Önümdeki element formüllerini ezberlemeye çalışırken bakışlarım iki masa ötemizdeki çifte kayıp duruyordu. Beyza utanmazı, etüt merkezine sevgilisini getirmişti. Bu da yetmezmiş gibi Koray'ı kolundan çekiştire çekiştire bilerek karşıma oturtmuştu. Altı yıl koynumda özenle beslediğim yılan, dilini ortaya çıkartıp tüm zehrini akıtma derdindeydi.
"Aranız neden açıldı ki?"
Sude'nin sorusuyla birlikte toparlanıp ona baktım. İkide bir dikkatimin dağıldığını fark etmiş olmalıydı. Dört yıllık sınıf arkadaşımdı ama Beyza'yla olduğum kadar samimi değildik. Hoş Beyza ile olan o mükemmel samimiyetimiz de ilk depremde yerle bir olmuştu.
Boş ver, der gibi omuz silkip önümdeki kitaba odaklanmaya çalıştım. Ona dert yansam eminim yarına sınıf gündeminde TT olurdum. Ne kendime macera çıkartmama gerek vardı, ne de Beyza'nın egosunu tatmin etmeye. Kitabın test kısmını açıp gelişi güzel karalamaya başladığım sırada aklımda beliren soruyla birlikte tekrar Sude'ye döndüm.
"Ekin diye bir tanıdığın var mı?"
Özensiz bir topuz yaptığı dağınık saçlarını kalemiyle sabitleyip düşünür gibi yaptı.
"Uzaktan bir akrabamızın torunu var," dediğinde heyecanla masanın üzerine eğildim.
"Nasıl biri?"
Hevesli ses tonuma karşın dudak büzüp "Kıvırcık bir sinir topu," dedi ve kahve bardağını avuçlayıp bir yudum aldı. Heyecanım kabardığı hızla sönüp hiçliğe karışırken "Kıvırcık bir sinir topu mu?" diye mırıldandım. Profiline arkadaşının fotoğrafını koymasının nedeni bu olabilir miydi? Belki de agresifliği yüzünden toplumdan dışlanmıştı, o da çözümü fake hesap açmakta bulmuştu.
Umudumu diri tutmaya çalışarak "Başka bir özelliği yok mu?" diye sordum.
Deniz mavisi gözlerini süzüp biraz daha düşündü Sude ve "Aslında önüne gelen herkesi ısırmaması dışında sevimli sayılır," dedi. Bahsettiği Ekin'in, benim aradığım Ekin olmadığını anlamamla birlikte nefesimi dışarı üfleyip sırıttım ve çocuğun kaç yaşında olduğunu sordum.
"Altı."
Alnımda çözemediği bir kimya sorusu belirmişçesine yüzümü inceledi. "Ne var?" deyip omuz silktim bu kez.
"Sen de bir haller var. Kim bu Ekin?"
"Hiç canım," deyip geçiştirmeye çalıştım ama pek başarılı olmamıştı. Ufak bir ipucu yakalamaya muhtaç bakışları yüzümü arşınlamaya devam ettiler.
Açıklama ihtiyacı hissedince "Babamın dükkanına çocuğun biri telefon bırakmış,"diye yalan uydurdum.
"Adı Ekin'miş ama tamirden sonra almaya gelmemiş. Bana soruşturur musun? Belki sizin okuldandır, dedi. Olay bu."
Zoraki bir kabullenişle başını sallayıp önündeki kitaba döndü. O, ödevleriyle ilgilenirken çaktırmadan Beyza ve Koray'ın masasına baktım ama boştu. Etrafıma bakınıp gidip gitmediklerini teyit etmeye çalışırken Sude, "Baksana," deyince yeniden ona döndüm.
"Aslında tanıdığım bir Ekin daha vardı,"dedi ağzını yaya yaya. Elindeki kalemi çenesine dayayıp gözlerini havaya dikti ve orada muhteşem bir manzaraya bakıyormuşçasına hayranlıkla iç çekti.
"Ben birinci sınıftayken okulumuzda Ekin diye bir çocuk vardı. Tabi o, üçüncü sınıftaydı ama hepimiz ona aşıktık. Akranı olan bütün kızların çocukluk aşkı olduğuna dair bahse girerim."
Kalbim birden tekler gibi olmuştu. Sude'nin Ekin tarifi, araştırdığım kişiye uyuyordu. Yirmi bir yaşında olduğuna göre bizden iki ya da üç sınıf önde olmalıydı.
"Soyadı neydi?" diye sordum kendimi tutamayatak.
Hayalini yarıda kestiğim için yüzünü ekşitip gözlerini tavandaki o belirsiz noktadan indirdi ve "Bilmiyorum," dedi.
"Zaten dördüncü sınıfa geçmeden başka bir okula transfer oldu. Onu bir daha hiç görmedim."
"Neden ki, okulda bir şey mi yaşamıştı?"
"Hayır. Sanırım ailesinin isteğiydi."
"Peki çocuğun gamzesi var mıydı?"
Sorduğum soruyla gözlerini kısıp yüzüme dik dik baktı. Kendimi ele vermekte bu kadar ısrarcı olmasam daha iyiydi. "Yani şey," diye geveledim.
"Babam çocuğun gamzesi olduğunu söylemişti. Telefon da pahalı bir şeymiş. Yazık olmasın."
Sevimli olmaya çalışarak sırıttığımda "Yoktu," dedi Sude ve başka soru sormamamı ima eder gibi geri yaslanıp kitabını eline aldı. Bahsettiği Ekin, dünyayı kalbine sığdıran adamla aynı kişiyse eğer fake olduğu doğruydu. Profildeki gamzeli oğlan o değildi.
Dikkatimi dağıtan düşünceleri defedip derse odaklandım. Hazır Beyza ile Koray da ortalarda yokken çalışabildiğim kadar çalışmalıydım.
***
01:08 Keşke fizik formülleri aramızdaki mesafeyi de çözebilseler.
01:08 Yaratıcı tweetlerde bugün :))
Bildiririm sesiyle birlikte uykulu gözlerimi zorlukla aralayıp mesaja tıkladım. Yine gizli öznesi Koray olan tweetlerimden biriyle karşılaşınca yüzümü düşürüp cevap yazmaya giriştim.
01:09 Neden sayfamı deşeleyip duruyorsun?
01:09 Çünkü eğlenceli :)
01:10 Arkadaşlar birbirlerinin rezillikleri ile dalga geçmezler.
01:10 Rezillik olduğunun farkındasın ama onları profilinde tutmaya devam ediyorsun.
01:10 Neden sileyim ki? Onlar beni ben yapıyorlar.
01:11 Geriye dönüp baktığımda utançtan yüzüm kızarsa da hepsini ben yaptım.
01:11 İleride aynı hataları tekrarlamamam için geçmişe dönüp bakmam lazım.
01:12 Aşk acını örtbas etmek için güzel bir bahane.
01:12 İkna olmuş gibi yapacağım.
01:13 Ne yapıyorsun?
01:13 Hiç. Uzandım tweetlerini okuyorum. 10/10 aktivite :)
01:13 Gecenin köründe yapacak daha faydalı bir işin yok mu?
01:14 Aptal bir aşık olmadığım için şükür edip motive olmaktan daha faydalısı yok.
01:14 Canlı örneklerden ders çıkartıyorum;)
01:14 Ha ha! Sen şuna hesabından ayrılamıyorum. Bağımlısı oldum desene.
01:15 Ahahaha bağmlılık mı? Aşk acısı çeken ergen tweetlerinin mi?
01:15 Hayır tatlılığımın ;)
01:15 Tatlı nedir bilmesem şeker komasına gireceğim.
01:16 Sen napıyorsun?
01:16 Sen yazmadan önce uyukluyordum.
01:16 Şimdi?
01:17 Seninle yazışıyorum.
01:17 Uykunu mu kaçırdım?
01:17 Hayır. Zaten kalkıp devam etmem gereken ödevlerim var :(
01:17 Bu saatte mi?
01:18 Maalesef.
01:18 Sabah okula gideceksin. Hangi ara uyumayı düşünüyorsun?
01:18 02:00-06:30 arası.
01:18 Dört buçuk saatlik uyku ile gün boyu ders çalışıyorsun öyle mi?
01:19 Kafayı mı yedin? En az altı saat uyumalısın.
01:19 Ben de meraklısı değilim ama bu, son yılım.
01:19 Ailemin gönlünü edebilmek için güzel bir bölüme yerleşmem gerekiyor.
01:20 İtiraf etmek gerekirse pek kafam basmıyor.
01:20 Aslında keman notalarını öğrenmek için bir iki kez bakmam yeterli.
01:20 Yani geri zekalı değilim ama sayısal derslerde rezaletim.
01:21 Keman mı çalıyorsun?
01:21 Evet ama şuan çalmıyorum.
01:21 Neden?
01:21 Bana kalsa gece gündüz çalarım ama bu yıl kemanımı kutusundan çıkarmayacağıma dair anneme söz verdim.
01:22 Ders arası keman molası için anneni ikna edemez misin?
01:22 Maalesef.
01:22 Annem derslerimin iyi olduğuna emin olmadan buna asla izin vermez.
01:23 Ve bu da imkansız gibi bir şey.
01:23 Gecemi gündüzüme katmama rağmen pek bir ilerleme kaydedemiyorum.
01:23 Öyleyse beynine söyle bundan sonra kendini sadece yapması gereken işlere versin.
01:24 Bu ne demek?
01:24 Veda demek...
01: 24 Kısacık bir zaman olsa da vaktini çalıyorum.
01:24 Artık sana yazmayacağım ve sen, benimle harcadığın zamanı da derslerine ayırıp daha uzun uyuyacaksın.
01:25 İşe yarayacağını sanmıyorum.
01:25 Neden?
01:25 Çünkü seninle konuşmaya başladığımdan beri derslere daha iyi odaklanıyorum.
01:25 Önceden masanın başında uyuyakalır, okuduklarımı kaçırırdım.
01:26 Şimdi uyanık kalmak için bir sebebim oluyor ve algılarım açık olduğu için daha iyi kavrayabiliyorum.
01:26 Uyanık kalmak için bir sebep?
01:26 Yani sebep dediysem şey. Kahve molası gibi düşün. Çalışmam için motive eden küçük bir ödül.
01:27 Anladım :)
01:27 Yine de konuşmayı bitirmek istersen sorun değil. Vedaya devam edebilirsin.
01:27 Yorgun bir pandanın kahve molasını elinden alırsam kendimi kötü hissederim.
01:27 Vedayı sonraya erteliyorum :)
01:28 Bu kadar yufka yürekli olma seni harcarlar :)
01:28 Başımıza ne gelirse iyi niyetimizden deyip katlanacağız artık :)
01:28 Başına gelebilecek en güzel şey, ben gibi part time bir arkadaş ama yine de sen bilirsin.
01:28 :)
Gözlerim daha fazla dayanamayıp kapandıklarında telefon elimden kayıp yatağa düştü. Bir bildirim daha geldiğini duydum ama açıp bakamayacak kadar dalmıştım.
01:28 İyi geceler Panda. Güzel uyu, ben öyle yapacağım :)
~
berfinkaragz9 bu bölüm sana 🖤