ့ လျူရှောင်ရွှိက်လေးက သူ့အောက် ခေါင်းတစ်လုံးစာလောက် အရပ်ပုသော ဖရဲသီးလေးဆီကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဖရဲသီးလေးအား ဘေးနားဆွဲခေါ်ကာ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။ " ခဏနေရင် ငါ့နောက်ကနေ လိုက်ခဲ့နော် "
ဖရဲသီးလေးက ခေါင်းလေးကို နဝေတိမ်တောင် ညိတ်ပြလိုက်၏။
ကလေးလေးတွေက ကုန်စုံဆိုင်ကို ရှာဖွေရန် ထွက်ခွာသွားကြစဉ် နံရံအား မှီတွယ်ထားတဲ့ ပေါ်ယွီက စိတ်ပျက်အားလျော့နေသည့် မျက်နှာနှင့်တကွ ကောင်းကင်ကြီးကို ညှိုးငယ်စွာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။ " ကျွန်တော့်ကို ပြောပါဦး။ ကျွန်တော် ဒီနေ့လယ် ဗိုက်ဟောင်းလောင်းနေရတော့မှာလား ??? "
လျူခိုင်က ပေါ်ယွီအား ကိုယ်ချင်းစာစွာ ဆိုလိုက်သည်။ " မပူနဲ့။ ခိုင်ကောက မင်းကို ကူညီမယ် "
" တကယ်လို့လေ ရှောင်ရွှိက် ယူလာတာတွေက snack တွေချည်း ဖြစ်နေရင်ရော ??? " ပေါ်ယွီ လျူခိုင်ကို မျက်လုံးမှေးစင်းကြည့်လျက် ပြောလိုက်သည်။ " ကျွန်တော် ကြောက်တာက ဖရဲသီးလေး ကုန်စုံဆိုင်ထဲက သကြားလုံးမှန်သမျှကို သယ်ချလာမှာကိုပဲ "
" ဒါနဲ့ ၊ ကျွန်တော် ဒီကို လာတုန်းက ဟားဟားရဲ့အိတ်ထဲမှာ အသင့်စားခေါက်ဆွဲခြောက်ထုပ်တွေနဲ့ ဆားရည်စိမ်ကြက်ဥပြုတ်တွေကို မြင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် နည်းနည်းလောက် သွားယူလိုက်ရမလား ??? " ကျန်းကျစ်ရှန် ၀င်မေးလိုက်သည်။
လျူခိုင်က ကျန်းကျစ်ရှန်ရဲ့စကားကို အပြည့်အ၀ ထောက်ခံလိုက်သည်။
ပေါ်ယွီကလည်း ကျန်းကျစ်ရှန်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။သူက လက်ကို တိတ်တိတ်လေး ဆန့်ထုတ်၍ ကျန်းကျစ်ရှန်နှင့်အတူ လေထဲတွင် လက်ဝါးချင်းရိုက်လိုက်ကြသည်။
ဘေး၌ရပ်နေသော ဟားဟားက သူ့ရဲ့အစားအသောက်တွေကို ယူရန် ကြံစည်နေကြသည့် ဤသုံးယောက်ရဲ့ ဆွေးနွေးပွဲအား မျက်မြင်ဒိဋ္ဌကြုံတွေ့လိုက်ရသည်။ဟားဟား ကြားဖြတ်ပြောလိုက်၏။ " . . . . . . အဲဒီလိုလုပ်ရင် ဂိမ်းကို ရှုံးမှာနော် ၊ ကောင်လေးတွေ . . . "
.
.
.
.
.
.
Hi guys , အခု လီစီးနျန်တို့ဘက်မှာ အပိုင်း ၈ တင်ဖို့ နပန်းလုံးလိုက်ဦးမယ် .......
Please Vote and Comment !!!!!!
Zawgyi
ေပၚယြီက သူေရာ စုန္႔႐ွီလင္အတြက္ေရာ အိမ္မႈကိစၥ ေဝယ်ာ၀စၥမ်ား လုပ္ကိုင္ရန္ အိမ္ေတာ္ထိန္းတစ္ဦး လိုအပ္ေနသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဦးေလးရန္ အိမ္ေရာက္လာျခင္းအား မ်က္ကြယ္ျပဳေပးထားလိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔။ဦးေလးရန္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေပးေသာ မနက္စာကို သုံးေဆာင္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ သူ မွန္ကန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေကာင္းတစ္ခုကို ခ်မွတ္ခဲ့တာပဲဟု ေပၚယြီတစ္ေယာက္ ေတြးလိုက္မိသည္။
ဦးေလးရန္က ေဘးတစ္ဖက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း မနက္စာ စားေနၾကသည့္ မိသားစုသုံးေယာက္အား ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာ ၾကည့္႐ွဴေနသည္။သူ ေ႐ွ႕သို႔ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္တိုးကာ ေျပာလိုက္သည္္။ " ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ရက္ေတြအတြက္ အသားနဲ႔ အသီးအ႐ြက္ေတြ ၀ယ္ဖို႔ ေစ်းသြားမလို႔ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သခင္ငယ္ေလးကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ရမလား ??? "
ေပၚယြီ မနက္စာ စားေနတာကေန ေခတၱ ရပ္တန္႔သြားသည္။၎ေနာက္ သူ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ " ဦးေလးရန္ ၊ ဒုကၡမခံပါနဲ႔။ ခဏေန ကြၽန္ေတာ္ အင္တာဗ်ဴးေျဖဖို႔ အျပင္ထြက္ရဦးမွာ။ အဲဒီက်မွ ကြၽန္ေတာ္ပဲ သူ႕ကို ေက်ာင္းပို႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္ "
ဦးေလးရန္က ျပဳံးေနဆဲျဖစ္သည္။သူက ေပၚယြီအား အ႐ိုအေသျပဳလိုက္ၿပီး ေဘးသို႔ ျပန္ဆုတ္ေနလိုက္သည္။ဦးေလးရန္က ေပၚယြီ႕စကားေတြအေပၚ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေပ။
မနက္စာစားအၿပီး၌ ေပၚယြီက ေက်ာင္းသြားရန္ ေသသပ္က်နစြာ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ဖရဲသီးေလးႏွင့္အတူ အိမ္ထဲကေန ထြက္လိုက္သည္။စုန္႔႐ွီလင္ကလည္း သူတို႔ေနာက္မွ နီးကပ္စြာ လိုက္လာေလသည္။
သူတို႔သုံးေယာက္လုံး အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ ရပ္ေနၾကသည္။ေပၚယြီက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္စြာ ေမးလိုက္သည္။ " ဦးေလးရန္ကို အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့တာက အဆင္ေျပပါ့မလား ??? "
အႏွီစကားကို စုန္႔႐ွီလင္ ၾကားေသာ္ သူက ေခါင္းကို အနည္းငယ္ ေအာက္ငုံ႔ကာ ေပၚယြီအား ေခ်ာ့ျမႇဴသည့္ အနမ္းေလးတစ္ပြင့္ ေပးအပ္လ်က္ ေျဖလိုက္သည္။ " ဒါေပါ့။ ကိုယ္တို႔ေတြ သူ႕ကို စိတ္ခ်လို႔ရပါတယ္ "
" အြန္း " ေပၚယြီက တံခါး၀ႀကီး၌ ဒီကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးမေနခ်င္ေပ။ထို႔ေၾကာင့္ သူ ၀တ္ေက်တမ္းေက် ေခါင္းညိတ္လက္ခံလိုက္သည္။သူတို႔သုံးဦးသား ဗီလာကေန ကိုယ္စီလမ္းအသီးသီးဆီ ခြဲထြက္သြားလိုက္ၾက၏။
ဦးေလးရန္က ျပင္သစ္ျပတင္းမွန္ေ႐ွ႕တြင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း အိမ္မွ ထြက္ခြာသြားၾကေသာ သခင္ေလးသုံးေယာက္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။သူ အျပဳံးတစ္ခုျဖင့္ အသာအယာ ေခါင္းယမ္းလိုက္မိသည္။
သူက သူ႕ရဲ႕လက္က်န္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဤသခင္ေလးသုံးေယာက္ကို ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွက္သြားရမည္ျဖစ္ေလရာ သူ႕အေနႏွင့္ ႏွစ္ဖက္လုံး ထိခိုက္နစ္နာေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ေတြ အတူ႐ွိၾကေသာ အခ်ိန္ကာလက တိုေတာင္းလြန္းေနေသးသည္။အဲဒါအျပင္ သူ႕အား ဒီေနရာသို႔ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့လူက စုန္႔႐ွီလင္အေဖျဖစ္ေနသည္။ထိုအေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ ေပၚယြီက သူ႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ သတိထားျပဳမူေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဘုရားေရ ၊ ဒီလူငယ္ေလးက အၿမဲတမ္း သတိကပ္ေနေရာ။
မနက္ခင္း တစ္ဆယ္နာရီ။မူႀကိဳအတန္း။
ကတ္ေၾကးတစ္လက္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးဆရာမအသစ္တစ္ဦးက ဖရဲသီးေလးဆီ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။သူမက ဖရဲသီးေလးေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်၍ ဆိုလိုက္သည္။ " ကေလးေလး ၊ သားရဲ႕နဖူးေပၚက ဆံပင္ေလးေတြက သားရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို မၾကာခင္ အုပ္ေတာ့မယ္။ ဆရာမက သားရဲ႕ဆံပင္ေလးကို နည္းနည္းေလာက္ ညႇပ္ေပးရမလား ??? "
" မညႇပ္ဘူး !!! " ဖရဲသီးေလးက အသည္းအသန္ ျငင္းဆန္လိုက္သည္။
" ဒါေပမယ့္ သားဒက္ဒီက ဆံပင္ႀကီး႐ွည္ေနတာကို သေဘာမက်ဘူးမဟုတ္လား ??? " ထိုအမ်ိဳးသမီးဆရာမက ေခ်ာ့ေမာ့လိုက္သည္။တစ္ခ်ိန္တည္း၌ပင္ သူမက သစ္သီးအရသာ သၾကားလုံးေလးတစ္လုံးအား မ်က္လွည့္ျပသကဲ့သို႔ ဆြဲထုတ္ျပလိုက္သည္။
" သားက သၾကားလုံးေလးေတြကို ႀကိဳက္တယ္ဆို ၊ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ??? ဒီသၾကားလုံးေလးက သားဖို႔ပဲ။ ဆရာမက သားရဲ႕ဆံပင္ေလးကို ပိစိေလးပဲ ညႇပ္ေပးမွာေလ။ ပိစိေလးပဲ "
ဖရဲသီးေလးက ေခါင္းမညိတ္မီ ေခတၱမွ် တုံ႔ဆိုင္းေနသည္။ထို႔ေနာက္ ဖရဲသီးေလးက သၾကားလုံးေလးကို လွမ္းယူၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ " သေဘာတူတယ္။ ပိစိေလးပဲေနာ္ . . . "
ဖရဲသီးေလးရဲ႕ ဆံပင္စေလးတစ္စုကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ရယူႏိုင္လိုက္တဲ့ အႏွီဆရာမဟာ အေနာက္ဘက္ျခံဝင္းသို႔ အေျပးသြားကာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေၾကာက္လန္႔တၾကား ဟိုဟိုဒီဒီ အကဲခတ္ရင္း အိတ္အျဖဴတစ္အိတ္အား ထုတ္လ်က္ ဆံပင္စေလးမ်ားကို အိတ္အျဖဴအတြင္း ဂ႐ုတစိုက္ ထည့္လိုက္သည္။သူမက သံတံခါးမႀကီးဆီ ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။၎ေနာက္ သူမက ထိုအိတ္အျဖဴကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး အေဝးေျပးထြက္သြား၏။
သူမ အေနာက္ဘက္ျခံဝင္းကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ မထင္မ႐ွား ၀တ္စားထားေသာ လူငယ္တစ္ဦးက သံတံခါးမႀကီးအနီးအနား ျဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္။ထိုလူငယ္က ဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္ရန္ တည္ၿငိမ္စြာ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္၍ ျပန္အထတြင္ ၎အိတ္အျဖဴကိုပါ တစ္ခါတည္း ယူေဆာင္သြားသည္။
" ဦးေလးစုန္႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ သခင္ငယ္ေလးရဲ႕ ဆံပင္ကို ရၿပီးပါၿပီ "
_____________
အ၀တ္လဲခန္း။
ေရေမႊးနံ႔ကို ေထာင္းေထာင္းထေနေအာင္ ဆြတ္ရတာႀကိဳက္ေသာ hair stylist က ေပၚယြီဆီ ေရာက္လာကာ ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိ ဆိုလိုက္သည္။ " က်စ္ __ က်စ္ ၊ သားသမီး႐ွိတဲ့ ေယာက်္ားေတြက တကယ္ ကြာတာပဲ။ ႐ွင့္တစ္ကိုယ္လုံး ဖခင္ေမတၱာေတြ အျပည့္ျဖစ္ေနၿပီ။ ခ်ိဳၿမိန္ခ်က္ "
" ကြၽန္ေတာ္႕ဆံပင္ေတြ ႐ွည္ေနသလိုပဲ " ေပၚယြီက ထို hair stylist ကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဴထားသည္။သူက သူ႕ကိုယ္သူ မွန္ထဲၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
Hair stylist က ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္လ်က္ ေမးလိုက္သည္။ " ႐ွင့္ဆံပင္ကို နည္းနည္းပါးပါး တိပစ္လိုက္မလား ??? "
" အင္း " ေပၚယြီ ေျဖလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူ႕ဖုန္းကို ထုတ္ကာ စညႇပ္ရန္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္သည္။
Hair stylist က ကတ္ေၾကးကို ယူ၍ ေပၚယြီ႕ဆံပင္အား ေသေသခ်ာခ်ာ တိေပးလိုက္သည္။တစ္ဆယ္မိနစ္ခန္႔႐ွိေသာ္ hair stylist က ကတ္ေၾကးကို ျပန္ခ်ထားရင္း ေျပာလိုက္သည္။
" ၿပီးၿပီ။ ဘယ္လိုလဲ ??? "
ဆံပင္ကို ခပ္ပါးပါးေလး ညႇပ္ေပးလိုက္တာသာျဖစ္သည္။ပုံစံရယ္လို႔ ႀကီးႀကီးမားမား မေျပာင္းေခ်။ေပၚယြီက သူ႕ဆံပင္သူ တစ္ခ်က္႐ိႈးၿပီး ေမးလိုက္၏။ " ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္အခ်ိန္ စင္ေပၚတက္ရမလဲ ??? "
ေပၚယြီ အႏွီေမးခြန္းကို ေမးေနတုန္းမွာပဲ ပြဲစီစဥ္ႀကီးၾကပ္သူ လူငယ္တစ္ဦးက ေပၚယြီဆီ ေျခလွမ္းခပ္သြက္သြက္ လွမ္းလာကာ ေျပာလိုက္သည္။ " ေပၚေကာ ၊ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား ??? ခဏေနရင္ ေပၚေကာ စင္ေပၚတက္ရေတာ့မယ္ "
ေပၚယြီ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။သူ ထိုင္ခုံကေန မတ္တပ္ထရပ္၍ ဖုန္းကို သူ႕လက္ေထာက္အား ကမ္းေပးလိုက္သည္။ " အင္း ၊ သြားစို႔ "
ေပၚယြီ ေနရာမွ ထြက္သြားၿပီးေသာအခါ၀ယ္ hair stylist က သူမလက္သီးဆုပ္ကို တိတ္တဆိတ္ ျဖန္႔လိုက္ေလသည္။ထိုက ေပၚယြီ႕ဆံပင္ေတြပင္ျဖစ္သည္။
သူမက ေပၚယြီ႕ဆံပင္မ်ားကို တစ္႐ွဴးအတြင္း၌ ထုပ္ပိုးလိုက္ကာ သန္႔စင္ခန္းသို႔ သြားလိုက္သည္။သန္႔စင္ခန္းေဘးတြင္ ရပ္ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးက သူမအား အျပဳံးႏွင့္ ၾကည့္လာသည္။ hair stylist က အႏွီလူငယ္ဆီ သုတ္တီးသုတ္ပ်ာ သြားလိုက္ၿပီး တစ္႐ွဴးအလိပ္ေလးကို လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။သူမက ကတိုက္က႐ိုက္ ဆိုလိုက္သည္။ " ႐ွင္ ကြၽန္မကို ကတိေပးထားတဲ့ဟာ ေပးဖို႔ မေမ့နဲ႔ "
ထို႔ေနာက္ hair stylist က သန္႔စင္ခန္းနားကေန လိပ္ျပာမလုံစြာ ထြက္ခြာသြားလိုက္သည္။
လူငယ္ကလည္း ေပၚယြီ႕ဆံပင္ကို ထုပ္ထားသည့္ တစ္႐ွဴးစႏွင့္တကြ သန္႔စင္ခန္းမွ ထြက္သြားေလသည္။
" ဦးေလးစုန္႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေပၚယြီ႕ဆံပင္ကို ရခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ဦးေလးဆီ ယူလာေပးရမလား ??? "
ဦးေလးစုန္႔က အႏွီလူငယ္အား လုပ္ရမည့္အရာမ်ားကို ေစခိုင္းလိုက္သည္။၎ေနာက္ ဦးေလးစုန္႔က ဖုန္းခ်လိုက္၍ စာၾကည့္ခန္းဆီ လမ္းေလွ်ာက္လာကာ တံခါးေခါက္လိုက္သည္။
" ၀င္ခဲ့ " စံအိမ္သခင္၏ ၾသဇာေညာင္းေသာ အသံက အခန္းအတြင္းကေန ဆိုလိုက္သည္။
ဦးေလးစုန္႔ စာၾကည့္ခန္းထဲသို႔ တံခါးဖြင့္၀င္လ်က္ ေျပာလိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္ သခင္ငယ္ေလးနဲ႔ သခင္ေလးေပၚတို႔ရဲ႕ ဆံစနမူနာေတြကို ယူထားၿပီးပါၿပီ။ အခု ကြၽန္ေတာ္ မိဘအရင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးမႈကို လုပ္လိုက္ရေတာ့မလား ??? "
စားပြဲတြင္ က်က်နန ထိုင္ေနတဲ့ စုန္႔႐ွီလင္အေဖက စီးပြားေရးကိစၥအေထြေထြကို ေျဖ႐ွင္းေဆာင္႐ြက္ေနသည္။သူက ဦးေလးစုန္႔အား လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေမာ့မၾကည့္ဘဲ ၫႊန္ၾကားလိုက္သည္။ " အင္း။ မိဘအရင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးမႈအတြက္ စုန္႔႐ွီလင္ရဲ႕ ေဆး႐ုံမွာ႐ွိေနေသးတဲ့ ခ်က္ႀကိဳးကို သုံးလိုက္ပါ "
ဦးေလးစုန္႔က ေလးနက္စြာ ေခါင္းညိတ္နာခံရင္း ေျပာလိုက္သည္။ " ဟုတ္ကဲ့ "
" သူ႕ရဲ႕မိဘအရင္းျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးခ်က္ရလဒ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ျမန္ျမန္ သိခ်င္တယ္။ ဒီကိစၥမွာ ပါ၀င္ပတ္သတ္ခဲ့တဲ့ လူေတြအကုန္လုံး ပါးစပ္ပိတ္ထားရမယ္ " စုန္႔႐ွီလင္အေဖက သာမာန္မွ် ဆိုေနေသာ္လည္း အတည္ေျပာေနမွန္း သိသာသည္။
ဦးေလးစုန္႔က ေခါင္းငုံ႔ကာ ႐ိုက်ိဳးစြာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အဲဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္လိုက္ပါ့မယ္ "
" လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ေဖ်ာ္ေပးပါဦး "
ဦးေလးစုန္႔က စာၾကည့္ခန္းထဲကေန အ႐ိုအေသေပး ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ခဏတစ္ျဖဳတ္႐ွိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက စုန္႔႐ွီလင္အေဖရဲ႕ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို စာၾကည့္ခန္းဆီသို႔ သယ္ေဆာင္ေပးလာသည္။
တစ္ဖက္တြင္။စုန္႔႐ွီလင္က သူ႕အေဖ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ အရာမ်ားကို ၾကားသိအၿပီး၌ တဒဂၤ ႏႈတ္ဆိတ္ေနသည္။သူက လက္ကို အေလးမထားစြာ ေဝ့ယမ္းျပလ်က္ ေျပာလိုက္သည္။ " သူ႕ကို ဒီအတိုင္း အတည္ျပဳစစ္ေဆးခိုင္းလိုက္ပါေလ "
အတြင္းေရးမႉးခ်ဴက နားလည္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပ၍ ထြက္သြားလိုက္၏။
_____________
မန္ေနဂ်ာက်န္းဟာ တင္းဖန္ေအဂ်င္စီ၏ အေပါက္၀အျပင္ဘက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။သူ႕အိတ္ကပ္ထဲ႐ွိ ဟန္းဖုန္းက အသံျမည္ေနတဲ့အခါ မန္ေနဂ်ာက်န္းတစ္ေယာက္ ဖုန္းထုတ္ၾကည့္လိုက္ေသာ္ အမည္မသိဖုန္းေခၚဆိုမႈတစ္ခုျဖစ္သည္။သူ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။ " မဂၤလာပါ။ ေျပာေနတာ ဘယ္သူပါလဲ ??? "
" ကြၽန္ေတာ္ပါ " သတ္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ေယာက်္ားတစ္ဦးက အသံခပ္အက္အက္ျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္ ေငြျပတ္ေနၿပီ။ ပိုက္ဆံလႊဲေပးဦး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကို ထပ္မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ပါဘူး။ မဟုတ္ရင္ ေပၚယြီရဲ႕သတင္းဆိုးေတြကို လူေတြၾကား ဖြပစ္လိုက္မယ္ !!! "
မန္ေနဂ်ာက်န္း ေလွာင္ေျပာင္လိုက္သည္။ " မင္း ေလာင္းကစား႐ုံထဲမွာ ေနေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာၿပီလဲ ဟမ္ ??? အျပင္ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္မ်ား ျဖတ္ထားတာလား ??? မင္း သတင္းေလးဘာေလးေရာ ၾကည့္ျဖစ္ရဲ႕လား ??? "
" မင္း ေသာက္တုံး !!! မင္းက မင္းအဘိုးက်န္းဆီကေန တစ္ေခါက္မဟုတ္ ၊ ႏွစ္ေခါက္မဟုတ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေငြညႇစ္ရဲတယ္ေပါ့ !!! လစ္လိုက္စမ္း !!! " မန္ေနဂ်ာက်န္း ကားထဲ ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး Driver အား စေမာင္းရန္ အခ်က္ျပလိုက္သည္။သူ ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္။ " မင္း ငါ့ဆီ ေနာက္တစ္ခါေလာက္ပဲ ဖုန္းထပ္ေခၚရင္ မင္း ဆက္ဆက္ ေနာင္တရေစရမယ္ !!! "
မန္ေနဂ်ာက်န္း တီခနဲ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္သည္။
ဖုန္းတစ္ဖက္မွ သတ္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ေယာက်္ားက ႐ုတ္တရက္ တစ္ခုခု လြဲမွားေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။သူ ကြန္ပ်ဴတာကို အလ်င္အျမန္ ေျပးဖြင့္ကာ အင္တာနက္ ခ်ိတ္ဆက္လိုက္သည္။ . . . . . . သူ ဘာျမင္လိုက္တာလဲ ??? ေပၚယြီက သူ Single father ဆိုတာကို ေၾကညာလိုက္တယ္ !!!
သတ္လတ္ပိုင္းေယာက်္ားဟာ အသက္ပင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မ႐ွဴႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ေပၚယြီက သူ႕ရဲ႕အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္ကိုေတာင္ အေလာင္းအစားလုပ္ စြန္႔စားရဲတယ္ ???!!!
_____________
'ခ်စ္စရာ့ ကေလးငယ္' ႐ိႈးပထမပိုင္းက ထုတ္လႊင့္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ၾကယ္ပြင့္ေဖေဖ ငါးဦးႏွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ ကေလးေလးတို႔က ႐ိႈးဒုတိယပိုင္းကို ႐ိုက္ကူးရန္ စတင္ျပင္ဆင္ၾကရသည္။
ဒုတိယပိုင္း၏ theme က ျမစ္တံတားနံေဘးတြင္တည္႐ွိေသာ အိမ္ေလးတစ္လုံးျဖစ္သည္။
ဟြားၿမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ဘက္၌ ႐ွ႐ွန္းဟု အမည္တြင္သည့္ ခပ္ေသးေသး ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ၿမိဳ႕႐ွိသည္။ထိုၿမိဳ႕ေလးဟာ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ ၊ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးမ်ား ခင္းထားေသာ လမ္းငယ္ေလးေတြ ၊ သမိုင္း၀င္ အထင္ကရ အေဆာက္အဦးႏွင့္တကြ ဂႏၲ၀င္ညိႇဳ႕ဓါတ္အျပည့္ျဖစ္သည္။
ေပၚယြီ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးသည့္ <Nine Ordeals> ၏ ျပင္ပ႐ိုက္ကြင္းမ်ားကို ဤေနရာတြင္ပဲ ႐ိုက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
" ဦးဦးက ဟားဟားပါ။ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ သမိုင္းေၾကာင္း႐ွိတဲ့ ဒီေ႐ွးေဟာင္းၿမိဳ႕ေလးကေန ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။ အခု ႏွစ္ညအိပ္သုံးရက္ ခရီးတာအေတာအတြင္းမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာ အခ်ိန္ေကာင္းေလးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ !!! " ဟားဟားက ျပဳံးၿဖဲၿဖဲျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္။ " ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ ပါးပါးတို႔ ေနရမယ့္ေနရာကို ကေလးေလးေတြက အဆုံးအျဖတ္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္ "
ေပၚယြီ႕ေျခဖမိုးေပၚ၌ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ေနေသာ ဖရဲသီးေလးက ဟားဟားကို ေခါင္းေလးေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ေတာင္ေလး တျဖတ္ျဖတ္ ခတ္ေနသည္။ " ဘာကို . . . . . . ??? "
ေပၚယြီတစ္ေယာက္ သူ႕သားေလးကို ဆတ္ခနဲ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာတြင္လည္း အကူအညီမဲ့မႈမ်ား ျပည့္လွ်မ္းသြားသည္။
ေဝ့ေဝးက သူ႕ရဲ႕ၿမိဳ႕ႀကီးသားေလသံေလးႏွင့္ အထစ္အထစ္ ေမးလိုက္သည္။ " ဦး . . . ဦးဦး ဆိုလိုတာက သားတို႔ေတြ ဂိမ္းတစ္ခု ကစားရမယ္လို႔လား ??? "
" ဒါေပါ့။ ကေလးေလးေတြက ဂိမ္းေလးတစ္ခု ကစားၾကရမွာ " ပထမရတဲ့သူက မင္းေလးတို႔ရဲ႕ အိမ္ေနရာကို အရင္ဆုံး ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ရမယ္ " ဟားဟား ေျဖလိုက္သည္။ " ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ကုန္စုံဆိုင္တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္။ ကေလးေလးတို႔ေရ ၊ အဲဒီကုန္စုံဆိုင္ဆီ အျမန္ဆုံး သြားပါ။ ဒီေန႔ မင္းေလးတို႔ရဲ႕ ပါးပါးေတြအတြက္ ေန႔လယ္စာ၀ယ္ရမယ္ေနာ္။ ၿပီးရင္ အဲဒီေန႔လယ္စာကို ဒီယူလာခဲ့ရပါမယ္။ ပထမဆုံးေရာက္တဲ့သူက ဒီဂိမ္းရဲ႕ အႏိုင္ရသူပဲ "
" အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ မမွ်တဘူးေလ " ေပၚယြီက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ မ်က္ႏွာအမူအရာေလးကို ခ်ိတ္ဆြဲလ်က္ သူ႕စိတ္ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးဟာ ျပာမႈန္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည့္ႏွယ္ ေျပာလိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ဖရဲသီးေလးက ေလာကႀကီးအေၾကာင္း သိတာမဟုတ္ဘူး။ သူ အခုထိ ဘာမွမ၀ယ္မျခမ္းတတ္ေသးဘူးရယ္ "
ဖရဲသီးေလးက မတ္တပ္ထရန္အလို႔ငွာ ေပၚယြီ႕ေဘာင္းဘီစကို အားယူဆြဲ၍ အေလာတႀကီး ဆိုလိုက္သည္။ " ႏိုး ၊ ႏိုး ၊ ႏိုး ၊ ဖရဲသီးေလး ၀ယ္ႏိုင္တယ္ "
ေပၚယြီခမ်ာ သူ႕ေဘာင္းဘီသူ ကတိုက္က႐ိုက္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ျပန္ဆြဲထားလိုက္ရၿပီး ေသာကေရာက္စြာ ေျပာလိုက္သည္။ " ဖရဲသီးေလးေရ ၊ ျမန္ျမန္ လႊတ္လိုက္ကြယ္။ ပါးပါးရဲ႕ေဘာင္းဘီက ကြၽတ္က်ေတာ့မယ္ !!! "
ဖရဲသီးေလးမွာ အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားေလသည္။
႐ိုက္ကူးေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ၾကယ္ပြင့္ေဖေဖမ်ားအျပင္ ခပ္တန္းတန္း သီးျခားေနတတ္တဲ့ Rock and Roll ဂီတဖခင္ႀကီး က်န္း႐ွန္႔ပင္လွ်င္ေတာင္မွ ၎ျဖစ္အင္ကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ မရယ္ေမာမိဘဲမေနႏိုင္ေခ်။
ထိုအျဖစ္အပ်က္ေလးက တီဗြီေ႐ွ႕တည့္တည့္႐ွိ ပရိသတ္အေပါင္းကိုလည္း ထမင္းသီးလုမတတ္ ေအာ္ရယ္သြားေစသည္။
[ ေပၚကိုကိုေလးရဲ႕ ေအးတိေအးစက္ပုံစံက တစ္မိနစ္မၾကာဘဲ ဖရဲသီးေလး ေဖာ္ထုတ္တာကိုခံလိုက္ရတယ္။ ရယ္လိုက္ရတာ . . . . . . ဟား ၊ ဟား ၊ ဟား ]
[ ဟား ၊ ဟား ၊ ဟား . . . . . . ငါေလး အႀကီးအက်ယ္ အူတက္ေနၿပီ။ သူ႕ပါးပါးကိုဆို အၿမဲတမ္း ဖူးဖူးမႈတ္အလိုလိုက္တတ္တဲ့ အသည္းယားစရာ ဖရဲသီးေလးက အခုပဲ ေပၚယြီကို က်ီစယ္ေနတယ္။ အမေလး . . . ငါ ရယ္ေနတာကို ထိန္းမရေတာ့ဘူး !!! ]
ေသာၾကာေန႔ ညတိုင္း 'ခ်စ္စရာ့ ကေလးငယ္' အစီအစဥ္အား အခ်ိန္မွန္မွန္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္႐ွဴအားေပးေလ့႐ွိတဲ့ စုန္႔႐ွီလင္အေမက အႏွီအခိုက္အတန္႔ေလးကို ေတြ႕ေသာအခါ သူမရဲ႕ေခါင္းကို ေဘးတစ္ဖက္လွည့္၍ ရယ္ခ်င္စိတ္တခ်ိဳ႕ျဖင့္ ဟြန္႔ခနဲ ႏွာမႈတ္လိုက္သည္။
အခ်ိန္႐ွိသေ႐ြ႕ တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ စုန္႔႐ွီလင္အေဖ၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေတြကလည္း အေပၚသို႔ ညင္သာစြာ ေကြးတက္သြားခဲ့သည္။
ေပၚယြီႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းသည့္ လ်ဴခိုင္က ေပၚယြီ႕ပခုံးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ ပုတ္ရင္း တဟားဟား ရယ္ေမာေနသည္။ " ကိစၥမ႐ွိဘူး။ ကိစၥမ႐ွိဘူး။ တကယ့္ ေယာက်ာ္းစစ္စစ္က ေဘာင္းဘီကြၽတ္က်လည္း ရပါတယ္ "
သိပ္စိတ္မ႐ွည္ေတာ့တဲ့ လ်ဴေ႐ွာင္႐ႊိက္ေလးက သူ႕ေအာက္ ေခါင္းတစ္လုံးစာေလာက္ အရပ္ပုေသာ ဖရဲသီးေလးဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ဖရဲသီးေလးအား ေဘးနားဆြဲေခၚကာ တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာလိုက္သည္။ " ခဏေနရင္ ငါ့ေနာက္ကေန လိုက္ခဲ့ေနာ္ "
ဖရဲသီးေလးက ေခါင္းေလးကို နေဝတိမ္ေတာင္ ညိတ္ျပလိုက္၏။
ကေလးေလးေတြက ကုန္စုံဆိုင္ကို ႐ွာေဖြရန္ ထြက္ခြာသြားၾကစဥ္ နံရံအား မွီတြယ္ထားတဲ့ ေပၚယြီက စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေနသည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္တကြ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ညိႇဳးငယ္စြာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္႕ကို ေျပာပါဦး။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔လယ္ ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းေနရေတာ့မွာလား ??? "
လ်ဴခိုင္က ေပၚယြီအား ကိုယ္ခ်င္းစာစြာ ဆိုလိုက္သည္။ " မပူနဲ႔။ ခိုင္ေကာက မင္းကို ကူညီမယ္ "
" တကယ္လို႔ေလ ေ႐ွာင္႐ႊိက္ ယူလာတာေတြက snack ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနရင္ေရာ ??? " ေပၚယြီ လ်ဴခိုင္ကို မ်က္လုံးေမွးစင္းၾကည့္လ်က္ ေျပာလိုက္သည္။ " ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္တာက ဖရဲသီးေလး ကုန္စုံဆိုင္ထဲက သၾကားလုံးမွန္သမွ်ကို သယ္ခ်လာမွာကိုပဲ "
" ဒါနဲ႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ဒီကို လာတုန္းက ဟားဟားရဲ႕အိတ္ထဲမွာ အသင့္စားေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတြနဲ႔ ဆားရည္စိမ္ၾကက္ဥျပဳတ္ေတြကို ျမင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းေလာက္ သြားယူလိုက္ရမလား ??? " က်န္းက်စ္႐ွန္ ၀င္ေမးလိုက္သည္။
လ်ဴခိုင္က က်န္းက်စ္႐ွန္ရဲ႕စကားကို အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံလိုက္သည္။
ေပၚယြီကလည္း က်န္းက်စ္႐ွန္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။သူက လက္ကို တိတ္တိတ္ေလး ဆန္႔ထုတ္၍ က်န္းက်စ္႐ွန္ႏွင့္အတူ ေလထဲတြင္ လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္လိုက္ၾကသည္။
ေဘး၌ရပ္ေနေသာ ဟားဟားက သူ႕ရဲ႕အစားအေသာက္ေတြကို ယူရန္ ၾကံစည္ေနၾကသည့္ ဤသုံးေယာက္ရဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲအား မ်က္ျမင္ဒိ႒ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရသည္။ဟားဟား ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္၏။ " . . . . . . အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ဂိမ္းကို ႐ႈံးမွာေနာ္ ၊ ေကာင္ေလးေတြ . . . "
.
.
.
.
.
.
Hi guys , အခု လီစီးႏ်န္တို႔ဘက္မွာ အပိုင္း ၈ တင္ဖို႔ နပန္းလုံးလိုက္ဦးမယ္ .......
Please Vote and Comment !!!!!!