Balık restoranında salata yiyen ilk insan olarak yine adımı tarihe kazirken Müge ile göz göze geldim.
"Durmadan o masaya bakıyorsun" dedi Bulut.
"Kusura bakma babam eve gidince aramızda ne var diye soracak" dedim.
"Neden böyle bir soru soruyor?" Diye sordu.
Aramızda birsey olması durumu onu baya rahatsız etmiş gibi duruyordu.
"Alperden sonra kimseyle yemeğe çıkmamıştım. Ama bu sana özel bir durumda değil. Sende bana sorsaydın eğer ki sende o centilmenlik yok. Sanada hayır diyecektim. Emri vaki yaptin. " dedim.
Elleri masa da ritim tutmaya başlamıştı. Düşündüğün de bu hareketi yapıyordu. Sol eli ritim tutuyor sağ eli çene hizasında duruyordu.
"Anı yaşıyorum diyelim" dedi. Benimle konuşurken kelimeleri özenle seçiyor gibiydi.
Artık beni sinirlendirme girişimine girmeyecek diye düşündüm.
"Çok katı kural birisin" dedim birden.
Ağzımda domatesi çiğneyip bir yandanda konuşuyordum.
"Ağzında yemek varken konuşma" diye uyardı.
"Bak işte yine yaptın. " dedim sevinçle. O sıra elimdeki Kıvırcık dolu Çatalı ağzıma götürdüğüm için dudaklarımda takılı kalmış bir süre beni oyalamişti. Bu görüntüyü şaşkınca inceleyen Bulut a utanarak baktım. Igrenmis miydi?
"Kusura bakma ben yemek yerken biraz-" daha açıklamamı bitirmeden parmağı dudağıma uzandı. Dudağımın hemen üstünde duran yeşilliği parmağına oradan azından götürdü. Bu erotik hareket ile ağzım bir karış onu izliyordum ki Bulutun ardında Yeliz belirdi.
"Ahh Bulutcuğum nasılsın?" Dedi imayla beni suzerken.
"Teşekkür ederim Yeliz Hanım siz?" Dedi
Resmi.
SEVDIM.
"Damla bizi görmezden gelince babası biraz kızdı" dedi yalandan.
"Sanmıyorum Yeliz. Babam bana izin verdi. Bizi meşgul etme defol şurdan" dedim sinirle.
24 yaşında bir kızı masasında erkek varken babasıyla tehtit ediyordu. Utanmaz.
Yeliz sinirle yerine döndü. Bende mahçup bir ifade ile salatami yedim. Yeşil birseyler görünce aklıma benim suratımdan salata yediğini hayal ediyordum .Tanrım.
"Seni tanıdıkça farklı görmeye başladım" dedi.
Kırmızı şarabı son damlasına kadar kafama diktim. Tekrar doldurdum. Ve tekrar diktim.
"Farklıydım. " dedim bir süre sonra.
"Insan birini severken farkli oluyor. Birinden nefret ederkende. " dedim.
"Farkliydım dedin şimdi değil misin?" Dedi
"Hissizken farklı olmuyorum. Her insan gibi oluyorum. " dedim.
"Yeliz eve gidince sana kök söktürecek gibi" dedi. Benim için endiselenmesini istediğim son kişi.
"10 yaşımdan beri onun icabina bakabiliyorum" diye geçiştirmek istesemde izin vermedi.
"Bana neden Mügeden hoşlanıp hoşlanmadığımı sordun? " dedi
"Bunu anlatmak bana düşmez. Ben suan senin gibi olaya çift taraflı bakamam. Kendi tarafımdan bakınca zengin koca avında bir genç görüyorum. " dedim.
"Müge basit bir kız. Basit insanlardan hoşlanmam" dedi
"Her kiz basittir Bulut. " dedim.
"O zaman ben en az basit olanından alayım" dedi ikimizin kahkahası restoranı doldururken Müge kıskanç bakışlarını bana kitledi.
Telefonum çalınca elimi çantama atıp ekranda yazan isme baktım.
Kuzey.
"Efendim?" Dedim.
"Selam güzellik" dedi
"Selam yakışıklı" diye yanıtladım.
"Akşam eski tayfa bardayız. Senin şu Göksuyuda alıp gelsene" dedi.
"Ona sorup sana dönerim" dedim.
"Ara beni bebek. Öpüyorum seni" dedi.
"Bende seni" diyip kapattım.
Bulut alayla bana bakıyordu.
"Saf birisin" dedi
"Nereden vardın bu kanıya?" Dedim.
"Hemen bende seni diyecek birini bulmuşsun" dedi.
"Kuzey" diye yanıtladım. "Aksam bara gelin diyor. Göksu ile konuşup ona döneceğim" dedim.
Açıklamamdan memnun değildi. Ama fazlasıyla onu ilgilendirmiyorduda.
Bir şise şarabı bitirip yerimizden kalktık. Sarsak adımlarım beni rezil ediyor olsada babaların çoktan gitmiş olduğunu gördüm. Bulut bir elini belime koydu.
"Sen baya zayifsin" dedi. "Biraz yemek ye" diye uyardı.
"Beni beğenen böyle beğeniyor" dedim.
"Yaa tabi ben neden göremiyorum" diye dalga geçti. Cidden bu adam benim bu halimden kendine pay cıkarıyordu. Sinir adam.
"Neden beni eve götürmüyorsun? Sonra pudralıya gidersin? " dedim.
"Hangisine gidecegimi seçene kadar çoktan sabah olur" dedi.
Arabaya binip yola çıktığımızda uyuya kalmamak için kendimi zorladım. Ama dilim çözülmüştu artık.
"Biliyor musun sen aşağılık pisligin teki gibi duruyorsun. Ama bir Alper kadar değil" dedim
"Ayni kategoride yarışamayız bile" dedi.
"Ve sen çok yakışıklisın. Bu kategoride de senle kimse yarışamaz" dedim
Sırıttı.
"Beni otele bırak" dedim.birden. " Bu halde eve gidersem Yelize karşı koyamam" dedim.
"Saat geç oldu. Ne oteli?" Dedi
"Dediğimi yap" diye uyardım.
Bizim otele girince hemen kendi dairemin anahtarı elime verildi. Bulutun yardımıyla odama çıktım. İçeri girer girmez kendimi yatağa bıraktım ve çantam devrildi.
Yerde duran 2 resim bir kaç krem cüzdan telefon ivır zıvırdi.
Resimlerden biri annemdi.
Kısa saçları sarı boyanmısti. Gençcecikti. Taze bir gül gibiydi. Dişleri 32 gülümsemesine yakışır biçime dizilmisti.
"Annen mi?" Dedi
"Evet. Onu sadece 30 yaşındaki haliyle hatırlayabiliyorum. Oysa ben onu torunlarına bakan bir nine olarak hayal bile edemiyorum" dedim.
"Neden öldü?" Diye sordu
"Kanser" dedim. "Hergün öldü benim annem. Onu kötü hatırlamamam için beni yanina almazdı. Ben onun soğuk bedeninde ağladım. Öldüğünü bilmiyordum ki koltukta oturuyordu. Gözleri de açıktı. Ama boş bakıyordu. " dedim.
Yerden kaldırdı beni. Yatağın başına oturdu beninle. Uzanıp ayakkabılarımı çıkardı. Kupelerimide çıkarıp kenara koydu.
"Gidecek misin?" Diye sordum. Korkuyordum. O anı hatırlayınca korkar olmuştum. Kimseye soyleyemedigimi ona birden dökülmüştum.
"Gitmem gerekiyor" dedi..
Ama isterse gitmezdi.
Kim isterdi ki senin gibi birinin yanında kalmayı diye düşündüm.
Ben yalnız biriydim büyürken de bu böyle oldu. Ölürkende.
"Seni sabah aldırtırım" diyip kalktı.
Birden bilegine yapıştım.
"Annemi kimseye söyleme Bulut. " dedim. Sonrasını hatırlamıyordum. Büyük ihtimalle uyuya kaldım.d
Sabah uyandığımda ağrım sızım yoktu. Üzerimde bir uyuşukluk vardı.
Üzerimde dünden kalma hersey vardı. Ayakkabılarım köşede duruyordu. Kuperimi alıp taktım.
Banyoda elimi yüzümü yıkayıp içeri geldim.
Sahi dün ne olmuştu? Eğer rüya değilse o adama gidecek mi diye sordum.
Telefonuma mesaj gelince açıp baktım.
Uyandıysan adam gönderiyorum. Seni eve bıraksın.
BULUT
Aptalca gülüyorum.
Unuttuysan diye söylüyorum. Burası benim otelim ve eve gitmek için adresi hatırlayacak kadar ayıldım.
Vakit geçmeden tektar mesaj geldi.
Toplantıdayim. Yoksa gelip alırdım.
Yine aptal bir Sırıtış.
Sana kolay gelsin. Ben simdi çıkıyorum. Şoföre gerek yok dün için teşekkürler
Taksiyle eve geldiğimde herkes kahvaltıdaydı.
Babam yine suratims bakmazken Yeliz alacağı intikami düşünüyor gibiydi. Müge ise aptal aptal siritiyordu.
"Ahh tatlım Müge yi tebrik et. Hamile" dedi.
O an tekrar bir anı yüreğimi delio geçti
"Damla baştan söylüyorum en az 4 çocuk isterim. " demişti Alper.
"Ama 4 taneye nasıl bakarım? " demiştim. Ama bende istiyordum.
"Tatlım ben varım ya beraber bakarız"
Anılar gözümden kayıp giderken babamla göz göze geldik.
Bana ne yaptığını gör. Kızın yaşarken ölüyor. Sen gazeteni oku kahveni iç. Bende ölmeye devam edeyim.
Tebrik etmek aklımdan geçiyordu. Zaten tebriklik bir durumda yoktu.
"Cidden ben sizi anlamıyorum ya siz delisiniz! Çıldırmışsinız. Ya baba bişey söyle allah aşkına ya Alper benimken nasıl Mugenin oldu nasıl"
Diye bagiriyordum.
Kapıdan giren Göksu ile sakinleşmem gerekirken dahada delirmiş gibi kendimi Mügeye atılırken.buldum.
"Seni adı kaltak ananda sende ikinizde nereye kapak atacağim diye hesap yapıyorsunuz. " diye bağırdım.
Babam kollarimi tutup beni ayırırken suratima sert bir tokat indirdi.
"Elinde tutamadıklarının sorumlusu senden başkasi değildir" dedi.
Bense kafam yukarda soruyordum Allaha.
Neden ben ya neden? ?