Aware ako, at alam kong si mr. Jerry din, sa phone ko na ring nang ring kanina pa. Pagkatapos kong marinig yung mga sinabi niya.. dumiretso na ako palabas ng school at dumiretso dito sa loob ng kotse. Agad ko ring sinabi kay mr. Jerry na umalis na kami dahil baka makita nila, niya.. ako. Ayokong magpakita sa kanila.. sa kanya.
Even her name, I don't wanna mention it. Nasasaktan ako.
Mabuti na lang din na hindi sumama sa school ngayon si Leira, ayokong malaman niya kung paano akong parang naging loser ngayong araw.. na hindi lahat ng sinasabi niyang 'kaibigan' ay hindi naman ganun ang tingin sa iyo, sa totoo lang. I feel like crying and be mad at her, pero ano naman magagawa nun? Magmumukha lang akong naghahabol sa kanya, na ganun akong ka-desperado na magkaroon ng kaibigan.. lalong nakakatawa siguro yun sa paningin niya.
I will not stoop down to that level. Hindi pa ako baliw para gawin yun.
"May problema ba, hija?" Nag-aalalang tanong ni Mr. Jerry. Umiling lang ako at napatingin nalang sa labas.
I really thought iba siya.. iba siya sa mga nakipag-kaibigan lang sa akin dahil sa may kaya ang pamilya ko. May kaya rin siya at maganda siya, hindi rin kami magkatulad ng ugali. We're opposite of each other. Hindi niya naman siguro ako talagang gustong maging kaibigan dahil alam kong marami na siya nun. Siguro naaawa lang siya sa akin, kasi I'm a loner, I don't have any friends, tapos naghahanap pa siya ng mga member sa club na yan. Narinig ko dati sa dalawang lalaki na pinilit lang sila ni... niya, na maging member. Ganun din siguro ako.. no, hindi pala siguro. Ganun rin ako. She forced me to be a member just because she needs one.
A FUCKING member!
Pagka-park palang ni mr. Jerry ng sasakyan ay agad na akong bumaba at dumiretso sa kuwarto ko at pabalibag na humiga sa kama ko and let out my tears. This is my third time crying in my entire existence. Una, nung umalis kami sa dati naming tinitirhan dahil nawalan ako nang friends, sila che-che at sharry. Pangalawa nung high school ako, palagi akong binu-bully. Sabi nila, high school is the best experience of your school year. Well, not for me. Sinusumpa ko ang high school life ko. Kaya nung nagtapos ako, parang gusto ko nalang mag home study for college. Kaso sinabi nila mommy at papa na i-try ko raw muna pumasok sa totoong college school, kaya heto. I tried... and it was good... until now.
I felt a goosebumps all over my body and the only one that can cause is when I feel a ghost..
"Ang aga mo ata nakauwi, kayla?" It's Leira.
Umupo ako sa kama ko at tinignan ko siya.
o__o
She looks like that when she sees me.. or my face. Coz it's covered with tears. Lumapit siya hanggang sa nasa harapan ko na siya. "A-anong nangyari? Bakit ka umiiyak?-- sinong nagpaiyak sayo? Sino?!"
I wanna hug her right now. I badly need someone to lean on to and to let out all these tears, all the pain na lagi kong tinatago sa iba, kahit sa mga magulang ko.
Sa mga panahon kong ito nararamdaman yung inis, kung bakit kasi multo lang si Leira. I really need a friend. At alam kong siya lang yun. Wala nang iba.
Hindi ko na naman napigilan ang maluha. "L-leira... s-sabi mo.. magbabago na... sabi mo magbabago na ang lahat when I made a friend.. pero hindi pala... sinaktan pa rin nila ako... Leira... ayoko na... ayoko nang magtiwala.."
"Bakit? Anong ginawa sayo ng mga kaibigan mo? Tell me! At mumultuhin ko sila ngayon din, para sayo! Please kayla, wag kang umiyak, nasasaktan rin ako eh..." She said. Lalo akong napapaiyak dahil sa sinabi niya.
Sana talaga buhay siya.. pero kung buhay naman siya, magkikita kaya kami? Magiging kaibigan ko rin ba siya?
I look at her when she said something. "Ano yun?" I managed to say.
"B-basta, hintayin mo ko. Babalik ako. Saglit lang talaga!" Then she ran away. Tumagos siya sa pinto palabas.
Hinintay ko naman siya. After 10 minutes I heard a knock on my door. Kaya binuksan ko agad, pero inayos ko muna ang sarili ko dahil ayokong makita ng kahit sino sa mga kasambahay na umiyak ako. Baka sabihin pa nila kay mommy at magwo-worry yun.
I open the door. "Baki---po? Feli? Bakit?"
O__O
Our youngest maid, Feli, hugged me all of a sudden.
Naramdaman kong yumuyugyog yung balikat niya at parang nababasa ang balikat ko. Umiiyak siya? Pero bakit? Too many questions playing on my mind. Same age kami ni Feli, anak siya ni nanay Felicidad, ang oldest maid ng pamilya namin. Pero hindi ko siya kinakausap kahit magkasing-edad kami. Like I said before, introvert ako. I can be civil though.
Pero ano ngang problema niya? "Umm, feli.. may problema ba?" I tried to touch her forehead pero umalis naman siya bigla sa pagkakayakap at pumasok siya ng tuluyan sa kwarto ko. Siya na rin ang nagsara ng pinto ko. Nagtataka man ay pinabayaan ko nalang siya. Maybe I need her now and I think she needs me too.
I sat on the sofa and she is, too. Tapos tinignan niya akong mabuti. Sa sobrang tingin niya ay naiilang na ako at hindi ko alam kung anong gagawin. Until she spoke.
"Sabi ko di ba hintayin mo ako? Hello, kayla! Ako ito." Sinong siya? At hindi naman siya ang hinihintay ko.. si Leira..
"Umm, feli, okay ka lang ba? You never said that I need to wait for you, actually ngayon lang tayo nagkausap ng ganito"
"Ay tsk, tsk, tsk.. shunga! Si Leira ito. Nu kaba?!"
O__O
Siya si.... leira....
LEIRA?! In Feli's body?! B-but... how?
"Natatawa talaga ako sa expression ng mukha mo. Parang impossibleng humiram ako ng katawan ah? But anyway, here I am. Now you can cry on my shoulders-- I mean, sa shoulder ni Feli pala. Hehe.." Sabi niya.
Hindi na naman ako nag-aksaya ng panahon at niyakap ko na siya agad at ibinuhos ko ang buong hinanakit at sakit ng nararamdaman ko sa pag-iyak. Nararamdaman kong hinihimas niya ang buhok ko at pauli-ulit na sinasabing "sige, ilabas mo lang lahat yan.. make sure bukas, hindi ka na iiyak ah.."
I'm really thankful to you, Leira.
****
5 days after, Wednesday..
"Rodney! May itatanong ako, halika."
Uwian na namin ngayon. Saktong nakita kong pababa na si Rodney kaya tinawag ko siya at hinila ko papuntang mystery club room. Pagpasok namin doon ay saktong nandito rin pala si Thomas at nakikinig lang ang sira-ulo ng music sa headset niya. Tinanggal ko ang headset niya sa kaliwang tenga kaya naagaw ko ang atensyon niya.
Umupo ako sa kabilang side ng mesa. Magkaharapan kami ni Rodney tapos katabi niya si Tatang.
"Bakit na naman?" Mukhang badtrip si Rodney ah? Pero wala akong pakialam. Mas mahalaga ang tanong ko!
"Hindi mo ba napapansin si Kayla sa classroom niyo? I mean, hindi na ba kayo nag-uusap? Kasi parang,.. iniiwasan niya ako eh.." There, I said it.
Nitong nakaraang linggo kasi hanggang ngayon ay hindi ko man lang nakikita o nakakausap si Kayla. Ilang beses ko na ring tinatawagan ang phone niya at nagri-ring naman ito. Kaso hanggang ganun lang.. minsan nga pinatay na ng tuluyan eh. What is wrong with her all of a sudden? Matapos lang yung last case na na-solve namin, naging mailap na siya sa akin.
"Hindi lang ikaw ang iniiwasan niya.. " naaasar na sagot ni Rodney.
"Pati ikaw pala?" Tumango lang siya.
Nanahimik naman kami. Siguro iniisip nila kung anong nangyari kay kayla at naging ganun na yun. Iniisip kong maigi kung may nagawa o nasabi ba akong masama sa kanya pero wala naman akong maisip.
Ipinagmalaki ko pa nga siya sa dalawang best friends ko sa PMA eh. Lumipat na kasi sila dito sa school at sasali daw sila sa mystery club! I was so happy and excited. Tapos naikwento ko sa kanila si Kayla and they asked me about her.
--
FLASHBACK
--
Katext ko kanina pa si Strawberry at sabi niya lilipat na daw sila dito ni Milka. Yey! Ano kayang pang welcome ang gagawin ko sa kanila? Magpa-party kaya ako sa bahay? Tapos para makilala rin nila si Kayla? Wii! Sounds exciting!
*Fast car by Boyce Avenue*
"Hello, maganda speaking." Wag kayo, ganyan talaga ako! Hahaha
[maganda? Maniwala naman ako. Hahaha!]
"Bitterrrrr~ hahaha! Aba, may load. Yaman! Wot-wot!"
[gaga! May pang call ako kaya itinawag ko na para di sayang! Anyway, sa monday papasok na kami jan.]
"Oo nga, sinabi mo na yan sa text. Pajulit-julit lang teh?"
Oh. I'm talking to Strawberry right now.
Narinig ko naman na natawa siya sa kabilang linya. Kaya sinamantala ko munang pumasok sa loob ng CR. Para private. Hehehe~
[nga pala mami, who's the girl kasi na ipapakilala mo sa amin? Tsaka balita ko astigin ang friend mo na yan ah..]
"Oo, her name is Kayla Marien.." Hala, dapat sabihin ko KM ang itawag sa kanya. Kasi ayaw ni Kayla na Kayla agad itawag sa kanya pag unang kilala niya palang dito. Eh FC pa naman ang mga kaibigan kong ito.
[Wow. Nice name.. anyway, how was she?]
"how was she? Actually ayoko sa kanya..." May narinig akong kalabog sa loob ng isa sa cubicle kaya natakot ako at agad lumabas tsaka ko sinagot yung kadugtong. "...nung una. Kasi tinawag ba naman niya akong bata nung first meeting namin? Akala niya sa diyosang ito? Hahaha"
[sige, bilib sa sarili lakihan mo pa.. pero tama naman yung sinabi niya ah? Kiddo~ hahaha!! Naku! Excited na akong ma-meet siya.. ]
"talaga! Mainggit ka. She's as beautiful as us pero medyo introvert lang siya.. kaya alam kong hindi niya kayo masyadong makakausap. Pero don't worry kasi ipapakilala ko kayo ng mabuti. Sasabihin ko may tanin na buhay niyo kaya papakaibigan ko siya sa inyo. Hahahaha"
[leche! Sige na, ibaba ko na ito at naghihintay na ang ever impatient na si Milka.]
"Say Hi for me. Babye~" tapos pinatay ko na agad yung tawag.
Tinawagan ko naman si Kayla dahil sa excited na ako ay sasabihin ko na sa kanya ang good news. Pero... hindi niya sinasagot yung mga tawag at text ko.
--
END OF FLASHBACK
--
At simula nun, hindi ko na siya nakakausap. I tried several times na pumunta sa kanila pero sinasabi lagi ni manong Jerry na ayaw tumanggap ng bisita ni Kayla o di kaya naman pag weekends ay nagpunta raw muna sa kabilang house nila sa paranaque. Rest house nila. Pero iba kasi ang pakiramdam ko dito.
Nawala yung pag-iisip ko at siguro ng dalawang lalaki ng may kalabog kaming narinig.
"Sisirain niyo ba yung pinto? Haayy" medyo angil ko sa dalawang dumating.
"Hindi ako yun, si milka yun. Bad trip siya eh." Si Strawberry. Tinignan ko si Milka at parang walang pakialam na umupo lang ito sa isang sulok at nilabas ang drumstick niya.
Nung monday lang sila nag transfer dito. Magkaklase kaming apat kasama si thomas. Si Rodney lang naman ang napag-iwanan sa aming magkakaibigan eh. Ewan ko lang kay Kayla.
Speaking of her... naalala ko na naman siya.
"Uy mami, alam mo ba kung bakit badtrip si milka?" Tanong ni Strawberry kaya napaangat ang tingin ko sa kanya.
"Bakit nga ba?" I asked.
"Kasi habang papunta kami dito, may babaeng nakasalamin tapos tahimik lang siya.. Basta nerd siya but she's beautiful. Ayun nga, may nabunggo siyang grupo ng mga babaeng.. you know.. Yung mga B. Siyempre ang mga B nagalit at tinulak din nila yung poor nerd, napasubsob yung nerd at hindi lang yun. Sinipa-sipa pa nila yung girl. Kawawa nga eh."
"Oh ano naman kinalaman nun sa pagkabadtrip niyang isa?" I asked impatiently.
"Teka lang naman, nagmamadali? So, yun nga. Alam mo naman itong si milka natin, gustong magpaka super hero lagi kaya tangkang susugurin niya na yung mga B na yun, kaso pinigilan ko siya. Ayoko lang naman magkaroon kami ng bad record sa unang linggo namin dito sa PSA eh. Pero we help the nerd girl right after those B left. Inalalayan namin siya tumayo at tinatanong namin siya kung saan ihahatid pero hindi naman siya nagsasalita. So hinatid nalang namin siya sa parking lot baka kasi may sundo siya dun and fortunately, may dumating na gwapong lalaki na naka formal attire talaga. Ano kasing pangalan nung lalaking gwapo?" Tanong niya kay Milka na nagda-drum-a sa sulok.
Sige patawa ka pa, mami.
Hindi siya humarap sa amin pero sumagot siya. "Jerry daw. Ang pangalan ng babae naman, ayon sa nameplate niya ay KM"
O__________O --kaming tatlo ni Rodney at Thomas
"K-kanina pa ba yun?! Nasan na sila?" Hysterical na tanong ko kay strawberry na nagtataka man pero sumagot pa rin naman.
"G-galing kami dun ngayon.. pero nakaalis na yun alam ko.. Kung nakita niyo lang yung babaeng nerd, nagkasugat at pasa siya dahil pinagsisipa siya ng mga babaeng B na yun. Naku!! Kung pwede lang pumatay, patay sa akin ang mga bitches na yun! Grr.."
Agad akong nag-ayos ng mga gamit ko at nakita ko rin sina Thomas at Rodney na nag-aayos umalis. Alam ko ang nasa isip nila dahil yan din ang nasa isip ko.
"Uy saan kayo pupunta? Sama!" -Strawberry
"Ako rin. Ayokong mag-isa dito. This place gives me the creeps." Si Milka
Wala na akong panahon para tutulan sila kaya sinama ko na nga rin sila at sa kotse ko kami sumakay, nagkanya-kanya naman sina thomas at Rodney. Alam naman nila yung bahay ni Kayla dahil sinama ko sila dun one time.
What happened to you, kayla?
And I swear, to my godly beauty, na makakatikim ang mga gumawa nun sa kanya! Those... Those bitches!