Kabanata 17
Harriet POV
Ilang minuto din ang ganoong posisyon namin ni Kai, nakalean lang sya sa balikat ko habang parang estatwa lang ako sa tabi nya. Kahit pigilan ko, di ko pa rin maiwasan ang kiligin. Eh si Chanyeol sya eh, nasa katauhan sya ng bias ko.
Pinagmasdan ko lang ulit ang mukha nya. Ito ang mukhang ng crush ko na pinapantasya ko. Why so pogi? Complete package na sana eh, kaso hindi sya ang tunay na Chanyeol na gusto ko.
Akala ko okay na, pero ramdam ko na may nakatingin sa amin at tama nga ako. Ng bumaling ako sa kabilang side ko ay mariin na nakatitig sa gawi ko si Lay(Chanyeol). Napalunok ako ng sunod-sunod. Hindi naman dapat pero bakit feeling ko, ang awkward.
Di ko natagalan ang tumitig kay Lay(Chanyeol). Narinig ko na lang ang pagbukas at sara ng pinto.
“Oh, san pupunta si Chanyeol?” rinig kong tanong ni Luhan(D.O) sa mga kasama nya.
“Baka bibili ng snacks sa cafeteria.” Sumagot naman si Tao(Chen).
“Bibili lang pala, eh bakit badtrip sya? Inaway mo Baek noh!”
“Oy hindi ah.”
Kasalanan to ni Kai!
Gusto ko tuloy ibalibag ang malaking bulas na nasa tabi ko. baka badtrip si Chanyeol dahil nagseselos.
Nagseselos?
Omo! Napangiti ako ng maisip yun. Assuming na kung assuming pero sana nga iyon ang dahilan.
Dahil sa pagkakilig ko ay naramdaman kong medyo bumabaling-baling na ang ulo ni Kai sa balikat ko. Agad kong sinalo ang ulo nya ng muntikan itong malaglag, sa dibdib ko pa naman iyon tatama kung sakali. Maya-maya pa ay naramdaman ko na lang na mas sumiksik pa sya sa akin at nasa leeg ko na ang mukha nya. Bagamat nakikiliti ako dulot ng mumunting paghinga nya sa leeg ko ay pinilit ko pa ring ayusin ang sarili ko at isapagwalang bahala iyon.
Naputol lang ang pagpipigil ko ng dumapo ang kamay nya sa kaliwang dibdib ko, at marahang… pinisil iyon! Walangsabi-sabi ko syang itinulak ng buong lakas.
Pati ba naman sa pagtulog, manyak sya?
“Ouch! Anong bang problema mo?” reklamo nya habang sapo ang balikat nya na naunang bumagsak ng itulak ko sya.
“Ikaw! Manyak ka kasi.” I said in a fierce tone.
“Tulog ako Harriet.” Simpleng sagot nya. Inirapan ko lang sya dahil dun. Lumayo ako ng konti sa kanya, baka makachansing na naman, mahirap na.
“Harriet, anong nangyayari dito? Okay ka lang ba?” tanong ni Sehun(Xiumin) ng makalapit sa amin.
“Wala naman, okay lang ako.” sagot ko sa kanya.
Nakisali na rin sa amin ang ibang members. Hanggang sa nagkakuwentuhan na. yung 15 minutes na breaktime, naging isang oras na.
Natigil lang ang kwentuhan ng sunduin na ako ng isang staff, ako naman ang magtretraining ngayon.
Nagpaalam na ako isa-isa sa kanila. Maliban kay Chanyeol, na umiwas ng akmang yayakapin ko sya. Nawalan tuloy ako ng gana kaya hindi ko rin niyakap si Kai ng akmang yayakap sya, bagkus inirapan ko lang sya.
~
Kai POV
“Oh bakit parang, Ganado ka ngayon? Kanina lang badtrip ka ah. Lumipat ba kay Chanyeol ang pagkabadtrip mo?” puna sa akin ni Chen hyung.
Napangisi lang ako “Nakascore eh.” Simpleng sagot ko.
“Ikaw talaga! Chumansing ka na naman kay Harriet noh?”
“Oy, hindi ah. Tss, dun ka nga hyung.” Pagpapaalis ko sa kanya.
Ayaw nya akong tantanan kaya nauwi kami sa paluan. Ang kulit kasi ng hyung ko na ito. Sa huli, tumigil na rin sya dahil kailangan nya pang magensayo ng wushu. Sya na si Tao ngayon kaya kailangan nyang pag-igihin sa wushu. Kawawa naman ang troll king ng exo.
“Payo lang mula sa gwapong si Chen. Bago ka gumawa ng hakbang, siguraduhin mo munang wala kang masasagasaan ha?”
Yun lang ang sinabi nya tsaka umalis na. naiwan akong, nakatunganga sa sofa. Nasa dorm na kami, pero ang iba sa amin, nageensayo pa rin. Ako, wala lang. di naman kasi nalalayo ang gawain ko kay Chanyeol hyung. Rapper din ako katulad nya. Yun nga lang, pigil ang pagpapakitang gilas ko sa pagsayaw dahil baka magtaka ang mga tao na gumaling sumayaw si Chanyeol hyung.
“Kai”
Napalingon ako sa likod ko. nandoon si Lay hyung, este Chanyeol hyung. Oo, si Chanyeol hyung nga.
“Hyung” pagbati ko sa kanya.
“Kamusta?” tanong nya.
“Ah okay lang ako hyung.” Nagtaka pa ako, bakit sya nangangamusta? Hindi naman ganun si hyung eh.
“Okay, badtrip ka kasi kanina nung dance practice. May problema ka ba?” halos magsalubong ang kilay ko sa mga tinatanong ni hyung. Masayahin si hyung pagkausap pero bakit ang seryoso naman ata nya ngayon?
“Ah yun ba hyung? Naiinis lang ako kasi napagalitan na naman si Kris hyung sa dance practice. Syempre kahit hindi naman talaga ako yung may kasalanan, di ko pa rin maiwasang masaktan tuwing pinapagalitan si hyung. Ako yun eh, katawan ko yun. Pangalan ko ang sinasambit tuwing pagagalitan sya. Kahit si Kris hyung yon, ako yung nasaktan ng sinabi ng instructor na ‘hindi dapat si Kai ang main dancer ng grupong ito’. Alam mo yun hyung? Indirect, ako yung natamaan. Ginagawa ko naman yung best ko eh.”
Paglalabas ko ng sama ng loob.
“Naiintindihan kita Kai. Kaya maswerte ako dahil ikaw ang napunta sa katawan ko dahil alam kong aalagaan mo at iingatan mo yan.” Sabi nya sabay tapik sa balikat ko.
“Salamat sa pagtitiwala hyung.”
Namayani muli ang katahimikan sa pagitan naming dalawa.
“May isa pa akong itatanong Kai.” Seryoso nyang tanong. Walang bahid ng emosyon ang mukha nya.
“Ano yun hyung?” agad kong sabi. Pakiramdam ko, hindi maganda ang kalalabasan ng usapan ito.
“Do you like Harriet?”
Parang nabingi ako sa tanong nya. Hindi agad ako nakasagot, bakit ganyan ang tanong ni hyung?
“A-ah, ano hyung. Ah, ewan… Oo, gusto ko sya. Haha, lahat naman tayo gusto sya diba?” nauutal kong sabi. Shit, tama ba ang sinabi ko?
Tumango-tango naman sya. “I see.”
“Uh bakit mo pala natanong hyung?” nagtatakang tanong ko.
“Because I like her…” He said emphasizing the word ‘like’. “…and I’m planning to pursue her. I’m just checking the competition kung meron man. At dahil sa sinabi mo, hindi naman siguro ako dapat ma-bother right? Kai, I really do like her.”
Parang tumigil ang mundo pagkasabi nya nun. Is he telling me to back off? “Ganun ba hyung. Edi… goodluck na lang. Susuportahan ka namin.”
“Thanks Kai. Aasahan ko yan.” Sabi nya tyaka tumayo. Pero bago sya umalis ay sinabihan nya pa ako.
“And one more thing Kai. Please, wag ka muna sanang lumapit sa kanya. I’m a very possessive person, at ayokong may lumalapit na iba sa pag-aari ko.” then he left. Naiwan akong tulala. Shit, layuan si Harriet? He’s asking for an impossible thing.
~
Harriet POV
Lantang gulay ako ng bumalik sa apartment na tinutuluyan ko. Wala pa nga akong dorm eh, naghahanap pa ang kompanya ng safe na condo unit para sa akin.
“Harriet anak!”
“Ay sayote!”
Tumambad sa akin si itay na may hawak na sandok at naka-apron. Grabe, muntik pang lumundag ang kaluluwa ko sa gulat ha.
“Itay naman! Bakit ba nanggugulat kayo? Tsaka, paano ka nakapasok dito?” tanong ko habang nilalapag ang gamit ko sa lamesa. Hinbuad ko na rin ang suot kong jacket.
“May sparekey ako. binigay mo sa akin nung nakaraan.” Sigaw nya mula sa kusina.
Ang bango ng niluluto ni itay, mapapadami ata ang kain ko neto. Pero naalala ko. oo nga pala, hindi pa nakakapagpaliwanag sa akin si itay kung bakit sya nagsinungaling na natanggal sa trabaho. Aish. Pinuntahan ko agad sya sa kusina para komprontahin.
“Hoy, tay! Kala mo nakalimutan ko na yung ginawa mo ha? Bakit ka nagsinungaling na natanggal ka sa trabaho?”
“Hehe eh anak, pag di ko yun ginawa, hindi ka papayag sa gusto ni CEO. Hayaan mo na, pangarap mo naman yan diba?”
Napanguso na lang ako. Never kong naging pangarap ang pagiging isang singer or dancer or kpop artist.
“Hindi ko po pinangarap ang sumikat. Diba nga, make your passion your profession.” Sambit ko tsaka naghila ng upuan sa dining.
“Pero mahilig kang kumanta at sumayaw. Anak, bata ka pa lang. Alam ko ng may potensyal ka. Hindi ka lang maganda, talented ka pa. Kaya alam kong kakayanin mo.”
“Tay, ang kulit mo. Hindi nga ako marunong kumanta at sumayaw eh. Hindi ko yun nakahiligan.” Busangot kong sagot. Bakit kaya hindi na lang si itay ang maging artista? Ang kulet.
“Ako ang tatay mo. Sa akin ka maniwala. Pinagbigyan ko lang ang nanay mong isali ka sa mga pageant kahit alam kong ayaw mo. Gusto ko sanang ipasok ka sa mga workshop na magtuturo sayo ng tamang pagkanta at pagsayaw pero hindi ko nagawa dahil mahirap lang tayo. Pero ngayon, may pagkakataon ka na anak. I-grab mo ang oprtunity. Kaya nga napabilib mo ang CEO eh. Dahil talented ka at alam nilang malaki ang potensyal mo.” Mahabang paliwanag ni Itay.
“Paano mo naman nasabi tay? Hindi pa nga nya ako naririnig kumanta, tyak pag nalaman nyang di ako marunong kumanta baka magbackout sila sa akin.”
Inakbayan ako ni itay, tsaka iginaya ako sa sala. Umupo kaming pareho. “Anak, hindi totoo yan. Bilib sya sayo? Wag ka sanag magalit sa akin pero pinakita ko sa kanya ang mga videos mo na nirecord mo habang kumakanta ka.”
Napaawang na lang ang labi ko. literal na nalaglag ang panga ko. yung mga selfie videos ko na kumakanta, nareveal na!
“Tay--”
“Anak, magtiwala ka sa sarili mo. Kaya mo. Okay? Susuportahan ka lang ni Tatay at nanay.”
Hindi na ako nakaangal dahil humigpit na pagkakayakap nya sa akin.
Sana nga, makaya ko.
~
Sehun POV
Nandito na naman kami sa office ng CEO. Kakausapin na naman nya kami tungkol sa pagback-out ng instructor namin. ngayon na rin pala ipapakilala sa amin ang bagong instructor na magtuturo amin ng dance routine.
“Inaasahan kong hindi nyo na ako bibiguin sa pagkakataong ito. Kaya naman, ako na ang personal na lumapit sa taong ito. Asahan nyong hindi magiging madali ang training nyo sa kanya. She’s an international dancer, a part of Request dance crew. Maswerte kayo dahil tinanggap nya ang offer ko.”
Ibig sabihin babae ang instructor namin?
“Cleianne. Please. Come in.” (pronounce as kle-yan)
At bumukas nga ang pintuan at bumungad sa amin ang isang dyosa. Di sya katangkaran, pero sulit naman sa ganda ng mukha nya. Foreigner ang dating ng mukha nya. Yung style ng pananamit nya ay parang si Chachi Gonzales, pero ang mukha nya mala Miranda Kerr.
Sinalubong naman sya ni CEO at may binulong sa kanya, tumango naman ang babae.
“Good morning. I’m Cleianne Stark - your new instructor. I will be the one to choreograph your dance. First of all, the training wouldn’t be that easy so be prepared. Second, never ever defy me. Is that clear?”
Napatango na lang kami sa sinabi nya, although hindi namin naintindihan masyado. Masyadong malakas ang aura na bumabalot sa kanya na nakapagpatindig ng balahibo namin.
She’s a trouble.