AYA (VODKA) POV:
'I-its the Guard robots.' P*nyeta naman kasi Cy kung mangaakbay ka tao! hindi Robot!
"Ill count on three, alam niyo na gagawin niyo." Sabi sa amin ni Yate.
"1" panimula ni Ayan.
"2" Sabi ko naman.
"Takboooooo!" Sabi ni Ayan. Wala pa sa three pero tumakbo na si Ayan. Wala kaming nagawa kundi kumaripas ng takbo. Alam niyo yung feeling na hinahabol ng aso. Ganun!
"Tang ina! Huwag niyo akong hilain!" Sabi ni J. Hinila kasi ni A yung damit niya.
"Punyemas! Huwag mo akong hawakan Ayaaaa!" Sigaw naman ni Ayan sakin. Naguunahan kasi kami.
Matatawa ka na lang talaga sa mga itsura namin halos madulas na nga kami sa pagtakabo. This is EPICCCCCC.
May weapon man o wala hindi pa rin sila kayang labanan. Marunong sila sa hand to hand combat. Eh kami? Nga nga!
Nakarating kami sa harap ng Dean's Office. Naroon na sila, kami na lang yata ang kulang.
"Marunong ka bang magbilang ha!--" hinihingal kong singhal kay Ayan. "Nyeta kapag kailangan mo ng Math tutor nandito ako! Sinabing tatakbo kapag tatlo na eh." Inambangan ko siya ng kamao.
"Punyemas magbibilang ka pa kung pwede naman nang tumakbo! Buti nakatakbo kapa?!" Pangiinis niya. Sasapakin ko na sana siya ng nagparinig samin ang PG.
"Buti nakarating pa kayo rito. A late comers always a late comers." Medyo pabulong na sabi ng isa sa mga Poisonous Group kaya naman hindi narinig ng mga teacher.
'Buset talaga itong grupo na to! Mawala sana yang kamandag nila ng matahimik sila!
Nahahawa ako kay bakla magsalita no bayan!
"Tsh!" Mataray na sabi ni Ella. Kung wala lang sigurong batas baka kanina pa nasapak ni Cy yang mga yan. Halata kasi na nagpipigil siya, nakakuyom na talaga kamao niya ang kulang na lang ready to punch! HAHAHA
"Palibhasa kasi walang magulang na sumusuporta sa kanila. Mga mahihirap." Eto pa hindi pa nakuntento ang nyeta! What?! Mahirap? Kung kaya ilabas namin baho niyo?! Problema neto sa mga taong mahihirap?! Kala mo naman may perang billion billion ih.
Mabilis na naglakad si Yate papunta sa direction nila pero agad din namin siyang hinila para mapigilan ang anumang binabalak niya baka mamaya mabulilyaso pa yung secreto niya. Ay jusko kahit ganto ako kabunganga hindi ko sasabihin ang secreto 'no tsaka may plano din kami.
"Lalaki tayo, lalaki." Pagpapaalala ni Zey zey. Mahina kaming tumawa sa sinabi niya.
"Pasalamat yang mga buset na mga baklang yan." Gigil na gigil na ani ni Yate.
"Juskooooo..... 'day sumasakit brain ko sa kanila.--" humarap siya sa amin. "Huwag niyo nang alalahanin yung mga sinabi ng mga makamandag na grupong 'yon." sabing huwag alalahanin pero siya yung sumugod.
"Mahal na Mahal ko kayo mga bakla." Biglang umalis yung mga kasama namin na parang kinikilabutan sa pinagsasabi ni Yate, pati kami. Tumawa lang naman siya sa inasal namin.
Lumapit kami sa mga nagkukumpulang studyante sa di kalayuan mula sa pwesto namin kanina.
"Sasama ka ba samin Miss Assistant?" Tanong ni Head Couch.
"Yes. of. Course." sa tono ng pagkakabigkas ni Assistant School Principal ay parang galit ito sa pagtawag sa kanya ng Miss Assistant.
"Pero sino ang kasama ng Dean?" Nagaalalang singit ni Miss M. Kasama namin yung ibang Private Professors. Miss M and Mister R is one of them.
"Agent M. The dean have a Butler." kumalma naman si Miss M. Butler?! Taray ah!
"This is the passage, It is connected to the agent house. " Sabi ni Head Coach. Nakaharap siya sa isang halaman. Nagtinginan kami. 'where?' Anong gagawin namin? maglalaho? Ano Yun?! Me ganun?
Mayroon siyang binuhat na isang halaman at nilagay ito kung saan. Lumapit kami sa kanya. Meron siyang hinilang isang bilog na metal, tinignan namin ito, mayroon itong hagdan papunta sa kailaliman. Ganun pala yun! Hehe akala ko kasi may iinumin kami tapos maglalaho. Antanga tanga ko talaga!
"Alam kong mahirap maging Bobo, pero huwag mo naman saktan yang ulo mo. Dina nga gumagana, hinahampas mo pa. HAHAHAHA!" ARGGGHHHHHHH! NYEMAS KA TALAGA AYAAAAAN.
"This is the secret passage, an underwater passage. Hindi dapat malaman ng mga tao ang tungkol sa atin. Kailangang manatili sa isip nila na ang Hnluaz Isle ay isang Cursed Island at walang paaralan ang narito para maiwasan na maibigay ang mga impormasyon sa mga kalaban. Tanging may matataas na ranggo lang sa lipunan ang nakakaalam." Sabi ni Head Coach.
That's explain Zey zey's question. Kung bakit hindi mahanapan sa internet yung school na ito. To protect the school and the people from the enemy. Sino nga bang kalaban? O meron ba talagang kalaban?
Some of Zey Zey's question are already answered. Im proud of you bestfriend! Clap clap clap.
"Head Coach, bakit po pinatayo yung school na ito dito Isla?" Tanong ko. Tumawa naman siya.
"Tanong mo sa unang Dean." Tumatawa siya. Abat patay na yung unang Dean ah paano ko pa matatanong? Bobo lang ba?
"Ibig sabihin niyan manahimik kana." Sabi sakin ni Ayan. Nyeta talaga 'to!
"No one knows." Sabi sakin ni Miss M. Ahhhhh!
Pinalibot ko ang aking tingin habang naglalakad sa secret passage. Sayang kasi hindi salamin ang ginamit sa passage eh kundi metal kaya wala kaming makita na mga lamang dagat. Sa pwesto namin, kami ang pinakahuli sapagkat kami daw ang pinakahuling dumating!
'We are the late comers kunno.' duh!
Mas lalo yang Poisonous Group na yan mainit talaga dugo nila samin eh. Tinawag ba naman kaming Ye Squad the late comers. Duh! Pasalamat sila hindi nila alam meaning nung group name namin eh. Secret lang daw kasi iyon pati nga sila Miss M and Mister R hindi nila alam. Well! Well! Well! Si Yeon ang gumawa.
"Ahm Miss M. Bakit hindi lumalabas ang Dean sa kwarto niya?" napalakas ata ang pagtatanong ni Zey zey kaya naman napahinto ang iba at tumingin sa kanya. Pahamak amp!
"Pagpasensyahan niyo na. Hehehehe." pekeng ngumiti si Miss M. Buti naman hindi na sila nagsalita pa, pinagpatuloy na lang nila ang paglalakad. Medyo malayo na sila samin. Tinignan ni Miss M ng masama si Zey zey.
"Be careful." Pagpapaalala niya.
"Bakit naman po, nagtanong lang naman ako kung bakit hindi lumalabas yung Dean ah." Inosente niyang tanong.
Sa mga galaw niya nitong mga nakaraang araw parang may tinatago siya samin. Lagi siyang lumabas at pumupunta sa library. Nagsimula iyon nung pumunta siya sa Dean's Office.
"Matagal na siyang hindi lumalabas ilang taon na rin tanging ang assistant lang ang nakakakilala sa totoo niyang pagkatao. Wala pang nakakakita sa mukha niya maliban sa assistant. Huwag na madaming tanong." nagsimula na siyang maglakad. That's weird, sino naman ang taong magisstay sa loob ng kwarto ng ilang taon?
Bakit ba ganito na nanaman nasa isip ko?! Nang dahil ito kay Zey zey eh. Kahit ano ano na tuloy nabubuo sa isip ko.
'Ah baka lumalabas siya wala nga lang nakakakita. Diba? Pero ang weird pa din.'
"Teka nabalitaan kong walang sumusuporta sa inyo ah." biglang nagsalita yung Professor ng Poisonous Group. May galit ba ito samin? Bakit kami lagi ang pinupuntirya?
"Sino?!" Interesadong ani ni Head Coach pati narin si Miss Assistant napahinto siya sa paglalakad at humarap kay Professor L.
"Eh sino pa ba. Oh edi yang late comers." Sabi niya tsaka siya tumuloy na naglakad.
"Kung ganun, sinong susuporta sa kanila?" Tanong ni Head Coach. Hindi kami umimik.
"Kailangan niyo nang makahanap ng susuporta sa inyo, masyadong malaki ang kakailanganin niyo." tumango naman kami.
"Chismosa." pabulong na sabi ni J pero rinig naman. Itong lalaking to talaga hindi talaga mapipilan yung bunga niya eh no.
"Anong sabi mo?!" Walang sumagot sa tanong niya. Nauna na kaming naglakad at hindi namin pinansin ang masamang tingin samin ng poisonous Group. Duh! Napahinto kami sa paglalakad dahil sa tanong ni Yate.
"Bakit ganun na lang ang trato nila sa atin? May nagawa ba tayong kasalanan? O nang dahil ba wala tayong pera?" Tanong ni Yate. Narinig iyon nila Miss M and Mister R. Buti na lang medyo malayo kami sa ibang grupo. Kami na ang nasa unahan.
Naawa na tumingin sa amin si Sila Miss M and Mister R at tsaka sila bumuntong hininga. Nang makarating kami sa Agents House, pumunta na ang bawat grupo sa kanikanilang sasakyan. Sumakay kami sa sasakyan namin na gawa ni A at Yeon.
"Here's the money, you can borrow that. Bayaran niyo na lang kung may pera na kayo. And about the tuition fee, huwag niyo nang problemahin yun nakakuha na kami ng tutulong sa inyo." Eh! Sino naman kaya ang mga ito?
"San niyo po Ito nakuha?" Tanong ni A.
"It's given by someone." Sabi Ni Mister R.
"Parents po ba namin?" Tanong ni Cas.
"Pinayagan niya na po ba akong magaral kung saan ko gusto?" Tanong ni Zey zey. Kita mo yung kislap sa mga mata nila. Umaasang magkakaroon na sila ng kalayaan.
"Inurong na ba yung kasal?" Tanong nila J at Cy.
"Wow. What a great early Christmas Gift." sabi ni Ella Napatango tango naman yung iba.
"Sa wakas malaya na ako. This is the best birthday gift ever," Ani ni A. Today is his Birthday.
But their answers gives us lose hope. Ang kaninang nakangiting mukha ay napalitan ng lungkot.
"Hanggang ngayon po ba hindi niyo parin sila nakakausap?" Pinagbawalan kasi kami tsaka yung mga cellphone namin kinuha nila.
"Ang sabi niyo po kayo nang bahala." nadismayang ani ni Pia.
"Hinanap namin sila pero wala na sila sa bahay ninyo." Ano?! pano nangyari iyon?
"Hindi maaari, paano yung mga trabaho nila?" Sabi ni A. Yumuko lamang sila sa mga tanong namin.
"Kahit anong mangyari. Huwag niyong ipapakita ang inyong mga mukha." Sabi Ni Mister R.
"Bakit po?" Sabi ko.
"Malalaman niyo rin iyan" Sabi ni Miss R at tumalikod.
Pinaandar na yung sasakyan. Inidlip ko sandali ng biglang may narinig akong nagduduwal. Tumingin namin ako sa katabi ko.
"Okay ka lang ba Zey zey?" Tanong ko. Anlalaki kasi yung mga butil ng pawis niya.
"I hate closed vehicles." Yumuko siya.
"You can open the Window!" Sigaw ni A. Oo nga pala sakanya pala ito kaya alam niya ang mga ito. Nilabas ni Zey zey yung ulo niya sa bintana ng sasakyan.
"Ouyy babae huwag mo masyadong ilabas ang ulo mo." sita ko sa kanya. Kaya naman pinasok niya ito at humilig na lamang sa bintana kung saan nakakalanghap siya ng hangin na nagmumula sa labas.
Pagkarating namin roon. Dali daling lumabas si Zey zey at tumalon talon.
"Eto gamitin niyo iyan." bigay samin ni Mister R. Eto nanaman yung mga earpiece na ginamit namin noong nasa cafeteria kami.
Ilang araw na ba kaming hindi nakakapunta rito? Inayos namin yung coat namin at naglagay ng mask para hindi kami makilala. Nagkahiwahiwalay sila except na saming magkakagrupo kasi sabi ni Miss M and Mister R ay may isang tindahan na kompleto kung saan kami bibili kaya naman hiniya kami pinayagang maghiwahiwalay.
Theres a lot of street lamps along the way that gives us light on our way, yung ingay na gawa ng mga nagtitinda sa mga bangko bangko, pati narin ang ugong at busina ng mga sasakyan. Grabe nakakamiss din. Anong oras palang naman, kaya madami palang sasakyan rito.
Pagkatapos naming mamili niyaya kami nila Miss M sa isang Restaurant. Kapalit daw yun sa paglihim ni Zey zey tungkol sa kanila. Bakit ba nila kailangang itago ang kanilang sarili? Bakit hindi na lang nila patunayan na mali yung balitang ikinalat.
Binasa ko ito. Fournier?! Pagpasok mo palang alam mong pangmayaman na. Napakaganda ng ayos tapos mayroon ding mga musikero. Wow! As in Wow.
"This restaurant is owned by, one the high ranked Agent in our association." naupo kami sa bakanteng lamesahan sakto naman na pangmaramihan itong table na ito. Mayroon itong 20 chairs. Sila Miss M and Mister R na ang bahala, walang kaming alam dito eh. May dumating na waiter para kunin order namin.
RIANA (WINE) POV:
Sinerve yung inorder namin. An omelettes, bacon, hash browns, fried eggs, at marami pang iba. Napansin kong nakatingin yung waiter kay Cas na parang kinikilala ito. Eto na ang naging handa ni A.
"Miss M asan yung Rice?" Biglaang tanong ni Aya. Napipilitang ngumiti si Miss M. May sinabi ito sa waiter ngunit bago umalis ay tumingin ulit siya kay Cas. Mga ilang minuto may dala dala na itong ilang pinggan na naglalaman ng kanin. Sila Aya, Ayan, Vin, at Zey zey lang gumalaw roon. Tumikhim ako.
Naguusap kami habang kumakain ng biglang nagtanong si Yate. Actually ngayon lang kami nagsalosalo.
"Ano ang pinaka nakakahiyang pangyayari sa buhay niyo mga beks" namula naman ako sa tanong niya. Nagangat ako ng tingin ganun din yung mga kasama ko.
Nakakahiya na nga lang tinanong pa. Wala ni isang nagsalita sa amin. Tuwing naaalala ko yung pangyayari na nakakahiya na nagawa ko, hiniling ko na sana lamunin na ako ng lupa.
"Me! me! Ako mauna." Lakas na loob na presinta ni Ellla.
"Hope all!" Sabi ni Aya. Hope what? Tumingin siya saming lahat. "It's the English of Sana All, Hope all" Yayks! it's sounds bad.
"When I'm finished buying some clothes someone grab my paper bags, naglalaman iyon ng mga pinamili ko." Panimula ni Ella.
"Tumakbo ang taong yun and then someone saves me, hindi ko nga lang kilala, someone saves me pero sa kamalasang paraan. Pinatid niya yung lalaking naka hoodie, tapos tumilapon lahat ng pinamili ko. Eh ang laman ng mga ibang bags eh mga undies para sa mga pinsan ko. Shit! That was one of my embarrassing moment at ang masama pa sa mall! Damn! Imagine that! Goodness!" Ginulo ni Ella yung buhok niya.
"Kung kilala ko man ang dalawang 'yun juskooooo ilulob ko sila sa imbornal!" Nasamid sila ni Cas at Zey zey.
"Okay ka lang ba?" Nagaalalang tanong ni Vin kay Zey Zey. She gave a sign to ensure that she's okay.
"Alam mo ba Miss M, may narinig kaming usapan." Sabi ni Aya. Chismosa talaga 'to.
"Ano yun?" Curios na tanong ni Miss M.
"Tungkol yun sayo." Diretsang sabi ni J. Manner please?!
"What about me?" Sabi niya.
"May isa kasing professor, balak niyang ligawan ka kaso nahihiya." Sabi ni Ayan.
Ngayon na ba isasagawa yan?!
"Sino naman 'tong professor na 'to?!" napalakas ang tono sa pagtatanong Mister R.
Oh huwag masyado Mister R napaghahalataan ka eh. Nagring yung cellphone ni Miss M.
"Teka sasagutin ko lang ito ah." pagpapaalam samin ni Miss M. Tumango kami.
"Alam mo Zer!--" Sabi ni Yate. "Hindi masamang umamin."
"Anong umamin kanino? Sino? Ako? Ano naman sanang aaminin ko?" Weak!
"Alam mo Tanda, umamin kana kay Miss M bago pa mahuli ang lahat. It's now or never!" Grabe talaga 'tong J nato.
"Ako may aaminin kay Agent M, bakit may feelings ba ako dun? Wala! At sinong tinatawag mong tanda?! Ha?! Loko kang Bata ka ha. Magtretrenta palang ako." Sige tanggi pa.
"Kahit man itanggi niyo yan sa salita pero kung salunggat naman yan sa gawa, hindi niyo yan maitatanggi kailan man. Kahit ano mang pigil niyo kung yan talaga nararamdaman niyo, hindi niyo mapipigilan." Teka! Eto yung sinabi ni Mister R nung meron kaming hindi pagkakaintindihan. Namemorize to lahat ni Zey?
"I think this is really meant for you Mister R." Nangising sabi ni Zey zey.
"Kahit man itanggi mo yan sa salita pero kung salunggat naman yan sa gawa mo tanda, hindi mo yan maitatanggi kailan man. Kahit ano mang pigil mo kung yan talaga nararamdaman mo, hindi mo mapipigilan." Paguulit ni J. Namula ang tainga ni Mister R. Halla. Bumalik si Miss M. Agad naman siyang inenterview nila Aya at Zey zey.
"May napupusuan kana ba Miss M?" Naguguluhan siyang tumingin samin.
"Sino itong taong 'to?"
"Si Mister R po ba?" Namula si Miss M sa sinabi ni Zey zey. Peke siyang tumawa.
"Ah Hindi." pagtanggi ni Miss M. Ah busted! Nakayukong kumain si Mister R hanggang matapos kami. Tinatanong ni Miss M kung anong problema pero hindi nagsalita si Mister R. Tsh! Tsh!
Buti na lang ubos na namin yung pagkain. Tumayo na kami at naglakad palabas sa Restaurant. Ngayon naman pumunta kami sa Salon. Nagpahighlight kami ng sky blue sa buhok.
"Guys dapat kila Aling Marites na lang tayo kumain, sa karinderya niya." Sabi ni Ayan.
"Kaya nga edi nakatake two pa tayo," Ani ni Aya.
"Ah bakit naman?" Tanong ni Ella.
"Kasi kita niyo yung kanin, ang tipid nila kung kila Aling Marites eh di mga 20 pesos lang isang pinggan may free pa. Tapos yung fried eggs mga sampu lang roon. Yung hotdog 15 pesos isa. Alam niyo, yung kanin nila dun parang gold eh. Hays." Tapos andami dami niya pang sinabi kaya natawa na lang kami. Pati yung mga tao sa loob ng salon tumatawa narin. Grabe talaga itong mag ex na Ito. Pagkatapos namin saktong tumawag yung Head Coach Kay Miss M na uuwi na raw.
"Bakit kay Agent M pa, kung pwede namang sakin tumawag yang coach na yan. Tsk!" mahinang sabi ni Mister R pero rinig namin except kay Miss M dahil medyo malayo siya sa amin dahil sa kausap niya.
Habang naglalakad kami nadadaanan namin ang mga saradong bahay. Mas pinili naming dumaan sa hindi mataong lugar para maiwasan ang mga taong nakakakilala samin.
'Ewan ko nga kung bakit eh'
Napadaan kami sa isang bahay na bukas ang bintana at walang tao sa sala ngunit agad rin kaming napahinto ng marinig ang balita.
Balita na walang katotohanan. Ito ba yung dahilan kung bakit umalis yung magulang namin? Eto ba yung dahilan kung bakit nila kinuha yung mga cellphone namin para hindi namin malaman yung mga balita na nangyayari sa City?
"Thats the reason kung bakit hindi niyo pwedeng ipakita mukha niyo." Naintindihan naman namin ito. This is for the school and for our protection. Hindi lang iyon. We meet someone, someone na hindi namin kilala pero kilalang kilala kami. Kilalang kilala nila ang totoong pagkatao namin.
Ngunit hindi lang kami, pati na rin ang ibang grupo. Anong nangyayari? Ano ang pinapahiwatig nito?
Pero bakit? Paano? Kailan? Sino? Sino sila?
Yun ang malaking katanungan sa amin. Tulala kami hanggang sa makauwi kami sa dorm namin. Katahimikan ang namayani sa loob ng dorm.
FLASHBACK
Nasa kadiliman kaming parte ng biglang may mga taong naka coat at naka mask ng black ang pumalibot samin. Prinotektahan naman kami nila Miss M and Mister R ngunit nahawakan sila ng dalawang taong may malalaking pangangatawan.
"Don't move or else something will happen and youll regret it. " Pagbabanta ng matangkad na tao. Hindi namin nakita ang mukha nila dahil sa mask na suot at madilim na kapaligiran. Pero ang mas nagpagulat samin ang sinabi nila.
"Nice meeting you again students. Ye squad ha?! It's nice to see you in the same group. Our little agents,"
Again? What's the meaning of it? In the same group? What?! Little agents? What the Heck!!!
END OF FLASHBACK
Yun ang malaking katanungan para samin? Sino sila sa buhay namin at anong ibig sabihin nung sinabi niya samin. Kilala kaya namin sila bago pa kami pumasok rito sa Academia. Are they enemy or an companion. Shit! Shit! Ang gulooooo!
01001001|01010100|01010101|01010100|01010101|01001100|01001111|01011001|