"Good afternoon po. Alam po namin na nanjan si Kayla. Please naman po, papasukin niyo na po kami. We're her friends naman eh!"
Nagmamakaawa na talaga ako sa maid nila Kayla. Alam kong nagtataka rin siya kung bakit hindi ako kinakausap ng alaga niya kaya pabalik-balik rin ako dito... I am as confused as her! Hanggang ngayon nga iniisip kong mabuti kung anong mga huling sinabi ko sa kanya na baka na-offend ko siya, or if I did something that made her offended and hurt.
Sa maikling pagkakakilala ko sa kanya, alam na alam ko na ang ugali niya. Funny thing is, parang ang tagal ko na siyang kilala samantalang close to three months palang naman kami nagkakilala at naging magkaibigan... and I considered that as she's meant to be my BFF. Just like these two, strawberry and milka. And Rodney and... thomas.
Wag niyo itanong kung bakit may dot, dot, dot pa kay Tatang tomas, hindi ko rin alam.
-__-
I heard the old maid sighed, parang sinasabi niyang no choice, then binuksan niya na yung gate kaya pumasok na rin kami. Nakita pa namin si mr. Jerry na naglilinis ng sasakyan sa garage. Naramdaman kong gumagalaw sa tabi ko si strawberry kaya I look at her.
<3__<3
Ganyan ang hitsura niya while looking at manong jerry.. na hindi naman mukhang manong. He is handsome, I'm telling you.
"Ang gwapo talaga niya..... ang sexy niya pag ganyan.... wet look.." -strawberry
"Tss." -Milka and me
Sanay na kami jan.
Nakita kong lalong kinikilig si Strawberry at hinihila na niya yung damit ko. "Ano ba strawberry! Masisira uniform ko sayo eh!" Tapos pilit inaalis ko yung kamay niya.
"Eh kasi... Palapit siya dito! Ang mata ko... pinagpapala talaga!!"
Palapit nga si manong Jerry. He smiled at us. Tumango lang yung dalawang lalaki tapos nag-smile naman kami ni Milka. Si strawberry? Huwag niyo na itanong.. parang salamin ang gaga! Kitang-kitang may gusto siya! Hahaha.
"Good afternoon... close to evening na pala. Anyway, are you looking for KM..?" Tumango naman ako.
He smiled. "Nasa kwarto niya siya.. buti na lang din at pumunta kayo. She needs a friend the most right now." Then he look at all of us. "Friends, even. Ngayon lang ako nakakita ng maraming kaibigan niya sa buong pagsisilbi ko sa pamilya nila.."
Sa paraan ng pagku-kwento niya, makikita mo talagang kilalang-kilala at gustung-gusto nila si Kayla. At natutuwa silang maraming kaibigan si Kayla ngayon.. and I know that she can have so much more friends other than us.
She is a lucky girl. She just doesn't know it.
Tumikhim si Manong Jerry at parang nailang siya. "Ah. Pasensya na... basa pa nga pala ako. Sige na pumunta na kayo sa loob..." Then she look at the old lady na nagpapasok sa amin kanina. "Manang, pwede pong pahatid sila sa silid ni KM, mga kaibigan niya po ang mga yan."
Agad-agad naman kaming pinapasok ni manang felicidad, nagpunta na ako sa bahay nila Kayla dalawang beses na, pero hindi ko pa nakita nun si manang.. siya pala ang kasambahay ng pamilya ni Kayla since her mother was young. At naging taga-alaga din siya ni Kayla nung bata palang ito at alam na alam na nga raw nila ang ugali nito.
"Oh sige, iiwan ko na kayo dito. Kayo nang bahala sa kanya.. magagalit siya sa una, pero alam kong lalambot din siya sa inyo. Ganyan na ganyan din kasi ang ugali ng nanay niya noong bata pa ito. Good luck, mga hija at hijo." -Manang Felicidad
Natawa naman ako sa 'good luck' ni manang, parang bagets na bagets ang feeling. Pero somehow, it gave me the courage to talk to Kayla.
Hindi pwedeng manahimik nalang siya sa kung anong problema niya sa amin. It'll be her choice if she will still be our friend or she will forever choose to be a loner herself.
I knock three times on her door.
O_____O ---- -___-
"What are you doing here?" -Siya
"Oh my god...!"
Punung-puno ng sugat at pasa ang katawan niya at ang labi niya may malaking sugat din.
Lagot talaga sa akin ang may gawa nito! Lintik lang ang walang ganti.. president ng SC ito!!
>_<
****
It hurts. It really, really hurts. Pero ayokong sumigaw at umiyak.. gusto ko nalang sarilinin ang sakit at hapdi na nararamdaman ko. Kahit si Leira na kanina pa ako tinatanong ng samu't-saring tanong ay hindi ko pinapansin.
Actually, naaasar na ako sa kanya dahil sa mga tanong niya parang lalong sumasakit ang mga sugat at pasa ko.
Suddenly, I heard a soft knock on my door. Agad-agad naman akong tumayo sa kama ko at ininda ko nalang yung masakit sa tagiliran ko. I opened the door and I got shocked but I composed myself para hindi nila makita na nagulat ako. "What are you doing here?"
Pero parang hindi nila ako narinig at gulat na gulat din silang nakatingin sa mukha ko, sa sugat at pasa ko. Especially her.. pero ano naman sa kanya kung masaktan ako? I thought she'll be the happiest when she sees me like this. Ayaw niya sa akin di ba?
"Hindi mo ba kami papapasukin?" Napatingin ako sa nagsalita at biglang parang gustong tumulo ng mga luha ko.. and I did. I broke into tears all of a sudden.. hindi ko napigilan ang sarili kong luha. I know what I look like at the moment.. I look helpless. Pathetically helpless.
I feel a comforting hugged from someone, when I look, it is her... my best friend... Umiiyak din siya at nakikita ko yung pag-aalala sa mukha niya.
"Humanda talaga sa akin ang mga bitches na yun! Grrr..." Paulit-ulit niya yan sinasabi. I smiled a bit. Atleast gumagaan ang loob ko.
Maya-maya lang ay kalmado na rin kami. And awkward. Hindi ko kilala yung dalawang babaeng kasama nila pero parang familiar sila sa akin. I looked at Mami when she gets our attention.. my attention, specifically.
"Sorry... I don't know kung anong nagawa ko sayo para layuan mo ako. Kaya nagso-sorry na ako kung may nagawa man akong kasalanan sayo o may nasabi akong hindi mo nagustuhan.. Sorry.." She said.
Sasabihin ko ba? Sasabihin ko ba yung narinig ko?
"Sabihin mo, Kayla." Pinigilan kong mapalingon kay Leira. I think I need to reconsider the things she said about her being a mind reader.
Tumikhim ako. "Nung last week... nasa CR ako. Palabas na sana ako non sa isa sa mga cubicle pero narinig kita." Binigyan ko siya ng tingin. "Narinig kong binanggit mo ang pangalan ko.. tapos... yung sunod mong sinabi... 'Ayoko sa kanya...' Tapos nawala ka na nun."
Matagal siyang hindi nagsasalita. Tila nag-iisip siya kung saan at kailan niya sinabi yun hanggang sa unti-unting nanlalaki ang mga mata niya at mukhang naalala niya na. Kaso nagulat ako dahil natawa siya.. pati yung isang babae na naka ponytail at mukhang hilig niya ata ang pink.
I look weirdly at her. "Anong nakakatawa naman sa sinabi ko?" I asked. A bit irritated.
Napansin niya ata yun kaya tumikhim siya. "Bakit hindi mo man lang ako tinanong kung ganun nga? Haay naku. Marami talagang namamatay sa maling akala." She looked at the girl. "Yung narinig mong yun, magkausap kami ni strawberry, na friend ko.. tinanong ka nila sa akin at yun ngang sinabi mo ang sinabi ko... kaso hindi mo natapos marinig yung iba kasi lumabas na ako ng CR. So I'll say it to you.. ang sabi ko, ayoko sa yo.... nung una. Aba, pagsabihan mo ba naman akong bata. Ang diyosang ito? Bata? Siyempre first impression lasts ang motto ko nung nag-meet tayo tapos insulto sa akin yung nasabi mo kaya siyempre nung una, i hated you. Pero as I get to know you nitong mga nakaraang araw na magkasama tayo.. I felt like we're real sisters. Parang ikaw yung sister na wala ako. You were so familiar to me that's why I love you!"
She hugged me tight. And I hugged her too.
Nagsayang lang pala ako ng iyak sa wala. Dapat pala I didn't shut myself out or them. Pero kung sa iba naman mangyayari yun, alam kong ang unang mararamdaman nila ay masaktan at parang tin-raydor.
Sorry naman kung hindi ako marunong makinig muna. Next time hindi ko na talaga uulitin.
After that drama-like na nangyari ay naging maayos na ulit kami. I get to know another friends, si Strawberry and Milka. They were too opposite to each other but I wonder how they became friends. Tinanong ko nga yan kay Mami eh.
Nilapit niya yung labi niya sa tenga ko. "Sa totoo lang naguguluhan rin ako! Haha" I laughed at what she says. So like Mami!
"Hoy babaeng pandak, anong sinasabi mo kay Kayla?" Si Strawberry.
Nginitian lang namin siya. "Wala naman.. hahaha"
Nagkukulitan pa kami hanggang sa tinawag na kami sa labas ni manang felicidad at nakahanda na raw ang meryenda kaya nagmamadali naman bumaba si Mami kasunod si Thomas at strawberry and milka.
Leaving me with this guy here.
I look at him. "Hindi ka ba bababa?"
"Natatandaan mo bang gumawa niyan sa'yo?"
"Hindi ko alam. Bakit ba?"
Kanina ko pa napapansin na tahimik lang siya at seryoso habang nagkakatuwaan kaming lahat. Hindi ko na rin naman pinakialaman dahil baka may iniisip lang siya about his personal life. Hindi ko naman papakialaman yon.. but I want to.
Naguguluhan na talaga ako sa sarili ko.
Nagulat ako nang maramdaman kong hinila niya ako palapit sa kanya at niyakap ako. Again, nararamdaman ko na naman yung parang growl sa stomach ko at parang gusto kong umiyak ulit at magsumbong sa kanya. Pinipigilan ko lang talaga ang sarili ko..
Ano bang nangyayari sa akin? Lalo na when he's near me.
I tried to pull myself from him pero masyadong mahigpit ang yakap niya. At parang kulang sa conviction naman yung pagpipiglas ko. May utak din ba yung katawan ko? Parang tanga. -_-
"You need this the most. Now, cry.." He said.
Wala naman palya at napatulo nalang bigla ang mga luha ko at pakiramdam ko nga nagsasakitan ulit yung mga sugat ko kaya hindi ko alam kung umiiyak ako dahil sa masakit yung mga sugat at pasa ko o di kaya dahil sa ibang nararamdaman ko nung sinabi niyang umiyak ako.
At napatunayan ko... may utak nga ang katawan ko. Pati tear glands ko may kusa. Tss.
He stroke down my hair and it really was good, kahit papaano ay nari-relieve ako at parang pinararamdam ng yakap niya sa akin na I'm special and no one shouldn't hurt me. I feel like a child all over again.
Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito.
"Hoy kayo anong--- ay sorry! Sorry, naputol ko pa ang moment niyo. Don't mind me." -Mami
Tapos sinara niya yung pinto ko.
O\\\\\\\\\O
Parang ang init-init bigla ng pakiramdam ko na parang nilalagnat ako eh samantalang nakabukas naman yung air-condition ko dito sa loob pero parang naiinitan ako.
That was embarrassing!
I heard someone chuckling and when I look at that someone, naasar ako sa kanya at hindi ko napigilan ang mapanguso.
"Hahahaha... ang cute mo pala pag namumula ka." He said while laughing.
Napatakip naman ako sa mukha ko na lalo lang niyang ikinatawa.
"Stop laughing! Tsk! Isa. Nandito ka sa pamamahay ko kaya palalayasin kita. Isa! Kasi!"
"Haha, anong sunod sa isa? Hahaha!"
I run after him at nang-aasar pa na nagpahabol siya. Buwisit ang sakit sakit na nga ng tagiliran ko tapos pinapatakbo pa ako ng isang ito. Dito pa sa kwarto ko! >.<
"Tumigil ka na kasi!"
"Nakakatawa ka kasi so I can't stop laughing!!" He said between his laugh.
Naasar na ako kaya dinamba ko na siya at bumagsak kami sa kama ko at dun kiniliti niya ako ng kiniliti habang ako naman hinahampas ko siya sa gigil ko sa kanya. Not minding our position.
"Rodney! Hindi ba---- oh my god! My virgin eyes!!"
agad na napatingin kami sa pinto at ganun nalang ang pagkatanga ko sa nanlalaking mata nila sa amin so I take a look at us... And...... mas lalo ata akong namula.
Nasa ibabaw na ako ni Rodney at yung kamay ko nakahawak sa..... sa..... dibdib niya..... O\\\\\\\O
Siya naman, yung kamay niya nasa.... waist ko..
Agad akong tumayo at pati rin siya at pinilit kong ngitian sila. "A-anong meryenda? N-nagugutom na a-ako eh.. He-he-he.."
This is awkward and embarrassing times two!!!