လမ်းခွဲပြီးပြီ၊မ​နှောင့်ယှက်နဲ့​တော့(မြန်မာဘာသာပြန်)

အခန်း-၆၄(စုံစမ်းစစ်​ဆေးခြင်း)

Scroll down for Zawgyi.

Unicode

​မော့အန်းမဂ္ဂဇင်းကို ယခုလအကုန်ပိုင်းတွင် တရား၀င် ထုတ်​ဝေဖြန့်ချီခဲ့ပြီး မဂ္ဂဇင်း၏​ရောင်းအားဟာလည်း ထုတ်ပြီး သုံးရက်အတွင်းမှာပင် ထိုးတက်လာခဲ့သည်။စာနယ်ဇင်းအ​ရောင်းဆိုင်များနှင့်တကွ စာအုပ်ဆိုင်ကြီး​တွေအားလုံးမှာလည်း မဂ္ဂဇင်း​တွေ လိုသ​လောက်မရနိုင်ဘဲ ပြတ်လပ်မှု​တွေဖြစ်​ပေါ်​နေတာ​ကြောင့် သူတို့​တွေက လူကြိုက်များ​ရေပန်းစား​နေတဲ့ မဂ္ဂဇင်းရဲ့ ထုတ်​ဝေမှုအ​ကြောင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ​နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ပုံနှိပ်ဖြန့်ချီဖို့ကိစ္စအတွက် စာ​​​ပေပုံနှိပ်တိုက်ဆီ ဆက်သွယ်​မေးမြန်း​နေကြရသည်။

သူမ​ရှေ့ရှိ ယခုလမဂ္ဂဇင်းအ​ရောင်းမှတ်တမ်းကို ကြည့်ရင်း ​မော့အန်းမဂ္ဂဇင်းရဲ့ အမျိုးသမီး​ခေါင်း​ဆောင်အယ်ဒီတာက ဒီလိုနှစ်လိုဖွယ်ရာ​ကောင်းတဲ့လူ(​ပေါ်ယွီ)အတွက် သူမ၏စူးရှထက်မြက်တဲ့မျက်လုံး​တွေအား ချီးကျူး​ထောပနာပြုလိုက်မိသည်။

______ မဂ္ဂဇင်းအဖုံးရဲ့အဓိကဇာတ်​ကောင်အရ ​ပေါ်ယွီဟာ အ​နောက်တိုင်း၀တ်စုံနှင့် leather shoe တစ်ရံကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး သူ့ဆံပင်​လေး​တွေကိုလည်း ပျားဖ​ယောင်း cream ဖြင့် အ​သေအချာ ပုံသွင်းထားသည်။သူ့လက်တစ်ဖက်က နက်ကတိုင်ဆီမှာရှိကာ ညှို့ဓါတ်ပါပြီး ချစ်ရည်ရွှန်းလဲ့​နေတဲ့ မျက်၀န်းတစ်စုံနဲ့အတူ ​အေးစက်စက်​ ရောင်ဝါ​တွေက ​တလက်လက်တောက်ပလို့​နေသည်။သူ့နှုတ်ခမ်း​တွေကိုလည်း တင်းတင်း ​စေ့ပိတ်ထားတာ​ကြောင့် ရမ္မကင်းကာ ​ချော​မောခန့်ညား​နေ​လေသည်။

အချပ်ပိုမဂ္ဂဇင်း၏မျက်နှာဖုံးရှင်ကလည်း ​ပေါ်ယွီပင်ဖြစ်သည်။သို့တိုင် အဲဒီဓါတ်ပုံမှာ​တော့ ​ပေါ်ယွီက ဖြူစင်သန့်ရှင်းသည့် ပုံစံ​လေးနဲ့အတူ အဖြူ​ရောင်ရှပ်အင်္ကျီရယ် အနက်​ရောင်​ဘောင်းဘီရှည်ရယ်ကိုသာ ၀တ်ဆင်ထားကာ ​ကျောင်းတွင်းနတ်ဘုရား​လေးအဖြစ် အသွင်​ပြောင်းသွား​သည်။သူ့မျက်နှာ​ပေါ်တွင် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး သဘာ၀ကျတဲ့ အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ဆင်မြန်းထားရင်း မဂ္ဂဇင်းဖတ်ရှူသူအ​ပေါင်းအား ၎င်းကို၏အချစ်ဦးကို​တောင် ပြန်လည်​တမ်းတသတိရသွား​စေသည်။

《 အား !!! အား !!! ​အေးတိ​အေးစက်နဲ့ မာနကြီးတဲ့ စစ်သူကြီးငယ်​လေးက suit နဲ့ leather shoe ၀တ်ထားပြီး တပ်မက်ခြင်းကင်းတဲ့ နတ်ဘုရားအဖြစ်​ပြောင်းသွားပြီ​ပေါ့။ ငါ​လေး ဖုန်း screen ကိုသာ လျှာနဲ့ လျက်ပစ်လိုက်ချင်​တော့တယ် !!! 》

《 သူ​လေးက ကြည့်​ကောင်းလွန်းလို့ ငါ ​ပေါ်ယွီကို follow ခဲ့တာ။ သူ့မျက်လုံး​လေး​တွေက တကယ့်ကို နူးညံ့​နေတာပဲ​ရော် !!! ဝါး !!! ငါ ဒီလိုမျိုး အိမ်မက်မင်းသား​လေး​တွေကို တစ်ဒါဇင်​လောက်လိုချင်တယ်လို့ !!! 》

《 ဖရဲသီး​စေ့စား​​နေကြတဲ့ ပွဲကြည့်ပရိသတ်​တွေလည်း ​ပေါ်ယွီ့ fan ​တွေရဲ့ အား​ကောင်းလှတဲ့ စွမ်းအင်ကို ခံစားမိပြီး ​ကြောက်​နေကြ​လောက်ပြီ ... ဟား ဟားး !!! 》

ညတွင် trending hastage ဖြစ်တဲ့ #​ပေါ်ယွီနဲ့​မော့အန်းမဂ္ဂဇင်း# က  social media လူမှုကွန်ရက်​ပေါ်၌ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ​​ပေါက်ကွဲ​နေ​​တော့သည်။

စုန့်ရှီလင်က မဂ္ဂဇင်းမျက်နှာဖုံး​ပေါ်ရှိ ​ပေါ်ယွီကို တစ်ချက်သာ ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် မဂ္ဂဇင်းအား လုံလုံခြုံခြုံရှိသည့်​နေရာတွင် ​သော့ခတ်သိမ်းဆည်းထားလိုက်သည်။

စုန့်ရှီလင်ရဲ့အပြုအမူ​​တွေကို အကဲခတ်ရင်း ​ဘေးမှာရပ်​နေတဲ့ အတွင်း​ရေးမှူးချူခမျာ သူ စာအုပ်ဆိုင်မှ ​​ပေါ်ယွီပါတဲ့မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ၀ယ်လာခဲ့ပြီး စုန့်ရှီလင်ရဲ့စားပွဲ​ပေါ် တင်ထား​ပေးလိုက်တာက မှန်ကန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်​ရော ဟုတ်ရဲ့လားဆိုတာ ပထမဆုံးအကြိမ် ​တွေးလိုက်မိသည်။

_____________

​နေ့လယ်ခင်းမွန်းလွဲချိန်တွင် အနက်​ရောင်ဇိမ်ခံမှန်လုံကားကြီးဟာ မြို့လယ်​ကောင်ဧရိယာကို တ​ရွေ့​ရွေ့ဖြတ်သန်းသွား​နေရာမှ ရုတ်တရက်ဆိုသလို လမ်း​ဘေး၌ ထိုးရပ်​ပေးဖို့အတွက် အချက်ပြခံလိုက်ရသည်။စုန့်ရှီလင်ဟာ ကားပြတင်းမှန်ထဲက​နေ အပြင်ဘက်မှာ စုအုံ​နေကြတဲ့ လူအုပ်ကြီးအား လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး မျက်​မှောင်ကြုတ်ကာ   " ဘာဖြစ်တာလဲ ??? "

အတွင်း​ရေးမှူးချူမှာလည်း စိတ်ရှုပ်​​ထွေး​နေပုံရသည်။

​​ဒေါက် ! ​ဒေါက် !

ကားပြတင်း​ပေါက်ကို ဖြည်းညင်းစွာ ချလိုက်ချိန်တွင် bodyguard တစ်ဦးက ကိုယ်ကိုကိုင်းညွှတ်ကာ စုန့်ရှီလင်ဆီ ​လေးစားစွာ အစီရင်ခံလိုက်သည်။   " မစ္စတာစုန့် , ကျွန်​တော်တို့​ရှေ့က ကားက လမ​​စေ့​သေးဘဲ ရုတ်တရက် ပုံမှန်ထက်​စော​မွေးတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်​ယောက်ကို မတင်​နေကြတာပါ။ အဲဒါ​ကြောင့် လမ်းက ​အတော်​လေးကို ပိတ်ကြပ်​နေပါတယ်။ ကျွန်​တော်တို့​တွေ ခဏ​လေးအတွင်း ​ရှေ့ဆက်သွားလို့ မရ​လောက်ပါဘူး "

အတွင်း​ရေးမှူးချူက မျက်​မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး စုန့်ရှီလင်ကို မသက်မသာဖြစ်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။

စုန့်ရှီလင်က​တော့ တစ်ခုခုကို ​တွေး​တော​နေပြီး bodyguard အား ထွက်သွားဖို့ အချက်ပြသည့်အ​နေဖြင့် လက်ကို ​​​ဝေ့ယမ်းပြလိုက်သည်။အဲဒီ​နောက် ချထားသည့် ကားပြတင်းမှန်အား ပြန်တင်လိုက်​လေသည်။

ကားထဲ၌ သူတို့​​တွေအားလုံး တိတ်ဆိတ်​နေကြသည်။အချိန်​ခေတ္တကြာတဲ့အခါ စုန့်ရှီလင်က ရုတ်တရက် ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဆိုလာခဲ့သည်။   " ထိခိုက်ဒဏ်ရာမရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်က ဘယ်လိုအ​ခြေအ​နေမျိုး​တွေဆိုရင် ​သွေး​တွေအများကြီးထွက်တတ်လဲ ??? "

အတွင်း​ရေးမှူးချူဟာ ​ဆေးရုံမှာတုန်းက ​ပေါ်ယွီ သတိလစ်ပြီး ​သွေး​တွေဆင်းခဲ့တဲ့အ​ကြောင်းကို မသိတာ​ကြောင့် စုန့်ရှီလင်မေးတဲ့ ​မေးခွန်းအား သာမာန်ကာလျှံကာမျှသာ စဉ်းစား​ဖြေလိုက်သည်။သူ တစ်စက္ကန့်စာ​လောက် ​တွေ​ဝေ​နေကာ ​လျင်မြန်စွာ ​ပြောလိုက်သည်။   " က​လေး​မွေးလို့ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်၀န်ပျက်ကျတာ ??? "

အ​ဖြေ​တွေကို နား​ထောင်ကြည့်​ရင်း ဒူး​ပေါ်တင်ထားတဲ့ စုန့်ရှီလက်ရဲ့လက်​တွေက လက်သီးဆုပ်​တွေအဖြစ် တင်းကြပ်သွားကြသည်။ သူ အမှန်တရားကို သိရဖို့ နည်းနည်း​လေးပဲ လို​တော့တာ။

" ပြီး​တော့​ရော ??? "  

အတွင်း​ရေးမှူးချူမှာ ဦး​နှောက်​ခြောက်​အောက် စဉ်းစား​နေရပြီး ... " အဲဒီအ​ကြောင်းအရင်းနှစ်ခုအပြင် အမျိုးသမီး​တွေ menstruation ဖြစ်လို့လည်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ပြီး​ကျတော့ ...... ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ​ရောဂါ ??? "

စုန့်ရှီလင်ရဲ့မျက်၀န်း​တွေက နက်ရှိုင်းသွားကာ မျက်နှာထားတင်းမာစွာဖြင့် အ​​ရေးတကြီး ​ပြောလိုက်သည်။   " ကိစ္စတစ်ခုကို စုံစမ်းလိုက် "

" ဘာပါလဲ ??? "   အတွင်း​ရေးမှူးချူ အလန့်တကြား ဖြစ်သွား​လေသည်။

" ​ပေါ်ယွီ လုပ်ခဲ့သမျှ ကိစ္စအားလုံးနဲ့ သူ ထွက်သွားတဲ့အချိန်ကတည်းက ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်အတွင်း သူနဲ့ဆက်သွယ်ခဲ့ကြတဲ့လူ​တွေအကုန်လုံးကို သိချင်တယ် "   စုန့်ရှီလင်ရဲ့အကြည့်​တွေက ​အေးစက်လို့​နေသည်။   " ဟန်ကျစ်ယွီအပါအ၀င်ပဲ "

" လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်တုန်းက သူ ဘာ​တွေလုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို သိချင်တာ "

အတွင်း​ရေးမှူးချူ အ​လေးအနက် ​ပြန်လည်ဖြေကြားလိုက်သည်။   " ဟုတ်ကဲ့ !!! "

_____________

မူကြို​ကျောင်းတွင်။

ဖရဲသီး​လေးက ၀တုတ်​လေးအား စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် တွန်းထုတ်ပစ်​ပေမယ့် အချည်းနှီးသာဖြစ်ပြီး သူပဲ ​ဒေါသ​တွေနဲ့အတူ လဲကျလုနီးပါးဖြစ်သွားရသည်။  
" မင်း ဘာလုပ်ချင်​နေတာလဲ !!! "

ဖရဲသီး​လေးရဲ့ စုန့်ရှီလင်နဲ့တူတဲ့ မျက်၀န်း​လေး​တွေက ၀တုတ်​လေးကို ​ကြောက်ရွံ့သွား​စေသည်။၀တုတ်​လေးခမျာ သူ့​ခေါင်း​လေးကို ငုံ့ထားရင်း ​ဘေး၌ရပ်ကာ မတရားသဖြင့်ခံ​နေရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။   " ငါ့ကို မင်းအိမ်ဆီ အလည်မ​ခေါ်နိုင်ဘူးလားဟင် ??? "

ဖရဲသီး​လေးက တည့်တည့်ပဲ တန်း​ဖြေလိုက်သည်။   " မ​ခေါ်ဘူး "

၀တုတ်​လေးမှာ​တော့ ​​ဒေါသ​တွေထွက်​နေရတာ​ကြောင့် အ​တော်​လေးပင် စိတ်​သောက​ရောက်လျက်ရှိသည်။သူ ဖရဲသီး​လေးဆီ ​ပြေးသွားပြီး ပခုံး​တွေကို လှုပ်ကိုင်ခါရမ်းပစ်ရင်း မင်း ဘာဖြစ်လို့ အရမ်းတွန့်တို​နေရတာလဲဟုသာ ​မေးလိုက်ချင်​တော့သည်။ဒါ​ပေမယ့် ၀တုတ်​လေးရဲ့ မျက်လုံး​လေး​တွေက ဖြတ်ခနဲ လက်သွားကာ သူ့​ကျောပိုးအိတ်​လေးထဲက​နေ iPad ကို ထုတ်ပြီး ဖရဲသီး​လေးအား စကားဆွယ်လိုက်သည်။   " ဒီကိုလာ , မင်းကို မင်းပါးပါးပုံ​တွေ ပြမယ် "

ဖရဲသီး​လေးက iPad ၏ ဖျား​ယောင်းခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး ၀တုတ်​လေးဆီ တိုးကပ်သွားသည်။

၀တုတ်​လေးက ​ပေါ်ယွီ ပွဲဦးထွက်သည့်အချိန်မှစ၍ ယခုချိန်ထိ သူ ပါ၀င်သရုပ်​ဆောင်ထားခဲ့တဲ့ တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲများနှင့် ရုပ်ရှင်ကားများအားလုံးကို fan ​တွေ အထူး edit လုပ်ထားတဲ့ video အား ဖရဲသီး​လေးဆီ ပြသလိုက်သည်။ကြည်နူးဖွယ်ရာ နိုင်ငံခြား​နောက်ခံ​တေးဂီတနဲ့အတူ ​ပေါ်ယွီရဲ့ fan ​တွေက ​လေထုထဲတွင် ပန်း​ရောင်ပူ​ဖောင်း​လေး​တွေကိုပါ ထည့်သွင်းဖန်တီးထားတာ​ကြောင့် ​ပေါ်ယွီရဲ့ သိမ်​မွေ့နူးညံ့မှု​တွေက ဖရဲသီး​လေးကို ​တွေ့ထိသွား​လေသည်။

" ဒါ ငါ့ပါးပါးလား ??? "   ဖရဲသီး​လေးက စူးစမ်းချင်စိတ် ပြင်းပြစွာဖြင့် သူ့လက်​ချောင်း​လေး​တွေကို ကိုက်​နေသည်။

၀တုတ်​လေးက သူ့ဗိုက်ထဲရှိ ​လေ​လေး​တွေကို မှုတ်ထုတ်ကာ ရယ်​မောပြီး ဆိုလိုက်သည်။
  " အခုဆိုရင်​ရော မင်း ငါ့ကို အိမ်လည်ဖိတ်ချင်ပြီလား ??? ငါက မင်းကို ​ပေါ်ယွီရဲ့​နောက်ထပ် video ​တွေ ပြဦးမှာ​နော် "

အဲဒီအချက်က ဖရဲသီး​လေးကို လက်ခံလိုက်ဖို့အတွက် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြ​နေသည်။

ဒါ​ကြောင့် ​နေ့လယ်​လေးနာရီ၌ အတွင်း​ရေးမှူးချူက ဖရဲသီး​လေးကို လာကြိုတဲ့အချိန်တွင် လှမ်းပြုံးပြ​နေတဲ့ ဖရဲသီး​လေးအပြင် ဖရဲသီး​လေး​ဘေးမှာရပ်​နေတဲ့ ၀တုတ်​လေးကိုပါ ​တွေ့လိုက်တာ​ကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး အကူအညီမဲ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး အံ့အားသင့်သွား​လေသည်။

" ချူသခင်​လေးက ဘာကိစ္စများ ......... "   အတွင်း​ရေးမှူးချူခမျာ အတင်းဖိအား​ပေးလုပ်ယူထားရတဲ့ အပြုံးကြီးတစ်ခုနဲ့အတူ ကား​နောက်ခုံမှာ ဟန်ကျပန်ကျ လာထိုင်​နေတဲ့ ၀တုတ်​လေးအား ​မေးမြန်းလိုက်သည်။သူ့အိတ်ကပ်ထဲက lollipop ​လေးတစ်ချောင်းကို ယူကာ ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တဲ့ ၀တုတ်​လေးကို ကြည့်ရင်း အတွင်း​ရေးမှူးချူ အ​မောဆို့လာသလို ခံစားရသည်။

သူက အတွင်း​ရေးမှူးတစ်​ယောက်သာဖြစ်သည်။သူ့တာ၀န်က စုန့်ရှီလင်ခိုင်းတဲ့ အလုပ်ကို ပြီး​မြောက်​စေဖို့ပင်ဖြစ်သည်။ဒါ​ကြောင့် သူ့မှာ မ​ကျေမနပ် ညည်းညူစရာမျိုးမရှိ​ချေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့လစာက မြင့်​နေတာပဲဟာ။

ဒါ​ပေမယ့် ဖရဲသီး​လေးကို သွားကြိုတဲ့အလုပ်က​တော့ သူနဲ့ဆိုင်မ​နေပါဘူး​နော် !!!

ဖရဲသီး​လေးကို ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့နဲ့ အိမ်ပြန်ပို့​ပေးပြီးသွားတာနဲ့ သူလည်း အိမ်ကို ​စော​စော ပြန်နိုင်မှာကို​တွေးရင်း အတွင်း​ရေးမှူးချူက သစ်သီးခါးခါးကို မျိုချလိုက်ပြီး သူ ဘယ်မှာညစာစားရမလဲဆိုတာကိုပဲ စဉ်းစား​နေလိုက်သည်။

၀တုတ်​လေးက သူ့​ဘေးရှိ ထိုင်ခုံ​နေရာ​လေးကို ပုတ်ပြကာ သူ့ပါးစပ်ထဲက lollipop ​လေးကို စုပ်ရင်း ဗလုံးဗ​ထွေးနဲ့ ဖိတ်​ခေါ်သမှုပြုလိုက်သည်။   " ဒီမှာထိုင်​လေ။ ​ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး။ ကျွန်​တော့်ကို မယဉ်​ကျေးလည်းရပါတယ် "

အတွင်း​ရေးမှူးချူ   ;   " ......... "

ဖရဲသီး​လေးက​တော့ ​မေး​လေး​ထောက်ပြီး ပျင်းရိ​နေ​လေသည်။ ပါးပါးက အခုတ​​လော အရမ်းအရမ်း​တွေ အလုပ်များ​နေလို့ ဒီ​ရက်​တွေမှာ သူနဲ့အတူတူ​တောင် Supermarket သွားမ​ပေးနိုင်ဘူး။

ကားထဲက ​ယောကျာ်းကြီးနှစ်​ယောက်(driver ​and secretary chu) နဲ့က​လေး​လေးနှစ်​ယောက်တို့ဟာ ည​နေမ​စောင်းခင်အချိန်မှာပဲ အိမ်ရာခြံ၀င်းဆီ ​ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။

driver က ကားကို ပါကင်ထိုးလိုက်ပြီး ​နောက်တံခါးဖွင့်​ပေးဖို့အတွက် ကား​ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။

အတွင်း​ရေးမှူးချူက ဖရဲသီး​လေးကို ချီရင်း ​ရှေ့က​နေ ဦး​ဆောင်သွားလိုက်ပြီး ၀တုတ်​လေးက​တော့ သူ့​ကျောင်း​ကျောပိုးအိတ်​လေးကို ​နောက်မှာလွယ်ထားကာ အိမ်ရာ၀င်းရဲ့ အ​ဆောက်အဦး​တွေအ​ကြောင်းအား မ​ကျေမနပ်ဖြင့် တရစပ်ညည်းညူမြည်တမ်းလို့​နေသည်​။   " အားယိုး ! အရမ်းစိတ်ပျက်စရာ​ကောင်းတာပဲ !! ဒါကြီးက ဓါတ်​လှေကား​ရော ဟုတ်ရဲ့လား ??? ဘာလို့ ဓါတ်​လှေကားက ဒီ​လောက် ခဏခဏ ခါယမ်း​နေရတာလဲ​နော် ??? "

ဖရဲသီး​လေးက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်​နေတဲ့ မျက်နှာ​လေးနဲ့အတူ မ​ပျော်မရွှင်ဖြစ်လာသည်။   " အခုချက်ချင်း ထွက်သွားစမ်း !!! "

၀တုတ်​လေးက စကားများ​နေတာကို ရပ်လိုက်သည့်တိုင် ဓါတ်​လှေကားထဲက​နေ ထွက်ပြီးတဲ့အထိ ပွစိပွစိ​ရေရွတ်​နေဆဲဖြစ်သည်။   " အဲ့လိုဆိုတိုင်း ငါ ဒီ​နေရာကို မကြိုက်ဘူးလို့မှ မဆိုလိုဘဲ "

အတွင်း​ရေးမှူးချူက ဘာမှ​တော့၀င်မ​ပြော​ပေ။​ပေါ်ယွီ ​နေထိုင်တဲ့အိမ်ရာ၀င်းက ဟွားချန်မြို့​တော်၏ မြို့လယ်အချက်အချာမှာ တည်ရှိပြီး ထိပ်တန်းအဆင့်မြင့် အိမ်ရာ၀င်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ကာ အနီးအနား ​ဘေးပတ်ပတ်လည်၌ ​စျေး၀ယ်စင်တာ​တွေ Supermarket ​ကြီးတွေရှိသည်။ဒီလိုအိမ်ရာမျိုးက အ​ကောင်းစားအထက်တန်းဟုပင်​ပြော၍ရသည်။

ဒါ​ပေမယ့် ဒီလိုအံ့သြစရာ အိမ်ရာ၀င်းတစ်ခုက ၀တုတ်​လေးအ​​တွေးထဲမှာ ဘယ်လိုဖြစ်လို့များ စိတ်ပျက်စရာ​ကောင်း​နေရတာပါလိမ့် .............

သူပဲ အသက်​တွေကြီးလာလို့ ဒီလူချမ်းသာက​လေး​လေး​တွေကို အမှီမလိုက်နိုင်​တော့တာများလားဆိုပြီး အတွင်း​ရေးမှူးချူ ထင်မိသည်။

တံခါးဖွင့်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ၀တုတ်​လေးက တစ်ခန်းလုံးကို ​​ဗြောင်ပင် ပတ်​ပြေး​နေ​လေသည်။သူက အကျယ်ကြီး ​အော်ဟစ်​နေပြီး အသစ်အဆန်းမှန်သမျှအား လိုက်လံကြည့်ရှူ​နေသည်။

" ဒါက ဘာလဲ ??? "   အကြည့်တစ်ချက်နဲ့အတူ ၀တုတ်​လေးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ​ပေါ်ယွီ ​နေရာချထားတဲ့ bean bed ကြီးကို မျက်စိကျသွား​တော့သည်။ဒါ​ကြောင့် သူက shoe ဖိနပ်​လေး​တွေကို ကန်ချွတ်ပစ်ကာ နူးညံ့အိစက်​နေတဲ့ bean bed ​ပေါ်အား သူ့တင်ပါး​လေးကို အ​ပေါ်​ထောင်ရင်း ​မှောက်ခုံပစ်လှဲလိုက်ရတဲ့အခါ၌ အရမ်းကို စိတ်​ကျေနပ်​ပျော်ရွှင်သွား​တော့သည်။

ဖရဲသီး​လေးက အဲဒီ​နေရာဆီ အ​ပြေးလာလိုက်ပြီး ၀တုတ်​လေးရဲ့ဗိုက်​ပေါ် တက်ထိုင်ကာ ​ဒေါသတကြီး ​အော်​ပြောလိုက်သည်။  
" မင်း ငါ့ပါးပါးအိပ်ရာ​ပေါ် မလှဲနဲ့ !!! မတ်တပ်ရပ်စမ်း !!! "

၀တုတ်​လေး စိတ်အ​နှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားရသည်။သူက သူ့ရဲ့ရယ်ရွယ်ချက် ပြည့်၀ပြီးတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် သူ့ကို ကူညီ​ပေးခဲ့သူအား စွန့်ပစ်လိုက်သည့် အ​ခြေခံသ​ဘောတရားနိယာမကို လက်ကိုင်ပြုထားသည်။ဒါ​ကြောင့် ၀တုတ်​လေးက သူ့ဗိုက်​ပေါ် လာလှဲ​နေတဲ့ ဖရဲသီး​လေးအား တွန်းထုတ်ပစ်ကာ မပွင့်တပွင့် ဆိုလိုက်သည်။   " ငါ့အမြင်ကို မကွယ်နဲ့။ ငါ တီဗွီကြည့်မလို့ "

အဲဒီ​နောက် ၀တုတ်​လေးက သူ့​ကျောင်းလွယ်အိတ်​လေးထဲက​နေ သ​ရေစာမုန့်​တွေနဲ့ iPad ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် ကာတွန်းကားကြည့်​နေ​တော့သည်။

ဖရဲသီး​လေးက ​ဘေးမှာထိုင်ရင်း သုန်မှုန်စိတ်​ကောက်​နေ​ပေမယ့် ခဏ​လောက်ကြာတဲ့အချိန်မှာ သူလည်း ကာတွန်းကား၏ဆွဲ​ဆောင်မှုကို မခုခံနိုင်​တော့​ချေ။ဖရဲသီး​လေးက ၀တုတ်​လေးဆီ တရွတ်ဆွဲတွားသွားကာ ကာတွန်းကားကို အတူတကွ ကြည့်ရှူကြ​လေသည်။

​​ပေါ်ယွီ အလုပ်မှ ပြန်လာတဲ့အခါ ​ဖော်​ဖော်​ရွေ​ရွေနဲ့ အဖွဲ့ကြ​နေတဲ့ မြင်ကွင်းအား ​တွေ့လိုက်ရသည်။

​ပေါ်ယွီ ပြန်​ရောက်လာပြီဖြစ်တာ​ကြောင့် အတွင်း​ရေးမှူးချူလည်း သူ့ပစ္စည်း​တွေကို သိမ်းဆည်းကာ သွားဖို့ပြင်လိုက်သည်။ 
" ကျွန်​တော် ချူမိသားစုဆီ ဆက်သွယ်ပြီးပါပြီ။ သခင်​လေးချူ ကစားလို့ပြီးသွားရင် ချူမိသားစုက သူ့ကို ​ခေါ်ဖို့ လာပါလိမ့်မယ် "

" သူက ဘာလို့ ဒီ​ရောက်လာတာလဲ ??? "   ဖရဲသီး​လေးက ၀တုတ်​လေးကို သ​ဘောမကျ​ကြောင်း​ပြောခဲ့ဖူးတာကို သတိရသွားပြီး ​ပေါ်ယွီ အလိုလို မျက်​မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။

အတွင်း​ရေးမှူးချူက ဘာမှမ​ပြောဘဲ ဖရဲသီး​လေးကိုသာ လက်ညှိုးညွှန်ပြလိုက်​လေသည်။အဲဒီ​နောက် သူ အိမ်က​​နေပြန်သွား​တော့သည်။

အတွင်း​ရေးမှူးချူက တံခါးအပြင်ဘက်တွင် ​လမ်းလျှောက်လာချိန်၌ တစ်ချိန်လုံး တုန်ခါ​နေခဲ့တဲ့ သူ့ဖုန်းအား ထုတ်ကာ တည်ငြိမ်စွာ ​ဖြေဆိုလိုက်သည်။   " အင်း ၊ မင်း တစ်ခုခုရှာ​တွေ့ပြီလား ??? "

အိမ်ထဲတွင်။​ပေါ်ယွီက ဖရဲသီး​လေးဆီ ​လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဖရဲသီး​လေးကို ဆတ်ခနဲ ​ပွေ့ချီကာ က​လေး​လေး ဘာမှပြန်မတုန့်ပြန်နိုင်ခင်မှာပင် ပါးမို့မို့​လေး​တွေအား ​မွှေးကြူလိုက်သည်။သူက သ​ဘောတကျ ပြုံးရယ်ရင်း ​မေးလိုက်သည်။   " မင်း ငါ့ကို လွမ်း​ရောလွမ်းရဲ့လား ??? "

ဖရဲသီး​လေးမှာ တအံ့တသြဖြစ်သွားသည်။ချက်ချင်း သူ့နှုတ်ခမ်း​လေး​တွေကို စုချွန်ကာ ​ပေါ်ယွီ့ပါး​တွေကို တရွှတ်ရွှတ်လိုက်နမ်းပြီး ထပ်တလဲလဲ ​ပြော​​နေသည်။   " လွမ်းတယ် !!! လွမ်းတယ် !!! လွမ်းတယ်လို့ !!! "

ဖရဲသီး​လေးရဲ့ ရှားရှားပါးပါး စိတ်အားထက်သန်မှု​ကြောင့် ​ပေါ်ယွီ့နှလုံးသား​လေးမှာ လှုပ်ရှားသွားရသည်။သားအဖနှစ်ဦး၏ အခိုက်အတန့်​လေးကို သူ အပြည့်အ၀ မ​ပျော်ရွှင်ရ​သေးခင်မှာတင် သူ့ပခုံးအား တစ်ယောက်​ယောက်က လက်ညှိုး​လေးနဲ့ လာတို့တာကိုခံလိုက်ရပြီး ​ပေါ်ယွီ သတိလက်လွတ်ဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ သူနဲ့ မတရားနီးနီးကပ်ကပ်ဖြစ်​နေတဲ့ ၀တုတ်​လေးရဲ့ ၀၀​ဖောင်း​ဖောင်းမျက်နှာကို မြင်လိုက်ရကာ လန့်ဖျပ်သွားတာ​ကြောင့် ​အနောက်ကို ​ခြေလှမ်းအနည်းငယ်​လောက် အလျင်စလို ဆုတ်လိုက်မိသည်။

၀တုတ်​လေးက သူ့မျက်လုံး​တွေကို မှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်း​လေးစူ​ပေးလိုက်သည်။​နောက်ခဏ​လေး​နေလို့ သူ့ရဲ့အိမ်မက်မင်းသား​လေး(​ပေါ်ယွီ)ကများ သူ့ကို လာနမ်းရင် ဘယ်လိုတုန့်ပြန်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစား​နေ​လေသည်။

သို့​သော်လည်း ၀တုတ်​လေးရဲ့အိမ်မက်ကြီးဟာ တစ်စုံတစ်​ယောက်၏လက်ချက်ဖြင့် လမ်းတစ်၀က်တင် တစ်စစီ လွင့်ပြယ်သွားရသည်။

ဖရဲသီး​လေးက အမျက်ခြောင်း​ခြောင်းကို ​ဒေါသထွက်​နေပြီဖြစ်သည်။

သူက ၀တုတ်​လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို သူ့လက်​လေးနဲ့ အတင်း အုပ်ပိတ်ပစ်လိုက်ပြီး ​နောက်လက်တစ်ဖက်က ၀တုတ်​လေးရဲ့​ခေါင်းအား ခိုင်ခိုင်မာမာ ဖိတွန်းရင်း ​ပေါ်ယွီဆီ တိုးယိုင်လာမှာက​နေ ကာကွယ်လိုက်သည်။   " ​ဝေးဝေးသွားစမ်း !!! ငါ့ပါးပါးကို မနမ်းနဲ့ !!! "

၀တုတ်​လေးလည်း စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်သွား​တော့သည်။   " ငါ သူ့ကို တစ်ခါ​လောက်ပဲ  kiss ကြည့်ချင်ရုံ​လေးပါ !!! "

ဖရဲသီး​လေးက သူ့လည်ပင်း​လေး ဆန့်ရှည်ထွက်လာသည်အထိ ​ဒေါသတကြီး ​အော်ဟစ်လိုက်သည်။   " ငါ အဲဒါကို တားမြစ်တယ် !!! "

​ပေါ်ယွီ အံ့အားသင့်သွားရသည်။ဒါ​ပေမယ့် တစ်ဦးတည်းပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်ပြင်းပြပြီး ကာကွယ်ထိန်းသိမ်းထားလိုတဲ့ စိတ်ဆန္ဒနဲ့ ဖရဲသီး​လေးကို သူ တကယ်သ​ဘောကျကာ သူ့ရံ့ပြုစုပျိုး​ထောင်မှုစွမ်းရည်​တွေက အင်မတန် ​ကောင်းတာပဲဟု​တောင် ​တွေးမိလိုက်သည်။

သို့တိုင် သူ့သား​လေးနဲ့ သူ့အနာဂတ်အထက်လူကြီးရဲ့သားတို့ကြားက ငြင်းခုံရန်ဖြစ်မှုကို ​ရှောင်ရှားရန်အတွက် ​ပေါ်ယွီ သူတို့ကို အချိန်မီ သီးခြားစီ ဆွဲခွာပြီး ​ပြောလိုက်သည်။   " မင်းတို့ ဗိုက်ဆာကြပြီလား ??? ငါ မင်းတို့​ကောင်​လေး​တွေအတွက် တစ်ခုခု ချက်​ကျွေးမယ်​လေ ??? "

ဖရဲသီး​လေးမှာ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အနည်းငယ် ၀မ်းနည်းသွားသည်။   " ဦးဦးစုန့်က ဟင်းချက်ဖို့ အိမ်ပြန်မလာဘူးလားဟင် ??? "

" ဘယ်သူကြီး ??? "   ၀တုတ်​လေး ​မေးလာသည်။အဲဒီ​နောက် သူ့လက်​လေး​တွေက အံ့သြတကြီး တုန်ယင်သွားပြီး ... " စုန့်ရှီလင် ???!!! "

ဖရဲသီး​လေးက ဂုဏ်ယူ၀င့်ကြွားစွာဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။   " ဟုတ်တယ် !!! ဦးဦးစုန့်က ငါ့အ​ပေါ် အရမ်း​ကောင်း​ကောင်းဆက်ဆံ ...... "

ဖရဲသီး​လေး ​ပြော၍မဆုံးခင်မှာတင် ၀တုတ်​လေးက ​ဘေးကို လျင်မြန်စွာနဲ့ တုတ်တုတ်​လျှောက်သွားကာ သူ့​ကျောင်းလွယ်အိတ်​လေးအား ဒ​ရော​သောပါး ထုတ်ပိုးရင်း ​ပြောလိုက်သည်။   " သူ ဒီလာမယ်ဆိုတာကို မင်း ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကို ​စော​စောစီးစီး ​ပြောမတာလဲ ??? "

​ပေါ်ယွီက ၀တုတ်​လေးရဲ့စကားကို အလွန်တရာ စိတ်၀င်စားမိသွားသည်။ 
" မင်းက သူ့ကို ​ကြောက်လို့လား ??? "

ဖရဲသီး​လေးက သူ့​ခေါင်း​လေးကို ​စောင်းကြည့်လိုက်ပြီး ​​ပြောလိုက်သည်။   " ဦးဦးစုန့်က အရမ်းကြင်နာတတ်ပြီး ​ကောင်းတာပဲကို။ မင်းက ဘာဖြစ်လို့ သူ့ကို ​ကြောက်ရတာလဲ ??? "

၀တုတ်​လေးက ခဏ​လောက် ​တွေ​ဝေသွားပြီး​နောက်တွင် အမှုမထားဟန်ဖြင့် အထင်​သေးစွာ ​ဖြေလိုက်သည်။   " ငါက သူ့ကို ​ကြောက်ရမှာလား ??? မင်း ငါ့ကို လာ​နောက်​နေတာပဲ !!! ငါက သူ့ကို သ​ဘောမကျတာကွ !!! "

" အဲဒီလိုကိုး "   ​ပေါ်ယွီက ၀တုတ်​လေးရဲ့ကံဆိုးမှုကို ၀မ်း​မြောက်၀မ်းသာဖြစ်စွာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က အိမ်ဆီ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။   " အဲဒါဆို မင်း​တော့ ဒုက္ခပါပဲ။ သူက ငါ့ဟိုဘက်အိမ်မှာ​နေတာ​လေ "

၀တုတ်​လေးရဲ့မျက်နှာမှာ အကူအညီမဲ့မှု​တွေ ပြည့်နှက်သွား​တော့သည်။   " ဦးဦး အိမ်​ပြောင်းလို့မရဘူးလားဟင် ??? ဒီလို​သေးငယ်ပြီး ရှုပ်ပွ​နေတဲ့အိမ်​လေးက ဦးဦးအတွက် လုံး၀ မသင့်​တော်ပါဘူး။ ဦးဦး သားတို့အိမ်မှာ လာ​နေလို့ရတယ်​လေ​နော် ??? "

​ပေါ်ယွီ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ရယ်​မောလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ ၀တုတ်​လေးအ​ပေါ် အမြင်ကြည်လင်သွားရသည်။သူ အ​ရှေ့ကို ​လျှောက်ကာ ဖရဲသီး​လေးအား ​ပွေ့ချီလိုက်ချိန်တွင် ခန္ဓာကိုယ်ဟန်ချက်ပျက်လုနီးပင်။

​ပေါ်ယွီ အရှက်​ပြေ ​ချောင်းနှစ်ချက်​လောက်ဟန့်ပြီး ဆိုလိုက်​လေသည်။   " မင်းမိသားစုက ညစာစားပြီးတဲ့အချိန်ကျရင် မင်းကို လာ​ခေါ်မယ်​ပြောတယ်။ အဲဒီ​တော့ မင်း ဒီမှာပဲ ခဏတဖြုတ် ​နေရဦးမယ် "

​ပေါ်ယွီ့လက်​မောင်း​တွေထဲမှာ ၀တုတ်​လေး ​ပွေ့ချီခံထားရတာကို မြင်တဲ့အခါ ဖရဲသီး​လေး မ​ပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားသည်။သူက သူ့လက်​လေး​တွေကို ​ဘေးဆန့်တန့်ရင်း အ​လောတကြီး ​​ပြောလိုက်သည်။   " ပါးပါး , ပါးပါး , သားကိုလည်း ဖက်​ပေးပါ "

​ပွေ့ချီခံထားရတဲ့ ၀တုတ်​လေးက ​ပေါ်ယွီ့လည်တိုင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်လိုက်ပြီး လက်ရှိ​နေရာက​နေ ဆင်းသွား​ပေးဖို့အ​တွေးအား ယတိပြတ် စွန့်လွှတ်ကာ မာနတစ်ခွဲသားဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။   " အခု သူက ငါ့အပိုင်ပဲ။ ဦးဦးက မင်းကို မဖက်ဘူးကွ , ​နော် !!! သူ မင်းကို ဖက်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ !!! "

​ပေါ်ယွီ   ;   " ............ "

.
.
.
.
.
.

မီးပျက်​နေ​တော့ ဘာသာပြန်ရတာ အလုပ်ကိုမတွင်ဘူးရယ် ......

​🚨🚨🚨 Spoiler ; ​နောက်တစ်ပိုင်းဆိုရင် စုန့်ရှီလင်က အကုန်လုံးကို သိသွားပါပြီ ... ​ဖြောင်း ... ​ဖြောင်း ... ​ဖြောင်း
​နောက်ဆုံး​တော့ သူ မဒူ​တော့ပါဘူး !!!

Vote !!!!!!!!!!!!!

Zawgyi

ေမာ့အန္းမဂၢဇင္းကို ယခုလအကုန္ပိုင္းတြင္ တရား၀င္ ထုတ္​ေဝျဖန္႔ခ်ီခဲ့ၿပီး မဂၢဇင္း၏​ေရာင္းအားဟာလည္း ထုတ္ၿပီး သုံးရက္အတြင္းမွာပင္ ထိုးတက္လာခဲ့သည္။စာနယ္ဇင္းအ​ေရာင္းဆိုင္မ်ားႏွင့္တကြ စာအုပ္ဆိုင္ႀကီး​ေတြအားလုံးမွာလည္း မဂၢဇင္း​ေတြ လိုသ​ေလာက္မရႏိုင္ဘဲ ျပတ္လပ္မႈ​ေတြျဖစ္​ေပၚ​ေနတာ​ေၾကာင့္ သူတို႔​ေတြက လူႀကိဳက္မ်ား​ေရပန္းစား​ေနတဲ့ မဂၢဇင္းရဲ႕ ထုတ္​ေဝမႈအ​ေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ​ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လည္ပုံႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ီဖို႔ကိစၥအတြက္ စာ​​​ေပပုံႏွိပ္တိုက္ဆီ ဆက္သြယ္​ေမးျမန္း​ေနၾကရသည္။

သူမ​ေ႐ွ႕႐ွိ ယခုလမဂၢဇင္းအ​ေရာင္းမွတ္တမ္းကို ၾကည့္ရင္း ​ေမာ့အန္းမဂၢဇင္းရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး​ေခါင္း​ေဆာင္အယ္ဒီတာက ဒီလိုႏွစ္လိုဖြယ္ရာ​ေကာင္းတဲ့လူ(​ေပၚယြီ)အတြက္ သူမ၏စူး႐ွထက္ျမက္တဲ့မ်က္လုံး​ေတြအား ခ်ီးက်ဴး​ေထာပနာျပဳလိုက္မိသည္။

______ မဂၢဇင္းအဖုံးရဲ႕အဓိကဇာတ္​ေကာင္အရ ​ေပၚယြီဟာ အ​ေနာက္တိုင္း၀တ္စုံႏွင့္ leather shoe တစ္ရံကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး သူ႕ဆံပင္​ေလး​ေတြကိုလည္း ပ်ားဖ​ေယာင္း cream ျဖင့္ အ​ေသအခ်ာ ပုံသြင္းထားသည္။သူ႕လက္တစ္ဖက္က နက္ကတိုင္ဆီမွာ႐ွိကာ ညိႇဳ႕ဓါတ္ပါၿပီး ခ်စ္ရည္႐ႊန္းလဲ့​ေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စုံနဲ႔အတူ ​ေအးစက္စက္​ ေရာင္ဝါ​ေတြက ​တလက္လက္ေတာက္ပလို႔​ေနသည္။သူ႕ႏႈတ္ခမ္း​ေတြကိုလည္း တင္းတင္း ​ေစ့ပိတ္ထားတာ​ေၾကာင့္ ရမၼကင္းကာ ​ေခ်ာ​ေမာခန္႔ညား​ေန​ေလသည္။

အခ်ပ္ပိုမဂၢဇင္း၏မ်က္ႏွာဖုံး႐ွင္ကလည္း ​ေပၚယြီပင္ျဖစ္သည္။သို႔တိုင္ အဲဒီဓါတ္ပုံမွာ​ေတာ့ ​ေပၚယြီက ျဖဴစင္သန္႔႐ွင္းသည့္ ပုံစံ​ေလးနဲ႔အတူ အျဖဴ​ေရာင္႐ွပ္အက်ႌရယ္ အနက္​ေရာင္​ေဘာင္းဘီ႐ွည္ရယ္ကိုသာ ၀တ္ဆင္ထားကာ ​ေက်ာင္းတြင္းနတ္ဘုရား​ေလးအျဖစ္ အသြင္​ေျပာင္းသြား​သည္။သူ႕မ်က္ႏွာ​ေပၚတြင္ အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး သဘာ၀က်တဲ့ အျပဳံးတစ္ပြင့္ကို ဆင္ျမန္းထားရင္း မဂၢဇင္းဖတ္႐ွဴသူအ​ေပါင္းအား ၎ကို၏အခ်စ္ဦးကို​ေတာင္ ျပန္လည္​တမ္းတသတိရသြား​ေစသည္။

《 အား !!! အား !!! ​ေအးတိ​ေအးစက္နဲ႔ မာနႀကီးတဲ့ စစ္သူႀကီးငယ္​ေလးက suit နဲ႔ leather shoe ၀တ္ထားၿပီး တပ္မက္ျခင္းကင္းတဲ့ နတ္ဘုရားအျဖစ္​ေျပာင္းသြားၿပီ​ေပါ့။ ငါ​ေလး ဖုန္း screen ကိုသာ လွ်ာနဲ႔ လ်က္ပစ္လိုက္ခ်င္​ေတာ့တယ္ !!! 》

《 သူ​ေလးက ၾကည့္​ေကာင္းလြန္းလို႔ ငါ ​ေပၚယြီကို follow ခဲ့တာ။ သူ႕မ်က္လုံး​ေလး​ေတြက တကယ့္ကို ႏူးညံ့​ေနတာပဲ​ေရာ္ !!! ဝါး !!! ငါ ဒီလိုမ်ိဳး အိမ္မက္မင္းသား​ေလး​ေတြကို တစ္ဒါဇင္​ေလာက္လိုခ်င္တယ္လို႔ !!! 》

《 ဖရဲသီး​ေစ့စား​​ေနၾကတဲ့ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္​ေတြလည္း ​ေပၚယြီ႕ fan ​ေတြရဲ႕ အား​ေကာင္းလွတဲ့ စြမ္းအင္ကို ခံစားမိၿပီး ​ေၾကာက္​ေနၾက​ေလာက္ၿပီ ... ဟား ဟားး !!! 》

ညတြင္ trending hastage ျဖစ္တဲ့ #​ေပၚယြီနဲ႔​ေမာ့အန္းမဂၢဇင္း# က  social media လူမႈကြန္ရက္​ေပၚ၌ အ႐ွိန္အဟုန္ျဖင့္ ​​ေပါက္ကြဲ​ေန​​ေတာ့သည္။

စုန္႔႐ွီလင္က မဂၢဇင္းမ်က္ႏွာဖုံး​ေပၚ႐ွိ ​ေပၚယြီကို တစ္ခ်က္သာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး​ေနာက္ မဂၢဇင္းအား လုံလုံျခဳံျခဳံ႐ွိသည့္​ေနရာတြင္ ​ေသာ့ခတ္သိမ္းဆည္းထားလိုက္သည္။

စုန္႔႐ွီလင္ရဲ႕အျပဳအမူ​​ေတြကို အကဲခတ္ရင္း ​ေဘးမွာရပ္​ေနတဲ့ အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴခမ်ာ သူ စာအုပ္ဆိုင္မွ ​​ေပၚယြီပါတဲ့မဂၢဇင္းစာအုပ္ကို ၀ယ္လာခဲ့ၿပီး စုန္႔႐ွီလင္ရဲ႕စားပြဲ​ေပၚ တင္ထား​ေပးလိုက္တာက မွန္ကန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္​ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ​ေတြးလိုက္မိသည္။

_____________

​ေန႔လယ္ခင္းမြန္းလြဲခ်ိန္တြင္ အနက္​ေရာင္ဇိမ္ခံမွန္လုံကားႀကီးဟာ ၿမိဳ႕လယ္​ေကာင္ဧရိယာကို တ​ေ႐ြ႕​ေ႐ြ႕ျဖတ္သန္းသြား​ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို လမ္း​ေဘး၌ ထိုးရပ္​ေပးဖို႔အတြက္ အခ်က္ျပခံလိုက္ရသည္။စုန္႔႐ွီလင္ဟာ ကားျပတင္းမွန္ထဲက​ေန အျပင္ဘက္မွာ စုအုံ​ေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးအား လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္​ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ   " ဘာျဖစ္တာလဲ ??? "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴမွာလည္း စိတ္႐ႈပ္​​ေထြး​ေနပုံရသည္။

​​ေဒါက္ ! ​ေဒါက္ !

ကားျပတင္း​ေပါက္ကို ျဖည္းညင္းစြာ ခ်လိုက္ခ်ိန္တြင္ bodyguard တစ္ဦးက ကိုယ္ကိုကိုင္းၫႊတ္ကာ စုန္႔႐ွီလင္ဆီ ​ေလးစားစြာ အစီရင္ခံလိုက္သည္။   " မစၥတာစုန္႔ , ကြၽန္​ေတာ္တို႔​ေ႐ွ႕က ကားက လမ​​ေစ့​ေသးဘဲ ႐ုတ္တရက္ ပုံမွန္ထက္​ေစာ​ေမြးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္​ေယာက္ကို မတင္​ေနၾကတာပါ။ အဲဒါ​ေၾကာင့္ လမ္းက ​အေတာ္​ေလးကို ပိတ္ၾကပ္​ေနပါတယ္။ ကြၽန္​ေတာ္တို႔​ေတြ ခဏ​ေလးအတြင္း ​ေ႐ွ႕ဆက္သြားလို႔ မရ​ေလာက္ပါဘူး "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက မ်က္​ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး စုန္႔႐ွီလင္ကို မသက္မသာျဖစ္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။

စုန္႔႐ွီလင္က​ေတာ့ တစ္ခုခုကို ​ေတြး​ေတာ​ေနၿပီး bodyguard အား ထြက္သြားဖို႔ အခ်က္ျပသည့္အ​ေနျဖင့္ လက္ကို ​​​ေဝ့ယမ္းျပလိုက္သည္။အဲဒီ​ေနာက္ ခ်ထားသည့္ ကားျပတင္းမွန္အား ျပန္တင္လိုက္​ေလသည္။

ကားထဲ၌ သူတို႔​​ေတြအားလုံး တိတ္ဆိတ္​ေနၾကသည္။အခ်ိန္​ေခတၱၾကာတဲ့အခါ စုန္႔႐ွီလင္က ႐ုတ္တရက္ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဆိုလာခဲ့သည္။   " ထိခိုက္ဒဏ္ရာမ႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုအ​ေျခအ​ေနမ်ိဳး​ေတြဆိုရင္ ​ေသြး​ေတြအမ်ားႀကီးထြက္တတ္လဲ ??? "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴဟာ ​ေဆး႐ုံမွာတုန္းက ​ေပၚယြီ သတိလစ္ၿပီး ​ေသြး​ေတြဆင္းခဲ့တဲ့အ​ေၾကာင္းကို မသိတာ​ေၾကာင့္ စုန္႔႐ွီလင္ေမးတဲ့ ​ေမးခြန္းအား သာမာန္ကာလွ်ံကာမွ်သာ စဥ္းစား​ေျဖလိုက္သည္။သူ တစ္စကၠန္႔စာ​ေလာက္ ​ေတြ​ေဝ​ေနကာ ​လ်င္ျမန္စြာ ​ေျပာလိုက္သည္။   " က​ေလး​ေမြးလို႔ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တာ ??? "

အ​ေျဖ​ေတြကို နား​ေထာင္ၾကည့္​ရင္း ဒူး​ေပၚတင္ထားတဲ့ စုန္႔႐ွီလက္ရဲ႕လက္​ေတြက လက္သီးဆုပ္​ေတြအျဖစ္ တင္းၾကပ္သြားၾကသည္။ သူ အမွန္တရားကို သိရဖို႔ နည္းနည္း​ေလးပဲ လို​ေတာ့တာ။

" ၿပီး​ေတာ့​ေရာ ??? "  

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴမွာ ဦး​ေႏွာက္​ေျခာက္​ေအာက္ စဥ္းစား​ေနရၿပီး ... " အဲဒီအ​ေၾကာင္းအရင္းႏွစ္ခုအျပင္ အမ်ိဳးသမီး​ေတြ menstruation ျဖစ္လို႔လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီး​က်ေတာ့ ...... ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ​ေရာဂါ ??? "

စုန္႔႐ွီလင္ရဲ႕မ်က္၀န္း​ေတြက နက္႐ိႈင္းသြားကာ မ်က္ႏွာထားတင္းမာစြာျဖင့္ အ​​ေရးတႀကီး ​ေျပာလိုက္သည္။   " ကိစၥတစ္ခုကို စုံစမ္းလိုက္ "

" ဘာပါလဲ ??? "   အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴ အလန္႔တၾကား ျဖစ္သြား​ေလသည္။

" ​ေပၚယြီ လုပ္ခဲ့သမွ် ကိစၥအားလုံးနဲ႔ သူ ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း သူနဲ႔ဆက္သြယ္ခဲ့ၾကတဲ့လူ​ေတြအကုန္လုံးကို သိခ်င္တယ္ "   စုန္႔႐ွီလင္ရဲ႕အၾကည့္​ေတြက ​ေအးစက္လို႔​ေနသည္။   " ဟန္က်စ္ယြီအပါအ၀င္ပဲ "

" လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္တုန္းက သူ ဘာ​ေတြလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိခ်င္တာ "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴ အ​ေလးအနက္ ​ျပန္လည္ေျဖၾကားလိုက္သည္။   " ဟုတ္ကဲ့ !!! "

_____________

မူႀကိဳ​ေက်ာင္းတြင္။

ဖရဲသီး​ေလးက ၀တုတ္​ေလးအား စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ တြန္းထုတ္ပစ္​ေပမယ့္ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္ၿပီး သူပဲ ​ေဒါသ​ေတြနဲ႔အတူ လဲက်လုနီးပါးျဖစ္သြားရသည္။  
" မင္း ဘာလုပ္ခ်င္​ေနတာလဲ !!! "

ဖရဲသီး​ေလးရဲ႕ စုန္႔႐ွီလင္နဲ႔တူတဲ့ မ်က္၀န္း​ေလး​ေတြက ၀တုတ္​ေလးကို ​ေၾကာက္႐ြံ႕သြား​ေစသည္။၀တုတ္​ေလးခမ်ာ သူ႕​ေခါင္း​ေလးကို ငုံ႔ထားရင္း ​ေဘး၌ရပ္ကာ မတရားသျဖင့္ခံ​ေနရသလို ခံစားလိုက္ရသည္။   " ငါ့ကို မင္းအိမ္ဆီ အလည္မ​ေခၚႏိုင္ဘူးလားဟင္ ??? "

ဖရဲသီး​ေလးက တည့္တည့္ပဲ တန္း​ေျဖလိုက္သည္။   " မ​ေခၚဘူး "

၀တုတ္​ေလးမွာ​ေတာ့ ​​ေဒါသ​ေတြထြက္​ေနရတာ​ေၾကာင့္ အ​ေတာ္​ေလးပင္ စိတ္​ေသာက​ေရာက္လ်က္႐ွိသည္။သူ ဖရဲသီး​ေလးဆီ ​ေျပးသြားၿပီး ပခုံး​ေတြကို လႈပ္ကိုင္ခါရမ္းပစ္ရင္း မင္း ဘာျဖစ္လို႔ အရမ္းတြန္႔တို​ေနရတာလဲဟုသာ ​ေမးလိုက္ခ်င္​ေတာ့သည္။ဒါ​ေပမယ့္ ၀တုတ္​ေလးရဲ႕ မ်က္လုံး​ေလး​ေတြက ျဖတ္ခနဲ လက္သြားကာ သူ႕​ေက်ာပိုးအိတ္​ေလးထဲက​ေန iPad ကို ထုတ္ၿပီး ဖရဲသီး​ေလးအား စကားဆြယ္လိုက္သည္။   " ဒီကိုလာ , မင္းကို မင္းပါးပါးပုံ​ေတြ ျပမယ္ "

ဖရဲသီး​ေလးက iPad ၏ ဖ်ား​ေယာင္းျခင္းကို ခံလိုက္ရၿပီး ၀တုတ္​ေလးဆီ တိုးကပ္သြားသည္။

၀တုတ္​ေလးက ​ေပၚယြီ ပြဲဦးထြက္သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ယခုခ်ိန္ထိ သူ ပါ၀င္သ႐ုပ္​ေဆာင္ထားခဲ့တဲ့ တီဗြီဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားႏွင့္ ႐ုပ္႐ွင္ကားမ်ားအားလုံးကို fan ​ေတြ အထူး edit လုပ္ထားတဲ့ video အား ဖရဲသီး​ေလးဆီ ျပသလိုက္သည္။ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ႏိုင္ငံျခား​ေနာက္ခံ​ေတးဂီတနဲ႔အတူ ​ေပၚယြီရဲ႕ fan ​ေတြက ​ေလထုထဲတြင္ ပန္း​ေရာင္ပူ​ေဖာင္း​ေလး​ေတြကိုပါ ထည့္သြင္းဖန္တီးထားတာ​ေၾကာင့္ ​ေပၚယြီရဲ႕ သိမ္​ေမြ႕ႏူးညံ့မႈ​ေတြက ဖရဲသီး​ေလးကို ​ေတြ႕ထိသြား​ေလသည္။

" ဒါ ငါ့ပါးပါးလား ??? "   ဖရဲသီး​ေလးက စူးစမ္းခ်င္စိတ္ ျပင္းျပစြာျဖင့္ သူ႕လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​ေတြကို ကိုက္​ေနသည္။

၀တုတ္​ေလးက သူ႕ဗိုက္ထဲ႐ွိ ​ေလ​ေလး​ေတြကို မႈတ္ထုတ္ကာ ရယ္​ေမာၿပီး ဆိုလိုက္သည္။
  " အခုဆိုရင္​ေရာ မင္း ငါ့ကို အိမ္လည္ဖိတ္ခ်င္ၿပီလား ??? ငါက မင္းကို ​ေပၚယြီရဲ႕​ေနာက္ထပ္ video ​ေတြ ျပဦးမွာ​ေနာ္ "

အဲဒီအခ်က္က ဖရဲသီး​ေလးကို လက္ခံလိုက္ဖို႔အတြက္ ​ေခါင္းၿငိမ့္ျပ​ေနသည္။

ဒါ​ေၾကာင့္ ​ေန႔လယ္​ေလးနာရီ၌ အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက ဖရဲသီး​ေလးကို လာႀကိဳတဲ့အခ်ိန္တြင္ လွမ္းျပဳံးျပ​ေနတဲ့ ဖရဲသီး​ေလးအျပင္ ဖရဲသီး​ေလး​ေဘးမွာရပ္​ေနတဲ့ ၀တုတ္​ေလးကိုပါ ​ေတြ႕လိုက္တာ​ေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး အကူအညီမဲ့သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး အံ့အားသင့္သြား​ေလသည္။

" ခ်ဴသခင္​ေလးက ဘာကိစၥမ်ား ......... "   အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴခမ်ာ အတင္းဖိအား​ေပးလုပ္ယူထားရတဲ့ အျပဳံးႀကီးတစ္ခုနဲ႔အတူ ကား​ေနာက္ခုံမွာ ဟန္က်ပန္က် လာထိုင္​ေနတဲ့ ၀တုတ္​ေလးအား ​ေမးျမန္းလိုက္သည္။သူ႕အိတ္ကပ္ထဲက lollipop ​ေလးတစ္ေခ်ာင္းကို ယူကာ ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္တဲ့ ၀တုတ္​ေလးကို ၾကည့္ရင္း အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴ အ​ေမာဆို႔လာသလို ခံစားရသည္။

သူက အတြင္း​ေရးမႉးတစ္​ေယာက္သာျဖစ္သည္။သူ႕တာ၀န္က စုန္႔႐ွီလင္ခိုင္းတဲ့ အလုပ္ကို ၿပီး​ေျမာက္​ေစဖို႔ပင္ျဖစ္သည္။ဒါ​ေၾကာင့္ သူ႕မွာ မ​ေက်မနပ္ ညည္းညဴစရာမ်ိဳးမ႐ွိ​ေခ်။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕လစာက ျမင့္​ေနတာပဲဟာ။

ဒါ​ေပမယ့္ ဖရဲသီး​ေလးကို သြားႀကိဳတဲ့အလုပ္က​ေတာ့ သူနဲ႔ဆိုင္မ​ေနပါဘူး​ေနာ္ !!!

ဖရဲသီး​ေလးကို ​ေခ်ာ​ေခ်ာ​ေမြ႕​ေမြ႕နဲ႔ အိမ္ျပန္ပို႔​ေပးၿပီးသြားတာနဲ႔ သူလည္း အိမ္ကို ​ေစာ​ေစာ ျပန္ႏိုင္မွာကို​ေတြးရင္း အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက သစ္သီးခါးခါးကို မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး သူ ဘယ္မွာညစာစားရမလဲဆိုတာကိုပဲ စဥ္းစား​ေနလိုက္သည္။

၀တုတ္​ေလးက သူ႕​ေဘး႐ွိ ထိုင္ခုံ​ေနရာ​ေလးကို ပုတ္ျပကာ သူ႕ပါးစပ္ထဲက lollipop ​ေလးကို စုပ္ရင္း ဗလုံးဗ​ေထြးနဲ႔ ဖိတ္​ေခၚသမႈျပဳလိုက္သည္။   " ဒီမွာထိုင္​ေလ။ ​ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး။ ကြၽန္​ေတာ္႕ကို မယဥ္​ေက်းလည္းရပါတယ္ "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴ   ;   " ......... "

ဖရဲသီး​ေလးက​ေတာ့ ​ေမး​ေလး​ေထာက္ၿပီး ပ်င္းရိ​ေန​ေလသည္။ ပါးပါးက အခုတ​​ေလာ အရမ္းအရမ္း​ေတြ အလုပ္မ်ား​ေနလို႔ ဒီ​ရက္​ေတြမွာ သူနဲ႔အတူတူ​ေတာင္ Supermarket သြားမ​ေပးႏိုင္ဘူး။

ကားထဲက ​ေယာက်ာ္းႀကီးႏွစ္​ေယာက္(driver ​and secretary chu) နဲ႔က​ေလး​ေလးႏွစ္​ေယာက္တို႔ဟာ ည​ေနမ​ေစာင္းခင္အခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ရာျခံဝင္းဆီ ​ေရာက္႐ွိလာခဲ့ၾကသည္။

driver က ကားကို ပါကင္ထိုးလိုက္ၿပီး ​ေနာက္တံခါးဖြင့္​ေပးဖို႔အတြက္ ကား​ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက ဖရဲသီး​ေလးကို ခ်ီရင္း ​ေ႐ွ႕က​ေန ဦး​ေဆာင္သြားလိုက္ၿပီး ၀တုတ္​ေလးက​ေတာ့ သူ႕​ေက်ာင္း​ေက်ာပိုးအိတ္​ေလးကို ​ေနာက္မွာလြယ္ထားကာ အိမ္ရာဝင္းရဲ႕ အ​ေဆာက္အဦး​ေတြအ​ေၾကာင္းအား မ​ေက်မနပ္ျဖင့္ တရစပ္ညည္းညဴျမည္တမ္းလို႔​ေနသည္​။   " အားယိုး ! အရမ္းစိတ္ပ်က္စရာ​ေကာင္းတာပဲ !! ဒါႀကီးက ဓါတ္​ေလွကား​ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား ??? ဘာလို႔ ဓါတ္​ေလွကားက ဒီ​ေလာက္ ခဏခဏ ခါယမ္း​ေနရတာလဲ​ေနာ္ ??? "

ဖရဲသီး​ေလးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္​ေနတဲ့ မ်က္ႏွာ​ေလးနဲ႔အတူ မ​ေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္လာသည္။   " အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားစမ္း !!! "

၀တုတ္​ေလးက စကားမ်ား​ေနတာကို ရပ္လိုက္သည့္တိုင္ ဓါတ္​ေလွကားထဲက​ေန ထြက္ၿပီးတဲ့အထိ ပြစိပြစိ​ေရ႐ြတ္​ေနဆဲျဖစ္သည္။   " အဲ့လိုဆိုတိုင္း ငါ ဒီ​ေနရာကို မႀကိဳက္ဘူးလို႔မွ မဆိုလိုဘဲ "

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက ဘာမွ​ေတာ့၀င္မ​ေျပာ​ေပ။​ေပၚယြီ ​ေနထိုင္တဲ့အိမ္ရာဝင္းက ဟြားခ်န္ၿမိဳ႕​ေတာ္၏ ၿမိဳ႕လယ္အခ်က္အခ်ာမွာ တည္႐ွိၿပီး ထိပ္တန္းအဆင့္ျမင့္ အိမ္ရာဝင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ကာ အနီးအနား ​ေဘးပတ္ပတ္လည္၌ ​ေစ်း၀ယ္စင္တာ​ေတြ Supermarket ​ႀကီးေတြ႐ွိသည္။ဒီလိုအိမ္ရာမ်ိဳးက အ​ေကာင္းစားအထက္တန္းဟုပင္​ေျပာ၍ရသည္။

ဒါ​ေပမယ့္ ဒီလိုအံ့ၾသစရာ အိမ္ရာဝင္းတစ္ခုက ၀တုတ္​ေလးအ​​ေတြးထဲမွာ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔မ်ား စိတ္ပ်က္စရာ​ေကာင္း​ေနရတာပါလိမ့္ .............

သူပဲ အသက္​ေတြႀကီးလာလို႔ ဒီလူခ်မ္းသာက​ေလး​ေလး​ေတြကို အမွီမလိုက္ႏိုင္​ေတာ့တာမ်ားလားဆိုၿပီး အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴ ထင္မိသည္။

တံခါးဖြင့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ၀တုတ္​ေလးက တစ္ခန္းလုံးကို ​​ေျဗာင္ပင္ ပတ္​ေျပး​ေန​ေလသည္။သူက အက်ယ္ႀကီး ​ေအာ္ဟစ္​ေနၿပီး အသစ္အဆန္းမွန္သမွ်အား လိုက္လံၾကည့္႐ွဴ​ေနသည္။

" ဒါက ဘာလဲ ??? "   အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔အတူ ၀တုတ္​ေလးက ဧည့္ခန္းထဲမွာ ​ေပၚယြီ ​ေနရာခ်ထားတဲ့ bean bed ႀကီးကို မ်က္စိက်သြား​ေတာ့သည္။ဒါ​ေၾကာင့္ သူက shoe ဖိနပ္​ေလး​ေတြကို ကန္ခြၽတ္ပစ္ကာ ႏူးညံ့အိစက္​ေနတဲ့ bean bed ​ေပၚအား သူ႕တင္ပါး​ေလးကို အ​ေပၚ​ေထာင္ရင္း ​ေမွာက္ခုံပစ္လွဲလိုက္ရတဲ့အခါ၌ အရမ္းကို စိတ္​ေက်နပ္​ေပ်ာ္႐ႊင္သြား​ေတာ့သည္။

ဖရဲသီး​ေလးက အဲဒီ​ေနရာဆီ အ​ေျပးလာလိုက္ၿပီး ၀တုတ္​ေလးရဲ႕ဗိုက္​ေပၚ တက္ထိုင္ကာ ​ေဒါသတႀကီး ​ေအာ္​ေျပာလိုက္သည္။  
" မင္း ငါ့ပါးပါးအိပ္ရာ​ေပၚ မလွဲနဲ႔ !!! မတ္တပ္ရပ္စမ္း !!! "

၀တုတ္​ေလး စိတ္အ​ေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရသည္။သူက သူ႕ရဲ႕ရယ္႐ြယ္ခ်က္ ျပည့္၀ၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ႕ကို ကူညီ​ေပးခဲ့သူအား စြန္႔ပစ္လိုက္သည့္ အ​ေျခခံသ​ေဘာတရားနိယာမကို လက္ကိုင္ျပဳထားသည္။ဒါ​ေၾကာင့္ ၀တုတ္​ေလးက သူ႕ဗိုက္​ေပၚ လာလွဲ​ေနတဲ့ ဖရဲသီး​ေလးအား တြန္းထုတ္ပစ္ကာ မပြင့္တပြင့္ ဆိုလိုက္သည္။   " ငါ့အျမင္ကို မကြယ္နဲ႔။ ငါ တီဗြီၾကည့္မလို႔ "

အဲဒီ​ေနာက္ ၀တုတ္​ေလးက သူ႕​ေက်ာင္းလြယ္အိတ္​ေလးထဲက​ေန သ​ေရစာမုန္႔​ေတြနဲ႔ iPad ကို ထုတ္ယူလိုက္ၿပီး ​ေပ်ာ္​ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ကာတြန္းကားၾကည့္​ေန​ေတာ့သည္။

ဖရဲသီး​ေလးက ​ေဘးမွာထိုင္ရင္း သုန္မႈန္စိတ္​ေကာက္​ေန​ေပမယ့္ ခဏ​ေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူလည္း ကာတြန္းကား၏ဆြဲ​ေဆာင္မႈကို မခုခံႏိုင္​ေတာ့​ေခ်။ဖရဲသီး​ေလးက ၀တုတ္​ေလးဆီ တ႐ြတ္ဆြဲတြားသြားကာ ကာတြန္းကားကို အတူတကြ ၾကည့္႐ွဴၾက​ေလသည္။

​​ေပၚယြီ အလုပ္မွ ျပန္လာတဲ့အခါ ​ေဖာ္​ေဖာ္​ေ႐ြ​ေ႐ြနဲ႔ အဖြဲ႕ၾက​ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းအား ​ေတြ႕လိုက္ရသည္။

​ေပၚယြီ ျပန္​ေရာက္လာၿပီျဖစ္တာ​ေၾကာင့္ အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴလည္း သူ႕ပစၥည္း​ေတြကို သိမ္းဆည္းကာ သြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။ 
" ကြၽန္​ေတာ္ ခ်ဴမိသားစုဆီ ဆက္သြယ္ၿပီးပါၿပီ။ သခင္​ေလးခ်ဴ ကစားလို႔ၿပီးသြားရင္ ခ်ဴမိသားစုက သူ႕ကို ​ေခၚဖို႔ လာပါလိမ့္မယ္ "

" သူက ဘာလို႔ ဒီ​ေရာက္လာတာလဲ ??? "   ဖရဲသီး​ေလးက ၀တုတ္​ေလးကို သ​ေဘာမက်​ေၾကာင္း​ေျပာခဲ့ဖူးတာကို သတိရသြားၿပီး ​ေပၚယြီ အလိုလို မ်က္​ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္။

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက ဘာမွမ​ေျပာဘဲ ဖရဲသီး​ေလးကိုသာ လက္ညိႇဳးၫႊန္ျပလိုက္​ေလသည္။အဲဒီ​ေနာက္ သူ အိမ္က​​ေနျပန္သြား​ေတာ့သည္။

အတြင္း​ေရးမႉးခ်ဴက တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ ​လမ္းေလွ်ာက္လာခ်ိန္၌ တစ္ခ်ိန္လုံး တုန္ခါ​ေနခဲ့တဲ့ သူ႕ဖုန္းအား ထုတ္ကာ တည္ၿငိမ္စြာ ​ေျဖဆိုလိုက္သည္။   " အင္း ၊ မင္း တစ္ခုခု႐ွာ​ေတြ႕ၿပီလား ??? "

အိမ္ထဲတြင္။​ေပၚယြီက ဖရဲသီး​ေလးဆီ ​ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ဖရဲသီး​ေလးကို ဆတ္ခနဲ ​ေပြ႕ခ်ီကာ က​ေလး​ေလး ဘာမွျပန္မတုန္႔ျပန္ႏိုင္ခင္မွာပင္ ပါးမို႔မို႔​ေလး​ေတြအား ​ေမႊးၾကဴလိုက္သည္။သူက သ​ေဘာတက် ျပဳံးရယ္ရင္း ​ေမးလိုက္သည္။   " မင္း ငါ့ကို လြမ္း​ေရာလြမ္းရဲ႕လား ??? "

ဖရဲသီး​ေလးမွာ တအံ့တၾသျဖစ္သြားသည္။ခ်က္ခ်င္း သူ႕ႏႈတ္ခမ္း​ေလး​ေတြကို စုခြၽန္ကာ ​ေပၚယြီ႕ပါး​ေတြကို တ႐ႊတ္႐ႊတ္လိုက္နမ္းၿပီး ထပ္တလဲလဲ ​ေျပာ​​ေနသည္။   " လြမ္းတယ္ !!! လြမ္းတယ္ !!! လြမ္းတယ္လို႔ !!! "

ဖရဲသီး​ေလးရဲ႕ ႐ွား႐ွားပါးပါး စိတ္အားထက္သန္မႈ​ေၾကာင့္ ​ေပၚယြီ႕ႏွလုံးသား​ေလးမွာ လႈပ္႐ွားသြားရသည္။သားအဖႏွစ္ဦး၏ အခိုက္အတန္႔​ေလးကို သူ အျပည့္အ၀ မ​ေပ်ာ္႐ႊင္ရ​ေသးခင္မွာတင္ သူ႕ပခုံးအား တစ္ေယာက္​ေယာက္က လက္ညိႇဳး​ေလးနဲ႔ လာတို႔တာကိုခံလိုက္ရၿပီး ​ေပၚယြီ သတိလက္လြတ္ျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ သူနဲ႔ မတရားနီးနီးကပ္ကပ္ျဖစ္​ေနတဲ့ ၀တုတ္​ေလးရဲ႕ ၀၀​ေဖာင္း​ေဖာင္းမ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရကာ လန္႔ဖ်ပ္သြားတာ​ေၾကာင့္ ​အေနာက္ကို ​ေျခလွမ္းအနည္းငယ္​ေလာက္ အလ်င္စလို ဆုတ္လိုက္မိသည္။

၀တုတ္​ေလးက သူ႕မ်က္လုံး​ေတြကို မွိတ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္း​ေလးစူ​ေပးလိုက္သည္။​ေနာက္ခဏ​ေလး​ေနလို႔ သူ႕ရဲ႕အိမ္မက္မင္းသား​ေလး(​ေပၚယြီ)ကမ်ား သူ႕ကို လာနမ္းရင္ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစား​ေန​ေလသည္။

သို႔​ေသာ္လည္း ၀တုတ္​ေလးရဲ႕အိမ္မက္ႀကီးဟာ တစ္စုံတစ္​ေယာက္၏လက္ခ်က္ျဖင့္ လမ္းတစ္၀က္တင္ တစ္စစီ လြင့္ျပယ္သြားရသည္။

ဖရဲသီး​ေလးက အမ်က္ေျခာင္း​ေျခာင္းကို ​ေဒါသထြက္​ေနၿပီျဖစ္သည္။

သူက ၀တုတ္​ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို သူ႕လက္​ေလးနဲ႔ အတင္း အုပ္ပိတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ​ေနာက္လက္တစ္ဖက္က ၀တုတ္​ေလးရဲ႕​ေခါင္းအား ခိုင္ခိုင္မာမာ ဖိတြန္းရင္း ​ေပၚယြီဆီ တိုးယိုင္လာမွာက​ေန ကာကြယ္လိုက္သည္။   " ​ေဝးေဝးသြားစမ္း !!! ငါ့ပါးပါးကို မနမ္းနဲ႔ !!! "

၀တုတ္​ေလးလည္း စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖစ္သြား​ေတာ့သည္။   " ငါ သူ႕ကို တစ္ခါ​ေလာက္ပဲ  kiss ၾကည့္ခ်င္႐ုံ​ေလးပါ !!! "

ဖရဲသီး​ေလးက သူ႕လည္ပင္း​ေလး ဆန္႔႐ွည္ထြက္လာသည္အထိ ​ေဒါသတႀကီး ​ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။   " ငါ အဲဒါကို တားျမစ္တယ္ !!! "

​ေပၚယြီ အံ့အားသင့္သြားရသည္။ဒါ​ေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ျပင္းျပၿပီး ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းထားလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵနဲ႔ ဖရဲသီး​ေလးကို သူ တကယ္သ​ေဘာက်ကာ သူ႕ရံ႕ျပဳစုပ်ိဳး​ေထာင္မႈစြမ္းရည္​ေတြက အင္မတန္ ​ေကာင္းတာပဲဟု​ေတာင္ ​ေတြးမိလိုက္သည္။

သို႔တိုင္ သူ႕သား​ေလးနဲ႔ သူ႕အနာဂတ္အထက္လူႀကီးရဲ႕သားတို႔ၾကားက ျငင္းခုံရန္ျဖစ္မႈကို ​ေ႐ွာင္႐ွားရန္အတြက္ ​ေပၚယြီ သူတို႔ကို အခ်ိန္မီ သီးျခားစီ ဆြဲခြာၿပီး ​ေျပာလိုက္သည္။   " မင္းတို႔ ဗိုက္ဆာၾကၿပီလား ??? ငါ မင္းတို႔​ေကာင္​ေလး​ေတြအတြက္ တစ္ခုခု ခ်က္​ေကြၽးမယ္​ေလ ??? "

ဖရဲသီး​ေလးမွာ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို အနည္းငယ္ ၀မ္းနည္းသြားသည္။   " ဦးဦးစုန္႔က ဟင္းခ်က္ဖို႔ အိမ္ျပန္မလာဘူးလားဟင္ ??? "

" ဘယ္သူႀကီး ??? "   ၀တုတ္​ေလး ​ေမးလာသည္။အဲဒီ​ေနာက္ သူ႕လက္​ေလး​ေတြက အံ့ၾသတႀကီး တုန္ယင္သြားၿပီး ... " စုန္႔႐ွီလင္ ???!!! "

ဖရဲသီး​ေလးက ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစြာျဖင့္ ​ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။   " ဟုတ္တယ္ !!! ဦးဦးစုန္႔က ငါ့အ​ေပၚ အရမ္း​ေကာင္း​ေကာင္းဆက္ဆံ ...... "

ဖရဲသီး​ေလး ​ေျပာ၍မဆုံးခင္မွာတင္ ၀တုတ္​ေလးက ​ေဘးကို လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ တုတ္တုတ္​ေလွ်ာက္သြားကာ သူ႕​ေက်ာင္းလြယ္အိတ္​ေလးအား ဒ​ေရာ​ေသာပါး ထုတ္ပိုးရင္း ​ေျပာလိုက္သည္။   " သူ ဒီလာမယ္ဆိုတာကို မင္း ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို ​ေစာ​ေစာစီးစီး ​ေျပာမတာလဲ ??? "

​ေပၚယြီက ၀တုတ္​ေလးရဲ႕စကားကို အလြန္တရာ စိတ္၀င္စားမိသြားသည္။ 
" မင္းက သူ႕ကို ​ေၾကာက္လို႔လား ??? "

ဖရဲသီး​ေလးက သူ႕​ေခါင္း​ေလးကို ​ေစာင္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ​​ေျပာလိုက္သည္။   " ဦးဦးစုန္႔က အရမ္းၾကင္နာတတ္ၿပီး ​ေကာင္းတာပဲကို။ မင္းက ဘာျဖစ္လို႔ သူ႕ကို ​ေၾကာက္ရတာလဲ ??? "

၀တုတ္​ေလးက ခဏ​ေလာက္ ​ေတြ​ေဝသြားၿပီး​ေနာက္တြင္ အမႈမထားဟန္ျဖင့္ အထင္​ေသးစြာ ​ေျဖလိုက္သည္။   " ငါက သူ႕ကို ​ေၾကာက္ရမွာလား ??? မင္း ငါ့ကို လာ​ေနာက္​ေနတာပဲ !!! ငါက သူ႕ကို သ​ေဘာမက်တာကြ !!! "

" အဲဒီလိုကိုး "   ​ေပၚယြီက ၀တုတ္​ေလးရဲ႕ကံဆိုးမႈကို ၀မ္း​ေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္စြာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က အိမ္ဆီ လက္ညိႇဳးထိုးျပလိုက္သည္။   " အဲဒါဆို မင္း​ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ။ သူက ငါ့ဟိုဘက္အိမ္မွာ​ေနတာ​ေလ "

၀တုတ္​ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အကူအညီမဲ့မႈ​ေတြ ျပည့္ႏွက္သြား​ေတာ့သည္။   " ဦးဦး အိမ္​ေျပာင္းလို႔မရဘူးလားဟင္ ??? ဒီလို​ေသးငယ္ၿပီး ႐ႈပ္ပြ​ေနတဲ့အိမ္​ေလးက ဦးဦးအတြက္ လုံး၀ မသင့္​ေတာ္ပါဘူး။ ဦးဦး သားတို႔အိမ္မွာ လာ​ေနလို႔ရတယ္​ေလ​ေနာ္ ??? "

​ေပၚယြီ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ရယ္​ေမာလိုက္ၿပီး သူ႕စိတ္ထဲမွာ ၀တုတ္​ေလးအ​ေပၚ အျမင္ၾကည္လင္သြားရသည္။သူ အ​ေ႐ွ႕ကို ​ေလွ်ာက္ကာ ဖရဲသီး​ေလးအား ​ေပြ႕ခ်ီလိုက္ခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္ဟန္ခ်က္ပ်က္လုနီးပင္။

​ေပၚယြီ အ႐ွက္​ေျပ ​ေခ်ာင္းႏွစ္ခ်က္​ေလာက္ဟန္႔ၿပီး ဆိုလိုက္​ေလသည္။   " မင္းမိသားစုက ညစာစားၿပီးတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ မင္းကို လာ​ေခၚမယ္​ေျပာတယ္။ အဲဒီ​ေတာ့ မင္း ဒီမွာပဲ ခဏတျဖဳတ္ ​ေနရဦးမယ္ "

​ေပၚယြီ႕လက္​ေမာင္း​ေတြထဲမွာ ၀တုတ္​ေလး ​ေပြ႕ခ်ီခံထားရတာကို ျမင္တဲ့အခါ ဖရဲသီး​ေလး မ​ေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္သြားသည္။သူက သူ႕လက္​ေလး​ေတြကို ​ေဘးဆန္႔တန္႔ရင္း အ​ေလာတႀကီး ​​ေျပာလိုက္သည္။   " ပါးပါး , ပါးပါး , သားကိုလည္း ဖက္​ေပးပါ "

​ေပြ႕ခ်ီခံထားရတဲ့ ၀တုတ္​ေလးက ​ေပၚယြီ႕လည္တိုင္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး လက္႐ွိ​ေနရာက​ေန ဆင္းသြား​ေပးဖို႔အ​ေတြးအား ယတိျပတ္ စြန္႔လႊတ္ကာ မာနတစ္ခြဲသားျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္။   " အခု သူက ငါ့အပိုင္ပဲ။ ဦးဦးက မင္းကို မဖက္ဘူးကြ , ​ေနာ္ !!! သူ မင္းကို ဖက္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ !!! "

​ေပၚယြီ   ;   " ............ "

.
.
.
.
.
.

မီးပ်က္​ေန​ေတာ့ ဘာသာျပန္ရတာ အလုပ္ကိုမတြင္ဘူးရယ္ ......

​🚨🚨🚨 Spoiler ; ​ေနာက္တစ္ပိုင္းဆိုရင္ စုန္႔႐ွီလင္က အကုန္လုံးကို သိသြားပါၿပီ ... ​ေျဖာင္း ... ​ေျဖာင္း ... ​ေျဖာင္း
​ေနာက္ဆုံး​ေတာ့ သူ မဒူ​ေတာ့ပါဘူး !!!

Vote !!!!!!!!!!!!!