[Unicode]
Warning⚠️ADULT SCENES
ယန်ထန့်အနားတိုးကပ်လာပြီး၊ အနမ်းတွေခြွေနေသူဟယ်ရှင်းချွမ်ကြောင့် ရေချိုးကန်ထဲမှရေတွေဟာ အပြင်သို့လျှံကျလာခဲ့တယ်။
ယန်ထန့်လက်တွေဟာ ဟယ်ရှင်းချွမ်ခါးကိုဖက်တွယ်လို့ထားတယ်၊ ခြေတံတွေခွါပေးလိုက်ရင်း ဖြူလေးကို နေရာယူစေတယ်။
ရေချိုးခန်းဟာ ရုတ်တရပ်ကြီးအပူချိန်မြင့်တက်သွားသလိုပင်။
ယန်ထန်က ခေါင်းမော့ပေးထားတယ်၊ သူ့ညှပ်ရိုးပေါ်က အနမ်းတွေကိုလည်းခံစားမိနေတယ်။
လည်တိုင်နားတိုးကပ်လာတဲ့အပူငွေ့တွေ...မလုံလောက်သေးသည့်အလား ထပ်မံပွတ်သပ်မှုတွေ...
"ဖြူမဟုတ်ဘူး၊ တကယ့်ကို ပါပီလေးပါလား"
"...အခုအခြေအနေကြီးမှာ အဲ့စကားပြောထွက်နေသေးလား?"
ယန်ထန့်လက်က ဟယ်ရှင်းချွမ်ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်း ရောက်ရှိလို့သွားတယ်...ဟယ်ရှင်းချွမ်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်ရာလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ရင်းပေါ့။
"ငါနိုင်ငံခြားထွက်တာ ၂နှစ်ကျော်ပဲရှိသေးတာကို၊ ဒီနေရာက ပိုကြီးလာတာလား?"
အစခံလိုက်ရတဲ့ဟယ်ရှင်းချွမ်ကလည်း ယန်ထန့်ပေါင်ရင်းနားဆီ လက်တိုးသွားတယ်။
"ထန်ကောနဲ့တိုင်းကြည့်ရမလား?"
"အချိန်ကုန်မခံစမ်းနဲ့"
"...ဒါဆိုလည်း ငါ့ကိုလာမဆွနဲ့လေ!"
ယန်ထန်ရဲ့ မူးနေတုန်းရှက်သွေးဖြာပုံလေးဟာ ရှားပါးလှပြီး၊ အဖိုးတန်သော အခိုက်အတန့်လေးတစ်ခု။
ဟယ်ရှင်းချွမ်စိုက်ကြည့်မိလေလေ၊ ယန်ထန်ရဲ့ ထင်ရှားပြတ်သားမှုတွေ လျော့ကျသွားလေလေပင်။
ယန်ထန့်လက်ဖဝါးက နူးညံ့နေတယ်၊ ဟယ်ရှင်းချွမ်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်ရာလေးကို မလွှတ်စတမ်းပွတ်သပ်နေတုန်းပဲ။
"ထန်ကော...ငါ ဝင်လာချင်တယ်..."
မူးနေပေမဲ့ အရူးတော့မဟုတ်သေးပါဘူး။
ယန်ထန်က အမြန်ကန်ထုတ်လိုက်ကာ
"မင်းက လုပ်ချင်တာလား?"
"ငါလုပ်ချင်တာက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ!?"
အကန်ခံလိုက်ရလို့၊ ဟယ်ရှင်းချွမ်ဟာ မကျေမချမ်းဖြစ်နေပုံပါပဲ။
"ငါ့မှာလည်း အစွမ်းအစရှိပါတယ်နော်! လာစမ်းပါ!"
"လစ်လိုက်တော့!"
"လုံးဝပဲ!!!"
ယန်ထန်ဆိုတာ ဟယ်ရှင်းချွမ်အပေါ် အလိုလိုက်နိုင်ဆုံးလူသားတစ်ယောက်။
ဟယ်ရှင်းချွမ်က ဒါကိုကောင်းစွာနားလည်ထားတယ်၊ အချိန်တစ်ခုကြာပြီးနောက်မှာ စတင်ချွဲပါတော့တယ်။
ယန်ထန့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အနမ်းခြွေရင်း
"ထန်ကော၊ ငါ့ကိုပြန်ဖြေဦးလေ"
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ယန်ထန်က သူ့လက်ကို ဟယ်ရှင်းချွမ်ခါးအထက်နားဆီပို့လိုက်တယ်။
ဆေးလိပ်မီးနဲ့အတို့ခံထားရတဲ့အမာရွတ်တွေ...သူ့အဒေါ်ရဲ့နှိပ်စက်မှုဒဏ်ရာတွေ။
နိုင်ငံခြားကနေ အမာရွတ်ပျောက်ဆေးတွေအများကြီးပို့ပေးခဲ့ပေမဲ့၊ အသုံးမဝင်တဲ့ပုံပါလား။
"ကော...ထန်ကော~"
ယန်ထန်ဟာ သက်ပြင်းချမိတယ်။
ဒီဖြူက သူနဲ့နေလာတာကြာလို့ဖြစ်ရမယ်၊ ချွဲရကောင်းမှန်း သေချာသိနေပုံပဲ!
ယန်ထန်က ဘာမှပြန်မပြောပေမဲ့၊ လျော့ဖြေလိုက်တဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကြွက်သားတွေကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် ဟယ်ရှင်းချွမ်နားလည်သဘောပေါက်သွားပါတယ်။
ပျော်ရွှင်မှုဟာ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။
ဟယ်ရှင်းချွမ်က သူ့ထန်ကောရဲ့ခါးကို တင်းကြပ်စွာဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။
ရေချိုးကန်ထဲမှာဆိုရင်တော့ သေချာပေါက်အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး။
မူးဝေဝေဖြစ်နေဆဲယန်ထန်ကို ဟယ်ရှင်းချွမ်ကတွဲပေးလိုက်ကာ၊ အိပ်ရာခန်းထဲပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်။
ယန်ထန့်ကို ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီးနောက်မှာ၊ ဒီနေ့ ဝယ်လာခဲ့တဲ့ပစ္စည်းအိတ်ကို ပြေးမွှေနေလေရဲ့။
လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းယူပြီး ပြန်ဝင်လာတော့၊ ကုတင်ပေါ်မှာ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ဂိမ်းထိုင်ကစားနေသူ ယန်ထန်။
"......"
ယန်ထန့်ကို အိပ်ရာပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ကာ၊ ဖုန်းကို ဆွဲဖယ်တယ်
"ကော! လူကြီးလူကောင်းဆိုတာ အခုလိုအရေးကြီးအချိန်အတွင်းမှာ သေချာအာရုံစိုက်ထာရမယ်လေ!"
"အင်းပါ! ဒီတစ်ပွဲတော့ ပြီးအောင်ကစားလိုက်ဦးမယ်"
"......"
မနက်ဖြန်ကျရင်၊ ထန်ကောကို လူငယ်အင်တာနက်ဖြတ်စခန်းဆီ ပို့မှဖြစ်တော့မယ်!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
[Zawgyi]
Warning⚠️ADULT SCENES
ယန္ထန္႔အနားတိုးကပ္လာၿပီး၊ အနမ္းေတြေႁခြေနသူဟယ္ရွင္းခြၽမ္ေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးကန္ထဲမွေရေတြဟာ အျပင္သို႔လွ်ံက်လာခဲ့တယ္။
ယန္ထန္႔လက္ေတြဟာ ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ခါးကိုဖက္တြယ္လို႔ထားတယ္၊ ေျခတံေတြခြါေပးလိုက္ရင္း ျဖဴေလးကို ေနရာယူေစတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းဟာ ႐ုတ္တရပ္ႀကီးအပူခ်ိန္ျမင့္တက္သြားသလိုပင္။
ယန္ထန္က ေခါင္းေမာ့ေပးထားတယ္၊ သူ႔ညႇပ္႐ိုးေပၚက အနမ္းေတြကိုလည္းခံစားမိေနတယ္။
လည္တိုင္နားတိုးကပ္လာတဲ့အပူေငြ႕ေတြ...မလုံေလာက္ေသးသည့္အလား ထပ္မံပြတ္သပ္မႈေတြ...
"ျဖဴမဟုတ္ဘူး၊ တကယ့္ကို ပါပီေလးပါလား"
"...အခုအေျခအေနႀကီးမွာ အဲ့စကားေျပာထြက္ေနေသးလား?"
ယန္ထန္႔လက္က ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ဝမ္းဗိုက္ေအာက္ပိုင္း ေရာက္ရွိလို႔သြားတယ္...ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္ရာေလးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ရင္းေပါ့။
"ငါႏိုင္ငံျခားထြက္တာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ပဲရွိေသးတာကို၊ ဒီေနရာက ပိုႀကီးလာတာလား?"
အစခံလိုက္ရတဲ့ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ကလည္း ယန္ထန္႔ေပါင္ရင္းနားဆီ လက္တိုးသြားတယ္။
"ထန္ေကာနဲ႔တိုင္းၾကည့္ရမလား?"
"အခ်ိန္ကုန္မခံစမ္းနဲ႔"
"...ဒါဆိုလည္း ငါ့ကိုလာမဆြနဲ႔ေလ!"
ယန္ထန္ရဲ႕ မူးေနတုန္းရွက္ေသြးျဖာပုံေလးဟာ ရွားပါးလွၿပီး၊ အဖိုးတန္ေသာ အခိုက္အတန္႔ေလးတစ္ခု။
ဟယ္ရွင္းခြၽမ္စိုက္ၾကည့္မိေလေလ၊ ယန္ထန္ရဲ႕ ထင္ရွားျပတ္သားမႈေတြ ေလ်ာ့က်သြားေလေလပင္။
ယန္ထန္႔လက္ဖဝါးက ႏူးညံ့ေနတယ္၊ ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္ရာေလးကို မလႊတ္စတမ္းပြတ္သပ္ေနတုန္းပဲ။
"ထန္ေကာ...ငါ ဝင္လာခ်င္တယ္..."
မူးေနေပမဲ့ အ႐ူးေတာ့မဟုတ္ေသးပါဘူး။
ယန္ထန္က အျမန္ကန္ထုတ္လိုက္ကာ
"မင္းက လုပ္ခ်င္တာလား?"
"ငါလုပ္ခ်င္တာက ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ!?"
အကန္ခံလိုက္ရလို႔၊ ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ဟာ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနပုံပါပဲ။
"ငါ့မွာလည္း အစြမ္းအစရွိပါတယ္ေနာ္! လာစမ္းပါ!"
"လစ္လိုက္ေတာ့!"
"လုံးဝပဲ!!!"
ယန္ထန္ဆိုတာ ဟယ္ရွင္းခြၽမ္အေပၚ အလိုလိုက္ႏိုင္ဆုံးလူသားတစ္ေယာက္။
ဟယ္ရွင္းခြၽမ္က ဒါကိုေကာင္းစြာနားလည္ထားတယ္၊ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာၿပီးေနာက္မွာ စတင္ခြၽဲပါေတာ့တယ္။
ယန္ထန္႔ရင္ဘတ္ေပၚကို အနမ္းေႁခြရင္း
"ထန္ေကာ၊ ငါ့ကိုျပန္ေျဖဦးေလ"
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ယန္ထန္က သူ႔လက္ကို ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ခါးအထက္နားဆီပို႔လိုက္တယ္။
ေဆးလိပ္မီးနဲ႔အတို႔ခံထားရတဲ့အမာ႐ြတ္ေတြ...သူ႔အေဒၚရဲ႕ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ရာေတြ။
ႏိုင္ငံျခားကေန အမာ႐ြတ္ေပ်ာက္ေဆးေတြအမ်ားႀကီးပို႔ေပးခဲ့ေပမဲ့၊ အသုံးမဝင္တဲ့ပုံပါလား။
"ေကာ...ထန္ေကာ~"
ယန္ထန္ဟာ သက္ျပင္းခ်မိတယ္။
ဒီျဖဴက သူနဲ႔ေနလာတာၾကာလို႔ျဖစ္ရမယ္၊ ခြၽဲရေကာင္းမွန္း ေသခ်ာသိေနပုံပဲ!
ယန္ထန္က ဘာမွျပန္မေျပာေပမဲ့၊ ေလ်ာ့ေျဖလိုက္တဲ့ကိုယ္ခႏၶာႂကြက္သားေတြကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ဟယ္ရွင္းခြၽမ္နားလည္သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဟာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။
ဟယ္ရွင္းခြၽမ္က သူ႔ထန္ေကာရဲ႕ခါးကို တင္းၾကပ္စြာဆြဲဖက္ထားလိုက္တယ္။
ေရခ်ိဳးကန္ထဲမွာဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး။
မူးေဝေဝျဖစ္ေနဆဲယန္ထန္ကို ဟယ္ရွင္းခြၽမ္ကတြဲေပးလိုက္ကာ၊ အိပ္ရာခန္းထဲျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ယန္ထန္႔ကို ကုတင္ေပၚခ်ေပးၿပီးေနာက္မွာ၊ ဒီေန႔ ဝယ္လာခဲ့တဲ့ပစၥည္းအိတ္ကို ေျပးေမႊေနေလရဲ႕။
လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းယူၿပီး ျပန္ဝင္လာေတာ့၊ ကုတင္ေပၚမွာ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ဂိမ္းထိုင္ကစားေနသူ ယန္ထန္။
"......"
ယန္ထန္႔ကို အိပ္ရာေပၚတြန္းလွဲလိုက္ကာ၊ ဖုန္းကို ဆြဲဖယ္တယ္
"ေကာ! လူႀကီးလူေကာင္းဆိုတာ အခုလိုအေရးႀကီးအခ်ိန္အတြင္းမွာ ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္ထာရမယ္ေလ!"
"အင္းပါ! ဒီတစ္ပြဲေတာ့ ၿပီးေအာင္ကစားလိုက္ဦးမယ္"
"......"
မနက္ျဖန္က်ရင္၊ ထန္ေကာကို လူငယ္အင္တာနက္ျဖတ္စခန္းဆီ ပို႔မွျဖစ္ေတာ့မယ္!!!